#تمرین_کلاسی ۱۷ #بهشت_برزخی امروز اولین روزی است که با شباهنگ پرواز کنان به این شهر آمدیم. خانه‌های اینجا بزرگ و وسیع و بلورین و روی صفحه گردان هستند. از هر دری که بخواهی وارد شوی، می‌چرخد و آن در را برایت می‌آورد. در چوبی، فلزی، شیشه‌ای، صدفی، سنگی و ... باغ‌های زیبا و بزرگ با درختان میوه. هر نوعی که بخواهی‌. چه صدای دل‌انگیزی می‌آید! آری این همان صداست که می‌گفتند گوشی که آهنگ حرام نشنیده باشد آن را درک میکند. سلام عزیزی شباهنگ: سلام عزیزی اینجا کجاست؟ سلام. خوش اومدین. منتظرتون بودم. بهم گفته بودن امروز میرسین. اینجا سرای شادیه که هر کس با بچه‌ها مهربان باشه اجازه داره هر وقت خواست بیاد اینجا. چقدر اینجا قشنگه؟ چه سرسره ‌ها و تاب‌های بلندی! چه شهر بازی بزرگی! چرخ و فلکش رو ببین تا آسمونا میره. بچه‌ها رو ببین! هر وقت بخوان پرواز می‌کنن. هر وقت بخوان تاب بازی می کنن و یا چرخ و فلک سوار میشن. این وسیله بازی تو دنیا نیست ببین بچه‌ها روش می‌پرن و تا آسمون میرن. این اسب‌های کوچولو برای اسب سواری بچه‌هاست چه بالهای قشنگی دارن! عزیزی: سلام. شباهنگ بیا با آرام اینجا سه‌تایی بشینیم. خیلی خوش اومدین. راستی شما کدوم شهرین؟ من و شباهنگ به هم نگاه می‌کردیم و گفتیم: نمیدونیم ما تازه رسیدیم. از این میوه‌ها میشه خورد؟ اونجا از مغازه می‌خریدیم سه برابر قیمت. اصلا نمیشد به مغازه نزدیک بشیم. شباهنگ: عزیزی من دلم میخواد خودت بهم میوه بدی. راستی عزیزی ما تو دنیا کلاس نویسندگی می‌رفتیم. میخواستیم تا چند سال ادامه بدیم، اما، شدیم شهید امر به معروف. حالا میخوایم ادامه تحصیل بدیم. اونجا تو دنیا ما تو باغ انار ثبت‌نام کردیم و استادمون هم برگ اعظم بود. اینجا هم باغ انار داره؟ عزیزی: آره. شهید سید طاها ایمانی هم اینجا کلاس نویسندگی داره. برگ اعظم هنوز نوبتش نشده اما به محض ورود بهش یه کلاس باغ اناری میدن. به خاطر اون مولاتی هایی که نوشته هم اینجا کلی بهش درجه میدن. چون برای حضرت مادر نوشته و تلاش کرده، حضرت مادر خودشون به استقبالش میرن. #آرام #020114

مجموعه‌ صوتی #لااله‌الا‌الله ۸ #استاد_شجاعی #استاد_عالی فهم لااله‌الاالله اولین و تنهاترین رمز، برای ایستادن صحیح مقابل خداست. فقط عاشق، می‌تواند معشوقش را ببیند و درست در برابرش بایستد. فقط عاشق، می‌تواند مشقات راه عاشقی را تحمل کند. • عشق چه رنگی است؟ • چه طعمی است؟ @Ostad_Shojae @ANARSTORY

عنوان: #فصل_چهارم برنامه «زندگی پس از زندگی» (رمضان امسال) لینک تماشای کل برنامه‌ها بدون‌ نیاز به دانلود: ✅ قسمت اول- منفی هفت (بخش اول) 3فروردین 1402👇 http://www.telewebion.com/episode/0x5fa1818 ✅ قسمت دوم- منفی هفت (بخش دوم) 4فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x5fdae8f ✅ قست سوم- فقط پدر 5 فروردین 1402👇 http://www.telewebion.com/episode/0x601461d ✅ قسمت چهارم_ ورود به مردن 6 فروردین 1402👇 http://www.telewebion.com/episode/0x605a463 ✅ قسمت پنجم_ نمی بخشم 7 فروردین 1402👇 http://www.telewebion.com/episode/0x609b86f ✅ قسمت ششم_ از پافتاده 8 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x60df0f2 ✅ قسمت هفتم_ باور 9 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x6120af7 ✅ قسمت هشتم_ مهتاب شبی... (بخش اول) 10 فروردین 1402👇 http://www.telewebion.com/episode/0x6164577 ✅ قسمت نهم_ مهتاب شبی... (بخش دوم) 11 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x61d64a6 ✅قسمت دهم_ در، گذشت 12 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x61f0c75 ✅ قسمت یازدهم_ صدای سخن عشق (بخش اول) 13 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x622e76b ✅ قسمت دوازدهم_ صدای سخن عشق (بخش دوم) 14 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x6260a03 ✅ قسمت سیزدهم_ رسم زمونه... 15 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x62a3585 ✅ قسمت چهاردهم_ دخترم... 16 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x62a508b #زندگی_پس_از_زندگی @ANARSTORY

✨و هوالکریم ابن الکریم و امه خیرالنسا ✨ ✍ حدادیان 🎙 امـینِ اخـگـر #ولادت‌کریم‌اهل‌بیت 🎬 تحریریہ "صداۍ آگـٰاهۍ " @ANARSTORY

برای پدربزرگم بفرستید فاتحه و صلوات...

شعرخوانی میلاد عرفان‌پور در دیدار شاعران با مقام معظم رهبری #میلاد_امام_حسن #میلاد_عرفان‌پور #دیدار_شاعران @ANARSTORY

🍃💥تیتراژ #باغنار2💥🍃 🆔 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

#باغنار2🎊 #پارت17🎬 علی املتی بدون توجه به نگاه آن‌ها، با بی‌میلی قدم برداشت و گوشه‌ای از بازداشتگاه را برای نشستن انتخاب کرد. _خَبطِت چیه جَوون؟! این را مردی گفت که سبیل‌های کلفت و لاتی‌ای داشت و قبل از آمدن بازداشتی جدید، مشغول آوازخوانی بود. علی املتی می‌خواست جواب بدهد که دوباره یاد شعری که داخل سوپرنار خوانده بود، افتاد. _برای خواهرم، خواهرت، خواهرامون! مرد سبیل کلفت، چشمانش اندازه نعلبکی شد و بلافاصله جَستی زد. _نشنفتم؟! چی گفتی؟! علی املتی از فکر بیرون آمد و آب دهانش را قورت داد. یکی از زندانی‌ها که رو به دیوار دراز کشیده بود و با گچ، داشت روی دیوار بازداشتگاه خط می‌کشید، سریع پتو را از روی خودش کنار زد و از جا بلند شد. _هیچی حشمت خان. منظورش شما نبودی. خودت رو ناراحت نکن! _دِ آخه حرف مفت داره می‌زنه صفدر! صفدر سرش را به طرف علی املتی چرخاند. _قضیه ناموسیه؟! _تقریباً. _حتماً هم اون بی‌ناموس نگاه چپ کرده به خواهرت و زدی شَتَکِش رو در آوردی. آره؟! علی املتی قضیه را در ذهنش مرور کرد. تصادف با دخترمحی، بحث کردن با او، نخود آش شدن یک مرد غریبه و بعد دعوا و خُرد شدن شیشه آبلیمو روی سر آن مرد توسط دخترمحی و بعد گردن گرفتن وی! اما علی املتی حوصله‌ی تعریف کردن ماجرا را نداشت و با تکان دادن سر، حرف صفدر را تایید کرد. حشمت که دوزاریش افتاده و آرام شده بود، نگاهش را به علی املتی دوخت! _حاشا به غیرتت جَوون! ایولا داری! حالا فضولی نباشه، ولی چندتا همشیره داری؟! یه موقع فکر بد نکونیا. می‌خوام دو دوتا چهارتا کنم که چند بار دیگه راهت میوفته اینجا. آخه زمونه که زمونه‌ی خوبی نیست. همه شدن چِش چرون و دزد ناموس! البته بلانسبت این جمع! علی املتی دستانش را باز و با انگشتانش، حساب سرانگشتی‌ای کرد. _دَه بیست‌تایی میشه! این‌بار ابروهای حشمت بالا رفت؛ اما این‌دفعه لبخند هم پشت بندش آمد. _کارت که زاره جَوون! از من می‌شنُفی، همین‌جا بمون. چون رفت و برگشتت صرف نمی‌کونه! علی املتی لبخند کوچکی زد که صفدر گفت: _ماشاءالله ننش دخترزا بوده حشمت خان! آخه ده بیست تا؟! حشمت چشم غره‌ای به صفدر رفت. _درست صحبت کن با آبجی ما. بوده که بوده، تو رو سنه نه؟! سپس به علی املتی خیره شد. _حالا چندتا داداش ماداشید جَوون؟! علی املتی دوباره دستانش را باز کرد. _اونم یه دَه پونزده تایی هستیم. صفدر پقی زد زیر خنده. _مثل اینکه دختر و پسر فرقی نداشته واسه آبجی ما. مهم زاییدنه بوده! حشمت خواست تیکه‌ی کلفتی نثار صفدر بکند که علی املتی زبان باز کرد. _ما مادر نداریم. با پدرمون زندگی می‌کنیم! ناگهان حشمت و صفدر به‌هم خیره شدند که حشمت گفت: _خدا بیامرزه همشیره رو! چه فرشته‌ای بوده که سی چهل تا بچه عمل آورده! روحش شاده شاد! _نه. ما از اول مادر نداشتیم. یعنی کلاً پدرمون صفر تا صد ما رو راست و ریست کرده! حشمت لبخند تمسخرآمیزی زد. _نمیشه که جَوون. از زیر بُته که به عمل نیومدید. شوماها بالاخره از شیکم ننه‌تون بیرون اومدید دیگه. مگه نه؟! علی املتی به روبه‌رو خیره شد و پس از مکثی کوتاه گفت: _نه. ما از یه برگ متولد شدیم! سپس یاد استاد واقفی و باغ انار و خواهر برادرهای نویسنده‌اش افتاد و چشم‌هایش تَر شد! _بابا حشمت خان، این یه چیزی زده ناموساً. شک ندارم هم به خاطر مصرف مواد پواد آوردنش اینجا؛ نه قضیه‌ی ناموسی! هممون سرکاریم به مولا! سپس دوباره دراز کشید و پتو را کشید روی سرش! _آقای جعفری؟! علی املتی که زانوهایش را بغل کرده بود‌، سرش را بلند کرد. _بله؟! _پاشو ملاقاتی داری! علی جعفری به سختی بلند شد و به سمت اتاق ملاقات راه افتاد. بانو شبنم و دخترمحی و استاد مجاهد، پشت میز نشسته بودند که علی املتی وارد شد. _برای سلامتی بازداشتیِ جوانمرد، صلواتی بلند ختم کنید! هر سه صلواتی فرستادند که نگهبان اتاق گفت: _حاج آقا یه کم آروم‌تر! استاد مجاهد با تکان دادن دست، "باشه‌ای" به سرباز گفت که علی املتی روی صندلی نشست. _اینجا چیکار می‌کنید؟! استاد مجاهد سرش را کج کرد. _مگه ما چندتا نگهبان داریم؟! علی املتی لبخند کم‌جانی زد که استاد ادامه داد: _بدجور جات خالیه علی جان! زود بیا که یه باغ منتظرته! _تا اون یارو رضایت نده که خبری از بیرون اومدن نیست! پس بهتره فکر یه نگهبان دیگه باشید. سپس آهی کشید و ادامه داد: _منم سعی می‌کنم به اینجا و بعدش زندان عادت کنم! استاد مجاهد خواست حرف بزند که بانو شبنم پرید وسط حرفش! _اینجوری نگید! من بعد اینکه شما رو بردن بازداشتگاه، افتادم به دست و پای مَرده! گفتم علی آقا مرد خوبیه، جَوون‌مَرده، نگهبان باغه، مراسم سال استاد نزدیکه و از این حرفا. مطمئن باشید هرجور که شده رضایتش رو می‌گیریم. پس نگران نباشید! سپس ماهیتابه‌ی املت را با پیاز و دلستر گازدار روی میز گذاشت که چشمان علی املتی برقی زد...! #پایان_پارت17✅ 📆 #14020117 🆔 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

خودسازی(آثار ما) رسول خدا(ص): هر مومنی بمیرد و یک ورق کاغذ از او بماند که دانشی بر آن باشد؛ آن ورقه روز قیامت میان او و دوزخ مانع شود و خدای تعالی به هرحرفی که در آن کاغذ نوشته، شهری در بهشت به او دهد که هفت برابر دنیا باشد. امالی صدوق/ص37. آثار ما نشان دهنده افکار و عقاید ماست. بنگریم چه از خود باقی می گذاریم. #احادیث_روزانه pay.eitaa.com/v/p/

چه بسا هر پست در فضای مجازی هم یک ورق حساب شود.

. ۵۳/الأسراء .

«مثل نهنگ نفس تازه می‌کنم» بعد از «کتاب یحیا» دومین کتابی است که در سال ۱۴۰۲ خواندم. کتاب خواندن‌هایم شده مصداق «تو پای به راه در نه و هیچ مپرس خود راه بگویدت که چون باید رفت»، کتاب‌هایی که می‌خوانم به حل مسائل و تعارضاتی کمک می‌کند که جواب‌های قانع‌کننده‌ای برایشان نداشته‌ام. پاییز ۱۴۰۱ سر و صدای اغتشاشات من را به خیابان‌ها کشاند و هر روز هفته ۷ صبح بیرون بودم و بقیه نماز مغرب و عشا خوانده بودند و شام‌شان تمام شده بود که به خانه می‌رسیدم. تمام پاییزم همین‌طور گذشت بدون اینکه حتی ۱ کتاب را تا پایان بخوانم. از این همه بی باری افکارم کلافه بودم. وقتی آدم خرج می‌کند از یک طرف هم باید اندوخته داشته باشد که کم نیاورد. با فاصله گرفتن از کتاب‌هایم اندوخته‌هایم رو به پایان بود و جوهر نوشتنم رو به خشک شدن. بیش از همیشه نتوانستم بنویسم! مثل کسی که در بیابان چشمه‌ای پیدا کند و خودش را به آن برساند از زمستان کتاب خواندن‌هایم را دوباره شروع کردم و کمی از حس عقب ماندگی دور شدم. حالا قلمم هم کمی روغن‌کاری شده و روان تر روی کاغذ سر می‌خورد اما هنوز هم حرکت کردنش بوی روغن می‌دهد باید کمی کار کند تا بویش هم برود و روح زمخت شده در ایام اغتشاشات را روان کند. امید است که راه افتادنش مقدمه‌ای باشد بر شروع یک کتاب... کتابی که صدقه جاریه باشد... #انارهای_قرارگاه ✍حُرّه_عین ۱۷ فروردین ۱۴۰۲

کسی که بمیرد و امام زمانش را نشناسد بخ بخته.😐

🍃💥تیتراژ #باغنار2💥🍃 🆔 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

#باغنار2🎊 #پارت18🎬 استاد مجاهد با دیدن برق چشم‌های علی املتی، لبخندی زد. _می‌دونم که عاشق این ترکیبی! بزن شارژ شی که باغ، نگهبان خوبش رو نیاز داره! علی املتی نیز لبخندی گوشه‌ی لبش نشست و خواست اولین لقمه را بگیرد که دخترمحی گفت: _نگهبان خوب؟! اگه خوب بود که باغ رو دزد نمی‌زد! علی املتی لبخندش جمع شد که دخترمحی لبخندی به سفیدی دندان زد. _شوخی کردم. بالاخره اتفاقیه که افتاده! سپس از کیفش چیپس سرکه نمکی و ماست موسیر و کمپوت با طعم‌های مختلف را در آورد. _بفرمایید. نوش جان! علی املتی با یک ماهیتابه‌ی املت و چند عدد هله هوله از جمله کمپوت با طعم‌های هلو و آناناس، به بازداشتگاه برگشت و با صدایی نسبتاً بلند گفت: _خونوادم بودن. واسم خوراکی آوردن. دلم نیومد تنها بخورم. بیایید همگی باهم بخوریم! حشمت و صفدر و بقیه از لاکشان بیرون آمدند. _ناز غیرت و محبتت جَوون! سپس مشغول خوردن شدند. در این میان، پسری توجه علی املتی را جلب کرده بود. پسری که از وقتی علی املتی وارد بازداشتگاه شده بود، جیکش در نیامده بود. پسری که یک دستش را باندپیچی کرده و همش توی خودش بود. _میگم آقا صفدر، این پسره واسه چی کُما زده؟! سپس با چشم به آن اشاره کرد. _کُما؟! سُر و مُر و گنده اینجا نشسته. بعد میگی توی کُماست؟! علی املتی پوزخندی زد. _نه؛ منظورم این نبود. شما سربازی نرفتید؟! _نُچ. معلوم نیست سرباز فراری‌ام؟! علی املتی لقمه‌ی داخل دهانش را قورت داد. _کُما یه اصطلاحیه که توی سربازی، به کسی که غمبرک زده و توی لاک خودشه میگن. حالا جدی این پسره چرا اینجوریه؟! _نمی‌دونیم والا. از اون‌موقعی که اومده، لام تا کام حرف نزده! اصلاً توی باغ نیست. یعنی از اولش هم نبود. از من می‌شنُفی، خودت رو درگیرش نکن. غذات رو بخور! اما علی املتی، نگاهش را از روی پسر برنداشت. چهره‌اش آشنا بود، اما او را کجا دیده بود؟! یاد شب دزدی افتاد و آن دستان باندپیچی شده! فکر اینکه پسر، همان دزد باغ باشد، آزارش می‌داد. اما دزد جفت دستانش باندپیچی شده بود و این پسر یکی از دستانش. اصلاً اگر او دزد باغ باشد، باید تا الان به دادسرا فرستاده می‌شد؛ نه اینکه همچنان در بازداشتگاه باشد. البته آشنا بودن چهره‌اش، ربطی به شب دزدی نداشت و کلاً انگار قبلاً، خود او یا عکسش را دیده بود! با تابیدن نور خورشید به صورتش، انگار جان تازه‌ای به او بخشیده بودند. دستانش را به سوی آسمان بالا برد و با لحن مخصوص خودش گفت: _اوس رحیم، واسه همه چیزت شکر! بالاخره نمردیم و باز این آسمون رو دیدیم! این سخن علی املتی، پس از آزاد شدن از بازداشت دو روزه بود که خب البته جوابی جز ریخته شدن فضله‌ای سبز رنگ و لجنی بر روی دماغش نگرفت. _ای به خشکی شانس! مگه نمیگن شکر نعمت، نعمتت افزون کند؟! پس این بلای آسمونی چی بود؟! رشته افکار ذهن علی املتی، با صدای کشیده شدن لاستیکِ موتوری که کنارش ترمز کرده بود، پاره شد. شخصی با لباس تمام سیاه‌رنگ و اسپرت، کنارش ایستاده بود. علی املتی دهانش اندازه غار علی‌صدر باز شده بود که شیشه‌ی کلاه کاسکت بالا رفت‌. _سلام بر علی آقای حبس کشیده! بگو ببینم، املت معروفت به بازداشتگاه هم سرایت کرد یا نه؟! سپس بدون اینکه منتظر جوابی باشد، ادامه داد: _زود بپرید بالا که خیلی کار داریم! علی املتی تک خنده‌ای کرد. _بَه علی آقا پارسائیان. پارسال دوست، امسال جاست فِرِند! از اینورا؟! علی پارسائیان همزمان با جویدن آدامس، توضیحات کامل را ارائه داد. _اولاً دلم نیومد شبیه این بی‌کس و کارا آزاد بشید. دوماً بچه‌های استاد دارن از ترکیه میان و اومدم شما رو ببرم فرودگاه که بچه‌ها با عمو املتی‌شون آشنا بشن! علی املتی ابروهایش بالا رفت. _ترکیه؟! مگه بچه‌های استاد یزد نبودن؟! _چرا. ولی برای اینکه حال و هواشون عوض بشه و کمتر به نبودِ پدرشون فکر کنن، رفتن ترکیه! علی املتی دستی به ریش‌های تیغ تیغی‌اش کرد. _عجب! حالا با همین موتور باید بریم؟! علی پارسائیان کلاه کاسکت دیگری برداشت و رو به علی املتی گرفت‌. _بله. چون وقت زیادی نداریم. همه توی فرودگاه منتظرن و باید جیرینگی خودمون رو به اونجا برسونیم! علی املتی که ترس از سوار موتور شدن در چهره‌اش موج می‌زد، پس کله‌اش را خاراند که علی پارسائیان ادامه داد: _نگران نباشید. دستاتون رو دور کمرم حلقه کنید و توی دلتون آیه‌الکرسی بخونید! علی املتی لبخند زورکی‌ای زد و نفس نیمه عمیقی کشید؛ البته همچنان استرس در چهره‌اش مشهود بود! در طول راه، علی پارسائیان از بس شوتی‌وار می‌رفت که آدم شک می‌کرد سگ دنبالش کرده یا یوزپلنگ ایرانی! علی املتی که دید تحمل کردن این میزان از سرعت، از توانش خارج است و لوزالمعده‌اش به حلقش آمده و جای کلیه و روده‌اش هم عوض شده و عملاً تمام امعاء و احشاء بدنش ترکیده، سعی کرد با سوال پرسیدن سر خودش را گرم کند...! #پایان_پارت18✅ 📆 #14020118 🆔 https://eitaa.com/joinchat/949289024Cec6ee02344

آغوش امسال عید، بالاخره کنار مادرش بود. حقوق پنج میلیونی‌اش را هنوز نریخته بودند. توی ماموریت، بین برف و قاچاقچی‌ها مانده بود. برای اولین بار سوار هواپیما شد. رسید. توی کوچه برایش حجله بسته بودند. حیدر جهان‌کهن #پیاده #داستانک #عید تقدیم به شهید داوود جاودانیان و همه‌ی شهدای مرز کشور @piade63 @piade63 https://eitaa.com/joinchat/1105920033C30c5a941ac

✅ قسمت پانزدهم_ حلالیت 17 فروردین 1402👇 https://telewebion.com/episode/0x62a6ad8

. طه/۱۲۴ .

خودسازی(رفع نیاز) رسول خدا(ص): کسی که برای رفع نیاز برادر مومن خود کوشش نماید مانند این است که نُه هزار سال خداوند متعال را عبادت نموده در حالی که روزها را روزه گرفته و شب ها را هم شب زنده داری نموده است. بحارالانوار/ج74/ص315 این همه سفارش و این همه فضیلت برای این است که انسانها نسبت به هم بی تفاوت نباشند. مرکز فرهنگی هاتف #احادیث_روزانه pay.eitaa.com/v/p/

پهلوگرفته زن احساس کرد چند نفر به سر و پهلویش می‌کوبند. چشمانش را بست. طعم خون توی دهانش پیچید. تیزی چاقو را چند جای بدنش چشید. اشک گرم، چکید روی کلمات سنگ سرد؛ « شهید امنیت... » - عیدت مبارک رودم. حیدر جهان کهن #داستانک #عید #آرمان_علی_وردی #روح_الله_عجمیان #شهدای_امنیت #پیاده @piade63 @piade63 https://eitaa.com/joinchat/1105920033C30c5a941ac

✨داستان 🌙کفتار دادن شبنم با گریه وارد حیاط شد. کنار دیوار نشست. مادر و رضا پیش او رفتند. مادر دستش را روی سر شبنم کشید. گفت: «چی شده عزیزم؟» شبنم با دست راستش، محکم چادر را زیر گلویش گرفت. آب بینی‌اش را بالا کشید و گفت: «حالا..‌. باید... شصتاد روز... روزه بگیرم... تازه‌اش هم... پول ندارم... که همان را بدهم.» مادر و رضا به همدیگر نگاه کردند. مادر کنار شبنم نشست. گفت: «چرا باید شصتاد روز نه، شصت روز روزه بگیری؟» رضا چهار زانو روبه‌روی شبنم نشست. گفت: «چادرت را ول کن. انقدر فشارش دادی، خون توی دستت نمی‌رود.» شبنم چادرش را ول کرد. به دستش نگاه کرد. آب بینی‌اش را بالا کشید. گفت: «دستم که چیزی نیست.» رضا خندید و گفت: «گفتی برای چی پول نداری؟» شبنم به او نگاه کرد. گفت: «برای این‌که کفتار بدهم.» مادر و رضا دستشان را جلوی دهانشان گرفتند تا نخندند. مادر گفت: «کفاره عزیزم. حالا چی شده؟» شبنم چادر سفید و گل گلی را روی سرش جلو کشید. گفت: «بله همان. ما داشتیم روی زیر انداز با مریم خاله بازی می‌کردیم. یک موتور از کنارمان رد شد. طوری گاز داد که دودش توی گلوی ما رفت. حالا روزه‌ام باطل شد.» سرش را پایین انداخت. مادر او را بلند کرد. چادرش را روی دست رضا گذاشت. گفت: «بیا برویم صورتت را کنار حوض بشویم. روزه‌ات باطل نشده عزیزم.» شبنم به رضا نگاه کرد. گفت: «مگر نگفتی دود زیاد توی گلویم برود روزه‌ام باطل می‌شود؟ تازه‌اش هم، گفت که باید شصتاد روز روزه بگیرم و همان که گفتید را بدهم.» رضا از جایش بلند شد. گفت: «من فقط چیزی که بی‌بی گفت را برایت گفتم.» مادر شیر آب را باز کرد. صورت شبنم را شست و گفت: «خودت رفتی جلوی اگزوز موتور تا دود را بخوری؟» شبنم ابرویش را بالا برد. گفت: «نه» مادر لبخند زد و گفت: «پس روزه‌ات درست است. دفعه‌ی بعد با دقت به چیزی گوش کنید تا اشتباه نکنید.» شبنم دستش را روی صورتش کشید. گفت: «پس من بروم به مریم بگویم. چون وقتی گفتم روزه‌اش باطل شده، او هم شروع به گریه کرد.» به سمت در حیاط دوید. رضا چادر را بالا گرفت. گفت: «این را نمی‌خواستی؟» شبنم چادر را روی سرش انداخت. خالقی ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ʲᵒᵛᶦⁿ↯°♡- 『 @salam1404 』🌱

مجموعه‌ صوتی #لااله‌الا‌الله ۱٠ #استاد_شجاعی #استاد_عالی هر چیزی، هر عملی، هر نیتی و ... روز قیامت وزن دارد و در ترازوی آنجا وزن می‌شود ؛ جز #لااله‌الا‌الله • این جمله یعنی چه؟ • مگر لااله الا الله هم "وزن کردنی" است؟ @Ostad_Shojae

شهید آوینی: وای بر آن کس که در صحرای محشر سرازخاک بردارد و نشانه ای از معرکه جهاد در بدن نداشته باشد #جهاد_تبیین 💬 #jahadgraphic2 @ANARSTORY

السلام علیک یا امیرالمومنین علیه السلام. #من_یمت_یرنی #اسماعیل_واقفی @ANARSTORY