#دو ماه قبل از #شهادت باز #ایوب پیگیری کرد. خیلی شور و اشتیاق داشت. این همه شور و علاقه برای خود من هم جالب بود. #خوشحالی‌اش را #نمی‌توانم #توصیف کنم. 🍃⚘🍃 در همه دوره‌هایی که برگزار شد با همتی بالا شرکت کرد. می‌دانستم تاب ماندن ندارد. #غیرتی#ابوالفضلی⚘داشت. #ارادتش هم که به #اهل بیت⚘ به ویژه به #امام حسین (ع)⚘دیگر مجالی بر ماندنش نمی‌داد. من هم مخالفتی نداشتم. 🍃⚘🍃 نمی‌خواستم #شرمنده #اهل بیت⚘ و #حضرت زینب(س)⚘ بشوم.#جز برای #امر به معروف و#نهی از منکر زیاد صحبت نمی‌کرد. #افکارمعنوی‌اش را در خودش #نگه می‌داشت. 🍃⚘🍃 هیچ وجه #نمازش #ترک #نمیشد و #دائم الوضو بود و اگر پیشش میخواستی در مورد کسی حرف بزنی و #غیبت کنی در اون محل #نمی ماند و محل را #ترک #میکرد. 🍃⚘🍃

#حاصل زندگی من و #ایوب، نیایش ۵ ساله و محمد پارسا ۳ساله هستند. اما حرف‌های آنها برای اینکه مانع رفتن #پدرشان بشوند برایم جالب بود. محمد پارسا با همان لهجه بچگانه‌اش و بسیار عصبانی می‌گفت مامان جان، اجازه نده #شوهرت برود. گناه داره #شهید می‌شود.#ایوب هم بلند بلند می‌خندید. 🍃⚘🍃 وقتی که#ایوب رفت سوریه، نیایش در خواب جیغ زنان بیدار شد و شروع به گریه کرد. با من دعوا می‌کرد که چرا اجازه دادی #بابا به #جنگ برود. اگر #بابایم #شهید بشود تقصیر توست. 🍃⚘🍃 آن شب دلم خیلی #شکست. بعد از #شهادت #پدر #بی‌تابی‌هایشان بیشتر شد. می‌گویند همه #بابا دارند و #ما #نداریم. گاهی اوقات #آرام کردنشان برایم بسیار #سخت است، چون با هیچ چیزی نمی‌توان #آرامشان کرد. 🍃⚘🍃 مدام از #خاطرات #پدرشان برای هم تعریف می‌کنند و می‌گویند #یادش بخیر #بابایی. چند وقت پیش دخترم به محمد پارسا می‌گفت: داداشی دلت برای #بابایی نمی‌سوزه؟ من خیلی دلم می‌سوزه که #تیر به #سرش زدن.💔 🍃⚘🍃 برای من عجیبه که اینها انقدر می‌فهمند و متوجه می‌شوند. راستش را بخواهید انقدر زود انتظار این حرف‌ها را نداشتم. خیلی ناراحتند که من #اجازه ندادم #پیکر #پدرشان را ببینند. 🍃⚘🍃

#ایوب میگفت : من میدانم #شهید میشم عکس و فیلم از من زیاد بگیر، بچه ها بزرگ شدند #پدرشان را ببینند. روزهای آخر #شهید زنده صدایش میکردم. 🍃⚘🍃 موقع رفتن گفتم: #ایوب جان #وصیت نامه ننوشتی، گفت: #نمازت را اول وقت بخوان #همه چیز #خود به خود #حل میشود. فقط من را #ببخش که نتوانستم #مهریه ات را #کامل بدهم. 🍃⚘🍃 سه روز قبل از #شهادت عجیب دلشوره داشتم و مضطرب بودم. وقتی تماس گرفت پرسیدم کی برمی‌گردی؟ خندید و گفت زود برمی‌گردیم به زودی. 🍃⚘🍃 روز #17 آذر ماه #1394 بود. همان روز #شهادتش حال عجیبی داشتم. در خانه راه می‌رفتم و گریه می‌کردم. آن روز خواهر #ایوب پیش من بود. برادرم گفته بود عکس #ایوب را بفرستید نیاز داریم. 🍃⚘🍃 یکباره خواهر شوهرم جیغ کشید و گفت ،#ایوب رفت! #ایوب #شهید شد. باور نمی‌کردم. دست بر سر، #امام حسین (ع)⚘و #حضرت زینب(س)⚘ را صدا می‌کردم. 🍃⚘🍃

#دو ماه قبل از #شهادت باز #ایوب پیگیری کرد. خیلی شور و اشتیاق داشت. این همه شور و علاقه برای خود من هم جالب بود. #خوشحالی‌اش را #نمی‌توانم #توصیف کنم. 🍃⚘🍃 در همه دوره‌هایی که برگزار شد با همتی بالا شرکت کرد. می‌دانستم تاب ماندن ندارد. #غیرتی#ابوالفضلی⚘داشت. #ارادتش هم که به #اهل بیت⚘ به ویژه به #امام حسین (ع)⚘دیگر مجالی بر ماندنش نمی‌داد. من هم مخالفتی نداشتم. 🍃⚘🍃 نمی‌خواستم #شرمنده #اهل بیت⚘ و #حضرت زینب(س)⚘ بشوم.#جز برای #امر به معروف و#نهی از منکر زیاد صحبت نمی‌کرد. #افکارمعنوی‌اش را در خودش #نگه می‌داشت. 🍃⚘🍃 هیچ وجه #نمازش #ترک #نمیشد و #دائم الوضو بود و اگر پیشش میخواستی در مورد کسی حرف بزنی و #غیبت کنی در اون محل #نمی ماند و محل را #ترک #میکرد. 🍃⚘🍃

#حاصل زندگی من و #ایوب، نیایش ۵ ساله و محمد پارسا ۳ساله هستند. اما حرف‌های آنها برای اینکه مانع رفتن #پدرشان بشوند برایم جالب بود. محمد پارسا با همان لهجه بچگانه‌اش و بسیار عصبانی می‌گفت مامان جان، اجازه نده #شوهرت برود. گناه داره #شهید می‌شود.#ایوب هم بلند بلند می‌خندید. 🍃⚘🍃 وقتی که#ایوب رفت سوریه، نیایش در خواب جیغ زنان بیدار شد و شروع به گریه کرد. با من دعوا می‌کرد که چرا اجازه دادی #بابا به #جنگ برود. اگر #بابایم #شهید بشود تقصیر توست. 🍃⚘🍃 آن شب دلم خیلی #شکست. بعد از #شهادت #پدر #بی‌تابی‌هایشان بیشتر شد. می‌گویند همه #بابا دارند و #ما #نداریم. گاهی اوقات #آرام کردنشان برایم بسیار #سخت است، چون با هیچ چیزی نمی‌توان #آرامشان کرد. 🍃⚘🍃 مدام از #خاطرات #پدرشان برای هم تعریف می‌کنند و می‌گویند #یادش بخیر #بابایی. چند وقت پیش دخترم به محمد پارسا می‌گفت: داداشی دلت برای #بابایی نمی‌سوزه؟ من خیلی دلم می‌سوزه که #تیر به #سرش زدن.💔 🍃⚘🍃 برای من عجیبه که اینها انقدر می‌فهمند و متوجه می‌شوند. راستش را بخواهید انقدر زود انتظار این حرف‌ها را نداشتم. خیلی ناراحتند که من #اجازه ندادم #پیکر #پدرشان را ببینند. 🍃⚘🍃

#ایوب میگفت : من میدانم #شهید میشم عکس و فیلم از من زیاد بگیر، بچه ها بزرگ شدند #پدرشان را ببینند. روزهای آخر #شهید زنده صدایش میکردم. 🍃⚘🍃 موقع رفتن گفتم: #ایوب جان #وصیت نامه ننوشتی، گفت: #نمازت را اول وقت بخوان #همه چیز #خود به خود #حل میشود. فقط من را #ببخش که نتوانستم #مهریه ات را #کامل بدهم. 🍃⚘🍃 سه روز قبل از #شهادت عجیب دلشوره داشتم و مضطرب بودم. وقتی تماس گرفت پرسیدم کی برمی‌گردی؟ خندید و گفت زود برمی‌گردیم به زودی. 🍃⚘🍃 روز #17 آذر ماه #1394 بود. همان روز #شهادتش حال عجیبی داشتم. در خانه راه می‌رفتم و گریه می‌کردم. آن روز خواهر #ایوب پیش من بود. برادرم گفته بود عکس #ایوب را بفرستید نیاز داریم. 🍃⚘🍃 یکباره خواهر شوهرم جیغ کشید و گفت ،#ایوب رفت! #ایوب #شهید شد. باور نمی‌کردم. دست بر سر، #امام حسین (ع)⚘و #حضرت زینب(س)⚘ را صدا می‌کردم. 🍃⚘🍃

به روایت از همسر#شهید: من در خانواده‌ای مرفه زندگی می‌کردم که#ایوب به خواستگاری‌ام آمد. آن زمان فقط یک راننده بود. راننده‌ای که هیچ سرمایه دنیایی نداشت. اما من #سرمایه‌های #معنوی و #الهی بی‌شماری در #وجود او دیدم. #صداقت، #ایمان،#اخلاص، #نجابت و از همه #مهم‌تر #تدین و #ارادتش به #اهل بیت (ع)⚘ 🍃⚘🍃 من و #ایوب #11 سال زندگی کردیم. #ایوب شغل‌های متعددی را تجربه کرد. ابتدا راننده تاکسی بود بعد رفت سراغ مرغ فروشی و مرغداری و بعد هم راننده ماشین‌های سنگین شد و سر آخر هم پیمانکار بود. 🍃⚘🍃 #پیمانکاری که با اوضاع و احوال #سوریه کار و زندگی و همه تعلقاتش را کنار گذاشت و #رفت. # دو سال پیش از #شهادتش رفت و #داوطلبانه ثبت نام کرد. 🍃⚘🍃 در خدمت سربازی‌اش دوره‌های زیادی را گذرانده بود و از لحاظ رزمی #توانایی بالایی داشت. می‌گفت برای #خدمت به حرم #حضرت زینب (س)⚘به #سوریه می‌رم،خیلی پیگیری هم می‌کرد. من هم گفتم همراه شما می‌آیم و آنجا هر کاری از دستم بر بیاید انجام می‌دهم. آشپزی، خیاطی و هر چیز دیگه، بعد از #شهادتش مسئول مربوطه گفت خودمان ایشان را با #تأخیر اعزام کردیم. اینقدر #اخلاص داشت که گفتیم بره زود #شهید میشه 🍃⚘🍃

این را به آقاجون هم گفته بودم، وقتی داشت برایم از مشکلات زندگی با یک #جانباز می‌گفت. آقاجون سکوت کرد. سرم را گرفت و پیشانیم را بوسید. توی چشم‌هایم نگاه کرد و گفت: بچه‌ها بزرگ می‌شوند، ولی ما بزرگتر‌ها باور نمی‌کنیم. بعد رو به مامان کرد «شهلا آنقدر بزرگ شده است که بتواند در مورد زندگی‌اش تصمیم بگیرد. از این به بعد کسی به شهلا کاری نداشته باشد.» 🍃🌷🍃 #ایوب گفت: «من #عصب دستم قطع شده و برای اینکه به #دستم تسلط داشته باشم گاهی #دستبند آهنی می‌‎بندم. #عضله بازویم از بین رفته و تا حالا چندبار #عملش کرده‌اند و از #جا‌های دیگر بدنم به آن#گوشت پیوند زده‌اند 🍃🌷🍃 توی #پا و #صورت و #قلب من #ترکش هست. دکتر‌ها گفته‌اند به خاطر #ترکش توی #سرم حتی ممکن است #نابینا شوم.» 🍃🌷🍃 #ظاهرش هیچ کدام از این‌ها را #نشان نمی‌داد. نفس عمیقی کشیدم و گفتم: «برادر بلندی اگر قسمت باشد که شما #نابینا بشوید، #چشم‌های من می‎شوند #چشمان شما. 🍃🌷🍃 کمی مکث کرد و ادامه داد: «#موج انفجار من را گرفته، گاهی به شدت #عصبی می‎شوم. وقت‌هایی که#عصبانی هستم باید #سکوت کنید تا آرام شوم. #عصبی بشوم شاید یکی دوتا #وسیله بشکنم.» 🍃🌷🍃

این‌ها را می‌گفت که من را بترساند، حتما او هم شایعات را شنیده بود. اینکه بعضی از دختر‌ها برای گرفتن پناهندگی با #جانباز ازدواج می‌کنند و بعد توی فرودگاه‌های خارج از کشور ولشان می‌کنند و می‌روند.😔 🍃🌷🍃 اوایل توی #ظرف یک بار مصرف #غذا می‌خوردیم. صدای #خوردن قاشق و بشقاب به هم باعث می‌شد #حمله‌ی عصبی سراغش بیاید. #موج که می‌گرفتش، #مرد‌های خانه و #همسایه را خبر می‌کردم.😭 🍃🌷🍃 آن‌ها می‌آمدند و دست و پای #ایوب را می‌گرفتند.#رعشه می‌افتاد به بدنش.#بلندش می‌کرد و #محکم می‌کوبیدش به زمین.😭 دستم را می‌کردم توی #دهانش تا#زبانش را گاز نگیرد.😭😭 🍃🌷🍃 #لرزشش که تمام می‌شد، شل و بی حال روی زمین می افتاد ، #انگشت های خونی ام را ازبین #دندان هایش در می آوردم😭😭 🍃🌷🍃 سرانجام#جانباز شهید ایوب بلندی هم در #جاده تبریز به علت #اختلالات عصبی ناشی از #موج گرفتگی در روز #چهارم #مهرماه سال ۱۳۸۰# در سن ۴۱#سالگی به آرزویش که همانا#شهادت در راه #خدا🤍بود رسید. 🍃🌷🍃 #پیکر#شهید در #نزدیکی مزار #برادر #شهیدش در وادی الرحمه تبریز خاکسپاری شد. 🍃🌷🍃

این را به آقاجون هم گفته بودم، وقتی داشت برایم از مشکلات زندگی با یک #جانباز می‌گفت. آقاجون سکوت کرد. سرم را گرفت و پیشانیم را بوسید. توی چشم‌هایم نگاه کرد و گفت: بچه‌ها بزرگ می‌شوند، ولی ما بزرگتر‌ها باور نمی‌کنیم. بعد رو به مامان کرد «شهلا آنقدر بزرگ شده است که بتواند در مورد زندگی‌اش تصمیم بگیرد. از این به بعد کسی به شهلا کاری نداشته باشد.» 🍃🌷🍃 #ایوب گفت: «من #عصب دستم قطع شده و برای اینکه به #دستم تسلط داشته باشم گاهی #دستبند آهنی می‌‎بندم. #عضله بازویم از بین رفته و تا حالا چندبار #عملش کرده‌اند و از #جا‌های دیگر بدنم به آن#گوشت پیوند زده‌اند 🍃🌷🍃 توی #پا و #صورت و #قلب من #ترکش هست. دکتر‌ها گفته‌اند به خاطر #ترکش توی #سرم حتی ممکن است #نابینا شوم.» 🍃🌷🍃 #ظاهرش هیچ کدام از این‌ها را #نشان نمی‌داد. نفس عمیقی کشیدم و گفتم: «برادر بلندی اگر قسمت باشد که شما #نابینا بشوید، #چشم‌های من می‎شوند #چشمان شما. 🍃🌷🍃 کمی مکث کرد و ادامه داد: «#موج انفجار من را گرفته، گاهی به شدت #عصبی می‎شوم. وقت‌هایی که#عصبانی هستم باید #سکوت کنید تا آرام شوم. #عصبی بشوم شاید یکی دوتا #وسیله بشکنم.» 🍃🌷🍃

این‌ها را می‌گفت که من را بترساند، حتما او هم شایعات را شنیده بود. اینکه بعضی از دختر‌ها برای گرفتن پناهندگی با #جانباز ازدواج می‌کنند و بعد توی فرودگاه‌های خارج از کشور ولشان می‌کنند و می‌روند.😔 🍃🌷🍃 اوایل توی #ظرف یک بار مصرف #غذا می‌خوردیم. صدای #خوردن قاشق و بشقاب به هم باعث می‌شد #حمله‌ی عصبی سراغش بیاید. #موج که می‌گرفتش، #مرد‌های خانه و #همسایه را خبر می‌کردم.😭 🍃🌷🍃 آن‌ها می‌آمدند و دست و پای #ایوب را می‌گرفتند.#رعشه می‌افتاد به بدنش.#بلندش می‌کرد و #محکم می‌کوبیدش به زمین.😭 دستم را می‌کردم توی #دهانش تا#زبانش را گاز نگیرد.😭😭 🍃🌷🍃 #لرزشش که تمام می‌شد، شل و بی حال روی زمین می افتاد ، #انگشت های خونی ام را ازبین #دندان هایش در می آوردم😭😭 🍃🌷🍃 سرانجام#جانباز شهید ایوب بلندی هم در #جاده تبریز به علت #اختلالات عصبی ناشی از #موج گرفتگی در روز #چهارم #مهرماه سال ۱۳۸۰# در سن ۴۱#سالگی به آرزویش که همانا#شهادت در راه #خدا🤍بود رسید. 🍃🌷🍃 #پیکر#شهید در #نزدیکی مزار #برادر #شهیدش در وادی الرحمه تبریز خاکسپاری شد. 🍃🌷🍃