💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕 🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕 🌸💕🌸 #دختران_آفتاب🙂♥️ #فصل_1 #پارت_سی_و_سه _مثلا کدوم یک از ما در ازدواجمون کاملا آزادیم؟!بله.ممکنه خوانواده های بعضی از ماها حق انتخاب رو هم کاملا به دختر واگذار کنند تا از میون خواستگارهاش،هرکسی رو خواست،تنتخابکنه.ولی خود اینهم یعنی محدودیت!یعنی اینکه دختر باید منتظر بشه تا شاید پسر آرزو هاش به خواستگاری اش بیاد و شاید هم نیاد. عاطفه گفت: _به قول قدیمی ها:((گشنگی نکشیدی که عاشقی یادت بره!))برای یه دختر هیچ دماغ سوختگی ای بد تر از این نیست که بره جایی خواستگاری و راش ندند!وگرنه هیج وقت چنین آرزویی نمی کردی. _بله!ولی بقیه ی انتخاب ها چی؟انتخاب شغل و تحصیلات؟مثلا بعضی از رشته ها ورودش برای دختر ها ممنوعه،در بعضی دیگه هم فقط درصد خاصی از دختر هارو قبول می کنند.دیگه انتخاب شعل که صد پله بد تره‌.اولاکه دختر ها و زن ها رو به خیلی از مشاغل را نمی دن.ثانیا حالا با هزار مکافات شغلی هم گیر آوردی،به خاطر مسائل بچه داری و این حرف ها نمی تونی خوب به کارت برسی و برای همین،پیشرفت هم نمی کنی. لحظه ای جای مامان را پیش خودم خالی کردم.البته پیش خودم که نه،ما خودمون سه نفر بودیم.شاید بهتر بود کنار راحله و فهیمه بنشیند.راحله که انگار از صحبت های فهیمه نیرو گرفته بود،گفت: _البته این ها چیز هایی یه که گاهی به چشممون می خوره.ممکنه بعضی وقت ها اعتراض کوچکی هم بهشون بکنیم.بگذریم که از روی اجبار قبولشون می کنیم،چون چاره دیگه ای هم نداریم.ولی مسائلی هست،محدودیت هایی هست که به چشم نمی آد.ماهم اصلا بهش توجه نمی کنیم،چه برسه به اعتراض!مثلا اینکه دختر ها حق ندارند توی کوچه و خیابان بدوند،حتی اگه مهم ترین کار دنیا رو داشته باشند یا دیرشون شده باشه.چرا؟چون مردم فکر می کنند عجب دختر بی حیایی یه!حتی حق نداریم توی خیابون همدیگه رو با اسم کوچیک صدا بزنیم یا بخندیم.وضع بعضی هامون هم از نظر رفت و آمد به خانه اقوام و دوستامون نگفتنی یه!هزار دنگ و فنگ داره.حالا پسر ها.......

💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕 🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕 🌸💕🌸 #دختران_آفتاب🙂♥️ #فصل_2 #پارت_سی_و_چهار هم چنین محدودیت هایی دارند؟ سمیه با لحن طعنه امیزی گفت: _فکر می کنم چیزی داریم به نام حیای زنانه یا دخترانه! فهیمه عینکش را که پایین امده بود،بالاتر گذاشت و گفت: _پس فشار ها و محدودیت هایی که بقیه برامون ایجاد می کنند،چی؟ عاطفه دیگر مهلت نداد که فهیمه چیزی بگوید،ناله ای کرد و گفت: _ای قربون اون دهنت برم،فهیمه جون که گل گفتی،فدات بشم.زدی توی خال!مدینه گفتی و کردی کبابم.اقا!من یکی طرف فهیمه ام!چون می فهمم داره چی میگه. راحله زیر لب زمزمه کرد: _چه عجب! ولی عاطفه نشنیده گرفت.شاید وقت جواب دادن به او را نداشت. _اقا ما تو خونه یه داداش داریم،بابامون رو دراورده.انگار گوشه اسمون سوراخ شده و اقا از اونجا نزول اجلال کرده اند توی خونه ما. ما که حق هیچ کاری نداریم،هیچ جا هم نباید بریم،به جای خود،اقا هم در همه امورشون ازادند،به جای خود.اصلا انگار من و ابجی م کلفت اونیم.یه ذره بچه،یه سال هم از من کوچیک تره،اما چپ می ره و راست می اد،دستور می ده.کی جرٸت داره که خرده فرمایشات اقا رو انجام نده،اون وقت خر بیار و باقالی بار کن!اصلا انگار نه انگار که ما هم ادمی،چیزی هستیم. فاطمه گفت: _فکر میکنی تقصیر کیه؟ سمیه انگشتش را از لای دندان هایش دراورد و گفت: _تقصیر خودمونه.وقتی که ما زن ها خودمون رو دست کم می گیریم و به خودمون ظلم می کنیم،دیگه چه توقعی از بقیه هست؟ عاطفه دو دستش را در هم کوبید: _درست شد!همین یه قلم رو کم داشتیم.عالم و ادم که تو سرمون می زنند،فقط.....

💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕 🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕 🌸💕🌸 #دختران_آفتاب🙂♥️ #فصل_2 #پارت_سی_و_شش تو رو دست‌کم می گیره. فقط وقتی که بچه ها خندیدند،فهمیدم که گند زدم.همه اش تقصیر این تکیه کلام ((فکر می کنم))بود! دستمال کاغذی ام را از جیب مانتویم در آوردم و عرقم را پاک کردم. سمیه صبر نکرد تا خنده بچه ها تمام شود؛وسط خنده هایشان حرفش را شروع کرد: _البته،موقعی که گفتم زن ها خودشون رو دست کم می گیرند،درست منظورم حرف های مریم خانم نبود،اگرچه بی ارتباط هم نیست. بچه ها ساکت شدند.به نظرم آمد که سمیه عمدی صحبتش را زود شروع کرد.انگار می خواست بچه ها را وادار کند خنده هایشان را قطع کنند.می خواست من کمتر خجالت بکشم.شاید هم واقعا او به گونه ای هوای مرا داشت.گفت: _خب،موقعی که گفتم زن ها،دقیقا منظورم صرف ارتباط زن ها با همدیگه نبود،بلکه منظورم شخصیت و هویت زن ها بود. عاطفه اخم هایش را درهم کشید: _آتو دیگه چرا ادااطوار در می آری آ،قلمبه سلمبه حرف می زنی؟هنوز هیچی نشده از راحله وا گرفتی؟ _خب،یعنی اینکه خود ما زن ها و دختر ها معمولا خودمون رو دست کم می گیریم.جایگاه انسانی و اجتماعی خودمون رو گم می کنیم.برای همین هم زندگی و وقتمون رو صرف چیز های بیهوده می کنیم.چیز هایی که هیچ ارزشی ندارند.به قبول معروف،نه به درد این دنیا می خورند نه اون دنیا. _مثل؟ _خب،اینکه هرروز باید یه ساعت از وقتمون رو پای آینه تلف کنیم و خودمون رو آرایش کنیم که چی؟هیچی!باید همیشه یه آینه دنبالمون باشه و دقیقه به دقیقه خودمون رو توش تماشا کنیم و به چشم و ابرومون ور بریم که چی؟هیچی!همه فکر و ذکرمون النگو و گردن بند و طلا شده که چی؟هیچی!بالباس ها و مانتو های رنگارنگ بریم.....

💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕 🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕 🌸💕🌸 #دختران_آفتاب🙂♥️ #فصل_2 #پارت_سی_و_نه با صدای راننده همه ساکت شدند.من و عاطفه و فاطمه و سمیه که رویمان به سمت عقب اتوبوس بود،به طرف راننده برگشتیم.توی آینه بالای سرش نگاه کرد و گفت: _معلوم هست اون وسط اتوبوس چه خبره؟باباجون اینجا اتوبوسه،میدون جنگ که نیس!دمااَم خیر سر امواتمون می خواییم رانندگی کنیم.باس حواسمون جَم باشه یا نه؟ ثریا خواست حرفی بزند که فاطمه جلویش را گرفت.انگشتش را روی بینی اش گذاشت و لب پایینش را گزید.ثریا دندان هایش را روی هم فشرد و با مشت کوبید به صندلی جلویی اش. شاگرد راننده به سمت صندلی راننده خم شد و چیزی گفت.راننده‌ همان طور که جلویش را نگاه می کرد،فریاد کشید: _چی چی و صلوات بِرفِسم،آقامجید!دانشجواَن که باشن!دِاینا که یعنی تحصیل کرده اَن که باس بیشتر رعایت حال ما رو بوکنن.دِماام انسونیم به ابوالفضل!اعصاب داریم. آقای پارسا از جایش بلند شد و کمی با راننده صحبت کرد.راننده کمی سرش را به نشانه تایید تکان داد: _چشم!...چشم!آقای پارسا به خدا اینام مِث دختر خودمون می‌مونن.ولی شمام باس به ما حق بدی...چشم!به رو اون دوتا تخم چشمام. آقای پارسا از همان صندلی جلو که نشسته بود،بلند گفت: _برای سلامتی آقای راننده و آقا مجید و همه مسافر ها صلوات بلند ختم کنید. بعد از فرستادن صلوات،چندلحظه همه ساکت شدند.صدای آهسته و فروخورده عاطفه،نخستین صدایی بود که سکوت را شکست: _به علت خرد بودن اعصاب آقای راننده،دنباله جنگ تا چند لحظه دیگر... سمیه گفت: _اون حق نداشت با چند تا دختر این‌طوری حرف بزنه،فکر کرده ما کی هستیم یا اینجا کجاست که هر چی از دهنش در اومد ،به ما گفت! فاطمه گفت:........

💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸💕 💕🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕🌸💕 🌸💕🌸💕🌸 🌸💕🌸💕 🌸💕🌸 #دختران_آفتاب🙂♥️ #فصل_2 #پارت_چهل_و_دو در برابر مشکلات،اراده...به جز احساسات! از لحاظ احساسات ما از مرد ها قوی تریم. صدایش را پایین تر آورد.لحنش رنگی از طعنه و تمسخر ‌گرفت: _یعنی زود تر به گریه می افتیم. راحله با سر به سمت عاطفه اشاره کرد: _حالا همه تون به حرف من رسیدید؟!عاطفه هم یکی از نتایج اون تلقیناته! _منظور؟ _یعنی اینکه چند هزار ساله که مرد ها زور زدند و به ما ثابت کردند که ما از همه لحاظ ضعیف تر از آن ها هستیم! عاطفه تاکید کرد: _البته،جز احساسات. معلوم نبود به شوخی می گفت یا جدی! راحله گفت: _نه عزیزم!این هم خودش یکی از همون تلقیناته!اون ها به ما میگن که شما از لحاظ احساسات از مرد ها قوی ترید.ماهم دلمون رو به همین حرف خوش می کنیم.درحالی که اون ها حتی از راه همین احساسات،ما رو تحقیر می کنند،چون احساساتی بودن یعنی زود به گریه افتادن،اراده نداشتن،مقاوم نبودن،بی عرضه بودن.می بینید که!اون ها حتی از احساسات ما هم برای تحقیر و سرکوب ما سوءاستفاده می کنند.ما هم باور کردیم و خودمون هم مبلّغش شدیم. سرم را برگرداندم به طرف پنجره.احساساتی!بابا هم هروقت می خواست من را مسخره کند یا سربه سرم بگذارد،می گفت:((دختره احساساتی!)) هیچ وقت از علاقه من به شعر راضی نبود و من هم هیچ وقت نفهمیدم که احساساتی بودن چه عیبی دارد؟ برگشتم طرف راحله و گفتم: _ولی،مگه احساساتی بودن اشکالی داره؟اصلا فرق بین انسان و حیوان همین احساساته!.....