#مازندران_شناسی #بندپی 📜جغرافیای تاریخی بندپی: ✍بندپی از شمال با بخش تاریخی مشهد گنج افروز و نیز ساسی کلوم (۱) و بابلکنار، از شرق با سوادکوه از غرب با دشت سر آمل و مناطق کوهستانی چلاو و از جنوب با فیروزکوه هم جوار است. این منطقه دارای سه ناحیه ی کوهستانی جنگلی و جلگه میباشد. 📌درباره ی وجه تسمیه ی بندپی شماری بر این باورند که به معنای دو واژه ی بند (یعنی ارتفاعات) و پی (پایین دست) است که منطقه ای شامل بلندی ها و ناحیه دشت می شود اما این تعریف درست به نظر نمی رسد چون به این ترتیب این دو واژه دو اسم در کنار هم اند که با «واو» عطف باید به هم وصل شده باشد؛ یعنی بند و پی یا به طبری (بنداپی در حالی که در هیچ منبع تاریخی به این صورت نیامده است یکی از معانی «بن» یا «بند ارتفاع و بلندی بوده (مانند بَن بِن یعنی زیر ارتفاع)، و «پی / په» به معنای کرانه و کناره است (مانند سجرو په یا بزروپه یاکلارو په که در هر کدام به کناره اشاره دارد) در واقع این جا نیز اشاره به کناره ی بلندی ها است. یعنی بنه په یا بندپی به سرزمینی گفته می شد که در کنار ارتفاعات قرار داشت به این ترتیب آشکار می شود که هدف گذشتگان از به کار بردن این اسم مناطق جلگه ای و دشت بندپی امروزی است و براساس داده های تاریخی تا روزگار صفویه بخش ارتفاعات آن جزو بندپی محسوب نمی شد و منطقه ی جنگلی آن به فیروزجاه [#پریجا] شهرت داشته است. چنان که #میرتیمور_مرعشی (در قرن یازدهم نخستین کسی است که در کتابش از لفظ بندپی استفاده کرده بود) فیروزجاه و بندپی را جداگانه نام برده است. مثلاً در جایی می نویسد: ((نواب همایون... بعضی محال قریبه [مشهد گنج افروز] که بود، مثل بندپی و فیروزجاه و غیرهما علاوه ی آن نموده [بود].» (۲) و هر جا که از قلعه ی فیروزجاه یاد می کند به بندپی و یا قرار داشتن این قلعه در بندپی اشاره ای نمی کند. 📄ص۶۸ - بندپی:👇👇 بخش عمده ی منطقه ی فیرز جاه در روزگار صفویه جزو ولایت چلاو بود. چنان که میرتیمور مرعشی قلعه ی فیروزجاه را از مشاهیر قلاع آن «ولایت» (۳) می داند. البته بخشی نیز جزو محدوده ی #لفور به شمار می رفت بخش کوهستانی بالاتر از پرتاس منطقه ی جنگلی آن جزو امیدواره کوه از کوهستان قارن محسوب می شد. بعدها این سه منطقه زیر عنوان یک اسم قرار گرفت و به بندپی نامدار گردید. دلیل اصلی یکپارچه شدن این نواحی را باید در سیستم کوچ حاکم بر بندپی و ییلاق - قشلاق رفتن اهالی از دشت به کوهستان آن دانست. چنانکه #اعتمادالسلطنه در التدوین فی احوال جبال شروین تاریخ (سوادکوه) با آوردن بندپی در کنار سوادکوه و هزار جریب، (۴) غیر مستقیم بر این نظر صحه می گذارد که دیگر در روزگار قاجار، بندپی یکپارچگی امروزی خود را به لحاظ حوزه ی جغرافیایی به دست آورد اکنون این منطقه به دو بخش شرقی و غربی تقسیم شده است. [صفحات ۶۷ و ۶۸] 📝پی نوشت ها: ۱. صورت دیگر آن در منابع ((سپاسی کلوم» است. ٢. ميرتيمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی مازندران، تصحیح دکتر منوچهر ستوده، تهران، بنیاد فرهنگ ایران، ۲۵۳۶، ص ۱۰۵. ۳. همان، ص۱۴۳ ۴. محمد حسن خان اعتمادالسلطنه، التدوين في احوال جبال شروین، تصحیح مصطفی احمدزاده، تهران، فکر روز، ۱۳۷۳، ص ۱۰۱. 📚منبع: بندپی (سرزمین، تاریخ، فرهنگ) #یوسف_الهی | #شهرام_قلی_پور_گودرزی | طرح جلد و صفحه آرایی علیرضا علی نژاد | ناشر رسانش نوین | لیتوگرافی: فیلم گرافیک | چاپ متین: صحافی افشین | شمارگان: ۱۵۰۰ نسخه | چاپ اول، تهران ۱۳۹۳ شابک ۱ - ۴۳ - ۶۸۲۶ - ۶۰۰ - ۹۷۸ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/438 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#بطاهرکلا #بطرکلا #نور #بطیار #بتیار #لدار #بندپی ✍مراتع خریداری شده طایفه بتیار بخش بندپی به اسامی زیر است: افراکتی ofra kati ازارکتی azzar - (kati) اسل کنار (assala - kanar) افراچالک ofra - balk)، افراسره (afra - sare بَل گرون bal - Karun تیر خال گردن (tirxaL - gardan)، تسکابن (taska - ben)، تسکاچال (taska - (al جل سرک (jalsarek)، چالرز (calorz) چارگل (car - kal چارشمین (car) (samin) چماز چال (camaz-cal)، خومکا (xumka)، در کامن (darkamen) دماله (dammāla) رونکی (runaki)، سنگرزه sanga - reza)، سنگه سی sanga-si شمس (šams) کلاب چال (kalabial) کنس کله (kanas-kala)، گلوخامن (kalu - xaman گلم بَزه موزی galam baza muzi) پر (laper)، لینگه(linga)، ممرز کن (mamrez - kan) ، موزی لو(muzi - lu ، نمک کینگه (namak - king) ، ولو گردن (val - gardan) هلاخامن (hala xaman)، وولى كتي vavli - kati) و ...... 🏔ییلاق های خریداری شده طایفه ی بتیار عبارتند از: اماره کش mmar-kasa) بورون (burun) خوزنک (xuzanak) دمی لرز (damilarz)، کتاپی(kalapi)، کریوش (karius) کرروآر (karrar) نیازک (niazak) و ... که داشتن مراتع برای دامداران شرط اصلی بوده است. 📘بتیار، #محمدمحسن_زاده_لداری | غلامحسین مهدی نژاد لداری، ۱۳۹۶، بابل، ص ۳۶ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/373 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4004 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#نوای_بومی #کتولی 🎼اجرای گروه موسیقی نجوای کتول بمناسبت مبعث پیغمبر 📩ارسالی #حسین_اصفهانی 💥پیشاپیش عید مبعث تبریک. 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#شعر #شاعر #نویسنده 📩ارسالی مخاطبین ✍نویسنده: دریچه ای رو به هنر و فرهنگ  یکشنبه ۷ بهمن ۱۴۰۳ ساعت: ۱۵:۲۷ همه هست آرزويم كه ببينم از تو رويي  چه زيان تو را كه من هم برسم به آرزويي؟! به كسي جمال خود را ننموده‏يي و بينم همه جا به هر زباني، بود از تو گفت و گويي! غم و درد و رنج و محنت همه مستعد قتلم   تو بِبُر سر از تنِ من، بِبَر از ميانه، گويي! به ره تو بس كه نالم، ز غم تو بس كه مويم شده‏ام ز ناله، نالي، شده‏ام ز مويه، مويي همه خوشدل انكه مطرب بزند به تار،چنگي من از آن خوشم كه چنگي بزنم به تارمويي! چه شود كه راه يابد سوي آب،تشنه كامي؟ چه شود كه كام جويد ز لب تو، كامجويي؟ شود انكه از ترحّم، دمي اي سحاب رحمت من خشك لب هم آخر ز تو تَر كنم گلويي؟! بشكست اگردل من،به فداي چشم مستت سر خُمّ مي سلامت، شكند اگر سبويي همه موسم تفرّج، به چمن روند و صحرا تو قدم به چشم من نه، بنشين كنار جويي! نه به باغ ره دهندم، كه گلي به كام بويم        نه دماغ اين كه از گل شنوم به كام، بويي ز چه شيخ پاكدامن،سوي مسجدم بخواند  رخ شيخ و سجده‏گاهي، سر ما و خاك كويي بنموده تيره روزم، ستم سياه چشمي    بنموده مو سپيدم، صنم سپيدرويي! https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4038 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#بندپی #علما 💠روحانيون بند پی شرقی: حجت الاسلام #حاج_شیخ_میرزا_علی_باباگل_تبار ✍حجت الاسلام حاج شیخ میرزا علی باباگل تبــار فرزند بابا گل از روحانیون قریه ی #سماکوش محله بود. https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4035

#بندپی #علما 💠روحانيون بندپی شرقی: حجت الاسلام #حاج_شیخ_میرزا_علی_باباگل_تبار ✍حجت الاسلام حاج شیخ میرزا علی باباگل تبــار فرزند بابا گل از روحانیون قریه ی #سماکوش محله بود. او تحصیلات خود را از مکتب خانه آغاز و پس از سپری نمودن ایام کودکی وارد حوزه ی علمیه #پاشا_امیر سید نظام الدین ) شده و از محضر آیت الله حـاج شیخ حیدر مهدوی و آیت الله حاج شیخ محمد احمدی کسب فیض نموده است و آنگاه جهت ارتقای مدارج علمی عزم حوزه علمیه بابل نموده و پس از مدتی عازم قم شد. ایشان پس از طی مراحلی از مراتب تحصیلی حوزه علمیه، بخاطر مشکلاتی که در مسیر زندگی بود از ادامه تحصیل باز ماند و به زادگاه خود برگشت. اما در کار خود موفق بود و توانسته (حال که ادامه تحصیل برایش مقدور نگردید) به تبلیغ تعالیم اسلامی و نشر فرهنگ اسلامی بپردازد و تا آخر عمر مشغول تبلیغ دین و نشر معارف جعفری گردد که در این راه انصافا موفق بود. وی در آن روزگار تنها روحانی آبادی یاد شده (که از آبادیهای بسیار محروم منطقه به شمار می آمد) بود و توانسته امور دینی آن آبادی و آبادی های اطراف را کفایت کند؛ یعنی به وقت لزوم سخنرانی کند و به وقت نیاز و پرسش به مشکل شرعی و دینی پاسخ گوید و در موقع مخاصمه و دعاوى فيما بيـن ، وارد دعاوى شده و آن را فیصله دهد و نیز در وقت های مناسب اصلاح ذات البین کند و در اقامه جماعت و جلسات قرآن و امثال آن ایفا وظیفه نماید. 📌ایشان انسانی حلیم ،بردبار ،زاهد مقید به مسایل شرعی بوده و فردی متقی، پرهیزگار و مورد وثوق مردم و نیز فردی متواضع و خیر خواه بود. 📌او علاوه بر انجام کار فرهنگی و تبلیغات دینی منشأ خدمات عمران و آبادی محله و منطقه بوده و مردم او را به عنوان فرد مورد وثوق قبول داشته و در مسائل خانوادگی و اجتماعی به او مراجعه می نمودند. 📌او که در بیست و سوم صفر المظفر سال ۱۲۸۲ شمسی در #سماکوش_محله بندپی شرقی چشم به جهان گشود سرانجام با یکصد و پنج سال [ ۱۵۰] زندگی با برکت در تاریخ ۱۳۸۷/۱۲/۱ هجری شمسی به دیار باقی شتافت و در جوار بارگاه #امامزاده_جعفر(ع) سماکوش محله مجاور ابدی شد. ( نَوَّرَ اللهُ مَرقَدَهُ وَبَسَطَ عَلَيهِ الرَّحِمَة ) 📌فرزندان خوب و محترمی تربیت کرد از جمله حجه الاسلام حاج شيخ محمد تقی بابا گل تبار که راه او را ادامه داد و به لباس پر افتخار روحانیت مفتخر و ملبس گردید که او هـم الحمدلله منشـا خدمات فرهنگی و دینی است. روحانی خوش اخلاق و خوش مرام که مدتی است مسئولیت حوزه علمیه شهید امیری ( پاشا امیر سابق) را برعهده داشته و نقش مؤثری در ارتقای این حوزه ایفا نموده و می نمایند. (وَفَّقَهُ اللهُ تَعَالَى لِمَرْضاتِهِ) 📙علما و روحانیون بندپی شرقی، از سال ۱۲۵۰ تا ۱۴۰۰، #سیدمحسن_پاک_نهاد، چاپ اول، ۱۳۹۹، صص۹۱،۹۲،۹۳ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4035 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#علما #علامه_حسن_زاده_آملی 📸نمایه دست خط علامه حسن زاده آملی(ره) میباشد. امام حسين(عليه السلام) در روز عاشورا به فرزند خويش امام سجاد(عليه السلام) در حالي که او را به سينه ي خود چسبانده و خون از بدن مبارکشان مي جوشيد، اين دعا را آموختند تا براي حاجت و برطرف شدن اندوه و بلاهاي سخت و امر عظيم و دشوار بخوانند: بحَقِّ يس وَ الْقُرْآنِ الْحَکيمِ، وَ بِحَقِّ طه وَ الْقُرْآنِ الْعَظيمِ، يا مَنْ يَقْدِرُ عَلى حَوائِجِ السّائِلينَ، يا مَنْ يَعْلَمُ ما فِى الضَّميرِ، يا مُنَفِّسًا عَنِ الْمَکْرُوبينَ، يا مُفَرِّجًا عَنِ الْمَغْمُومينَ، يا راحِمَ الشَّيْخِ الْکَبيرِ، يا رازِقَ الطِّفْلِ الصَّغيرِ، يا مَنْ لا يَحْتاجُ اِلَى التَّفْسيرِ، صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ افْعَلْ بى (کَذا وَ کَذا) و به جاي کذا و کذا حاجت خود را بخواهد. حسن حسن زاده آملی. عاشورای حسینی ۱۳۹۱ آمل حسینیه کوثر خواندن اين دعا بعد از قرائت سوره ی يس مناسب است. بحارالانوار: ۹۲ / ۱۹۶ ـ الباقيات الصالحات ، باب چهارم ، دعاى امام حسين (ع) روز عاشورا / ۳۸۲ ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─