📩شناسه۱۴۰۲۱۲۱۹۱۲۰۶ #پریجا #پراچی #پرچی 🎼پریجایی حال 📖تاریخ موسیقی ایران: 📄آن چهدر بررسی موسیقی مازندران باستان و سده ی میانه تا فروپاشی ساسانیان با اهمیت می نماید، وجود سه نوع موسیقی سازی، آوازی و موسیقی برای رقص است که به نظر می رسد درباره ی هر یک از آنها باید پژوهش جداگانه ای انجام پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۳و۷۴ 👈....قابل ذکر است که در این زمینه از موسیقیِ رقصیِ مهجوری یاد می شود که به نام ((#پریجایی_حال)) parj caej hal شناخته شده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 🎼موسیقی رقص #پریجایی حال ویژه ی مردمی است در منطقه ی #شیخ_موسا [موسی] (دهی از دهستان بندپی بابل). 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به نظر می رسد پیش از ارائه ی هر مطلبی درباره ی موسیقی ((#پریجایی_حال)) باید درباره ی مردم ((#پراجی)) یا ((#پرچی)) سخن گفته آید، زیرا این نام به گروهی از زبان های #ایرانی اطلاق می شود که در #افغانستان،#هندوستان،#چین و #ترکستان رایج است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌در واقع پراچی [پراچی parachi و ارموری ormuri نیز دارای ممیزه های متعدد خاص گویش هلی شمال غربی اند.] 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📓ارانسکی، زبان های ایرانی، برگردان: علی اشرف صادقی، ص۱۶۴ 📌در واقع #پراچی از زبان های به جا مانده ی گروه های جنوب شرقی ایران است که با زبان #اُرموری خویشاوندی نزدیک دارد. دامنه ی گستردگی این زبان در انتهای غربی و جنوب #افغانستان است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به عبارت دیگر، #پراچی در محدوده ای از #دهکده_های_هندوکش در #بخش_شمالی_کابل رواج دارد و به شدت تحت نفوذ زبان#پشه_ای pasai است که در زبان های #هندوایرانی است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📖#کریستنسن بر آن است ((گویش ها #پراچی و اُرموری آخرین بازمانده ی گویش های #ایرانی است که پیش از مهاجرت #افغانها به این سرزمین تکلم میشده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌شاید بتوان چنین فرض کرد که #خراسان و یک قسمت از #افغانستان در روزگار باستان از نظر زبانی قلمرو پیوسته ای بودند که چه بسا زبان #اوستایی را در آن قرار داد و گویش #پراچی را که از حیث ویژگی هایی چند با گروه مرکزی مشترک است،شاخه ی غربی این گروه شرقی_مرکزی کهن، که به تقریب همان #خراسانی_باستان میشود دانست. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ و ۷۵ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌...به هر ترتیب چه در سایه ی تمدن مشترک یا در اثر ستیزه های بی امان #قومی در زمان باستان به ظاهر کوچ ((#پرچی))ها به کرانه ی جنوی دریای #مازندران [دهستان پریجا بندپی] صورت گرفته است. نام های بجامانده از آنان در محدوده ی ارضی #تپورها نسان از قدرت و اعطاف گسترده ی #قوم_تپور است که به نسبت، بیش ترین مردم کوچنده ی باستان را در خود می پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🟠نام #پرچی_ها بر روی چند دهکده از آبادی های مازندران از شرق بت غرب چنین است: ((پارچ)) در بهشهر، ((پرچی کلا)) در ساری[از توابع دهستان کلیجان رستاق]، ((پرچی نک)) و ((پرچی کلا)) در قائمشهر، و ((پرچیها)) [#پرجایی_های_بندپی] در #بابل، با این لشاره، موسیقی رقص برجای مانده از ،#پریچایی_ها دارای ملودی هایی است که #تم آن را منتسب به #سرزمین_افغانستان دانسته اند. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 📘مختار عظیمی، پژوهشی در نام آبادی های شهرستان ساری، چاپ اول، ۱۳۹۰، ص۱۲۸ 📌شرح نت فوق..ب) قطعه #پریجایی_حال همان گونه که ملاحظه می شود نحوه ی آکسان گذاری این ریتم در مقایس با ریتم های مازندرانی دیگر متفاوت است و به نظر میرسد این قطعه به لحاظ آکسان گذاری در ریتم، نوع حرکت، تاکید ملودی و تزیین آن بیش تر دارای #تِم_افغانی یا #هندی باشد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2405 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 📑ادامه متن 👇👇

📩شناسه۱۴۰۲۱۲۱۹۱۲۰۶ #پریجا #پراچی #پرچی 🎼پریجایی حال 📖تاریخ موسیقی ایران: 📄آن چهدر بررسی موسیقی مازندران باستان و سده ی میانه تا فروپاشی ساسانیان با اهمیت می نماید، وجود سه نوع موسیقی سازی، آوازی و موسیقی برای رقص است که به نظر می رسد درباره ی هر یک از آنها باید پژوهش جداگانه ای انجام پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۳و۷۴ 👈....قابل ذکر است که در این زمینه از موسیقیِ رقصیِ مهجوری یاد می شود که به نام ((#پریجایی_حال)) parj caej hal شناخته شده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 🎼موسیقی رقص #پریجایی حال ویژه ی مردمی است در منطقه ی #شیخ_موسا [موسی] (دهی از دهستان بندپی بابل). 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به نظر می رسد پیش از ارائه ی هر مطلبی درباره ی موسیقی ((#پریجایی_حال)) باید درباره ی مردم ((#پراجی)) یا ((#پرچی)) سخن گفته آید، زیرا این نام به گروهی از زبان های #ایرانی اطلاق می شود که در #افغانستان،#هندوستان،#چین و #ترکستان رایج است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌در واقع پراچی [پراچی parachi و ارموری ormuri نیز دارای ممیزه های متعدد خاص گویش هلی شمال غربی اند.] 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📓ارانسکی، زبان های ایرانی، برگردان: علی اشرف صادقی، ص۱۶۴ 📌در واقع #پراچی از زبان های به جا مانده ی گروه های جنوب شرقی ایران است که با زبان #اُرموری خویشاوندی نزدیک دارد. دامنه ی گستردگی این زبان در انتهای غربی و جنوب #افغانستان است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به عبارت دیگر، #پراچی در محدوده ای از #دهکده_های_هندوکش در #بخش_شمالی_کابل رواج دارد و به شدت تحت نفوذ زبان#پشه_ای pasai است که در زبان های #هندوایرانی است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📖#کریستن_سن بر آن است ((گویش ها #پراچی و اُرموری آخرین بازمانده ی گویش های #ایرانی است که پیش از مهاجرت #افغانها به این سرزمین تکلم میشده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌شاید بتوان چنین فرض کرد که #خراسان و یک قسمت از #افغانستان در روزگار باستان از نظر زبانی قلمرو پیوسته ای بودند که چه بسا زبان #اوستایی را در آن قرار داد و گویش #پراچی را که از حیث ویژگی هایی چند با گروه مرکزی مشترک است،شاخه ی غربی این گروه شرقی_مرکزی کهن، که به تقریب همان #خراسانی_باستان میشود دانست. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ و ۷۵ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌...به هر ترتیب چه در سایه ی تمدن مشترک یا در اثر ستیزه های بی امان #قومی در زمان باستان به ظاهر کوچ ((#پرچی))ها به کرانه ی جنوی دریای #مازندران [دهستان پریجا بندپی] صورت گرفته است. نام های بجامانده از آنان در محدوده ی ارضی #تپورها نسان از قدرت و اعطاف گسترده ی #قوم_تپور است که به نسبت، بیش ترین مردم کوچنده ی باستان را در خود می پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🟠نام #پرچی_ها بر روی چند دهکده از آبادی های مازندران از شرق بت غرب چنین است: ((پارچ)) در بهشهر، ((پرچی کلا)) در ساری[از توابع دهستان کلیجان رستاق]، ((پرچی نک)) و ((پرچی کلا)) در قائمشهر، و ((پرچیها)) [#پرجایی_های_بندپی] در #بابل، با این لشاره، موسیقی رقص برجای مانده از ،#پریچایی_ها دارای ملودی هایی است که #تم آن را منتسب به #سرزمین_افغانستان دانسته اند. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 📘مختار عظیمی، پژوهشی در نام آبادی های شهرستان ساری، چاپ اول، ۱۳۹۰، ص۱۲۸ 📌شرح نت فوق..ب) قطعه #پریجایی_حال همان گونه که ملاحظه می شود نحوه ی آکسان گذاری این ریتم در مقایس با ریتم های مازندرانی دیگر متفاوت است و به نظر میرسد این قطعه به لحاظ آکسان گذاری در ریتم، نوع حرکت، تاکید ملودی و تزیین آن بیش تر دارای #تِم_افغانی یا #هندی باشد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2405 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 📑ادامه متن 👇👇

#خوانش_متن #مازنی 📜متن تبری منقول از قاضی نورالله شوشتری در کتاب مجالس المومنین ✍قاضی نور الله شوشتری در #کتاب مجالس المومنین ضمن بیان احوالات یک #مازندرانی که به خاطر تقیه مذهب خود را پنهان کرده بود سخنی به زبان مازندرانی از وی نقل میکند: ((آورده اند که مازندرانی را به یکی از بلاد اهل سنت گذر افتاد. روزی در خارج بعضی از مساجد آنجا بول و براز کرد و خود را از روی تقیه نشست و برخاست و وضو ساخته و غسل رجل کرد و افسار کشید و با اهل مسجد دست بسته به نماز جماعت موافقت نمود لیکن چون آن بیچاره مهارتی در باب وضو و نماز اهل سنت نداشت بر حاضران ظاهر شد که او در انکار ناآموز است. لاجرم از روی تعصب به رفضش متهم ساخته در مقام مواخذه او شدند. 📌بیچاره چون آن حال مشاهده کرد به زبان مازندرانی گفت: 👇👇 {{سبحان الله کون خود را خو نشورمبه و پا شورمبه و اوسار خود کشمبه و دست را بندمبه مگر بهتر از من ...سگ بود!}} 👆وجود چنین متنی در قرن دهم هجری به سامان #هندوستان حاکی از وجود #علما و شعرای مازندرانی در آن خطه چون #طالب_آملی میباشد. (متن مازندرانی از مقابله چند نسخه خطی کتاب مجالس المومنین بازخوانی شده است). #ترقیمه 🖊#سید_مقداد_طاهرپور http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3268 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🌸#علما 📜#داعی‌الاسلام ✍سید محمدعلی داعی‌الاسلام [بن سید فضل الله] در سال ۱۲۵۴ ش در روستای #نیاک از توابع لاریجان #آمل چشم به جهان گشود و به سال ۱۳۳۰ ش در #حیدرآباد_دکن هندوستان بدرود حیات گفت. 📌این چهره ی شاخص #مازنی در پنج سالگی در آمل به مکتب رفت و به فراگیری قرآن کریم و خوشنویسی پرداخت و نصاب الصبیان را در همان مکتب فراگرفت. سپس به تحصیل صرف و نحو عربی، فقه، اصول و حکمت روی آورد. 📌پس از آن در مدرسه سپهسالار #تهران، ریاضی و ادبیات فارسی خواند. سپس در سال ۱۳۱۶ ق به اصفهان رفت و در خدمت استادانی چون ملا محمد کاشانی و جهانگیر خان قشقایی به تکمیل تحصیلات خود پرداخت و در محافل ادبی رکن الملک شیرازی شرکت می‌کرد. 📌در سال ۱۲۷۸ هجری شمسی، «ویلیام کلر تیزدال»، معاون کلیسای انگلستان، کتابی ضد اسلامی در #اصفهان چاپ کرد. علمای بزرگ شیعه نیز مرکز «صفاخانه» اصفهان را برای دفاع از اسلام تأسیس کردند تا به شبهات تیزدال انگلیسی، جواب‌های مستدل داده شود. سید محمدعلی، #روحانی و #پژوهشگر ادیان در سال ۱۲۸۱ه .ش، مناظرات حضوری با تیزدال داشت که در قالب یک مجله ماهیانه با عنوان «الاسلام» منتشر و به سراسر ایران ارسال می‌شد. پس از نشر مجله و مباحثه جدی و پیگیری سید محمدعلی و تأثیر مطلوب آن بر مردم، «رکن‌الملک» به واسطه «ظل‌السلطان»، حاکم اصفهان، از «#مظفرالدین_شاه_قاجار» یک جبه ترمه و لقب «#داعی_الاسلام» برای سید محمدعلی درخواست نمود و او به این نام ملقب شد. 📌او در سال ۱۲۸۳ش به سفر حج رفت و در راه برگشت از مکه از طریق مصر به #هندوستان سفر کرد. وی به دعوت ایرانیان مقیم «بمبئی» که از مباحثاتش با مسیحیان آگاه شده بودند، دو سال در آنجا ماند و به مناظره با میسیونرهای مسیحی ادامه داد. در همین زمان، زبان «اردو» را فرا گرفت و با کمک و راهنمایی «آقا میرزا محمد امین‌التجاره» که مایل به تأسیس انجمن «دعوه‌الاسلام» و برای مقابله با تبلیغات ضد اسلامی میسیونرهای مسیحی بود، جلسه‌ای با حضور مسلمانان علاقه‌مند تشکیل داد. پنج نفر از بزرگان حاضر در آن جلسه، عضویت در انجمن را پذیرفتند و این شورای پنج نفره مسئولیت اداره «دعوه‌الاسلام» و گردآوری کمک‌های مردم را بر عهده گرفت. 📌همچنین مجله «دعوه‌الاسلام» به مدیریت داعی‌الاسلام به شیوه مجله الاسلام اصفهان چاپ شد که اغلب مندرجات آن، مباحثات داعی‌الاسلام با دیگران در دفتر مجله بود. 📜#مجله_دعوه‌الاسلام اولین شماره مجله دعوه‌الاسلام به دو زبان فارسی و اردو منتشر شد و از همان ابتدا توجه مسلمانان هند و سایر ممالک اسلامی را جلب کرد و حکمی از جانب مراجع بزرگ شیعه در عراق و «آخوند خراسانی»، مبنی بر تشویق مسلمانان به کمک کردن به مجله و نیز تشکر از داعی‌الاسلام صادر شد و وی شهرتی بسزا یافت. 🟡داعی‌الاسلام در هندوستان متوجه تغییر تاکتیک مسیحیت تبشیری شد و مطابق با تبشیر مسیحیت، روش دفاع از اسلام را تغییر داد. به‌همین خاطر می‌توان وی را «پدر تبلیغ نوین اسلامی» نامید. 📌سیدمحمد سپس برای همیشه به حیدرآباد دکن کوچ کرد و استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه عثمانیه این شهر شد. 📌داعی‌الاسلام در این ایام به فراگیری زبان‌های پهلوی، اوستایی، گجراتی، بهاشا و سنسکریت سرگرم شد، چندان که در رشتهٔ زبان‌شناسی شرق دانش گسترده به دست آورد. 📌داعی‌الاسلام #آملی که سال‌ها سمت استادی دانشگاه عثمانیه را به عهده داشت، در سایه ی حمایت مالی و معنوی حکومت نظام حیدرآباد، اثر مهم فرهنگ نظام را به دوستداران زبان و ادبیات فارسی عرضه کرد. پس از آن به درخواست دولت دکن به بررسی ریشهٔ لغات #فارسی پرداخت و واژه‌نامه‌ای فارسی به فارسی در پنج جلد به نام فرهنگ نظام در هند تألیف کرد و در سال ۱۳۰۵ ش آن را در هند چاپ و منتشر کرد. 📌مرحوم محمدعلى دریافت که ایرانیان مقیم هند به فرهنگ جامعی با زبان فارسی نیاز دارند و برای برآوردن این نیاز تلاش کرد، به دستوره «عثمان علیشاه» پادشاه مسلمان «دکن» -که به زبان فارسی هم علاقه‌مند بود- اداره فرهنگ نظام، به ریاست داعی‌الاسلام تأسیس شد. در سال ۱۳۰۸ ه ش که وی به تهران آمد، جلد اول فرهنگ نظام را با خود به‌همراه آورد. 📌او گاهی نیز شعر می‌سرود و در شعر از سبک هندی پیروی می‌کرد. 📌سید محمد داعی الاسلام در ایام جنگ جهانی دوم براى مدتى اندك به #ایران بازگشت و مجددا به هندوستان مراجعت كرد و در همان جا وفات یافت. 📚منابع: ۱.صدر هاشمی، محمد، تاریخ جراید و مجلات ایران، انتشارات کمال، ج۱، ص۲۴۱. ۲.نیکوهمت، احمد، بررسی تحلیلی زندگی، آثار و افکار داعی‌الاسلام، ص ۴۳۸ ۳.صدر هاشمی، محمد، تاریخ جراید و مجلات ایران، انتشارات کمال، ج۲، ص۲۹۱ ۴.همان، ۲۹۱ ۵.دستگردی، وحید، «داعی‌الاسلام»، صص۳۹۹- ۴۰۰ 🖊بازبینی #محسن_داداش_پور_باکر ۱۴۰۳/۰۷/۲۷ https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3528 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ ​

▪️شامپو در سال ۱۸۸۲ میلادی اختراع شد و در ابتدا مردم آن را مانند صابون مصرف میکردند. 📌بالاخره در سال ۱۹۰۸ در روزنامه های شهر نیویورک آموزش استفاده از شامپو چاپ شد. ▪️نمونه‌های اولیه شامپو در قرن ۱۵ میلادی در #هندوستان ساخته شد که از جوشاندن گیاهی به نام #اسپیدونس به دست می‌آمد و سپس ماده‌ای به نام #آملا که نوعی از انگور فرنگی هندی است به آن اضافه‌ میشد. 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_سیده_میر_مریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩شناسه۱۴۰۲۱۲۱۹۱۲۰۶ #پریجا #پراچی #پرچی 🎼#پریجایی_حال 📖تاریخ موسیقی ایران: 📄آن چه در بررسی موسیقی مازندران باستان و سده ی میانه تا فروپاشی ساسانیان با اهمیت می نماید، وجود سه نوع موسیقی سازی، آوازی و موسیقی برای رقص است که به نظر می رسد درباره ی هر یک از آنها باید پژوهش جداگانه ای انجام پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۳و۷۴ 👈....قابل ذکر است که در این زمینه از موسیقیِ رقصیِ مهجوری یاد می شود که به نام ((پریجایی حال)) parj caej hal شناخته شده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 🎼موسیقی رقص پریجایی حال ویژه ی مردمی است در منطقه ی #شیخ_موسا [موسی] (دهی از دهستان بندپی بابل). 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به نظر می رسد پیش از ارائه ی هر مطلبی درباره ی موسیقی ((پریجایی حال)) باید درباره ی مردم ((پراجی)) یا ((پرچی)) سخن گفته آید، زیرا این نام به گروهی از زبان های #ایرانی اطلاق می شود که در #افغانستان، #هندوستان، #چین و #ترکستان رایج است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌در واقع پراچی [پراچی parachi و ارموری ormuri نیز دارای ممیزه های متعدد خاص گویش هلی شمال غربی اند.] 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📓ارانسکی، زبان های ایرانی، برگردان: علی اشرف صادقی، ص۱۶۴ 📌در واقع پراچی از زبان های به جا مانده ی گروه های جنوب شرقی ایران است که با زبان #اُرموری خویشاوندی نزدیک دارد. دامنه ی گستردگی این زبان در انتهای غربی و جنوب #افغانستان است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📌به عبارت دیگر، پراچی در محدوده ای از دهکده های #هندوکش در بخش شمالی #کابل رواج دارد و به شدت تحت نفوذ زبان #پشه_ای pasai است که در زبان های #هندوایرانی است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📖#کریستن_سن بر آن است ((گویش ها پراچی و اُرموری آخرین بازمانده ی گویش های ایرانی است که پیش از مهاجرت #افغانها به این سرزمین تکلم می شده است. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌شاید بتوان چنین فرض کرد که #خراسان و یک قسمت از #افغانستان در روزگار باستان از نظر زبانی قلمرو پیوسته ای بودند که چه بسا زبان #اوستایی را در آن قرار داد و گویش پراچی را که از حیث ویژگی هایی چند با گروه مرکزی مشترک است،شاخه ی غربی این گروه شرقی_مرکزی کهن، که به تقریب همان #خراسانی_باستان میشود دانست. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۴ و ۷۵ 📘آرتور،کریستن سن، گویش گیلکی رشت، برگردان: جعفر خمامی زاده، ص۲۴ 📌...به هر ترتیب چه در سایه ی تمدن مشترک یا در اثر ستیزه های بی امان #قومی در زمان باستان به ظاهر کوچ ((پرچی))ها به کرانه ی جنوی دریای #مازندران [دهستان پریجا بندپی] صورت گرفته است. نام های بجا مانده از آنان در محدوده ی ارضی #تپورها نسان از قدرت و اعطاف گسترده ی #قوم_تپور است که به نسبت، بیش ترین مردم کوچنده ی باستان را در خود می پذیرد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🟠نام پرچی ها بر روی چند دهکده از آبادی های مازندران از شرق بت غرب چنین است: ((پارچ)) در بهشهر، ((پرچی کلا)) در ساری [از توابع دهستان کلیجان رستاق]، ((پرچی نک)) و ((پرچی کلا)) در قائمشهر، و ((پرچیها)) [#پرجایی_های_بندپی] در #بابل، با این اشاره، موسیقی رقص برجای مانده از ، پریچایی ها دارای ملودی هایی است که #تم آن را منتسب به #سرزمین_افغانستان دانسته اند. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 📘مختار عظیمی، پژوهشی در نام آبادی های شهرستان ساری، چاپ اول، ۱۳۹۰، ص۱۲۸ 📌شرح نت فوق..ب) قطعه #پریجایی_حال همان گونه که ملاحظه می شود نحوه ی آکسان گذاری این ریتم در مقایس با ریتم های مازندرانی دیگر متفاوت است و به نظر می رسد این قطعه به لحاظ آکسان گذاری در ریتم، نوع حرکت، تاکید ملودی و تزیین آن بیش تر دارای #تِم_افغانی یا #هندی باشد. 📙طیّار یزدان پناه لموکی، تاریخ مازندران باستان، چاپ۲،تهران، ۱۳۸۵، ص۷۵ 🖊#محسن_داداش_پور_باکر 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2405 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/3914 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 📑ادامه متن 👇👇