#شیخ_انصاری
#کتاب_البیع
#عقد_فضولی
#روش_فقه_شیخ
💠 تامُّلاتی نُو در اندیشههای فقهیِ #شیخ_انصاری در کتابِ #مکاسب 💠
🔰۲- #نوشته_دوّم_تامُّل
✅ این که #شیخ_انصاری در این بحث (ج۳/ص۳۴۷)
تحقّقِ نهاییِ #عقد -به صورتِ #لازم- را تنها مُبتنی بر رضایتِ باطنیِ #مالک می‌کند این پرسشِ اساسی را در ذهن برمی‌انگیزاند که چگونه چنین عقدی را در همان مجلسِ عقد #لازم و تمام‌شده بدانیم در حالی که نیّتِ درونیِ #مالک خاستگاهی غیر از خاستگاهِ الفاظِ عقد دارد؟!
🔴 آن چه به نظر می‌رسد این است که در چنین عقدی -به سببِ عدمِ #اذن- صدورِ الفاظِ ایجاب و قبول توسّطِ عاقد به هیچ عنوان به #مالک و اراده‌ی او منسوب نیست؛ نیّت برای #مالک، و الفاظ برای #عاقد است؛ این یعنی در عالَمِ اعتبار هیچ ارتباط و پیوندی بین این دو برقرار نیست؛ از این رو، وقتی عقدی به #مالک منسوب نباشد روشن است که هیچ ارزشِ ذاتی نسبت به #مالک و اموالِ او ندارد؛ از این رو، استدلالِ ایشان به دو آیه‌ی مذکور نیز فایده‌ای ندارد.
🔵 بنا بر این، تا زمانی که ایجاب و قبول -در قالبِ یک #اعتبار_پذیرفته‌شده‌ی_عقلایی- با رضایتِ باطنیِ #مالک پیوند نخورَد بی‌تاثیر و بی‌خاصّیّت است، بر خلافِ آن جا که خودِ مالک عقد را جاری کند، که در این فرض، همان الفاظ مُبرِزِ قصدِ جدّیِ مالک بوده و #قصد و #مُبرِز در ذاتِ خود با یکدیگر پیوند خورده‌اند.
۲- #نوشته_دوّم_تامُّل
✴️@fegh_osoul_rafiee
✴️https://eitaa.com/Rafiee_kh
#شیخ_انصاری
#کتاب_البیع
#عقد_فضولی
#روش_فقه_شیخ
💠 تامُّلاتی نُو در اندیشههای فقهیِ #شیخ_انصاری در کتابِ #مکاسب 💠
🔰 ادامه‌ی #نوشته_سوّم_تامُّل:
✅ کسی که واردِ معامله‌ای شود و الفاظِ ایجاب یا قبول را بر زبان جاری کند ما عرفاً بر اساسِ #ظهور_حال بنا را بر #قصد_جدّی و مرادِ واقعیِ او می‌گذاریم، حتی اگر بعداً قصدِ جدّی‌اش را انکار کند نیز پذیرفته نمی‌شود.
🔵 همان طور که در مباحثِ #اصول نیز خوانده‌ایم که کشفِ #قصد_جدّی مبتنی بر #ظهور_حال است، نه ظهورِ لفظ.
و #نظام_نقل_و_انتقال نیز کاملاً بر اساسِ #قصد_جدّی است، و #قصد_جدّی نیز جز از #ظهور_حال قابلِ کشف نیست.
🔴 اکنون باید یادآور شویم در فرضِ مذکور که #عاقد بدونِ هیچ اِذنی و با تصمیمِ خودش مالِ #مالک را معامله کرده است، هیچ ظهورِ حالی نسبت به #مالک و رضایت یا عدمِ رضایتِ او -که طرفِ حقیقیِ معامله است- وجود ندارد، پس الفاظِ ایجاب و قبول بی‌اَثَر است، حتی اگر #عاقد علم به رضایتِ #مالک داشته باشد، زیرا آگاهی و علمِ #عاقد نیز بدونِ یک #اعتبارِ_پذیرفته‌شده‌ی_عقلایی -مانند #اذن یا #وکالت یا #ولایت- هیچ ارزشِ عقلایی نداشته و در #نظام_حقوق_اجتماعی بی‌اَثَر است.
✴️@fegh_osoul_rafiee
✴️https://eitaa.com/Rafiee_kh