eitaa logo
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
325 دنبال‌کننده
350 عکس
78 ویدیو
218 فایل
این کانال به منظور ارائه‌ی مطالب مهمّ فقهی، اصولی و طلبگی، و بارگذاری صوت تدریس فقه و اصول است.
مشاهده در ایتا
دانلود
📔 ۶- قوله (کفایه/ج۱/ص۲۱): لا یکاد لا یصحّ بذلک... . ✅ مرحوم در ادامه‌ی حاشیه‌ی ۶ اشکالی را مطرح و چتند نکته را بیان می‌کنند: 🔸️ برخی علوم مانند این گونه است که با یک مساله و دو مساله از آن علم، غرضِ علم (استنباط) به هیچ اندازه‌ای برای شخص حاصل نمی‌شود، مگر آن که بیشتر مسائل علم فراگرفته شود؛ این جا اشکالی وجود ندارد. 🔹️ اما برخی علوم -مانند - غرضِ علم به گونه‌ای است که حتی با یک مساله نیز به خودیِ خود و به اندازه‌ی همان یک مساله حاصل می‌شود؛ یعنی به اندازه‌ی همان یک مساله شخص می‌تواند از خطای در کلام جلوگیری کند. 🔸️ در این فرض دوم اشکالی به وجود می‌آید؛ این که اگر معیار را غرض قرار اگر معیارِ تمایزِ علوم را تمایز در غرض‌ها بدانیم، در علومی -مانند - شخصی که یک مساله‌ی نحو را فراگرفته است به اندازه‌ی همان یک مساله می‌توان عالِمِ نحوی دانست، زیرا "حفظ لسان از خطای در گفتار" که غرض از علم‌ است با همان یک مساله نیز حاصل می‌شود و بنا بر فرض، تمایز علوم نیز به غرض است و غرض نیز با یک مساله حاصل شده است، پس علم در مورد عالِم به آن یک مساله صادق است و او عالِم نحوی باید تلقّی شود در حالی که این، خلاف عرفی و عقلاست. 🔹️ ایشان در ادامه در پاسخ به این مطلب می‌فرماید: مساله تماماً به نگاهِ عرف و عقلاء وابسته است؛ عرف و عقلا یک حدّ وسطی را در نظر می‌گیرند؛ نه عالِم به یک مساله را به آن علم می‌دانند، و نه کسی که همه‌ی مسائل را فراگرفته و تنها یک مساله را فرانگرفته را از عنوان‌ِ محروم می‌کنند، بلکه کسی که بخش قابل توجّهی از مسائل علم را فراگرفته باشد به صورتی که شأنش عنوانِ باشد را می‌نامند. ادامه دارد... ✴️@fegh_osoul_rafiee
📔 ۶- قوله (کفایه/ج۱/ص۲۱): لا یکاد لا یصحّ بذلک... . ✅ مرحوم در ادامه‌ی حاشیه‌ی ۶ می‌آورد: ‌غرض از علم تمکّن و قدرت بر است، نه استنباط فعلی؛ یعنی غرض این است که شخص قدرتِ را پیدا کند؛ حتی اگر مساله‌ای از مسائل را استنباط نکرده باشد، اما همین که قدرت بر دارد غرضِ حاصاگل شده است. 🔹️ دلیل این نیز تعریف است، زیرا آن‌ها علم‌ به قواعد اصولی را اصول دانسته‌اند، نه به‌کاربردنِ فعلیِ آن قواعد را. 🔸️ از این رو، هر مساله‌ای که تمکّن و قدرت بر استنباطِ حکمِ کلیِ فرعیِ الهی را حاصل کند آن مساله اصولی است. ✴️@fegh_osoul_rafiee
📔 ۷- قوله (کفایه/ج۱/ص۲۲): و قد انقدح بما ذکرنا أن تمايز العلوم... . ✅ مرحوم در حاشیه‌ی ۷ (ج۱/ص۵۳) می‌آورد: مرحوم برای این که تمایز علوم به اغراض است بُرهانی بیان نکرده، بلکه تنها به جمله‌ی "جمَعَها اشتراکُها فی الدّخْل فی الغرض" بسنده کرده است، در حالی که این، تنها یک ادّعا بوده و حاوی برهان و استدلال نیست. 🔹️ البته شاید ایشان با برخی از عبارات مانند "فإن حُسْنَ تدوين علْميْن... " همان تحسینِ عُقلایی‌ای را مطرح می‌کند -که ما بارها بیان کردیم- و همان می‌تواند بُرهان برای این باشد که تمایز علوم به اغراض است، زیرا غرض است که مناسبت با تحسین عُقلایی دارد، نه موضوع. ✴️@fegh_osoul_rafiee
علامه‌ی بزرگوار و متفکّر، آیت الله شیخ محمد تقی جعفری (رضوان الله علیه) در مورد شکیبایی استادشان مرحوم آیت الله حاج‌ شیخ کاظم شیرازی (رضوان الله علیه) در برابر پرسش شاگردان می‌فرماید: "بنده اوّلین درس خارج فقهی که در نجف اشرف رفتم درس مرحوم آشیخ کاظم شیرازی بود؛ یکی از طلبه‌هایی که تازه آمده بود اشکالی کرد که اشکالش خیلی مهمّ نبود؛ یکی از آقایان به آن طلبه‌ی تازه‌وارد گفت: آقا! بی‌ربط نگو! مرحوم آشیخ کاظم فرمود: آقا! شما ابتدایی که درستان را شروع کردید فقط باربط‌ها را می‌پرسیدید؟!؟!" ✴️@fegh_osoul_rafiee
🔴 یعنی متعلَّقِ نفی در کلام، عموم و کلّی باشد، مانند آن که گفته شود: "همه‌ی افرادِ کلاس نیامدند"؛ آن چه در این کلام سلب شده است عامّ‌بودنِ محمول و حکم است؛ یعنی "آمدنِ همه" نفی و سلب شده است که مفادش این نیست که "هیچ کس نیامده است"، بلکه نتیجه‌اش این می‌شود که: "عدّه‌ای از افراد آمده‌اند". 🔵 اما یعنی نفی و سلب، شامل همه‌ی افراد است، مانند آن که گفته شود: "هیچ‌کس نیامده است"؛ یعنی "نیامدن" را به همه نسبت می‌دهیم. ✴️@fegh_osoul_rafiee
در است؛ منتظرِ این و آن نمی‌ماند...
❌❌❌❌ ظاهراً جریانی به شدّت که گاه بر است و گاه دست به دارد -خودآگاه یا ناخودآگاه- مُروِّجِ شده است که و و ازبین‌برنده‌ی است.
⚠️⚠️⚠️ نه تنها سودی ندارد، بلکه حتماً است. ⛔⛔ اغلب روایات ما -به ویژه و ، و - حتماً نیاز به پایش و پالایش و حلّ تنافیات و تناقضات است. 📌 حتی نیز در بسیاری موارد نیازمند دقّت و تحلیل است...
روایات همان طور که از حیث سند و کتاب باید از طریق معتبری به دست ما برسند، از حیث محتوا نیز باید از طریق معتبری به گوش ما برسند. 🔶️ و باید پس از و به مردم برسند...
محمد علی رفیعی | فقه و اصول
⚠️⚠️⚠️ #ترجمه‌_فارسی_کُتُب_حدیثی نه تنها سودی ندارد، بلکه حتماً #آفت است. ⛔⛔ اغلب روایات ما -به ویژ
تعجّب است که عدّه‌ای کار علمی و وزین بر روی و را کنار گذاشته، و روزی ترجمه می‌کنند و روزی را و... . آیا نمی‌دانند -که نزدیک به ۵۰ تالیف به زبان فارسی دارد- خود متفطّن بوده است که بحارش برای اهل علم است، نه برای مردم؟!؟!
استاد آیت الله علیدوست (حفظه الله) در مورد بی‌ضابطه و جریانِ می‌فرمایند: "ما امروز با جریان ‏گری مواجهیم؛ البته اَخباریّین معاصر، تقلید را انکار نمی‏کنند، اصولِ فقه را می‏پذیرند و کتاب هم می‌نویسند و سال‏ها هم بحث می‏کنند؛ اما در مقام عمل و فتوا، گاه اثری از آن دیده نمی‏شود! اخباری‏گری معاصر، فقط در عرصه فقه حضور ندارد، بلکه در غیر فقه هم وجود دارد؛ الان یک سری مُبلِّغ، منبری و نویسنده داریم که هر خبری (حدیثی) را ببینند بالای منبر، در تلویزیون و... می‏گویند؛ نه اقتضائات زمان و مکان را لحاظ می‏کنند و نه اقتضائات عقل را می‏بینند، و نه این روایت را در یک نظام حلقوی و هرمی سایر نصوص دینی مورد فهم قرار می‏دهند! اصولاً توان چنین کاری در آنها وجود ندارد!" ✴️@fegh_osoul_rafiee
ادامه‌ی شرح و تبیین مرحوم 👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇👇🖕🖕