eitaa logo
فرصت زندگی
209 دنبال‌کننده
1هزار عکس
804 ویدیو
10 فایل
فرصتی برای غرق شدن در دنیایی متفاوت🌺 اینجا تجربیات، یافته‌ها و آنچه لازمه بدونین به اشتراک میذارم. فقط به خاطر تو که لایقش هستی نویسنده‌ی از نظرات و پیشنهادهای شما دوست عزیز استقبال می‌کنه. لینک نظرات: @zeinta_rah5960
مشاهده در ایتا
دانلود
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
هرگز فرصتی را برای شاد کردن دیگران از دست ندهید چرا که خود شما از این سود می برید حتی اگه هیچ کس نداند شما چه می‌کنید... ◈┈•✾❀طعم♥️زندگی❀✾•┈◈                                        @tamezendegi ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_30 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 روبروی رییس ایستاده بود. -تا اینجا ظاهراً
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 ذهن مریم درگیر شده بود. مدام فکر می‌کرد، کاش این برنامه لغو می‌شد. به اتاقش که رفت، به مادرش زنگ زد و مادر برای دلداری دادنش با او حرف زد. -آروم باشد مادر. همه چیزو به حکمت خدا بسپار. اون هیچ وقت برای بنده‌هاش بد نمی‌خواد. اگه تلاشتو کردی اما ناچار به رفتن شدی و بازم سختی داره حتماً یه خیری توش هست. همیشه با حرف‌های مادر آرام می‌شد. این زن طوری حرف می‌زد که خیلی از بزرگان هم نمی‌توانستند مثل او حرف بزنند. مطمئن بود این به خاطر نوع جهان­‌بینی مادر و نوع دید او به زندگی است. * مریم به خاطر سفری که می‌رفت، پر از نگرانی بود اما در فرودگاه سعی کرد چیزی به مادر و برادرش که برای بدرقه او آمده بودند، بروز ندهد. چرا که نمی‌خواست مادرش را نگران کند. محمد هم که مثل بچه‌ها به جای او از سفرش ذوق زده بود. بعد از رو بوسی کلی سفارش به محمد در مورد مادر و ماشینش که حالا در اختیار او بود، با آن‌ها خداحافظی کرد. قرار بود آقای پاکروان در فرودگاه فکرش برای تنها نفرستادنش را بگوید. روی صندلی انتظار نشسته بود. خبری نشده بود و این مساله اضطرابش را بیشتر کرده بود. با پاهایش روی زمین ضرب گرفته بود. گوشی که زنگ خورد، خوشحال شد و لبش کش آمد. مطمئن شد رییس یادش نرفته که قرار است او را به کجا بفرستد. جواب داد و مکانش را اعلام کرد. فکرش را نمی‌کرد که خودش برای بدرقه بیاید. رقتی رییس رسید، مریم با دیدن پسرش که همراه او آمده بود، درهم و ناراحت شد و ساکی که همراه او بود، کنجکاوی مریم را تحریک کرد. پس از احوالپرسی، رییس نشست و از مریم خواست تا بنشیند. با سختی و مزمزه فکرش را بروز داد. _من فکر کردم واسه یه سفر به اروپا تنها کسی که وارد و آشنا باشه امیده. واسه همین تصمیم گرفتم اونو باهات بفرستم. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_31 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 ذهن مریم درگیر شده بود. مدام فکر می‌کرد،
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 مریم مثل برق گرفته‌ها از جا پرید. روبه‌روی رییس ایستاد. برافروخته شد و بدون آنکه متوجه برخوردش شود، با حرص حرف زد. _واسه چی تا حالا این تصمیمتونو بهم نگفتین؟ _واسه اینکه اگه می‌گفتم نمی‌رفتی. _الانم نمیرم. مگه دیوونه‌م که برم. با گفتن این حرف چمدان کوچکش را کشید و به طرف در خروجی حرکت کرد. آقای پاکروان که از رفتار بی‌سابقه او شوکه شده بود، رو به پسرش کرد. _معلوم نیست چه غلطی کردی که این جور ازت شاکی و فراریه. _به من چه؟ اون خودش دیوونه‌ست و فراریه. مگه من با اون چی کار داشتم؟ _برو صداش کن بیاد. باهاش حرف بزنم. امید دنبال مریم دوید. _ خانم صدری! خانم صدری! پدرم با شما کار داره. مریم بدون اینکه به امید نگاه کند به طرف رییس برگشت. تازه یادش آمد که با رییسش رفتار بدی داشته اما نمی توانست سفر رفتن با پسر او را هم تحمل کند. وقتی به رییس رسید، سعی کرد خودش را آرام نشان دهد. آقای پاکروان دستی به صورتش کشید و کلافه پوفی کشید. _دخترم من می‌دونم برای تو که آدم مقیدی هستی، همچین سفری با یه مرد جوون سخته ولی برای این امیدو همرات گذاشتم که اونا رو می‌شناسه. می‌تونه راهنماییت کنه که حداقل توی برخورد و معاشرت با اونا به مشکل برنخوری. مریم نگاهی به امید کرد. _من با اونا مشکل ندارم. مشکل من خود ایشون هستند. رییس که از برخورد عجیب مریم کلافه شده بود، اخم هایش را درهم کرد. _حواست هست؟ داری در مورد پسر من صحبت می‌کنیا. _ببخشید ولی پسر کو ندارد نشان از پدر تو بیگانه خوانش نخوانش پسر. امید خواست عکس العملی نشان دهد که با اشاره دست پدر متوقف شد. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🌸محبت 🎋تنها کلیدیست 🌸که بی هیچ بهانه ای 🎋هر قفلی 🌸را باز می کند 🎋شیشه ها شکستنی ست 🌸زندگی گذشتنی ست 🎋این فقط....... 🌸محبـت است که همیشه ماندنیست 🎋روزگارتون پراز خنده 🌸عشق و محبت چاشنی زندگیتون 🎋وخوشبختی و خوشنامی سرنوشتتون ◈┈•✾❀طعم♥️زندگی❀✾•┈◈                                        @tamezendegi ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_32 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 مریم مثل برق گرفته‌ها از جا پرید. روبه‌رو
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 _این سفر در واقع واسه امید پل آخره. باهاش شرط کردم توی این سفر اگه دست از پا خطا کرد یا بعدش که اومدین، شما اعتراضی نسبت به اون داشتین، دیگه هیچ کمک مالی بهش نمی‌کنم حتی یک دلار. دیگه خودش بره خرج عیاشیاشو دربیاره. تو هم اگه این سفرو نری باید قید کار توی شرکت منو بزنی. مریم که نمی خواست زیر بار این مساله برود و عادت به زیر بار زور رفتن نداشت، پشت به آنها حرکت کرد. _از فردا نمیام شرکت. _عجب گیری کردما. از دست این دختر سِرتِق. با حرص رو به پسرش کرد. _خب پسر برو جلوشو بگیر دیگه. امید که گویی از خواب بیدار شده باشد، سریع دوید و جلوی مریم ایستاد. _خانم محترم من نمی‌دونم شما چرا اینقدر با من مشکل دارید اما خواهش می‌کنم توی این سفر چند روزه، منو تحمل کنید. قول میدم فاصله‌مو حفظ کنم. اصلاً حرفیم با شما نزنم. آخه این سفر برام حیاتیه. مریم پوزخندی زد و رویش را به طرف دیگری کرد. _چرا چون خرج دختربازی و دیسکو رفتناتون قطع میشه؟ امید متعجب به او نگاه کرد. _انگار خوب در مورد من تحقیق کردین و همه چیزمو می‌دونین. _اقتضاءکارم اینه. باید در مورد کسایی که باهاشون کار می‌کنم و اطرافیانشون خوب بدونم تا قافیه رو نبازم. -حالا میشه خواهش کنم. برگردین تا هم شما کارتونو از دست ندین؛ هم من آینده‌مو. مریم چشم غره‌ای رفت. _مرد گنده لنگ خرجیِ باباشه، اونوقت از آینده هم حرف می‌زنه. مریم کمی مکث کرد و بعد به طرف رییس برگشت. امید که توقع این توهین‌ها را از او نداشت، با حرص دندان‌هایش را به هم می‌‌فشرد و دنبال او رفت. مریم جلوی رییس ایستاد. _شرط داره. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_33 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 _این سفر در واقع واسه امید پل آخره. باهاش
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 _شرط داره. آقای پاکروان چشمانش را ریز کرد و اخمش را در هم کشید. _شرط؟ _اول اینکه پسرتون فاصله‌شو با من حفظ کنه و غیر مواقع لازم نبینمش. دوم اینکه دو برابر اون مقدار حق مأموریت که گفته بودیدو قبل از سفر به حسابم واریز کنید. سوم اینکه بعد از سفر هم اگه رفتار پسرتون مناسب نبود، من دیگه توی شرکت شما کار نمی‌کنم. _یعنی واقعاً پررویی‌هاتو چه جوری هضم کنم؟ برای من شرط و شروطم میذاری؟ سرش را به تاسف تکان داد و رو به امید کرد. -آقا امید تحویل بگیر. فسمتی که به خودت مربوطه رو قول بده تا من در مورد بقیه فکر کنم. _من بخش خودمو قول دادم. نوبت شماست. رو به مریم کرد. _باشه قبول مبلغو میگم واریز کنن. بقیه هم وقتی قول داده لابد تضمین منو می‌خوای دیگه. باشه تضمینش با من. مریم که سعی می‌کرد آرام باشد، با صدای پایین‌تری جواب داد. _عذر می‌خوام از جسارتم و ممنون از شما؛ اگه از شما تضمین می‌خوام به خاطر اینه که قول ایشون اعتباری نداره... لااقل برای من نداره. _دیوونم کردید پاشید برید دیگه. صد دفعه صدا کردن. جا می‌مونید. مریم هنوز دلخور بود و اضطرابش هم بیشتر شده بود. خداحافظی سردی کرد و رفت. وقتی امید خواست حرکت کند پدر گوشه کت لی اش را کشید. امید ایستاد و سوالی به پدرش نگاه کرد. _ببین پسر، این دختر زیرک‌ترین و کار درست‌ترین مشاوریه که تو این سال‌ها دیدم. وای به حالت اگه از دست بدمش. دیگه وساطت مادرتم جواب نمیده. فهمیدی؟ _آره بابا حواسم هست. بذار برم جا می‌مونما. پدر با نگرانی به رفتنشان نگاه می‌کرد. امید به سرعت خود را به مریم رساند. پیشنهاد داد که چمدان را برایش بیاورد اما با نگاه تند و عصبانی مریم پشیمان شد و یاد قولش افتاد. در هواپیما هم صندلی‌ها کنار هم بود که امید از مهماندار خواست تا روی صندلی دیگری به او جا بدهد. مریم با دیدن این کارش کمی آرام تر شد. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گاهی پیش میاد برای داشتن بعضی چیزهاتو زندگیمون  خیلی عجله میکنیم و وقتی نمیشه احساس ناامیدی میکنیم اماهرچیزی زمانی داره وحکمتی پشتش هست که مانمیدونیم پس صبورباشیم🌻 ‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‎‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌‌‌‌‌‌‎‌ •••┈✾~🍃♥️🍃~✾┈••• ┄•●❥ @eshgheasemani
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_34 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 _شرط داره. آقای پاکروان چشمانش را ریز کر
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 نفس راحتی کشید ولی به این فکر می‌کرد اگر به خاطر این آدم که از نظرش مزخرف بود، کارش را از دست می‌داد، چقدر بد می‌شد. پیامک وایز پول به حسابش آمد. جای تعجب داشت که رییس مبلغ زیادی را قبل از اینکه به مامویت برود و حتی قبل از پرواز برایش واریز کرده بود. مریم با این کار فقط می‌خواست آن‌ها را به چالش کشیده باشد. نه آن‌که بازار گرمی کند. هواپیما در فرودگاه مادرید فرود آمد. بعد از گرفتن چمدان، مریم سعی کرد پشت سر امید حرکت کند. نمی‌دانست در بدو ورود با چادر او مشکلی خواهند داشت یا نه. امید هر چند قدم به پشت سرش نگاه می کرد تا مطمئن شود مریم جا نمانده. هنوز درک نمی‌کرد که در این کشور غربی چرا هنوز چادرش را در نیاورده و منظورش از این کار چیست. با صدای مریم که به انگلیسی با ماموران فرودگاه حرف می‌زد، برگشت. گویی لجبازی مریم داشت کار دستشان می‌داد. امید جلو آمد و با آن‌ها به اسپانیایی صحبت کرد و توضیح می‌داد که میان صحبت‌ها چشمش به کارلوس افتاد. کارلوس برای استقبال به فرودگاه آمده بود. امید به او اشاره کرد که به کمک بیاید. مریم همانجا روی صندلی نشست. دستش را روی زانو گذاشت و صورتش را با دست‌هایش پوشاند. این سفر از اول برایش با سختی و تلخی شروع شده بود. مذاکرات امید و کارلوس نتیجه خوبی داشت. مامورها راضی شدند و رفتند. امید غرغر کنان به طرف مریم آمد. مریم سرش را بلند کرد. _اینجا اروپائه خانم. با چادر داشتنت می‌خوای چیو ثابت کنی؟ چرا بی‌خودی حساسشون می‌کنی؟ انگار نوبر حجابو فقط تو آوردی. مریم مثل اسپند از جا پرید. _الان دومین باره دارین به حجابم توهین می‌کنین. مگه قرار نبود با من حرف نزنین؟ _واقعا که خیلی... رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739
فرصت زندگی
#رمان_قلب_ماه #پارت_35 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 نفس راحتی کشید ولی به این فکر می‌کرد اگر
❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙❤🌙 ❤🌙❤🌙 ❤🌙 امید حرفش را ادامه نداد و به طرف دوستش برگشت. با کارلوس خوش و بشی کرد و به طرف خروجی رفت. مریم به دنبال آن‌ها راه افتاد. دوست نداشت این اتفاق بیافتد. او برای حجابش احترام خاصی قائل بود. سوار ماشین کارلوس شدند‌. از همان مقدار خیلی کمی که از اسپانیایی بلد بود، فهمید قرار است آن‌ها را به هتل وستین پالاس برساند و همچنین فهمید کارلوس با اشاره به مریم سوال کرده که با این وضعش می‌خواهد با آن‌ها مذاکره کند؟ مریم خسته‌تر از آن بود که بخواهد در این مورد بحث کند و ضمناً عادت نداشت خودش را به رخ دیگران بکشد. باید در عمل همه چیز را ثابت می‌کرد. با رسیدن به هتل، مریم ساختمان بسیار بزرگ و مجللی را دید و با خودش فکر کرد. _بی‌خود نیست این پسره خودشو به آب و آتیش می‌زنه تا خرجیش قطع نشه. آخه حیفه، یه همچین جاهاییو دست بده. وارد شدند. امید رو به او کرد. _مدارکتونو بدین‌ باید بهشون بدم. وقتی امید کلید را دریافت کرد، کمی دست دست کرد و با آن‌ها صحبت کرد. کمی طول کشید. مریم حساس شد. نزدیک رفت و از امید دلیل بحثش را پرسید. -به جای اینکه دو تا اتاق یه تخته بدن یه اتاق دو تخته آماده کردن و میگن چون درست رزو نکردین، باید صبر کنید تا اتاق مورد نظرتون آماده بشه. - خب صبر می‌کنیم. کمی مکث کرد. به طرف مبل حرکت کرد. هنوز چند قدم نرفته، برگشت. _یعنی هیچ‌کدوم آماده نیست؟ -یکی آماده‌ست. باید دومیو آماده کنن. -کلید اونی که آماده‌ست دست شماست؟ امید کلیدی که در دستش بود را بالا گرفت. مریم کلید را که دید، از دست او کشید و فاصله گرفت. -شما منتظر بمونین تا اتاقتونو بهتون تحویل بدن. -خجالتم خوب چیزیه ها. ناسلامتی من پسر رییستم. کاش یه کم احترام میذاشتی. - شما که توقع ندارین من اینجا منتظر بمونم و شما برین استراحت کنید. به طرف آسانسور رفت و بین راه از خدمتکار خواست تا اتاق را نشان دهد. امید با وجود اینکه دلِ خوشی از مریم نداشت اما از جسارتش خوشش آمد. لبخندی زد و دنبال او راه افتاد. -خودم راهنماییت می‌کنم. رفتن به پارت اول: https://eitaa.com/forsatezendegi/1037 https://eitaa.com/joinchat/727449683C9f081a5739