eitaa logo
کانال متن و روضه مجمع الذاکرین اهل بیت علیه السلام🎤
38.7هزار دنبال‌کننده
7.8هزار عکس
3.2هزار ویدیو
360 فایل
﷽ جدیدترین اشعار،نوحه وروضه بامتن درکانال ما خوش آمدید مدیریت👇 @khadeem110 @majmazakerinee لینک کانال https://rubika.ir/maajmaozakerine کانال ما درروبیکا👆
مشاهده در ایتا
دانلود
ماهِ غم کم کَمک خود را برای ماهِ غم آماده کن یاحسین برگو..دم و هم بازدم آماده کن می رسد بوی محّرم از میانِ کوچه ها.. با ادب برخیز از جا و علم آماده کن حضرت زهرا می آید مجلسِ روضه..بیا مثلِ فرشی ..چشم در زیرِ قدم آماده کن کربلا حالا که روزی ات نشد ای گریه کُن قلب را بهرِ پریدن تا حرم آماده کن روضه ها سرشار از الطافِ خاصِ داورند خویش را بر استفاده از نعم آماده کن مجلسِ ارباب کارش بی گمان روشنگری ست سینه ات را بهرِ رزمِ با ستم آماده کن هرچه می آید ز دستت کار کن در محفل اش دل برای پایگاهی محترم آماده کن  محسن راحت حق
یابن زهرا(س) حالِ دلِ ما زیرِ پرچم رو به راه است عمریست گرچه رویمان آقا سیاه است تغییر ده احوالِ ما را یابن زهرا.. اوضاعِ این نوکر فقط گیرِ نگاه است با روضه هایت زنده ام اصلاً حسین جان این روضه ها از بهرِ من چون قبله گاه است ای وای اگر سستی کنم‌بینِ مجالس.. در خواستم از محضرِ تو اشک و آه است (حُرّ ِ پشیمانی حسابم کن که مستم) (دل را سرِ پرچم سیاهِ توست بستم) راهم بده خیلی پریشانم حسین جان عیسای من!لطفی که بی جانم حسین جان لطفت شود گر شاملِ حالم ..چه غصّه لطفت رسیده مثلِ بارانم حسین جان در مجلست شرکت نمودم بی تکلّف.. پیوسته من دنبالِ احسانم حسین جان عادت شده در هر شرایط هر مصیبت در زیرِ لب نامِ تو می خوانم حسین جان (کرببلایی کن مرا با یک براتی) (الحق که آقاجان تو کشتی نجاتی) حالا که اینجا آمدم از در نرانی تنها تو بودی دادی ام نام و نشانی حالا که اینجا آمدم حالم عوض کن هم‌ میهمانم آخرش تو میزبانی غصّه نخوردم ذرّه ای بر خرجی خود مولا تویی و می دهی هم آب و نانی در پای مقتل های عمرم به سر شد شد حاصلِ اش موی سپید و قد کمانی (من هرچه دارم را به تو مدیونم آقا) (در روضه های تو چنان مجنونم آقا) محسن راحت حق ــــــــــــــــــ «کانالِ سبک و شعرِ بابُ الحَرَم» @babollharam
هجر تو این من و هجر تو و حال به هم ریخته ام رحم کن بر من و احوال به هم ریخته ام منم آن عاشق جامانده ی روز عرفه سر به زیرم سر اعمال به هم ریخته ام آرزو داشتم امسال بیایم عرفات گریه دار از غم هر سال به هم ریخته ام هر دل آشفته پی هم نفسی می گردد چند وقتی است به دنبال به هم ریخته ام به گمانم که قرار است نبینم رویت با غمت خورده رقم فال به هم ریخته ام درد، بالاتر از این نیست برایم انگار دوری از توست در اقبال به هم ریخته ام خوش به حال شهدایی که سبکبال شدند به پریدن نرسد بال به هم ریخته ام همه دلشوره ی من ماه محرم باشد مادرت با خبر از حال به هم ریخته ام به تو و گریه هنگام غروبت سوگند فکر جدّ تو و گودال به هم ریخته ام چه کنم دست خودم نیست دلم بی تاب است وقت آوارگی قافله ی ارباب است  قاسم نعمتی
. گرچه غمدیده و بی تاب ولی برگشتم من به خاک غمت امروز معطر گشتم من چهل روز فقط همسفر شمر شدم من چهل روز فقط همقدم سر گشتم هر کجا صحبت آزار شد و کعب نی ای سپر دخترکان تو برادر گشتم چشم عباس به دور، آه نمی دیدی کاش من چهل روز پی چادر و معجر گشتم چشم واکن که ببینی قد زینب تا شد خیز از جا و ببین هم قد مادر گشتم نظر لطف خدا بود عزیز الزهرا سایه ات بر سر ما بود عزیز الزهرا هر کجا از نوک نیزه سر تو خورد زمین پا به پای سر تو خواهر تو خورد زمین دست بسته چقدَر سخت زمین می خوردیم از روی ناقه اخا، دختر تو خورد زمین نیزه ها در کف کفّار چه مستی می کرد هی تکان خورد و سر اصغر تو خورد زمین شام شد مثل مدینه، به غمم خندیدند پیش زینب، سر آب آور تو خورد زمین ما که از کوچه به جز غم نکشیدیم حسین وسط کوچه، چه بد مادر تو خورد زمین قصّه ی غربت مولا چقدَر غم دارد روضه ی چادر زهرا چقَدَر غم دارد یادمان هست همینجا کفنت را بردند گرگ ها، یوسف من پیرهنت را بردند یادمان هست همینجا به زمین افتادی نیزه ها تا لب گودال تنت را بردند سنگ هاشان به لب قاری قرآن می خورد رمقِ مانده ی ناله زدنت را بردند یادمان هست که گودال قیامت شده بود با سرِ تیغ، عقیق یمنت را بردند ناگهان بر نوک نیزه سر تو بالا رفت ده نفر زیر سم اسب تنت را بردند دختر فاطمه شد قافله سالار، حسین رفتی و زینب تو رفت به بازار حسین .
. 💠 السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا خُزّانَ عِلْمِ اللّهِ 💠 شیخ الائمه بودولی دسته بسته بود گویا لگد کمرش را شکسته بود مرکب سوارروی لبش لعن وطعنه بود اقای ما پیاده و پای برهنه بود باچه دلیل چه جرمی چرا زدید پیش عوام چه بدبی هوا زدید سیلی دگر نزنیدش حیا کنید یااین طناب را زدو دستش جداکنید ارام تر ابن ربیع میخورد زمین با هرنفس چه فجیع میخورد زمین ️ گویاکه عضوعضو تنش درد میکند بایاد مادرش کمرش درد میکند ️ گویاکه تشنه است دلش پرزشور وشین با آه و ناله صدامیزند حسین(ع) ______ •┈┈┈┈••✦•••✿•••✦••┈┈┈┈┈•
بگو حسین کجایی ؟ بگو چه کار کنم ؟ برای این که نیایی ؛ بگو چه کار کنم ؟ به هر دری زدم اما نشد پیام دهم ... به دست بسته از این جا به تو سلام دهم ... اگر که نامه نوشتم بیا ، حلالم کن ... نشد پیام رسانم ؛ نیا ، حلالم کن حسین جان ... آقا قسم به حوله ی احرام تو امیر حرم ... تمام شهر به یک باره ریختند سرم ... دعا کنم که نگاه از دیارشان ببری ... خدا نیاورد آن لحظه را زمین بخوری ، ارباب ... حسین جان آقا ... به دور بازوی من ریسمان که پیچیدند ... شبیه شهر مدینه بلند خندیدند ... بگو به خواهر خود کوفه با مدینه یکیست ... اگر اسیر شوی چادر تو هم خاکیست ... بگو که نیزه ی کوفی شبیه مسمار است ... مسیر غافله آخر به سوی بازار است ... ز چشم بی ادب کوفیان خبر داری ؟ خدا کند که تو چادر اضافه برداری ... مسیر غافله را از عراق برگردان ... خدا کند نشوی بین کوفه سرگردان ... سرم شکسته فدای سرت ، فقط برگرد ... قسم به بی کسی مادرت ، فقط برگرد ... خدا کند که صدایم به کاروان برسد ... وگرنه زیور زن ها به ساربان برسد ... ◾️◾️◾️◾️◾️◾️◾️
بسم الله دوباره عطر محبت وزید بسم الله دوباره ماه محرم رسید بسم الله سرآمد عاقبت این انتظار یک ساله به اذن حضرت شاه شهید بسم الله اگر که آمده ای روسیاه و شرمنده میان روضه شوی رو سفید، بسم الله به اشک، دیدهٔ مهدی ندیده را تر کن اگر که آمده ای با امید بسم الله بیا که روضه مجال دوباره نو شدن است عزیز فاطمه درهم خرید بسم الله رسید قافله عاشقان به کرب و بلا پر از ستاره و سرو رشید بسم الله همین که خواند به لب آیه های استرجاع صدای گریه گل را شنید بسم الله ندیده عالم از این داغ، داغ سنگین تر نگفت، آنکه سرش را برید، بسم الله  محمود یوسفی
جانم حسین چون کبوتر در عزایت غرق هوهویم حسین غصه هایم را فقط با اشک میشویم حسین بر لبان مادرت لبخند را حس میکنم از ته دل تا میان روضه میگویم حسین نام تو ارام بخش دل پریشانی ماست چیست جز ذکر شفابخش تو دارویم حسین در گلستان عزایت نونهالی نارسم سایه ات را کم کنی دیگر نمیرویم حسین مثل مهمانی که صاحبخانه را گم کرده است روضه در روضه تو را هر لحظه میجویم حسین رو به تو اورده ام رو برنگردانی ز من گرچه میدانم سیه رویم سیه رویم حسین  محمود یوسفی
حسین من در وجودم طنین محتشم است دیده ام شوق و رقص پرچم را لطف کردی به من دوباره حسین نوکری کردنِ محرم را یاد کردم از آن عزیزانی که به زیر لحد عزا دارند پدر و مادران خفته به خاک که عزا دار روضه ی یارند پدری که همیشه با اشکش مشکی روضه را به تن می کرد شب اول که می رسید از راه یادی از غربتِ حسن می کرد مادری که همیشه در طی سال خانه اش بود با شما آباد از پس انداز چند ماهه خودش خرجیِ روضه ی تورا می داد یاد کردم از آن عزیزانی که به درد فراق مجبورند بین بستر سیاه پوشیدند ولی از روضه های تو دورند لطف کردی به من دوباره حسین که رساندی مرا به هیئت و اشک لطف کردی اجازه ام دادی بزنم سینه پای صاحب مشک با خودم فکر می کنم...هیهات هرچه بر سینه ام زدم کم بود دوست دارم که خوب گریه کنم شاید این اخرین محرم بود...  آرمان صائمی
هوای روضه سخت آلودم هوای روضه را از من مگیر آه ای مروه صفای روضه را از من مگیر هر لباسی جز غمت تن کردم آرامش نداشت خواهشاً رخت عزای روضه را از من مگیر هیچ طعمی مثل طعم چای بزم روضه نیست جان من ارباب چای روضه را از من مگیر هرچه پل پشت سرم بوده خرابش کرده ام این دو قطره اشک پای روضه را از من مگیر تا نفس دارم برایت اشک میریزم حسین آه آقا های های روضه را از من مگیر من بدون روضه های کربلا دق میکنم جان زهرا کیمیای روضه را از من مگیر رفتم اما هیچ جا کنج حسینیه نشد تا نفس دارم هوای روضه را از من مگیر  محمود یوسفی
جانم حسین در زمین و آسمان یکتاست، ای جانم حسین مهربانی های او غوغاست ، ای جانم حسین می خرد دَرهم ، سوا کردن نباشد عادتش بس که مثل مادرش زهراست ، ای جانم حسین هر که با او در بیفتد را خدا خوارش کند پرچم ارباب ما بالاست ای جانم حسین هر چه بد کردیم ما ، او خوب بود ، او خوب بود بیشتر از ما به فکر ماست ای جانم حسین شک ندارم قاتلش را هم شفاعت می کند آی مردم او دلش دریاست ، ای جانم حسین داد سر اما به ذلت زندگی را سر نکرد بچه شیر حضرت مولاست ای جانم حسین ما رایت ِ زینب کبری به عالم یاد داد زندگی با او فقط زیباست ، ای جانم حسین آبرو خواهی اگر هم در زمین ، هم آسمان با حسین بن علی بن ابیطالب بمان  محمد حسین رحیمیان
عزیزم حسین(ع) رفاقت من و تو بوده از الست حسین خدا بخواهد اگر تا همیشه هست حسین خودت بیا و دوباره بگیر دستم را اگر که رشته پیوندمان گسست حسین میان این‌همه غم که در این جهان دیدم غمت چقدر به روی دلم نشست حسین قرار بود که دل بسته کسی نشوم نمی‌شود به تو انگار دل نبست حسین میان روضه تو حالمان چقدر خوش است بدون روضه تو حالمان بد است حسین قرار بود مرا هم به کربلا ببری ولی نبردی و خیلی دلم شکست حسین دو قطره اشک کمم را قبول کن آقا گرفتم آبرویم را به روی دست حسین بلند مرتبه جایی نشسته قاتل تو به روی سینه تو رفته شمر پست حسین پس از تو زینب کبری چه کار خواهد کرد؟ میان این‌همه نامحرمان مست حسین آرش براری
محرم این روزها که روزی گریه فراهم است ای روضه‌خوان بخوان، که دوباره محرم است با عشق‌و‌شور در دل هر کوچه دیده‌ام در دست کودکان محل طبل و پرچم است مانند تیغه‌های علم از سر ادب در محضر تو قامت گردن‌کشان خم است عالم تمام رخت عزا کرده بر تنش
گویا عزای اشرف اولاد آدم است” 

ما گریه می‌کنیم برای تو روز و شب 

تا اشک ما به زخم تنت مثل مرهم است 

چون روی نیزه موی تو آشفته شد حسین 

احوال نوکران تو عمری‌ست درهم است 

در من کسی به سینه و سر میزند مدام 

باز این چه‌نوحه و چه‌عزا و چه‌ماتم است” کاری نکرده‌ایم برای عزای تو از داغ تو اگر که بمیریم هم کم است  سجاد روان‌مرد
جانم حسین موزون‌ترین ترانه‌ی لب‌های من حسین مضمون عاشقانه‌ی در هر سخن حسین زهرا میان مجلس‌شان گریه می‌کند وقتی که هست صحبت هر انجمن حسین وقتی میان روضه‌ی او سینه می‌زنیم حک می‌کنیم روی عقیق یمن حسین «ان کُنتَ باکیاً» سند محکم غم است یعنی دلیل گریه‌ و سینه‌زدن حسین ای سرپناه بی‌کسی نا‌امید‌ها تنها امید محشر هر سینه‌زن حسین کشتی شکست‌خورده‌ی طوفان تیغ و تیر در خاک و خون فتاده‌ی موج محن حسین «یاابن الشبیب »آمده در هر مصیبتی گریه‌کنید با دم؛ «ای بی‌کفن حسین» شاهی‌که در عزای غمش‌ گریه می‌کنند مردان روزگار چنان پیرزن حسین شاهی که شد به‌جای کفن بر تنش حصیر بردند وقت مرگ از او پیرهن حسین  علی کاوند
لب تشنه چه میخواهد لب تشنه به غیر از لطف بارانی چه میخواهد شکسته دل به غیر از چشم گریانی شب طولانی و تسبیح و سجاده چه میچسبد بهار زود هنگامم، شبهای زمستانی توکل بر توسل کن توسل بر توکل کن در این دنیای حیرانی در این دریای طوفانی اگر تا شام میخندی اگر تا صبح میخوابی تو از مردن چه میفهمی تو از برزخ چه میدانی اگر آشفته ات کردن یعنی لایق وصلی به او نزدیک تر هستی زمانی که پریشانی نیاز مستمندان را بنه بر دیده منت مباد آنکه بگیرد دامنت را آه انسانی خلاصه بار باید بست یا امروز یا فردا مده از کف مجال این دو روزی را که مهمانی منو و پروانه در آغوش هم تا صبح میسوزیم که با این سوختن روشن شود کنج شبستانی مرا هر وقت میدیدی گریبان پاره میدیدی از اول نیز می آمد به من پاره گریبانی به دامان تو دست انداختم شاید که این دفعه بگیرد دامنت دستی از این آلوده دامانی بجز تو جور عاشق را کسی گردن نمیگیرد خطایش را زلیخاه کرد یوسف گشت زندانی اگر چه گریه هجران، شکسته میکند ما را ولی از آب پیشانی است بهتر چین پیشانی به لطف گریه کار طفل بهتر راه می افتد چه بهتر بیشتر از دیگران ما را بگریانی دگر فرقی ندارد جمعه و شنبه فقط برگرد گرفتاریم ما از دست این هجران طولانی پشیمان میشود آنکه برای تو نمیمیرد چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی خبر داری که رفتی تو، به کوچه گردی افتادم به من از تو فقط هجران رسید آنهم چه هجرانی علی اکبر لطیفیان