eitaa logo
مشکات اهل بیت (ع)
1.2هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
935 ویدیو
45 فایل
✅ کانال رسمی ▫️نظرات قرآنی ▫️نظرات فقهی ▫️نظرات تاریخی ▫ ️دیدگاهها ◾️سیدحسین موسوی زنجانی 👈 برای عضویت کلیک کنید 🔻🔻 کانال مشکات در ایتا..👇 https://eitaa.com/meshkat_ahlebeit ارتباط با ادمین @S_A_M15511348
مشاهده در ایتا
دانلود
💠سوال : متأسفانه مبحث قسامه ،در حقوق ایران خیلی جایگاه خاصی پیدا کرده ،حتی از حقوق دان های برجسته کشور همچون دکتر میر محمد صادقی هم نقد دارند إن شاء الله اگر عمری باشد ، میخواهم با عنایت و کمک حضرتعالی مقاله ای بنویسم در رد قسامه و لوث ووووو برای مقالات حقوقی دانشگاه تهران اگر إن شاء الله کمک بفرمایید من رو ✅پاسخ: من مطالب پراکنده ای که در مشکات آورده ام می فرستم شما خودتان زحمت تنظیم مجدد آنرا بکشید.👇👇👇👇 مشکات اهل بیت(ع): ❌ نقد، بررسی و رد حکم ( بخش اول) 🔴 و براساس ایات ۶۷ تا ۷۳ مبارکه ، در زمان (ع)، باوساطت و آن حضرت، که معلوم نبود، زنده شد و قاتلش را معرفی کرد و چون وسیله معجزه جزئی از یک بوده، به دستور خدا، اسم این سوره، بقره انتخاب شده است؛ یعنی "سوره ِمعجزه ِگاو". این سوره هشداری است به اینکه آنچه در واقعی بوده، همین حقایق سوره بقره است و نه بحثی تحت عنوان قسامه. مسلمانان با مراجعه به تورات تحریف شده،مشاهده کردند که این معجزه تبدیل شده است به حکم قسامه. بعبارتی، ابتدا حکم قسامه را در تورات کرده اند و سپس برخی از مسلمانان، آن را با واسطه خلیفه_دوم، به فضای منتقل نمودند. لذا قسامه نه در تورات اصلی وجود دارد و نه در قرآن کریم. وچون ، مخصوصا و (ع)، درفضای بودند، اگر آن معدود روایات(۱۰_۱۲ روایت) دلالت دارند بر اینکه دراسلام قسامه وجود دارد، قطعا ناظر به فضای تقیه بوده است . نتیجه اینکه قسامه نه حکمی (ع) است و نه حکمی (ص). سوره بقره و بقره و وجه نامگذاری آن هشداری است به که بدانند حکمی به نام قسامه که در تورات آمده است، وجود ندارد .آنچه در پی می آید تفصیل این مطلب است. ✅ داستان بقره در کریم: در سوره مبارکه بقره آیات ۵۷ الی ۶۳ متعال می فرماید : برای پیداکردن قاتل ِمجهول یک مقتول، به موسی(ع) دستور داد گاوی با ویژگیهای ذیل پیدانموده و پس ازکشتن آن ، عضوی از آن را بریده و به بدن مقتول بزنید تا زنده شود و قاتل ِخود را معرفی کند. و آنها این کار را کردند و قاتل مشخص شد. واما ویژگی گاو مورد نظر كه درقرآن ذکرشده : ۱. نه و نه .. ۲. رنگ یکدست و پرجلا باشد. ۳. باآن تاکنون نزده باشند. ۴. باآن برای نکرده باشند. ۵. ازهر مبرا و پاک باشد. آنچه در قرآن در خصوص این داستان آمده، فقط همین مقدار است. ✅ داستان بقره در تحریف شده : ۱. مسافت تمام ها را از شهری که درآن پیداشده، اندازه گیری کنند و مردم شهر نزدیکتر به مقتول را بشناسند. ۲. یک ای راکه نزده و به آن نبسته باشند شناسایی کنند. ۳. آن گوساله را کنند. ۴. سپس جمیع شهر نزدیک را به محل پیداشدن مقتول بیاورند و آنها دستان خود را روی مزبور بشویند . ۵. سپس بگویند: دستهای ما این را نریخته و چشمانمان این خون را ندیده است.(تورات، باب ۲۱ ، ، آیات ۱الی ۸) ❎ادامه دارد..... 🆔@mousavizanjany t.me/mousavizanjany ❌ نقد، بررسی و رد حکم (بخش دوم) ✅ روایت اول از (این دین فروش وابسته به بنی امیه) پرسید ، چه حکمی است ؟ زهری گفت : " کانت من امرالجاهلیه اقرها رسول الله ".یعنی از احکام بوده که الله(ص) آن را امضا فرموده است و سپس افزوده : " از ماهم هست و به ما چنین رسیده است که اگر حرف بزند و خود را مشخص کند ، حکم معلوم است والّا باید متهمین قسم بخورند و در ادامه گفت " وذلک فعل عمربن خطاب" این کار عمربن خطاب بود و آنچه مردم از قسامه می دانند همین است.(، ج۱۱، ص۲۹۰ چ دارالفکر) ازاین سخن زهری معلوم می شود که این آیات توراتی، خمیر مایه اولیه ای است که به صراحت خودش، خلیفه_دوم آن را تبدیل به قانون کرده است. ✅ روایت دوم (نوه عمر)، می گوید:" مردمی که ندیده به چیزی می خورند اگر قدرت دست من می افتاد، توبیخشان کرده و چنین را قبول نمی کردم. این سخن، یعنی اینکه من قسامه را جزئی از نمی دانم.(، ج۱۱، ص۲۹۳). ✅ روایت سوم طبق نقل ، مردم را اذن داد به حضورشان بیایند، وقتی آمدند، پرسید قسامه چه حکمی است؟ گفتند : طبق آن می کردند. سپس پرسید ای نظرتو چیست؟ گفت : اشراف و اعیان حضور دارند، اما عرض می کنم اگر پنجاه نفر دهند به که ندیده اند و به که ندیده اند، می پذیری؟ گفت : نه . ابوقلابه گفت: به خدا قسم (ص) جز در سه مورد کسی را نکشت. اولی که مشخص شود چه کسی است. دومی که معلوم شود چه 👇👇
💠سوال : سلام علیکم این👇 شبهه چند روز است که بصورت گسترده در فضای مجازی پخش شده است نظر حاج آقا را در مورد آنها میخواستم 🔘 روایاتی که احیانا مداحان و روضه‌خوانان دوست ندارند که شیعیان از آن آگاه شوند: ✳ «و من الفاظ الرسول(ص): "النیاحة من عمل الجاهلیة"؛ از فرمایشات پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) است که از اعمال دوران است.» (شیخ صدوق، من لا یحضره الفقهیه ۲۷۲-۲۷۱/ ۴، وسائل الشیعه ۲/۹۱۵ ، الحدائق الناضره ۴/۱۶۷ وجامع احادیث الشیعه ۳/۴۸۸، روضة المتقين في شرح من لايحضره الفقيه، ج۱۳، ص۵. بحار الانوار ۸۲/۱۰۳) ✳ پیامبر اکرم(ص): « .... و انی نهیتکم عن النوح و العویل»: و من شما را از و و واویلا کردن، نهی می کنم./جامع احادیث الشیعه ۳/۳۷۲ ✳ حضرت رسول(ص): «و انی نهیت عن النوح و عن صوتین احمقین فاجرین صوت عند نعمة  لهو و مزامیر شیطان و صوت عند المصیبة خمش وجوه و شق جیوب ورنة الشیطان»: من از و دو آواز احمقانه‌ی فاجر شما را نهی می کنم؛ آواز هنگام خوشی و شادی که آواز شیطان است و آواز هنگام مصیبت که همراه با زدن و خراشیدن صورت و چاک کردن گریبان است وآواز شیطان است. (مستدرک الوسائل ۱/۱۴۵ و جامع احادیث الشیعه ۳/۴۸۶) ✳ پيامبر اكرم(صلوات الله عليه)مي فرمايند: «پس از مرگ من هرگز صورت نخراشيد، موي خود را پريشان نسازيد، داد و فرياد نكنيد و مجلسي كه همراه داد و فرياد است نداشته باشيد.»/شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه، ج۲، ص ۹۱۵. ✳ امیرالمؤمنین علی(ع) در نامه‌ای به رفاعة بن شداد: «و ایاک و النوح علی المیت ببلد یکون لک به سلطان»: تو را بر حذر می‌دارم که در شهری که حاکم آن هستی، بر مرده‌ای شود. (مستدرک الوسائل ۱/۱۴۴ و جامع احادیث الشیعه ۱/۱۴۴ و البحار ۸۲/۱۰۱) ✳ علی(ع): «ثلاث من اعمال الجاهلیة لا یزال فیها الناس حتی تقوم الساعة: الاستسقاء باالنجوم و الطعن فی الانساب و النیاحة على الموتى »: سه چیز از اعمال است که همیشه مردم تا قیامت به آنها مبتلا هستند؛ طلب باران با ستارگان، طعنه زدن در نسب و بر مردگان. (۱/۱۴۳/۱۴۴،جامع احادیث الشیعه ۳/۴۸۸، بحار الانوار ۸۲/۱۰۱) ✳ امام حسین(ع) در شب عاشورا خطاب به حضرت زینب(س): «در عزای من گریبان پاره نكن، به سر و صورت خود نزن، صدایت را بلند نكن و صبور باش.»/ بحارالأنوار، ج ۴۵، ص ۲ ✳ امام صادق(ع): «لا یصلح الصیاح على المیت و لا ینبغى ولکن الناس لایعرفون»: داد و فریاد زدن بر شخص مرده جایز و شایسته نیست و لکن مردم نمی دانند.(کافی ۳/۲۲۶،الوافى ۱۳/۸۸،وسائل الشیعه ۲/۹۱۶، جامع احادیث الشیعه ۳/۴۸۳) ✳ امام صادق: «لا ینبغى الصیاح على المیت و لا تشق الثیاب»؛ شیون و زاری کردن و پاره نمودن لباس بر میت شایسته نیست.(کافی ۳/۲۲۵، ذکری الشیعه ۷۲، الوافى ۱۳/۸۸، وسائل الشیعه ۳/۹۱۴، ۴/۳۶۹، جامع احادیث الشیعه ۳/۴۸۳) ✳ امام صادق(عليه السلام) مي فرمايند: «رسول خدا از فرياد كشيدن و داد كشيدن و نوحه سرايي كردن و بلكه از گوش دادن به آن در مصيبت ها منع كردند»./شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه، ج۲، ص ۹۱۵. ✳ محمد بن مکی عاملی ملقب به شهید اول: «شیخ در المبسوط و ابن حمزه، را تحریم کرده اند و شیخ ادعا کرده که نوحه‌خوانی به اجماع ـ شیعیان ـ حرام است».(الذکری/۷۲ و بحار ۸۲/۱۰۷) ✳ آیت الله محمدحسین شیرازی: «لیکن از شیخ طوسی در المبسوط و ابن حمزه ثابت است که را مطلقاً حرام دانسته اند».(۱۵/۲۵۳ و المبسوط، ج ۱، ص ۱۸۹) ✳ آیت الله محمدحسین شیرازی: «در جواهر ادعا شده که به سر و صورت زدن و شیون و واویلا نمودن  قطعا حرام است»./ الفقه ۱۵/۲۶۰ ✳ محقق حلی:  شیخ‌طوسی به دلیل اجماع می‌گوید: گرفتن مجلس عزا مکروه است؛ چون از هیچ یک از ائمه ثابت نشده که به خاطر عزاداری جلسه گرفته باشند. لذا مجلس عزاداری با سنت و راه و روش سلف مخالف است/ المعتبر ۹۴ ✳ امام باقر (ع) مي فرمايند: «شديدترين مرتبه جزع، عبارت است از فرياد همراه با واي كردن، مضروب ساختن صورت و سينه، كندن موي از پيشاني و هركس گريه كند و فرياد بزند، صبر و شكيبايي را رها كرده و در غير آن راه قرار گرفته است.»/شيخ حر عاملي، وسايل الشيعه، ج۲، ص ۹۱۵. ✅کانال جدید اطلاع‌رسانی ✅پاسخ : وعلیکم السلام در روایات فوق موضوع میت انسانهای معمولی است . یعنی تمام روایات منقوله در کلام جنابعالی مربوط است به گریه در مرگ اولاد ، اقوام و اعوان خود انسان. اما چندین برابر آن روایات ، روایات معتبره من الفریقین وارد شده تشویق کرده مداحی و نوحه خوانی در مصیبت اهلبیت (ع) در کربلا . پس نوحه و جزع و فزع درباره افراد عادی مکروه اما در مصیبت اهلبیت مستحب . و اما دستور امام حسین (ع) به حضرت زینب برای عدم بی تابی ، توجه کنید این دستور اولا در کربلا در شرایط مدیریت حضرت زینب (ع) بود. ثانیا در شرایطی که کودکان دور حضرت👇