eitaa logo
کانال نوای عاشقان
13.7هزار دنبال‌کننده
3.5هزار عکس
1.1هزار ویدیو
313 فایل
﷽ 📚کاملترین مرجع اشعار برای مداحان 📑کپی مطالب با ذکر منبع موجب رضایت اهل‌بیت می‌باشد. 📩شاعران گرامی اگرتمایل به همکاری داشته باشید میتوانید،با بنده؛️مرتبط بشوید 🌻༎شرائط |تـبادلات @h_salehi6
مشاهده در ایتا
دانلود
دلگیرم از خودم که دلم گیر یار نیست اصلاً برای آمدنش بی قرار نیست گیرم رسید روز وصالش چه فایده؟! وقتی که دل، به شوق وصالش دچار نیست روزی هزار بار دلش را شکسته‌ام این‌گونه زیستن، ادبِ انتظار نیست همسایه‌ای گرسنه و اهل محله خواب یعنی در این محله کسی سفره دار نیست؟! آخر چقدر در پی دنیا دویده‌ایم؟! باور کنیم، حرص زدن افتخار نیست امروز اگر که توبه نکردم، چه می‌کنم فردا که زیر خاک، مرا اختیار نیست؟! باید که گردگیری دل کرد و گریه کرد گریه برای عاشق دلداده عار نیست ای دل به هوش باش و ببین چرخ روزگار خالی ز لطف و رحمت پروردگار نیست ** وای از مزار و غمکده ی باقرالعلوم یک سایه‌بان به گستره‌ی آن مزار نیست حجاج، مکه‌اند و به روز شهادتش یک شیعه در مجاورت آن دیار نیست
سید مهدی حسینی_۲۰۲۳_۰۶_۲۴_۱۸_۴۹_۱۳_۹۲۶.mp3
9.85M
هوامو داری همیشه... سید مهدی حسینی ۱تیر ۱۴۰۲ احساسی هوامو داری همیشه کسی مثل تو نمیشه کاش یه شب گریه کنم توو بغلت مگه چی میشه؟ کی میمونه جز تو واسم؟ چیه جز این التماسم؟ دوباره عطر ضریحت بشینه روی لباسم وقتی دورم ازحرمت حالم رو برا«ه» نمیشه واسه نوکرتو حسین هیچ جا کربلا نمیشه حسین دورت بگردم حسین درمون دردم ////////////////////////// ببین اشک و گریه هامو ببین این بغض صدامو به رقیه قسمت میدم بدی کرببلامو دوست دارم اون سرزمین و نگین عرش و زمین و بخدا دق میکنم جا بمونم این اربعین و رزق نوکریتو حسین مادرت نوشته برام گوشه گوشه حرمت بهتر از بهشته برام وقتی دورم ازحرمت حالم رو برا«ه» نمیشه واسه نوکرتو حسین هیچ جا کربلا نمیشه حسین دورت بگردم حسین درمون دردم شعر و نغمه .
ای نگار عرفاتی لک لبیک حسین چشمه ی آب حیاتی لک لبیک حسین خط پیشانی تو مظهر وجه الهی بس که مستغرق ذاتی لک لبیک حسین ز ازل بندگیم نوکری خانه ی توست حقاً ارباب صفاتی لک لبیک حسین بین طوفان گنه غرق شدم کاری کن ای که کشتی نجاتی لک لبیک حسین کاش سر تا به قدم گریه شوم آب شوم تو قتیل العبراتی لک لبیک حسین باز از قافله کرب و بلا جا ماندم کن عطا برگ براتی لک لبیک حسین قاسم نعمتی✍ .
باقر علم مصطفی هستم وارث حلم انبیاء هستم ساکن عرش کبریاء هستم از اهالیِ کربلا هستم سینه ام از غم و بلا چاک است سنگِ روی مزار من خاک است *برای این گریه کنِ کربلا هر چقدر گریه کنی جا داره... * نورم از نور حضرت زهرا است پدرِ من شفیع روز جزا است عشقِ من در تمامی دلهاست جد من آفتاب عاشوراست سینه ام مملو از تبِ عشق است مکتبم چون که مکتب عشق است قطره قطره شبیه بارانم من امام حدیث و قرآنم از همان کودکی پریشانم بس که با گریه روضه میخوانم اشک جاری و سوز و گریه منم چون که همبازیِ رقیه منم همۀ خاطرات من درد است زندگی و حیات من درد است دفترم که دوات من درد است تا قیامت بساط من درد است آفتاب غمم غروب نداشت عمر من لحظه های خوب نداشت من خودم مشک پاره را دیدم گلویِ شیر خواره را دیدم غارتِ گاهواره را دیدم تن روی قناره را دیدم ارباً اربایِ اکبر آبم کرد زخم پهلوی او کبابم کرد *کربلایی ها کجا هستن .. * علم افتاد و عمه جان اُفتاد ناگهان دیدم آسمان اُفتاد تازیانه به جانمان اُفتاد رویِ جسم همه نشان اُفتاد قسمتم زخم خار صحرا شد رویِ عمه شبیه زهرا شد *اگه کسی ازت سوال کرد چرا انقدر گریه میکنی دلیلشُ از زبان امام صادق بگو : * میشود نیزه دید و اشک نریخت روی مقتل رسید و اشک نریخت میشود دل برید و اشک نریخت از گلو بوسه چید و اشک نریخت دیدم از تل تنی که لرزان شد وقتی افتاد نیزه باران شد من خودم قتل شاه را دیدم خیمۀ بی سپاه را دیدم عمۀ بی پناه را دیدم من خودم قتلگاه را دیدم پدرم را اسیرِ تب دیدم روزها را تمام شب دیدم گریه هایِ رباب را دیدم ناقۀ بی رکاب را دیدم کل بزم شراب را دیدم محمل بی حجاب را دیدم در دلم زخم های دشنام است قاتل من خرابۀ شام است * از همه گفت ، مگه میشه از هم بازیش امام باقر نگه ..* رویِ دست گلی سر بابا دختری مثل مادرِ بابا پایِ او بود منبر بابا سر به او گفت : دختر بابا میبرم با خودم تو را بابا چشم خود را ببند بابا ◾️◾️◾️◾️◾️◾️ ┈••✾•🌷🕊🌷•✾••┈
test.mp3
4.2M
🎤حاج محمد رضا طاهری 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 ┈••✾•🌷🕊🌷•✾••┈
1_1633422656.mp3
2.02M
🎤حاج مهدی رسولی 🌿🌿🌿🌿🌿🌿🌿 بگو که برام گریه کنن، گریه کنا .. و توسل ویژه شهادت امام باقر علیه السلام و ایام مسلمیه بگو که برام گریه کنن، گریه کنا تا ده سال توی منا .. گریه کنن برای من با روضه‌های کربلا .. گریه‌کنن آخه یه عمرِ یاد غمش دل و سوزونده گریه‌کنن برا شهیدی که بدنش رو خاکا مونده شهیدی که شد، چشمای آسمون، غرق اشک عزاش عمریه روضه خوندم براش قُتِلَ الحُسَین بِالسَّیفِ وَ السَّنان وَ الحَجَرِ وَ العَصا مظلومٌ عطشانٌ بکربلا .. حالا که نمونده رمقی توی پاهام از اثر زهر هشام یادم میاد مصیبت اسیری کوفه و شام آبله بود، به روی پاها، لاله میریخت به روی خاکا روضه می‌شد دوباره به پا، هر کی می‌گفت کجایی بابا می‌رسید به گوش، از روی نیزه‌ها، آیه آیه صداش عمریه روضه خوندم براش قُتِلَ الحُسَین بِالسَّیفِ وَ السَّنان وَ الحَجَرِ وَ العَصا مظلومٌ عطشانٌ بکربلا .. محمد رضا رضایی *یه عده با سنگ‌ میزدنش .. یهو دیدن دشمن داره کوچه باز میکنه صدا میزدن برید کنار شیخ قبیله داره میاد ‌‌.. دیدن یه عده پیرمرد زورشون نمیرسید از دور بزنن، برا ثوابشم شده قربة الی الله .. عزیز فاطمه رو صورت رو‌خاکا افتاده این محاسنُ رو خاک میکشه این نانجیب پیرمردا باعصا حسین‌ُ میزدن .....* ┈••✾•🌷🕊🌷•✾••┈
ذکر من سلام من کیست حضرت باقر خیلی امام باقر غریبه،غربت از این بالاتر این همه زائر می ره مدینه،ولی شب و روز شهادت امام باقر که میشه،مدینه یه زائر نداره؛همه رفتند مکه،یه نفر نیست پشت بقیع براش گریه کنه،بیایید امشب غریب نوازی کنیم،خیلی غریبه امام باقر حج من قیام من کیست حضرت باقر اسوه ی تمام من کیست حضرت باقر زمزم و مقام من کیست حضرت باقر پنجمین امام من کیست حضرت باقر می کند ز آیینم مهر او نگهبانی ای به بندگی یکتا ذات حق تعالی را تو یگانه فرزندی دو علی اعلا را باقر العلوم هستی ذات پاک یکتا را نی عجب اگر بخشد سائلت دو دنیا را جان مادرت زهرا از درت مران ما را بی تو در جنان عاشق بنده ای است زندانی امروز روز شهادت یه آقایی بوده آی مردم که دو سه سال بیشتر نداشت،یکی از شاهدهای کربلا بوده،هم سن و سال رقیه خانم بوده،امام باقر،همه ماجرای کربلا رو دیده تو ز کودکی دائم محنت و بلا دیدی با دو چشم معصومت ظلم بر ملا دیدی راه شام طی کردی دشت کربلا دیدی اهلبیت عصمت را زار و مبتلا دیدی هر که این قصه شنیده است ولی من دیدم خون دل خوردم و شب تا به سحر نالیدم هستی ما همه در کرببلا رفت به باد چه به روز دل زینب که نیامد گریز روضه رو بزنم،امشب تحویل بگیری،امشب بریم کربلا،اینقده،آقا رو این سم اذیت کرد،اما به هر سختی بود،حضرت رو اسبش تا جلوی منزل رسوند،خود حضرت به هر سختی بود پیاده شد،بچه ها ریختند دور بابا،بابا رو پیاده کردند،وارد خونه شد،آی مردم،ایجا اسب آقا صاحبش رو صحیح و سالم رسوند تا کنار خونه،دلت رفت آره،قربون این دل ها برم که با یه اشاره جلوجلو میرن،ولی من یه اسب دیگه سراغ دارم روایت است که چون تنگ شد بر او میدان فتاد از حرکت ذوالجناح از جولان نه ذوالجناح دگر تاب استقامت داشت نه سید الشهدا بر جدال طا قت داشت هوا ز باد مخالف چو قیر گون گردید عزیز فاطمه از اسب سرنگون گردید بلند مرتبه شاهی ز صدر زین افتاد غلط نکنم عرش بر زمین افتاد حسین............ ┈••✾•🌷🕊🌷•✾••┈
4_6030447865304712121.mp3
5.05M
🔘🔘🔘🔘 ✅بنداول واحد ای وای من باقر آل عبایم جامانده دشت بلایم من یادگارروضه های جدم حسین درکربلایم 🔘 ای وای میسوزم از این زهرکینه میکشم آه از عمق سینه گاهی به یاد کربلامو گه میرود قلبم مدینه 🔘 ای وای اتش گرفته کل جانم کُل تنم تا استخوانم سوزم دم آخر به یاد آن مادر قامت کمانم 🔘 ای وای افتاده ام در بین بستر به یاد غصه های مادر روضه ی پهلوی شکسته خون نشسته بر روی در یافاطمه یا فاطمه جان 🔘➖➖➖➖➖➖🔘 زمینه شور ✅بنددوم گریزبه کربلا ای وای این لحظه های آخرینم با غصه و غمها عجینم میسوزم و به یاد جسم بی کفن روی زمینم 🔘 ای وای غوغا درآن دشت بلا بود شعله به قلب خیمه هابود جدغریبِ بی تن من رأسش به روی نیزه هابود 🔘 ای وای یادم نرفته بین گودال جد غریبم زد پروبال پیش نگاه عمه زینب جسمش پراز خون شد وپامال 🔘 ای وای با ناله و با اشک وگریه به همرهِ بی بی رقیه سیلی و تازیانه خوردیم از زجر و از آل اُمیه 🔘 حسین من حسین مظلوم 🔘➖➖➖➖➖➖➖🔘 ✅بندسوم اسارت (روضه ای) ای وای یادم نمیروداسارت سیلی ودزدی ها وغارت از کوفه تاشام بلا شد به ما وعمه ها جسارت 🔘 ای وای یادم نرفته ازدحامو سنگ عدو از روی بامو خنده به اشک عمه هاو آن خاطرات تلخ شام و 🔘 ای وای بر نی سربریده دیدم آهی زعمق دل کشیدم در مجلس یزید ملعون از زندگانی دل بریدم 🔘 ای وای یادم نرفته اضطرابو مصیبیت و درد وعذابو بر خورد خیزران و لب رو گریه ی عمه و ربابو حسین من حسین مظلوم ┈••✾•🌷🕊🌷•✾••┈
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
‍ ‍ ﷽ (ع) خون گریه کن مدینه دنبالِ این مسافر رو دامنِ حسینه سرِ امام باقر 💔مسموم وا اماما 😭مظلوم وا اماما برا ملاقات خدا دلِ کبوتر میزنه از آتیش زهرِ جفا تو حجره پرپر میزنه خسته از این شهر، شده مسافر آشفته احوال ، آزرده خاطر دلِ هوایی ، شد کربلایی غریب و تنها ، امام باقر 😭خون گریه کن مدینه دنبالِ این مسافر رو دامنِ حسینه سرِ امام باقر 💔مسموم وا اماما 😭مظلوم وا اماما تو حالِ جون دادن بازم دلُ به دریا میزنه باروضۀ کرببلا آتیش به دلها میزنه یه بغض سنگین، تویِ گلوشه یاد لبایِ خشک عموشِ این دم آخر به یاد اصغر مگه میتونه ، آبی بنوشه انگار داره می بینه گهواره و ربابُ اشک از چشاش چکیده،هرجا که دیده آبُ 😭خون گریه کن مدینه دنبالِ این مسافر رو دامنِ حسینه سرِ امام باقر 💔مسموم وا اماما 😭مظلوم وا اماما از آسمونا اومده حالا به دنبالش حسین میون این حجره شده شبیهِ گودالِ حسین دیشب که خوابِ حسینُ دیده میدونه دیگه ، وقتش رسیده چشماش پرآبه یاد سرآبِ رقیه بود وسر بریده حسین خودش تمومِ جا مونده هاشُ برده هرکی که مونده مثل رقیه جون سپرده حسین 😭حسین 3 ،وای 3 شهید تشنه لب ، وای وای وای روضۀ روز و شب، وای وای وای حسین حسین حسین ، وای صلی الله علی الحسین حسین
‍ نوحه بسیارزیبا مختص عرفه از شهر مکه نیمه شب یک کاروان دل می رود زهرا به دنبالش روان منزل به منزل می رود در هر قدم بر آسمان شیون ز محمل می رود جان دو عالم سر به کف دنبال قاتل می رود ای ساربان ای ساربان محمل مران محمل مران ای مرغ شب ای مرغ شب خون گریه کن بر کاروان مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین ره دور و صحرا پر خطر غم زاد و محنت راحله پیوسته می گردد اجل دور سر این قافله پشت سر هر ناقه ای قلب هزاران سلسله زینب بود این نیمه شب گرم نماز نافله ای آسمان بردی کجا از خانه صاحب خانه را کردی به صحرا در به در شمع و گل و پروانه را مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین ای دل بنال ای دل بنال امشب شب زاری شده بر دختران فاطمه هنگام غمخواری شده اشک طرماح عدی از دیدگان جاری شده با نغمة گرم هُدی گرم عزاداری شده بر گوش جانم می رسد از کاروان این زمزمه یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه یا فاطمه مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین ای کعبه غرق ماتمی پس شور و احساست چه شد ریحانة ختم رسل شمع دل ناست چه شد گل های باغ فاطمه باغ گل یاست چه شد پاسخ بده پاسخ بده ای کعبه عبّاست چه شد برگو چه کردی ای حرم باغ و بهار و لاله را پیر و جوان و کودک و شش ماهه و سه ساله را مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین ای ساربان ای ساربان آهسته تر آهسته تر محمل مران محمل مران جان دو عالم را مبر نای هدی کمتر بزن اینگونه از سوز جگر تو می روی پشت سرت گردیده زهرا نوحه گر امشب چراغ قافله روی علی اکبر شده دامان محمل نیمه شب گهوارة اصغر شده مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین مظلوم حسین
اي ساربان اي ساربان (روز اول محرم) اي ساربان اي ساربان آهسته ران اين كاروان اصغر بود در خواب ناز آهسته ران اي ساربان اي ساربان اين اصغراست از برگ گل نازكتر است او از همه كوچكتر است دل مي برد از كاروان اي ساربان چون ره روي خار رهت را جمع كن چون بعد از اين پر خون شود پاهاي ناز كودكان اي ساربان در كاروان يك دختري شيرين زبان در چهره و قد و بيان دارد ز زهرا صد نشان اي ساربان اين را بدان آيد زماني آن چنان از كينه هاي دشمنان گردد دو گوشش خون چكان اي ساربان كينه جو اين دختر از ضرب عدو با تازيانه پيكرش شود به رنگ ارغوان اي ساربان خونين دلم ايد چو ياد محملم آن گه كه بي معجر شوند نيلوفران خسته جان اي ساربان روزي رسد كا ندوه جان سوزي رسد خورشيد سوزان مي خورد بر پيكري بي سايبان اي ساربان تندي مكن با عاشقان رندي مكن در فكر غارت رفته اي انگشتري چون شد عيان اي ساربان در قتلگه برغ دو چشماني سيه افتاده بر روي تو و شرمي نمي كني از آن اي ساربان سنگدل آن حنجر ببريده را مي بيني و با خنجرت مي بري انگشت گران اي ساربان پر شرر بر گوش جان تو مگر ايا نيايد ناله اي از مادري قامت كمان اي ساربان در كمين بشنو كنون صوتي حزين گويد مبر انگشت از اين بي سر تن در خون تپان اي ساربان اين سان مران خون گشته دلها الامان اي ساربان اي ساربان آهسته ران اين كاروان نوای حاج احمد مفرح👇👇
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
1. یه مدینه.mp3
2.67M
( علیه السلام ) یه مدینه ، یه بقیعه ، یه امامی که حرم نداره سینه زن ها کسی نیست تا روی قبرش یه دونه شمع بذاره ( امون ای دل امون ای دل امون ای دل امون از غریبی ) تکرار دل بی تاب دیگه شد آب که توو آفتاب نه سایه بونی داره نه یه خادم ، نه یه زائر نه کنارش یه روضه خونی داره
2. برا ملاقات خدا.mp3
6.55M
( علیه السلام ) برا ملاقات خدا دلِ کبوتر میزنه از آتیش زهر جفا توو حجره پرپر میزنه خسته از این شهر شده مسافر آشفته احوال ، آزرده خاطر دل هوایی ، شد کربلایی غریب و تنها ، امام باقر (خون گریه کن مدینه دنبال این مسافر رو دامن حسینِ سرِ امام باقر ... ) تکرار توو حال جون دادن بازم دل و به دریا میزنه با روضه ی کرب و بلا آتیش به دل ها میزنه یه بغض سنگین توی گلوشه یاد لبای ، خشک عموشه این دم آخر ، به یاد اصغر مگه میتونه ، آبی بنوشه انگار داره میبینه گهواره و رباب و اشک از چشاش چکیده هر جا که دیده آب و (خون گریه کن مدینه دنبال این مسافر رو دامن حسینِ سرِ امام باقر ... ) تکرار از آسمونا اومده حالا به دنبالش حسین میونِ این حجره شده شبیهِ گودالش حسین دیشب که خوابِ حسین و دیده میدونه دیگه ، وقتش رسیده ... چشماش پُر آبه ، یاد سرابه رقیه بود و ، سر بریده حسین خودش تمومِ جا مونده هاش و برده هر کی که مونده مثلِ رقیه جون سپرده ... حسین حسین حسین وای وای وای ... شهید تشنه لب وای وای وای ... روضه ی روز و شب وای وای وای ... حسین حسین حسین
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
روضه می‌خوانم از زبان کسی که خودش داغ کربلا دیده در حوالیِ قتلگاه حسین خولی و شمر بی حیا دیده باقرالعلم اینچنین فرمود جدّ ما را به پنج حربه زدند لشگری با تمام بی رحمی به غریبی هزار ضربه زدند یک نفر با هجوم شمشیرش عده‌ای با هزار سر نیزه بر تنش زخم بی شماره نشست تیر بر تیر، نیزه در نیزه یوسف افتاد بین صدها گرگ پنجه‌هایی پلید چنگش زد آنکه بی تیر بود و بی نیزه از همان راه دور سنگش زد یوسف افتاد بی رمق در خاک پیش چشم اله و محبوبش بی حیایی رسید و با کینه زد به زخم حسین با چوبش دادِ زینب بلند شد اینجا: پسر مادر مرا نزنید تن صد چاک و بی دفاعش را دیگر اینگونه با عصا نزنید ✍
مگر می‌شود گریه بسیار کرد... مگر می‌شود دیده خونبار کرد... مگر می‌شود صحبت از خار کرد... مگر می‌شود نقل بازار کرد... ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد! مگر می‌شود خیمه سوزان شود... درآن شعله‌ها عمه حیران شود... کشیده نصیب یتیمان شود... رد دست‌هاشان نمایان شود... ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد مگر‌ می‌شود لشگر نیزه‌دار بیفتد به دنبال یک طفل زار ببینی سر شاه را نی سوار ز داغ رقیه شده بی قرار ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد حرم شد گرفتار رنج و عذاب چه‌ها کرد با دست‌هامان طناب مگر می‌توان روضه خواند آب آب مگر می‌شود حرف زد از رباب ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد شبی که حرم سمت غم‌خانه رفت به مهمانی قصر شاهانه رفت ز شوق پدر طفل دردانه رفت مگر می‌توان گفت ویرانه رفت ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد کنون این من و این دل گریه‌خیز نشستم به بستر مریضِ مریض چه باید کنم با غمش یا عزیز مگر می‌شود گفت حرف از کنیز ولی از غم و غصه‌اش دق نکرد
خواهم کنم روایت، با صوتِ آشکارا یک گوشه از تمامِ، غوغای کربلا را وقتی که مرکب آمد بی راکبش ز گودال حالِ حرم بهم ریخت، عصمت شد آشکارا از پرده‌های خیمه بیرون شدند زن‌ها لطمه‌زنان به صورت، خَستند قلب ما را من بودم و امامم، یعنی امام سجاد مَحرم نمانده بود از اَقوام، خیمه‌ها را دیدم که بانوان تا، گودال می‌دویدند سعیِ صفا و مروه اینجاست نینوا را بر سر زنان تمامِ اهل حرم به گودال کردند جمله بر پا اهلِ سما عزا را کعبه حسین بود و اهلِ حرم به گِردش با چشمِ خویش دیدیم خونبارشِ مِنا را من همرهِ رقیه ملحق شدم به عمه غلطان به‌خاک دیدم فرزند مصطفا را با گوشه چشمِ جدم، عمه به خیمه برگشت نگذشت دیری اما، دیدم چنین قضا را "وَالشمرُ جالِسٌ" وای، با چکمه روی سینه دیدیم ساعتی بعد، آقای سر جدا را بی سر عزیز زهرا افتاده بود بر خاک این است عشق‌بازی با بندگان خدا را تنگِ غروب بود و حکمِ امیرِ لشکر: عریان کنید اینَک ابدانِ کشته‌ها را! تن‌ها همه به صحرا، سرها همه به نیزه! نه با کسی مروت، نه با کسی مدارا دیدم تمامِ سرها بر نیزه‌ها چو خورشید کردند سوی سرها، پرتاب سنگِ خارا در بینِ آتش و دود شد صحبت از اسارت از عمه‌اَم بجویید دنبال ماجرا را...
دلگیرم از خودم که دلم گیر یار نیست اصلاً برای آمدنش بی قرار نیست گیرم رسید روز وصالش چه فایده؟! وقتی که دل، به شوق وصالش دچار نیست روزی هزار بار دلش را شکسته‌ام این‌گونه زیستن، ادبِ انتظار نیست همسایه‌ای گرسنه و اهل محله خواب یعنی در این محله کسی سفره دار نیست؟! آخر چقدر در پی دنیا دویده‌ایم؟! باور کنیم، حرص زدن افتخار نیست امروز اگر که توبه نکردم، چه می‌کنم فردا که زیر خاک، مرا اختیار نیست؟! باید که گردگیری دل کرد و گریه کرد گریه برای عاشق دلداده عار نیست ای دل به هوش باش و ببین چرخ روزگار خالی ز لطف و رحمت پروردگار نیست ** وای از مزار و غمکده ی باقرالعلوم یک سایه‌بان به گستره‌ی آن مزار نیست حجاج، مکه‌اند و به روز شهادتش یک شیعه در مجاورت آن دیار نیست
ای هم نوای غربت تو عندلیب‌ها خاکی‌ترین نگین بقیع غریب‌ها ای پنجمین معلم دین، باقرالعلوم شاگرد مکتبت علما و ادیب‌ها از قال باقر است هر آنچه به ما رسید علم مُنَجّمین و دوای طبیب‌ها درس است خطبه‌های فصیح و بلیغ تو زانو زدند پای کلامت خطیب‌ها آموزگار هفتم عیسی بن مریمی خم گشته در برابر عِلمت صلیب‌ها ** از پنج سالگی جگرت پاره پاره شد ایوب صبر هستی و کوه شکیب‌ها مسموم زهر کینه شدی ظاهراً، ولی کشته تو را جسارت آن نانجیب‌ها پنجاه سال رفته و اما نرفته است از خاطر تو بد دهنی و نهیب‌ها پنجاه سال رفته و یادت نرفته است طفلان بی پناه و شرار لهیب‌ها بالای تل و گودی گودال ... وای وای خون شد دلت به یاد فراز و نشیب‌ها هر تکه‌ای ز "ماه" نصیب کسی شد و بردند جامه از بدنش بی نصیب‌ها گرگانِ بی حیا ز شعف زوزه می‌کشند عریان به روی خاک امام نجیب‌ها ✍
زمینه؛ باقرالعلوم.mp3
1.43M
علیه‌السلام 🔹باقرالعلوم🔹 میون شبای تیره، تو ماه تمومی ای آقا تو فخر شیعه، باقرالعلومی از شور جهاد تو این باغ سرزنده شده این مکتب به برکت تو پاینده شده آب حیاته، چراغ راهه حرف تو واسه ما جوشش علمت، جذبۀ چشمت غوغا کرد، تا ابد تو دلا ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ تو دل تو داغ عصرِ عاشورا نشسته عمه زینبو می‌دیدی با دستای بسته اولین خاطرۀ تلخت داغ شهداست علت بارون نگاهت آه اسراست خیمه و غارت، داغ اسارت روضۀ هر شبه یه عمره آقا، دلیل اشکات غصۀ غربت زینبه ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ ستاره صبحی آقا توی شام غم‌ها تو کودکی هم خروشی داری مثل مولا شمشیر کلام تو هردم غوغا می‌کنه وقتی که یزیدو تو مسجد رسوا می‌کنه عزت زهرا هیبت مولا تو نگات جاریه تیغ کلامت بر سر دشمن تا قیامت آقا کاریه شاعر: نغمه‌پرداز:
نوحه؛ عطر جاودان.mp3
1.51M
علیه‌السلام 🔹عطر جاودان🔹 پای دَرسَت شیعه جان گرفت جان‌ها عطری جاودان گرفت ای که نامت آسمانی اَست رفتی، قلبِ آسمان گرفت ای ماهِ آسمان دل‌ها جا داری در میان دل‌ها ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ داغت بر دل داغی آشناست هرجا هردم بیرقت به‌پاست ما با یادت گریه می‌کنیم ای که یادت یادِ کربلاست خورشید نیزه‌ها را دیدی آری تو کربلا را دیدی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ دیدم عمری تربت تو را دارم دردِ غربت تو را باز ای مولا از چه رو شکست جهلِ دشمن حرمت تو را؟ دلتنگ مرقد تو ماییم روزی تا صحن تو می‌آییم شاعر:
علیه‌السلام 🔹طبیب عالم🔹 ای پنجمین امام که معصوم هفتمی از ما تو را ز دور «سلامٌ علیکمی» بر درد جهل خلق، ز عالم طبیب‌تر نامت غریب و قبر، ز نامت غریب‌تر وقف علوم و دانش و دین کرده، همّ خویش باشی کنار ابن و اب و اُمّ و عَمّ خویش آب و گل و سجیّت تو، جز کرم نداشت دیدم چرا مزار تو صحن و حرم نداشت گلدسته‌ای نداشت حرم، مرقدی نبود صحن و سرا نیافتم و گنبدی نبود این خاک عشق باشد و بر باد کی رود؟ غم‌های عهد کودکی از یاد کی رود آتش به خرمن جگر از آه، با تو بود یک عمر، خاطرات تو همراه با تو بود از صبح تا غروب کشیدی ز سینه آه اما چه خوب شد که نرفتی به قتلگاه... تو طفل روی ناقۀ عریان نشسته‌ای بر روی رحل ناقه، چو قرآن نشسته‌ای تو طعم تازیانه و سیلی چشیده‌ای بر روی خار، همره طفلان دویده‌ای دیدی تو خیمه‌های به آتش کشیده را داغ و فرار و رنگ ز چهره پریده را .