eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
1.9هزار ویدیو
250 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
1_39589144.pdf
984K
در روزنامه رسمی دولت مطرح کردند؛ 🔻موضوع موضوعی تخصصی است٬ نه ! متن اظهارات ٬ # ٬ ٬ ٬ را در این فایل می خوانید. @rozaneebefarda
حوزه در آتش نمام‌ها و حمالة الحطب‌ها 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔻هیاهوی نبرد رسانه‌ای اخیر خوابیده است. هرچند هر از چند روز تلاش می‌کنند آتش اختلاف را با ترفندهای رسانه‌ای روشن نگه دارند. 🔹دو روز پیش آقای با گفت و گو کرد و علی رغم میل و بزرگان دینی؛ سخنانی گفت که به بازگشت التهاب‌ها و اختلاف‌ها کمک می‌کرد. او در این سخنان طرفین ماجرا را به متهم کرد و برای پشتوانه‌سازی از حرف‌های خود به کلمات آیت‌الله جوادی مدظله استناد کرد و چنین گفت که: « آیت‌الله جوادی آملی درباره اختلاف علما فرمودند که این اختلاف‌ها بلای آسمانی است و باید ببینیم این بلا کفاره کدام گناه است.» البته این سخن ؛ سخنی عام است و چه بسا نظارتی به فضای موجود نداشته باشد اما در هر صورت سخنی دقیق و عالمانه است. 🔹اکنون که خوابیده است باید به این سخن بیش‌تر فکر کنیم و «ببینیم این بلا کفاره کدام گناه است.»؟ 🔸یکی از رذائل رفتاری که در روایات ما بسیار مذموم شمرده شده است : « » یا همان سخن‌چینی به منظور افساد(تاج‌العروس ج17 ص707/ المیزان ج19 ص371) است که در قرآن کریم نیز دارنده این صفت پست مذموم شمرده شده است. (قلم/11) 🔹در روایت وارده آمده است :«کسی که در راستای سخن‌چینی و افساد بین دو نفر گام بردارد خداوند متعال بر قبرش آتشی را مسلط می‌گرداند که او را تا روز قیامت می‌سوزاند و وقتی از قبرش خارج شد مار بزرگ و سیاهی را بر او مسلط می‌کند که تا آتش [جهنم] او را می‌گزد.»(ثواب الاعمال و عقاب الاعمال ص284) 🔸هم‌چنین این کردار زشت در روایات ما یکی از نشانه‌های دانسته شده است. در مصباح الشریعه به نقل از حضرت امام صادق علیه‌السلام آمده است: « منافق به دوری از پروردگار راضی شد چراکه اعمال ظاهری‌اش شبیه شریعت است در حالی که اهل لهو و لغو و بغی قلبی از حقیقت شریعت است، و علامت نفاق... برانگیختن به نمیمه است »(ص145) ⁉️پس از شناخت جایگاه این رذیله به صحنه اجتماعی که گذشت نگاهی بیندازیم: آغاز این درگیری رسانه‌ای و شناختی چگونه بود؟ یک خبر با تیتر آلوده‌ای که بوی متعفن دو به هم‌زنی و سخن‌چنین و نمیمه داشت از سوی یک منتشر شد و چندی نگذشت که سایر رسانه‌های هم‌سو با او جهت خبری را دنبال کرده؛ آن را در بوقهای فتنه کردند و آتش اختلاف شعله‌ور شد. این رسانه‌ها در مسیر خود برخی را هم با خود همراه کردند و در نهایت آتشی که پدید آمده بود؛ ی خود را نیز یافت. ❓آیا این اولین باری بود که این اتفاق می‌افتاد؟ خیر. دو به هم‌زنی‌های و اختلاف‌افکنی نفوذی‌ها مسبوق به سابقه است اما آیا نهادهای نظارتی و قضایی برخورد مؤثری با آن کرده‌اند؟ 🔸پس آن شخصیت دینی به درستی فرمودند که: « این اختلاف‌ها بلای آسمانی است و باید ببینیم این بلا کفاره کدام گناه است.» با دقت نظر مشخص می‌شود که این بلا کفاره نمامی و سخن‌چینی و دو به هم‌زنی و هرکس که در این امور نقشی داشته باشد در عقوبت دنیا و آتش آخرت خواهد سوخت و اگر نهادهای نظارتی و قضایی به وظایف ذاتی خود عمل نکنند و عموم طلاب نیز به روشنگری و نهی از منکر نپردازند قطعا در این عقوبت شریک خواهند شد. @rozaneebefarda
درنگی در آثار مخرب پدیده شوم نمامی در حوزه قم(۲) 💥اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 📸در روزهای اخیر و بعد از آتش افروزی رسانه‌ای پردامنه معاندین، دو تن از مسئولین عالی نظام؛ آیات و با صمیمیتی خاص در یک قاب حاضر شدند. خبری مسرت‌بخش برای عموم دلسوزان نظام، خصوصا که صدالبته تحیر و عصبانیت را بدنبال داشت! ◀️با فروکش کردن آتش فتنه اخیر فضا برای تحلیل ماوقع و اهداف افراد و جریان‌های مرموز ذی‌نفع فراهم است و در این زمینه ذکر نکات ذیل ضروری می‌نماید: ✳️1. پیگیری اخبار و گفتار برخی شخصیت‌های مؤثر در فتنه اخیر به ما نشان می‌دهد که یکی از اهداف فتنه‌گران شبهه‌افکنی پیش از انتخابات علیه بود. امری که هر ساله اتفاق می‌افتاد اما امسال با برنامه‌ریزی پیچیده‌تر دنبال شد. ❇️2. در حال حاضر بر خلاف میل گردانندگان جنجال اخیر، جدال بین آیات یزدی و آملی به یک بحران فراگیر مردمی تبدیل نشد و مردم که تا پیش از این را اولویت خود می‌دانستند امروز هم با مشکلاتی که برای‌شان پدید آورده درگیر زندگی خود هستند و علاقه‌ای برای پیگیری یک اختلاف جزئی ندارند. در این شرایط بهترین حالت برای و هیزم‌کشان آن، «عمومیت‌بخشی به مسائل مطرح شده در جدال اخیر» و «کشاندن آن تا زمان انتخابات» است تا اولا شورای نگهبان را تضعیف کنند و به گمان باطل خود راحت‌تر بتوانند از این باج بگیرند و ثانیا بین اعضای آن شکاف ایجاد کنند و لابلای شکاف‌های ایجاد شده بازیگران خود را به صحنه انتخابات بکشانند. ✳️3. این نقشه بازیگردانان و بازیگرانی دارد که البته نقشه‌های پیچیده سابق را ادامه می‌دهند و همچنان با همه توان مشغول کارند! اشاره به برخی نمونه‌ها در این زمینه، خالی از لطف نیست! 🔹آقای از جمله کسانی بود که در سرمقاله روزنامه‌ زرد و بی اعتبار ، تلاش کرد خط فتنه را ادامه داده، عکس های منتشر شده را جلوه دهد! ◀️جناب آقای (شیخ اعتدالی که می‌خواست در کسوت مدافع حسن روحانی کاندید ریاست جمهوری سال96 شود ) ضمن یادداشتش در تلویحا گفت که آشتی بین آقایان یزدی و لاریجانی ظاهری بوده و اختلافات عمیق‌تر از این‌هاست. او پس از طرح آرزوها و خیالات خود؛ سراغ احیای مسائل مطرح شده در فتنه اخیر رفت و مثل سایر هم‌کیشان سیاسی‌اش مردم را بهانه کرد و پاسخ به آن مسائل را مطالبه روز مردم عنوان کرد. ◀️جالب این‌جاست که قبل از غرویان یک سایت درجه دوم حوزوی که علیرغم برخورداری از تحریریه بعضا بدسابقه و طرفدار فتنه۸۸، تلاش می‌کند خود را انقلابی جا بزند، نیز همین خط را دنبال کرده بود و تلاش نمود با کاربست برخی ترفندهای رسانه‌ای نخ نما، تلویحا کدورت‌های آقایان را مستمر و عمیق جلوه دهد! این سایت نیز هم‌چون آقای غرویان از زبان مردم حرف دل خود را زد و به احیای مسائل رد و بدل شده بین بزرگان پرداخت. البته سایت حوزوی مزبور که طبیعتا نسبت به آقای غرویان تازه‌کار محسوب شده،تجربه کم‌تری دارد، ناپختگی نشان داد و مستقیم (و البته با لحنی دل‌سوزانه) دامنه اختلافات اخیر را به سمت شورای نگهبان و انتخابات آتی جهت داد. اشتباهی استراتژیک که گام بعدی اعتدالگرایان و اصلاح‌طلبان را عیان کرد. این خط قبل و بعد از این، در برخی گروه‌های حوزوی نیز توسط برخی از انقلابی نماها ادامه یافت که ردیابی مصادیق آن نیازمند یادداشت های تفصیلی مجزاست. 🔆در پایان؛ خدمت جناب آقای و امثال او باید گفت که مردم در فتنه اخیر جهتی که شما رفتید را دنبال نکردند. شاید شما درگیری‌های معیشتی چندانی نداشته باشید اما عموم طلاب و مردم روزگار سختی را می‌گذرانند. مردم عزیز ایران به مباحثه دو مسؤول عالی نظام به چشم یک اختلاف گذرا نگاه کردند و در طراحی بازی نکردند و گفته‌های آنان را هم به فراموشی سپردند. آیا زمان آن نرسیده به جای پرداختن به این حواشی کم‌اهمیت، از نزدیکی‌تان با استفاده کنید و به جای آنکه همین حیثیت اندک و رو به زوال حوزوی تان را در توجیه اقدامات غلط دولتمردان غربگرا حراج بزنید، آن‌ها را نسبت به وضع سخت مردم و شکست گفتمان اتکا به بیگانه، هوشیار کنید؟! 🔶حاشیه جناب آقای غرویان هرگز استقلال سیاسی را تجربه نکرده و همین شاخصه موجب میشود که در حد یک سلیبریتی ساده سیاسی، مورد سوءاستفاده اصحاب رسانه و خاصه اعتدالگرایان قرار گیرد! او روزگاری سینه چاک علامه بود و همه دنیا را از دریچه نگاه ایشان میدید و اندکی بعد که از طریق و روزنامه ، شکار شد، به مرحوم پیوست و اکنون دنیا را با عینک عاریه ای ایشان می‌بیند! کسی چه می‌داند فردا در کدام اردوگاه خواهد بود! @rozaneebefarda
💥اختصاصی فقه؛ به مذاق دولت نگاهی انتقادی به مقاله سروش محلاتی در کتاب «فقه و دولت» صفحه۱از۴ @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔹«فقه و دولت» عنوان کتابی است که (شاخه حوزوی جریان و تاسیس شده توسط کاظم قاضی زاده از اعضای مؤثر ) منتشر کرده و حاوی دیدگاه‌های آقایان:« سیف‌الله صرامی، عبدالله حاجی صادقی-محمدجواد ارسطا، -هاشم نیازی، کاظم قاضی‌زاده، ، ، مهدی پورحسین، محمدهادی فتاح، ، محمدجواد فخار طوسی و حجت‌الله بیات» است. 🔻در ادامه به نقد یکی از نوشتارهای مندرج در این مجموعه خواهیم پرداخت. 🔸محمد سروش محلاتی؛ ستون‌نویس سابق روزنامه جمهوری اسلامی که امروز بر مسند تدریس فقه نشسته است. کسی که با دو دوست دیرینه‌اش «سید ضیاء مرتضوی» و «سیدجواد ورعی» مؤسسه‌ای به نام « » تأسیس کردند و آن را اداره می‌کنند و البته ارتباط خوبی با شبه‌گفتمان دولت اعتدال دارند. این مؤسسه به تازگی کتابی با عنوان «فقه و دولت» که مجموعه‌ای از مقالات و گفتارهاست منتشر کرده است. وابستگی سیاسی برخی از نگارنده‌ها به برخی جریانات غرب‌زده واضح است و قرار گرفتن نام برخی دیگر در کنار آن‌ها موجب تعجب و تأسف است. این کتاب تحت عنوان «مجموعه نظریه‌پردازی‌های مؤسسه فهیم» چاپ شده است و انتظار می رود از استحکام علمی فوق‌العاده‌ای برخوردار باشد چراکه نظریه‌پردازی در حوزه دین؛ در مرز باریک نوآوری و بدعت قرار دارد و ناشی بودن نظریه‌پرداز یا گرایش‌های شخصی وی او را در مهلکه بدعت خواهد انداخت. از این کتاب مقاله «تأملی در مشروعیت امر به معروف و نهی از منکر فراگفتاری» از محمد سروش محلاتی را انتخاب کردیم تا مشتی باشد از خروار تازه‌پیدای فهیم. 🔸محمد سروش محلاتی در این مقاله بررسی می‌کند که آیا «امر به معروف و نهی از منکر عملی» از دید شرع جایز است یا خیر؟ وی تلاش می‌کند نهی از منکر عملی را زیر سؤال ببرد اما آیا تلاش وی مطابق چارچوب و اصول فقهی انجام شده است یا گرایش سیاسی خاص وی در تعیین پاسخ مؤثر بوده است و بر استنتاج او سایه انداخته است؟ برای رسیدن به جواب مطالب وی را بررسی می‌کنیم. 🔹نویسنده در ابتدای سخن خود می‌گوید: «از امر به معروف و نهی از منکر یدی دو تفسیر مختلف وجود دارد که در فقه ما سابقه دارد. الف) شخص آمر به معروف به گونه‌ای عمل کند که با عمل خود الگویی ارائه کند که در رفتار دیگران تأثیر بگذارد. شیخ طوسی در کتاب نهایه این تفسیر را ذکر کرده و عده‎ای دیگر همین تعبیر را دارند...»(فقه و دولت ص259) با نگاهی به نهایه می‌بینیم که شیخ طوسی نهی از منکر یدی را منحصر در ارائه الگوی عملی نمی‌کنند ایشان می‌فرمایند: « و الأمر بالمعروف يكون باليد و اللّسان.فأمّا باليد، فهو أن يفعل المعروف و يجتنب المنكر على وجه يتأسّى به النّاس... و قد يكون الأمر بالمعروف باليد بأن يحمل النّاس على ذلك بالتأديب و الرّدع و قتل النّفوس و ضرب من الجراحات... و إنكار المنكر يكون بالأنواع الثلاثة التي ذكرناها: فأمّا باليد، فهو أن يؤدّب فاعله بضرب من التأديب: إمّا الجراح أو الألم أو الضّرب. » 🔹ظاهرا جناب سروش محلاتی تنها خط ابتدایی را خوانده‌اند و ما بقی را ندیده‌اند یا دیده‌اند ولی آگاه کردن مخاطب از آن را به صلاح ندیده است. آقای سروش محلاتی ادعا می‌کنند که عده‌ای دیگر نیز همین تفسیر را از امر به معروف یدی دارند ولی منبعی برای کلام خود ذکر نمی‌کنند. 2. نویسنده در بخش دیگری از مقاله می‌گوید:«عده‌ای از فقها وجوب امر به معروف و نهی از منکر را عقلی می‌دانند. این بزرگان وجوب امر به معروف و نهی از منکر را مستند به قاعده لطف می‌دانند. طبق تقریر متکلمین هر عملی که مقرب عبد به خدا باشد به اقتضای لطف بر خدا لازم است که آن را انجام دهد، البته به گونه‌ای که موجب اضطرار و الجاء بنده نشود.... [بر همین اساس] باید امر به معروف کرد البته نه به گونه‌ای که سلب اختیار از دیگران کند چون با قاعده لطف در تناقض خواهد بود.»(فقه و دولت ص261-260) 🔹سروش محلاتی از این مطلب نتیجه می‌گیرد که طبق دلیل عقلی؛ نهی از منکر شامل اقدام عملی نمی‌شود چراکه موجب الجاء است و الجاء خلاف لطف. اما به این استدلال از چند حیث اشکال وارد است: الف) آن‌چه موجب الجاء است و خلاف لطف؛ رفع‌الاختیار من جانب الله است و نه دفع‌الاختیار من جانب الخلق آن هم به نحو جزئی. انسان موجودی است ذاتا مختار در نتیجه اگر قوه اختیار از دایره وجود او حذف شود یکی از کمالات ذاتی وی از او سلب شده است و این خلاف لطف است به علاوه قوه اختیار سرمنشأ تکلیف و پیش‌رفت معنوی انسان است و سلب این قوه از این حیث نیز خلاف لطف است. متکلمین به این حالت الجاء می‌گویند که همان رفع‌الاختیار است. 🔻لینک صفحه دوم یادداشت: https://eitaa.com/rozaneebefarda/2350 @rozaneebefarda ادامه👇