eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
711 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
[ضرورت توسل به معصومین در زیارات برای نجات ممالک اسلامی] 🔺 حاجات ما فعلاً خیلی زیاد است. در حال حاضر ممالک اسلامی خیلی با هم ارتباط پیدا کرده‌اند. یک وقتی ما در قم یا تهران خبری از کابل یا بغداد یا فلسطین نداشتیم، اما حالا همان‌طور که این منزل از آن منزل با تلفن خبر می‌گیرد، الآن هم این مملکت از آن مملکت خبر می‌گیرد. الآن ما می‌دانیم که برادران مسلمان‌مان را در بغداد و ... سرکوب می‌کنند؛ یک‌مرتبه انفجاری می‌شود و عده‌ای از بین رفته و زمین از خون‌شان رنگین می‌شود. این‌ها را باید با حضرت در میان گذاشت و نتیجه گرفت و واقعاً هم نتیجه دارد. 🔸 یک وقتی بنده خودم در زمان صدام مشرَّف شدم و یک‌قدری از این درد دل‌ها کردم. در بازگشت در اتوبوس چشمم به هم رفت و دیدم یک تیری شلیک شد. حالا نمی‌دانم مسلسل بود یا چیز دیگر بود، اما فهمیدم که خبری خواهد شد. و بعد بحمدالله جنگ شد و آن شمر عرب به درک واصل شد. 🔹 حالا هم باید همین‌گونه درد دل‌های عمومی همه‌ی مسلمان‌ها را به حضرت عرض کرد و در میان گذاشت و جواب گرفت. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
[«فأکمَلتُ بأستِخلافِهِم رسالة المنذرین کَما أوجَبتَ ریاستهم فی فطر المکلّفین»]* 🔺 اگر ان‌شاءالله فرصتی شد و شما موفق شوید که این علوم را ادامه دهید، این بخش از اذن دخول مطالبی است که طبق فرموده مرحوم امام در چهل حدیث در حدیث دهم و یازدهم، این مطلب ثابت شده که این حرفها، حرف‌هایی است که از درون جگر و دل انسانها بیرون می‌آید. 🔹 ما مفطور شدیم به این فطرت‌ها، یعنی اگر دستگاهی داشته باشیم که از فطرت انسان‌ها عکس برداری کند، درونش ارادت به معصوم و خلیفه خدا خوابیده است. همان‌گونه که وقتی طفل به دنیا می‌آید اگر از او عکس برداری بکنند، ارادت به پستان مادر و شیر و علاقه به پدر و مادر در درونش هست؛ اما نمی‌فهمد و فقط لبش را این طرف آن طرف می‌برد. لذا مادر هم به او توجه می‌کند و یک پستانکی به دهان او می‌گذارد. اینها با هم ربط دارند. 🔸 ما تمام وجودمان در پی یک چنین رؤسا و ملوک و آقایانی است. چون خودمان می‌بینیم خالی هستیم، هیچ چیز نداریم، هیچ چیز نمی‌فهمیم. اگر یک چنین انوار روحانی در جهان نباشد، جهان می‌پاشد. هیچ چیزی برقراری ندارد. از اول تا آخرشان، این جهان با نیروی جاذبه معنویت امام و معصوم در نظم و انتظام در آمده است. *) بخشی از اذن دخول مفاتیح الجنان ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama
سیدالعلماء
[ملوکا لحفظ النظام و اخترتهم رؤساء لجمیع الأنام و بعثتَهم لقیام القسط فی ابتداء الوجود الی یوم القیامة] ♦️ از اول پیدایش بشریت و زمین و خورشید و آسمان و ... تا قیامت، همه‌ی امور زیر نظر این‌ها بوده. انبیاء هم این را می‌دانستند. 🔸 حضرت آدم می‌دانست که یک افرادی هستند که باید خدا را به آن‌ها قسم بدهد تا توبه‌اش قبول شود. 🔹 وقتی حضرت نوح دوستانش و خانواده‌اش را سوار کشتی کرد و موج‌های کوه‌پیکر آب شروع به حرکت کردند، آن‌ها مثل کاه بودند. یک کاه بیفتد روی دریا چه می‌شود؟ تمام دنیا را آب برداشته بود و حضرت نوح می‌دانست که اگر خدا را به اسم این‌ها بخواند، این امواج در اطاعت او قرار خواهد گرفت و حرکتی نمی‌کند. این است که متوسل شد. دیگر انبیا هم همین‌طور. [و الحمد لله الذی مَنَّ علینا بحُکّام یقومون مقامه لؤ کان حاضرا فی المکان] 🔺 این عبارت را خیلی خوب دقت کنید! مثل آیات قرآن است. اینکه شنیدید ادعیه، قرآن صاعد است، همین است. یک قرآن نازل داریم که با وحی است، یک قرآنی هم داریم که صاعد است و عترت آموزش می‌دهند که با خدا یا پیامبر این‌گونه صحبت کنید. 🔸 خدا را شکر که یک آقایانی به ما داده که اگر خودش جوری بود که می‌شد مثل بشریت در بیاید، این‌ها جانشینان او بودند. منتهی خداوند بالاتر از این است که به شکلی در بیاید و محدودیتی پیدا کند و انسانیتی پیدا کند. 🔹 این خرافات در دین مسیحیت نبود بعدها کلیسا این‌ها را درست کرد که پسر خدا و روح‌القدس و ...، این‌ها را کلیسا وارد مسائل مسیح کرد. اگر خدا طوری بود که ممکن بود مثل عقیده‌ی مسیحیت به صورت در بیاید، این بزرگان ما قائم مقام‌های او بودند. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
6.39M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🔺 مظلومیت و در طول تاریخ 🔹 غارت اموال خانواده‌ی امام علیه‌السلام به دستور لعنه‌الله ▪️ عزاداری همیشگی برای وقایع ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام)، در دو قسمت ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «فإن العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أول مراتب شکرها»¹ در این ماه مهم‌ترین مسأله، تلاش برای به نعمات خداست زیرا علم به و بزرگی و مقدار نعمت، اول مراتب خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن از است. ما دیگر از این مهم‌تر مساله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. که نویسنده‌ی فلسفی از است در می‌گوید: ما هایمان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم را می‌خواند، را می‌خواند و وارد مقامات و می‌شود، آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. پس ما با و امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات کنیم. ایشان [ مرحوم ] فکرش را کرده می‌فرماید: «فإن العلم بالنعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم را متذکر شود. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم‌کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده، من کرم هم نیستم، از خودم نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه‌ی خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم!. این را می‌گویند . وقتی شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم که چقدر است، فهمید؛ اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند، چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی‌القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة»² این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش می‌بیند، این خمیر به صورت نان در می‌آید. (قسمت اول) _________ ۱) [ ] ۲) [ ص ۱۹۱] @seyedololama
سیدالعلماء
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام)، در دو قسمت ارائه می‌گردد
📆 روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام) (قسمت دوم) خب حالا دست چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این ها را ببر؛ میوه‌ها، انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟ ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین است، این است، این بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف معطی و محسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن. آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، او، او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی روزه بگیرد در آن روز و در شبش کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن‌ چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد. مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این لطف الهی است. ۸۹.۹.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 حضرت علی علیه السلام در اثر سفارشات پیامبر اکرم [به عنوان وصی] به حق معرفی شد. یعنی برای کسی تردید باقی نماند. ❓اما آیا این تردید باقی نماندن، باعث شد که ایشان را بپذیرند؟ نه! همسر خود پیغمبر هم نپذیرفت و زیر بارش هم نرفت؛ حالا خود پیغمبر گفته روی چشم ما، پیغمبری‌اش را قبول داریم، آقای ماست، سرور ماست، هزار تا شأن و شئون دارد؛ اما علی کسی نیست که ما بتوانیم با او بسازیم. به این می‌گویند مانع قلبی، مانع ایمانی. 🔸 هر کسی که در زندگی با نفس خودش نتواند- مثل بنده روسیاه- غلبه کند و بجنگد، این موانع قلبی‌اش موجود است. 👈 معنای اینکه فرمود: «مرحبا بقومٍ قضوٌا الجهادَ الاصغرَ و بقِیَ علیهِمُ الجهادُ الاکبرُ» این است که این‌ها توانستند بر خودشان هضم کنند که به جنگ با دشمنان بروند، اما آیا می‌توانند این هضم دومی را هم انجام دهند که وقتی به آن‌ها گفتند که یتیم ابوطالب، کسی که ثروتی ندارد، کسی که عده‌ی زیادی از شما و خانواده‌ی شما به دستش به خاک و خون غلتیدند، این باید به جای پیغمبر بنشیند، آیا می‌توانند این را بپذیرند؟ 🔹 این است که جهاد اکبر این‌جا شروع می‌شود. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
گر تو سنگ خاره و مرمر بوی چون به صاحب‌دل رسی گوهر شوی مهر پاکان در میان جان نشان جان مده إلّا به مهر دل‌خوشان کوی نومیدی مرو اومیدهاست سوی تاریکی مرو خورشیدهاست ( ) 🔺 اهمیت اولیای الهی 🔹 یادی از مرحوم آیت الله شیخ عبدالکریم ۹۲٫۳٫۹ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🏴 یا جوادالائمه ادرکنی 🔘 در آستانه‌ی شهادت حضرت امام جواد (صلوات‌الله‌علیه) ارائه می‌گردد. 🔺 شرایط دریافت نصیحت بسم الله الرحمن الرحیم «قال له رجل: أوصِنی ¹ قال (علیه‌السلام): أو تقبل؟»؛ فرمودند: آیا حاضری که قبول کنی؟ این کلام و این پاسخ ابتدایی می‌رساند به این‌که سخن گفتن و و استفاده از و و این‌ها، به این آسانی نیست که انسان می‌کند؛ بلکه تجهز و نفسانی می‌خواهد تا این‌که خودش را در مقام صلاحیت این بداند که از یک بزرگواری و هدایتْ‌گری و راهنمایی، وصیت و سفارش بخواهد. ای بسا که انسان یک درباره‌ی خودش پیش می‌آید که در معرض این‌گونه سؤالات از دیگران و بزرگان قرار می‌گیرد!. فرض بفرمایید که بنده در یک مسئله‌ی جزئی، تحمل فشارِ پیر خود را اگر نداشتم که او وقتی به من تعرض بی‌جایی به نظر خودم می‌کند، با کمال رغبت بپذیرم، و با او مجادله نکنم، سخن او را پاسخ ندهم. آن‌وقت خدمت یک بزرگواری بیایم و بگویم آقا یک نصیحتی به من بفرمایید! یک وصیتی به من بفرمایید. این در اثر این است که انسان ندارد و نیرو و اندازه‌ی خودش را محک نزده. وإلّا این یک چیزی نیست که بر کسی، بر یک ، ولو بی‌سواد، مخفی باشد که انسان مکلف است در برابر مادر پیر باشد. تعرضات نابه‌جای او را به جان بخرد، و در برابر آن، هیچ واکنشی انجام ندهد، اما حالا می‌بیند که در چنین چیزهایی گیر می‌کند و از نفسانی‌اش بر نمی‌آید که تحمل کند از یک بی‌جای مادر به او، تعرض بی‌جای به او، فرمان بی‌جا دادن به او، این چیزها را نمی‌تواند هضم بکند؛ آن‌وقت پیش یک بزرگواری یا در یک مجلس بگوید که آقا به ما یک وصیتی بکنید، یک سفارشی بکنید. این‌ها در اثر نسجیدن انسان از اندازه‌های خودش است. و حال این‌که ما آن‌چه را که فهمیده و دانسته‌ایم، کمتر شده که ببینیم از آن کلاس‌هایی که ما گذرانده‌ایم، از دانستن و به مرحله‌ی وارد کردن، واقعاً فراغت حاصل شده باشد، و یکی از آثار این مسئله این است که اگر آدم آن‌چه را که فهمیده و دانسته، سعی کند که عمل کند، نتایجی در وجودش پیدا می‌شود که راه برایش باز می‌شود؛ دیگر محتاج به این‌که کسی دستش را به او بدهد نیست؛ که برود پیش این و آن بنشیند و بگوید که مرا کن، به من کن، چیزی، راهی به من نشان بده. راه به وسیله‌ی به آن‌چه انسان می‌داند، برای انسان باز و گشوده می‌شود و انسان ترقی می‌کند؛ به خود مشغول می‌شود، سرگرم خودش می‌شود، دیگر از این و آن فراغت پیدا می‌کند. ادامه دارد.... @seyedololama
📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا در مورد یکی از علمای به نام مرحوم حاج شیخ می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی، همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان . یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama