🔷در اين آيات آمده است: «قد صدقت الرّءيا انا کذلک نجزي المحسنين انّ هذا لهو البلاء المبين و فديناه بذبح عظيم؛[۲] او را ندا داديم که اي #ابراهيم، رؤياي خود را حقيقت بخشيدي و ما #نيکوکاران را چنين پاداش مي دهيم راستي که اين همان #آزمايش آشکار بود و او را در ازاي #قرباني بزرگي باز رهانيديم».
براي اين که برنامه ابراهيم ـ عليه السلام ـ ناتمام نماند #خداوند قومي بزرگ فرستاد تا قرباني کند و سنتي براي آيندگان در مراسم #حج و سرزمين منا از خود بگذارد.
🔷از آن چه بيان شد معلوم مي شود که ريشه قرباني کردن از زمان آدم ابوالبشر بوده و #پيامبران بعد از او نيز اين کار را انجام مي داده اند.
اما زماني که #پيامبر_اکرم (ص) به پيامبري مبعوث گرديد اين سنت پيامبران به آئين خرافاتي و غلط آميخته شده بود. شيوه مردم در زمان #جاهليت چنان بود که پس از ذبح يا نحر، #کعبه را به خون قرباني مي آلودند و قسمتي از گوشت آن را بر خانه کعبه مي آويختند تا خداوند آن را قبول کند.[۳]
🔷اما #اسلام حرمت خاصي براي قرباني قرار داد که به آن در اين آيه اشاره شده است: «لاَ تُحِلُّواْ شَعَآئِرَ اللّهِ وَلاَ الشَّهْرَ الْحَرَامَ وَلاَ الْهَدْيَ وَلاَ القائد؛[۴] #شعائر خدا را #حلال مشماريد و نيز چهار ماه #حرام را حلال مشماريد و نيز کشتن و خوردن قرباني هاي بي نشان مردم و قرباني هاي نشان دار آنان را حلال ندانيد».
👇👇👇
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از منظر امام علی (علیه السلام) «عدالت» و «احسان» چه تفاوتی با یکدیگر دارند؟
🔹#امام_علی(عليه السلام) در حکمت ۲۳۱ #نهج_البلاغه با اشاره به تفسير آيه ۹۰ سوره نحل: «إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاِحْسانِ»، ميفرمايد: «#عدالت همان رعايت #انصاف [و پرداختن حق مردم] و احسان به معناى نيكى بيشتر [از حد انصاف] است». خداوند در اين آيه شريفه به سه چيز امر و از سه چيز نهى كرده است، ميفرمايد: «خداوند به #عدل و #احسان و كمك به #خويشاوندان فرمان، و از #فحشا و #منكر و #ستم نهى میكند»، و در پايان آيه مى افزايد: (خداوند به شما اندرز میدهد تا متذكر شويد)؛ «إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الإِحْسَانِ وَ إِيتَاءِ ذِى الْقُرْبَى وَ يَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنكَرِ وَ الْبَغْىِ يَعِظُكُمْ لَعَلَّكُمْ تَذَكَّرُونَ».
🔹اين آيه دربرگيرنده يكى از جامع ترين برنامه هاى اجتماعى بشر است كه هرگاه جامه عمل به خود بپوشد، #امنيت و #آرامش بر او حكمفرما میشود. در اينكه ميان #عدل و #احسان چه تفاوتى است مفسران احتمالات فراوانى ذكر كردهاند؛ بعضى گفته اند: #عدل، اداى واجبات و #احسان، انجام مستحبات است. برخى ديگر عدل را توحيد و احسان را اداى واجبات میدانند، و عدّه اى #عدالت را به معناى هماهنگى ظاهر و باطن، و #احسان را به معناى برترى باطن نسبت به ظاهر دانسته اند. اين تفسير نيز از سوى گروهى عنوان شده كه #عدالت مربوط به جنبه هاى عملى، و #احسان مربوط به جنبه هاى گفتارى است.
🔹ولى از همه اين تفسيرها بهتر همان است كه در كلام #امام (ع) آمده كه #عدل را به معناى #انصاف تفسير فرموده؛ زيرا رعايت انصاف آن است كه حق هر كسى را به خودش بپردازند (و به نظر میرسد كه اين واژه از ماده «نصف» گرفته شده؛ زيرا هرگاه انسان در حقوق مشترك، آن را تنصيف كند رعايت #عدالت را به طور كامل كرده است). سپس اين واژه به معناى هرگونه عدالت آمده است. #احسان همانگونه كه از مفهوم آن استفاده میشود، نيكى كردن به ديگران است و اين نيكى همان #تفضّل است كه حضرت در كلام بالا به آن اشاره فرموده است. از این رو برقرار شدن #نظمجامعهانسانى بدون #عدل و #انصاف و #احسان و #تفضّل امكان پذير نيست؛ زيرا ترك عدالت و انصاف سبب خشم كسانى میشود كه حقوقشان پايمال شده و طبعاً برمىخيزند و نظم جامعه را به هم میريزند و اى بسا منجر به خونريزى هاى وسيعى گردد.
🔹در مورد #احسان بسيار میشود كه تنها با استفاده از اصل عدالت و انصاف مشكلات جامعه حل نمیگردد؛ مثلاً سيل عظيمى آمده و خانه هاى فراوانى را ويران كرده و يا زلزله شديدى رخ داده و منجر به ويرانی هاى وسيعى شده است. در اينجا نمىتوان تنها با استفاده از حقوق واجب و حتى مالياتهاى معمولى مشكلات را حل كرد. اينجاست كه اصل #احسان و #تفضّل بايد به ميدان آيد و #نيكوكاران دامن همت به كمر بزنند، ويرانى ها را آباد و ضايعات را جبران و #مشكلات ناشى از حوادث را حل كنند. گاه در يك #خانواده نيز مشكلاتى به وجود مى آيد. مثلاً شوهر در حادثه اى از دنيا مى رود و اطفال صغير او باقى مى مانند.
🔹اينجاست كه بايد افراد #فاميل صرفه نظر از اصل #عدالت، به سراغ #احسان و #تفضّل بروند و ايتام را تحت حمايت خود قرار دهند و مشكلات آن خانواده را حل كنند، خواه يك نفر اقدام به اين كار كند يا همه فاميل دست به دست هم بدهند. در «معانى الاخبار» كه اين حديث را قبل از سيد رضى نقل كرده، میخوانيم: #امام_علی (ع) بر اصحاب وارد شد در حالى كه آنها درباره #مروّت بحث ميكردند، فرمود: چرا در اين باره به سراغ قرآن نمیرويد، عرض كردند: كجاى قرآن درباره مروّت بحث كرده؟ فرمود: اين آيه شريفه كه ميفرمايد: «إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاِحْسانِ»، #عدل همان #انصاف است و #احسان همان #تفضل». [۱]
🔹در حديثى كه مرحوم طبرسى آن را در «مجمع البيان» ذيل آيه مورد بحث نقل كرده میخوانيم: «عثمان بن مظعون كه از صحابه معروف پيامبر اسلام (ص) است ميگويد: من در آغاز به صورت ظاهری اسلام را پذيرفته بودم نه با قلب و جان، و اين وضع ادامه داشت تا آنكه روزى در خدمت آن حضرت، ديدم در فكر فرو رفته، ناگهان چشم خود را به طرف آسمان دوخت، گويا پيامى را دريافت میدارد. وقتى كه به حال عادى برگشت از ماجرا پرسيدم، فرمود: هنگامى كه با تو سخن میگفتم ناگهان جبرئيل را مشاهده كردم كه اين آيه را براى من آورد: «إِنَّ اللهَ يَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الاِحْسانِ...» عثمان ميگويد: چنان محتواى آيه در قلب من اثر گذاشت كه اسلام همان لحظه در جان و روح من جاى گرفت».
پی نوشت:
[۱]معانىالأخبار، ابن بابويه، جامعه مدرسين، چ۱، ص۲۵۷
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش، چ۱، ج۱۳، ص۷۶۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عدالت #احسان
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️منظور از «سريع الحساب» بودن خداوند در آخرت چیست؟
🔹يكی از صفات خداوند «سريع الحساب» بودن اوست، و در #آخرت به سرعت به #حساب_بندگان رسيدگى میكند. #قرآن_کریم در «سوره ص»، آیه ۵۳ بعد از اشاره به باغ هاى جاودانى بهشت و نعمت هاى گوناگون آن، مى فرمايد: «هَذا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ» (اين، چيزى است كه براى #روز_حساب به شما وعده داده مى شود). يعنى مسئله «حساب» و رسيدگى به #اعمال در آن روز به قدرى روشن است كه آن روز «روز حساب» ناميده شده است.
🔹در «سوره مائده»، آيه ۴ سخن از #سرعت_حساب به ميان آمده، مى فرمايد: «اِنَّ اللهَ سَرِيعُ الْحِسابِ» (خداوند #سريع_الحساب است). اين مطلب كه خداوند با سرعت حساب بندگان را رسيدگى مى كند در آيات متعدّدى از #قرآن_مجيد ديده مى شود. [۱] این تکرار، نشانه اهمیّت موضوع است؛ زیرا از یک سو #بشارتی است برای #نیکوکاران که در آن روز به سرعت #پاداش خود را دريافت مى دارند، و از سوى ديگر #تهديدى است براى #بدكاران که #مجازاتشان هرگز به تأخير نمى افتد، به سرعت حسابشان را مى رسند و حقّشان را در دستشان مى گذارند!...
🔹درباره #سرعتحسابالهى در آن روز تعبيراتى در بعضى از روايات ديده مى شود كه بسيار تكان دهنده است. در حديثى از امیرالمؤمنین #امام_علی (علیه السلام) آمده است: «اِنَّه سُبْحانَهُ يُحاسِبُ جَميْعَ عِبادِهِ عَلَى مِقْدارِ حَلْبِ شَاةٍ» [۲] (خداوند #حساب تمام بندگانش را در زمان كوتاهى به اندازه زمان دوشيدن يك گوسفند رسيدگى مى كند). اين تشبيه در حقيقت براى نشان دادن كوتاهى زمان #حساب است، لذا در روايت ديگرى آمده: «اِنَّ الله يُحاسِبُ الْخَلائِقَ كُلَّهُمْ فِي مِقْدارِ لَمْحِ الْبَصَرِ» [۳] (خداوند #حساب همه بندگان را تنها در يك چشم بر هم زدن رسيدگى مى كند!).
🔹دليل اين سرعت روشن است؛ زيرا #حساب منوط به #علم و #آگاهی_كامل، #قدرت_فوقالعاده و رعايت #عدالت از هر نظر است، و چون #خداوند_متعال همه اين صفات را در حد اكمل داراست مى تواند در يك چشم بر هم زدن #حساب همگان را برسد. اصولا وضع #اعمال_انسانها و آثارى كه از خود در روح و جسم ما به يادگار مى گذارد چنان است كه خود به خود #حساب همه كارها را حفظ مى كند،
🔹و از اين نظر مى توان آنها را به اتومبيل ها، هواپيماها و كشتى هايى تشبيه كرد كه با داشتن دستگاه هاى كيلومترسنج هميشه حساب تمام مسيرهايى را كه در گذشته عمر خود داشته اند حفظ مى كند و با يك نگاه مى توان فهميد آنها در تمام عصر خود چقدر راه پيموده اند، منتهی ديده اى مى خواهد كه اين مسافت سنج ها را در #وجود_انسان، در چشم، گوش، دست، پا، روح و جان او ببيند و بخواند! اين تعبيرات همه داراى #پيامهای_تربيتى مهمّى است كه با اندكى دقت روشن مى شود.
پی نوشتها؛
[۱] علاوه بر آيه فوق در سوره مائده، آيه ۴؛ سوره ابراهيم، آيه ۵۱؛ سوره غافر، آيه ۱۷ عين همين تعبير ديده مى شود.
[۲] مجمع البيان فى تفسير القرآن، طبرسى، فضل بن حسن، انتشارات ناصر خسرو، تهران، ۱۳۷۲ ش، چ سوم، ج ۴، ص ۴۸۴
[۳] مجمع البيان فى تفسير القرآن، همان، ج ۲، ص ۵۳۱
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ نهم، ج ۶، ص ۱۲۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آخرت #قیامت #حساب #اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (علیه السلام) چه توصیه ای به فرماندار خود درباره برخورد با نیکوکاران و بدکاران می کند؟
🔹 #امام_علی (علیه السلام) در بخشی از عهدنامه مالک اشتر، خطاب به او می فرماید: «وَ لاَ يَكُونَنَّ الْمُحْسِنُ وَ الْمُسِيءُ عِنْدَكَ بِمَنْزِلَة سَوَاء، فَإِنَّ فِي ذَلِكَ تَزْهِيداً لاَِهْلِ الاِْحْسَانِ فِي الاِْحْسَانِ وَ تَدْرِيباً لاَِهْلِ الاِْسَاءَةِ عَلَى الاِْسَاءَةِ وَ أَلْزِمْ كُلاًّ مِنْهُمْ مَا أَلْزَمَ نَفْسَهُ». (هرگز نبايد افراد #نيكوكار و #بدكار در نظرت #يكسان باشند؛ زيرا اين كار سبب مى شود #نيكوكاران به نيكى ها #بىرغبت و #بدكاران به اعمال بد #تشويق گردند، بنابراين هر يك از اينها را مطابق آنچه براى خود خواسته اند #پاداش ده).
🔹آنچه #امیرالمؤمنین (عليه السلام) در اين دستور بيان كرده يكى از #اصولمهممديريت است؛ از مديريت خداوند و پيامبران بر جهان انسانيت گرفته تا مديريت يك پدر در خانواده. #قرآن_مجيد #پيامبر (صلی الله علیه و آله) را به بشارت و انذار دستور مى دهد و او را «مُبشر» و «نذير» مى نامد. خداوند وعده #بهشت را به #صالحان و #دوزخ را به #بدكاران داده است. اين اصل در #تمام_اقوام با تمام اختلافاتى كه در عقايد و فرهنگ و حكومت دارند تحت عنوان #تشويق و #تنبيه، سارى و جارى است.
🔹دليل آن روشن است؛ زيرا ادامه #نيكوكارى انگيزه مى خواهد و بازايستادن از كار خلاف نيز انگيزه اى مى طلبد. ممكن است #انگيزههاى_معنوى و اعتقادات دينى آثار مطلوبى از خود در اين زمينه به يادگار بگذارند، ولى اين انگيزه ها در همه نيست؛ به علاوه اگر مسأله #پاداش و #كيفر نباشد آن انگيزه ها نيز سست مى شود. جمله «وَ أَلْزِمْ كُلاًّ...» اشاره لطيفى به اين نكته است كه وقتى آنها چيزى را براى خود بپسندند دليل ندارد حاكم آن را به آنان ندهد. #نيكوكار #پاداش را براى خود پسنديده و #بدكار #كيفر را، بنابراين خواسته خودش را بايد به او داد.
🔹از اين بالاتر، #پاداش_نيكوكار انگيزه اى براى #تركعملبدكار و كيفر بدكار انگيزه اى براى ادامه كار نيكوكار مى شود، همان گونه كه حضرت در عبارت زيباى ديگرى در #نهج_البلاغه فرموده: «ازْجُرِ الْمُسِيءَ بِثَوَابِ الْمُحْسِنِ»؛ [۱] (#بدكار را به واسطه #پاداش_نيكوكاران مجازات كنيد). اشاره به اينكه وقتى #بدكار خود را از #پاداش هاى مادى و معنوى #نيكوكاران محروم مى بيند #تنبيه مى شود، و بر سر عقل مى آيد و چه بسا از كار خود #توبه كند و باز ايستد.
پی نوشت:
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ اول، ص ۵۰۱، (حکمت ۱۷۷)
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۱۰، ص ۴۳۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نیکوکار #بدکار #پاداش #کیفر
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«ارواح» انسانها پس از «مرگ» چه سرنوشتی دارند؟
🔹پس از #مرگ، #ارواح_بدكاران گرفتار مجازات هاى سختى هستند كه در #قرآن به بعضى از نمونه هاى آن مانند عذاب #آل_فرعون اشاره شده است: «النَّارُ يُعْرَضُونَ عَلَيْهَا غُدُوّاً وَ عَشِيّاً وَ يَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ أَدْخِلُوا آلَ فِرْعَوْنَ أَشَدَّ الْعَذَابِ» [۱] (عذاب آنها #آتش است كه هر صبح و شام بر آن عرضه مى شوند و روزى كه #قيامت برپا شود [مى فرمايد:] #آل_فرعون را در #سختترين_عذابها وارد كنيد).
🔹اما #نيكوكاران در #بهشت_برزخى جاى مى گيرند و آن گونه كه قرآن درباره شهيدان راه خدا مى گويد: «فَرِحِينَ بِمَا آتَاهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ» [۲] (آنها از #نعمت هايى كه خدا به آنها بخشيده شاد و #خوشحال اند). بلكه از بعضى روايات چنين استفاده مى شود كه #ارواح_نيكان با يكديگر ديدار دارند و حلقه هاى انس تشكيل مى دهند.
🔹مرحوم «كلينى» در جلد سوم «كافى» در «باب #ارواح_المومنين» از #امام_على (عليه السلام) نقل مى كند كه به اتفاق يكى از يارانش [حبّة العرنى] به پشت ديوار شهر كوفه كه به نام وادى السلام معروف بود رفت و گويى با #ارواح_مردگان پيوسته و آهسته سخن مى گفت؛ من مدّتى ايستادم و مدّتى نشستم و خسته شدم،
🔹عباى خود را بر زمين گستردم و عرض كردم: اى اميرمؤمنان! من از اينكه اين همه سرپا ايستاده ايد براى شما ناراحتم، ساعتى استراحت كنيد؛ حضرت فرمود: من با #ارواح اين #مردگان سخن مى گويم و انس مى گيرم، عرض كردم: اى اميرمؤمنان! آيا آنها واقعاً چنين هستند؟ فرمود: «نَعَمْ وَ لَوْ كُشِفَ لَكَ لَرَأَيْتَهُمْ حِلَقاً حِلَقاً مُحْتَبينَ يَتَحادَثُونَ» [۳] (اگر پرده ها از جلوى چشم تو كنار رود آنها را مى بينى که به صورت حلقه هایی گرد هم نشسته اند و #سخن مى گويند).
پی نوشتها؛
[۱] قرآن کریم، سوره غافر، آيه ۴۶
[۲] همان، سوره آل عمران، آيه ۱۷۰
[۳] الکافی، دار الكتب الإسلامية، تهران، چ ۴، ج ۳، ص ۲۴۳
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۸، ص ۴۴۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مرگ #روح
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا با مرگ، پرونده اعمال انسان بسته می شود؟
🔹#امام_علی (عليه السلام) در پايان خطبه ۴۲ به مهمترين تفاوت #دنيا و #آخرت اشاره كرده، مى فرمايد: «وَ إِنَّ الْيَوْمَ عَمَلٌ وَ لاَحِسَابَ وَ غَداً حِسَابٌ وَ لاَعَمَلَ» (امروز روز #عمل است نه حساب، و فردا وقت #حساب است نه عمل!). اين سخن از يك سو بيانگر اين واقعيت است كه تا #فرصت در دست داريد، بر حجم #اعمال_صالحه خود بيفزاييد، و اگر مى بينيد #نيكوكاران و #بدكاران، پاكان و ناپاكان، اولياءالله و اشقياء، حزب خدا و حزب شيطان، در اين جهان در كنار هم زندگى مى كنند، بى آن كه بدكاران مورد مجازات الهى قرار گيرند و نيكوكاران مشمول پاداش خير شوند، به خاطر آن است كه اين جهان تنها #ميدان_عمل است نه حساب و جزا.
🔹و از سوى ديگر هشدار مى دهد كه با پايان #عمر، #پروندههاى_اعمال براى هميشه بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و #جبران نخواهد بود، و #پشيمانى كمترين سودى نخواهد داشت، همان گونه كه #امام_على (عليه السلام) در کلامی ديگر مى فرمايد: «لا عَنْ قَبِيْح يَسْتَطيعُونَ اِنْتِقالا وَ لا فِي حَسَن يَسْتَطيعُونَ اِزْدِياداً» [۱] (نه مى توانند از #اعمال_زشتى كه انجام داده اند بر كنار شوند، و نه مى توانند #كار_نيكى بر نيكى هاى خود بيفزايند!).
🔹نه براى فرياد «رَبِّ اِرْجِعُونِ لَعَلَّى اَعْمَلُ صالِحاً» [۲] (خداى من! مرا بازگردانيد تا #عمل_صالحى انجام دهم)، پاسخى مى شنوند و نه آرزوى «فَلَوْ أَنَّ لَنا كَرَّةً فَنَكُونَ مِنَ الْمُؤْمِنينَ» [۳] (اى كاش بار ديگر به #دنيا باز مى گشتيم تا از مؤمنان باشيم) هرگز به واقعيت مى پيوندد! از اين آيات، و روايات مشابه آن كه در خطبه بالا آمد، به خوبى نتيجه مى گيريم كه اين، يك #سنّتتخلفناپذيرالهى است كه #پرونده_اعمال با #مرگ يا زمانى كه انسان در آستانه مرگ قطعى قرار مى گيرد، بسته مى شود و راهى به سوى بازگشت و جبران نيست!
🔹در اينجا اين سؤال پيش مى آيد كه در بسيارى از روايات آمده كه آثار كارهاى نيك و بد انسان بعد از مرگ، نیز به او مى رسد و به اين ترتيب #پرونده_اعمال او از نظر حسنات يا سيّئات سنگين تر مى شود؛ رسول خدا (صلى الله عليه و آله) مى فرماید: «سَبْعَةُ اَسْباب يُكْتَبُ لِلْعَبْدِ ثَوابُها بَعْدَ وَفاتِه، رَجُلٌ غَرَسَ نَخْلا اَوْ حَفَرَ بِئْراً اَوْ اَجْرى نَهْراً اَوْ بَنى مَسْجِداً اَو كَتَبَ مُصْحَفاً اَوْ وَرَّثَ عِلْماً اَوْ خَلَّفَ وَلَداً صالِحاً يَسْتَغْفِرُ لَهُ بَعْدَ وَفاتِه» [۴] (هفت سبب [از اسباب خير] است كه ثوابش براى بنده خدا بعد از #مرگ او نوشته مى شود: كسى كه نخلى بكارد يا چاه آبى حفر كند يا نهرى به جريان اندازد يا مسجدى بنا كند يا قرآنى و يا كتابى سودمند بنويسد يا علمى از خود به يادگار بگذارد يا فرزند صالحى بعد از او بماند كه پس از درگذشت وى برايش استغفار كند).
🔹روشن است كه آنچه در اين حديث آمده نمونه هاى بارز #كار_خير است، وگرنه تمام آثار نيك و سنّت هاى حسنه اى كه از انسان باقى مى ماند همين اثر را دارد. با این وصف، آيا اينها با آنچه در بالا گفته شد منافاتى ندارد؟ پاسخ اين سؤال روشن است؛ سخن امام (علیه السلام) بدین معنا است که انسان بعد از #مرگ، عمل تازه اى نمى تواند انجام دهد، نه اين كه آثار اعمال گذشته به او نمى رسد، آرى #پروندهاعمالجديد بسته مى شود و چيزى بر آن افزوده نمى گردد؛
🔹ولى پرونده اعمال پيش از مرگ همواره گشوده است و انسان از ميوه هاى درخت هاى #اعمال_صالحهاش در #برزخ و #قيامت بهره مند مى شود. حتى از اعمالى كه فرزند صالح او انجام مى دهد و از آثار تربيت صحيحى است كه او در حال حياتش در مورد فرزند انجام داده بهره اى به او مى رسد و طبيعى است كه انسان از ميوه هاى درخت برومندى كه نشانده است بهره ببرد.
پی نوشتها
[۱] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، ۱۴۱۴ق، چ ۱، ص ۲۷۹، (خطبه ۱۸۸)
[۲] قرآن کریم، سوره مؤمنون، آيات ۹۹ و ۱۰۰
[۳] همان، سوره شعراء، آيه ۱۰۲
[۴] تنبيه الخواطر و نزهة النواظر (مجموعة ورّام)، ورام بن أبي فراس، مكتبة فقيه، قم، چ ۱، ج ۲، ص ۱۱۰
📕پيام امام امير المومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ اول، ج ۲، ص ۴۷۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#عمر #مرگ #اعمال #آخرت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«تجسّم اعمال» در روایات اسلامی چگونه مطرح و بازتاب داده شده است؟ (بخش دوم و پایانی)
🔸در #روايات_اسلامى اعم از احاديثى كه از طرف شيعه يا اهل سنت رسيده است مسئله #تجسّم_اعمال بازتاب گسترده اى دارد، به گونه اى كه مرحوم شيخ بهائى در يكى از سخنانش مى گويد: «تَجَسُّمُ الأعْمالِ فى النَّشْأَةِ الاُخْرَوِيَّةِ قَدْ وَرَدَ فى اَحادِيثَ مُتَكَثِّرَة مِنْ طُرُقِ الْمُخالِفِ وَ الْمُؤالِفِ» [۱] (#تجسّم_اعمال در جهان ديگر در احاديث زيادى از طرق موافقين و مخالفين نقل شده است). در اينجا از ميان آنها به احاديث زير قناعت مى كنيم:
3⃣در حديثى از رسول خدا (صلى الله عليه وآله) مى خوانيم كه فرمود: جبرئيل به من گفت: «يا مُحَمَّدُ! عِشْ ما شِئْتَ فَاِنّكَ مَيِّتّ ... وَ اعْمَلْ ما شِئْتَ فَاِنّكَ مُلَاقِيهِ» [۱] (اى محمد! هرچه مى خواهى زندگی كن، ولى سرانجام بدرود حيات خواهى گفت... و هر #عملى مى خواهى انجام بده كه سرانجام، آن را ملاقات خواهى كرد).
4⃣باز در حديث ديگرى از همان حضرت مى خوانيم: «اِنّ الْمُؤْمِنَ اِذَا خَرَجَ مِنْ قَبْرِهِ صُوِّرَ لَهُ عَمَلُهُ فِي صُورَةٍ حَسَنَةٍ فَيَقُولُ لَهُ مَا اَنْتَ؟ فَوَ الله اِنِّي لَاَرَاكَ اِمْرَأَ صِدْقٍ، فَيَقُوُلُ لَهُ اَنَا عَمَلُكَ فَيَكُونُ لَهُ نُوراً وَ قَائِداً اِلَى الْجَنَّةِ...» [۲] (هنگامى كه #مؤمن از قبرش [در قيامت] خارج مى شود #عمل او در صورت زيبايى در برابر او ظاهر مى شود و مى گويد: تو كيستى كه به خدا سوگند من تو را شخص صادقى مى بينم؟ او در جوابش مى گويد: من #عمل توام و او براى #مؤمن نور و روشنايى و راهنما به سوى #بهشت است...).
5⃣و بالاخره در حديثى از #امام_صادق (عليه السلام) مى خوانيم كه فرمود: «اِذا وُضِعَ الْمَيِّتُ فِي قَبْرِهِ مُثِّلَ لَهُ شَخْصٌ وَ قالَ لَهُ يَا هَذَا كُنَّا ثَلَاثَةً، كانَ رِزْقُكَ فَانْقَطَعَ بِاِنْقِطَاعِ اَجَلِكَ وَ كانَ اَهْلُكَ فَخَلَّفُوكَ وَ انْصَرَفُوا عَنْكَ وَ كُنْتُ عَمَلُكَ فَبَقَيْتُ مَعَكَ، اَمَا اِنِّي كُنْتُ اَهْوَنُ الثَّلَاثَةِ عَلَيْكَ!» [۳] (هنگامى كه #ميّت در قبر گذارده مى شود، شخصى در برابر او نمايان مى گردد و به او مى گويد: اى انسان! ما سه چيز بوديم: يكى رزق تو بود كه با پايان عمرت قطع شد و ديگرى خانواده ات بودند كه تو را گذاشتند و رفتند و من #عمل توام كه با تو مانده ام؛ ولى من از هر سه براى تو كم ارزش تر بودم).
🔹احاديث در اين زمينه بسيار است از جمله «احاديث معراج» كه #پيامبر_اكرم (صلى الله عليه و آله) از كنار #بهشت و #دوزخ مى گذرد و هر گروهى از #بدكاران را به #عذاب و كيفرى شبيه #اعمال خود گرفتار ديد، و نيز اعمال #نيكوكاران را مشاهده كرد كه سبب پيدايش مرافق تازه اى در #بهشت مى شود. اخبارى كه درباره #غيبت وارد شده و تجسّم آن را به صورت پاره #گوشت_گنديدهاى كه غيبت کننده آن را تناول مى كند بيان مى دارد شاهد ديگرى بر اين مدّعاست.
🔹از مجموع روايات گذشته به خوبى مى توان نتيجه گرفت كه #اعمال_آدمى در صورت هاى مناسبى در عالم #برزخ و #قيامت، #مجسّم مى گردد، حتّى تعبير «اَلَّذِينَ يَأْكُلُونَ اَمْوَالَ الْيَتَامَى ظُلْماً اِنَّما يَأْكُلُونَ فِي بُطُونِهِمْ نَاراً» [۴] (كسانى كه #اموال_يتيمان را از روى ظلم و ستم مى خورند، فقط در شكم خود #آتش داخل مى كنند) نشان مى دهد كه #باطن_عمل در عالَم دنيا نيز از نوعى تجسّم برخوردار است، به طورى كه #مال_يتيم در باطن به شكل #آتش_سوزان است، هر چند كسانى كه چشم واقع بين ندارند آن را نمى بينند. دليلى ندارد كه همه روايات را بر معناى مجازى و كنايى حمل كنيم و همه را تأويل و توجيه نماييم، با اينكه عمل به ظواهر آنها بى مانع است و مشكلى ايجاد نمى كند.
پی نوشتها؛
[۱] كنز العمال في سنن الأقوال و الأفعال، متقي هندی، مؤسسة الرسالة، چ ۵، ج ۱۵، ص ۵۴۶؛ [۲] همان، ج ۱۴، ص ۳۶۶؛ [۳] الکافی، دارالكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۳، ص ۲۴۰؛ [۴] سوره نساء، آیه ۱۰
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۹، ج ۶، ص ۱۰۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#اعمال
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
⭕️امام جواد عليهالسلام:
🔸«أهلُ المَعـروفِ إلَى اصطِناعِه أحوَجُ مِن أهلِ الحاجَةِ إلَيهِ؛ لأِنَّ لَهُم أجرَهُ و فَخرَهُ و ذِكرَهُ، فمَهما اصطَنَعَ الرَّجُلُ مِن مَعروفٍ فإنَّما يَبدأ فيهِ بِنَفسِهِ، فلا يَطلُبَنَّ شُكرَ ما صَنَعَ إلى نَفسِهِ مِن غَيرِهِ».
🔹#نيكوكاران به «نيكى كردن» نيازمندترند، تا كسانى كه به آن نيازمندند؛ زيرا #پاداش و افتخار و نيك ناميش از آنِ آنهاست؛ بنا بر اين، آدمى هر #خوبى كه كند، نخست به خود كرده است؛ پس، نبايد به خاطر خوبیای كه به خود كرده از ديگران سپاسگزارى بخواهد.
📕كشف الغمّة، ۳/۱۳۷
#امام_جواد
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️قرآن در مورد خشم و فرو بردن آن چه فرموده است؟
🔹#خشم و #غضب از خطرناكترين حالات انسان است كه اگر جلو آن رها شود، گاه به شكل يك نوع #جنون و ديوانگى و از دست دادن هر نوع كنترل بر اعصاب خودنمايى ميكند، و بسيارى از #تصميمهاى_خطرناك و جناياتى كه انسان يك عمر بايد كفاره و جريمه آن را بپردازد، در چنين حالتى انجام میشود. #خشم و #غضب همانند آتشى سوزان است كه گاه يك جرقّه آن، تدريجاً مبدل به دريايى از آتش میشود، و خانه ها و شهرهايى را در كام خود فرو مى برد.
🔹اگر تاريخ را ورق بزنيم و مشكلات عظيمى را كه در جوامع انسانى بر اثر آتش سوزان غضب و #خشم به وجود آمده بررسى كنيم، مشاهده میکنیم كه سرچشمه بسيارى از ضايعات، ناملايمات و حوادث دردناك، همين #خشم و غضب میباشد و خساراتى كه دامن افراد و خانواده ها و اجتماعات را گرفته از بيشترين خسارات است. #قرآن_کریم با اشاره به اوصاف گروهى از مؤمنان پاكدل و مشمول عنايات حق، بعد از ذكر ايمان و توكل بر خدا، میفرمايد: «آنها كسانى هستند كه از #گناهان_بزرگ و اعمال زشت اجتناب میورزند، و هنگامى كه #خشمگين شوند [خشم خود را فرو مى برند و] عفو میکنند ». [ترجمه آيه۳۷ سوره شوری]
🔹به تعبير ديگر آنها هنگامى كه #آتش_غضب در درونشان شعله ور میشود، خود را #كنترل ميكنند و دست به انواع #گناه و جنايت آلوده نمیسازند. ذكر اين صفت بعد از مسأله اجتناب از گناهان بزرگ و اعمال زشت، شايد به اين جهت است كه سرچشمه بسيارى از #گناهان، حالت #غضب است كه #زمام_نفس را از دست عقل بيرون برده و آزادانه به هر سو مى تازد. جالب اينكه نمیفرمايد: آنها غضب نمیكنند، چرا كه #خشم و غضب به هنگام بروز ناملايمات سخت، برای هر انسانى طبيعى است،
🔹مهم آن است كه آنها بر #غضب_خويش مسلّطند و هرگز زير سلطه غضب قرار نمیگيرند، بخصوص اينكه وجود غضب در انسان هميشه جنبه منفى و ويرانگرى ندارد، گاه میشود كه بسيار سازنده است كه پرداختن به آن مجال دیگری می طلبد. همچنین در آيه ۱۳۴ سوره آل عمران، بعد از آنكه به #پرهيزكاران، وعده بهشت جاويدان را میدهد، آن هم بهشتی كه به اندازه آسمانها و زمين وسعت دارد، در بيان اوصاف آنها نخست مسأله انفاق را مطرح کرده و میفرماید: «اَلَّذينَ يُنْفِقُونَ فى السَّرّاءِ وَ الضَّرّاءِ؛ اين #پرهيزكاران كسانى هستند كه در وسعت و پريشانى #انفاق میكنند»، سپس مى افزايد: «وَ الْكاظِمينَ الْغَيظِ؛ و #خشم خود را فرو مى برند» و در نتيجه «وَالْعافِيْنَ عَنِ النّاسِ؛ از #خطاهاى_مردم میگذرند»، و در مجموع آنها #افرادى_نيكوكارند، «وَ اللّهُ يُحِبُّ الْمحسِنينَ؛ چرا كه خداوند #نيكوكاران را دوست دارد».
🔹جالب اينكه در آيه بعد از آن وعده آمرزش و مغفرت به آنها داده شده، كه اگر لغزشى براى آنها پيدا شود، و گناهى از آنها سر زند و به ياد خدا بيفتند و #استغفار كنند، خداوند آنها را مشمول عفو خود قرار میدهد. اشاره به اينكه همانگونه كه آنها ديگران را عفو ميكنند و از خطاهايشان میگذرند، #خداوند هم آنها را #عفو ميكند و از خطاهايشان ميگذرد. به هرحال از «كظم غيظ»، یعنی فرو بردن #خشم، در اين آيه بعنوان يكى از «صفات برجسته پرهيزكاران» یاد شده است.
🔹و در آیه دیگر، سخن از خشم و غضب يكى از پيامبران الهى، يعنى #يونس (ع) نسبت به امت خويش است. حضرت يونس (ع) از هدايت قوم خود نااميد و بر آنها خشمگين شد، اما خشمى كه در ظاهر مقدس بود، ولى در واقع از عجله و دستپاچگى نشأت میگرفت و به همين دليل خداوند به خاطر اين «ترك اولى» او را در تنگناى شديدى قرار داد و او از اين «ترك اولى» توبه كرد، میفرمايد: «و ذاالنُّون [يونس] را [به يادآور] در آن هنگام خشمگين [از ميان قوم خود] رفت، و چنين مى پنداشت كه ما بر او تنگ نخواهيم گرفت [اما هنگامى كه در كام نهنگ فرو رفت] در آن ظلمت هاى متراكم صدا زد خداوندا جز تو معبودى نيست، منزّهى تو، من از ستمكاران بودم». [ترجمه آيه ۸۷ سوره انبياء]
🔹سرانجام و بعد از تحمل سختیهاى فراوان، خداوند توبه او را پذيرفت و بى آنكه در شكم نهنگ هضم شود، او را بيرون فرستاد، با تنى بسيار رنجور، ضعيف و ناتوان. جايى كه چنين خشمى را [كه زياد هم بى دليل نبود] خداوند بر پيامبرانش نمى بخشد، چگونه شعله هاى خشمى را كه از كينه توزى، انتقام، حسد و خوى هاى زشت ديگر زبانه مى كشد خواهد بخشيد؟ بديهى است منظور از خشم در اينجا خشم بر قوم گنهكار است، و منظور از جمله «فَظَنَّ اَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ» در خود آیه، اين است كه او گمان میكرد، هجرتش از ميان آن قوم گنهكار كار بدى نيست كه در خور سرزنش و كيفر باشد، و منظور از اعتراف يونس (ع) به ظلم و ستم، همان ظلم و ستم بر خويشتن است كه گرفتار مجازات «ترك اولى» شد.
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر چ۱ج۳ص۳۷۷
منبع:وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#خشم
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️شيوه های کنترل فشارهای جنسی (بخش اول)
🔹#غریزه_جنسی يکی از غرايز نيرومند، حساس و زندگی ساز انسان است، که در حيات روانی و جسمانی او تأثيرات بسزايى دارد. اين #امانت_الهى در وجود #انسان، همچون لبه تيز چاقو دارای وظايف دو بُعدی است، که هم مى تواند #وسيله_ارتقاء و تعالی انسان باشد، و هم مى تواند تنزل و #فرومایگی او را فراهم سازد.
🔹لذا اگر #پرورش_صحيح و عاقلانه داشته باشد، و ارضاء آن بر مبنای اعتدال و #تعاليم_الهى و در مجرای #فطرت باشد، زندگی را قرين خوشی و آسايش میگرداند. از همين رو، دين مقدس #اسلام دستور به #کنترل و تعديل اميال غريزی انسان داده است. امروزه نيز دانشمندان و روانشناسان سرتاسر جهان آن را اساس کار خود قرار داده و می گويند: مراتب شدت و ضعف اين اميال منجر به اختلال در اعمال حياتى و مانع سلامت جسمی و روانی میشود.
💠رمز غلبه بر فشارهای جنسی
🔹#غريزه_جنسی با بلوغ بيدار ميشود و تقريباً همه جوانها تحت فشار اين غريزه هستند و بسيارى از آنها شرايط ازدواج را ندارند. اساساً #جوان با طوفان و بحران و شکوفا شدن خواسته ها و غرايز خويش تعريف ميشود، و اين از حکمتهای الهی است که جوان با نيروى #اراده و اختيار خويش بر #اميال_نفسانی و شهوات خويش غلبه کرده و به #رشد و بالندگی دست يابد. «ترک عصيان، در جوانی، شيوه پيغمبرى است - ورنه هر گبری به پيرى ميشود پرهيزکار».
🔹#افراد_باتقوا و خود ساخته ای که اينک معلم اخلاق هستند و به مقامات معنوی رسيده اند، از ابتدا و به صورت فطری خودساخته نبودند؛ در آنها نيز #نيازها و #تمايلات بسيارى وجود داشته و جاذبه ها و عوامل تحريک کننده بيرونی آنها را به سوى خود فرا می خوانده است. از اينکه تقوای #حضرت_يوسف (عليه السلام) را نداريم، نگران نباشيم، با #همت_بلند و #اراده_قاطع ما هم می توانيم بذر #تقوا و #عفاف را در وجود خويش بپاشيم.
🔹پس راه غيرممکنی نيست، ديگران توانسته اند، ما هم يقيناً میتوانيم. در ابتدا شايد #مجاهده و مبارزه با نفس و بدست آوردن #ملکه_عفت و تقوا قدری دشوار به نظر آيد، اما وقتی در اين راه گام برداريم و از خداوند طلب يارى نماييم، قطعاً #خداوند ما را با امدادهای غيبی خود، در اين راه يارى و #هدايت خواهد کرد، و اين #وعده_الهی است که میفرمايد: «وَالَّذِينَ جَاهَدُوا فِينَا لَنَهْدِيَنَّهُمْ سُبُلَنَا ۚ وَ إِنَّ اللهَ لَمَعَ الْمُحْسِنِينَ» [۱] (و كسانى كه در راه ما #مجاهدت کنند، به يقين راههاى خود را بر آنان مىنماييم و در حقيقت، خدا با #نيكوكاران است).
💠اصل اوليه کنترل غريزه جنسی؛ عفت جنسی
🔹در اين ميان #اسلام، همه و به خصوص #جوانانی که شرايط ازدواج کردن را ندارند، به يک سجيه مهم و صفت عالی اخلاقی يعنى #عفاف و پاکدامنی دعوت ميکند. «وَلْيَسْتَعْفِفِ الَّذِينَ لَا يَجِدُونَ نِكَاحًا حَتَّىٰ يُغْنِيَهُمُ اللهُ مِنْ فَضْلِهِ» [۲] (و کسانی که امکانی برای #ازدواج نمییابند، باید #پاکدامنی پیشه کنند تا خداوند از فضل خود آنان را بینیاز گرداند). ملکه #عفت تمايلات جنسی انسان را #کنترل و تعديل ميکند و انسان را از پليدی و #طغيان_شهوت مصون ميدارد. در لغت میخوانيم: «#عفت، حصول حالتى برای نفس است که در سايه آن #شهوت بر آدمی غالب نميشود». ديگر فوايد و آثار #عفت عبارتند از: حفظ والايى و #وقار_آدمی، پيشگيرى از #وسوسهها و #تحريکها، پيشگيرى از آشفتگی فکر و داشتن کانونی گرم و سعادتمند در خانواده ها. [۳] #ادامه_دارد...
پی نوشت؛
[۱] قرآن کریم، سوره عنکبوت، آیه ۶۹
[۲] همان، سوره نور، آیه ۳۳
[۱] قائمی، علی، مرزها و روابط پسران و دختران، تهران، سازمان ملی جوانان، ص۱۴۴؛ و فلسفی، محمد تقی، کودک از نظر وراثت و تربيت، هيئت نشر معارف اسلامی، ج۲، ص۳۶۰
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#عفت #پاکدامنی #مجاهده
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد