توصیه‌های آیةالله کشمیری برای ماه مبارک رمضان: ۱- کمیت‌گرا نباشید، بلکه کیفیت در فهم حقایق را دنبال کنید؛ فقط برای خدا روزه بگیرید و آداب روزه را به میزانی که نشاط دارید، انجام دهید؛ دنبال ختم قرآن و ادعیه نباشید ۲- در ایام روزه‌داری دقایقی را به برترین عبادت، یعنی #تفکر بپردازید؛ خصوصا به نوع رابطه خود و خدایتان بیاندیشید ۳- حتما در خلوت شبانه‌روز، حداقل یک سجده طولانی داشته باشید ۴- در خانه خود افطار کنید، حتی در مسجدهم افطار نکنید تا معنویت و برکت دعای لحظه افطار نصیب خانه و خانواده شما بشود؛ ضمنا هنگام افطار برای خداوند #دِلال [ناز] کنید و چون برای خدا روزه گرفته‌اید، لقمه‌ی اول را در دهان نگذارید تا از خدایتان حاجت بگیرید. ۵- رمز ماندگاری در ضیافت الهی رمضان، کیمیای حُسن خلق است. با فرزندان و خویشان و دوستان خود با اکسیرحسن‌خلق و مهربانی رفتار کنید. لحظه عصبانیت و خشم شما، لحظه اخراج شما از میهمانی خداوند است. ۶- از خداوند در این ماه، خصوصا در سحرگاهان آن، #اشک و گریه در پیشگاه خودش را درخواست کنید. ۷- هدف‌گذاری شما از اول ماه رمضان باید آماده شدن برای #لیله‌القدر باشد که جان رمضان است؛ سعی کنید که شب‌قدر در وجودتان واقع شود، نه در شبی از ماه. ۸- ماه رمضان، ﷼بهارقرآن است؛ هر روز یک #آیه را انتخاب کنید و در طول روز نسبت به آن تدبر و آن را به طور متناوب تلاوت کنید،؛ شاید همان آیه، در آستانه افطار شما را برای خودش برگزیند. ۹- در سراسر ماه رمضان باید توجه شما به روزه‌دار حقیقتی، یعنی امام زمان علیه‌السلام باشد تا انس و الفتی با آن‌حضرت پیدا کنید. 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 0⃣1⃣ قسمت ۱۰:🔻 📍#رها روی زمین نشست و به چهارچوب در تکیه داد. مادر با چشمان اشکبارش😭 نگاه میکرد. " برایم غصه نخور مادر! اشک هایت😭 را #حرامم نکن! من به این #سختی‌ها عادت دارم! من به این #دردهای سینه‌ام عادت دارم! من درد را میشناسم... مثل تو! من با این دردها 'قد کشیده‌ام! گریه نکن😭 مادرم! تو که اشک میریزی حال دلم بد میشود! بدتر از تمام روزهایی که پیش رو دارم!" لباسهایش👗👚🧥🥿 را جمع کرد. مادر #مناسب‌ترین لباسش را پوشیده بود. این هم امر پدر بود! 📍خانواده مقتول خبر از خون‌بس🩸 بودن #مادر نداشتند! اگر میدانستند که #دختر یک #خون_بس را به عنوان #خون‌بس داده‌اند، هرگز نمی‌پذیرفتند! این دختر که #جان پدر نبود... این دختر که #نفس پدر نبود! این دختر، این مادر، در این خانه 🏘هیچ بودند، هیچ... رها مادرش را در آغوش🫂 کشید: _گریه نکن😢 نفس من، گریه نکن جان رها! من #بلدم چطور زندگی کنم! من #خون‌بس بودن رو بلدم! مهم تویی مامانم! مهم تویی! مواظب خودت باش! فکر کن با #احسان ازدواج💍 کردم و رفتم! باشه؟ زهرا خانم: _چطور... آخه؟ چطور میتونم فکر بدبختی تو نباشم؟ نرو رها! از این خونه 🏚برو! فرار کن! برو پیش #آیه؛ از این مرد دور شو! این زندگی #نحس رو قبول نکن! منو ببین و قبول نکن! من فردا و فرداهای توام! #خون‌بس نشو رها! _رها بوسه‌ای😘 روی صورت مادر نشاند: _اگه #فرار کنم تو رو #اذیت میکنن! هم خودش، هم عمه‌ها! من #طاقت درد کشیدن دوباره‌ی تو رو ندارم مامان! _زهرا خانم دست به صورت دخترکش کشید و با حسرت به صورتش نگاه کرد: _تو زن اون پیرمرد بشی من بیشتر درد میکشم!🥺 رها بغض کرده، پوزخندی زد:😏 _یه روز میام دنبالت! یه روز #حق تو رو از این دنیا میگیرم! یه روز لبخند به این لبهای قشنگت میارم مادرم! وقتی سوار ماشین🚘 پدر شد، #مادر هنوز گریه😩 میکرد. چرا پدرش حتی اندکی ناراحتی نمیکرد؟ چرا پدر بیتابی دخترکش را نمیکرد! چرا قلبش🫀 اینقدر سخت و سنگی بود برای دخترک کوچکش؟ #رها به #احسان فکر 😇کرد! چند سال بود که #خواستگارش بود. احسان، مرد خوبی بود. بعد از سالها پدر قبول کرد و گفت عید عقد کنند. 📆چند روز تا عید مانده بود؟ شصت روز؟هفتاد روز؟ امروز اصلا چه روزی بود؟ باید امروز را در #خاطرش ثبت میکرد و هر سال #جشن🎊 میگرفت؟ باید این روز را #شادی🥰 میکرد؟ روز #اسارت و #بردگی‌اش را؟ چرا #رها نمیکنند این #رهای_خسته از دنیای تیرگی‌ها را؟ 😣 چرا احسان رفت؟ چرا در جایی اینقدر دور کار میکرد؟ چرا امروز و این روزها احسان نبود؟ چرا مردی که قول داده پشت باشد پشت نبود؟ چرا پشتش خالی بود؟ پدر ماشینش🚘 را پارک کرد. رها چشمهایش 😔را محکم بست و زمزمه کرد: " محکم باش رها! تو میتونی! " نگاه نگرداند. سرش را به زیر انداخت، نمیخواست از امروز خاطرهای در ذهنش ثبت کند! دلش سیاهی◾️ میخواست و سیاهی.آنقدر سیاه که شومی این زندگی را بپوشاند. به مادرش هم نگاه نکرد! این آخرین #تصاویر پر اشک😭 و آه را نمیخواست. گوش‌هایش👂 را فرمان نشنیدن داد؛ اما هنوز صدای #بوق ماشینها را میشنید. نگاهش را خیره‌ی کفش‌های🥾 پدر کرد... کفش‌های مشکی براق واکس خورده‌اش برق میزد. تنها چیز #براق امروز همین کفش ها خواهد بود. امروز نه حلقه‌ای💍 خواهد بود، نه مهریه‌ای، نه دسته گلی💐، نه #ماشین_عروسی..... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۲۳ : 🔻 _دکتری؟👩‍🔬 رها اصلاح کرد: _دکترا دارم. _دکترای چی؟ +روانشناسی بالینی؛ البته ارشدم روانشناسی کودک 👶بود. _پس دکتری! +بله. _چرا به من نگفتی؟ +نپرسیده بودید. _میخواستم یکی رو بهم معرفی کنی که بهم درباره‌ی #رویا و این شرایط کمک کنه. رها: _#آیه خوبه، دکتر #صدر هم خوبه؛ دکتر... _خودت چی؟ نمیتونی کمکم کنی؟ +من خودم یک طرف این معادله‌ام، نمیتونم کمکت کنم. _به چهره‌ی #مراجعینت که خوب نگاه میکنی، #همکاراتم همینطور، مشکلت با من و خانواده‌م چیه؟ برادر تو #قاتله🥷! _رها سکوت کرد..حرفی نداشت؛ اما صدرا عصبانی😠 شده بود. از #نگاه گریزان رها، از #بهانه‌گیری‌های رویا، از #نگاه همکاران رها! صدرا صدایش را بالا برد:🗣 _از روزی که دیدمت اینجوری‌ای، نه به قیافه‌ی خانواده‌ت نگاه کردی نه ما... تو حتی به #رویا هم نگاه نکردی! معنی این رفتارت چیه؟ ××معنیش اینه که #قهره! معنیش اینه که دلش 💔شکسته، معنیش اینه که دیدن شما قلبشو 💔میشکنه... بازم بگم جناب #زند؟ صدای دکتر صدر بود: _صداتون رو انداختین رو سرتون که چی بشه؟ این نه در شان شماست نه همسرتون. +معذرت میخوام. دکتر صدر به سمت صندلی🪑 رها رفت و پشت میز نشست: _بشینید! #صدرا و #رها روی صندلی‌های مقابل دکتر صدر نشستند.... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۲۷ : 🔻 صدرا: _شوخی نکردم؛ تو #کلینیک صدر کار میکنه! تو هم اونجا میرفتی نه شیدا؟ _شیدا ابرو😠 در هم کشید و رو برگرداند. 🗓چند روزی گذشته بود ، و این روزها شرایط بهتر شده بود. دلش❤️‍🩹 هوای #آیه را داشت... روز سردی 💨بود و دلش گرمای🔥 صدای آیه را میخواست. 📞تلفن را برداشت و تماس گرفت: +سلام رها! _سلام مادر خانومی، چه خبرا؟ یادی از ما نمیکنی؟ +من امروز اومدم تهران. _واقعا؟ آقاتون🧔 برگشتن که قدم به تهران گذاشتی؟ الان کجایی؟ آیه #صدایش لرزید: +خونه‌ام🏚. لرزش صدای آیه باعث شد اندکی تامل کند: +چیزی شده 'آیه؟ مشکلی پیش اومده؟ _مشکل؟! نه... فقط به #آرزوش رسید؛#شهید شد، دیروز شهید شد! 😔 جان از تن #رها رفت.... خوب میدانست #آیه بدون او #هیچ میشود.آیه جان از تنش رفته! آیه جانِ رها بود. _میام پیشت #آیه. تماس☎️ را قطع کرد. تازه از #کلینیک آمده بود و کارهای خانه🏚 را تمام کرده بود. میدانست صدرا در اتاقش است... در زد. _بفرمایید. _رها سراسیمه😣 مقابلش ظاهر شد. چهره‌ی #وحشتزده رها، صدرا را روی تخت🛏 نشاند و نگران پرسید: _چی شده؟ +من باید برم؛ الان باید برم. صدرا #گیج پرسید: _بری؟! کجا بری؟ +پیش #آیه، باید برم! صدرا برخاست: _اتفاقی افتاده؟ +شوهرش... 😫شوهرش #شهید شده؛ باید برم پیشش! آیه تنهاست. آیه #دق میکنه... آیه #میمیره؛ باید برم پیشش! _آیه همون #همکارته که میگفتی؟ +آیه #دلیل اینجا بودن منه، آیه #دلیل و #هدف زندگی منه! _باشه! لباس🧥 بپوش میرسونمت. توی راه برام تعریف کن جریان چیه. رها نگاهی به لباسهای #سیاهش انداخت. اشکهایش😭 را با پشت دست پس زد.چادرش را سر کشید و از اتاق خارج شد. #صدرا هنوز هم #مشکی میپوشید. آدرس خانه‌ی آیه را که داد، صدرا گفت: _خب جریان چیه؟ +شوهر آیه رفته بود #سوریه، تا حالا چندبار رفته بود. دیروز خبر دادن #شهید شده... آیه برگشته. مادرش چند سال پیش از دنیا رفت؛ الان تنهاست، باید کنارش باشم... اون #حامله‌ست. این شرایط برای خودش و بچه‌ش خیلی خطرناکه! مهم‌تر از اینا تمام وجود آیه همسرش بود. #دیوونه‌وار عاشق♥️ هم بودن... آیه بعد از رفتن اون #تموم میشه! من باید کنار #آیه باشم. آیه منو از نیستی به هستی رسوند. #همدم روزای سخت زندگیم اون بود. حالا من باید براش باشم! صدرا خودش را به خاطر آورد... تنها بود. دوستانش برنامه اسکی🏄 داشتند. و با یک #عذرخواهی و #تسلیت رفتند. خوش به حال آیه، خوش به حال رها... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۲۹ : 🔻 صدرا فکر🤔 کرد : "معصومه هم اینقدر بی‌تابی کرد؟ اگر خودش بمیرد، #رویا هم اینگونه بیتابی میکند؟ #رها چه؟ رها برایش اشک😢 میریزد؟ یا از آزادی‌اش غرق لذت😁 میشود و #مرگش برای او #نجات است؟" _نگاهش روی 🖼 تابلوی «وَ إِن‌ یَکاد» خانه ماند، خانه‌ای🏚 که روزی زندگی در آن جریان داشت و امروز انگار خاک مرده بر آن پاشیده‌اند... 📍صدرا قصد رفتن کرده بود. با حاج علی خداحافظی 🖐کرد و خواست رها را صدا کند. #رها، #آیه را به اتاقش برده بود تا اندکی استراحت کند. این‌همه فشار برای کودکش عجیب خطرناک است. حاج علی تقه‌ای به در زد و با صدای بفرمایید رها، آن را گشود. _پاشو دخترم، شوهرت👨 کارت داره؛ مثل اینکه میخواد بره. دل❤️‍🩹 رها در سینه‌اش فرو ریخت؛ حتما میخواهد او را ببرد؛ کاش بگذارد بماند! وقتی مقابل صدرا قرار گرفت، سرش را پایین انداخت و منتظر ماند تا او شروع کند . و انتظارش زیاد طولانی نشد: _من دارم میرم، تو بمون پیش #آیه_خانم. هر روز بهت زنگ📞 میزنم، شماره موبایلت📱 رو بهم بده؛ شماره‌ی منم داشته باش، اگه اتفاقی افتاد بهم بگو. سعی میکنم هر روز یه سر بزنم که اگه کاری بود انجام بدم. خبری شد فوری بهم زنگ☎️ بزن، هر ساعتی ⏰هم که بود مهم نیست؛ متوجه شدی؟ _لبخند😊 بر لب رها آمد.چقدر خوب بود که میدانست رها چه میخواهد. _چشم حتما... _شماره‌اش را گرفت و در گوشی‌اش📱 ذخیره کرد. صدرا رفت... رها ماند و #آیه‌ی_شکسته‌ی حاج علی. رها شام را زمانی که آیه خواب😴 بود آماده کرد. میدانست آیه‌ی این روزها به خودش بی‌اعتناست. میدانست آیه‌ی این روزها #گمشده دارد. میدانست #مادرانه میخواهد این آیه‌ی شکسته؛ دلش💔 برای آن کودک در بطن مادر میسوخت؛ دلش برای تنهایی‌های آیه‌اش میسوخت. با اصرار فراوان اندکی غذا 🥘به آیه داد. حاج علی هم با غذایش بازی میکرد آیه در پیچ و تاب مردش بود.... ^کجایی مرد روزهای تنهایی‌ام؟ کجایی هم نفس من؟ کجایی تمام قلبم❤️‍🩹؟ _ و سخت جای خالی‌اش درد داشت. و سخت بود نبود این روزها... سخت بود که کودکی👶 داشته باشی مردت نباشد برای پرستاری. سخت بود سختی روزگار او. سخت بود که مرد شود برای کودکش؛ سخت بود #مادر و #پدر شدن. جواب مادرشوهرش را چه میداد...؟ ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۳۱ : 🔻 #آیه لبخندی☺️ زد به دخترک شکسته‌ای که تازه سر پا شده بود. دختری که #هم‌سن‌وسال خودش بود اما #مادری میکرد برایش، حالا میخواهد پشت باشد، #محکم باشد🤛، #تکیه‌گاه شود؛ شاید به‌خاطر #احسان! _از احسان چه خبر؟ عروسی کی شد؟ #رها سر به زیر انداخت و سکوت کرد. _ازدواج کردم. آیه شوکه😲 پرسید: _کی؟ چه بی‌خبر! به دست‌های رها نگاه کرد... حلقه ای💍 نبود! صورتش هنوز دخترانه👩 و دست نخورده بود. قلب داغ دیده‌اش❤️‍🔥 ترسید... از این نبودنها لرزید! _تعریف کن، میشنوم! +اما... _اما نداره، جواب منو بده! +این آیه‌ی دقایقی قبل نبود. #تکیه‌گاه بی‌پناهی‌های رها بود، دختر 👩‍🦰دلبند حاج علی بود، دکتر👩‍🔬 #آیه_معتمد بود. +خب اون آقایی که باهاش اومدم، #صدرا_زند..برادر شریک رامینه.... #رها تعریف🗣 کرد و #آیه گوش👂 داد.حاج علی قصه‌ی این مادر و دختر را میدانست، چه #دردناک است این افکار غلط... _خدای من! رها چرا منو خبر نکردی؟ رها دستپاچه شد. _به خدا خانواده‌ی خوبی‌ان، اذیتم نمیکنن؛ تو آروم باش! #آیه فریاد زد: _چرا اینکارو کردی؟ چرا قبول کردی؟ چرا از اون خونه‌ی🏚 لعنتی نزدی بیرون؟ چرا اینکارو کردی؟ به من زنگ📞 میزدی میومدم دنبالت؛ اصلا به #احسان فکر کردی؟ اون به جهنم... زندگی مادرت رو ندیدی؟ زندگی خودت رو ندیدی؟ #آیه بلند شد و قصد خارج شدن از آشپزخانه را داشت که حاج علی او را نشاند: _آروم باش دختر، کاریه که شده. نمک رو زخم نباش، مرهم شو براش. رها اشک 😭ریخت... برای خودش، برای بی‌کسی‌هایش، برای #رهای بی‌کس شده‌اش: _مادرم دستشونه آیه... مادرم! آیه آه کشید: _باید بهم میگفتی! +بهم فرصت ندادن. کاری از کسی بر نمیومد. _حداقل میتونستم کنارت باشم... رها ملتمس 😔گفت: _الان باش! کنارم باش و بذار کنارت باشم... آیه #آغوش گشود برای دختر👩‍🦰 خسته‌ای که مقابلش بود. رها خود را در آغوش #خواهرانه‌اش رها کرد. رها #مادرانه خرج میکرد، #خواهرانه خرج میکرد. ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید