#ترکیب_بند_روزهای_اسارت دیدم که ابر روی حرم گریه می کتد وقتی که مادر پدرم گریه می کند دیدم به خواب ماه میان ستاره ها پایین به روی بال و پرم گریه می کند دیدم گلی شبیه گل روی دامنم بر برگ های شعله ورم گریه می کند یک منبر سیاه به پای پدربزرگ بر روضه های بعد_ترم گریه می کند در یک خرابه بود که دیدم برادرت سر را نهاده روی سرم گریه می کند تعبیر، شادیَ اَست، مگر نیست عمه جان دیدم خودِِ خودِ پدرم گریه می کند دیگر تمیز نیست سر آستین من💦 بابا ببخش از اینکه نشسته ست پیرهن💦 زینت کریمی نیا ( شیدای زینب) http://eitaa.com/Maddahankhomein

هرچه داریم همه از لطف شماس ای ارباب لطف تو شامل حال نوکراس ای ارباب شاکر هستیم که تو اربابی و ماهم بنده دستهای لطفت توروی سر ماس ای ارباب سفره جودو عطای تو نگیرد پایان بر سر سفره تو شاه و گداس ای ارباب بهای خون خدایی و خدا مدیونت اولین عاشق تو خود خداس ای ارباب میکنیم سجده به سمت حرم و شش گوشه قبله ی ما طرف کربو بلاس ای ارباب رضا نصابی http://eitaa.com/Maddahankhomein

شور امام حسین به یادت اقا طی میشه شب و روزای تمام هفتم میادو میگزره روزام و ولی هنوز کربلا نرفتم بدم درسته دل که دارم واسه زیارت بی قرارم کی رو ضریح خوشگل تو سرم رو اقا من میزارم حسین واااااا حسین. وااااا نشد قسمتم این بارم حرم تو اربابم ببینم بزار لااقل یک بارم حرم تو در خوابم ببینم حرم شده ذکر رو لبهام حرم شده رویای شبهام یعنی میببنه قبل مردن صهن تورو اقا دو چشمام حسین واااا حسین وااااا شنیدم اقا تشنه لب سرتورو از قفا بریدن شنیدم آقا با نیزه تن تورو ازهم میدریدن روخاک صحرا پیکر تو رونیزه ها رفته سرتو امون امون از غصه و درد دم غروب و خواهر تو حسین. واااا حسین وااااا رضا نصابی http://eitaa.com/Maddahankhomein

#حضرت_زینب_س ای همسفر ای آشنا هم کاروانی من با تو اینجا آمدم پیشم نمانی؟ بگزیده ای از من چرا راه جدایی از تن نشانی دادی واز سر نشانی ای همسفر تنهایی و غم آتشم زد مویم سپید و قامت من شد کمانی هجران شود سوزنده تر با طعنه خصم مجروح اگر دل باشد از زخم زبانی ای وای اگر همراه گردد با اسیری آن هم به دست امت نا مهربانی آن هم اگر زن باشی و الگوی عفت معجر ربایند از سر تو ناکسانی بینی به دور خود سنان و شمر و خولی هیچت نباشد از نگاه بد امانی وقتی سه ساله باشد و تاریکی شب گشته فراری از عدو جایش ندانی وقتی میان لشکر بیمار و مجروح تنها پرستار زن و پیر و جوانی بر پای زخم کودکان مرهم گذاری از رفتن بابا سخن بر لب مرانی با خستگی افسردگی با قلب صدچاک جامانده طفلان را به همراهت کشانی ای وای اگر طفلی ز روی مرکب افتد مجروح تن، مجروح بر مرکب نشانی وقتی که سیلی و لگد گردد روانه بر حفظ جان کودکان خود را رسانی ای وای اگر از کف رود یک بار فرصت ماند بر آن گلها نه جانی و توانی باشد اگر بر دوش تو بار امانت برپایی یک مکتب ناب جهانی باید علمداری کنی تا کاخ ظلمت باید بشر را از جهالتها رهانی گویی ندیدم من به جز زیبایی از حق باید که چوب خیزران از دد ستانی ای همسفر آزرده ام اما ز دوری بر زندگی دیگر ندارم من گمانی ای همسفر دلتنگ شد این خواهر تو باید برایش باز هم قران بخوانی #سید_عسکر_رئیس_السادات http://eitaa.com/Maddahankhomein

صلی‌الله علیک یا امام سجاد ع دلش همیشه در این سال‌ها پر از غم بود برای او همه‌ی ماه‌ها محرم بود به محض دیدن آب روان به هر سویی بساط روضه‌یِ سنگینِ او فراهم بود همیشه پیش نگاهش به هر طرف می‌رفت نمایِ تازه‌ای از روضه‌ای مجسم بود به سینه داشت از آن خاطرات کوهی زخم که تا همیشه‌ی دوران بدون مرهم بود بدون سر پدرش را شناخت در مقتل نشانه‌های تنش گرچه سخت مبهم بود میان اشک، تنش را به خاک تیره سپرد چه روزها که گذشت و دلش در آن دم بود به لحظه‌های وداعی غریب جان علی دچار تلخ‌ترین لحظه‌های عالم بود امامِ خم‌شده‌قامت، شکسته‌دل یک عمر به فکر قامت ماهی شکسته درهم بود #محرم #امام_سجاد_ع #احمد_رفیعی_وردنجانی http://eitaa.com/Maddahankhomein

رأس مطهر سیّدالشُّهداء (ع) در دیر راهب -------- شد ماه زهرا میهمان دیر راهب گردد فروغ بی نشان دیر راهب خورشید گلگون می رود تا که بتابد امشب کنار ارغوان دیر راهب آید فرود آهسته امشب مهر هستی در دست های مهربان دیر راهب گل می کند وقتی سرِ گلگون خورشید گردد جنان باغ خزان دیر راهب جاری شود امشب زلال خون مهتاب از چشم های خون فشان دیر راهب راهب بشوید با گلاب ناب گل را گل می کند گل بوستان دیر راهب رأس مطهر می شود مهمان دریا دریا دو چشم بی کران دیر راهب راهب مسلمان می شود ، این سر گواه است این سر که شد هم آشیان دیر راهب تا قبل ازین تابان به روی نیزه ها بود حالا شده تابان میان دیر راهب از مرد نصرانی توان دریافت غم را مردی که شد قامت کمان دیر راهب گویا کسی می گرید از اندوه این سر کز غم ببارد آسمان دیر راهب جایی که راهب می شود مجذوب "یاسر" دل می شود دامن کشان دیر راهب محمود تاری «یاسر» http://eitaa.com/Maddahankhomein

مخصوص ایام بعداز شهادت ‌دروصف: حضرت زینب سلام الله علیها (بانفس: محمداسماعیل فضل الهی) 🏴🏴🏴🏴🏴🏴 بعدازحسین ماتم و محنت شروع شد زندان کوفه رنجِ اسارت شروع شد وای ازدلِ پرازغم زینب حسینیان براهل بیت تازه مصیبت شروع شد 🌑🌑🌑🌑🌑🌑 (چرافقط دهۀ اول محرم؟؟؟ بایدعزاداری امتدادپیدا کند) https://eitaa.com/Maddahankhomein

✅شعر روضه #دیرراهب ✅حضرت زینب سلام الله علیها بيش از چهل منزل به دنبال سر ِ تو از كربلا تا شام آمد خواهر ِتو هم هِجر ِ تو هرگز نميشد باور ِ من هم هِجر ِ من هرگز نميشد باور ِ تو بي پاسبان ماندن به كوفه حق ِ من بود وقتي نَه اكبر بود نَه آب آور ِ تو گه از سر ِ دروازه اي، گه از درختي از هركجا ميگشت آويزان سر ِ تو در بَزمِشان خيلي غرورم را شكستند خيلي جسارت شد به من در مَحضَر ِ تو تو گريه ميكردي براي معجر ِ من من گريه ميكردم براي حنجر ِ تو حق ِ لب و دندانِ تو كِي خيزران بود؟! بوسيده لبهاي تورا پيغمبر ِ تو ديدم به چشم خود كه وقتي چوب ميزد در دستِ آن ملعون بود انگشتر ِ تو گودال و دير ِ راهب و كُنج ِ تنور و... با تو كجاها كه نيامد مادر ِ تو ✅ هانی امیرفرجی @maddahankhomein

همپای قافله سر وسامان منی ای سر وسامان همه من پریشان توام ای تو پریشان همه تو حسینی ، من دل خسته و دل خون زینب ای تو جان من دل خسته و جانان همه می روی با سر خونین به روی نیزه ولی من ازین واقعه حیران و تو حیران همه دیدم از چشم تو ریزد به زمین شبنم اشک من ازین حادثه گریان و تو گریان همه بر نداری تو ازین قافله چشمانت را غیرت الله تویی ، ای گل ایمان همه دل توفانی ما از تو به ساحل برسد ای نگاه تو شده ساحل توفان همه ای سرت بر سر نی آینه ی سرگردان ای مرا شعله ی سوزان و تو سوزان همه غم مخور ای سرخونین که در این راه بلند گردی از عشق نشسته ست به دامان همه صوت قرآن تو جان داد به خیل اسرا ای شده لعل لبت جلوه ی قرآن همه خوب شد خواندن قرآن تو را بشنیدند ای که شد منطق پویای تو برهان همه دیر راهب روی و کنج تنور ای مه من همه جا بوده سر ماه تو مهمان همه مثل «یاسر» که به درگاه تو آورده امید سائل لطف تو هستیم و تو سلطان همه محمود تاری «یاسر» @Maddahankhomein

سرسیدالشهدا و راهب مسیحی.. راهبا من زاده ی پیغمبرم من حسینم نور چشم حیدرم من کیم عشق خدای عالمم راهبا کوی خدارامظهرم بوده هرجا بر سرم تاج شرف راهبامن عرش حق رالنگرم ایکه تمجیدیم به قرآن آمده راهبامن ماسوا رامفخرم من که خودقدرت به هستی داده ام راهبا من خود ولی داورم.... درکتاب آسمانی آمده راهبا برماسوا من سرورم جدمن احمدبود بابم علی راهبا زهرای اطهر مادرم من حسینم رحمت بی واسطه راهبامن برخلایق سرورم کوفیان مهمان نوازی کرده اند راهبا کردند غمگین خاطرم کوفیان یاران ماراکشته اند راهبامن بی کس وبی یاورم بعدمن شداهلبیتم خار وزار راهبارفته اسیری خواهرم راهبا(مجنونم)ازاین واقعه شاعرم امابه کویش ذاکرم. 📝شعر.آرمین غلامی (مجنون کرمانشاهی)... @Maddahankhomein

◾نوحه سینه زنی ◾بازار کوفه و شام ◾بنداول بر سر نیزه دیدم تا سرت سر شکستم پای سرها به نیزه بین که از پا نشستم عزتم با حسین است ذکر لب یاحسین است(۲) یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان ◾بنددوم همسفر گشته‌ام من با سر اطهر تو شاهد غصه‌هایم گشته است دختر تو دستم از کینه بسته من شدم سرشکسته(۲) یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان ◾بندسوم رفته‌ای دیر راهب میهمان مسیحا ای سر غرق در خون ای حسین یابن زهرا از نگاهت مسلمان شد همه اهل نصران(۲) یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان یاحسین یاحسین جان #مرتضی_محمودپور https://eitaa.com/Maddahankhomein

😭سر سیدالشهدا..... شدسرت آغشته باخون وتراب مادرت شسته سرت رابا گلاب می کنم ازدور،بر رأس تو سَیر گه به مقتل بوده ای ،گاهی به دَیر ازچه، ای سرهمچولاله واشدی پیش من زیباتراز،زیبا شدی لعل لبهایت دم ازمحبوب زد برلبانت ظالمی باچوب زد دیدم آنجا،گِردآن سر دَف زدند ازبرای کشتن توکف زدند خولی آمدکرد بردورت عبور نیمه شب انداخت رأست درتنور پای تاسر،راهب آنجا،گوش شد خوانده ای قرآن و اوبیهوش شد گفت باسر،هستی عیسی،نیستی گومحمدنیستی،توکیستی گفت مجنون بوده ام نوردوعین راهبا پورعلی،هستم حسین 📕شعر..آرمین غلامی(مجنون کرمانشاهی).. #دهه_دوم_محرم_۱۴۰۳ https://eitaa.com/Maddahankhomein

#امام_حسین_علیه_السلام #مثنوی #اسارت #دیر_راهب گذشته چند صباحی ز روز عاشورا همان حماسه، که جاوید خوانده‌اند او را همان حماسهٔ زیبا، همان قیامت عشق به خون نشستنِ سرو بلندقامت عشق به همره اُسرا، می‌روند شهر به شهر سپاه جور و جنایت، سپاه ظلمت و قهر ندیده چشم کسی، در تمام طول مسیر به جز مجاهدت، از آن فرشتگان اسیر «چهل ستاره» که بر نیزه می‌درخشیدند به مهر و ماه در این راه، نور بخشیدند طناب ظلم کجا، اهل‌بیت نور کجا؟ سر بریده کجا، زینب صبور کجا؟ هوا گرفته و دلتنگ بود، در همه جا نصیب آینه‌ها سنگ بود، در همه جا نسیم، بدرقه می‌کرد آن عزیزان را صبا، مشاهده می‌کرد برگ‌ریزان را نسیم، با دل سوزان به هر طرف که وزید صدای همهمه پیچید، در سپاه یزید سپاه، مستِ غرور است و مستِ پیروزی و خنده بر لبش، از شورِ عافیت‌سوزی... چو برق و باد، به هر منزلی سفر کردند چو رعد، خندهٔ شادی از این ظفر کردند ز حد گذشته پس از کربلا جسارتشان که هست زینب آزاده در اسارتشان گذار قافله یک شب کنار دِیْر افتاد شبی که عاقبت آن اتفاقِ خیر افتاد حَرامیان، همه شُربِ مُدام می‌کردند به نام فتح و ظفر، می به جام می‌کردند اگرچه شب، شبِ سنگین و تلخ و تاری بود سَرِ مقدّسِ خورشید، در کناری بود سری که جلوهٔ «والشّمس» بود در رویش سری که معنی «واللّیل» بود گیسویش سری، که با نَفَس قدسیان مصاحب بود کنار سایهٔ دیوارِ «دِیْر راهب» بود سری، که از همهٔ کائنات، دل می‌برد شعاع نوری از آن سر، به چشم راهب خورد سکوت بود و سیاهی و نیمهٔ شب بود صدای روشنِ تسبیح و ذکر یا رب بود صدای بال زدن، از فرشته می‌آمد به خطّ نور ز بالا نوشته می‌آمد شگفت‌منظره‌ای دید، دیده چون وا کرد برون ز دِیْر شد و زیر لب، خدایا کرد میان راه نگهبان بر او چو راه گرفت از او نشانیِ فرماندهٔ سپاه گرفت رسید و گفت مرا در دل آرزویی هست اگر تو را، ز محبّت نشان و بویی هست دلم به عشقِ جمالی جمیل، پابند است دلم به جلوهٔ خورشید، آرزومند است یک امشبی، «سَرِ خورشید» را به من بدهید به من، اجازهٔ از خود رها شدن بدهید دلم هواییِ دیدارِ این سَرِ پاک است سری، که شاهد او، آسمان و افلاک است بگو که این سر دور از بدن ز پیکر کیست؟ سرِ بریدهٔ یحیی که نیست، پس سَرِ کیست؟ جواب داد که این سر، سری‌ست شهرآشوب به خون نشسته‌تر از آفتاب وقت غروب سر کسی‌ست، که شوریده بر امیر، ای مرد! خیالِ دولتْ پرورده در ضمیر، ای مرد! تو بر زیارتِ این سر، اگر نظر داری بیار، آنچه پس‌اندازِ سیم و زر داری جواب داد که این زر، در آستین من است بده امانت ما را، که عشق، دین من است به چشمِ همچو تویی، گرچه سیم و زر عشق است هزار سکهٔ زر، نذرِ یک نظر عشق است بگو: که صاحب این سر، چه نام داشته است؟ چقدر نزد شما، احترام داشته است؟ جواب داد که این سر، که آفتاب جَلی‌ست گلاب گلشن «زهرا» و یادگار «علی»‌ست سَرِ بریدهٔ فرزند حیدر است، این سر سَرِ حسین، عزیز پیمبر است، این سر... گرفت و گفت خدا بشکند، دهان تو را خدای زیر و زبر می‌کند جهان تو را به دِیْر رفت و به همراه خود، گلاب آورد ز اشک دیدهٔ خود، یک دو چشمه آب آورد غبار راه از آیینه پاک کرد و نشست کشیده آه ز دل، سینه چاک کرد و نشست سری، که نور خدا داشت، در حریر گرفت فضای دِیْر از او، عطر دلپذیر گرفت... دوباره صحبت موسی و طور، گل می‌کرد درخت طیّبهٔ عشق و نور، گل می‌کرد خطاب کرد به آن سر: که ای جلال خدا! اسیر مهر تو شد، دل جدا و دیده جدا جلال و قدر تو را، حضرت مسیح نداشت کلیم، چون تو بیانی چنین فصیح نداشت چو گل جدا ز چمن با کدام دشنه شدی؟ برای دیدن جانان، چقدر تشنه شدی؟ هزار حیف، که در کربلا نبودم من رکاب‌دار سپاهِ شما، نبودم من ز پیشگاه جلال تو، عذرخواهم من تو خود پناه جهانی و بی‌پناهم من به احترام تو، «اسلام» را پذیرفتم رها ز ننگ شدم، نام را پذیرفتم دلم در این دلِ شب، روشن است همچون ماه به نورِ «اَشهَدُ اَن لا اِلهَ اِلاَ الله» فدایِ خون‌جگری‌های جَدِّ اطهر تو فدای مکتب پاک و شهیدپرور تو «شهادتینِ» مرا، بهترین گواه تویی که چلچراغ هدایت، دلیل راه تویی... من حقیر کجا و صحابی تو کجا؟ شکسته بال و پرم، هم‌رکابی تو کجا؟ نه حُسن سابقه دارم نه مثل ایشانم فقط، ز دربدری‌های تو، پریشانم به استغاثه سرِ راهت آمدم، رحمی «فقیر و خسته به درگاهت آمدم، رحمی» بگیر دست مرا، ای بزرگوار عزیز «که جز ولای توأم نیست هیچ دست‌آویز»... نگاه مِهر تو شد، مُهرِ کارنامهٔ من گلاب ریخت غمت در بهارنامهٔ من من از تمامی عمر امشبم تبرّک شد ز فیض بوسه به رویت، لبم تبرّک شد «شفق» اگرچه رثای تو از دل و جان گفت حکایت از سر و سامان عشق «عُمّان» گفت #محمد_جواد_غفورزاده_شفق 💠اللّٰهمَّ عَجِّلْ لِوَلِیِّكَ ٱلْفَرَجَ💠 https://eitaa.com/Maddahankhomein

#کاروان_اسرا دیر راهب دید راهب روی نیزه نیّر اعظم می آید وارث اعجاز عیسی یک مسیحا دم می آید آمد از دیرش برون آن پیر مرد خوش مرام لشکری را دید کرده جانب دیرش مقام گفت بر لشکر که باشد سرور قوم ظُلام بر دلم از دیدن این و قوم و این سر غم می آید چون نشان دادند ابن سعد را در گفتگو آمد از منظور خود کردا سوال آن نیکخو گفت ما قوم مسلمانیم اَیا پاکیزه خو فاتح جنگیم و لشکر این چنین خرّم می آید بر جلال و جاه و منصب بوده این سر طالبش بر علیه ما قیامی کرد راس و صاحبش لیک ما کشتیم با امرِ امیر و نائبش دید راهب این قضایا در نظر مبهم می آید گفت راهب آن لعین را لطف کن احسانِ من راس خونین را بده امشب بود مهمان من بر امیر و آل او باشد فدا این جان من صبحدم می آورم بر گفته ام ملزم می آید راس خونین را گرفت آن پیر مرد پاک ذات رفت بر دیرش ولی در حال خود مبهوت و مات دارد این سر فکر میکرد چه مقام عالیات روی نیزه صوت قرآنش به من هر دم می آید دید در حال وَلَه راهب سراپا دیر خود گشته از انوار حق وادیّ سینا دیر خود بر نظر می آیدش چون خُلد اعلا دیر خود گشته ظاهر عالمی زآن سر به این عالم می آید یک جوان ماهرو با چشم گریان با نوا انبیا و مرسلین را می کند یک یک صدا نوح و ابراهیم و موسی را و ختم الانبیا سر زنان عیسی به حال ناله و ماتم می آید گشت نازل از سماء چون آن خواتین بهشت رشک جنت شد به یُمن مقدم آنها کنشت بانویی با قامت خم لیک چون حورا سرشت موج کرده اشکها ، از چشم او چون یم می آید گوئیا مادر بُوَد دارد به قلبش التهاب تکیه بنموده به مریم لیک آن علیا جناب آمد و سر را گرفت و کرد اینگونه خطاب خیز زهرا آمد و پیغمبر خاتم می آید این چنین بر من نکن ناز ای پیمبر را عزیز چشم خود بر من گشا ای خسرو ملک حجیز مادرت بنگر شده پژمرده حال و اشک ریز بر عذارش چشمه ای چون چشمۀ زمزم می آید رفت آنهایی که در مجلس نمود اوّل ولوج اشک در چشمان خود بر عالم اعلا عروج قصد با زهرا نمود و گشت مریم هم خروج میرود باهم زِ هر جا هرکسی باهم می آید چون ندید آن بانوان را راهب نیکو سیَر گشت خالی آن کلیسا و نماند از کس اثر لُمعه لُمعه نور گشت اما زآن سر جلوه گر در نظر هر ذرّه اش چون نیّر اعظم می آید راس را بگرفت و اوّل کرد کامل شستشو روی سجّاده نهاد آن راس را آن نیکخو زخمها را کرد او با سوزن مژگان روفو کیستی گفتا به تو زایر شه خاتم می آید در بشر هرگز نباشد این مقام و ارتقا نام خود بر من بگو ای کل عالم را رجا گویم ار عیسی ، همی دانم بود عرضم خطا من عیان دیدم که عیسی میرود مریم می آید از لبِ زخمی و زآن سر گشت ظاهر این صدا کرد فرمایش منم مظلوم و مقتول العِدا گفت راهب این چنینی که بگفتی بر ملا مَحرمِ سرّ خدا بر سرّ تو مَحرم می آید لب گشود آنگه دوباره راس سلطان وجود گفت نام جدّ خود را فارقیلیط و مود مود می شناسد جدّ من را قوم عیسی و یهود هم به انجلیل هم به تورات اسم وی توام می آید اسم بابم را نوشته ایلیا و شنطیا عالم علم الغیوب و جانشین مصطفی بی وجود ما نباشد هرگز این عالم به پا ارتقا قرب حق بر حُبّ ما سلَّم می آید از کرم داده به من تاج ربوبیّت « مجید » من ابا عبداللهم عیسی و لی عبد عبید مادرم زهراست بر جنّت بود اسمش کلید من همان هوشینم ای راهب ز زخمم دم می آید گفت راهب من فدای چشم خونینت شها در قیامت چون مسلمانان به من رحمی نما کرد فرمایش خودت را کن ز ترسایی رها این چنین در حشر بر تو روز چون مُظلم می آید گر نخشکانی درخت و ریشه تثلیثیان من نباشم در قیامت دستگیرت ای فلان تا نگویی کلمه توحید را ، این را بدان کفّه میزان اعمالت در آنجا کم می آید گفت راهب لطف کن تعلیم اسلامم نما من چه گویم تا شوم از این مسیحیت رها شاه تعلمیش نمود و کرد از باطل جدا اشک راهب بر عذارش چون نم شبنم می آید حاج ابوالفضل رضائی نوحه خوان با وفا ای « حسینی » کرده بر تو التماس و التجا نوحه راهب نوشتی شکر آن آور به جا کرد مولایت توجه چون سخن مُلهم می آید شاعر: #محمدرضا_صادقی https://eitaa.com/Maddahankhomein اثر استادسید رضا حسینی ترجمه از محمدرضاصادقی «شیدا»

شعر دیر راهب قدمت روی دیده ام خیر است راهت امشب به گوشه دیر است سربریده عجب ملیحی تو نکند که خود مسیحی تو دیدم از روی نیزه می تابی در دل شب شبیه مهتابی نگران است از چه احوالت این زن و بچه کیست دنبالت تو که آواره بین هر شهری لب چرا بسته ای مگر قهری هرچه سرمایه داشتم دادم تاکه امشب به دامت افتادم شانه و‌ظرف آب آوردم کوزه ای از گلاب آوردم مثل گل صورت تو می بویم زخم های سر تو می شویم صبر من وضع چهره ات بُرده بارها صورتت زمین خورده حنجرت نیزه نیزه است چرا سر تو گشته دست به دست چرا ناگهان دیر عرش اعلا شد آن لبان ترک ترک واشد گفت ای پیرمرد نصرانی تو از امشب دگر مسلمانی زینت دوش مصطفایم من پاره قلب مرتضایم من بانویی که کنار ما اینجاست مادر قد خمیده ام زهراست آه راهب بدان أنا المظلوم شدم از مِهر مادرم محروم آه راهب سرم جدا کردند پیکرم بی کفن رها کردند این اسیران که دستشان بستند همه ناموس مصطفی هستند دور ما کف زدند و رقصیدند گیسویم را به شاخه پیچیدند گر شده وضع چهره ام ناجور صورتم سوخته میان تنور #قاسم_نعمتی https://eitaa.com/Maddahankhomein

#دیر_راهب #مثنوی #شعرعاشورایی #امام_حسین_علیه‌السلام مسیحا نفسی می‌آید😢 دید از دور مسیحا نفسی می‌آید دید با قافله فریادرسی می‌آید صحنه‌ای دید در آن قافله اما جانکاه بر سر نیزه سری دید، سری همچون ماه این سر کیست که اینقدر تماشا دارد؟ صوت داوودی و انفاس مسیحا دارد؟ از سر هر مژه‌اش معجزه بر می‌خیزد با طنینش همه آفاق به هم می‌ریزد با نسیم از غم دل گفت به صد شیون و آه به ادب نافه‌گشایی کن از آن زلف سیاه گرچه این شیوۀ رندان بلاکش باشد حیف از این زلف که بر نیزه مشوش باشد با دلی سوخته آمد به طواف سر ماه پاره پاره دلش از داغ لب پرپر ماه گفت ای جان جهان نذر غمت! جانم باش امشبی را ز سر لطف تو مهمانم باش ماه را همره خود با دلِ بی‌تاب آورد نذر لب‌های ترک خورده کمی آب آورد خون از آن چهره که می‌شُست، دلش خون می‌شد حال او منقلب و دیده دگرگون می‌شد اشک در چشم پر از شیون راهب می‌خواند روضه می‌خواند از آن اوج مصائب می‌خواند روضه می‌خواند: همه عمر در این چرخ کبود بین زرتشتی و آشوری و ترسا و یهود نشنیدم که سرِ نیزه سری را ببرند یا که در سلسله بی بال و پری را ببرند آه از سوز و گدازی که در آن محفل بود عشق می‌گفت به شرح، آن‌چه بر او مشکل بود گفت: عالم شده حیرانِ پریشانی تو! کیستی تو؟ به فدای سر نورانی تو! ناگهان ماه،‌ چه جانکاه دمی لب وا کرد محشری در دل آن سوخته‌دل، برپا کرد گفت: من کشتۀ لب‌تشنۀ عاشورایم زینت دوش محمد، پسر زهرایم دید راهب به دلش شعله و شور افتاده‌ست شعلۀ‌ آتشی از نخلۀ طور افتاده‌ست تشنۀ عشق شد از غصه نجاتش دادند ناگهان در دل شب آب حیاتش دادند صورتش را به روی صورت خونین حسین... و مُشَرَّف شد از آن لحظه به آیین حسین... #یوسف_رحیمی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ * در این شعر بعضی از ابیات #حافظ به شیوه‌های مختلفی تضمین شده است. این ماجرا، با تفاوت‌هایی در منابع زیر نقل شده است: 📚بحارالانوار، ج۴۵، ص۱۸۴ 📚لهوف، ص۱۳۶ 📚عبرات المصطفین فی مقتل الحسین(علیه‌السلام)، ج۲، ص۲۵۸ 📚مقتل الحسین(علیه‌السلام) مقرم، ص۴۴۶ 📚 تذکرة الخواص، ص۱۵۰ (به نقل از کتاب «خورشید بر فراز نیزه‌ها» نوشته آقای سیدمحی‌الدین موسوی، ص۸۸ تا ۹۵) https://eitaa.com/Maddahankhomein

#امام_حسین #دیر_راهب #مصائب_شام #کاروان_اسرا راه گم کردی که از دیر نصاری سر در آوردی یا به دنبال مسلمانی در این اطراف می‌گردی با سکوتت پاسخم را می‌دهی هرچند حق داری خسته‌ای، پیداست قدر چند منزل راه طی کردی خط به خط پیشانی خون‌رنگ تو تفسیر صدها زخم زیر این کوه مصیبت خم به ابرویت نیاوردی در نگاه تو بعینه می‌توان تاریخ غم را دید من یقین دارم که با یحیی در این غم‌نامه هم‌دردی در حضور تو چشیدم لذت پروانه بودن را نیمه‌شب تابیدی و بر دیر ظلمت سایه گستردی شست‌وشو دادی دل آیینه‌ام را، با نگاهی گرم مشکل از دل بود می‌دیدم پر از خاکی پر از گردی   هدیه آوردی برایم یک نفس عطر مسیحا را با دم توحیدی‌ات در من دمیدی زنده‌ام کردی شاعر: #عباس_همتی https://eitaa.com/Maddahankhomein

#دیر_راهب همین که کرد تجلی رخ منور تو‌ به سجده آمدم ای شاه من به محضر تو خوش آمدید.. قدم رنجه کرده اید امشب.. تو میزبانی و من تا به صبح نوکر تو آهای بی کسِ بر نیزه رفته نامت چیست؟ کجاست اهل و عیالت کجاست خواهر تو؟! سر تو سوخته اما چراغ دیر شده گمان کنم که مسیح است نام دیگر تو ببخش خون سرت با گلاب پاک نشد عمیق وا شده پیشانی مطهر تو بگو چرا عوض خانه ی مسلمانان رسیده است به آغوش راهب این سر تو؟! بگو چرا بروی نیزه گریه میکردی مگر چه منظره ای بود در برابر تو سر بریده زبان باز کرد ای راهب.. بس است..سوختم از این سوال اخر تو شده مقابل تو دختری کتک بخورد؟ شده غریبه بیاید به سمت خواهر تو؟ شاعر: #سیدپوریا_هاشمی https://eitaa.com/Maddahankhomein

دیر راهب ز کو فه آل یاسین بار بستند به محمل جمله با افغان نشستند به راه شام ویران بود دیری در آنجا معتکف یک اهل خیری یکی راهب بدان دیرش مکان بود ز رویش نور یزدانی عیان بود چه راهب ثانی اثنین مسیحی چه راهب تالی تُلو ذبیحی چه راهب روز و شب سرگرم اذکار چه راهب نقطه حق جوی پرگار فراز بام آن دیر دل افروز بر آمد از قضا راهب یکی روز زهر سو بود سر گرم تما شا به صنع سر مدی خلاق یکتا که نا گه دید از یکسوی آن دشت ز مشرق شمس رخشانی عیان گشت ز پی طالع مه چندی منور همه چون بدر تابان مطهر پس آنگه دید راهب کوکبی چند همه دنبال هم بر بسته دربند به اطراف مه و خورشید کوکب گرفته شش جهت دیدی یکی شب جمال لا مکان را در مکان دید خدا را زاهد ترسا عیان دید سری چند همچو خورشید از بدن دور مشعشع رویشان چون سینه طور به پیشاپیش آن سرهای پر خون سری دید از همه در رفعت افزون زنان و دخترانی چندش از پی همه بر سر زنان از غر بت وی بپای دیر او منزل نمودند ز پشت نا قه ها محمل گشودند فرود آمد زدیر آن طینت پاک گشودی در بدان افواج بیباک بدیشان گفت لشکر از کجائید مرا واقف از این شورش نمائید شما را این تها جم بی سبب نیست بگو ئید این زنان و این سر از کیست باو گفتند آن خلق تبه کار چو باشد راهبا با این سرت کار کنون ما این عیال و این سرا ن را همی این بسته پرها کودکان را که بینی روزشان را جمله چون شام اسیری میبریم از کوفه بر شام چو راهب این سخن زانها شنیدی میان دیر خود گریان دویدی گرفت از مخزن جان بدره زر به ایشان داد بگرفت آن جهان سر زری داد و سر جانان خریدی سعادت بین نگو ارزان خریدی به دیر آمد بروی خویش در بست پس زانو دمی در فکر بنشست گهی در ناله گه در فکر بودی گهی گرم دعا گه ذکر بودی بدور شمع سر پروانه گردید ز خویشان جهان بیگانه گردید گشودی راهب عاشق زبان را که جوید شاید آن سر نهان را در اول گفت ای سر صفوتی تو ویا گنجور پاک رحمتی تو تو نوحی یا که ابراهیمی ای سر و یا هستی ذبیح الله اکبر تو ئی ای سر مگر موسی بن عمران که هست از قبطیا نت دیده گریان مسیحی ای سر این شورش صلیبت عجب دارم از احوال عجیبت تورا ای سر قسم اول به اسفار که آمد مر رسولان را ز دادار بحق حرمت تورات اقدس به انجیل و بدان سِفر مقدس تو ای سر از کدامین خاندانی ز بستان کدامین دودمانی نشد زین گفته حل مشکل او نروئیده ز شوره حاصل او دوباره گفت ای محبوب سر مد دهم سو گند ای سرور به احمد بحق بن عم و دامادش ای سر بحق حضرت زهرای اطهر ز خا موشی مرا ای سر مرنجان دمی با من تکلم کن مرا جان چو بردی نام زهرا راهب عشق تجلی کرد هر سو ثاقب عشق به طورش جلوه کردی نور الله زخود بیخود شد آن مرد دل آگاه ز هر سو دید صد مو سی ابن عمران فتاده محو و مات اندر بیابان لب پر خون آن سر شد چو گل باز تکلم کردن آن سر کرد آغاز بافغان گفت کی شوریده ترسا اگر خو اهی مرا باشی شناسا من ای راهب غریب این دیارم بدشت کربلا افتاد گذارم جوانان مرا لب تشنه کشتند ز یارانم کسی راهب نهشتند تنم را در میان خون کشیدند سرم را از قفا عطشان بریدند ✍استاد افسر خوانساری https://eitaa.com/Maddahankhomein

نوحه دیر راهب دیر راهب رشک فردوس برین است در آن سر حجت حق بر زمین است واویلا واویلا واویلا واویلا این سر سر ِ دلربای عالمین است نور چشم علی و زهرا حسین است واویلا واویلا واویلا واویلا با مشام جان خود آن را ببوید راهب با گلاب اشک آن سر را بشوید واویلا واویلا واویلا واویلا ای من قربان این جمال نکویت ای سر چرا خاکستری گشته رویت واویلا واویلا واویلا واویلا از چه شد بسته دستان خواهر تو وای از دل مادر غم پرور تو واویلا واویلا واویلا واویلا یک بانویی محزونه با دیده ی تر ناله کُنان می گوید غریب مادر واویلا واویلا واویلا واویلا جسمش به خاک صحرا در خون آغشتند راهب ، حسین من را لب تشنه کشتند واویلا واویلا واویلا واویلا مرحبا به یاری و غمخواری تو فاطمه ممنون مهمان داری تو واویلا واویلا واویلا واویلا شاعر : حاج امیر عباسی https://eitaa.com/Maddahankhomein

🍁داستان دیر راهب 🎤نوای مرحوم استاد حاج ربعلی رحمتی https://eitaa.com/Maddahankhomein

📢 سینه زنی دیر راهب 🎤امیر عباسی مسیح فاطمه(س) روی صلیبه  این آقا چقدر غریبه غرق عطر و بوی سیبه دیگه کنج دیرم راهب کلیسا به زیر دینه  رو لبام شهادتینه  مهمونم سر حسینه عاقبت به خیرم تو پسر پیغمبری  چرا بریده حنجری  اثر تنوره اگه پُره خون وخاکستری    مگه نداری مادری... مسیح بی سر حسین   به زیر خنجر حسین  زدی تو پرپر حسین                       غریب مادر حسین... غریب مادر  حسین... *دستی مینویسه به روی دیوار  آی جماعت گناه کار  روز محشریه در کار  سهمتون آتیشه کسی که باشه برای تو گریون چه مسیحی چه مسلمون  با شفاعت تو آسون   زود بهشتی میشه موهای پریشون داری                             کی؟به موی تو چنگ زده  یه صورت پر خون داری                           کی؟به صورتت سنگ زده  سرت و با خون رنگ زده میشورمت با گلاب                     میره تو شام خراب سرت تو بزم شراب                عزیز خواهر حسین... غریب مادر حسین.. *یا لیتنا کنّا معک حسین جان  وقتی که میخونی قرآن  کافرم میاره ایمان  به تو و نگاهت پول دادم و سر تورو آوردم قلبم وبهت سپردم  کاشکی از غمت می مردم  توی قتلگاهت تو پیش من و خواهرت                           شده اسیر سلسله کابوس شب خواهرت جاموندن ه از قافله بذار نگم از حرمله مسافر کربلا                        رو دست سر نیزه ها میری به شام بلا                 با قوم کافر حسین... غریب مادر حسین.... شاعر: سعید پاشازاده  https://eitaa.com/Maddahankhomein

🍁دیر راهب 🎤نوای مرحوم حاج ماشاالله حسن زاده https://eitaa.com/Maddahankhomein