eitaa logo
احمدحسین شریفی
6هزار دنبال‌کننده
347 عکس
357 ویدیو
24 فایل
حاوی سخنرانیها و نوشته ها و معرفی آثار و فعالیتهای استاد شریفی. عضو هیئت علمی و استاد تمام فلسفه موسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی(ره)، مدرس سطوح عالی حوزه علمیه قم ادمین کانال: @Mahdiadmin2
مشاهده در ایتا
دانلود
🟢توصیه مهم پیامبر اکرم(ص) به فاطمه زهرا(س) 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ (ص) در سفارشی به حضرت (س) فرمود: «یا فاطِمَةُ‌ إعمَلِی‌ لِنَفسِک فَإنِّی‌ لا أُغنِی‌ عَنکِ مِنَ‌ اللهِ شَیئا» فاطمه جان! به فکر خودت باش؛ به امید من نباش؛ زیرا، من نمی‌توانم پیش خدا تو را از چیزی بی‌نیاز کنم. این توصیه بسیار مهم، ترجمان همان آیه قرآن است که می‌فرماید: الْيَوْمَ تُجْزى‏ كُلُّ نَفْسٍ بِما كَسَبَتْ لا ظُلْمَ الْيَوْمَ إِنَّ اللَّهَ سَريعُ الْحِساب‏ (غافر، ۱۷) 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢اخلاق مدیریت 🔸تبعات اخروی ریاست 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹در حدیثی از وجود مقدس (ص) چنین نقد شده است: لَا يُؤْمَرُ رَجُلٌ عَلَى عَشَرَةٍ فَمَا فَوْقَهُمْ إِلَّا جِي‏ءَ بِهِ يَوْمَ الْقِيَامَةِ مَغْلُولَةً يَدُهُ إِلَى عُنُقِهِ، فَإِنْ كَانَ مُحْسِناً فُكَّ عَنْهُ، وَ إِنْ كَانَ مُسِيئاً زِيدَ غِلًّا إِلَى غِلِّهِ؛ هیچ کس نیست که بر ده نفر یا بیشتر ریاست و امارت داشته باشد مگر اینکه او را روز قیامت در حالی می‌آورند که دستش به گردنش بسته است؛ پس اگر چنانچه آدم درستکاری بود و تقصیری متوجه او نبود، او را رها می‌کنند و اگر چنانچه بدکا رو گناهکار بود، غل و زنجیرش افزایش پیدا می‌کند» 🔻رهبر حکیم و فرزانه انقلاب در شرح این حدیث می‌فرمایند: «این حدیث درباره‌ی بنده و امثال بنده است؛ ... این آدمِ رئیس را که این‌قدر در دنیا محترم است و رئیس است و مدیر است، ‌چنین آدمی را در روز قیامت وقتی که می‌آورند، دست او را به گردنش بسته‌اند؛ یعنی دست‌بسته او را وارد محشر میکنند، آن هم به این شکل که دستش به گردنش بسته است. نفْس این مسئولیّت و آمریّت و ریاست، یک تبعاتی دارد که ایجاب میکند این را. در آن حوزه‌ی مأموریّت که ما آنجا رئیسیم، مدیریم، یک کاره‌ای هستیم، بعضی از کارها انجام می‌گیرد که ما می‌توانستیم مانع آن بشویم و نشدیم؛ حالا یا غفلت کردیم [وارد] نشدیم، یا از روی تنبلی وارد نشدیم؛ این کار خلاف، زیر نظر ما و در پُست نگهبانی ما انجام گرفت -پُست نگهبانی ما است دیگر- یا بعضی از کارها باید انجام می‌گرفت در حوزه‌ی مأموریّت ما که انجام نگرفت؛ یا به‌خاطر اینکه ما نفهمیدیم، دقّت نکردیم، تعقیب نکردیم، مشورت نکردیم، پرس‌و‌جو نکردیم و ندانستیم، یا نه، دانستیم، تنبلی کردیم، امروز و فردا کردیم، [گفتیم] حالا ان‌شاءاللّه بعداً، فردا، و ضایع شد، فوت شد. .... » (۲۷/ ۹/ ۱۳۹۷ ابتدای درس خارج) 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢عقل و ادب 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از ادب پرنور گشته‌ست این فلک وز ادب معصوم و پاک آمد ملک 🔹چهره ظاهری، محسوس و مشاهده‌پذیر «عقلانیت»، «ادب» است. به تعبیر علیه السلام: «الْأَدَبُ صُورَةُ الْعَقْلِ». به تعبیر دیگر، ادب از محصولات و ثمرات درختی است که ریشه آن عقل است: «الْأَدَبُ فِي الْإِنْسَانِ كَشَجَرَةٍ أَصْلُهَا الْعَقْلُ» به همین دلیل «بی‌ادبی» نشانه «بی‌خردی» دانسته شده است: «لَا عَقْلَ لِمَنْ لَا أَدَبَ لَهُ» از خدا جوییم توفیق ادب بی‌ادب محروم گشت از لطف رب بی‌ادب تنها نه خود را داشت بد بلک آتش در همه آفاق زد 🔻میزان و عمق را در میزان و عمق افراد می‌توان یافت. سطح و مستوای «عقلانیت اجتماعی» را با سنجه سطح و مستوای «ادب اجتماعی» می‌توان سنجید. همانطور که مهم‌ترین نشانه و شاخص «عقلانیت دینی» یک فرد را در میزان «ادب دینی» او در برابر خدا و اولیاء خدا و فرمان‌های الهی باید دید. (ص) فرمودند: «إِنَّمَا يُدْرَكُ الْخَيْرُ كُلُّهُ بِالْعَقْلِ وَ لَا دِينَ لِمَنْ لَا عَقْلَ لَهُ.» 🔶در عین حال، ادب موجب تقویت و رشد عقلانیت نیز می‌شود. به تعبیر امیرمؤمنان علیه السلام: «كُلُّ شَيْ‏ءٍ يَحْتَاجُ إِلَى الْعَقْلِ وَ الْعَقْلُ يَحْتَاجُ إِلَى الْأَدَبِ» 🔹به همین دلیل عقل و ادب به عنوان نشانه‌های شرافت و بزرگی معرفی شده‌اند: «إِنَّمَا الشَّرَفُ بِالْعَقْلِ وَ الْأَدَبِ» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢آگاهی و انتشار 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از ارزش‌های اسلام‌پسند، «انتشار آگاهی» است. بر اساس معارف اسلامی: از یک طرف، نشر و انتشار علم به مثابه پرداخت «زکات آگاهی» معرفی شده است؛ و از طرف دیگر، «کتمان آگاهی» و عدم انتشار آن به شدت مورد نهی قرار گرفته است. تا جایی که می‌توان از مجموع آیات و روایات «قاعده حرمت کتمان علم» را اصطیاد کرد. (ص) می‌فرماید: مَنْ سُئِلَ عَنْ عِلْمٍ يَعْلَمُهُ ثُمَّ كَتَمَهُ أَلْجَمَهُ اللَّهُ تَعَالَى يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِلِجَامٍ مِنْ نَار «کسی که علم و دانسته خود را کتمان کند، خدای متعال در روز قیامت، افساری از آتش بر دهان او خواهد زد.» در جایی دیگر فرمود: مَنْ كَتَمَ عِلْماً نَافِعاً أَلْجَمَهُ اللَّهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ بِلِجَامٍ مِنْ نَارٍ؛ «کسی که علم سودبخشی را از دیگران کتمان کند، خداوند در روز قیامت، افساری از آتش بر دهان او خواهد زد.» 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢هر که جز ماهی ز آبش سیر شد 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از اشعار نغز و پرمغز مولوی این است: هر که جز ماهی ز آبش سیر شد هرکه بی روزیست روزش دیر شد مولوی در این دو مصرع، دو حکمت بلند و عمیق را متذکر می‌شود: نخست آنکه فقط عاشقان حضرت حق‌اند که هرگز از عشق و معرفت الهی سیر نمی‌شوند اما سایر افراد به دلیل ظرفیت‌های محدودی که دارند، دچار خستگی و ملالت می‌شوند. اما دلداده الهی به هر میزان که فیوضات الهی بهره‌مند شود باز هم بیشتر می‌طلبد. در مصرع دوم می‌گوید: یکی از نشانه‌های افراد «بی‌روزی»، این است که «روز» خود را دیر شروع می‌کنند. سحرخیز و صبح‌خیز نیستند. گویا روز آنها کوتاه‌تر است. به همین دلیل همواره احساس می‌کنند که از زندگی عقب‌اند و حتی برای انجام کارهای روزمره خود نیز وقت ندارند. در حدیثی از (ص) چنین نقل شده است که: باکروا طَـلَبَ الرِّزقِ وَ الحَوائِجِ فَاِنَّ الغُدُوَّ بَرَکةٌ وَ نَجاحٌ؛ در پى روزى و نیازها، سحرخیز باشید؛ چرا که حرکت در آغاز روز، برکت و پیروزى است. علیه السلام هم فرمودند: الْمَلَائِكَةُ تُقَسِّمُ أَرْزَاقَ بَنِي آدَمَ مَا بَيْنَ طُلُوعِ الْفَجْرِ إِلَى طُلُوعِ الشَّمْسِ فَمَنْ يَنَامُ فِيمَا بَيْنَهُمَا يَنَامُ عَنْ رِزْقِه‏ فرشتگان الهی رزق‌های آدمیان را مابین طلوع فجر تا طلوع خورشید تقسیم می‌کنند؛ هر کس در آن زمان بخوابد، غافل و محروم خواهد شد. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢معرفت نیک از خواسته‌های مهم شب مبعث 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ شب مبعث (ص) از بزرگ‌ترین و سرنوشت‌‌سازترین شب‌های تاریخ بشریت است. در این شب عنایت ویژه و بی‌نظیر خداوند به بشریت تعلق گرفته است. شب رحمت کامل و تام حضرت حق است. دعاهایی در این شب وارد شده است که امیدوارم توفیق تأمل و تدبر در مضامین آنها را داشته باشیم. در یکی از دعاهای بسیار عمیق شب مبعث خاتم الانبیاء از خدای متعال چنین می‌خواهیم: وَ أَحْسِنْ فِي جَمِيعِ أَحْوَالِنَا وَ أُمُورِنَا مَعْرِفَتَنَا؛ خدایا در همه حالات و کارها و اموراتمان، معرفت و شناخت ما را نیکو کن. این فراز «اصالت و ارزش بینش و معرفت» را در سامان‌دهی به زندگی انسان نشان می‌دهد. بدون شناخت و معرفت درست به احتمال زیاد گرایش‌ها (=حالات) و به تبع کنش‌های (=امور) ما نیز به انحراف کشیده خواهد شد. «شناخت نیک»، «احساسات و هیجانات و عواطف نیک» و همچنین «کنش‌های نیک» را نیز رقم خواهد زد. البته «شناخت» علت تامه «حال» و «کردار» نیست؛ اما نقشی بسیار جدی در مدیریت آنها دارد. پس بکوشیم هم شناختی درست از عالم و آدم کسب کنیم و هم شناخت خود را تعمیق دهیم و هم گرایش‌ها و حب و بغض‌های خود را تحت مدیریت عقلانیت و معرفت درست و نیکو قرار دهیم. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢نوع رفتار با زیردستان؛ راهی برای شناخت شخصیت مدیران 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از راه‌های شناخت شخصیت افراد، مشاهده نوع رفتار آنان با زیردستان است. مدیری که «نوع رفتار» او و حتی «لحن صدای» او در برابر فرودستان و فرادستان متفاوت باشد، مدیری اسلام‌پسند نیست. توصیه و تأکید اسلام و اولیای دین، رعایت فروتنی، همراهی و همدلی با زیردستان و حفظ عزت و کرامت خود در برابر فرادستان است. غفاری از (ص) نقل می‌کند که فرمودند: فَمَنْ کانَ اَخُوهُ تَحْتَ یَدِهِ فَلْیُطْعِمْهُ مِمّا یَأْکُلُ وَلْیُکْسِهِ مِمّا یَلْبسُ وَلا یُکَلِّفْهُ ما یَغْلِبُهُ فَاِنْ کَلَّفَهُ ما یَغْلِبُهُ فَلْیُعِنْهُ؛ هر کس برادر و هم نوعش را زیردست دارد باید از آنچه خود مى‏‌خورد به او بخوراند، و از آنچه مى‌‏پوشد به او هم بپوشاند و هیچ وقت کارى که خارج از قدرت اوست به او نسپارد و اگر کار دشوارى را به او سپرد او را کمک کند. در بخش ۱۵ از باب اول بوستان می‌گوید: بد انجام رفت و بد اندیشه کرد که با زیردستان جفا، پیشه کرد به سختی و سستی بر این بگذرد بماند بر او سال‌ها نام بد نخواهی که نفرین کنند از پَسَت نکو باش تا بد نگوید کست 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢بی‌منزلتی متجاهران به فسق 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از بدیهیات فقه و اخلاق اسلامی این است که شخصی که پرده‌ حیا را دریده و آشکارا به معصیت خدا پرداخته و با گفتار یا رفتار خود ارزش‌های دینی را نادیده می‌گیرد و علناً نافرمانی می‌کند، (به اصطلاح متجاهر به فسق است)، حرمت و احترامی ندارد؛ به عنوان مثال «غیبت» چنین فردی و «ذکر بدی‌های او نزد دیگران» و «معرفی او به جامعه» شرعاً اشکال ندارد. علیه السلام فرمودند: ثَلَاثَةٌ لَيْسَ لَهُمْ حُرْمَةٌ صَاحِبُ هَوًى مُبْتَدِعٌ وَ الْإِمَامُ الْجَائِرُ وَ الْفَاسِقُ الْمُعْلِنُ بِالْفِسْقِ؛ سه کس‌اند که از نظر شرعی حرمت و احترامی ندارند: بدعت‌گذاری که پیروانی دارد؛ حاکم ستمگر و فاسقی که فسق خود را آشکار می‌کند. در برخی دیگر از روایات آمده است که چنین افرادی باید به مردم معرفی شوند تا مردم آنها را بشناسند و از خطرات‌شان در امان باشند. (ص) فرمودند: ملاحظه حال فاسقان (متجاهران به فسق) را نکنید؛ بلکه آنها را در میان مردم رسوا کنید و فسق و فجورشان را به سمع و نظر دیگران برسانید تا مردم آنان را بیشتر بشناسند و از آنان دوری کنند. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔸زکات شهرت و اعتبار 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹زکات شهرت و آبرو و اعتبار آن است که در بزنگاه‌ها پای کار دفاع از حق و انسانیت و شرافت آورده شود و الا افراد مشهوری که فقط در اندیشه شهوت و شکم باشند، از هر حیوانی پست‌ٰتر و رذل‌ترند. (ص) می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَيَسْأَلُ الْعَبْدَ فِي جَاهِهِ كَمَا يَسْأَلُهُ فِي مَالِهِ فَيَقُولُ يَا عَبْدِي رَزَقْتُكَ جَاهاً فَهَلْ أَغَثْتَ مَظْلُوماً أَوْ أَعَنْتَ مَلْهُوفاً؛ همانا خداوند از آبروی بنده اش سؤال می‌کند همانطور که از مالش پرسش خواهد کرد؛ خواهد گفت: «ای بنده من، به تو آبرو و اعتبار دادم، آیا با آن به یاری مظلومی شتافتی یا به فریاد گرفتاری رسیدی؟» 🔻ببینید دیتِر هالِ‍روُردن، معروف به دیدی، هنرپیشه، کمدین و خواننده مشهور آلمانی را که در دو دقیقه چطور وظیفه انسانی خود در قبال مظلومین غزه را هنرمندانه ایفا می‌کند. آن هم در کشوری که سیاست اعلامی و عملی دولت‌مردانش حمایت همه جانبه از همه جنایت‌ها و وحشی‌گری‌های صهیونیست‌ها است و از ایجاد هیچ محدودیت و محرومیتی برای هر کسی که با چنان سیاستی مخالفت داشته باشد، ابایی ندارند. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢به هر جا كه دانش رود مرز ماست (مرجعیت علمی) 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸«علم» و «فناوری» اموری بی‌وطن‌اند؛ متعلق به هیچ قوم و ملتی نیستند؛ به همین دلیل ضرورت علم‌آموزی در اسلام، ضرورتی مطلق است؛ يعني نه «قيد افرادي» دارد و نه «قيد زماني» و نه «قيد مکاني» و نه هيچ قيد و محدوديت ديگري. حديث بسيار مشهور و معروف (ص) که فرمود: «طَلَبُ الْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِم‏؛ علم‌آموزي بر هر مسلماني واجب است»، اختصاص داشتن تحصيل علم به طبقه يا صنف يا جنس خاصي را رد کرده، آن را جزو واجبات عمومي همة مسلمانان بر مي‌شمارد. همچنین حدیث: «اطْلُبُوا الْعِلْمَ‏ مِنَ‏ الْمَهْدِ إِلَى اللَّحْد؛ زگهواره تا گور دانش بجوي»، محدوديت زماني را براي تحصيل علم از ميان بر مي‌دارد. بر اساس حديث «اطْلُبُوا الْعِلْمَ وَ لَوْ بِالصِّين‏؛ در جستجوی دانش باشید؛ هر چند که در چين باشد» دانسته مي‌شود که طلب علم، وظيفه‌‌اي است که، از نظر اسلام، جا و مکان خاصي نمي‌شناسد. و احاديثي مانند «الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ فَلْيَطْلُبْهَا وَ لَوْ فِي أَيْدِي أَهْلِ الشَّر؛ حکمت گمشدة مؤمن است پس آن را فرا می‌گیرد هر چند در دست منافق باشد.» و «الْحِكْمَةُ ضَالَّةُ الْمُؤْمِنِ فَخُذِ الْحِكْمَةَ وَ لَوْ مِنْ أَهْلِ النِّفَاق‏؛ حکمت گمشدة مؤمن است پس آن را فراگيريد هر چند در دست منافق باشد» محدوديت از حيث معلم را نفي مي‌کند. 🔻جهان‌گشایی علمی، اولاً، بسیار کم‌هزینه‌تر از جهان‌گشایی نظامی است؛ ثانیاً، با روی گشاده از سوی اقوام و ملت‌های مختلف پذیرفته می‌شود؛ ثالثاً، ماندگار و دائمی است؛ رابعاً، نفوذ در ذهن و ضمیر است و نه تصرف سرزمین؛ و خامساً، این نوع کشورگشایی، کاری روا و صواب است؛ منشأ خدمت و هدایت و سعادت جامعه می‌شود (البته مشروط به آنکه علوم مورد نظر چنین نوع جهت‌گیری ای داشته باشند) كزين گونه كشور گشايي رواست به هر جا كه دانش رود مرز ماست @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢علم نافع، علم مولد و جامعه دانش‌بنیان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در روایات و ادعیه اسلامی تأکید ویژه‌ای بر «علم نافع» شده است. خطاب به فرزندشان امام حسن علیهما السلام می‌فرمایند: وَ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا خَيْرَ فِي عِلْمٍ لَا يَنْفَعُ؛ در دانشی که سود ندارد، خیری نیست. مسأله علم نافع در نظام ارزشی اسلام تا آنجا اهمیت دارد که از دعاهای همیشگی (ص) در تعقیبات نماز این بود که: اللَّهُمَّ إِنِّي أَعُوذُ بِكَ مِنْ عِلْمٍ لَا يَنْفَع‏؛ پروردگارا از علمی که سود نداشته باشد به تو پناه می‌برم» 🔻از اینجا دانسته می‌شود که هر دانشی لزوماً «خوب» نیست؛ علم ذاتاً ارزشمند نیست؛ علمی که برای فرد یا جامعه اسلامی ضرر داشته باشد و یا حتی نفعی در پی نداشته باشد، در نظام ارزشی اسلامی، «فاقد ارزش» و حتی ممکن است «ضدارزش» باشد. 🔹علم نافع، یعنی علمی که برای فرد یا جامعه اسلامی سودمند باشد. علمی که جامعه را عالم‌تر و آگاه‌تر کند؛ علمی است که صرفاً در ذهن و ضمیر عالم باقی نماند یا در لابلای کتاب‌ها و کتابخانه‌ها دفن نشود. توضیح آنکه یک علم ممکن است برای فردی خاص، نافع باشد، اما زمانی می‌تواند برای جامعه نافع باشد که سطح دانش و هنر و صنعت مردم را هم بالاتر بیاورد؛ یعنی علمی در خدمت شکل‌دهی به یک «جامعه دانش‌بنیان» باشد. 🔸به تعبیر دیگر، ممکن است تک‌تک آحاد مردم، عالم و دانشمند باشند، اما «جامعه»، جامعه‌ای «دانشمند و دانش‌بنیان» نباشد. و این در جایی است که دانش‌های افراد دانش‌هایی مولد نباشد، میزان دانش جامعه زمانی بالاتر می‌رود که دانش تک‌تک دانشمندان به درستی در میان سایر افراد جامعه توزیع شده باشد و این جز با کاربست دانش در جامعه و صنعت ناشدنی است. «کاربست دانش» موجب می‌شود دانشی که علی‌القاعده در اختیار تعداد قلیلی از افراد است، در اختیار جمع کثیری قرار گیرد. کاربرد دانش موجب می‌شود «جامعه‌» دانشمندتر و عالم‌تر شود. 🔻اما باید توجه داشت که دانش وقتی در محصول، نمایان می‌شود که افرادی باشند که توانایی کاربردی‌سازی آن را داشته باشند. 🔹براساس پایگاه استنادی WOS رتبه علمی ایران در سال ۲۰۲۱، ۱۷ بوده است اما رتبه تولید «علم فناورانه» ۲۷ بوده است. یعنی ما ده پله در تولید علوم فناورانه، و علوم و دانش‌های کاربردی نسبت به تولید علوم محض، عقب هستیم. این نسبت مع‌الاسف در حوزه علوم انسانی بسیار نگران‌کننده‌تر است. و این نشان می‌دهد که ما باید سرمایه‌گذاری بیشتری در حوزه دانش‌‌های کاربردی یا کاربست دانش داشته باشیم. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢حکمرانی، امنیت غذایی و تولید محصول سالم 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸چکیده سخنرانی در همایش ملی «حکمرانی، امنیت غذایی و تولید محصول سالم» 🔹امنیت غذایی بر اساس یک تعریف مشهور یعنی «دسترسی همه مردم جامعه به غذای کافی در تمام اوقات برای داشتن جسمی سالم». این موضوع همواره مورد توجه بشر و نظام‌های سیاسی و مدیریتی بوده است. در اسلام نیز به طور ویژه مورد تأکید قرار گرفته است. به عنوان مثال، در روایتی از (ص) چنین می‌خوانیم: مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى وَ عِنْدَهُ ثَلَاثٌ فَقَدْ تَمَّتْ عَلَيْهِ النِّعْمَةُ فِي الدُّنْيَا مَنْ أَصْبَحَ وَ أَمْسَى مُعَافًى فِي بَدَنِهِ آمِناً فِي سَرْبِهِ‏ عِنْدَهُ قُوتُ يَوْمِهِ فَإِنْ كَانَتْ عِنْدَهُ الرَّابِعَةُ فَقَدْ تَمَّتْ عَلَيْهِ النِّعْمَةُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ وَ هُوَ الْإِسْلَامُ؛ کسی که سه چیز را داشته باشد، وقتی روز خود را به شب می‌رساند، همه نعمت‌های دنیا را دارد: یک. (سلامت جسمانی) کسی که در جسم خود بیماری‌ای نداشته باشد؛ دو. (امنیت روانی) از نظر درونی احساس امنیت کند؛ سه. (امنیت غذایی) خوراک روزش را هم داشته باشد. سپس فرمود: اگر یک نعمت چهارمی را هم داشته باشد، او همه نعمت‌های دنیوی و اخروی را خواهد داشت و آن «نعمت اسلام» است. 🔸این امور در واقع، از ضروری‌ترین و اساسی‌ترین نیازهای آدمیان هستند. که تأمین آنها نیز از مهم‌ترین وظایف حکومت است. فلسفه و هدف اصلی حکومت تأمین این امور است. به همین دلیل کارآمدی و ناکارآمدی حکومت‌ها هم بر اساس همین مسائل سنجیده می‌شود. 🔹اما مسأله امنیت و سلامت غذایی در نیم قرن اخیر و در سایه پیشرفت‌های علمی در حوزه صنایع غذایی مورد توجه و حساسیت ویژه‌‌تری قرار گرفته است. با گسترش تکنولوژی به ویژه تکنولوژی‌های ناظر به مواد غذایی و افزایش مصرف افزودنی‌های شیمیایی، آفت‌کش‌ها، آنتی‌بیوتیک‌ها، هورمون‌ها و امثال آنها در تولید مواد غذایی، شاهد اثرات سوء آنها بر سلامت جسمانی و حتی روانی جامعه شده‌ایم. آلودگی‌ مواد غذایی به فلزات سنگین موجب نارسایی‌ کلیوی و کبدی و ... می‌شود. یکی از کسانی‌ که از ۳۵ سال پیش مسأله امنیت و سلامت غذایی در کشور را مورد تأکید قرار داده است رهبر حکیم و فرزانه انقلاب اسلامی، حضرت آیت‌الله خامنه‌ای‌، بوده است: ایشان در سال ۶۸ (۱۴ تیر) در دیداری که با عده‌‌ای کشاورزان داشتند فرمودند: «ما که می‌خواهیم با ابرقدرتها و زورگوها و چپاولگرهای دنیا سینه‌به‌سینه شویم و با آنها مقابله کنیم، باید اساسی‌ترین و اصلی‌ترین نیاز مردم و کشور، یعنی امر تغذیه را به نقطه‌ی اطمینان‌بخشی برسانیم، و این جز با توجه به روستاها امکانپذیر نیست.» در سال ۸۲ (۱۴ دی) نیز در دیدار جمعی از اصناف فرمودند: «امنیت غذایی برای کشوری بزرگ، پُرجمعیت و دارای هدف‌های بلند، بسیار مهم است؛ لذا بخش کشاورزی و دامدارىِ ما یک بخش ویژه و استثنایی است و همه باید برای آن تلاش کنند.» حقیقتاً تلاش‌های فراوانی هم در این جهت صورت گرفته است، به ویژه در دولت سیزدهم که عزم خود را بر خودکفایی در تأمین زنجیره مواد غذایی کشور جزم کرده است، در عین حال غفلت‌ها و کوتاهی‌هایی را هم در بخش‌هایی یا در زمان‌هایی شاهد بوده‌ایم. به عنوان مثال، بر اساس گزارش گمرک کشور در سال ۱۴۰۲: اقلام اساسی شامل ذرت دامی، دانه سویا، برنج، روغن دانه آفتابگردان، کنجاله سویا و گندم در زمره ۱۰ قلم اول کالاهای وارداتی کشور قرار داشته‌اند. که در مجموع از نظر وزنی ۴۸.۶ درصد و از نظر ارزشی ۱۵.۴ درصد از کل واردات کشور بوده است. میزان واردات ۲۵ قلم کالای اساسی در ۱۲ ماهه ۱۴۰۲ بالغ بر ۲۴.۷ میلیون تن و به ارزش۱۹.۵ میلیارد دلار بوده است. که ۶۳.۴ درصد از وزن و ۲۹.۴ درصد از ارزش کل واردات را بهخود اختصاص داده اند. در بین اقلام اساسی وارداتی اگر صرفاً اقلام خوراکی را لحاظ نماییم: ۲۳.۵ میلیون تن (۶۰ درصد از کل واردات کشور از لحاظ وزن) به ارزش ۱۴.۳ میلیارد دلار (۲۲ درصداز کل واردات کشور از لحاظ ارزش) بوده است. این اعداد و ارقام نشان می‌دهد به تلاشی مضاعف برای تأمین امنیت غذایی نیازمندیم. شاه کلید تامین امنیت غذایی از منظر حکمرانی، خودکفایی است. برای برای وصول به آن نقطه، همه بخش‌های تقنینی و اجرایی کشور، مجاهدانه و محققانه تلاش کنند. 🔻در پایان تذکر این نکته را هم لازم می‌دانم که برای تأمین امنیت غذایی افزون بر توجه به وظایف حاکمیت، چاره‌ای جز تقویت مطالعات انسانی درباره مسائل زنجیره تولید تا مصرف مواد غذایی نداریم. و الا به صرف تدوین آیین‌نامه و وضع قانون یا تحقیقات درباره بذرهای پرمحصول و آبیاری قطره‌ای و زیرسطحی و امثال آن قطعاً موفق نخواهیم شد. @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢وظیفه شرعی انتخاب اصلح 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸همانگونه که برای اقامه نماز، به عنوان یک تکلیف واجب الهی، موظفیم مقدمات آن را فراهم کنیم، برای اقامه دین و ارزش‌های دینی نیز موظف و مکلفیم مقدمات آن را فراهم کنیم. 🔹بدون تردید، یکی از مهم‌ترین ابزارها و مقدمات این کار، انتخاب فرد یا افرادی است که از بقیه نامزدها ظرفیت، توانایی و اراده قوی‌تری برای دفاع از ارزش‌های دینی و اقامه دین را داشته باشد. 🔻به همین دلیل، اگر به واسطه تعلل ما در انتخاب بهترین گزینه، کسی مسئولیت پیدا کند که به اجرای دین و ارزش‌های دینی اهتمام لازم را نداشته باشد، یا در بزنگاه‌ها سخنان و عملکرد دوپهلو داشته باشد، بدون تردید ما هم مسئولیم. گناه بی‌اعتنایی به ارزش‌های دینی در پرونده ما هم نوشته خواهد شد. 🔸در روایتی از وجود مقدس (ص) چنین نقل شده است: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ نَادَى مُنَادٍ أَيْنَ الظَّلَمَةُ وَ أَعْوَانُ الظَّلَمَةِ وَ مَنْ لَاقَ لَهُمْ دَوَاتاً أَوْ رَبَطَ لَهُمْ كِيساً أَوْ مَدَّهُمْ بِمَدَّةِ قَلَمٍ فَاحْشُرُوهُمْ مَعَهُمْ؛ آنگاه که روز قیامت فرارسد، منادی ندا دهد: «کجایند ظالمان و یاری‌گران آنها؟ و کجایند کسانی که دواتی را برای ستمگران لیقه کرده یا بند کیسه‌ای را برای آنان بسته و یا قلمی را در مرکّب فرو برده‌اند؟ آنها را نیز همراه با ظالمان محشور کنید.» ♦️معلوم است که تأثیر رأی دادن ما به یک فردی با اختیارات بسیار وسیع ریاست جمهوری کشوری مثل ایران، به مراتب بیش از لیقه‌کردن دوات یا بستن بند کیسه‌ یا تیز کردن نوک قلم است. رأی دادن یا رأی ندادن ما، اسباب قدرت یافتن یا نیافتن یک شخص می‌شود؛ آن هم قدرتی زایدالوصف و بسیار زیاد، قدرتی که همه ابعاد فرهنگی، دینی، اخلاقی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی ما را تحت الشعاع خودش قرار می‌دهد. 🔹بنابراین باید بدانیم که رأی خود را به چه کسی و با چه افکاری و با چه یاران و همراهانی می‌دهیم. 🔸معتقدم در انتخابات ریاست جمهوری، افزون بر توجه به خود شخص، یاران و همراهان او را هم باید رصد کرد؛ زیرا مدیران آینده بخش‌های مختلف کشور همانها هستند. پس باید رأی خود را با دقت به صندوق رأی انداخت. 🔻خدا رحمت کند را که به شکلی قاطع می‌فرمود: «ما تكلیف واجب شرعی داریم كه فرد اصلح را شناسایی كنیم و به او رأی بدهیم و اگر در شناسایی اصلح كوتاهی كنیم یا بعد از شناختن او به دیگری رأی بدهیم، گناه بزرگی مرتكب شده‌ایم.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢برکات دنیوی و اخروی امامت و ولایت 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸از کارویژه‌های اینجهانی امامت و ولایت، تنظیم‌گری معاش و ساختارمند کردن مناسبات دنیوی مردم است. به تعبیر علیه السلام: إِنَّ الْإِمَامَةَ زِمَامُ الدِّينِ وَ نِظَامُ الْمُسْلِمِينَ وَ صَلَاحُ الدُّنْيَا وَ عِزُّ الْمُؤْمِنِين.‏ امامت «شیرازه دین»، «مایه نظم و انسجام مسلمین»، «تأمین کننده خیر و صلاح این‌جهانی اهل دین» و «عزت و اقتدار مؤمنین» است. ما در طول نیم قرن گذشته، شمه‌ای از آثار و برکات دینی و دنیوی ولایت را در نظام مردم‌سالاری دینی و ولایت فقیه دیده‌ایم. در همین حوادث اخیری که برای رئیس جمهور شهید و هیئت همراه او رخ داد، نقش امنیت‌‌زا، اقتدارآفرین و امیدبخش ولایت را دیدیم. 🔻اما افزون بر برکات این‌جهانی، ولایت و امامت، تأمین کننده سعادت اخروی هم هست. (ص) درباره ولایت علیه السلام می‌فرماید: لَوِ اجْتَمَعَ النَّاسُ عَلَى حُبِّ عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍ لَمَّا خَلَقَ اللَّهُ النَّارَ. اگر مردم بر محبت علی بن ابی‌طالب اجتماع می‌کردند و همگان محبت و عشق علی را در دل می‌داشتند، خدای متعال آتش جهنم را نمی‌آفرید. الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي جَعَلَنَا مِنَ‏ الْمُتَمَسِّكِينَ‏ بِوَلَايَةِ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ الْأَئِمَّةِ ع‏لیهم السلام و الفُقَهاءِ العَادِلِین @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢در زشتی وارونه‌نمایی! 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸 صلى الله عليه و آله می‌فرماید: أشَدُّ الناسِ عَذابا يومَ القِيامةِ مَن يَرى الناسُ أنَّ فيهِ خَيرا و لا خَيرَ فيهِ؛ سخت‌ترين عذاب در روز قيامت از آن کسی است که مردم او را آدم خوبى بدانند، اما هيچ خوبى و خيرى در وجود او نباشد. 🔹بهومیل هرابال (Bohumil Hrabal) از نویسندگان مشهور اهل چک، در جمله‌ای حکمیانه می‌گوید: «برای خیانت هزار راه وجود دارد ولی هیچ‌کدام به اندازه‌ی «تظاهر به دوست داشتن» کثیف نیست!» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢مهارت مدیریت هیجان 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸یکی از مهم‌ترین و ضروری‌ترین مهارت‌های لازم برای موفقیت در مدیریت، «مهارت مدیریت هیجان» است. مدیران در کارهای مدیریتی خود به صورت روزانه و خواهی‌ نخواهی درگیر هیجانات گوناگونی می‌شوند. هیجاناتی از قبیل، شادی، غم، خشم و عصبانیت، دلتنگی برای اولویت‌های زمین‌مانده خود، و ... 🔹تصمیم‌گیری به هنگام غلبه هیجانات، به احتمال زیاد، تصمیمی واقع‌بینانه و صائب نیست. 🔻یک مدیر موفق کسی است که در چنین مواقعی، چه در موقع غلبه هیجانات مثبت و چه غلبه هیجانات منفی، هیچ تصمیمی نگیرد. و حتی الامکان در مورد مسائل کاری اظهار نظر هم نکند. صلی الله علیه و آله می‌فرماید: اَلصَّرعَةُ كُلُّ الصَّرعَةِ الَّذى يَغْضَبُ فَيَشْتَدُّ غَضَبُهُ وَ يَحْمَرُّ وَجهُهُ وَ يَقْشَعِرُّ شَعْرُهُ فَيَصرَعُ غَضَبَهُ؛ كمال شجاعت آن است كه كسى خشمگين شود و خشمش شدّت گيرد و چهره‌اش سرخ شود و موهايش بلرزد، امّا بر خشم خود چيره گردد.» @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
راهبردهای پیامبر اعظم برای اصلاح‌گری اجتماعی .mp3
29.87M
🎤 احمدحسین شریفی 🔷 موضوع: «راهبردها و راه‌کنش‌های پیامبر اکرم(ص) برای اصلاح‌گری اجتماعی و فرهنگی» ✔️اصلاح باورها و بینش‌ها ✔️ آموزش‌های مصداقی و عینی ✔️ساختارسازی ✔️برخورد جدی، قاطع، سریع و بدون تبعیض با فساد و ناهنجاری و قانون‌شکنی ✔️امیدآفرینی و برجسته سازی خوبی (ص) 🔸زمان: ۳/ مهر ۱۴۰۱ 🆔eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢«الهیات عملی»، «بعثت نبوی» و خودمتناقض بودن «سکولاریسم دینی» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸مهم‌ترین کارویژه پیامبر خاتم، «تعمیق تفکر توحیدی» و «امتداد توحید» در همه‌ی گستره زیست بشری و «سامان‌دهی نهادهای اجتماعی بر اساس فکر توحیدی» بود. نخستین و مهم‌ترین آموزه او این بود که «قولوا لااله الا الله تفلحوا». البته روشن است که صرف گفتن این جمله کفایت نمی‌کند. بلکه منظور «باور و اعتقاد» به توحید و «عمل بر اساس اقتضائات آن» است. و از اینجا معلوم می‌شود که توحید صرفاً یک اعتقاد عقلی یا باور قلبی نیست. بلکه امتداد عملی دارد. هم در زندگی فردی و هم در زیست اجتماعی. 🔹به همین دلیل، در آموزه‌های اسلامی، آیات و روایات بسیار زیادی را می‌بینیم که دلالت‌ها و اقتضائات اجتماعی، اقتصادی و اخلاقی «باور به خدا» و «باور به معاد» را بیان کرده‌اند. کافی است عبارت «مَنْ كانَ يُؤْمِنُ بِاللَّهِ‏ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ» را در کتاب‌های روایی جستجو کنید، تا امتداد عملی و اخلاقی آن باورهای بنیادین را ملاحظه کنید. حتی سکولارهایی مثل مهندس مهدی بازرگان و مقلدانش که «خدا و آخرت را تنها هدف بعثت» می‌دانند و همچنین مقلدان حوزه‌ای آنان که شأن و منزلت پیامبر اکرم (ص) را صرفاً در حد یک «مرشد معنوی» می‌پندارند، [صرف‌نظر از نادرستی چنین سخنی] اگر اساساً متوجه گفته خود باشند، و تأملی اندک در لوازم آن داشته باشند، هرگز نمی‌توانند از سکولاریسم و جدایی دین از سیاست و اجتماع سخن بگویند! زیرا، انسان موجودی اجتماعی است؛ در بطن جامعه و در دل ارتباطات اجتماعی رشد و نمو جسمی و روحی می‌یابد. «سلوک فردی» بدون ارتباط با «جامعه» ناممکن است. چگونه یک مکتب می‌تواند داعیة تربیت افراد را منهای توجه به ساختارها و نهادها و پدیده‌های اجتماعی داشته باشد؟! چگونه می‌تواند داعیه تربیت فردی را داشته باشد اما نحوه سلوک فرد به هنگام معاملات اقتصادی و در روابط سیاسی و قضایی و امثال آن را مشخص نکند؟! ♦️بنابراین اگر نیک بنگریم، ترکیب «سکولاریسم دینی»، ترکیبی «خودمتناقض» است. هیچ دینی اساساً‌ نمی‌تواند نسبت به جنبه‌های سیاسی و اقتصادی و اجتماعی افراد بی‌تفاوت باشد. حتی اگر هدف غایی خود را «فردسازی» بداند و نه «جامعه‌پردازی» یا «تمدن‌سازی». @Ahmadhoseinsharifi 🌹
اقبال‌شناسی۲۵ (درددل اقبال لاهوری با پیامبر اکرم).mp3
14.59M
🎤احمدحسین شریفی 🟢درس‌های اقبال‌شناسی 🔸جلسه بیست و پنجم: «درد دل اقبال لاهوری با پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله» 🔻چقدر غم‌انگیز است این شعر اقبال لاهوری، در وصف بی‌توجهی مسلمانان به آموزه‌های اسلام و پیامبر اکرم صلوات الله علیه: در عجم گردیدم و هم در عرب مصطفی نایاب و ارزان بولهب @Ahmadhoseinsharifi 🌹
هدایت شده از احمدحسین شریفی
🟢آیا پیامبر اکرم(ص) از پایان‌یافتن ماه صفر خوشحال بود؟ 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ يکي از دانش‌های ناظر به «فقه الحديث»، دانش «اسباب ورود حديث» است. اين دانش به منزلة دانش «شأن نزول» در تفسير قرآن است. هدف اصلی از دانش اسباب ورود حديث، شناخت شأن صدور روايات و فهم قرائن موجود به هنگام صدور روايات است. توضیح آنکه به صرف فهم معنای لغوی و اصطلاحی الفاظ و ترکيب‌های به کار رفته در احاديث نمی‌توان مدعی «فهم درست» آنها شد. در برخی از موارد برای فهم درست معنای احاديث، بايد اسباب ورود حديث را دانست. يعنی علت و زمينه‌ و بافت صدور آن سخن از معصوم را بايد فهميد. چرا که «شرايط زمينه‌ای» در فهم مراد معصومان حتماً نقش‌آفرين است. به تعبير ديگر، بايد قراين مقامی (شرايط اجتماعی و تاريخی و فرهنگی و حالات مخاطب و گوينده و ... ) را در نظر گرفت. متأسفانه بسياری از ناقلان اوليه احاديث و جامعان کتاب‌های حديثی، از نقش‌آفرينی قراين مقامی در فهم مراد معصومان غافل بودند و اهتمامی به ذکر آنها نداشته‌اند. به همين دليل، برای فهم مراد واقعی معصومان، يک حديث‌شناس محقق بايد تلاش بيشتری کند و حتی‌الامکان قرائن را در منابع موجود به دست آورد. مراجعه به منابع حديثی ساير فرق و مذاهب اسلامی يا مراجعه به منابع تاريخی و فهم درست تاريخ صدر اسلام و اوضاع فرهنگی‌ و اجتماعی حاکم بر قبايل و اقوام آن زمان و امثال آن می‌تواند پاره‌ای از گره‌ها را بگشايد. به عنوان مثال، در پاره‌ای از منابع اهل سنت حديثی از (ص) نقل کرده‌اند که فرموده باشد: «مَنْ بَشَّرَنِي بِخُرُوجِ آذَارَ فَلَهُ الْجَنَّةُ؛ هر کس مرا به پایان یافتن آذار بشارت دهد، من او را به بهشت بشارت می‌دهم.» آذار از ماه‌های رومی است؛ مصادف با خرداد شمسی است؛ برخی آن را به معنای دانسته‌اند و از این حدیث نحسی ماه صفر! و سعدی ماه ربیع الاول را نتیجه گرفته‌اند! این حدیث، به خودی خود و بدون آگاهی از بافت و زمینه‌های بیان آن، از نظر مضمونی آنقدر عجیب هست که حتی پاره‌ای از اهل حديث و ظاهرگرايانی مثل احمدبن حنبل نتوانسته‌اند با مضمون آن کنار بيايند و آن را تأييد کنند؛ به همين دليل گفته‌اند که اين حديث اصل و اساسی ندارد! اما اگر احمدبن حنبل قرائن مقامی صدور چنين سخنی را می‌دانست، چنين حکم قاطعی را صادر نمی‌کرد. از علت صدور چنين سخنی را به اين صورت نقل می‌کند که: «روزی پيامبر خدا(ص) با اصحاب خود در مسجد قبا نشسته بود و به آنان گفت: نخستين فردی که اکنون بر شما وارد می‌شود از بهشتيان است. برخی‌ از اين افراد چون اين سخن را شنيدند بيرون رفتند تا شتابان باز گردند و به سبب اين خبر از بهشتيان شوند! پيامبر اين را فهميد و به آنان که مانده بودند فرمود: اکنون چند نفر بر شما وارد می‌شوند که هر يک از ديگری سبقت می‌جويد؛ از ميان آنان هر کس به من بشارت دهد که ماه آذار تمام می‌شود اهل بهشت است. پس آن گروه بازگشتند و وارد شدند و نيز با آنان بود. پيامبر خدا(ص) به آنان فرمود: ما در کدام ماه رومی هستيم؟ ابوذر پاسخ داد: «ای پيامبر خدا آذار تمام شد.» پيامبر گفت: «ای ابوذر اين را می‌دانستم اما دوست داشتم که امت من بدانند تو بهشتی هستی.» به هر حال این حدیث هیچ ربطی به سعدی و نحسی ماه‌های صفر و ربیع الاول ندارد! اصل داستان چیز دیگری بوده است که در تحلیل مرحوم شیخ صدوق کاملاً واضح است. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟢کیفرِ «علاقه به احترام» 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔸در منابع اسلامی، اعم از شیعی و سنی، احادیث فراوانی و البته بسیار تکان‌دهنده‌ای در این موضوع داریم که اگر کسی علاقه و میل به احترام از سوی دیگران داشته باشد، او باید خود را برای آتش جهنم آماده کند! 🔹به عنوان مثال، در حدیثی از وجود مقدس (ص) چنین می‌خوانیم: مَن أحَبَّ أن يَتمثَّلَ لَهُ الرِّجالُ قیاماً فَلْيَتبَوَّأْ مَقعَدَهُ في النّار؛ هر كس دوست داشته باشد كه دیگران در برابر او و به احترام او بایستند، خود را برای آتش جهنم آماده کند. ♦️دقت در این حدیث حقیقتاً لرزه بر اندام انسان می‌آورد، چون می‌فرماید سرنوشت کسانی که «میل» و «علاقه» به این دارند که از سوی دیگر محترم شمرده شوند، آتش جهنم است. یعنی حتی اگر در دل کسی چنین میلی باشد، جایگاه او جهنم است. هر که را مردم سجودی می‌کنند زهر اندر جان او می‌آکنند 🔸خدایا به حرمت پاکان، احساسات، عواطف، امیال، خواسته‌ها، علایق و هیجانات ما را هم در همان مسیری قرار بده که خودت می‌پسندی. 🆔https://eitaa.com/ahmadhoseinsharifi 🌹
🟡«امام زمان» و «متعالی‌ کردن گرایش‌ها» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ 🔹یکی از مهم‌ترین روش‌های تربیتی و تبلیغی پیامبران الهی به ویژه صلی‌الله علیه و آله، «اصلاح گرایش‌ها» و «مدیریت امیال» مردم در جهت رضایت الهی بوده است. 🔸از نظر تجربی و فلسفی نیز احساسات، عواطف و هیجانات (یعنی مجموعه بسیار گسترده گرایش‌ها) نقشی جدی در مدیریت «کنش‌»ها و شکل‌گیری «حالات نفسانی» و همچنین تقویت یا تضعیف «بینش‌»ها و باورهای افراد دارند. با مدیریت گرایش‌ها می‌توان هم کنش‌های فردی و اجتماعی را مدیریت کرد و هم بینش‌ها را دگرگون کرد. گرایش‌های حیوانی، کنش‌ها و بینش‌ها را نیز حیوانی و سِفلی می‌کند؛ همانطور که گرایش‌های متعالی، کنش‌ها و بینش‌ها را نیز متعالی و عِلوی می‌کند. ♦️به همین دلیل، از مهم‌ترین راهبردهای تربیتی و اقدامات اصلاحی روحی له الفداء در عصر حضور، «مدیریت گرایش‌ها» و «متعالی‌کردن خواسته‌ها»ست. آنگونه که علیه السلام در توصیف اقدامات حجت واپسین، امام زمان و زمین، روحی له الفداء، می‌فرماید: «يَعْطِفُ‏ الْهَوَى‏ عَلَى الْهُدَى إِذَا عَطَفُوا الْهُدَى عَلَى الْهَوَى‏؛ هواهاى نفسانى را به متابعت هدايت الهى بازمی‌گرداند، در روزگارى كه هدايت الهى را به متابعت هواهاى نفسانى در آورده باشند.» 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
◻️نماز جمعه؛ نماز گشایش قلب و دوری از نفاق 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ نماز جمعه، نماز وحدت و وفاق و اجتماع مسلمین است. نماز اجتماع دل‌ها در راه دفاع از حقیقت است. نماز اجتماع دلدادگان به اسلام و ارزش‌های اسلامی است. نماز نمایش قدرت و اقتدار اجتماعی مسلمین است. نماز کسب معنویت و معرفت و بصیرت است. نماز تعمیق باورهای دینی و معرفت سیاسی و اجتماعی است. نماز آگاهی از جریان‌ها و مسائل جامعه اسلامی و جامعه جهانی است. نماز دشمن‌شناسی و دشمن‌ستیزی است. به همین دلیل، (هر چند اختلافات فتوایی میان فقهاء عظام درباره حکم نماز جمعه در عصر غیبت وجود دارد) آثار معنوی و بصیرتی و ایمانی آن به حدی است که ترک تعمدی حضور در تبعات معنوی و سیاسی خطرناکی دارد. در روایتی از صلی‌الله علیه و آله چنین می‌خوانیم: مَن تَرَكَ ثلاثَ جُمَعٍ تَهاوُنا بها طَبَعَ اللّه ُ على قَلبِهِ؛ هر كه سه نماز جمعه را، از روى اهميت ندادن به آن، ترك كند خداوند بر دل او مهر می‌زند. در روایتی دیگر فرموده‌اند: مَن تَرَكَ ثلاثَ جُمَعٍ مُتَعَمِّدا مِن غَيرِ عِلَّةٍ طَبَعَ اللّه على قَلبِهِ بخاتَمِ النِّفاقِ؛ هر كس، از روى عمد و بدون علّت، سه نماز جمعه را ترك كند، خداوند مُهر نفاق بر دل او زند. علیه السلام فرمودند: مَن تَرَكَ الجُمُعَةَ ثَلاثا مُتتابِعَةً لِغَيرِ عِلَّةٍ كُتِبَ مُنافِقا؛ هر كس سه جمعه متوالى، نماز جمعه را بی‌دليل ترك كند، منافق نوشته شود. کوردلی و نفاق از پیامدهای معنوی و سیاسی بی‌اعتنایی تعمدی به نماز جمعه است. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
◻️صبر و ظفر هر دو دوستان قدیم‌اند 🖊احمدحسین شریفی ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ در روایتی از صلی‌الله علیه و آله چنین نقل شده است: إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ مَعَالِیَ الأُمُورِ وَ یَکرَهُ سَفسَافَهَا؛ خداوند متعال كارهاى والا و شريف را دوست دارد و كارهاى پست و حقير را خوش ندارد این حدیث بدان معناست که خداوند دوست دارد بندگانش آرمان‌های بلند و اهداف متعالی داشته باشند. به کم راضی نباشند. اهداف نزدیک و دم‌دستی را دنبال نکنند. قله‌ها را ببینند. به دنبال فتح قله‌ها باشند. همواره افق‌های دوردست‌ را نگاه کنند. خود را برای فتوحات بزرگ آماده کنند. به امور پست و حقیر اکتفا نکنند. تنگ‌نظر و نزدیک‌بین نباشند. به جاده‌های همواره دلخوش نباشند. و در حدیثی از علیه السلام آمده است که راه دستیابی به آرمان‌ها و اهداف بلند، «صبر و بردباری» است: بِالصَّبرِ تُدرَکُ مَعَالِی الأُمُور؛ با صبر است كه امور والا فراچنگ آيند. استقامت و پایداری راه پیروزی و رستگاری است. از سنت‌های حاکم بر این جهان آن است که بدون تحمل سختی‌ها، وصول به قله‌ها ممکن نیست. برای رسیدن به قله‌ها باید راه‌های باریک و پرخطر را پیمود. پستی و بلندی‌های کوه‌ها و تپه‌ها را طی کرد. با حرکت در مسیر مستقیم نمی‌توان به قله رسید. راه را باید زیگزاگی پیمود. در حکمتی دیگر از امیرمؤمنان چنین می‌خوانیم: لَا يَعْدَمُ الصَّبُورُ الظَّفَرَ وَ إِنْ طَالَ بِهِ الزَّمَانُ؛ انسان شكيبا، پيروزى را از دست نمى‌دهد، هر چند زمان آن طولانى شود. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹
◻️اراجیف‌بافان «خوش خط و خال» 🖊احمدحسین شریفی ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ یکی از اقدامات همیشگی منافقان بیماردل در طول تاریخ اسلام، «تردید‌افکنی» در درستی برنامه‌ها و آرمان‌های اسلامی و «ناامیدسازی» جامعه اسلامی از دستیابی به اهداف و آرمان‌ها بوده است. چنین افرادی در صدر اسلام و در زمان صلی الله علیه و آله هم بودند. علیرغم آنکه می‌دانستند رسالت و پیام پیامبر اکرم در تقابل آشکار با دنیای شرک و کفر است، در عین حال، دائماً با یأس‌پراکنی و ناامیدسازی جامعه و به رخ کشیدن قدرت کفار و مشرکین و به اصطلاح امروزه، با ترساندن مسلمین از امر موهومی به نام جامعه جهانی! و امثال آن سعی می‌کردند دل پیروان پیامبر را بلرزانند. در درستی راه رفته، تردید ایجاد کنند. اراده آنان را برای ادامه مسیر، سست کنند. آینده‌ای تاریک و ترسناک برای پایداری و مقاومت آنان ترسیم کنند. الان هم عده‌ای از مارهای خوش خط و خالی که در لباس روحانیت لانه کرده‌اند، در بحبوحه تقابل جبهه حق و باطل و با اینکه شاهد جنایات بی‌سابقه صهیونیست‌ها علیه ملت فلسطین و لبنان و یمن و سوریه و حتی ایران اسلامی هستند، به نام واقع‌گرایی و عقلانیت، پرچم ذلت و تسلیم را بالا برده و از ملت‌های اسلامی می‌خواهند کشور مستقل اسرائیل را به رسمیت بشناسید! اینها از آشکارترین و بارزترین مصادیق نوپدید و معاصر «مرجفون» زمان پیامبر اکرم هستند. که قرآن کریم در آیه ۶۰ سوره احزاب درباره آنها می‌فرماید: لَئِن لَم يَنتَهِ المُنافِقونَ وَالَّذينَ في قُلوبِهِم مَرَضٌ وَالمُرجِفونَ فِي المَدينَةِ لَنُغرِيَنَّكَ بِهِم ثُمَّ لا يُجاوِرونَكَ فيها إِلّا قَليلًا؛ اگر منافقان و بیماردلان و اراجیف‌بافان مدینه [کسانی که اخبار دروغ و شایعات بی‌اساس پخش می‌کنند] دست از کار خود بر ندارند، تو را بر ضدّ آنان می‌شورانیم، سپس جز مدّت کوتاهی نمی‌توانند در کنار تو در این شهر بمانند. راه مواجهه با آنان نیز همان راهی است که قرآن کریم فرموده است: یک. برگشت از راه خیانت و تسلیم و ذلت؛ دو. تأدیب قانونی؛ و دست کم پاک کردن دامن پاک روحانیت شیعی از چنین لکه‌های ننگی. 🆔https://eitaa.com/joinchat/1153171503C4349780964 🌹