eitaa logo
نکات ناب آیت الله جوادی آملی
343 دنبال‌کننده
752 عکس
400 ویدیو
2 فایل
.بسم الله الرحمن الرحیم 🔍(قل اندعوا من دون الله ما لا ینفعنا ولا یضرنا و نرد علی اعقابنا بعد اذ هدانا الله کالذی استهوته الشیاطین فی الارض حیران..)‼ 📚تفسیر کامل هست مگر مطالبی که از حوصله عزیزان خارج باشد.... @R_seyedi313💬
مشاهده در ایتا
دانلود
بسم الله الرحمن الرحیم 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖سوره:حمد 📝آیه:(بسم الله الرحمن الرحیم) ⛳️الرّحمن و الرّحيم: دو صفت از صفات علياي خداي سبحان است كه از «رحمت» مشتق شده است. صيغه مبالغه است و بر «كثرت» دلالت مي‏ كند و صفت مُشبهه است و «ثبات و بقا» را افاده مي‏ كند. 🌪فرهنگ هاي لغت براي «رحمت» معاني فراواني مانند: رقّت، رأفت، لطف، رفق، عطوفت، حبّ، شفقت و دلسوزي ذكر كرده ‏اند؛ در حالي كه اوّلا ً اين ها رحمت است، نه خود آن؛ زيرا با مشاهده صحنه ‏هاي رقت‏ آور، ابتدا در قلب انسان رقّت، لطف، عطوفت، دلسوزي، محبّت، شفقت و رأفت و رحمت پديد مي‏ آيد. ⛅️ثانياً آنچه گفته شد، ويژگي مصداقي از مصاديق رحمت است كه در حادث مي‏ گردد؛ امّا رحمتي كه به اسناد داده مي ‏شود، از هر گونه و است؛ چنان كه اميرالمؤمنين (عليه‏ السلام) مي ‏فرمايد: خداوند رحيمي است كه به موصوف نمي ‏شود: «رحيم لا يوصف ». ❄️بنابراين، معناي جامع ، همان «اعطا و افاضه براي رفع حاجت نيازمندان» است و به اين معنا به خداي سبحان نيز اسناد داده مي ‏شود: «الرحمة من الله و». ☀️دو واژه رحمان و رحيم كه در است، بر اثر در و ساختار لفظي، داراي است: بر وزن وبراي ‎ است و وزن فعلان بر فراواني و سرشار بودن دلالت دارد؛ مانند: «غضبان» كه به معناي «سرشار از خشم» است. پس مبدأ از رحمت است و رحمت رحمانيّه ذات اقدس الهي همان و مطلقي است كه را فرا گرفته، بر افاضه مي‏ شود. 🌴اين رحمت فراگير همان (گسترده) و نور فراگير وجود است كه هر موجودي را روشن كرده است: (قل من كان في الضلالة فليمدد له الرّحمن مدّاً*بگو آنان که در گمراهی قرار دارند باید خدای رحمن به آنان (طبق آیین خود دهد). 🎲و امّا «رحيم» بر وزن فعيل و مُشْبِهه است كه بر دلالت دارد و به تناسب آن به معناي مبدئي است كه رحمتي و دارد كه از گسترش كمّي به ميزان رحمت رحمانيه برخوردار و اين همان است كه بر افاضه مي ‏شود: (...وكان بالمؤمنين رحيماً *و او همیشه بر مومنین رحیم است). 🚨كلمه «رحمن» همانند «إله»، بر غير خداي سبحان نيز قابل اطلاق است؛ امّا ، جز بر ذات اقدس خداوند اطلاق نمي‏ شود. 🐚لازم است توجه شود كه چون خداوند سبحان به مقتضاي (هو الأول) و هر شأن است، اگر كاري بدون توجه به او آغاز شود ‏الاول است؛ چنانكه اگر كار و شأني بدون قصد قرب به او كه «هو الآخر» است، انجام شود ‏الآخر و خواهد بود. از اين رو لازم است به نام آغاز شود. *قهراً چنين كاري ‏رجحان(بدون برتری) نيست؛ زيرا كار مرجوح كه خدا از آن است هرگز به خداوند ندارد. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌧لطايف و اشارات 1 ـ ادب الهي در شروع كار ❄️سوره مباركه كه اولين سوره كتاب خداست، با آيه كريمه (بسم الله الرّحمن الرحيم) كه حاوي و برخي اسماي صفات الهي است، آغاز مي‏ شود. بنابراين، «بسم الله» همدر سوره و هم در كتاب الهي آمده است و اين گونه، خداي سبحان ورود به و شروع عمل را به ما مي‏ آموزد. 🕊پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نيز در مقام تبيين همين ادب ديني فرمودند: هر كاري كه با نام خدا آغاز نگردد است: «كلّ أمر ذى بال لم يُبداي فيه باسم الله فهو أبتر». ابتر به معناي «منقطع الآخر» و ‏فرجام است و چون فاعل با پايان يافتن كار به هدف خود مي‏ رسد، كاري كه به ، ابتر است و از اين رو به زيركي و هوشي كه در به كار نيايد، چون به هدف اصيل خويش نرسيده است، «فطانت بَتراء» (زيركي بي ‏فرجام) گفته مي ‏شود. 💢آغاز كردن كار با نام خدا و ابتداي به اسم «الله» اشارتي لطيف و رمزگونه به لزوم و ، يعني جمع بين «حُسن فعلي*کار خوب» و «حُسن فاعلي*از قلب پاک» دارد. بنابراين، كاري را مي‏توان با نام خدا آغاز كرد كه هم حسن فعلي داشته باشد و هم حسن فاعلي؛ يعني هم حق باشد و هم از و نيّت خالص فاعل برخاسته باشد و اگر عملي هر دو حسن يا يكي از آن دو باشد، قابل با نام خدا نيست و به نيز نمي ‏رسد؛ زيرا كار باطل به باطل ختم مي‏شود. ☸پس براي شدن كار به اصيل خود كه حق است و مصونيّت از نافرجامي كه آفت فعل است، بايد كار را با و به حق آغاز كرد و از اين رو خداي سبحان مسئلتِ ورود صادقانه به كار و خروج پيروزمندانه از آن را به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) مي‏ آموزد: (وقل ربّ أدخلني مدخل صدق وأخرجني مخرج صدق.....و بگو خدایا مرا به کار خوب داخل و از کار خوب خارج کن). ⛱انساني كه با نام خدا وارد كاري شد و در و آن نام را حفظ كرد، هرگز در بين راه نمي‏ ماند: (ومن يتّق الله يجعل له مخرجاً ويرزقه من حيث لا يحتسب...هر کس که تقوای الهی پیشه کند راه خروج را برای او قرار می دهیم و روزی اش را از کجایی که گمان آنرا نمی برد می فرستیم). خداي سبحان در اين سوره به ما مي ‏آموزد كه حتي حمد و عبادت او نيز اگر با «اسم الله» آغاز نگردد، گرچه حسن فعلي دارد، ولي چون (حسن فاعلي*از قلب پاک بیرون نیامده) است، اَبْتر است. 🗼در فرهنگ ديني، «ابتر» بودن و نافرجامي هم به اسناد داده شده است؛ مانند آنچه در حديث پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) گذشت، و هم به ؛ مانند: (إنّ شانئك هو الأبتر...قطعا که دشمن تو ابتر است). ⌛️انسان ‏اي كه كار باطل مي ‏كند، يعني هم «قُبح فعلي» دارد و هم «قُبح فاعلي»، ابتر است و هرگز به مقصد ‏رسد. 🔮مراد از ابتر بودن فاعل، تنها نيست. فاجعه آن است كه انسان به مقصد و مقصود اصيل خود دست وگرنه و انقطاع نسل فاجعه ‏بار ؛ به ويژه در جهان آخرت كه سخني از روابط (قوم و خویشی) نيست: (فلا بينهم يومئدٍ...) و هر كس عقايد، اخلاق و كارهاي خويش است. 🔊حاصل آن كه، خداي سبحان با آغاز كردن كتاب وحي به نام خود، ديني در آغاز كردن كارها را به ما مي ‏آموزد. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i
بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ 📚تفسیر تسنیم 🧠استفاده برای 🎙علامه جوادی آملی 📖تفسیر سوره: حمد 💎آیه: (بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ) 🌴قرآن كريم، ماسواي «وجه الله» را با ترسيم كرده است. 🔆1 ـ (والذين كفروا أعمالهم بقيعة يحسبه الظَمْآن ماءً حتي إذا جاءه لم يجده شيئاً و عنده فَوَفّاه حسابه والله سريع الحساب). رهگذر تشنه در بيابان، را آب مي‏ پندارد و براي دستيابي به آن ‏_شتابد، ولي هر چه پيش مي ‏رود به خود نمي‏ رسد. كافران كه همواره در پي باطلند، در هنگام مرگْ در مي‏ يابند كه كارشان بوده است، نه اين كه كارهاي آنان از بقا داشته باشد، ولي در آن هنگام كارشان را كنند. 🍁2 ـ (وقدمنا إلي ما عملوا من عمل فجعلناه ....و ما به بررسی آنچه فرستاده اند می پردازیم، پس همه ی آنها را می سازیم). از اعمال تبهكاران در اين آيه كريمه به «هباء منثور» (ذرّات پراكنده در هوا) ياد شده است؛ زيرا پراكنده شدن ذرات هر چيزي در هوا، مايه صورت آن چيز است در حالي كه خصوصيت هر چيزي به صورت طبيعي آن است. 🌙3 ـ (يا أيّها الذين آمنوا لاتبطلوا صدقاتكم بالمنّ والأذي كالّذي ينفق ماله رئاء الناس ولا يؤمن بالله واليوم الآخر فمثله صفوان عليه تراب فأصابه وابل فتركه صلداً لايقدرون علي شي‏ء ممّا كسبوا والله لايهدي القوم الكافرين). اعمال منكر مبداي و معاد، همانند تخته سنگ لغزاني است كه قشري از خاك آن را پوشانده باشد و باراني درشت قطره بر آن ببارد و در لحظه‏ اي آن را شسته، به صورت سنگي روشن درآورد. 💥كسي كه بودن كار خود را در دنيا ‏بيند، همانند تيراندازي است كه در تاريكي شب هدفي را نشانه مي‏ گيرد و به ، شادمان است؛ اما همين كه روز برآمد، مي ‏بيند تير او به هدف و كارش به مقصد است. در قيامت كه ظرف ظهور حقايق است، نافرجامي ظهور مي‏ كند. 🍥 اين كه، آنچه با «وجه الله» ندارد ابتر، فاني و هالك است و آنچه براي تا ابد از گزند مرگ مصون است. 🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄🍄 📚تفسیر تسنیم 📬ایتا:https://eitaa.com/bourhan 📮سروش:http://sapp.ir/javadiamoli1 🗞وات ساپ:https://chat.whatsapp.com/CAYrOJatiFj21OhB8lua7i