#دفتر_اول #فهرست_دفتر_اول 1 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_1 بخش ۱ – #سرآغاز - #نی_نامه #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_2 بخش ۲ - #عاشق_شدن_پادشاه بر کنیزک رنجور و تدبیر کردن در صحت او #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_3 بخش ۳ - ظاهر شدن عجز حکیمان از معالجهٔ کنیزک و روی آوردن پادشاه به درگاه اله و در خواب دیدن او ولیی را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_4 بخش ۴ - از خداوند ولی‌التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بی‌ادبی #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_5 بخش ۵ - ملاقات پادشاه با آن ولی که در خوابش نمودند #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_6 بخش ۶ - بردن پادشاه آن طبیب را بر بیمار تا حال او را ببیند #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_7 بخش ۷ - خلوت طلبیدن آن ولی از پادشاه جهت دریافتن رنج کنیزک #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_8 بخش 8 - دريافتن آن ولى رنج را و عرض كردن رنج او را پيش پادشاه‏ #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_9 بخش ۹ - فرستادن پادشاه رسولان به سمرقند به آوردن زرگر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_10 بخش ۱۰ - بیان آنک کشتن و زهر دادن مرد زرگر به اشارت الهی بود نه به هوای نفس و تامل فاسد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_11 بخش ۱۱ - حکایت بقال و طوطی و روغن ریختن طوطی در دکان - حکایت #بقال_و_طوطى #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_12 بخش ۱۲ - داستان آن پادشاه جهود کی نصرانیان را می‌کشت از بهر تعصب - شروع حکایت #پادشاه_نصرانی_گداز - #مرد_احول #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_13 بخش ۱۳ - آموختن وزیر مکر پادشاه را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_14 بخش ۱۴ - تلبیس وزیر بانصاری #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_15 بخش ۱۵ - قبول کردن نصاری مکر وزیر را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_16 بخش ۱۶ - متابعت نصاری وزیر را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_17 بخش ۱۷ - قصهٔ دیدن خلیفه لیلی را - حکایت #لیلی_و_خلیفه #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_18 بخش 16 - بيان حسد وزير #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_19 بخش ۱۹ - فهم کردن حاذقان نصاری مکر وزیر را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_20 بخش ۲۰ - پیغام شاه پنهان با وزیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_21 بخش ۲۱ - بیان دوازده سبط از نصاری #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_22 بخش ۲۲ - تخلیط وزیر در احکام انجیل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_23 بخش ۲۳ - در بیان آنک این اختلافات در صورت روش است نی در حقیقت راه #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_24 بخش ۲۴ - بیان خسارت وزیر درین مکر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_25 بخش ۲۵ - مکر دیگر انگیختن وزیر در اضلال قوم #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_26 بخش ۲۶ - دفع گفتن وزیر مریدان را #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_27 بخش ۲۷ - مکر کردن مریدان کی خلوت را بشکن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_28 بخش ۲۸ - جواب گفتن وزیر کی خلوت را نمی‌شکنم #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_29 بخش ۲۹ - اعتراض مریدان در خلوت وزیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_30 بخش ۳۰ - نومید کردن وزیر مریدان را از رفض خلوت #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_31 بخش ۳۱ - ولی عهد ساختن وزیر هر یک امیر را جداجدا #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_32 بخش ۳۲ - کشتن وزیر خویشتن را در خلوت #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_33 بخش ۳۳ - طلب کردن امت عیسی علیه‌السلام از امرا کی ولی عهد از شما کدامست #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_34 بخش ۳۴ - منازعت امرا در ولی عهدی #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_35 بخش ۳۵ - تعظیم نعت مصطفی صلی الله علیه و سلم کی مذکور بود در انجیل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_36 بخش ۳۶ - حکایت پادشاه جهود دیگر کی در هلاک دین عیسی سعی نمود - شروع حکایت #پادشاه_مومن_سوز #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_37 بخش ۳۷ - آتش کردن پادشاه جهود و بت نهادن پهلوی آتش کی هر که این بت را سجود کند از آتش برست #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_38 بخش ۳۸ - به سخن آمدن طفل درمیان آتش و تحریض کردن خلق را در افتادن بآتش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_39 بخش ۳۹ - کژ ماندن دهان آن مرد کی نام محمّد را صلی‌الله علیه و سلّم به تسخر خواند #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_40 بخش ۴۰ - عتاب کردن آتش را آن پادشاه جهود #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_40 بخش ۴۱ - طنز و انکار کردن پادشاه جهود و قبول ناکردن نصیحت خاصان خویش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_41 بخش ۴۱ - طنز و انکار کردن پادشاه جهود و قبول ناکردن نصیحت خاصان خویش #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_42 بخش ۴۲ - بیان توکل و ترک جهد گفتن نخچیران به شیر - شروع حکایت #نخجیران_و_شیر #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_43 بخش ۴۳ - جواب گفتن شیر نخچیران را و فایدهٔ جهد گفتن #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_44 بخش ۴۴ - ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر جهد و اکتساب #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_45 بخش ۴۵ - ترجیح نهادن شیر جهد و اکتساب را بر توکل و تسلیم #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_46 بخش ۴۶ - ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر اجتهاد #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_47 بخش ۴۷ - ترجیح نهادن شیر جهد را بر توکل #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_48 بخش ۴۸ - باز ترجیح نهادن نخچیران توکل را بر جهد #مولوی - #مثنوی_معنوی 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

#مثنوی_معنوی_دفتر_اول_27 بخش ۲۷ - مکر کردن مریدان کی خلوت را بشکن جمله گفتند ای حکیم رخنه‌جو این فریب و این جفا با ما مگو چارپا را قدر طاقت بار نِه بر ضعیفان قدر قوّت کار نِه دانهٔ هر مرغ اندازهٔ ویست طعمهٔ هر مرغ انجیری کیست طفل را گر نان دهی بر جای شیر طفل مسکین را از آن نان مرده گیر چونک دندانها بر آرد بعد از آن هم بخود گردد دلش جویای نان مرغ پَر نارسته چون پران شود لقمهٔ هر گربهٔ دران شود چون بر آرد پر بپرّد او بخوَد بی‌تکلف بی‌صفیر نیک و بد دیو را نطق تو خامش می‌کند گوش ما را گفت تو هش می‌کند گوش ما هوشست چون گویا توی خشک ما بحرست چون دریا توی با تو ما را خاک بهتر از فلک ای سماک از تو منور تا سمک بی‌تو ما را بر فلک تاریکیست با تو ای ماه این فلک باری کیست صورت رفعت بود افلاک را معنی رفعت روان پاک را صورت رفعت برای جسمهاست جسمها در پیش معنی اسمهاست https://eitaa.com/masnavei/46 🙏کانال مثنوی معنوی 🆔 @masnavei

#داستان_پادشاه_نصرانی_گداز 17 #مثنوی_معنوی_دفتر_اول_27 مكرر كردن مريدان كه خلوت را بشكن‏ [مردم باتفاق گفتند اى مرد حكيم كه مى‏خواهى در اطراف تقاضاهاى‏ ما شكافى پيدا كرده و از آن جا بگريزى با ما از راه فريب و جفا سخن مگو.] [ () ما چون اسيران هستيم تا كى فريب بر ما روا مى‏دارى و ما بى ‏دل و بى ‏جانيم تا چند با عتاب با ما سخن مى‏گويى؟] [ () چون از اول ما را پذيرفتى تا آخر مرحمت خود را از ما دريغ مدار.] [ () ضعف و فقر و عجز ما را مى ‏دانى دواى درد ما را هم دانسته ‏اى.] [بدوش چار پايان بقدر طاقت بار نهند تو نيز بر ضعيفان باندازه توانايى كار تحميل كن.] [دانه هر مرغى در خور جثه او است و هر مرغى نمى ‏تواند انجير بخورد.] [بطفل نوزاد اگر عوض شير نان بدهند مرگش مسلم است.] [ولى وقتى دندان در آورد خود جوياى نان خواهد شد.] [بچه مرغى كه هنوز بال در نياورده اگر پروازش دهند طعمه گربه درنده خواهد شد.] [ولى چون پر در آورد بدون كمك و تشويق كسى خود خواهد پريد.] [سخنان تو ديو را مجاب و ساكت مى ‏كند گفتار تو گوش ما را تبديل بهوش مى‏سازد.] [چون تو سخن مى‏گويى گوش ما هشيار است تو درياى بى‏كران هستى كه با تو خشگيها دريا است.] [اى آن كه از زمين تا فلك الافلاك بوسيله تو روشن است با وجود تو خاك براى ما بهتر از افلاك است.] [بى ‏وجود تو آسمان براى ما تاريك است و با تو اى ماه كى زمين تاريك خواهد بود.] [ () با ماه روشن تو شب كجا تاريك خواهد بود و روز بى ‏نور تو ظلمانى و تاريك است.] [ () ما با تو در عالم خاك بر فلك دست يافتيم و بى ‏تو اگر در افلاك باشيم چون خاك پست و بى ‏مقدار خواهيم بود.] [افلاك در صورت داراى رفعت و سر بلندى هستند ولى معناى رفعت و علو جانهاى پاك است.] [صورت بزرگى و رفعت مخصوص اجسام است و اجسام در مقابل معنى چون اسامى هستند نسبت بمسماى خود.] [ () براى خدا نظر خود را از ما دريغ مدار و ما را نوميد مكن كه دوره اندوه ما بطول انجاميد.] ادامه دارد ... 🆔 @masnavei