2️⃣ 🔘 سنت عَرض دین 🔹 پیش‌تر و در زمان حضور حضرات معصومان(ع) در میان عموم مردم، سنت پسندیده‌ای به عنوان #عرض_دین ، وجود داشت و مردم با مراجعه به امام، درک و دریافت خود را از دین عرضه می‌داشتند و کین و نفرت خود را اعلان می‌کردند تا به #محک و معیار حقیقی #حجت خداوند، سنجیده شود. 🔹 پس از آن، هر آنچه را که امام تأیید می‌کردند، ادامه می‌دادند و آنچه را که امام رد می‌فرمودند، #اصلاح می‌کردند تا مبادا زندگی دنیوی، برزخی و قیامتی آنان به خطر بیفتد و در پیشگاه خداوند متعال، شرمنده یا مستحق عذاب و کیفر اخروی شوند. 🔹 اهل ایمان معمولاً، این سنت را به صورت دوره‌ای تکرار می‌کردند و به عبارتی خود را و #باور و #دریافت خود را #به_روزرسانی می‌کردند؛ زیرا با گذر زمان و بروز و ظهور جریانات سیاسی، اجتماعی و مذهبی و هجوم #فرقه‌ ها و نحله‌ها، هریک خود را مکلف می‌شناختند تا با به روزرسانی، از بروز اعوجاج و #انحراف فکری، فرهنگی و عملی در خود، جلوگیری کنند. 🔹 در این روز و روزگار و به وقت غلبه حوزه فرهنگی و تمدنی الحادی غربی، تشخیص میزان صحت و سقم جمله دریافت‌ها و اندیشه‌هایمان و تجربة مُهر مردودی یا قبولی نزد حجت حی خداوند بر پای کارنامه بسیاری از عاداتمان پیشکش؛ در حالی‌که دربارة صحت و سلامت بسیاری از مناسبات اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و حتی همة آنچه که در سال‌های تحصیل از مسیر مدارس و دانشگاه‌ها و سایر نظام‌های آموزشی دربارة عالم و آدم آموخته‌ایم و درباره آنها خود را مکلف به عمل می‌شناسیم، جای #تردید جدی وجود دارد. تاکنون حتی دربارة مبادی این آموزه‌ها، #پرسش نکرده‌ایم. 📚 کتاب « #حصن_حصین» اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 #معرفت_امام #حدیث_سلسلةالذهب @mouood_org

3️⃣ 🔘 سنت پشت به قبله سخن راندن 🔹 خطبا در مسجد و مصلا، در هنگام سخن راندن، پشت به #قبله و روی به مخاطبان، سخن می‌گویند. وقتی خطیب پشت به قبله با مردم سخن می‌گوید، در حرکت تمثیلی و نمادین زیبایی، #تکیه‌گاه خودش را «قبله» قرار داده و با پشت‌گرمی قبله با مردم سخن می‌گوید. 🔹این حرکت به شرط آنکه همراه با #باور قلبی سخنران و خطیب باشد و صورت و معنی در هم جمع شوند، نتایج بزرگی را در بردارد. به بیان دیگر، شرط اصلی آن است که سخنران در صورت و #ظاهر، پشت و تکیه‌گاهش، «قبله» و در #باطن نیز قلبش متوجه و متذکر ادب و احکام اهل قبله باشد. 🔹 آنکه بی‌مراجعه به قبله، بی‌حضور قلب و بی‌استناد به اسناد اهل قبله سخن می‌گوید، خودکامه‌ای است که در میان مردم، #شبهه می‌پراکند. ذهن و جان را آلوده می‌سازد و جسم و جان مردم را مستعد فرود و هجوم شیاطین می‌سازد. 🔹 هیچ در این‌باره اندیشه کرده‌اید که تا چه اندازه مردم، #پراکنده گویند؟ پراکنده اندیشه‌اند؟ مبتلای صدها ایسم‌ و مرام و ایدئولوژی‌اند و درگیر و دار با مسلک‌ها، از سیر در راه و صراط مستقیم ائمه هدی(ع) درمانده‌اند؟ 🔹 راز این‌همه، به آن برمی‌گردد که تکیه‌گاه و قبله خود را نفس خود قرار داده‌ایم؛ اعراض از #قبله_حقیقی کرده‌ایم. باور نیاورده‌ایم که حق سخن گفتن نداریم؛ مگر آنکه تکیه‌گاه خود را قبله قرار داده باشیم. 🔹 حق سخن راندن برای آن کسی محفوظ است که به تمام معنی در او، #اراده_معطوف_به_حق و اراده معطوف به قبله، ظهور یافته باشد. در مدرسه تعلیم نیافته‌ایم و معلمان ما نیز تعلیم نیافته بودند و بر این مدار مستقر نشده بودند که به قول #حافظ بدانند: چون جمع گشت معانی، گوی بیان توان زد! 📚 کتاب « #حصن_حصین» اثر #اسماعیل_شفیعی_سروستانی از مجموعه #حریم_یار 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/Hesn طاقچه: https://b2n.ir/170333 کتابراه: https://b2n.ir/178083 پاتوق کتاب فردا: https://b2n.ir/580082 فراکتاب: https://b2n.ir/332316 #معرفت_امام #حدیث_سلسلةالذهب @mouood_org

🔘 نقش سازنده انتظار: #سه_رکن_اساسی_مفهوم_انتظار 🔸 برای درک درست نقش سازنده انتظار و اميد به آينده در فرد و جامعه لازم است ارکان و پايه‌های اساسی آن را بررسی کنيم. 🔸 هر کس با مراجعه به خود و بررسی مصداق‌های مختلف انتظار درمی‌يابد که اين مفهوم سه پايه اساسی دارد: 1. ناخشنودی از وضع موجود يا قانع نبودن به آن؛ 2. #اميد و #باور داشتن به آينده مطلوب؛ 3. #تلاش برای تحقق #آينده_مطلوب. 🔸 بدون ترديد، انتظار، چه در معنای عام و چه در معنای خاص آن زمانی فعليت می‌يابد که سه رکن ياد شده محقق شود. 🔸 کسی که نسبت به وضع موجود خود و شرايطی که در آن به سر می‌برد، هيچ احساس ناخوشايندی ندارد، يا آينده روشنی پيش روی خود نمی‌بيند و نسبت به امکان تغيير شرايط موجود، باور درستی ندارد، يا در راه تحقق آينده‌ای که آن را مطلوب می‌داند و رسيدن به هدفی که چشم‌انتظار رسيدن آن است، هيچ تلاشی نمی‌کند، هرگز نمی‌تواند در شمار منتظران باشد. 📚 برگرفته از کتاب #درسنامه_فرهنگ_مهدویت_و_انتظار, ج 3: #چشم_به_راه؛ اثر #ابراهیم_شفیعی_سروستانی 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/darsnameh از کتابراه: https://b2n.ir/504402 از فراکتاب: https://b2n.ir/790748 از طاقچه: https://b2n.ir/878540 #امام_زمان_شناسی @mouood_org

🔘 نقش سازنده انتظار: چه کسی را می توان #منتظر خواند؟ 🔸اگر بخواهيم با توجه به #سه_رکن_اساسی_مفهوم_انتظار به تحليل مفهومی انتظار ظهور امام مهدی(ع) بپردازيم و مشخص کنيم چه زمانی می‌توان فردی را واقعا منتظر ظهور دانست، بايد به سه نکته اساسی اشاره کنيم: 🔸 1. #آگاهی نسبت به شرايط موجود و معرفت نسبت به شرايط عصر موعود؛ 2 . #باور به تحقق #وعده الهی در مورد #آينده_جهان و حاکميت نهايی دين خدا بر سراسر زمين؛ 3. حرکت و تلاش در راه #زمينه‌_سازی يا تحقق جامعه موعود. 🔸 نخستين شرط انتظار اين است که انسان به آن حد از آگاهی و شناخت برسد که بفهمد وضع موجود جهان و مناسبات حاکم بر آن خشنود کننده نيست و شرايطی که در آن زندگی می‌کند، با عظمت وجودی انسان و شأن او تناسبی ندارد. 🔸 اين شناخت تنها در صورتی به دست می‌آيد که آدمی ابتدا شرايط موجود جامعه خود و شرايط جامعه موعود را به درستی بشناسد و آن‌گاه به مقايسه آنها بپردازد و به داوری بنشيند که واقعا کدام يک از اين شرايط، شايسته مقام انسان به عنوان اشرف مخلوقات است. 🔸 شرط دوم، باور به سعادتمند شدن جهان و رستگاری بشر در پايان تاريخ است. باور به اين حقيقت که سرانجام جهان طعم خوش حقيقت، عدالت و معنويت را خواهد چشيد و ريشه هر چه دروغ، ستم، فساد و تباهی است، از زمين کنده خواهد شد. 🔸 بی‌ترديد، تحقق شرايط يادشده مستلزم تلاش فراگير فردی و اجتماعی در حوزه‌های مختلف #فرهنگی، #اجتماعی، #اقتصادی، #سياسی و #نظامی است. تلاشی که اگر محقق شود، فرد و جامعه، مصداق رواياتی خواهند شد که در آنها منتظران ظهور را با ياوران امام مهدی(عج) و حاضران در صحنه‌های نبرد عصر ظهور مقايسه کرده و ثواب و شأن و مرتبه آنها را يک‌سان دانسته‌اند. 📚 برگرفته از کتاب #درسنامه_فرهنگ_مهدویت_و_انتظار, ج 3: #چشم_به_راه؛ اثر #ابراهیم_شفیعی_سروستانی 📬 خرید از یاران شاپ https://b2n.ir/darsnameh از کتابراه: https://b2n.ir/504402 از فراکتاب: https://b2n.ir/790748 از طاقچه: https://b2n.ir/878540 #امام_زمان_شناسی @mouood_org

1️⃣2️⃣ 🔘 تجلی مسخ باورها در تمدن 💠 مطالعه در احوال تمدن‌های منسوخ نشان می‌دهد که هر تمدنی در اوج شکوفایی و درخشندگی بیشترین نسبت و رابطه را با #فرهنگ و #ادب خود داشته بگونه‌‌ای که آن فرهنگ، روح خود را در تمامی صورت‌های مادی آن #تمدن می‌دمیده است و پرورده‌شدگان در آن فرهنگ و تمدن، هرگاه که بنایی را برپا می‌داشتند؛ ویژگی‌های فرهنگی خود را در آن فرهنگ در آن می‌نمایانند . 💠 بنا به این دلیل است که امروزه می‌توان برای معماری یا هر یک از مناسبات و معاملات، هویتی معین عرضه داشت. در غیر این صورت همگی به شکلی آشفته و درهم، حکایت آشفتگی درونی معماران و سازندگان خود می‌کردند. 💠 تعریف معینی که حد و رسم یک #معماری را در صورتی جزئی و یا یک تمدن را به شکلی کلی معلوم کند، نمایانگر نوع نگرشی خاص درباره هستی است. 💠 انعکاسی که از دریافت معمار از عالم و جایگاه انسان در میان آن؛ روحی که در میان مصالح ساختمانی دمیده شده است. 💠 از همین‌جاست که باید گفت: «اخلاق و فرهنگ هر قوم، در تفکر #هستی‌_شناسی خاص او تثبیت می‌شود.» 💠 اما باید توجه داشت که هرگاه #باور یک قوم درباره هستی، بدل به #علم و #اطلاع شد آن باور #مسخ می‌شود، زیرا، انسان تنها در برابر باور خویش مقید است و بر فرمان قلب خویش عمل می‌کند و در مقابل «دانسته‌ها» مبین هیچ‌گونه باوری نبوده و انجام هیچ عملی را تضمین نمی‌نمایند. 📚 « #تفکر_فرهنگ_و_ادب_تمدن » 📖 برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد این کتاب به نشانی زیر مراجعه فرمایید: 🌐 https://b2n.ir/Tafakkor #مطالعات_فرهنگی @mouood_org