📆 مطالبی پیرامون شناخت "دانشجوی واقعی" به مناسبت روز دانشجو؛ (۱۶ #آذر) 🔹 حضرت #امیر علیه‌السلام در حدیث #کمیل می‌فرماید: «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ»؛ #دانشمند متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. «وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ دانشجویی که فهمیده که #عالم_ربانی شدن، سعادت #دنیا و #آخرت است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ #هدف دیگری ندارد که اگر همین #دانشجو غذا را آوردند موقع افطار در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این #سعادت بر دلش گشوده بشود. «عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ #نجات را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های #اخلاقی که در ما - در بنده - هست از #کودکی و متحجر و جامد شده و فرمانده وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! #دانش را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما #علم، دانش، #صنعت، #هنر برای چیست و به نظر حضرت #علی علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به #فکر این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض #خطر و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با #کتاب، با #مطالعه، با #کلاس و این‌ها. «وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ»؛ و عموم #مردمی هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفان‌اند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید #مطهری در کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه وقتی استاد خودش حاج میرزا علی آقای #شیرازی را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!؛ یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریت‌اند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک #همسر می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، هَمَّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! #خیال می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که درآمد خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این #طلبه است، خیال می‌کرده این دانشجو است. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، #انسان_شناسی و #جهان_شناسی ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که #انسان دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده که از من گذشته، شما جوانان از خدا بخواهید که آن #توفیق دانشجو بودن را ان‌شاءالله به شما #لطف کند. و السلام علیکم و رحمة الله ۷۶/۸/۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 خشیت الهی 🔹 «اللهّمَ أقسِم لَنا مِن خَشیَتِکَ ما یَحُولُ بَینَنا و بینَ مَعصِیَتِک»؛ (اعمال شب #نیمه_شعبان) 🔸 الآن صحبت بر این است که چرا #حجاب در مملکت مراعات نمی‌شود؟! برای این است که #خشیت نیست. خشیت یعنی پروا. پروا از چه؟ از خدای #حاضر و #ناظر. وقتی #علم به خدا نباشد، وقتی دانش نباشد، وقتی آدم کر و کور باشد، از چه پروا کند؟ از در و دیوار؟! این است که مسئله خشیت اهمیت پیدا می‌کند. «اِنّما یَخشَی اللهَ مِن عِبادِهِ العُلَماءُ»؛ (فاطر:۲۸)؛ علم صحیح، واقع بینی، #جهان_شناسی و #انسان_شناسی برای انسان خشیت می‌آورد. یعنی فرقی به حالش نمی‌کند در تنهایی باشد یا در بین مردم باشد. برایش یک‌سان است. چون خدایی که در شهر و مملکت و خیابان‌ها هست، در خانه و لانه و زیرزمین‌ها هم هست. فرقی نمی‌کند. اگر آن دانایی برای مردم پیدا بشود، #مدینه_فاضله درست می‌شود. پس نقص عمده‌ی ما که باید به #دولت، #ملت، #مجلس شورای اسلامی گفت، نبودن #اعتقاد صحیح است. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ #جهان_شناسی 🎵قطعه صوتی🔻 🔹توصیه مرحوم علامه در شب های جمعه 🔸«وما خلقنا السماء و الأرض و ما بینهما باطلا ذلک ظن الذین کفروا...» 🔹معنای کفر در این آیه 🔸نسبت جزای الاهی با عمل انسان ✅ مرحوم آیة الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ #توحید #جهان_شناسی #تربیت 🔺 بارگاه مَلِک 🔹 معمولاً انسان از کودکی که رو به رشد می‌رود هوای نفس مسلّط بر فکرش است؛ یعنی اگر به او بگویند فلان درس را بخوان، فلان عبادت را بکن، فلان کار را انتخاب بکن، فوری در ذهنش می‌آید که این دستور چه سودی برایم خواهد داشت؟ این‌ها همه رشته‌های #شرک آمیزی است که از کودکی در ما پیدا می‌شود. ما که در گاهواره بودیم نیاز به غذا یا آب یا شیر یا خواب داشتیم. این‌ها به وسیله‌ی پدر و مادرِ ما به ما می‌رسیده، گریه می‌کردیم، می‌آمدند ما را تر و خشک می‌کردند، غذا می‌دادند. این حالت توجه به اسباب است، توجه به مسبِّب الاسباب نیست. چون شعور، شعورِ کمی است، ضعیف است. خیلی جهان برای انسان انحصار و کوچکی دارد. به گفته سعدی: رئیس دهی با پسر در رهی گذشتند بر خیل شاهنشهی یک دهدار، یک کدخدا که در یک دهی فرماندهی می‌کرد، این با پسرش پیشامدی کرد از ده خارج شدند، بعد یک سپاه و لشکری و آمد و شدی دیدند و از آن طرف اسب سوارها، از این طرف فیل سوارها مثلاً. این پسر نگاه کرد دید پدرش خیلی در خودش رفت و دست و پایش را گم کرد. گفت که تو مگر همان نیستی که در ده این‌طور سروری داری و همه کس به فرمانت کمر بسته‌اند و... همه می‌گویند بله قربان و این‌ها. گفت پسر درست است ولی این‌ها در موقعی است که ما در ده باشیم، ولی این‌جا دیگر ده نیست! ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#خداشناسی #جهان_شناسی #نعمت_شناسی 🔻والشمس و ضحاها 🔸نعمت آب شیرین 🔹فواید خورشید 🔸نعمت اذان 🔹فریاد خدا ✅ مرحوم آیة الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ #جهان_شناسی مهمان خانه‌ای که ما وارد آن شده‌ایم🔻 یک وقت حیوانی را می‌برند در یک آخور یا طویله یا باغ وحشی، خب این می‌بیند که با او به قدر این که شکمش را سیر کنند و خوابگاهش را درست کنند به او خدمت شده. ✅ اما یک وقت یک انسانی می‌بیند که در زمین و آسمان آفریده شده. خب اگر چشمش را به هم بگذارد می‌شود همان حیوانی که در باغ وحش است، اما چشم و گوشش را که باز کند فکرش را که به کار بیندازد به حال حیرت در می‌آید. از بس به او احسان شده. یک چنین دنیایی مهمان خانه شده و او در آن وارد شده. این جور فکر می‌کند. عظمت عالم هستی در برابر ما مجسم باید بشود تا اینکه موقعیت خودمان را بشناسیم که ما که هستیم؟ مهمان که هستیم؟ این چیزها را بفهمیم، تا در مقابل آن قدرتی که خلقت ما را این اندازه مجهز و کامل آفریده خضوع پیدا کنیم و سپاس گذاری کنیم. ✅ مرحوم آیة الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#دنیا #جهان_شناسی 🔹 سعی کنیم که علاقه‌ی به غیر خدا را کم‌کم [از دل بیرون کنیم] در عرض پنجاه سال، نه این‌که در عرض امسال این کلاس را بگذرانیم، فردا کلاس دیگر را. بعضی‌ها می‌آیند سؤال می‌کنند، مثل این‌که می‌خواهند مثلاً یک چیزی را امسال یاد بگیرند و تمام کنند، سال دیگر آن‌جور، می‌گویند: نمی‌شود. نشد، دیر شد، فلان شد. نه آقا این حرف‌ها نیست! شما بیست سال زحمت بکش که حب دنیا از دلت برود بیرون، ببین می‌شود؟ خدای نخواسته اهل ریا هستی، ریا از دلت برود. اهل بخل هستی، بخل از دلت برود. اصلاً این دبستان دنیا را خدا برای این چیزها آفریده، نه برای چیزهای دیگر. تهیه‌ی مال و حقوق و این‌ها مثل علفی می‌ماند که برّه‌ها استفاده می‌کنند. این‌ها که قیمتی ندارد! زندگی که چندتا بچه انسان دارد و این‌ها مثل چند تا برّه است که یک گوسفند دارد. این‌ها که چیزی حساب نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#دنیا #جهان_شناسی 🔹 سعی کنیم که علاقه‌ی به غیر خدا را کم‌کم [از دل بیرون کنیم] در عرض پنجاه سال، نه این‌که در عرض امسال این کلاس را بگذرانیم، فردا کلاس دیگر را. بعضی‌ها می‌آیند سؤال می‌کنند، مثل این‌که می‌خواهند مثلاً یک چیزی را امسال یاد بگیرند و تمام کنند، سال دیگر آن‌جور، می‌گویند: نمی‌شود. نشد، دیر شد، فلان شد. نه آقا این حرف‌ها نیست! شما بیست سال زحمت بکش که حب دنیا از دلت برود بیرون، ببین می‌شود؟ خدای نخواسته اهل ریا هستی، ریا از دلت برود. اهل بخل هستی، بخل از دلت برود. اصلاً این دبستان دنیا را خدا برای این چیزها آفریده، نه برای چیزهای دیگر. تهیه‌ی مال و حقوق و این‌ها مثل علفی می‌ماند که برّه‌ها استفاده می‌کنند. این‌ها که قیمتی ندارد! زندگی که چندتا بچه انسان دارد و این‌ها مثل چند تا برّه است که یک گوسفند دارد. این‌ها که چیزی حساب نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#جهان_شناسی #نعمت_شماری 🔺 به مناسبت ۲۵ ذی القعدة الحرام روز #دحوالأرض «فإنّ العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أوّل مراتب شکرها». ✍️ در این ماه ذی‌قعده مهم‌ترین مسأله، تلاش برای علم به نعمات خداست زیرا علم به نعمت و بزرگی و مقدار نعمت اول مراتب شکر خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن انسان از حیوانیت است. ما دیگر از این مهم‌تر مسأله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. 🔹 ویل دورانت که نویسنده‌ی فلسفی آمریکاست می‌گوید: ما دانشگاه‌های‌مان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم اقتصاد را می‌خواند، سیاست را می‌خواند و وارد مقامات کشوری و لشکری می‌شود آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. 🔸 پس ما با فرهنگ و تمدن امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات فکر کنیم. ایشان فکرش را کرده می‌فرماید: «فإنّ العلم بالنّعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده من کرم هم نیستم، از خودم هیچ نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم! این را می‌گویند بندگی. وقتی بنده شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم چقدر است فهمید، اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#دنیا #جهان_شناسی 🔹 سعی کنیم که علاقه‌ی به غیر خدا را کم‌کم [از دل بیرون کنیم] در عرض پنجاه سال، نه این‌که در عرض امسال این کلاس را بگذرانیم، فردا کلاس دیگر را. بعضی‌ها می‌آیند سؤال می‌کنند، مثل این‌که می‌خواهند مثلاً یک چیزی را امسال یاد بگیرند و تمام کنند، سال دیگر آن‌جور، می‌گویند: نمی‌شود. نشد، دیر شد، فلان شد. نه آقا این حرف‌ها نیست! شما بیست سال زحمت بکش که حب دنیا از دلت برود بیرون، ببین می‌شود؟ خدای نخواسته اهل ریا هستی، ریا از دلت برود. اهل بخل هستی، بخل از دلت برود. اصلاً این دبستان دنیا را خدا برای این چیزها آفریده، نه برای چیزهای دیگر. تهیه‌ی مال و حقوق و این‌ها مثل علفی می‌ماند که برّه‌ها استفاده می‌کنند. این‌ها که قیمتی ندارد! زندگی که چندتا بچه انسان دارد و این‌ها مثل چند تا برّه است که یک گوسفند دارد. این‌ها که چیزی حساب نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#خداشناسی #جهان_شناسی #نعمت_شناسی 🔻والشمس و ضحاها 🔸نعمت آب شیرین 🔹فواید خورشید 🔸نعمت اذان 🔹فریاد خدا ✅ مرحوم آیة الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‍ #توحید #جهان_شناسی #تربیت 🔺 بارگاه مَلِک 🔹 معمولاً انسان از کودکی که رو به رشد می‌رود هوای #نفس مسلّط بر فکرش است؛ یعنی اگر به او بگویند فلان درس را بخوان، فلان عبادت را بکن، فلان کار را انتخاب بکن، فوری در ذهنش می‌آید که این دستور چه سودی برایم خواهد داشت؟ این‌ها همه رشته‌های #شرک آمیزی است که از کودکی در ما پیدا می‌شود. ما که در گاهواره بودیم نیاز به غذا یا آب یا شیر یا خواب داشتیم. این‌ها به وسیله‌ی پدر و مادرِ ما به ما می‌رسیده، گریه می‌کردیم، می‌آمدند ما را تر و خشک می‌کردند، غذا می‌دادند. این حالت توجه به اسباب است، توجه به مسبِّب الاسباب نیست. چون شعور، شعورِ کمی است، ضعیف است. خیلی جهان برای انسان انحصار و کوچکی دارد. به گفته #سعدی: رئیس دهی با پسر در رهی گذشتند بر خیل شاهنشهی یک دهدار، یک کدخدا که در یک دهی فرماندهی می‌کرد، این با پسرش پیشامدی کرد از ده خارج شدند، بعد یک سپاه و لشکری و آمد و شدی دیدند و از آن طرف اسب سوارها، از این طرف فیل سوارها مثلاً. این پسر نگاه کرد دید پدرش خیلی در خودش رفت و دست و پایش را گم کرد. گفت که تو مگر همان نیستی که در ده این‌طور سروری داری و همه کس به فرمانت کمر بسته‌اند و... همه می‌گویند بله قربان و این‌ها. گفت پسر درست است ولی این‌ها در موقعی است که ما در ده باشیم، ولی این‌جا دیگر ده نیست! ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama