eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 درخواستی از امام رضا علیه‌السلام 🔹 در شرح حال حضرت علیه‌السلام مطلبی ذکر شده که بايد به آن توجه کرد. وقتی حضرت ولايت‌عهدی را به اجبار پذيرفت، به ايشان گفتند که شما نماز عيد را بخوانيد، اما حضرت فرمودند: قرار است که من اين کارها را نکنم و به کارهای مربوط به کاری نداشته باشم، ولی چون خيلی اصرار کردند، حضرت فرمودند: اگر من نماز عيد بخوانم، نماز عيدی که جدّم و جدّم می‌خواندند، من هم مثل آن‌ها نماز می‌خوانم. و ما بايد از حضرت درخواست کنيم که و دانش آموزی و بودنمان را آن‌طوری که خودشان می‌خواهند به ما ياد دهند و ما آن‌گونه باشيم. بايد به حضرت عرض کنيم: شما می‌فرمایید اگر من برای برپایی نماز عيد بروم، همان‌طوری می‌روم که جدّم می‌رفتند؛ ما هم می‌خواهیم اگر دانشجو هستيم، آن‌طوری باشيم که شما و جدّ شما هستيد و دوست داريد. اين مطلب را بايد از حضرت بخواهيم و حضرت در امر دانش آموزی سلیقه‌شان اين است که مثل خانواده‌ی ايشان و اطهار باشيم. خانواده‌ی ائمه‌ی اطهار دستورات و امور علمی را نشان داده‌اند. جدّ بزرگوارشان حضرت علیه‌السلام در حکمت ۱۳۹ (نهج البلاغه مرحوم فيض الاسلام) اين موضوع را مطرح فرموده‌اند که به هر کسی نبايد آموخت زيرا از دانش استفاده‌ی ابزاری در راه می‌کند بلکه بايد افرادی که لياقت شدن را دارند انتخاب کرد برای دانشجويی. حضرت در آن حکمت چنين می‌فرمایند: ها اِنَّ هاهُنا لَعِلماً جَمّاً، لَو اَصَبتُ لَهُ حَمَلَةً! بَلَی اَصَبتُ لَقِناً غَيرَ مَأمُون عَلَيهِ، مُستعمِلاً آلَةَ الدّين لِلدُّنيا، وَ مُستَظهِراً بِنِعَم اللهِ عَلَی عِبادِهِ، وَ بِحُجَجِهِ عَلَی اولِيائِهِ، اَؤ مُنقاداً لِحَمَلَةِ الحَقِّ، لابَصيرَةََ لَهُ فی اَحنائِهِ، ينقَدِحُ الشَّکُّ فی قَلبِهِ لِاَوَّلِ عارِض مِن شُبهَة. الا لاذا وَ لاذاکَ! اَؤ مَنهُوماً بِاللَّذَّةِ، سَلِسَ القِيادِ لِلشَّهوَةِ، اَؤ مُغرَماً بِالجَمع وَ الاِدِّخار، لَيسا مِن رُعاةِ الدّين فِی شیء اَقرَبُ شیء شَبَهاً بِهِما الاَنعامُ السّائِمَةُ! کَذلِکَ يموتُ العِلمُ بِمَوتِ حامِلِيهِ!. حضرت خطاب به ابن زياد می‌فرمایند: بدان‌که در سينه‌ی من دانش فراوانی انباشته است، ای کاش کسانی را می‌یافتم که می‌توانستند آن‌را بياموزند!، آری می‌یابم، اما مورد نمی‌باشند؛ را وسيله‌ی قرار داده و با خدا بر بندگان و با الهی بر دوستان خدا فخر می‌فروشند!. يا گروهی که حاملان حق می‌باشند اما ژرف انديشی لازم را در حقيقت ندارند، که با اولين شک و ترديد در دل‌شان ريشه می‌زند، پس نه آن‌ها و نه این‌ها سزاوار آموختن دانش‌های فراوان من نمی‌باشند. يا فرد ديگری که سخت در پی بوده و اختيار خود را به داده است، يا آن که در اندوزی می‌ورزد، هيچ کدام از آنان نمی‌توانند از دين پاسداری کنند و بيشتر به چهارپايان چرنده شباهت دارند! و چنين است که دانش، با دانشمندان می‌میرد. بنابراين بايد افرادی را که در دانش نظر دارند، تعليم دهند نه افرادی که نظر ناپاک دارند و از فراگيری به دنبال علاقه‌مندی به گناه و کارهای دنيوی هستند و چنان‌چه اين افراد علم بياموزند به ضرر می‌شوند!. ۱۳۸۷.۴.۱۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مقداری از دعای #کمیل را حفظ کنید و هر روز بعد از #نماز بخوانید. این می‌شود #مناجات با خدا از زبان #امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺آن #حاجت اصلی که باید داشته باشیم از خداوند متعال در شب #جمعه ، در دعاهای #کمیل و #ندبه و در #توسلات و زیارات این است که خدایا:«اَرِنا وَجْهَکَ الکَریم» خدایا ما چشم‌مان روشن بشود به #زیارت تو و دیدن کمالات تو ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ضرورت احیای مسئله‌ی تفقه در دین (قسمت دوم) 💠 الکمال کلُّ الکمالِ التفقُّهُ فی الدین و الصبرُ ع
🔺 ضرورت احیای مسئله‌ی تفقه در دین (قسمت سوم) 🔹 یعنی آگاه بودن به دین و خواست خداوند از ، یعنی باز کردن کتاب‌های فقه. کتاب‌های هم می‌گوید کار شما این است که در دین به قدری عمیق شوید و تحقیق کنید که شبهاتی که پیش می‌آید، برایتان تار عنکبوتی باشد و از بین رفتنی باشد و شما سرجای‌تان محکم ایستاده باشید. بنابراین یکی از مسائل مهم این است که اقلاً در آن روزها و شب‌ها چهار، پنج نفر بنشینند، کتاب‌های درسی‌شان را که خوانده‌اند، تجدید کنند و ببینند صحیح فهمیده‌اند یا نه. اگر خوب در آن وارد نیستند، یادداشت کنند و همان‌جا به هر وسیله‌ای و با هر معلمی یا هر تلفنی شده بپرسند. این کار از همه چیز واجب‌تر است. "التفقه فی الدین" باز کردن مسئله است و لذا من به آن آقایان تذکر دادم و بعضی کتاب‌ها را هم نشان دادم. مثلاً همین کتاب که خیلی مختصر است که در آن ۳ روز می‌توان در آن کار کرد، فقط واجب خواند و بقیه‌اش را در این کتاب وقت گذاشت نه در و نه در دعای . اگر همه‌ی آن ادعیه انجام بگیرد، ولی هیچ‌کدام از مسائل -که الآن مانند و... پخش می‌کنند، مانند این‌که می‌گویند شیعه کافر است! - حل نشود، دعاها نیز فایده‌ی چندانی نخواهد داشت. مثلاً می‌کنند که در مسجد سخن از و خودش می‌گوید. یا اباعبدلله می‌گوید. یا بقیةالله می‌گوید، در صورتی‌که در فلان آیه وارد شده که: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداًً»؛ ( :۱۸)؛ مال خداست، کسی حق ندارد آن‌جا غیر از خدا را مخاطب سازد!؛ این است. ادامه دارد... ☑ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 مطالبی پیرامون نفاق و خدعه‌ی اصحاب سقیفه و پیروان آن‌ها؛ (۱) 🔹 در مسئله‌ی #ایمان چه در طرف پذیرش
🔺 مطالبی پیرامون نفاق و خدعه‌ی اصحاب سقیفه و پیروان آن‌ها؛ (۲) 🔹 بعد ما می‌بینیم که به قدری این مسأله مرموزانه در اسلامی پیشرفت کرد که وقتی که حکومت به دست حضرت علیه‌السلام، پیشوای گروه مؤمنان رسید، ایشان در قرار گرفت و دیگر توان این‌که یک مجلسی تشکیل بدهد که یک چند نفر در آن مجلس از این افراد باشند و با این‌ها از این مطالب صحبت کند، نداشت. این‌طور شده بود که اگر می‌خواست با یک نفر حرف بزند، باید دستش را بگیرد و از اجتماع بیرونش بیاورد، که در حکمت ۱۳۹ که حکمت مربوط به جریان حضرت با است، خیلی ارتباط با این مطلب پیدا می‌کند. در آن‌جا حضرت به او می‌فرماید که حرف‌هایی که دارم بهت می‌زنم، این حرف‌ها را ضبط کن و در یاد بگیر و نگه دار. بعد می‌فرماید که این سینه‌ی من پر از مطالب است و نمی‌دانم با چه کسی در میان بگذارم. بعد می‌فرمایند: بله هستند یک عده‌ای، اما کسانی هستند که به آن‌ها نیست. مطالب ما را ممکن است دسته‌بندی بکنند و به دردشان هم بخورد، اما در راه ضد ایمانی و به کار بگیرند. معلوم می‌شود که آن‌قدر این گروه روی کار آمدند و آن‌قدر تسلط پیدا کردند و آن‌قدر در حکومت و در زندگی اسلامی نفوذ پیدا کردند، که در خانه‌نشینی قرار گرفت، در انزوا قرار گرفت و در غربت قرار گرفت و حتی نتوانست یک کلاس تدریسی درست بکند در اسلام!. پس بنابراین لازم است بر ما که از چند جهت در مسأله‌ی تثلیث اسلامی به سه قسم: مؤمن، یعنی مؤمن متمکن‌الایمان در قلب، که رخنه کرده ایمان و‌اعتقادات در قلب‌شان، و کافر، که کفر در قلب‌شان رخنه کرده. این دو دسته، سومی‌ها که شرح و بسط بیشتری در آیات دارند و شرح حال‌شان بیشتر شده، یک گروهی هستند که پس از رحلت دیگر خبری ازشان نیست!، همه‌ی کتاب‌ها درباره‌ی خوبی مردم و نوشته شده و عوض شده ، به طوری هم مسأله مرموزانه پیشرفت کرده که وقتی که حکومت به دست حضرت علی علیه‌السلام رسیده‌، دیگر کسی را نداشته و اگر می‌خواسته با کسی حرف بزند، باید می‌رفته به یک جای خلوتی که کسی نباشد. بعد هم خودش این مطالب را بروز داده که هستند کسانی‌که مطالبی از من چیز یاد بگیرند، ولی چیز یاد گرفتن‌شان به حساب نیست، می‌خواهند استفاده کنند از ما به سود خرابی‌ها و . این است که تفسیر این آیات معلوم می‌شود وإلّا آدم قرآن را که باز می‌کند، بعد از سوره‌ی ، در سوره‌ی می‌بیند که یکی دوتا آیه مربوط به مؤمنین، یکی دو تا هم مربوط به کفار، بعد چند آیه درباره‌ی منافقین، و شرح حال آن‌ها، گفتار آن‌ها و فساد آن‌ها، مسخرگی‌های آن‌ها بیان شده، معلوم می‌شود که یک چیزی هست مطلب، قرآن که بی‌کار نبوده نعوذبالله، خب یک دردی را می‌خواسته بدهد به مردم، گرفتای‌هایی را بیان کند برای‌شان، اما دیگر تعطیل می‌شود و دیگر هیچ اسمی از این گروه پس از رحلت نیست. وقتی نبود همه می‌شوند یک‌پارچه مؤمن، وقتی همه شدند یک‌پارچه مؤمن، حکومت می‌افتد دست این‌ها، وقتی حکومت افتاد به دست این‌ها، خاندان رسالت منزوی می‌شوند!. منزوی می‌شوند به حدی‌که وقتی‌که بعد از قتل ناچار می‌شوند، را بدهند به آن حضرت، حضرت در حالی است که این سرگذشتش در حکمت کمیل بیان شده است. می‌فرمایند که من سینه‌ام پر از علم است، نمی‌دانم به کی بگویم. برای این‌که این‌ها از علم می‌خواهند به سود خودشان استفاده کنند نه به سود اسلام. می‌خواهند بگیرند و بر علیه ما به کار ببندند. ۸۹/۹/۱۵ ادامه دارد... ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 مطالبی پیرامون شناخت "دانشجوی واقعی" به مناسبت روز دانشجو؛ (۱۶ ) 🔹 حضرت علیه‌السلام در حدیث می‌فرماید: «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ»؛ متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. «وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ دانشجویی که فهمیده که شدن، سعادت و است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ دیگری ندارد که اگر همین غذا را آوردند موقع افطار در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این بر دلش گشوده بشود. «عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های که در ما - در بنده - هست از و متحجر و جامد شده و فرمانده وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما ، دانش، ، برای چیست و به نظر حضرت علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با ، با ، با و این‌ها. «وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ»؛ و عموم هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفان‌اند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید در کتاب وقتی استاد خودش حاج میرزا علی آقای را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!؛ یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریت‌اند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، هَمَّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که درآمد خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این است، خیال می‌کرده این دانشجو است. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، و ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده که از من گذشته، شما جوانان از خدا بخواهید که آن دانشجو بودن را ان‌شاءالله به شما کند. و السلام علیکم و رحمة الله ۷۶/۸/۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 بیاناتی پیرامون ضرورت اهتمام به و اسلامی در تمام افراد اجتماع 🔹 ضرورت برنامه‌ریزی طبق اقسام سه‌گانه‌ی در حدیث ¹ 🔹 فرمایش در کتاب پیرامون بودن آموزش با استفاده از آیه‌ی: «يا أَيُّهَاالَّذين آمَنُوا‌ قُوا أَنْفُسَكُم وَأَهْليكُم ناراً»² ۹۴٫۳٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ حکمت۱۳۹] ۲) [ :۶] @seyedololama
🔺 ثمرات اسلام 🔹 در #قرآن کریم می‌خوانیم که: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً»؛ کشتن یک آدم بی #گناه مثل کشتن یک نسل است، چون ممکن است او مثل حضرت #ابراهیم بشود. «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»؛ ( #مائده :۳۲)؛ هر کسی هم بتواند یک نفر را به راه بیاورد، #هدایت کند و دستش را بگیرد و از #حیوانیت او را بیرون بیاورد و از #جهل و #غفلت نجاتش بدهد؛ مثل این است که #بشریت را #نجات داده؛ پس ارزش #اسلام و یک #مؤمن این‌قدر زیاد است. هیچ‌وقت آدم #فکر نکند و بگوید که خب! پس اسلام چه کرد؟! اسلام خیلی کارها کرد. #میثم تمار ساخت، #کمیل بن زیاد ساخت، هفتاد و دو تن #شهید شب #عاشورا ساخت، و هر عصری همین‌طور. تا به علمای بزرگوار #نجف رسید و امثال شیخ #حسینقلی_همدانی ساخت، شیخ #بهاری ساخت، استاد محترم #قاضی ساخت، شاگرد او #طباطبائی ساخت، مرحوم #شاه‌آبادی اعلی الله مقامهم، شاگردش #مرحوم_امام خمینی ساخت. پس در این راه #سعادت با همکاری و هم‌فکری و پیگیری و #جهاد فکری می‌توان حرکت کرد و عده‌ای حرکتی در خودشان به وجود بیاورند و تا هر جایی‌که رسیدند و تا هر جایی‌که عمرشان و نفَسِ‌شان اجازه داد در خدمت پروردگار واقع شده‌اند، در خدمت #انبیا واقع شده‌اند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺ضرورت و اهمیت «تفقه در دین» (قسمت اول) 🔹 یکی از افتخارات #مرحوم_امام در #وصیت_نامه ایشان، اشاره
⬆️ ص۲ 🔺 ضرورت احیای مسئله‌ی تفقه در دین (قسمت دوم) 🔹 یعنی آگاه بودن به دین و خواست خداوند از ، یعنی باز کردن کتاب‌های فقه. کتاب‌های هم می‌گوید کار شما این است که در دین به قدری عمیق شوید و تحقیق کنید که شبهاتی که پیش می‌آید، برای‌تان تار عنکبوتی باشد و از بین رفتنی باشد و شما سرجای‌تان محکم ایستاده باشید. بنابراین یکی از مسائل مهم این است که اقلاً در آن روزها و شب‌ها چهار، پنج نفر بنشینند، کتاب‌های درسی‌شان را که خوانده‌اند، تجدید کنند و ببینند صحیح فهمیده‌اند یا نه. اگر خوب در آن وارد نیستند، یادداشت کنند و همان‌جا به هر وسیله‌ای و با هر معلمی یا هر تلفنی شده بپرسند. این کار از همه چیز واجب‌تر است. "التفقه فی الدین" باز کردن مسئله است و لذا من به آن آقایان دادم و بعضی کتاب‌ها را هم نشان دادم. مثلاً همین کتاب که خیلی مختصر است که در آن ۳ روز اعتکاف می‌توان در آن کار کرد، فقط واجب خواند و بقیه‌اش را در این کتاب وقت گذاشت نه در و نه در دعای . اگر همه‌ی آن ادعیه انجام بگیرد، ولی هیچ‌کدام از مسائل -که الآن مانند و... پخش می‌کنند، مانند این‌که می‌گویند شیعه کافر است! - حل نشود، دعاها نیز فایده‌ی چندانی نخواهد داشت. مثلاً می‌کنند که در مسجد سخن از و خودش می‌گوید. یا اباعبدلله می‌گوید. یا بقیةالله می‌گوید، در صورتی‌که در فلان آیه وارد شده که: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداًً»؛ ( :۱۸)؛ مال خداست، کسی حق ندارد آن‌جا غیر از خدا را مخاطب سازد!؛ این است. تفقه در دین یعنی آشنا بودن به مسائلی که فعلاً مثل موشک به شلیک می‌شود. اگر عقاید خدا نکرده سست شود دیگر چیزی ندارد!. چون بر اساس عقاید بنا شده. هم در هر جا سخن از آورده، مقصودش ملت فداکار است؛ زنانِ فرزند از دست داده که با در میدان مبارزه آمده‌اند. پس امام با مردمِ با عقیده کار دارد. با ملتی که آن ملت آگاه و متفقه در دین است. از این جهت می‌گوید: ملت ما از همه‌ی ملت‌ها بالاترند. مقصودش این نیست که ۷۰ ملیون جمعیت که ما داریم، همه‌ی این‌ها ملت واقعی هستند و ما به این‌ها افتخار می‌کنیم! کجا چنین چیزی است؟ بعضی از ، ، دانشگاه‌ها، وظیفه‌ی خود را نمی‌دانند و مثل کارهای اداری به کلاس می‌آیند، یک درسی می‌گویند و می‌روند. ولی مرحوم با تفقهی که دارد در می‌فرماید: حفظ افرادِ تحت پوشش و تحت نفوذ، به عهده‌ی شخص صاحب نفوذ است؛ و ، که شاگرد و ماشین‌نویس دارد، کلی که زیر دست دارد، آقای محترم در هر نقطه کارمندان خودش است، آقای محترم در هر کجا که هست، مسئول کارمندان است. یعنی برای این‌ها باید نقشه و طرح بریزد. خودش و را یک مسلمانِ اسلام‌شناس متعهد و آشنا به تربیت کند و تا به حال چنین چیزی شنیده نشده؛ ولی بنده از گفته‌ی شهید ثانی عرض می‌کنم که می‌فرماید: چون در قرآن وارد شده که: «يا أَيُّهَاالَّذين آمَنُوا قُوا أَنْفُسَكُم وَأَهْليكُم ْناراً»؛ ( :۶)؛ ای مسلمین! ای مؤمنین! دست خودتان و اهل خودتان را بگیرید و از آتش نجات دهید. می‌فرماید: اهل یعنی چه؟ یعنی و ، و زیر دست، فرمان‌بردار. منتهی باید هم داشته باشند. به بودجه‌ی اضافه بدهند تا این کارها را انجام دهند، پخش کنند به خانواده‌ها و به محله‌ها. بشود محل پخش این‌گونه کتاب‌های عقیدتی. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مقداری از دعای #کمیل را حفظ کنید و هر روز بعد از #نماز بخوانید. این می‌شود #مناجات با خدا از زبان #امیرالمؤمنین‌ علیه‌السلام. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 معنای یافتن در کلام حضرت علیه‌السلام در حدیث : «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ [ حکمت ۱۳۹] 🔹سفارش اکید به دعای به منظور نجات: «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ القلوب ثَبِّت قلبی علی دینِکَ»؛ [ ج۵۲ ص۱۴۹] ۸۸٫۸٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 عبرت از رفتار امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حفظ سلامت دين 🔹 از کتب نقل شده که حضرت مولا علیه‌السلام فرمود: «جَذبَنی رسولُ اللهِ و بَکی!»؛ مرا به خود چسباند و درآغوش گرفت و گریست! «فقُلتُ: یا رسولَ الله ما یُبکیکَ؟» یا رسول الله چرا می‌کنید؟ فرمودند: «ضَغائنُ فی صدور رجالٍ علیک لَن یَبدُوها الیک الّا مِن بعدی.» در سینه‌ها کینه‌هایی برای تو آماده شده که منتظرند من از بین شما بروم، آن‌وقت کینه‌ها را علیه تو پیاده کنند و انتقام بگیرند!. «فقُلتُ: بِسلامةٍ مِن دینی؟! قال: بِسلامةٍ مِن دینِک». عرض کردم در آن هنگام من در سلامت است؟ جواب دادند: بله در است! این پیش‌آمد بسیار دردناکی را که حضرت به او اطلاع دادند، مایه‌ی بیم و و ناراحتی برای او نشد، بلکه و امان دینی برایش مهم بود؛ فلذا عرض کرد: در موقعی که کینه‌ها بروز می‌کند و حربه‌ها به سوی من هدف‌گیری می‌شوند و دشمنی‌ها آشکار می‌گردد و من در معرض انتقام و کشته‌های عرب قرار می‌گیرم، آیا آن موقع من دین سالمی دارم؟! فرمود که در سلامت هستی. حالا این‌جا این سؤال برای همه‌ی ما پیش می‌آید که ما که به این وارد شدیم، جایش بود که در این مطالب می‌کردیم و درباره‌اش جلسه تشکیل می‌دادیم. هر جنسی که قیمتش بالا و پایین می‌رود، هر چاهی که کنده می‌شود و نفتی از آن بیرون می‌آید، هر استانی که جدیداً تأسیس می‌شود، همه‌ی این‌ها جلسه و مقدمات دارد، اهمیت و دارد، اما کسی بلند نمی‌شود تا بگوید ما که جمهورى اسلامی تشکیل دادیم؛ ما را چه کسی تضمین می‌کند و باید چه کار کنیم و چه طرح و نقشه‌ای باید ارائه کرد؟! و هیچ صدایی از هیچ جایی در این رابطه به گوش نمی‌رسد!. دعاها تشکیل می‌شود؛ دعاهای و تشکیل می‌شود، ها، سینه‌زنی‌ها، - همه‌ی این‌ها یکی از یکی بهتر و امیدسازتر-. اما آیا چنین مسائلی هم در این کلاس‌ها، تکیه‌ها و ها گفته می‌شود؟! چرا کسی تکان نمی‌خورند؟! برای این است که سالم نیست و هایمان ناسالم است و احساس نمی‌کنیم و خدایی نخواسته اگر خطر دنیوی هم پیش بیاید، ما برایش فکری نکرده‌ایم. چند سال پیش بود که در آن حادثه عجیب رخ داد، چقدر ما کشته دادیم؟!. کسی یادش هست؟ حدود سی هزار نفر کشته و زخمی و استخوان خردشده و سروسینه شکسته و جوی خون در مسجد به راه افتاده و این طرف و آن طرف. آیا این پیش‌آمد برای ممکن نیست؟ چه کسی قول داده؟ در کدام دفتر امضا شده که تهران محفوظ است؟ محفوظ است؟ محفوظ است؟ که این‌طور نشان می‌دهیم. و دوشیزه‌هایمان، هیچ بیمی در دل‌شان نیست؛ و برای تمرین و خود را آماده می‌کنند، برای رفتن به و خود را آماده می‌کنند، های ما برای گرفتن یک گلدان (کاپ قهرمانی) و آن را روی سر خود گذاشتن، خودشان را آماده می‌کنند!. چرا ما این‌طور هستیم؟ برای این‌که دین سالمی نداریم، دینی که خطر را حس کند، نداریم. این دینِ تقلیدی است نه دینِ فهمیدنی. دبیرستان‌ها دین به می‌آموزند و لذا نمره‌اش هم خیلی مهم نیست که کم یا زیاد شود! این عبارت را شما از استاد شهیدتان؛ -مرحوم - در سینه و دفترتان یادداشت کنید که در می‌فرماید: «اصول عقاید مذهبی اجباراً باید آزادانه مورد تحقیق واقع شود وگرنه با روح مذهب که هدایت و راهنمایی است، منافی است.» استدلالی یعنی باید حتماً در کلاس نشست و زحمت کشید و نمره گرفت تا مثل مسائل ریاضی و هندسه فهمیدنی بشود که در اين‌صورت هم است هم . ولی تقلیدی نیست که بخوان و برو و قدری محفوظات داشته باش و حفظ کن و بگو!. بلکه فهمیدنی است و لذا بچه‌های ما زحمت می‌کشند، شب می‌نشینند و مسائل را حل می‌کنند. خوب مسائل دینی هم همین‌طور باید حل شود. این برای این است که و و اکثراً این حس خطر در آن‌ها پیدا نشده است. اگر یک مکتبی آمد و تشکیل داد، مهم‌ترین کار آن این است که مسائل مکتبی را در درون ، ها، ها، ها، ها و ما ها بکارد. اگر این کاشتن انجام بگیرد، این مکتب برقرار است و پرچمش هم بالاست. اگر خدایی نکرده در این کار سستی شود ما مشکل داریم. ۲۶ المبارک ۱۴۳۵=۹۳٫۲٫۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 غربت‌زدایی از اسلام 🔹 اکرم صلی‌الله علیه وآله: «إن الاسلام بدأ غريبا وسيعود غريبا»، [ ج۵۲ص۱۹۱] این‌که ظهور و دعوت نبی مکرم (صلی الله علیه و آله) در اوائل کاملاً غریبانه بود، مورد اتفاق تمام مورخین است، امّا ادامه‌ی فرمایش حضرت که می‌فرمایند: «سَیعودُ غریباً» در ظاهر امر، با گسترش تصرفات و پیش‌روی اسلام در سایر بلاد، منافات دارد. حال این‌که چرا اسلام است را باید در و نوع شاگردپروری حضرت جستجو کرد؛ این اوج غربت اسلام و خلیفه‌ای مثل (علیه‌السلام) را می‌رساند که حضرت دست (رضی الله عنه) را می‌گیرد، تنها به صحرا می‌برد و مطالبی را با او در میان می‌گذارد و سفارش می‌کند که این مطالب را اهمیت بده و آن‌ها را پیگیری کن و مانند صدفی که مروارید را در درون خود می‌پروراند، در عمق جانت نگه‌داری کن. حرکت اسلامی در کشور ما هم با غربت شروع به کار کرد ولی وظیفه‌ی ما این است که در قالب‌ جمع‌های دور هم بنشینیم و برای غربت اسلام چاره‌جوئی کنیم. برای ما زندگی طلبگی باید مثل زندگی رزمندگانی باشد که حتی در اوج حملات هم، از وظیفه‌ی خود نداشتند. ما باید بفهمیم که هر لحظه در حال هستیم. در جبهه وقتی صدای توپ و تانک دشمن بلند می‌شد، آیا رزمنده‌ای می‌توانست بگوید که مثلاً من در حال اتو کردن لباسم هستم و یا این‌که فعلاً می‌خواهم غذایم را گرم کنم؟ در طلبگی نیز اگر حال خود را حال یک ببینیم، تمام کارهای ما روی ها خواهد بود. زمانی غربت‌زدائی از اسلام محقق می‌شود که ما بنشینیم با خود کنیم که آیا تاکنون به گونه‌ای طلبگی کرده‌ایم که پسند باشد؟ آیا برنامه‌های آن‌ها را الگوی خود قرار داده‌ایم؟ باید همّ و غمّ ما این باشد که به اندازه‌ی سرسوزنی هم که شده، کمی از غصه‌های دل امام زمان‌مان را بکاهیم. این بسی باطل است که فکر کنیم هدیه و تحفه منحصر در جوائز مادی است، در صورتی‌که پرداختن به این مطلب و فکر کردن درباره‌ی آن بزرگ‌ترین جایزه برای ماست. «إنَّ هذه القلوب أوعیةٌ فَخَیرُها أوعاها»؛ [ ح۱۹۳] تمام ارزش به این است که قلبی با بالا داشته باشد. برای پیدا شدن و با ظرفیت باید به و کسی‌که خودش دارای چنین قلبی است، مراجعه کرد. مرحوم شهید (رحمه‌الله) می‌فرماید که مرحوم استاد ما با نهج‌البلاغه می‌کرد، جانش به کلمات و فرمایشات حضرت گره خورده بود و مانند بیماران قلبی که قلب‌شان با دستگاه کار می‌کند، او نیز با نهج‌البلاغه کار می‌کرد. لذا و باید کسی باشد که حتی بسم‌الله گفتنش حال و را عوض کند و دنیای جدیدی را در افق دیدش قرار دهد. ص۱ ⬇️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 معنای یافتن در کلام حضرت علیه‌السلام در حدیث : «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»¹ 🔹 سفارش اکید به دعای به منظور نجات: «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ القلوب ثَبِّت قلبی علی دینِکَ»² ۸۸٫۸٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ______ ۱) [ حکمت۱۳۹] ۲) [ ج۵۲ص۱۴۹] @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 بیاناتی پیرامون ضرورت اهتمام به و اسلامی در تمام افراد اجتماع 🔹 ضرورت برنامه‌ریزی طبق اقسام سه‌گانه‌ی در حدیث ¹ 🔹 فرمایش در کتاب پیرامون بودن آموزش با استفاده از آیه‌ی: «يا أَيُّهَاالَّذين آمَنُوا‌ قُوا أَنْفُسَكُم وَأَهْليكُم ناراً»² ۹۴٫۳٫۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ حکمت۱۳۹] ۲) [ :۶] @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 ضرورت احیای مسئله‌ی تفقه در دین 💠 «الکمال کلُّ الکمالِ التفقُّهُ فی الدین و الصبرُ علی النائبة و
🔺 ضرورت احیای مسئله‌ی تفقه در دین 🔹 یعنی آگاه بودن به دین و خواست خداوند از ، یعنی باز کردن کتاب‌های فقه. کتاب‌های هم می‌گوید ترین کار شما این است که در دین به قدری عمیق شوید و تحقیق کنید که شبهاتی که پیش می‌آید، برای‌تان تار عنکبوتی باشد و از بین رفتنی باشد و شما سرجای‌تان محکم ایستاده باشید. بنابراین یکی از مسائل مهم این است که اقلاً در آن روزها و شب‌ها چهار، پنج نفر بنشینند، کتاب‌های درسی‌شان را که خوانده‌اند، تجدید کنند و ببینند صحیح فهمیده‌اند یا نه. اگر خوب در آن وارد نیستند، یادداشت کنند و همان‌جا به هر وسیله‌ای و با هر معلمی یا هر تلفنی شده بپرسند. این کار از همه چیز واجب‌تر است. "التفقه فی الدین" باز کردن مسئله است و لذا من به آن آقایان تذکر دادم و بعضی کتاب‌ها را هم نشان دادم. مثلاً همین کتاب که خیلی مختصر است که در آن ۳ روز می‌توان در آن کار کرد، فقط واجب خواند و بقیه‌اش را در این کتاب وقت گذاشت نه در و نه در دعای . اگر همه‌ی آن ادعیه انجام بگیرد، ولی هیچ‌کدام از مسائل -که الآن مانند ها و... پخش می‌کنند، مانند این‌که می‌گویند شیعه کافر است! - حل نشود، دعاها نیز فایده‌ی چندانی نخواهد داشت. مثلاً می‌کنند که در مسجد سخن از و خودش می‌گوید. یا اباعبدلله می‌گوید. یا بقیةالله می‌گوید، در صورتی‌که در فلان آیه وارد شده که: «وَ أَنَّ الْمَساجِدَ لِلَّهِ فَلا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداًً»²؛ مال خداست، کسی حق ندارد آن‌جا غیر از خدا را مخاطب سازد!؛ این است. @seyedololama ص۳ ⬇️
سیدالعلماء
🔺 استفاده از برکات دعای کمیل در شب نیمه شعبان 🔹 دعای شريف که فشرده‌ای از اسلامی است- جملاتی در اين باره دارد که اگر در شب‌های يا در شب اين دعا را به درگاه خدا عرض کند، خيلی مناسب و به جاست. 🔸 در آن فرموده‌اند: «وَ اشدُد عَلَی العَزيمَةِ جَوانِحی»؛ خدايا مرا بر صحيح، قلبی شديد مرحمت فرما و در تصميم قاطع دل مرا و مطالب قلبی مرا محکم کن، یعنی همه‌ی تصمیم‌هایی که می‌گیرم را چهار ميخ به من وارد کن و عنايت فرما که در اثر صحيح از قلب من بيرون نرود. «وَ هَب لِی الجِدَّ فی خَشيتِک وَ الدَّوامَ فِی الاِتّصالِ بِخِدمَتِک»؛ به من جديت و قاطعيتی مرحمت کن در مواظبت و داشتن بر از و ترس از مخالفت با خودت. 🔺 بعد از این‌که اين جملات را در دعای کميل عرض کرديم اضافه می‌کنیم: «اِرحَم مَن رَأسُ مالِهِ الرَّجاءُ وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ خدايا من هيچ چيزی ندارم و فقط و آرزويم درِ خانه‌ی تو، به توست و چشم طمع به لطف تو دارم و اين سرمایه‌ی من است وإلّا هيچ چیزی از خودم ندارم. من از وقتی‌که متولد شده‌ام تا به حالا هميشه در آبادی‌هایی که تو آفریده‌ای، خانه به خانه و کلاس به کلاس، شب به روز و روز به شب رسانده‌ام و هميشه در آب رحمت تو مانند ماهی غلطان و شناور بوده‌ام و از خودم هيچ چيز ندارم. 🔹 بنابراين اميد مندی و مال‌التجاره‌ی من و سرمايه‌ی من فقط لطف توست. «وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ و وسیله‌ای که بخواهم با آن پيشرفت کنم هم ندارم مگر درِ خانه‌ی تو. 🔸 اين مطالب به این‌جا می‌رسد و معلوم می‌شود که اين همه شب‌ها و روزهای که مردم می‌گریند، برای اين است که می‌دانند به جز خداوند کسی این‌ها را از شب به روز نمی‌تواند برساند. 👈 چند وقت پيش بود که شنيديم در چه طوفان‌های عظيمی شد، در چه هایی اتفاق افتاد، چقدر انسان‌ها مفقود شدند، چقدر جنازه زير خاک و سنگ و آوار ماند و بيرون نيامد، چه خانواده‌هایی دربه در شدند، چه خانه‌هایی به خرابی مبدَّل شد، ساختمان‌هایی سرنگون شد؛ اين برای چيست؟ ❌ همه‌ی این‌ها خداوند است به خلقش، که شما بی‌خود مغرور شده‌اید، به چه چيزی دل بسته‌اید؟ شما بايد حواس‌تان به من باشد و اطاعت مرا کنيد. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 معنای یافتن در کلام حضرت علیه‌السلام در حدیث : «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»¹ 🔹 سفارش اکید به دعای به منظور نجات: «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ القلوب ثَبِّت قلبی علی دینِکَ»² ۸۸٫۸٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ______ ۱) [ حکمت۱۳۹] ۲) [ ج۵۲ص۱۴۹] @seyedololama
🔺 استفاده از برکات دعای کمیل 🔹 دعای شريف که فشرده‌ای از اسلامی است- جملاتی در اين باره دارد که اگر در شب‌های يا در شب اين دعا را به درگاه خدا عرض کند، خيلی مناسب و به جاست. 🔸 در آن فرموده‌اند: «وَ اشدُد عَلَی العَزيمَةِ جَوانِحی»؛ خدايا مرا بر صحيح، قلبی شديد مرحمت فرما و در تصميم قاطع دل مرا و مطالب قلبی مرا محکم کن، یعنی همه‌ی تصمیم‌هایی که می‌گیرم را چهار ميخ به من وارد کن و عنايت فرما که در اثر صحيح از قلب من بيرون نرود. «وَ هَب لِی الجِدَّ فی خَشيتِک وَ الدَّوامَ فِی الاِتّصالِ بِخِدمَتِک»؛ به من جديت و قاطعيتی مرحمت کن در مواظبت و داشتن بر از و ترس از مخالفت با خودت. 🔺 بعد از این‌که اين جملات را در دعای کميل عرض کرديم اضافه می‌کنیم: «اِرحَم مَن رَأسُ مالِهِ الرَّجاءُ وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ خدايا من هيچ چيزی ندارم و فقط و آرزويم درِ خانه‌ی تو، به توست و چشم طمع به لطف تو دارم و اين سرمایه‌ی من است وإلّا هيچ چیزی از خودم ندارم. من از وقتی‌که متولد شده‌ام تا به حالا هميشه در آبادی‌هایی که تو آفریده‌ای، خانه به خانه و کلاس به کلاس، شب به روز و روز به شب رسانده‌ام و هميشه در آب رحمت تو مانند ماهی غلطان و شناور بوده‌ام و از خودم هيچ چيز ندارم. 🔹 بنابراين اميد مندی و مال‌التجاره‌ی من و سرمايه‌ی من فقط لطف توست. «وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ و وسیله‌ای که بخواهم با آن پيشرفت کنم هم ندارم مگر درِ خانه‌ی تو. 🔸 اين مطالب به این‌جا می‌رسد و معلوم می‌شود که اين همه شب‌ها و روزهای که مردم می‌گریند، برای اين است که می‌دانند به جز خداوند کسی این‌ها را از شب به روز نمی‌تواند برساند. 👈 چند وقت پيش بود که شنيديم در چه طوفان‌های عظيمی شد، در چه هایی اتفاق افتاد، چقدر انسان‌ها مفقود شدند، چقدر جنازه زير خاک و سنگ و آوار ماند و بيرون نيامد، چه خانواده‌هایی دربه در شدند، چه خانه‌هایی به خرابی مبدَّل شد، ساختمان‌هایی سرنگون شد؛ اين برای چيست؟ ❌ همه‌ی این‌ها خداوند است به خلقش، که شما بی‌خود مغرور شده‌اید، به چه چيزی دل بسته‌اید؟ شما بايد حواس‌تان به من باشد و اطاعت مرا کنيد. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 مطالبی پیرامون شناخت "دانشجوی واقعی" به مناسبت روز دانشجو؛ (۱۶ ) 🔹 حضرت علیه‌السلام در حدیث می‌فرماید: «النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ»؛ متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. «وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ دانشجویی که فهمیده که شدن، سعادت و است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ دیگری ندارد که اگر همین غذا را آوردند موقع افطار در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این بر دلش گشوده بشود. «عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های که در ما - در بنده - هست از و متحجر و جامد شده و فرمانده وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما ، دانش، ، برای چیست و به نظر حضرت علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با ، با ، با و این‌ها. «وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ»؛ و عموم هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفان‌اند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید در کتاب وقتی استاد خودش حاج میرزا علی آقای را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!؛ یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریت‌اند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، هَمَّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که درآمد خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این است، خیال می‌کرده این دانشجو است. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، و ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده که از من گذشته، شما جوانان از خدا بخواهید که آن دانشجو بودن را ان‌شاءالله به شما کند. و السلام علیکم و رحمة الله ۷۶/۸/۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 استفاده از برکات دعای کمیل در شب نیمه شعبان 🔹 دعای شريف که فشرده‌ای از اسلامی است- جملاتی در اين باره دارد که اگر در شب‌های يا در شب اين دعا را به درگاه خدا عرض کند، خيلی مناسب و به جاست. در آن فرموده‌اند: «وَ اشدُد عَلَی العَزيمَةِ جَوانِحی»؛ خدايا مرا بر صحيح، قلبی شديد مرحمت فرما و در تصميم قاطع دل مرا و مطالب قلبی مرا محکم کن، یعنی همه‌ی تصمیم‌هایی که می‌گیرم را چهار ميخ به من وارد کن و عنايت فرما که در اثر صحيح از قلب من بيرون نرود. «وَ هَب لِی الجِدَّ فی خَشيتِک وَ الدَّوامَ فِی الاِتّصالِ بِخِدمَتِک»؛ به من جديت و قاطعيتی مرحمت کن در مواظبت و داشتن بر از و ترس از مخالفت با خودت. بعد از این‌که اين جملات را در دعای کميل عرض کرديم اضافه می‌کنیم: «اِرحَم مَن رَأسُ مالِهِ الرَّجاءُ وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ خدايا من هيچ چيزی ندارم و فقط و آرزويم درِ خانه تو، به توست و چشم طمع به لطف تو دارم و اين سرمایه‌ی من است و الا هيچ چیزی از خودم ندارم. من از وقتی‌که متولد شده‌ام تا به حالا هميشه در آبادی‌هایی که تو آفریده‌ای، خانه به خانه و کلاس به کلاس، شب به روز و روز به شب رسانده‌ام و هميشه در آب رحمت تو مانند ماهی غلطان و شناور بوده‌ام و از خودم هيچ چيز ندارم. بنابراين اميد مندی و مال التجاره‌ی من و سرمايه من فقط لطف توست. «وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ و وسیله‌ای که بخواهم با آن پيشرفت کنم هم ندارم مگر درِ خانه تو. اين مطالب به این‌جا می‌رسد و معلوم می‌شود که اين همه شب‌ها و روزهای که مردم می‌گریند، برای اين است که می‌دانند به جز خداوند کسی این‌ها را از شب به روز نمی‌تواند برساند. چند وقت پيش بود که شنيديم در چه طوفان‌های عظيمی شد، در چه اتفاق افتاد، چقدر انسان‌ها مفقود شدند، چقدر جنازه زير خاک و سنگ و آوار ماند و بيرون نيامد، چه خانواده‌هایی دربه در شدند، چه خانه‌هایی به خرابی مبدَّل شد، ساختمانهایی سرنگون شد؛ اين برای چيست؟ همه‌ی این‌ها خداوند است به خلقش، که شما بی‌خود مغرور شده‌اید، به چه چيزي دل بسته‌اید؟ شما بايد حواس‌تان به من باشد و اطاعت مرا کنيد. ۸۷.۴.۱۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 ثمرات اسلام 🔹 در کریم می‌خوانیم که: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَيْرِ نَفْسٍ أَوْ فَسادٍ فِی الْأَرْضِ فَكَأَنَّما قَتَلَ النَّاسَ جَمِيعاً»؛ کشتن یک آدم بی مثل کشتن یک نسل است، چون ممکن است او مثل حضرت بشود. «وَ مَنْ أَحْياها فَكَأَنَّما أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعاً»؛ ( :۳۲)؛ هر کسی هم بتواند یک نفر را به راه بیاورد، کند و دستش را بگیرد و از او را بیرون بیاورد و از و نجاتش بدهد؛ مثل این است که را داده؛ پس ارزش و یک این‌قدر زیاد است. هیچ‌وقت آدم نکند و بگوید که خب! پس اسلام چه کرد؟! اسلام خیلی کارها کرد. تمار ساخت، بن زیاد ساخت، هفتاد و دو تن شب ساخت، و هر عصری همین‌طور. تا به علمای بزرگوار رسید و امثال شیخ ساخت، شیخ ساخت، استاد محترم ساخت، شاگرد او ساخت، مرحوم اعلی الله مقامهم، شاگردش خمینی ساخت. پس در این راه با همکاری و هم‌فکری و پیگیری و فکری می‌توان حرکت کرد و عده‌ای حرکتی در خودشان به وجود بیاورند و تا هر جایی‌که رسیدند و تا هر جایی‌که عمرشان و نفَسِ‌شان اجازه داد در خدمت پروردگار واقع شده‌اند، در خدمت واقع شده‌اند. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔹 سؤال: چرا ما وقتی محتاج مسائل مادی می‌شویم، خيلی مشتاقانه تلاش می‌کنیم، اما در بحث این‌گونه نيستيم؟ 🔹 جواب: به علت این‌که هنوز تولد جديد ثانوی برای ما پيش نيامده و تکان واقعی نخورده‌ایم. 🔹 در اين زمينه می‌گوید: "چنين دارم از پير داننده ياد که شوريده ای سر به صحرا نهاد" شوريده يعنی کسی که تکان مغزی و درونی خورده و ديگر چشم‌هایش اين زرق و برق‌های دنيايی را نمی‌بیند و حواسش از آن کنده شده است. لذا چنين فردی شهر را رها کرده به سوی بيابان می‌رود!. "پدر در فراقش نخورد و نخفت پسر را ملامت نمودند گفت" پدرش او را خيلی دوست داشت لذا وقتی فهميد او رفته است، حالش خیلی بد شد. مردم سراغ پسر رفتند و به او گفتند: اين چه کاری است که می‌کنی؟! پدرت از دست تو در حال ديوانه شدن است!. 💔 آن پسر در جواب آن‌ها گفت: "از آن دم که يارم کس خويش خواند دگر با کسم آشنايی نماند" وقتی يک ياری پيدا کردم که به من گفت: «بنده‌ی من!» ديگر حواس من کس ديگری را نمی‌بیند که به او توجه کنم. گاهی چنين حالاتی را خداوند به بنده‌اش می‌دهد. 💠 بايد از خدا خواست که خدايا تربیت‌های غلط خانوادگی، دبستانی، دبيرستانی، اجتماعی، اداری، دانشگاهی و ... همه دست به دست هم داده و ما را از تو دور کرده است، فکری به حال ما بکن و ما را نجات بده. بايد از اين مناجات‌ها به عنوان وسيله استفاده کرد که در بسيار وجود دارد مثل يا دعای . اين دعاها خيلی آموزنده و تحريک کننده است. هر کسی بايد جملاتی از آن‌ها را حفظ کند و صد مرتبه بگويد و گريه کند. به حال آمدن و زندگی جديد يافتن همين‌هاست. ۸۵.۱۰.۲۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 استفاده از برکات دعای کمیل در شب نیمه شعبان 🔹 دعای شريف که فشرده‌ای از اسلامی است- جملاتی در اين باره دارد که اگر در شب‌های يا در شب اين دعا را به درگاه خدا عرض کند، خيلی مناسب و به جاست. در آن فرموده‌اند: «وَ اشدُد عَلَی العَزيمَةِ جَوانِحی»؛ خدايا مرا بر صحيح، قلبی شديد مرحمت فرما و در تصميم قاطع دل مرا و مطالب قلبی مرا محکم کن، یعنی همه‌ی تصمیم‌هایی که می‌گیرم را چهار ميخ به من وارد کن و عنايت فرما که در اثر صحيح از قلب من بيرون نرود. «وَ هَب لِی الجِدَّ فی خَشيتِک وَ الدَّوامَ فِی الاِتّصالِ بِخِدمَتِک»؛ به من جديت و قاطعيتی مرحمت کن در مواظبت و داشتن بر از و ترس از مخالفت با خودت. بعد از این‌که اين جملات را در دعای کميل عرض کرديم اضافه می‌کنیم: «اِرحَم مَن رَأسُ مالِهِ الرَّجاءُ وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ خدايا من هيچ چيزی ندارم و فقط و آرزويم درِ خانه تو، به توست و چشم طمع به لطف تو دارم و اين سرمایه‌ی من است و الا هيچ چیزی از خودم ندارم. من از وقتی‌که متولد شده‌ام تا به حالا هميشه در آبادی‌هایی که تو آفریده‌ای، خانه به خانه و کلاس به کلاس، شب به روز و روز به شب رسانده‌ام و هميشه در آب رحمت تو مانند ماهی غلطان و شناور بوده‌ام و از خودم هيچ چيز ندارم. بنابراين اميد مندی و مال التجاره‌ی من و سرمايه من فقط لطف توست. «وَ سِلاحُهُ البُکاءُ»؛ و وسیله‌ای که بخواهم با آن پيشرفت کنم هم ندارم مگر درِ خانه تو. اين مطالب به این‌جا می‌رسد و معلوم می‌شود که اين همه شب‌ها و روزهای که مردم می‌گریند، برای اين است که می‌دانند به جز خداوند کسی این‌ها را از شب به روز نمی‌تواند برساند. چند وقت پيش بود که شنيديم در چه طوفان‌های عظيمی شد، در چه اتفاق افتاد، چقدر انسان‌ها مفقود شدند، چقدر جنازه زير خاک و سنگ و آوار ماند و بيرون نيامد، چه خانواده‌هایی دربه در شدند، چه خانه‌هایی به خرابی مبدَّل شد، ساختمانهایی سرنگون شد؛ اين برای چيست؟ همه‌ی این‌ها خداوند است به خلقش، که شما بی‌خود مغرور شده‌اید، به چه چيزي دل بسته‌اید؟ شما بايد حواس‌تان به من باشد و اطاعت مرا کنيد. ۸۷.۴.۱۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 معنای یافتن در کلام حضرت علیه‌السلام در حدیث : «مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ»؛ [ حکمت ۱۳۹] 🔹سفارش اکید به دعای به منظور نجات: «یا الله یا رحمان یا رحیم یا مقلِّبَ القلوب ثَبِّت قلبی علی دینِکَ»؛ [ ج۵۲ ص۱۴۹] ۸۸٫۸٫۱۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama