سیدالعلماء
🔺 عبرت از رفتار امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حفظ سلامت دين
📚 روایت از کتب #اهل_سنت نقل شده که حضرت مولا #علی علیه‌السلام فرمود:
"جَذبَنی رسولُ اللهِ و بَکی!"؛ #پیامبر مرا به خود چسباند و درآغوش گرفت و گریست!
"فقُلتُ: یا رسولَ الله ما یُبکیکَ؟" یا رسول الله چرا #گريه می‌کنید؟
فرمودند: "ضَغائنُ فی صدور رجالٍ علیک لَن یَبدُوها الیک الّا مِن بعدی"
در سینه‌ها کینه‌هایی برای تو آماده شده که منتظرند من از بین شما بروم، آن‌وقت کینه‌ها را علیه تو پیاده کنند و انتقام بگیرند!.
"فقُلتُ: بِسلامةٍ مِن دینی؟! قال: بِسلامةٍ مِن دینِک".
عرض کردم در آن هنگام #دین من در سلامت است؟ جواب دادند: بله در #سلامت است!
این پیش‌آمد بسیار دردناکی را که حضرت به او اطلاع دادند، مایه‌ی بیم و #ترس و ناراحتی برای او نشد، بلکه #امن و امان دینی برایش مهم بود فلذا عرض کرد: در موقعی که کینه‌ها بروز می‌کند و حربه‌ها به سوی من هدف گیری می‌شوند و دشمنی‌ها آشکار می‌گردد و من در معرض انتقام عرب و کشته‌های #عرب قرار می‌گیرم، آیا آن موقع من دین سالمی دارم؟! فرمود که در سلامت هستی.
حالا این‌جا این سؤال برای همه‌ی ما پیش می‌آید که ما که به این #جمهوری_اسلامی وارد شدیم جایش بود که در این مطالب #فکر می‌کردیم و درباره‌اش جلسه تشکیل می‌دادیم.
هر جنسی که قیمتش بالا و پایین می‌رود، هر چاهی که کنده می‌شود و نفتی از آن بیرون می‌آید، هر استانی که جدیداً تأسیس می‌شود، همه‌ی این‌ها جلسه و مقدمات دارد، اهمیت و #بودجه دارد،
اما کسی بلند نمی‌شود تا بگوید ما که جمهورى اسلامی تشکیل دادیم؛ سلامت دینی ما را چه کسی تضمین می‌کند و باید چه کار کنیم و چه طرح و نقشه‌ای باید ارائه کرد؟!
و هیچ صدایی از هیچ جایی در این رابطه به گوش نمی‌رسد!. دعاها تشکیل می‌شود؛ دعاهای #ندبه و #کمیل تشکیل می‌شود، #عزاداری‌ها، سینه‌زنی‌ها، - همه‌ی این‌ها یکی از یکی بهتر و امیدسازتر-. اما آیا چنین مسائلی هم در این کلاس‌ها، تکیه‌ها و #حسینیه‌ها گفته می‌شود؟!
چرا کسی تکان نمی‌خورند؟!
برای این است که #دین سالم نیست و #دل‌هایمان ناسالم است و احساس #خطر نمی‌کنیم و خدایی نخواسته اگر خطر دنیوی هم پیش بیاید ما برایش فکری نکرده‌ایم.
چند سال پیش بود که در #بم آن حادثه عجیب رخ داد، چقدر ما کشته دادیم؟!. کسی یادش هست؟ حدود سی هزار نفر کشته و زخمی و استخوان خردشده و سروسینه شکسته و جوی خون در مسجد به راه افتاده و این طرف و آن طرف.
آیا این پیش‌آمد برای #تهران ممکن نیست؟ چه کسی قول داده؟ در کدام دفتر امضا شده که تهران محفوظ است؟ #اصفهان محفوظ است؟ #مشهد محفوظ است؟ که این‌طور #آزادی نشان می‌دهیم.
#خانم‌ها و دوشیزه‌هایمان، هیچ بیمی در دل‌شان نیست؛ و برای تمرین #ورزش و #کشتی خود را آماده می‌کنند، برای رفتن به #اروپا و #آمریکا خود را آماده می‌کنند، #جوان‌های ما برای گرفتن یک گلدان (کاپ قهرمانی) و آن را روی سر خود گذاشتن، خودشان را آماده می‌کنند!.
چرا ما این‌طور هستیم؟ برای این‌که دین سالمی نداریم، دینی که خطر را حس کند، نداریم.
✖️ این دینِ تقلیدی است نه دینِ فهمیدنی.
دبیرستان‌ها دین #تقلیدی به #دانش‌آموزان می‌آموزند و لذا نمره‌اش هم خیلی مهم نیست که کم یا زیاد شود!
این عبارت را شما از استاد شهیدتان؛ -مرحوم #مطهرى - در سینه و دفترتان یادداشت کنید که در #علل_گرایش_به_مادی‌گری می‌فرماید: «اصول عقاید مذهبی اجباراً باید آزادانه مورد تحقیق واقع شود وگرنه با روح مذهب که هدایت و راهنمایی است، منافی است.»
استدلالی یعنی باید حتماً در کلاس نشست و زحمت کشید و نمره گرفت تا مثل مسائل ریاضی و هندسه فهمیدنی بشود که در اين صورت هم #اجباری است هم #استدلالی. ولی تقلیدی نیست که بخوان و برو و قدری محفوظات داشته باش و حفظ کن و بگو!. بلکه فهمیدنی است و لذا بچه‌های ما زحمت می‌کشند، شب می‌نشینند و مسائل را حل می‌کنند. خوب مسائل دینی هم همین‌طور باید حل شود.
این برای این است که #معلمین و #دبیرها و #اساتید اکثراً این حس خطر در آنها پیدا نشده است.
اگر یک مکتبی آمد و #دولتی تشکیل داد، مهمترین کار آن #مکتب این است که مسائل مکتبی را در درون #مردم، #کشوری‌ها، #لشکری‌ها، #اداری‌ها، #بازاری‌ها و ما #طلبه‌ها بکارد. اگر این کاشتن انجام بگیرد، این مکتب برقرار است و پرچمش هم بالاست.
اگر خدایی نکرده در این کار سستی شود ما مشکل داریم.
۲۶ #رمضان المبارک ۱۴۳۵=۹۳٫۲٫۵
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اگر یک مکتبی آمد و #دولتی تشکیل داد، مهمترین کار آن #مکتب این است که مسائل مکتبی را در درون #مردم، #کشوری‌ها، #لشکری‌ها، #اداری‌ها، #بازاری‌ها و ما #طلبه‌ها بکارد. اگر این کاشتن انجام بگیرد، این مکتب برقرار است و پرچمش هم بالاست.
اگر خدایی نکرده در این کار سستی شود ما مشکل داریم!.
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🏴یا جوادالائمه ادرکنی (قسمت دوم) 🔺شرایط دریافت نصیحت 🔹و حال این‌که ما آن‌چه را که فهمیده ودانسته‌ای
🏴یا جوادالائمه ادرکنی
(قسمت سوم)
🔺شرایط دریافت نصیحت
🔹 در هر حال، «قال له رجل: اوصنی. قال: او تقبل؟ قال: نعم»، خوش به حالش که حساب خودش را کرده بود، گفت: بله، من پذیرش دارم هر چه بفرمایی.
🔺 اهمیت صبر و پایداری
🔹«فقال علیه‌السلام: تَوَسَّدِ الصَّبرَ»؛ فرمودند که استراحت‌گاه خودت، تکیه‌گاه خودت، آرامش جان و دل خودت را در صبرت قرار بده.
ببینید ما همان‌طوری‌که یک حواسی داریم خدایی نخواسته اگر مادرزادی یکی از آنها کمبود داشت چه وضعی داشتیم؟ بینایی نبود، شنوایی نبود، شامه نبود، ذائقه نبود، این‌ها نبود، چه وضعی در #زندگی برای ما بود؟ همین‌طور درباره‌ی زندگی #بشریت ما، #تمدن ما، #اجتماع ما - از #خانواده بگیر تا خانواده‌های بزرگ #ملتی و #حکومتی و #دولتی- این‌ها باید یک منابعی در اختیارشان باشد که به آن منابع تکیه کنند. منبعی که می‌شود یک انسان در زندگی #فردی و #اجتماعی به آن تکیه کند، نیروی #پایداری و #صبر است. این خیلی حرف است. چه برای #دانشجو ، چه برای طلبه‌ی محترم، چه برای سایر افرادی که در اجتماع زندگی می‌کنند. هر کسی در آن قسمتی که هست یک پناه‌گاهی باید از صبر و بردباری برای خودش تهیه کند؛ تَوَسُد کند و وِساده و بالش و مُخَده‌اش را این فضیلتِ صبر و بردباری قرار بدهد.
انسان وقتی می‌آید با یک مقدار شوق و ذوقی که در این لباس هست برای بعضی‌ها، #طلبه می‌شود و لباس طلبگی می‌پوشد، وارد #مدرسه می‌شود، پذیرش می‌شود و در همه‌ی این‌ها قبول می‌شود تا این‌که انسان در #روحانیت به یک مرحله‌ای می‌رسد که به نظرش می‌رسد که آثار خوبی دارد مثلاً، ولی وقتی می‌بیند آن آثار مورد نظرش نیست؛ سال اول نیست، سال دوم نیست، سال سوم نیست؛ می‌گوید: هان! معلوم می‌شود در مدرسه هم چیزی پیدا نمی‌شود!. می‌رود از این و از آن می‌پرسد، می‌گویند بله فلان مرکز، فلان #شیخ، فلان #مرشد که به یک کسی #دستور داد، همان شب #خواب دید و به #نتیجه رسید و حاجتش برآورده شد. می‌گوید: هان! حیف از این سه سالی‌که ما صرف این رشته کردیم، همه‌اش ضَرَبَ یَضْرِبُ و این چیزها خواندیم فلذا این #منحرف می‌شود. چرا؟ برای این‌که #پناه‌گاه خودش را صبر قرار نداده بود که اگر این‌جا سه سال و چهار سال و پنج سال انسان اثری پیدا نمی‌کند، شاید برای این باشد که این کاوش‌ها باید به نتیجه برسد، #تحقیقات باید برای او اثر پیدا بکند، نه شنیدنی‌ها و گفتنی‌ها و #اوراد و #اذکارِ بدون #علم و بدون #عمل و این‌طور چیزها؛ فلذا صبر را از دست می‌دهد. پس یکی از پشتیبانان محکم طلبه، طبق #آیات و #روایات محکم ما، پایداری است. یا اول انسان تشخیص نداده وارد شده، اشتباه کرده. تشخیص داد که ما در #جامعه_اسلامی، در #تشیع خودمان، یک رشته‌ی خاصی به نام روحانیت، طلبگی، درس و تدریس داریم و آن نتایجی دارد. آن نتایج را بررسی کرد و فهمید که چگونه به آن رسیده‌اند، با چه زحماتی رسیده‌اند، خب باید دنبالش را بگیرد. ولی اگر #فکر کرد که حالا من دو سال که در مدرسه یا در فلان درس‌ها و بحث‌ها شرکت کردم، حتماً برای من مشکلاتی از زندگی، مشکلاتی از امور روحانی، از این‌ها برطرف می‌شود و نشد، خب این می‌لغزد دیگر، چنان می‌لغزد که پشت می‌کند به این حرف‌ها. می‌گوید اصلاً نه در #مدرسه چیزی هست، نه در #مسجد چیزی هست، هر چه هست در پیش فلان مرشد، فلان دستورات و فلان #چله نشینی‌ها هست، می‌غلتد به آن سو. در حالی‌که این آمادگی خودش را از جهت پناه‌گاه صبر و بردباری تهیه نکرده بود. و صبر و بردباری در اثر این می‌شود که انسان، راه را راهِ طولانی بفهمد و بشناسد، پرمشقت بشناسد. ساخته شدن یک انسان مشکل‌ترین کارهایی است که در دوره‌ی #عمر بشر برای بشر پیش می‌آید. چرا؟ برای خاطر این‌که هر کدورتی، هر پلیدی‌ای که عارض #بدن و لباس و فرش و زندگی می‌شود، این‌ها به آسانی با یک وسایلی رفع می‌شود؛ اما انسانی که از وقتی یاد دارد در قنداق بوده، زورگویی در او حکومت داشته؛ خب یک بچه قنداقی را نگاه کنید، چگونه پستانک را از دست مثلاً همتای خودش می‌گیرد و اگر به او ندهند #گریه می‌کند. با زور شده، با هر چه شده، #پدر و #مادر را وادار می‌کند که غذایی که برایش بد است را به او بدهند، آب برای او بد است به او بدهند، خوابیدن را که برای او خوب است، نمی‌خواهد قبول کند، همین‌طور از #کودکی در یک مرحله‌ی ضعیفی انسان به #دیکتاتوری، به #طاغوتی گرایی مشغول بوده تا شده پانزده سال، شانزده سال، بیست سال، و این مسائل حیوانی در #روح و #جسم انسان تراکم یافته، یک #حیوان بار آمده. حالا این می‌خواهد در عرض یک سال درست شود؛ در عرض دو سال درست شود؛ نمی‌شود. این است که باید حتماً چه در #اصلاح فردی، چه در اصلاح اجتماعی، پناه به صبر برد.
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 سال‌روز نزول سوره‌ی مبارکه‌ی انسان در شأن امام علی و زهرای اطهر و حسنین علیهم‌السلام؛ (۲۵ #ذی_الحجه)
🔺 تذکری پیرامون علت دلسوزی‌های زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها برای امت اسلامی
🔹 همه باید ملتفت شوند که ما نمی‌توانیم مساجد خود را مانند مساجد اول #اسلام داشته باشیم. در اول اسلام مساجد، یک مرکزی برای #حکومت شد (یعنی مسجدی برای تجمع #منافقین و مخالفین #اهل‌بیت علیهم‌السلام)، برای جلوگیری از انوار حضرت #زهرا علیهاالسلام و جلوگیری از نفوذ #علم و #عمل آن حضرت در آن #اجتماع که پدرش زحمت کشیده بود و تهیه کرده بود، و این داغ، دل آن حضرت را خیلی می‌سوزاند و ناراحت می‌کرد و برای این‌که حضرت می‌دانست آتش #فتنه به این‌جا ختم نمی‌شود، بلکه در اسلام فتنه‌ای پیش‌آمد کرده که این همه #بلا از صدر اسلام تا حالا از آشوب‌ها، جنگ‌ها در شرق و غرب، جنگ‌های #صلیبی تا زمان ما که جنگ‌آفرینان در صدد ایجاد #جنگ و خون‌ریزی و فروش #اسلحه و آتش و بمب هسته‌ای و غیره هستند، به‌خاطر این #انحراف است.
همه‌ی این‌ها را حضرت زهرا می‌دید و می‌سوخت و ناراحت بود؛ چون در واقع #ام‌ابیها بود و مادر امت پدرش بود. #مادر بود برای ما و همه‌ی #مسلمان‌ها. همه‌ی مسلمان‌ها مورد عنایتش بودند. دلش می‌سوخت که این زحماتی که پدرش کشید و این جراحاتی که شوهرش و پسرعمویش به خود تحمل کرده و این گرسنگی‌ها و ریاضت‌ها که کشیدند؛ «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا»¹؛ و آن‌چه روزها که #روزه گرفتند و #افطار که شد، افطار نصیب خودشان نشد، نصیب #مساکین و #یتیم ها شد. بچه‌هایشان را گرسنگی دادند، روزه گرفتند و #جهاد کردند، آخرش چه شد؟!
این #مکتب باید #احیا شود. این مکتب، چه مکتبی است؟ مکتب دل‌سوزی به حال #امت و به حال #خانواده. الآن ما نمی‌دانیم #فرزندان ما و خانواده‌ی ما وارد چه #کلاس هایی می‌شوند و با چه #معلم هایی روبه‌رو می‌شوند. درس‌های آنها بیشتر درس‌های #مادیت است!. یعنی #علم را تنها برای اصلاح #دنیا فکر کرده‌اند نه برای #رشد و #انسانیت و #فاطمی و #علوی شدن.
چند نفری که ما خدمت‌شان رسیدیم مانند مرحوم علامه #طباطبایی و مرحوم آیت الله #بهجت، این‌ها واقعاً شاگرد مکتب زهرای مرضیه علیهاالسلام بودند و از دست ما گرفته شدند. حالا باید #حوزه ها، #معمَّمین، #دانشجویان، #طلاب محترم تصمیم بگیرند که مکتب، #مکتب_تعلیمی_و_تربیتی باشد. #مسجد جای #تربیت باشد و این کار ممکن نیست مگر این‌که از خانواده‌ها شروع بشود.
مسئولین #دولتی، #مجلس شورای اسلامی، #مدیران و #فرهنگیان و حوزه‌ها از منازل خود شروع کنند و #هدف را استفاده از علوم و تربیت‌های حضرت زهرا علیهاالسلام قرار بدهند که در نتیجه مطابق با #سیره پیشوای #بانوان و خانم‌ها؛ حضرت زهرا علیهاالسلام باشد.
۹۳٫۱٫۲۱
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
____
۱) [ #انسان :۸]
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 عبرت از رفتار امیرالمؤمنین علیه‌السلام در حفظ سلامت دين
🔹 #روایت از کتب #اهل_سنت نقل شده که حضرت مولا #علی علیه‌السلام فرمود:
«جَذبَنی رسولُ اللهِ و بَکی!»؛ #پیامبر مرا به خود چسباند و درآغوش گرفت و گریست!
«فقُلتُ: یا رسولَ الله ما یُبکیکَ؟» یا رسول الله چرا #گريه می‌کنید؟
فرمودند: «ضَغائنُ فی صدور رجالٍ علیک لَن یَبدُوها الیک الّا مِن بعدی.»
در سینه‌ها کینه‌هایی برای تو آماده شده که منتظرند من از بین شما بروم، آن‌وقت کینه‌ها را علیه تو پیاده کنند و انتقام بگیرند!.
«فقُلتُ: بِسلامةٍ مِن دینی؟! قال: بِسلامةٍ مِن دینِک».
عرض کردم در آن هنگام #دین من در سلامت است؟ جواب دادند: بله در #سلامت است!
این پیش‌آمد بسیار دردناکی را که حضرت به او اطلاع دادند، مایه‌ی بیم و #ترس و ناراحتی برای او نشد، بلکه #امن و امان دینی برایش مهم بود؛ فلذا عرض کرد: در موقعی که کینه‌ها بروز می‌کند و حربه‌ها به سوی من هدف‌گیری می‌شوند و دشمنی‌ها آشکار می‌گردد و من در معرض انتقام #عرب و کشته‌های عرب قرار می‌گیرم، آیا آن موقع من دین سالمی دارم؟! فرمود که در سلامت هستی.
حالا این‌جا این سؤال برای همه‌ی ما پیش می‌آید که ما که به این #جمهوری_اسلامی وارد شدیم، جایش بود که در این مطالب #فکر می‌کردیم و درباره‌اش جلسه تشکیل می‌دادیم.
هر جنسی که قیمتش بالا و پایین می‌رود، هر چاهی که کنده می‌شود و نفتی از آن بیرون می‌آید، هر استانی که جدیداً تأسیس می‌شود، همه‌ی این‌ها جلسه و مقدمات دارد، اهمیت و #بودجه دارد، اما کسی بلند نمی‌شود تا بگوید ما که جمهورى اسلامی تشکیل دادیم؛ #سلامت_دینی ما را چه کسی تضمین می‌کند و باید چه کار کنیم و چه طرح و نقشه‌ای باید ارائه کرد؟!
و هیچ صدایی از هیچ جایی در این رابطه به گوش نمی‌رسد!. دعاها تشکیل می‌شود؛ دعاهای #ندبه و #کمیل تشکیل می‌شود، #عزاداری ها، سینه‌زنی‌ها، - همه‌ی این‌ها یکی از یکی بهتر و امیدسازتر-. اما آیا چنین مسائلی هم در این کلاس‌ها، تکیه‌ها و #حسینیه ها گفته می‌شود؟!
چرا کسی تکان نمی‌خورند؟!
برای این است که #دین سالم نیست و #دل هایمان ناسالم است و احساس #خطر نمی‌کنیم و خدایی نخواسته اگر خطر دنیوی هم پیش بیاید، ما برایش فکری نکرده‌ایم.
چند سال پیش بود که در #بم آن حادثه عجیب رخ داد، چقدر ما کشته دادیم؟!. کسی یادش هست؟ حدود سی هزار نفر کشته و زخمی و استخوان خردشده و سروسینه شکسته و جوی خون در مسجد به راه افتاده و این طرف و آن طرف.
آیا این پیش‌آمد برای #تهران ممکن نیست؟ چه کسی قول داده؟ در کدام دفتر امضا شده که تهران محفوظ است؟ #اصفهان محفوظ است؟ #مشهد محفوظ است؟ که این‌طور #آزادی نشان می‌دهیم.
#خانم‌ها و دوشیزه‌هایمان، هیچ بیمی در دل‌شان نیست؛ و برای تمرین #ورزش و #کشتی خود را آماده می‌کنند، برای رفتن به #اروپا و #آمریکا خود را آماده می‌کنند، #جوان های ما برای گرفتن یک گلدان (کاپ قهرمانی) و آن را روی سر خود گذاشتن، خودشان را آماده می‌کنند!.
چرا ما این‌طور هستیم؟ برای این‌که دین سالمی نداریم، دینی که خطر را حس کند، نداریم.
این دینِ تقلیدی است نه دینِ فهمیدنی.
دبیرستان‌ها دین #تقلیدی به #دانش‌آموزان می‌آموزند و لذا نمره‌اش هم خیلی مهم نیست که کم یا زیاد شود!
این عبارت را شما از استاد شهیدتان؛ -مرحوم #مطهرى - در سینه و دفترتان یادداشت کنید که در #علل_گرایش_به_مادی‌گری می‌فرماید: «اصول عقاید مذهبی اجباراً باید آزادانه مورد تحقیق واقع شود وگرنه با روح مذهب که هدایت و راهنمایی است، منافی است.»
استدلالی یعنی باید حتماً در کلاس نشست و زحمت کشید و نمره گرفت تا مثل مسائل ریاضی و هندسه فهمیدنی بشود که در اين‌صورت هم #اجباری است هم #استدلالی. ولی تقلیدی نیست که بخوان و برو و قدری محفوظات داشته باش و حفظ کن و بگو!. بلکه فهمیدنی است و لذا بچه‌های ما زحمت می‌کشند، شب می‌نشینند و مسائل را حل می‌کنند. خوب مسائل دینی هم همین‌طور باید حل شود.
این برای این است که #معلمین و #دبیرها و #اساتید اکثراً این حس خطر در آنها پیدا نشده است.
اگر یک مکتبی آمد و #دولتی تشکیل داد، مهمترین کار آن #مکتب این است که مسائل مکتبی را در درون #مردم، #کشوری ها، #لشکری ها، #اداری ها، #بازاری ها و ما #طلبه ها بکارد. اگر این کاشتن انجام بگیرد، این مکتب برقرار است و پرچمش هم بالاست.
اگر خدایی نکرده در این کار سستی شود ما مشکل داریم.
۲۶ #رمضان المبارک ۱۴۳۵=۹۳٫۲٫۵
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
⬇️ ص۲ 🔹 در هر حال حضرت به او فرمودند که: «او تقبل»؛ حالا من یک چیزی گفتم. تو قبولش می‌کنی؟ این خیل
⬇️
ص۳
🔺 اهمیت صبر و پایداری
🔹«فقال علیه‌السلام: تَوَسَّدِ الصَّبرَ»؛ فرمودند که استراحت‌گاه خودت، تکیه‌گاه خودت، آرامش جان و دل خودت را در صبرت قرار بده.
ببینید ما همان‌طوری‌که یک حواسی داریم خدایی نخواسته اگر مادرزادی یکی از آنها کمبود داشت چه وضعی داشتیم؟ بینایی نبود، شنوایی نبود، شامه نبود، ذائقه نبود، این‌ها نبود، چه وضعی در #زندگی برای ما بود؟ همین‌طور درباره‌ی زندگی #بشریت ما، #تمدن ما، #اجتماع ما - از #خانواده بگیر تا خانواده‌های بزرگ #ملتی و #حکومتی و #دولتی- این‌ها باید یک منابعی در اختیارشان باشد که به آن منابع تکیه کنند. منبعی که می‌شود یک انسان در زندگی #فردی و #اجتماعی به آن تکیه کند، نیروی #پایداری و #صبر است. این خیلی حرف است. چه برای #دانشجو، چه برای طلبه‌ی محترم، چه برای سایر افرادی که در اجتماع زندگی می‌کنند. هر کسی در آن قسمتی که هست یک پناه‌گاهی باید از صبر و بردباری برای خودش تهیه کند؛ تَوَسُد کند و وِساده و بالش و مُخَده‌اش را این فضیلتِ صبر و بردباری قرار بدهد.
انسان وقتی می‌آید با یک مقدار شوق و ذوقی که در این لباس هست برای بعضی‌ها، #طلبه می‌شود و لباس طلبگی می‌پوشد، وارد #مدرسه می‌شود، پذیرش می‌شود و در همه‌ی این‌ها قبول می‌شود تا این‌که انسان در #روحانیت به یک مرحله‌ای می‌رسد که به نظرش می‌رسد که آثار خوبی دارد مثلاً، ولی وقتی می‌بیند آن آثار مورد نظرش نیست؛ سال اول نیست، سال دوم نیست، سال سوم نیست؛ می‌گوید: هان! معلوم می‌شود در مدرسه هم چیزی پیدا نمی‌شود!. می‌رود از این و از آن می‌پرسد، می‌گویند بله فلان مرکز، فلان #شیخ، فلان #مرشد که به یک کسی #دستور داد، همان شب #خواب دید و به #نتیجه رسید و حاجتش برآورده شد. می‌گوید: هان! حیف از این سه سالی‌که ما صرف این رشته کردیم، همه‌اش ضَرَبَ یَضْرِبُ و این چیزها خواندیم فلذا این #منحرف می‌شود. چرا؟ برای این‌که #پناه‌گاه خودش را صبر قرار نداده بود که اگر این‌جا سه سال و چهار سال و پنج سال انسان اثری پیدا نمی‌کند، شاید برای این باشد که این کاوش‌ها باید به نتیجه برسد، #تحقیقات باید برای او اثر پیدا بکند، نه شنیدنی‌ها و گفتنی‌ها و #اوراد و #اذکارِ بدون #علم و بدون #عمل و این‌طور چیزها؛ فلذا صبر را از دست می‌دهد. پس یکی از پشتیبانان محکم طلبه، طبق #آیات و #روایات محکم ما، پایداری است. یا اول انسان تشخیص نداده وارد شده، اشتباه کرده. تشخیص داد که ما در #جامعه_اسلامی، در #تشیع خودمان، یک رشته‌ی خاصی به نام روحانیت، طلبگی، درس و تدریس داریم و آن نتایجی دارد. آن نتایج را بررسی کرد و فهمید که چگونه به آن رسیده‌اند، با چه زحماتی رسیده‌اند، خب باید دنبالش را بگیرد. ولی اگر #فکر کرد که حالا من دو سال که در مدرسه یا در فلان درس‌ها و بحث‌ها شرکت کردم، حتماً برای من مشکلاتی از زندگی، مشکلاتی از امور روحانی، از این‌ها برطرف می‌شود و نشد، خب این می‌لغزد دیگر، چنان می‌لغزد که پشت می‌کند به این حرف‌ها. می‌گوید اصلاً نه در #مدرسه چیزی هست، نه در #مسجد چیزی هست، هر چه هست در پیش فلان مرشد، فلان دستورات و فلان چله‌نشینی‌ها هست، می‌غلتد به آن سو. در حالی‌که این آمادگی خودش را از جهت پناه‌گاه صبر و بردباری تهیه نکرده بود. و صبر و بردباری در اثر این می‌شود که انسان، راه را راهِ طولانی بفهمد و بشناسد، پرمشقت بشناسد. ساخته شدن یک انسان مشکل‌ترین کارهایی است که در دوره‌ی #عمر بشر برای بشر پیش می‌آید. چرا؟ برای خاطر این‌که هر کدورتی، هر پلیدی‌ای که عارض #بدن و لباس و فرش و زندگی می‌شود، این‌ها به آسانی با یک وسایلی رفع می‌شود؛ اما انسانی که از وقتی یاد دارد در قنداق بوده، زورگویی در او حکومت داشته؛ خب یک بچه قنداقی را نگاه کنید، چگونه پستانک را از دست مثلاً همتای خودش می‌گیرد و اگر به او ندهند #گریه می‌کند. با زور شده، با هر چه شده، #پدر و #مادر را وادار می‌کند که غذایی که برایش بد است را به او بدهند، آب برای او بد است به او بدهند، خوابیدن را که برای او خوب است، نمی‌خواهد قبول کند، همین‌طور از #کودکی در یک مرحله‌ی ضعیفی انسان به #دیکتاتوری، به #طاغوتی گرایی مشغول بوده تا شده پانزده سال، شانزده سال، بیست سال، و این مسائل حیوانی در #روح و #جسم انسان تراکم یافته، یک #حیوان بار آمده. حالا این می‌خواهد در عرض یک سال درست شود؛ در عرض دو سال درست شود؛ نمی‌شود. این است که باید حتماً چه در #اصلاح فردی، چه در اصلاح اجتماعی، پناه به صبر برد.
@seyedololama
ص۳
⬇️
📆 سال‌روز نزول سوره‌ی مبارکه‌ی انسان در شأن امام علی و زهرای اطهر و حسنین علیهم‌السلام؛ (۲۵ #ذی_الحجه)
🔺 تذکری پیرامون علت دلسوزی‌های زهرای مرضیه سلام‌الله‌علیها برای امت اسلامی
🔹 همه باید ملتفت شوند که ما نمی‌توانیم مساجد خود را مانند مساجد اول #اسلام داشته باشیم. در اول اسلام مساجد، یک مرکزی برای #حکومت شد (یعنی مسجدی برای تجمع #منافقین و مخالفین #اهل‌بیت علیهم‌السلام)، برای جلوگیری از انوار حضرت #زهرا علیهاالسلام و جلوگیری از نفوذ #علم و #عمل آن حضرت در آن #اجتماع که پدرش زحمت کشیده بود و تهیه کرده بود، و این داغ، دل آن حضرت را خیلی می‌سوزاند و ناراحت می‌کرد و برای این‌که حضرت می‌دانست آتش #فتنه به این‌جا ختم نمی‌شود، بلکه در اسلام فتنه‌ای پیش‌آمد کرده که این همه #بلا از صدر اسلام تا حالا از آشوب‌ها، جنگ‌ها در شرق و غرب، جنگ‌های #صلیبی تا زمان ما که جنگ‌آفرینان در صدد ایجاد #جنگ و خون‌ریزی و فروش #اسلحه و آتش و بمب هسته‌ای و غیره هستند، به‌خاطر این #انحراف است.
همه‌ی این‌ها را حضرت زهرا می‌دید و می‌سوخت و ناراحت بود؛ چون در واقع #ام‌ابیها بود و مادر امت پدرش بود. #مادر بود برای ما و همه‌ی #مسلمان‌ها. همه‌ی مسلمان‌ها مورد عنایتش بودند. دلش می‌سوخت که این زحماتی که پدرش کشید و این جراحاتی که شوهرش و پسرعمویش به خود تحمل کرده و این گرسنگی‌ها و ریاضت‌ها که کشیدند؛ «و یطعمون الطعام علی حبه مسکینا و یتیما و اسیرا»¹؛ و آن‌چه روزها که #روزه گرفتند و #افطار که شد، افطار نصیب خودشان نشد، نصیب #مساکین و #یتیم ها شد. بچه‌هایشان را گرسنگی دادند، روزه گرفتند و #جهاد کردند، آخرش چه شد؟!
این #مکتب باید #احیا شود. این مکتب، چه مکتبی است؟ مکتب دل‌سوزی به حال #امت و به حال #خانواده. الآن ما نمی‌دانیم #فرزندان ما و خانواده‌ی ما وارد چه #کلاس هایی می‌شوند و با چه #معلم هایی روبه‌رو می‌شوند. درس‌های آنها بیشتر درس‌های #مادیت است!. یعنی #علم را تنها برای اصلاح #دنیا فکر کرده‌اند نه برای #رشد و #انسانیت و #فاطمی و #علوی شدن.
چند نفری که ما خدمت‌شان رسیدیم مانند مرحوم علامه #طباطبایی و مرحوم آیت الله #بهجت، این‌ها واقعاً شاگرد مکتب زهرای مرضیه علیهاالسلام بودند و از دست ما گرفته شدند. حالا باید #حوزه ها، #معمَّمین، #دانشجویان، #طلاب محترم تصمیم بگیرند که مکتب، #مکتب_تعلیمی_و_تربیتی باشد. #مسجد جای #تربیت باشد و این کار ممکن نیست مگر این‌که از خانواده‌ها شروع بشود.
مسئولین #دولتی، #مجلس شورای اسلامی، #مدیران و #فرهنگیان و حوزه‌ها از منازل خود شروع کنند و #هدف را استفاده از علوم و تربیت‌های حضرت زهرا علیهاالسلام قرار بدهند که در نتیجه مطابق با #سیره پیشوای #بانوان و خانم‌ها؛ حضرت زهرا علیهاالسلام باشد.
۹۳٫۱٫۲۱
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
____
۱) [ #انسان :۸]
@seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق)
🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!.
این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است.
در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آنها تشکیل هست که آنها می‌نویسند، آنها جواب می‌گیرند، آنها می‌خوانند، آنها از رئیس امضا می‌گیرند.
الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند.
بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید.
۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶
☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق)
🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!.
این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است.
در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آنها تشکیل هست که آنها می‌نویسند، آنها جواب می‌گیرند، آنها می‌خوانند، آنها از رئیس امضا می‌گیرند.
الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند.
بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید.
۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶
☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق)
🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!.
این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است.
در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آنها تشکیل هست که آنها می‌نویسند، آنها جواب می‌گیرند، آنها می‌خوانند، آنها از رئیس امضا می‌گیرند.
الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند.
بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید.
۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶
☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق)
🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!.
این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است.
در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آنها تشکیل هست که آنها می‌نویسند، آنها جواب می‌گیرند، آنها می‌خوانند، آنها از رئیس امضا می‌گیرند.
الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند.
بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید.
۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶
☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
📆 طلب کاغذ و دوات توسط پیامبر صلی‌الله علیه وآله؛ ( ۲۵ #صفر المظفر ۱۱ ه ق)
🔹 حضرت #پیامبر (صلی‌الله علیه وآله) در هنگام رحلت می‌خواستند مسئله‌ی #غدیر خم را به #وصیت کتبی تأیید کنند، با این‌که در حضور هفتاد هزار یا بیشتر #مسلمان در غدیر خم بهترین تأییدها را کرده بودند، با وجود این‌ها می‌خواستند وصیت را کتبی هم قرار بدهد که مؤکَّد شده باشد. در آن‌جا #خلیفه_دوم اهل #سنت مخالفت کرد و کلمه‌ای گفت که حالا مریدهایش می‌خواهند آن کلمه را تفسیر کنند که با گفته‌ی یک مسلمان بسازد. این یک مطلب است که گفت این آدم تب‌داری است و تب بر او غالب شده و آدمی که تب شدید دارد، سخنش را چه می‌گویند؟ هذیان می‌گویند!.
این یک مطلبی است که در هیچ کجای #تاریخ در هیچ #دینی فکر نمی‌کنم که پیدا شود، که یک کسی حالا آن شخص، #تاجر باشد، #زارع باشد، #صنعت‌گر باشد، سرمایه‌دار باشد و بخواهد دم رفتن، یک وصیتی بکند و جلویش را بگیرند. چنین اتفاقی تاکنون نیفتاده. و دیگر این‌که کسانی که از مطالب دینی باخبر نیستند، می‌گویند حضرت فرمود تا این‌که من یک جمله‌ای بنویسم که #امت را از خطر #انحراف باز دارد؛ مگر حضرت می‌توانست بنویسد؟ این را عنوان می‌کنند در حالی‌که این یک مغالطه‌ای بیش نیست. نوشتن سران برای سران، هیچ‌وقت با قلم و دوات که خودشان استعمال کنند نبوده. همیشه کاتب، دبیر و یا افرادی بوده‌اند که منصوب بوده‌اند برای همین کار که نامه‌ها را می‌گرفتند و جواب می‌دادند و خودشان ضبط و بایگانی می‌کردند، نه این‌که یک نفر بزرگ و صاحب یک #حزب مهم یا یک #مملکت، این خودش قلم و دوات جلویش بگذارد و نامه‌نویسی بکند. چنین چیزی نبوده. از این جهت این #مغالطه است.
در جریان #مباهله هم وارد شده که نامه‌ای است از حضرت #محمد پیامبر خدا، به #اسقف نجران فرستاده شدکع بعد از ذکر این مطلب می‌گویند که ممکن است حضرت پای نامه امضا بفرماید. بنابراین این یک مطلب این‌که هیچ‌وقت سران هیچ #دولتی نویسنده‌ی فرمان‌ها و نامه‌ها نیستند. و این خودش یک قسمت خاصی در دربار آنها تشکیل هست که آنها می‌نویسند، آنها جواب می‌گیرند، آنها می‌خوانند، آنها از رئیس امضا می‌گیرند.
الآن هم ما دیده‌ایم در همین #تلویزیون خیلی نشان می‌دهد که وزرایی که می‌خواهند با هم توافق کنند روبروی هم نشسته‌اند و یک نفر هم همراه آن‌هاست که این مدارک را می‌گیرد و جلوی‌شان می‌گذارد، می‌گوید امضا کنید، نه این‌که خودش بگوید و بنویسید مطالب را. نه، مطالب توافق شده را قبلاً ماشین‌نویسی می‌کنند و می‌نویسند، در شکل یک دفتری که این باید #مدرک باشد، مدرک #دولتی باشد. بعد می‌آیند آن را جلوی #وزیر می‌گذارند یا جلوی هر مسئولی که باید امضا کند، او فقط امضا می‌کند. آن‌وقت از دستش می‌گیرند.
بنابراین در قضیه‌ی نامه‌نویسی، این مغلطه در آن است که بعضی‌ها می‌گویند حضرت که فرمود من نامه بنویسم که نجات #امت در آن باشد، مگر حضرت چیزی می‌نوشت؟ پس معلوم می‌شود این حدیث اصلاً درست نیست! نه، بلکه معلوم می‌شود که شما در #انحراف هستید، و شما نمی‌توانید وارد مطالب تحقیقی #اجتماعی بشوید که به علت این است که یا شما #مغرض هستید یا بسیار ساده‌اید که حرف مغرضین را قبول کرده‌اید.
۲۴ #ذی_الحجة الحرام ۱۴۳۶=۹۴/۷/۱۶
☑️ حضرت آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی
@seyedololama