🔺 ورود به ماه رمضان با کفر! 📖 در کتاب #مفاتیح_الجنان در دعای شب آخر #شعبان و شب اول #رمضان این عبارت هست: «اللهم ما کان فی قلبی من شک و ریبة أو جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلاء أو ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر...» امام #صادق علیه‌السلام دعایی برای ما آورده که آخر ماه شعبان بخوانیم که خدایا هرچه در #دل ما از #کفر است! این‌ها را خواهش می‌کنم برطرف کنی، مرا #پاک کنی. پس #زندگی ما، #اجتماع ما، #وزارت‌خانه‌ی ما، #مجلس ما، از بالا تا پایین، #درس، #تدریس، همه یک جور کفری درونش هست!. کفر به #نعم الاهی. به این معنا که مثلاً چاقو را بر می‌داریم هلو را پاره می‌کنیم، ولی هنری که این‌جا به خرج رفته اصلاً یادمان نیست. مثل این‌که این یک خشتی است افتاده روی زمین، برداشتیم می‌خواهیم استفاده کنیم!. باباجون این یک لقمه‌ی عجیبی است!. #هنر است. هنری که سال‌ها و قرن‌ها بشر باید در این ها #فکر بکند ولی نمی‌کند. پس #کفر است. پس اجتماعات و #تمدن‌ها کفرانه است به نعمت‌های الاهی. «اللهم ماکان فی قلبی من شک... أو فسوق أو عصیان أو عظمة أو شئ لا تحب فأسئلک أن تبدلنی مکانه ایمانا بوعدک و وفاء بعهدک...» خدایا این‌ها را برای من عوض کن. من را جاروب کن. مهمان کثیفی هستم. اگر یک کارگر فاضلاب یادش رفته باشد که امشب #مهمان است، با #لباس فاضلابی بیاید، یک‌مرتبه درب خانه، چه می‌گوید؟ می‌گوید حمام کجاست؟ صاحب‌خانه! من را هدایت کن به حمام. اول بروم آن‌جا. یک دست لباس هم به من امروز عاریه بده که من بتوانم سر سفره حاضر شوم. ما باید در ماه #رمضان این‌جوری عرض #حاجت کنیم پیش خدا. خدایا ما را عوض کن به جای این‌ها: «ایماناً بوعدک و وفاءً بعهدک و رضاً بقضائک و زهداً فی الدنیا»؛ اصلا #علاقه‌ی به غیر خودت در #دل ما نماند. کثافت است. با کثافت داریم سر سفره احسان تو می‌نشینیم. ما را پاک کن. اول برویم حمام، پاک بشویم، بعد بیاییم سر سفره‌ی تو. «و رغبةً فیما عندک و أثرةً و طمأنینةً و توبةً نصوحاً.» این هم دعای شب آخر این ماه است، هم دعای شب اول ماه #رمضان است، هم برنامه‌ی ما تا آخر عمر است. که وقتی می‌میریم این دعا در حق ما مستجاب شده باشد. با کفر نمی‌ریم. ۸۸.۵.۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 درخواستی از امام رضا علیه‌السلام 🔹 در شرح حال حضرت #رضا علیه‌السلام مطلبی ذکر شده که بايد به آن توجه کرد. وقتی حضرت ولايت‌عهدی #مأمون را به اجبار پذيرفت، به ايشان گفتند که شما نماز عيد #فطر را بخوانيد، اما حضرت فرمودند: قرار است که من اين کارها را نکنم و به کارهای مربوط به #دولت کاری نداشته باشم، ولی چون خيلی اصرار کردند، حضرت فرمودند: اگر من نماز عيد بخوانم، نماز عيدی که جدّم #پيامبر و جدّم #امیرالمؤمنین‌ می‌خواندند، من هم مثل آن‌ها نماز می‌خوانم. و ما بايد از حضرت درخواست کنيم که #تحصيلات و دانش آموزی و #دانشجو بودنمان را آن‌طوری که خودشان می‌خواهند به ما ياد دهند و ما آن‌گونه باشيم. بايد به حضرت عرض کنيم: شما می‌فرمایید اگر من برای برپایی نماز عيد بروم، همان‌طوری می‌روم که جدّم می‌رفتند؛ ما هم می‌خواهیم اگر دانشجو هستيم، آن‌طوری باشيم که شما و جدّ شما هستيد و دوست داريد. اين مطلب را بايد از حضرت بخواهيم و حضرت در امر دانش آموزی سلیقه‌شان اين است که مثل خانواده‌ی ايشان و #ائمه اطهار باشيم. خانواده‌ی ائمه‌ی اطهار دستورات #تعليم و #تعلم امور علمی را نشان داده‌اند. جدّ بزرگوارشان حضرت #علی علیه‌السلام در حکمت ۱۳۹ #نهج_البلاغه (نهج البلاغه مرحوم فيض الاسلام) اين موضوع را مطرح فرموده‌اند که به هر کسی نبايد #دانش آموخت زيرا از دانش استفاده‌ی ابزاری در راه #گناه می‌کند بلکه بايد افرادی که لياقت #دانش_آموز شدن را دارند انتخاب کرد برای دانشجويی. حضرت در آن حکمت چنين می‌فرمایند: ها اِنَّ هاهُنا لَعِلماً جَمّاً، لَو اَصَبتُ لَهُ حَمَلَةً! بَلَی اَصَبتُ لَقِناً غَيرَ مَأمُون عَلَيهِ، مُستعمِلاً آلَةَ الدّين لِلدُّنيا، وَ مُستَظهِراً بِنِعَم اللهِ عَلَی عِبادِهِ، وَ بِحُجَجِهِ عَلَی اولِيائِهِ، اَؤ مُنقاداً لِحَمَلَةِ الحَقِّ، لابَصيرَةََ لَهُ فی اَحنائِهِ، ينقَدِحُ الشَّکُّ فی قَلبِهِ لِاَوَّلِ عارِض مِن شُبهَة. الا لاذا وَ لاذاکَ! اَؤ مَنهُوماً بِاللَّذَّةِ، سَلِسَ القِيادِ لِلشَّهوَةِ، اَؤ مُغرَماً بِالجَمع وَ الاِدِّخار، لَيسا مِن رُعاةِ الدّين فِی شیء اَقرَبُ شیء شَبَهاً بِهِما الاَنعامُ السّائِمَةُ! کَذلِکَ يموتُ العِلمُ بِمَوتِ حامِلِيهِ!. حضرت خطاب به #کميل ابن زياد می‌فرمایند: بدان‌که در سينه‌ی من دانش فراوانی انباشته است، ای کاش کسانی را می‌یافتم که می‌توانستند آن‌را بياموزند!، آری #تيزهوشانی می‌یابم، اما مورد #اعتماد نمی‌باشند؛ #دين را وسيله‌ی #دنيا قرار داده و با #نعمت‌های خدا بر بندگان و با #برهان‌های الهی بر دوستان خدا فخر می‌فروشند!. يا گروهی که #تسليم حاملان حق می‌باشند اما ژرف انديشی لازم را در #شناخت حقيقت ندارند، که با اولين #شبهه‌ای شک و ترديد در دل‌شان ريشه می‌زند، پس نه آن‌ها و نه این‌ها سزاوار آموختن دانش‌های فراوان من نمی‌باشند. يا فرد ديگری که سخت در پی #لذت بوده و اختيار خود را به #شهوت داده است، يا آن که در #ثروت اندوزی #حرص می‌ورزد، هيچ کدام از آنان نمی‌توانند از دين پاسداری کنند و بيشتر به چهارپايان چرنده شباهت دارند! و چنين است که دانش، با #مرگ دانشمندان می‌میرد. بنابراين #معلمين بايد افرادی را که در #تحصيل دانش نظر #پاک دارند، تعليم دهند نه افرادی که نظر ناپاک دارند و از فراگيری #علم به دنبال علاقه‌مندی به گناه و کارهای دنيوی هستند و چنان‌چه اين افراد علم بياموزند به ضرر #مملکت می‌شوند!. ۱۳۸۷.۴.۱۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 لحظاتی با دل پاک به نعم الهی فکر کنیم 🔹 ... همین الآن، همین‌جا که در خدمت برادران هستیم #شکر کنیم؛ #فکر کنیم ما الآن در چه حالی هستیم؟ روی چه هستیم؟ الآن #زمین زیر پای ما با سرعتی مافوق جت دارد حرکت می‌کند؛ آن هم به حرکات مختلف؛ به دور خورشیدش به یک‌جور؛ خیلی سریع، شاید صد برابر یک هواپیما!. و به دور خودش هم باز سریع اما با سرعتی کمتر. این شب و روزی که برای ما الآن دارد پیدا می‌شود اگر بخواهیم تشبیه کنیم، باید تشبیه کنیم به یک طفلی که او را در یک گاهواره‌ای خوابانده‌اند و دست‌های پر از لطف و #محبت دارند او را می‌چرخانند. الآن زمین ما با ما یک همچنین حالی را دارد؛ دارد می‌گردد و در حین گردش چنان مواظب است که این اکسیژن‌ها و هواها از ما دور نشود، ما از روی زمین پرت نشویم، آب‌های اقیانوس بالا و پایین نیایند؛ خشکی‌ها را بگیرند و ما را غرق کنند، حرارت #خورشید نزدیک نشود ما را بسوزاند، زمین به لرزه درنیاید که زیر پای ما همه چیز فرو برود، #حیوانات و جانورها، مارها، موذی‌ها، عقرب‌ها به جان ما نیفتند، زیاد نشوند، تکثیر نشوند، ابر و باد و مه و خورشید به موقع فعالیت کنند. گندم و جو ها به بار بیاید، میوه‌ها برسند. 🔹شما ببینید اگر بنشینم و بشماریم و بنویسیم، سر از کجا در می‌آورد؟! مخارج این‌ها را بخواهیم در بیاوریم چقدر می‌شود؟ یک حرکت زمین را اگر بشر بخواهد ایجاد کند چقدر نیرو باید مصرف کند؟ چند میلیون، چند میلیارد تن باید نفت و گاز و ذغال سنگ مصرف کند تا یکی از این کارها بشود انجام بگیرد یا نشود؟! تمام این اوضاع و احوال پیام است برای یک دلی که #پاک باشد، عین پیام لفظی و تلگرافی و بی‌سیمی که بنویسند و بیاورند جلوی ما بگذارند و بگویند برای تو، خدای تو پیام داده گفته: آیا من صبح با تو این جور نکردم؟! یک ساعت بعد از صبح این‌جور نکردم؟ آیا هوا روشن نشد؟ خورشید این‌جوری نشد؟ #ماه این‌جوری نشد؟ زمین این‌جوری نشد؟ من چقدر به فکر تو باشم و آن‌وقت تو پشتت را به من بکنی و به فکر من نباشی؟! این‌ها پیام‌هایی است که #دل پاک می‌گیرد و دل‌هایی که امثال دل بنده هست اصلا نمی‌فهمد!. علاوه بر این نیز، پیام‌های #تکوینی که از سر و روی ما می‌بارد، از #بدن ما می‌بارد، از #چشم و #گوش ما می‌بارد. چشم با ما حرف می‌زند: می‌دانی من چگونه به تو داده شدم؟ از کجا آوردی این چشم را؟ فکر کردی؟! گوش به ما می‌گوید: می‌دانی چه‌جوری من برای تو تنظیم شده‌ام؟ چه مهندسی تو را با این همه لوازم ظریف و لطیف و عجیب جایگزین کرد، جاسازی کرد؟ در جایی قرار داد که با وسائل و اسباب محفوظ بماند! و همچنین دستگاه مغز و دستگاه‌های دیگر. همه‌ی این‌ها پیام است. اما روشنی دل می‌خواهد. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام) 🔹درباره‌ی رو به خدا کردن در مساجد -که بنده و امثال بنده مانند #حیوانات در این مکان‌ها حضور پیدا می‌کنیم!- روایتی در کتاب #خصال از حضرت #علی علیه‌السلام نقل کرده‌اند: «إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة» ( #خصال ج۱ص۳۳۷ #بحارالانوار ج۴۲ص۱۶) [خداوند به حضرت عیسی وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه] همان‌طورکه در تمام #عمر برای ما حتی یک‌مرتبه هم اتفاق نیفتاده که با لباس کثیف وآلوده و نشُسته، در مجالس دیگران وارد شویم، خداوند به #عیسی پیام داد: «لا یدخلوا بیتاً من بیوتی إلا...»؛ می‌فرماید که در خانه‌ی من داخل نشوند تا شرایطش را ایجاد کنند. «قلوب طاهرة»؛ #قلب برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورت‌مان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که #پاک شود. اگر #انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین #مصیبت است. اگر این مصائب را ما مصائب بدانیم، دیگر مصائب دنیایی قابل نمی‌شود که به آن #توجه کنیم. همّ و غمّ‌مان واحد می‌شود. #مسلمان و #مومن بعد از آن که #گرایش به خدا پیدا کرد، مصیبتش، مصیبت خداداری می‌شود. دیگر، مصیبت‌های خانه‌داری، زن‌داری، پدر و مادر داری، وطن‌داری، تمام این‌ها کوچک می‌شود. این مصیبت که قلب من ناپاک است، سرتاپا #حسد است، سرتاپا #کینه است، سرتاپا #جهل و #غفلت و #وسواس است و من دارم با این شکل می‌آیم به #مسجد و رو به خدا می‌ایستم؛ اگر این مصیبت واقعاً برای انسان پیدا شود، دیگر همین‌طوری وارد مسجد نمی‌شود، بلکه در حال مخصوصی وارد مسجد می‌شود که فرمود: «لضحکتم قلیلاً و لبکیتم کثیراً»؛ [ #بحارالانوار ج۸۴ص۱۳۱]؛ یعنی #خنده‌های‌تان کم و #گریه‌های‌تان زیاد می‌شود. «و أبصارٍ خاشعة»؛ چه‌وقت ما ملتفت بودیم که همان‌طوری‌که بدون #وضو در شبستان و محراب وارد نمی‌شویم، بی #اشک چشم هم وارد نشویم؟! این معنی #حضور در برابر خداست؛ چیز تازه‌ای نیست، منتهی از بس‌که به مسائل #مادی اُنس گرفته‌ایم و از خدا دور بوده‌ایم، به نظرمان عجیب می‌آید؛ مگر می‌شود کسی #مسجد نرود مگر با اشک چشم؟! بله، می‌شود؛ کافی است یک ذرّه خدا به ما بفهماند آن چیزی را که به #اباذر و #سلمان و #مقداد و #بلال فهماند. «و أکف نقیّة»؛ دستی که به چیزی خورده که نباید بخورد -چه مال و چه غیر مال- این ناپاک است. با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با #قلب آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است، ولی ما به بُت‌هایی که داریم، انس گرفته‌ایم و #خیال کرده‌ایم خداداری می‌کنیم!. همین‌که در دوران بچگی و ابتدای #تکلیف به ما گفته‌اند #نماز بخوانید و #ثواب دارد و با آب‌نبات ما را تشویق کرده‌اند، همان حال برای ما بعد از ۶۰-۷۰ سال مانده. برای بنده مانده. اسم این دولا راست شدن را گذاشته‌ام نماز. اسمش را گذاشته‌ام #ذکر خدا. سوره‌ی #حمد، سوره‌ی قل هو الله، #قرائت_قرآن. همه‌چیز به همین میزان در سطح #کودکی مانده، ولی حقیقت آن چیزی است که بر زبان مبارک #علی علیه‌السلام جاری شده. همان‌طوری‌که آدم اگر #جنب باشد، #حرام است بیاید در صف #جماعت، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب. مرحوم #مجلسی در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات #زندگی بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، #اصلاح_قلب، اصلاح #باطن. ما بشریم دیگر! #حیوان که نیستیم! گوسفند که نیستیم. به ما می‌گویند شما #بنده خدا هستید. کو؟! کو؟ بنده، کجایم بنده‌ی خداست؟! مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سرتاپایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است. مرحوم‌مجلسی در ادامه می‌فرماید: «و الأخلاق الدنیة»؛ #حرص، #پول_پرستی، #حسادت. آدم یک چیزی از همکارش می‌بیند، چقدر ناراحت می‌شود؛ مثلاً با هم، هم‌کلاس بوده‌اند، حالا مثلاً فلان جلسه برای هم‌کلاسی سابقش کف زده‌اند. آدم ناراحت می‌شود! این قلب که قلب نیست. کاش این قلب‌ها را که مثل قلب امثال بنده هستند سگ بخورد!... ✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololama

🔺 ورود به ماه رمضان با کفر! 🔹 در کتاب #مفاتیح_الجنان در دعای شب آخر #شعبان و شب اول #رمضان این عبارت هست: «اللهم ما کان فی قلبی من شک و ریبة أو جحود أو قنوط أو فرح أو بذخ أو بطر أو خیلاء أو ریاء أو سمعة أو شقاق أو نفاق أو کفر...» امام #صادق علیه‌السلام دعایی برای ما آورده که آخر ماه شعبان بخوانیم که خدایا هرچه در #دل ما از #کفر است! این‌ها را خواهش می‌کنم برطرف کنی، مرا #پاک کنی. پس #زندگی ما، #اجتماع ما، #وزارت‌خانه ما، #مجلس ما، از بالا تا پایین، #درس، #تدریس، همه یک‌جور کفری درونش هست!؛ کفر به #نعم الاهی. به این معنا که مثلاً چاقو را بر می‌داریم، هلو را پاره می‌کنیم، ولی هنری که این‌جا به خرج رفته، اصلاً یادمان نیست. مثل این‌که این یک خشتی است افتاده روی زمین، برداشتیم، می‌خواهیم استفاده کنیم!. باباجون این یک لقمه‌ی عجیبی است!. #هنر است. هنری که سال‌ها و قرن‌ها بشر باید در این ها #فکر بکند ولی نمی‌کند. پس #کفر است. پس اجتماعات و #تمدن ها کفرانه است به نعمت‌های الاهی. «اللهم ماکان فی قلبی من شک... أو فسوق أو عصیان أو عظمة أو شئ لا تحب فأسئلک أن تبدلنی مکانه ایمانا بوعدک و وفاء بعهدک...» خدایا این‌ها را برای من عوض کن. من را جاروب کن. مهمان کثیفی هستم. اگر یک کارگر فاضلاب یادش رفته باشد که امشب #مهمان است، با #لباس فاضلابی بیاید، یک‌مرتبه درب خانه، چه می‌گوید؟ می‌گوید حمام کجاست؟ صاحب‌خانه! من را #هدایت کن به حمام. اول بروم آن‌جا. یک دست لباس هم به من امروز عاریه بده که من بتوانم سر سفره حاضر شوم. ما باید در ماه #رمضان این‌جوری عرض #حاجت کنیم پیش خدا. خدایا ما را عوض کن به جای این‌ها: «ایماناً بوعدک و وفاءً بعهدک و رضاً بقضائک و زهداً فی الدنیا»؛ اصلاً علاقه‌ی به غیر خودت در #دل ما نماند که کثافت است. با کثافت داریم سر سفره‌ی احسان تو می‌نشینیم. ما را پاک کن. اول برویم حمام، پاک بشویم، بعد بیاییم سر سفره‌ی تو. «و رغبةً فیما عندک و أثرةً و طمأنینةً و توبةً نصوحاً.» این هم دعای شب آخر این ماه است، هم دعای شب اول ماه #رمضان است، هم برنامه‌ی ما تا آخر عمر است. که وقتی می‌میریم این دعا در حق ما مستجاب شده باشد. با کفر نمیریم. ۸۸٫۵٫۲۷ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام) 🔻«إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة» (#بحارالانوار ج۴۲ص۱۶) 🔻 [خداوند به حضرت عیسی وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه] 🔺 «قلوب طاهرة»؛ #قلب برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورت‌مان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که #پاک شود. 🔻 اگر #انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین #مصیبت است. 🔻 با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با #قلب آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است. 🔻 همان‌طوری‌که آدم اگر #جنب باشد، #حرام است بیاید در صف #جماعت، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب. 🔻 مرحوم #مجلسی در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات #زندگی بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، #اصلاح_قلب، اصلاح #باطن. 🔴 مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سرتاپایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است... ✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololama

🔺ولادت حضرت عیسی (علی نبینا وآله و علیه‌السلام) 🔻«إن الله عزّوجل أوحی إلی عیسی بن مریم علیهماالسلام: قل للملأ من بنی إسرائیل لایدخلوا بیتاً من بیوتی إلا بقلوب طاهرة و أبصار خاشعة و أکفّ نقیة» (#بحارالانوار ج۴۲ص۱۶) 🔻 [خداوند به حضرت عیسی (علی نبیّیا وآله وعلیه السلام) وحی کرد که به بنی‌اسرائیل بگو وارد خانه‌ی من نشوند مگر با قلب‌هایی پاک وچشم‌هایی خاشع ودست‌هایی پاکیزه] 🔺 «قلوب طاهرة»؛ #قلب برای [رسیدن به محضر] خداوند -بِلاتشبیه- مثل سروصورت برای ماست. چگونه است که اگر ما سر و صورت‌مان خون‌آلود و کثیف و چرک‌آلود باشد، هیچ‌گاه در هیچ مجلسی وارد نمی‌شویم؟ قلب ناپاک ما هم باید در مساجد حضور پیدا نکند، مگر این که #پاک شود. 🔻 اگر #انسان ملتفت بشود که در حالی از حالات بدِ او، دیگران بر او مطلع شده‌اند، از خجالت می‌خواهد آب بشود و این برای او بزرگترین #مصیبت است. 🔻 با دست ناپاک وارد مسجد نشوید. با #قلب آلوده وارد مسجد نشوید. با چشم خشک وارد مسجد نشوید. همه‌ی این‌ها لوازم خداداری است. 🔻 همان‌طوری‌که آدم اگر #جنب باشد، #حرام است بیاید در صف #جماعت، و حرام است وارد مسجد بشود، خرابی قلب و تاریکی و ناپاکی قلب هم یک جنابتی است برای قلب. 🔻 مرحوم #مجلسی در بحار توضیح می‌دهد که «قلوب طاهرة» یعنی چه؟ می‌فرمایند: «أی من الإعتقادات الباطلة»؛ پس انسان باید هر کاری دارد بگذارد زمین. فقط به آن ضرورات #زندگی بپردازد و برود دنبال تعمیر قلب، #اصلاح_قلب، اصلاح #باطن. 🔴 مهمتر از همه باید قلب من با خدا باشد، که نیست. سر تا پایش را چیزهایی گرفته؛ آن موقعی‌که وسائل سواری و زینت انسان به اسب و قاطر و شتر بود، به افرادی‌که علاقه به این چیزها داشتند، گفته می‌شد قلب‌تان طویله است؛ چون اسب و شتر و قاطر درونش است. حالا قلب‌های ما گاراژ است. چون انواع موتور و ماشین و... درونش است... ✅ مرحوم‌آیت‌الله‌سیدابراهیم‌خسروشاهی @seyedololama