eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 استقبال از ماه مبارک رمضان (۲) 🔹 باید باور داشت که این مسئله، مسئله‌ی جهانی، مسئله‌ی حیاتی، مسئله
🔺 استقبال از ماه مبارک رمضان (۳) 🔹 ... حالا اگر از طرف (آقای ) کسی بیاید، به بنده بگوید خوب شما حرفت چیست؟ بنده عرض می‌کنم که شما در هر استانی اقلاً ۲۰۰ ـ ۳۰۰ نفر دارید که تحت اختیار شما باشند؛ این‌ها را تحت تربیت بار بیاورید. اگر زور‌تان به خودتان، خانواده‌تان نمی‌رسد، اقلاً از این‌جا شروع کنید. یک تأسیس اسلامی، بهداشتی، اصلاحی روانی، اصلاحی اخلاقی، درست کنید و در آن مؤسسه‌ها، یتیم‌های همه‌ی استان‌ها از کودکی شوند. این‌که امکان دارد که!. حالا اگر بگوییم: خودتان در منزل‌تان شروع کنید، می‌گویند: ما کار داریم، ما باید برویم ، باید برویم ، باید برویم کل فلان‌جا باشیم و به اولاد نمی‌رسیم!. خب، این کار که امکان دارد، از یتیم‌ها شروع کنید. این‌ها را اسلامی بکنید. می‌گویند: نمی‌شود. می‌گویم: پس چطور در آقای ، پسرشان را طوری تربیت کردند که در ۷، ۸، ۹ سالگی، قرآن می‌گفت. این و او به خودمان هم نیفتاده بود؛ اگر افتاده بود این‌طور نمی‌توانست مسائل را جمع‌آوری کند و درونش پیدا بشود. ما باید این خودمان را برای اهل خانواده‌مان، مثل تلویزیون خارجی بدانیم. این‌ها هم قصد خیر دارند، می‌خواهند این خراب‌تر از این نشوند، می‌گویند ما برای دفع افسد به ناچاریم این‌طور نشان دهیم؛ وإلّا این کار، یک بزرگ عمومی است که یک مشت جوان با بسیار کم پوشش و زننده، در ورزشگاه حاضر بشوند، و بعد و هم در ، این‌ها را نگاه کنند. این یک عمومی است، مثل یک عمومی می‌ماند. این‌ها می‌گویند ما ناچاریم. بسیار خوب، جوابش را خودتان بدهید!. اما این عرض ما که از شروع شود، چه اشکالی دارد؟ باید وقتی وارد شد، یک باشد؛ مسلمان ، مسلمان ، مسلمان و و و و و و نبینی، و باید تمام این‌ها در وجود او جمع‌آوری و شده باشد. این برنامه‌ی است. ادامه دارد... ۲۸ شعبان المعظم ۱۴۳۵=۹۳/۴/۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 حضرت علیه‌السلام در حدیث [ حکمت ۱۳۹] می‌فرماید: "النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ"؛ دانشمند متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. 🔹 "وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ دانشجویی که فهمیده که شدن، سعادت و است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ دیگری ندارد که اگر همین غذا را آوردند موقع در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این بر دلش گشوده بشود. "عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های که در ما - در بنده - هست، از ، متحجر و جامد شده و فرمانده‌ی وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! دانش را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما ، ، ، برای چیست و به نظر حضرت علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با ، با ، با و این‌ها. "وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ" ؛ و عموم مردمی هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفانند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. 💠 آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید در کتاب ، وقتی استاد خودش، حاج میرزا علی آقای را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!. یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریتند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، همّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! خیال می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این است، خیال می‌کرده این است!. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، و ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که انسان دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده -که از من گذشته-، شما از خدا بخواهید که آن دانشجو بودن را إن‌شاءالله به شما لطف کند. و السلام علیکم و رحمه الله ۷۶.۸.۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 حیات دنیوی 🔹 زندگى در اين جهان، پيمودن جادّه‌های پر پيچ و خم و صعب‌العبورِ تكامل ، و و مقدّمه و سرآغازى براى عالی‌تر و وسیع‌تر در جهانى ديگر است كه نسبت آن به زندگى اين جهان؛ همانند زندگى اين جهان است نسبت به زندگى «جنينى». ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama