eitaa logo
تُراب باش
5.9هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
1.6هزار ویدیو
109 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
📚 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌 آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما در جایگاه است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نماز وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن بشود! 🔹 ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب ما است؛ است؛ توان زیادی نداریم! 💯 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین را برای خودمان، برای توجیه استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 💠 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال و در قبال هر موضوع خوبی، این را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، در طی یکسال این باشد که ! به آن چیز که می‌دانست ! ! این را بگیریم...! 🆔️ @Torab_bash
📚 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌 آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما در جایگاه است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نماز وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن بشود! 🔹 ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب ما است؛ است؛ توان زیادی نداریم! 💯 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین را برای خودمان، برای توجیه استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 💠 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال و در قبال هر موضوع خوبی، این را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، در طی یکسال این باشد که ! به آن چیز که می‌دانست ! ! این را بگیریم...! 🆔️ @Torab_bash
در محضر مهدی عج بهترین باشیم! ✍️... ما در برای اهل‌بیت (ع) آورده شده‌ایم؛ طبق بسیاری از روایات ما قبل از ورود به دنیا با ولایت اهل‌بیت (ع) و بستیم؛ قول دادیم که تقوای ولایی داشته باشیم و تمام زندگیِ دنیایی را به محضریت و مهدویتِ اهل‌بیت (ع) بپردازیم! اما آیا الآن این‌گونه هستیم؟! اصلاً یادمان می‌آید که چنین قولی به خدا دادیم؟! من خودم بسیار شاهد بوده‌ام که دوستانِ هیئتی و مؤمن، وقتی دور هم نشستند و دارند صحبت می‌کنند، مثلاً بیست دقیقه، نیم ساعت، سه ربع هست که دارند باهم گپ می‌زنند؛ اما کلامشان، کلامی حاکی از حرکت به سوی اهل‌بیت (ع) نیست! بلکه درباره دنیا، درباره یک ماشین یا درباره یک غذا صحبت می‌کنند، درباره مغازه‌ها یا خاطرات بی‌خودی خودشان دارند حرف می‌کنند! موضوعاتی که شنونده اذیت می‌شود که چرا یک انسان مؤمن که باید تمام لحظات عمرش به محضریت و مهدویت اهل‌بیت (ع) بگذرد؛ باید به این موضوعات بپردازد؟ طبق برخی از آیات قرآن و روایات عترت، این و اینطور صحبت‌های بی‌خودی فی‌نفسه دارد. اگر ماها عقوبت نمی‌شویم؛ این دیگر از باب رحمت الهی است. خدا به ماها ترحم می‌کند که عقوبتمان نمی‌کند؛ وگرنه این نیست که خب، حالا کمی صحبت داشتیم دیگر، طوری هم نشد که! نه! اینها عقوبت دارد، آقا یا خانمِ فلانی! شما با بی‌تقوایی خودت، وقتِ خود و اوقات دوستان مؤمنت را به مقولات بی‌خود دنیا تلف کردی! چرا این‌کار را کردی؟ طبق قرآن، انسان حتی چیزهایی که در می‌گذرد هم می‌شود چه رسد به اعمالش! به عنوان مثال خداوند در آیه‌ی ۲۲۵ بقره می‌فرماید: «وَ لکِنْ يُؤاخِذُکُمْ بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ وَ اللّهُ غَفُورٌ حَليمٌ» ولی خدا شما را بدانچه در قلب‌های خود جمع‌آوری کرده‌اید، مؤاخذه می‌کند، و خداوند آمرزنده‌ی بردبار است‏. 🚨بحث اکتسابیات را که شما دنبال می‌کنید؛ درمی‌یابید که اعمال شما، محصولاتِ اعمال شما، بلکه آن چیزی که در قلبِ شما هست؛ همه‌اش مورد قرار می‌گیرد. طبق آیات قرآن، یوم الحساب در ابتدای قیامت نیست. قیامت با قوانین برزخ و ظاهر شدن اعمال انسان‌ها که از جنس برزخ هست مثل اخلاقیات و فقهیات تازه شروع می‌شود. البته وقتی آدم‌ها سر از قبر درمی‌آورند متوجه نیستند، فکر می‌کنند که مانند صحنه دنیاست؛ به تدریج متوجه می‌شوند یک اختلافاتی در این سرزمین با دنیا وجود دارد. خود یوم اول قیامت به حسب پلکان ارتقاء اگر بخواهیم جزئی‌تر نگاه کنیم شامل پلکان هفت آسمان و بعد پله‌های کرسی است. قلب انسان‌ها یعنی مرکز ادراک‌شان، در یا همان آنهاست، لذا تمام آن چیزهایی که در روح شماست، به تبع، آن چیزهایی که در قلب شما هست نسبتاً در اوایل یوم اول قیامت در حدّ ظاهر شدن آشکار می‌شود. یوم دوم قیامت به بعد هم یواش‌یواش نیّات و باطن اعمال انسان‌ها، پیرامون خود فرد، ظهور داده می‌شود، ما خیلی باید مواظب باشیم. حتی چیزهایی که در قلب‌مان می‌گذرد؛ که به داشتید این واقعاً قلبی بود یا ظاهری بود؛ تقوایی که ورزیدید تظاهر بود، بخاطر دیگری بود یا صادقانه بود و بخاطر خدا بود؟ ▪️خیلی اعمال ما وقتی که وجوهِ روح‌مان و از جمله قلب‌مان و قلبیات‌مان ظاهر می‌شود؛ آن اعمال می‌ریزد. چرا؟ چون یا نبود یا به خاطر خدا نبود. در آن دوران معلوم می‌شود که این اعمالی که به عنوان اکتسابیات همراه ما بود؛ اینها قیمتی ندارد؛ بلکه منفی است! چون یا صادقانه نبود یا بخاطر خدا نبود. ما در آینده با این ماجرا مواجه هستیم. لذا در آن دوران «فَلْيَضْحَکُوا قَليلاً وَ لْيَبْکُوا کَثيرًا جَزاءً بِما کانُوا يَکْسِبُونَ» تنها گروهی اندک شادمان هستند؛ و اما دسته‌جات زیادی [از مردم] به خاطر اعمالشان و آنچه به دست می‌آوردند، بسيار گریان‌اند. 🧩 با این توصیف چطور یک انسان به خودش جرأت می‌دهد که وقت خودش و وقت دوستان مؤمنش را با حرف‌های بی‌خود دنیایی مشغول کند، مگر نمی‌ترسد؟ مگر نمی‌ورزد؟ ما در قرآن داریم که: «اتَّقُوا یَوْمًا» نسبت به آن دوران تقوا بورزید. به پیشگاه خدا می‌خواهیم برویم «اتَّقُوا اللهَ»؛ با جهنم مواجه هستیم «اتَّقُوا النّارَ». یک نوع تقوا هم تقوا در قبال ولیّ عالم است؛ ! در حدیث هست که متقین، امیرالمؤمنین (ع) هستند؛ تمام عالم محضر اهل‌بیت (ع) است، ما باید تقوای در قبال اهل‌بیت (ع) داشته باشیم؛ و اولین بحثِ تقوا در قرآن، ذیل آیه دوم سوره بقره، تقوای ولایی است. تقوا در قبال «الْغَیْب» که در روایات فرمودند منظور حجت غائب است. 🔻 : 👇 🆔 @Torab_bash
در محضر مهدی عج بهترین باشیم! ✍️... ما در برای اهل‌بیت (ع) آورده شده‌ایم؛ طبق بسیاری از روایات ما قبل از ورود به دنیا با ولایت اهل‌بیت (ع) و بستیم؛ قول دادیم که تقوای ولایی داشته باشیم و تمام زندگیِ دنیایی را به محضریت و مهدویتِ اهل‌بیت (ع) بپردازیم! اما آیا الآن این‌گونه هستیم؟! اصلاً یادمان می‌آید که چنین قولی به خدا دادیم؟! من خودم بسیار شاهد بوده‌ام که دوستانِ هیئتی و مؤمن، وقتی دورهم نشستند و دارند صحبت می‌کنند، مثلاً بیست دقیقه، نیم ساعت، سه ربع هست که دارند باهم گپ می‌زنند؛ اما کلامشان، کلامی حاکی از حرکت بسوی اهل‌بیت (ع) نیست! بلکه درباره دنیا، درباره یک ماشین یا درباره یک غذا صحبت می‌کنند، درباره مغازه‌ها یا خاطرات بی‌خودی خودشان دارند حرف می‌کنند! موضوعاتی که شنونده اذیت می‌شود که چرا یک انسان مؤمن که باید تمام لحظات عمرش به محضریت و مهدویت اهل‌بیت (ع) بگذرد؛ به این موضوعات می‌پردازد؟ طبق برخی از آیات قرآن و روایات عترت، این و اینطور صحبت‌های بی‌خودی فی‌نفسه دارد. اگر ماها عقوبت نمی‌شویم؛ این دیگر از باب رحمت الهی است. خدا به ماها ترحم می‌کند که عقوبتمان نمی‌کند؛ وگرنه این نیست که خب، حالا کمی صحبت داشتیم دیگر، طوری هم نشد که! نه! اینها عقوبت دارد، آقا یا خانمِ فلانی! شما با بی‌تقواییِ خودت، وقتِ خود و اوقات دوستانِ مؤمنت را به مقولات بی‌خود دنیا تلف کردی! چرا این‌کار را کردی؟ طبق قرآن، انسان حتی چیزهایی که در می‌گذرد هم می‌شود چه رسد به اعمالش! به عنوان مثال خداوند در آیه ۲۲۵ بقره می‌فرماید: «وَ لکِن يُؤاخِذُکُم بِما کَسَبَتْ قُلُوبُکُمْ» بدانید که خدا شما را بدانچه در قلب‌های خود جمع‌آوری کرده‌اید، مؤاخذه می‌کند. 🚨بحث اکتسابیات را که شما در آیات قرآن دنبال می‌کنید؛ درمی‌یابید که اعمال شما، محصولاتِ اعمال شما، بلکه آن چیزی که در قلبِ شما هست؛ همه‌اش مورد الهی قرار می‌گیرد. طبق آیات قرآن، یوم الحساب در ابتدای قیامت نیست. قیامت با قوانین برزخ و ظاهر شدن اعمال انسان‌ها که از جنس برزخ هست مثل اخلاقیات و فقهیات تازه شروع می‌شود. البته وقتی آدم‌ها سر از قبر درمی‌آورند متوجه نیستند، فکر می‌کنند که مانند صحنه دنیاست؛ بتدریج متوجه می‌شوند یک اختلافاتی در این سرزمین با دنیا وجود دارد. خود یوم اول قیامت به حسب پلکانِ ارتقاء اگر بخواهیم جزئی‌تر نگاه کنیم؛ شامل پلکانِ هفت آسمان و بعد پله‌های کرسی است. قلب انسان‌ها یعنی مرکز ادراک‌شان، در یا همان آنهاست «القُلُوبُ الَّتِي فِي الصُّدُورِ، حج ۴۶»، لذا تمام آن چیزهایی که در روح شماست، بتبع، آن چیزهایی که در قلب شماست نسبتاً در اوایل یوم اول قیامت آشکار می‌شود. یوم دوم قیامت به بعد هم یواش‌یواش نیّات و باطن اعمال انسان‌ها، پیرامون خود فرد، ظهور داده می‌شود، ما خیلی باید مواظب باشیم. حتی چیزهایی که در قلب‌مان می‌گذرد؛ که به داشتیم این واقعاً قلبی بود یا ظاهری بود؛ تقوایی که ورزیدیم تظاهر بود، بخاطر دیگری بود یا صادقانه و بخاطر خدا بود؟ ▪️خیلی از اعمال ما وقتی که وجوهِ روح، از جمله قلب و قلبی‌یاتمان ظاهر می‌شود؛ آن اعمال می‌ریزد. چرا؟ چون یا نبود یا بخاطر خدا نبود. در آن دوران معلوم می‌شود که این اعمالی که بعنوان اکتسابیات همراه ما بود؛ اینها قیمتی ندارد؛ بلکه منفی است! چون یا صادقانه نبود یا بخاطر خدا نبود. ما در آینده با این ماجرا مواجه هستیم. لذا در آن دوران «فَليَضحَکُوا قَليلاً وَ ليَبکُوا کَثيرًا جَزاءً بِما کانُوا يَکسِبُونَ» تنها گروهی اندک شادمان‌اند؛ و اما دسته‌جات زیادی [از مردم] بخاطر اعمالشان و آنچه به دست می‌آوردند، بسيار گریانند. 🧩 با این توصیف چطور یک انسان به خودش جرأت می‌دهد که وقت خودش و وقت دوستان مؤمنش را با حرف‌های بی‌خودِ دنیایی مشغول کند، مگر نمی‌ترسد؟ مگر نمی‌ورزد؟ ما در قرآن داریم که «اتَّقُوا یَومًا» نسبت به آن دوران تقوا بورزید. به پیشگاه خدا می‌خواهیم برویم «اتَّقُوا اللهَ»؛ با جهنم مواجه هستیم «اتَّقُوا النّارَ». یک نوع تقوا هم تقوا در قبال ولیّ عالم است؛ ! در حدیث هست که متقین، امیرالمؤمنین (ع) هستند؛ تمام عالم محضر اهل‌بیت (ع) است، ما باید تقوایِ در قبال اهل‌بیت (ع) داشته باشیم؛ و اولین بحثِ تقوا در قرآن، ذیل آیه ۲ سوره بقره، تقوای ولایی است. تقوا در قبال «الغَیب» که در روایات فرمودند منظور عج است. 🔺پس ولایتی که بواسطه اهل‌بیت (ع) در اسلام نازل شده و ولایتی که بواسطه این بزرگواران بر گذشتگان نازل شده؛ وجود دارد؛ ما باید در قبالش تقوا بورزیم؛ و امروز هم همین است؛ ما باید محضرِ مولایمان مهدی عج را رعایت کنیم و تمام زندگی را معطوف و ایشان قرار دهیم. @Torab_bash
🏴 زینبِ شاهد (۱-۴) ✍🏻... جایگاه مفهوم در نظام خداوندی، خیلی بالاست، تا حدی که طبق آیه‌ی ۶۹ سوره‌ای زمر، انسان‌ها در ، بدون شاهد نباید انجام شود. 🌤️ جایگاه شاهدان نزدِ خداوند بسیار است؛ و خدا رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله را شاهد بر تمامِ قرار داده است، لذا هم باید فردی بسیار یافته و قابل باشد. ▪️شاهدِ هر گروهی یا هر امتی باید از جنس خودشان باشد، شاهدِ کربلا هم باید از جنسِ حسینی و اهل‌بیتی باشد؛ باید باشد؛ باید داشته باشد، باید ظرفی مناسب برای شهادت نسبت به باشد؛ لذا شاهدی هم که می‌تواند در این صفحه وجود داشته باشد، به دلایل متعدد، حضرتِ سلام الله علیها است. یکی از دلایلی که زینب کبری سلام الله علیها به کربلا آورده شد، همین نیازِ به شاهد بود؛ ایشان شاهد مقدمات ، شاهد ، شاهد ماجرا، شاهد یاران، شاهد ، شاهد ، شاهد ایجاد عالم حسینی و تغییر قوانین آن و شاهد ورود اولین واردشوندگان به عالم حسینی بودند. 🔹و این شاهد بودن‏شان را هم در مجلس یزید ملعون و در محضر امام سجاد علیه‌السلام و کردند که «مَا رَأَيْتُ‏ إِلَّا جَمِيلاً»، من چیزی جز زیبایی‌ها در این ماجرا ندیدم. ◾ ... @Torab_bash
🏴 زینب شاهد (۴-۴) ✍🏻... بودن زینب سلام الله علیها جالب است، ایشان شاهد عاشورا بودند، شاهد بودند، شاهد ، شاهد و شاهد ایجاد علیه‌السلام بودند، عالم حسینی علیه‌السلام یعنی موقعیتی که قوانینِ آن با قوانین دنیا، با قوانین اسفل‏ السافلین بسیار فرق دارد؛ یعنی کسی که وارد عالم حسینی علیه‌السلام بشود؛ به حسب قوانین آنجا حتی به خاطر بر حسین علیه‌السلام، بهشت بر او واجب می‌شود. ▪️ زینب سلام الله علیها شاهد اولین به علیه‌السلام بودند، یعنی ، اولین واردشوندگان به عالم حسینی هستند که در کوتاهی تحتِ ولایت امام حسین علیه‌السلام و با حاکمیت عالم حسینی بر کاروانیان به رسیدند؛ و ایشان نتیجه شاهد بودن‏شان را هم در مجلس آن ملعون اعلام می‌کنند که «مَا رَأَيْتُ‏ إِلَّا جَمِيلا» چقدر این ماجراها بود!!! 📌 این بود که از همان زمان شد، همه چیز به انجام شد و عالم حسینی علیه‌السلام تشکیل شد و کسی هم نتوانست ایجاد آن شود، کار به نحو انجام شد و سلام الله علیها حداقل بر این ابعاد از ماجرای علیه‌السلام بودند و این‌ها چیز کمی نیست. 🔹 ، خداوند می‌فرماید: اول بیایند و در ‏شان قرار بگیرند، نظامی که خدا برای قیامت کرده، خیلی است، در شرایطی که خدا در سوره یس می‌فرماید: «الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلى‏ أَفْواهِهِمْ وَ تُكَلِّمُنا أَيْديهِمْ وَ تَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِما كانُوا يَكْسِبُونَ» یعنی دست و پا دیگر به فرمان آدم‏ها نیست، همه چیز به خداست، خب خداوند هم که است؛ پس هرکار بخواهد می‌تواند انجام دهد؛ اما با این وجود، همین جبار مطلق می‌فرماید: بیایند سر جایشان قرار بگیرند؛ بعد شروع می‌شود، این نشان می‌دهد که در مفهوم خیلی پررنگ و مهم است. 🔺️ و از همین‌جا می‌توان به عظیمِ شاهد بودنِ سلام الله علیها و والای ایشان در پیشگاه علیهم‌السلام و پی برد. @torab_bash
🚨﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین علیه‌السلام می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما در جایگاه و است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نماز وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن بشود! 🔹ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب ما همین‌قدر است؛ است؛ توان زیادی نداریم! 💯 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین را برای توجیه خودمان، برای توجیه خودمان استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 💠 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال و در قبال هر موضوع خوبی، این قرآن را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، کارنامه ما در طی یک‌سال این باشد که او وقت تلف کرد! و به آن چیز که می‌دانست؛ نکرد. 🔻دوستان! این مطلب را جدی بگیریم. @torab_bash
تُراب باش
🌼 #امام_صادق_عليه‌السلام: 🍃 «إيّاكُم وَالكَسَلَ إنَّ رَبَّكُم رَحيمٌ يَشكُرُ القَليلَ إنَّ الرَّجُل
🏃 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌 آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما در جایگاه است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نماز وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن بشود! 🧑‍🎓ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب ما است؛ است؛ توان زیادی نداریم! 💯 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین را برای خودمان، برای توجیه استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 💠 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال و در قبال هر موضوع خوبی، این را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، در طی یکسال این باشد که ! به آن چیز که می‌دانست ! ! این را بگیریم! @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🟢 ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ✍🏻... مفهوم این جمله در آیه ۳۹ سوره نجم، همان چیزی است در حدیث امام حسین(ع) می‌فرماید: که در آن نمی‌کنید را به نیاورید! 📌 آیا ما برای عجله می‌کنیم که زودتر وارد نماز بشویم؟! یا وقتی صدای اذان را می‌شنویم؛ داریم که اذان شد؟! نماز، برای عموم ما مسلمان‌ها در جایگاه است! نماز ما، نیست! نیست! نیست! بلکه نماز بسیاری از ماها، نمازِ وَبال است! ما عجله می‌کنیم برای زودتر خواندن آن! برای زودتر شدن از نماز! چون نماز را وَبال می‌دانیم! عموم ما مسلمان‌ها نمازمان، نماز وَبال است! وَبال انسان را می‌کند، لذا دنبال این است که سریعاً از آن خلاص بشود! 🟡 ما خیلی چیزها را می‌دانیم، اما متأسفانه نمی‌کنیم! طبق سیره مؤمنین، وقتی کسی‌که دارد و خدمت یکی از بزرگان می‌رسد، مثلاً مرحوم آقای بهجت، می‌گوید: آقا چه کار باید بکنم؟ معمولاً امثال ایشان می‌فرمایند: به آن چیزی که می‌دانی کن! چرا؟ چون ﴿لا يُكَلِّفُ اللَّهُ نَفْساً إِلاَّ وُسْعَها﴾ ماها وقتی این آیه را می‌شنویم؛ بلافاصله می‌گوییم: خب همین‌قدر است؛ کم است؛ توان زیادی نداریم! 🟠 نه! این‌طور نیست؛ ما انسان هستیم! انسان وسعش است! خیلی از ماها همین آیه را برای خودمان، برای توجیه ضعف‌های خودمان استفاده می‌کنیم. در حالی که معنای این آیه برعکس است! یعنی ای انسان! تو بیشترین وسع را داری! تو محل عرضه هستی! تو بیشترین ظرفیت را داری! تو جن نیستی، تو حیوان نیستی، تو مَلَک نیستی، تو بیشترین را در میان داری! چرا از این آیه، سوء استفاده می‌خواهیم بکنیم؟! 🔴﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ چقدر به سمت سعی می‌کنیم؟! در قبال امام زمان (عج) ﴿لَيْسَ لِلْإِنْسانِ إِلاَّ ما سَعى‌‌‏﴾ ما چه نسبت به خود داریم؟! در قبال اربعین و در قبال هر موضوع خوبی، این را بخوانیم! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! نکند، عنوان کارنامه ما در طی یکسال این باشد که ! به آن چیز که می‌دانست عمل نکرد! دوستان! این مطلب را بگیریم...! @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
مقطعِ سرکوبیِ اولِ فسادِ اسرائیلیان [۴] 📌علمِ حساب در آیه‌ی ۱۲ إسراء ✍️... خدا در سوره‌ی اسراء که بحث را با آغاز می‌کند؛ در آیه ۱۲ می‌فرماید که ما یک شرایطی که آیه و نشانه هم هست؛ قرار می‌دهیم که «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنِينَ وَ الْحِسَابَ» بخاطر اینکه شما علمِ سال‌ها و حساب را یاد بگیرید! اما سؤال اینجاست که منظور از این واژه چیست؟ واژه‌ی «حساب» بارها در قرآن آمده، اما اینجا به چه معناست؟ واژه قبل چیست؟ «تَعلَمُوا» صحبت از است؛ «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» یعنی صحبت از علم تقویم یا گاه‏شماری است و اینکه بیایید از این موضوع استفاده کنید، خدا شرایطی قرار داده بخاطر اینکه دو نوع علم بین انسان‏ها پیدا کند و از آن استفاده بگیرند؛ بعد می‌فرماید: «الحِسَابَ»، کلمه‌ی «تَعلَمُوا» را خدا برای دوتا موضوع قرار داده؛ یکی برای «عَدَدَ السِّنينَ»، یکی برای «الحِسَابَ»؛ در این آیه، حداقل از دو علم دارد صحبت می‏شود؛ علم گاه‏شماری و ، اما حساب چیست؟ ‼️دوستان به دقت کنید؛ تا اینجا ما فقط سؤال داشتیم؛ از اینجا به بعد می‏خواهیم به سمت معنای حساب برویم؛ اما از کدام مسیر به سمتِ معنا برویم؟ از مسیرِ جایگاه‏شناسی؛ در جایگاه‏شناسی از چه قلقی استفاده کنیم؟ از هم‏وزن‏شناسی؛ باید واژه‌های این آیه را با هم وزن کنیم؛ تا قیمت واژه‌ها آشکار شود. شما می‌گویید: من دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار را می‌خواهم با هم مقایسه کنم! مخاطب می‏گوید آقا! این اصلاً با هم هم‏خوانی ندارد؛ دو کیلو پرتقال با یک متر شلوار با هم جمع نمی‏شود؛ باید بگویی دو کیلو پرتقال با مثلاً سه کیلو سیب، یا بگویی یک متر پارچه و سه متر نوارِ پرده؛ واحد اندازه‌گیری شما باید در یک شاخه‌ی معین باشد؛ خب این روش در جامعه مرسوم است؛ لکن ماها از همین روش ساده، در استفاده نمی‌کنیم. 🟢خداوند هم که می‏فرماید: «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ وَ الحِسابَ» وقتی صحبت از ‏شماری است، هم باید یک چیزی در همین راستا باشد. اینکه خدا «عَدَدَ السِّنينَ» را مثلاً با واحدِ لیتر اندازه‌گیری کند؛ و حساب را متری حساب کند، این‌ها دیگر هم‏وزن نیستند و با هم هم‏خوانی ندارند؛ و این رفتار دور از است که گوینده‏ای بخواهد اینطوری صحبت کند، مگر اینکه اینها با هم هم‏وزن باشند؛ یعنی «لِتَعْلَمُوا... الحِسابَ» یک چیزی در شأنِ «لِتَعْلَمُوا عَدَدَ السِّنينَ» است؛ علم حساب مقوله‌ای مانند علم گاه‏شماری است. شاید بگویید منظور از حساب، است؟! خیر، خدا محاسبه اعمال را در آیه ۱۴ همین سوره اسراء بیان کرده و می‌فرماید: «کَفَیٰ بِنَفْسِكَ حَسِيْباً» کافیست خودت، خودت را محاسبه کنی، این آیه درباره‌ی محاسبه اعمال است؛ اما اینکه چون در آیه ۱۲ «حَسَبَ» آمده؛ در آیه ۱۴ هم «حَسَبَ» آمده، پس این، همان است! نه، دلیل نمی‏شود؛ بلکه این «لِتَعلَمُوا...الحِسابَ» یک‌جور محاسبه‌ی است؛ یعنی هرچه هست با زمان مرتبط است؛ اما «حَسِيْباً» در آیه ۱۴ به محاسبه ربط دارد. ⁉️کمی دقیق‌تر که به آیه ۱۲ نگاه کنیم؛ این سؤال پیش می‌آید که در کنارِ علمِ گاه‌شماری، چه‌جور محاسبه‏ای می‏تواند مطرح باشد که آن هم یک خاص و مرتبط به گذرانِ شب و روز محسوب شود و در آن مطرح باشد؟! چرا این سؤال را پرسیدیم؟! چون «الحِسابَ» در آیه ۱۲، باید با «لِتَعلَمُوا عَدَدَ السِّنين» هم‏وزن باشد؛ و ما باید در آن راستا فکر کنیم که از درونِ ماجرای شب و روز، چه چیزی را باید محاسبه کنیم؟ فضای این علمِ حساب، آسمان‏ها و زمین است؛ چون قبل از آن، صحبت از لیل و نهار است. همان‌طور که «عَدَدَ السِّنين» شماره‌ی سال‌ها به شب و روز برمی‏گردد؛ این هم به شب و روز برمی‏گردد؛ و ما طبقِ این آیه باید چیزی را محاسبه کنیم که با توجه به شب و روز یک جور علم محسوب شود. این تا اینجا یک مقداری درباره خود جمله صحبت کردیم که این علمِ حساب بخاطر قرآن هم که شده باید با علمِ گاه‌شماری هم‌وزن باشد و هردوی این‌ها به دَوَرانِ شب و روز ارتباطِ مستقیم دارد. تا اینجا بیشتر طرح مسأله داشتیم و از این به بعد باید یک مقداری بحث را فراتر ببریم و به کلّ مسأله بپردازیم. 📌بخش مربوط به را در پستِ بعد بیان می‌کنیم؛ اما برای جمع‌بندی مطلبِ فوق باید بدانید که در این آیه، درباره زمانِ وقوع حوادثِ است؛ به این خاطر خداوند در سوره‌ای که بحث را با بیانِ وقایع و مقاطعِ آخرالزمان شروع می‌کند؛ آیه‌ی ۱۲ آن را به علم نسبت به بخش‌های همان وقایع، برای انسان اختصاص می‌دهد. پس اهمیت علمِ گاه‌شماری و علمِ حساب در سوره اسراء، به این علم نسبت به آخرالزمان و مهدویت است که در پستِ بعد به توضیحِ آن خواهیم پرداخت. و من الله توفیق https://eitaa.com/torab_bash