🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 8⃣ قسمت ۸:🔻 📞گوشی را گذاشت و از خانه🏡 خارج شد. رها از 🪟پنجره به کوچه نگاه کرد. ماشین 🚓ماموران نیروی انتظامی را دید، تعجبی نداشت! رامین همیشه #دردسرساز بود! 🗣صدای مامور که با پدرش سخن میگفت را شنید: _از آقای رامین مرادی خبر دارید؟ +نخیر! از صبح که رفته سرکار، برنگشته خونه؛ اتفاقی افتاده؟! مامور: _شما چه نسبتی باهاشون دارید؟ +من پدرش هستم، شهاب مرادی! مامور: _پسر شما به اتهام قتل😳 تحت تعقیبن! ما مجوز بازرسی از منزل رو داریم! +این حرفا چیه؟ قتل کی؟! مامور: _اول اجازه بدید که همکارانم خونه رو بازرسی کنن! این حرف را گفت، شهاب را کنار زد و وارد خانه🏡 شدند. 📍زهرا خانم که چادر گلدارش را سر کرده بود و کنار رها ایستاده بود آرام زیر گوش رها گفت: _باز چی شده که #مامور اومده؟! رها: _رامین یکی رو کشته! خودش با بهت😳 این جمله را گفت. _زهرا خانم به صورتش زد: _خدا مرگم بده! چه بلایی سر ما و خودش آورده؟ _تمام خانه🏡 را که گشتند، مامور رو به رها و زهرا خانم کرد: _شما #مادرش هستید؟ +بله! مامور: _آخرین بار کی دیدینش؟ _شهاب به جای همسرش جواب داد: _منکه گفتم از صبح☀️ که رفته سرکار، دیگه ندیدیمش! 👈اینگونه جوابی که باید میگفتند را مشخص کرد. مامور: _شما لطفا ساکت باشید، من از همسرتون پرسیدم! _رو به زهرا خانم کرد و دوباره پرسید: _شما #آخرین بار کی #رامین_مرادی رو دیدید؟ _زهرا خانم سرش را پایین انداخت و سکوت کرد. 😠شهاب تهدید وار گفت: _بگو از صبح 🌤که رفته خونه نیومده! _رها با پوزخند😏 به پدرش نگاه میکرد. شهاب هم خوب این پوزخند را در کاسه اش گذاشت... ◇◇◇ چهل روز گذشته... 📍رامین همان #هفته_اول بازداشت شده و در #زندان به سر میبرد. شهاب به آب و آتش🔥 زده بود که رضایت اولیای دم را بگیرد. رضایت به هر #بهایی که باشد؛ حتی به بهای #رها... 😳 📍#رها گوشه‌ی اتاق کوچک خود و مادرش نشسته بود. صدای پدرش که با خوشحالی😄 سخن میگفت را می‌شنید: _بالاخره قبول کردن! #رها رو بدیم رضایت میدن! بالاخره این دختره به یه #دردی 😳خورد؛ برای فردا قرار گذاشتم که بریم #محضر عقد کنن! مثل اینکه عموی پسره که پدر زنش هم میشه راضیشون کرده در عوض #خون‌بس، از خون🩸 رامین بگذرن! یه ماهه دارم میرم میام که خون‌بس رو قبول کنن؛ عقد👰‍♂ همون عموئه میشه، بالاخره تموم شد! _هیجان و شادی😁 در صدایش غوغا میکرد... خدایا! این مرد معنای #پدر را میفهمید؟ _این مرد بزرگ شده در #قبیله با آیین و رسوم کهن چه از #پدری میداند؟ خدایا! مگر #دختر_دردانه‌ی_پدر نیست؟ مگر جان پدر نیست؟! _رها لباس‌های مشکی‌اش را تن کرد. شال مشکی🧕 رنگی را روی سرش بست. اشک🥺 در چشمانش نشست. _صدای🗣 پدر آمد: _بجنب؛ باید زودتر بریم تمومش کنیم..... 💚ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 0⃣1⃣ قسمت ۱۰:🔻 📍#رها روی زمین نشست و به چهارچوب در تکیه داد. مادر با چشمان اشکبارش😭 نگاه میکرد. " برایم غصه نخور مادر! اشک هایت😭 را #حرامم نکن! من به این #سختی‌ها عادت دارم! من به این #دردهای سینه‌ام عادت دارم! من درد را میشناسم... مثل تو! من با این دردها 'قد کشیده‌ام! گریه نکن😭 مادرم! تو که اشک میریزی حال دلم بد میشود! بدتر از تمام روزهایی که پیش رو دارم!" لباسهایش👗👚🧥🥿 را جمع کرد. مادر #مناسب‌ترین لباسش را پوشیده بود. این هم امر پدر بود! 📍خانواده مقتول خبر از خون‌بس🩸 بودن #مادر نداشتند! اگر میدانستند که #دختر یک #خون_بس را به عنوان #خون‌بس داده‌اند، هرگز نمی‌پذیرفتند! این دختر که #جان پدر نبود... این دختر که #نفس پدر نبود! این دختر، این مادر، در این خانه 🏘هیچ بودند، هیچ... رها مادرش را در آغوش🫂 کشید: _گریه نکن😢 نفس من، گریه نکن جان رها! من #بلدم چطور زندگی کنم! من #خون‌بس بودن رو بلدم! مهم تویی مامانم! مهم تویی! مواظب خودت باش! فکر کن با #احسان ازدواج💍 کردم و رفتم! باشه؟ زهرا خانم: _چطور... آخه؟ چطور میتونم فکر بدبختی تو نباشم؟ نرو رها! از این خونه 🏚برو! فرار کن! برو پیش #آیه؛ از این مرد دور شو! این زندگی #نحس رو قبول نکن! منو ببین و قبول نکن! من فردا و فرداهای توام! #خون‌بس نشو رها! _رها بوسه‌ای😘 روی صورت مادر نشاند: _اگه #فرار کنم تو رو #اذیت میکنن! هم خودش، هم عمه‌ها! من #طاقت درد کشیدن دوباره‌ی تو رو ندارم مامان! _زهرا خانم دست به صورت دخترکش کشید و با حسرت به صورتش نگاه کرد: _تو زن اون پیرمرد بشی من بیشتر درد میکشم!🥺 رها بغض کرده، پوزخندی زد:😏 _یه روز میام دنبالت! یه روز #حق تو رو از این دنیا میگیرم! یه روز لبخند به این لبهای قشنگت میارم مادرم! وقتی سوار ماشین🚘 پدر شد، #مادر هنوز گریه😩 میکرد. چرا پدرش حتی اندکی ناراحتی نمیکرد؟ چرا پدر بیتابی دخترکش را نمیکرد! چرا قلبش🫀 اینقدر سخت و سنگی بود برای دخترک کوچکش؟ #رها به #احسان فکر 😇کرد! چند سال بود که #خواستگارش بود. احسان، مرد خوبی بود. بعد از سالها پدر قبول کرد و گفت عید عقد کنند. 📆چند روز تا عید مانده بود؟ شصت روز؟هفتاد روز؟ امروز اصلا چه روزی بود؟ باید امروز را در #خاطرش ثبت میکرد و هر سال #جشن🎊 میگرفت؟ باید این روز را #شادی🥰 میکرد؟ روز #اسارت و #بردگی‌اش را؟ چرا #رها نمیکنند این #رهای_خسته از دنیای تیرگی‌ها را؟ 😣 چرا احسان رفت؟ چرا در جایی اینقدر دور کار میکرد؟ چرا امروز و این روزها احسان نبود؟ چرا مردی که قول داده پشت باشد پشت نبود؟ چرا پشتش خالی بود؟ پدر ماشینش🚘 را پارک کرد. رها چشمهایش 😔را محکم بست و زمزمه کرد: " محکم باش رها! تو میتونی! " نگاه نگرداند. سرش را به زیر انداخت، نمیخواست از امروز خاطرهای در ذهنش ثبت کند! دلش سیاهی◾️ میخواست و سیاهی.آنقدر سیاه که شومی این زندگی را بپوشاند. به مادرش هم نگاه نکرد! این آخرین #تصاویر پر اشک😭 و آه را نمیخواست. گوش‌هایش👂 را فرمان نشنیدن داد؛ اما هنوز صدای #بوق ماشینها را میشنید. نگاهش را خیره‌ی کفش‌های🥾 پدر کرد... کفش‌های مشکی براق واکس خورده‌اش برق میزد. تنها چیز #براق امروز همین کفش ها خواهد بود. امروز نه حلقه‌ای💍 خواهد بود، نه مهریه‌ای، نه دسته گلی💐، نه #ماشین_عروسی..... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 5⃣1⃣ قسمت ۱۵ :🔻 .....آرزوهای زیادی داشتیم، حتی #اسم بچه👶 هم انتخاب کرده بودیم. _این‌بار ذهنش بازی کرد "وقت این کار رو بهم ندادن!" -میترسم #رویا رو از دست بدم نمیدونم چرا صبح اون کارو کردم؛ #رویا تازه فهمیده من #عقدت کردم،👰‍♂ قرار بود #عموم عقدت کنه اما نتونستم... نتونستم اجازه بدم اینکارو بکنه. هرچند برادرت برادرمو ازم گرفته، اما تو #تقصیری نداری؛ عموم #کینه‌ایه، تموم زندگیتو نابود میکرد... نمیدونم چرا دلم❤️‍🩹 برات #سوخت! حالا زندگی خودم رفته رو هوا... +از دست نمیدیدش! _از کجا میدونی؟ +میدونم! _از کار کردن تو #کلینیک_صدر یاد گرفتی؟ +از #زندگی یاد گرفتم. _امیدوارم درست بگی! فردا شب🌖 #خانواده‌ی رویا و #فامیلای من جمع میشن اینجا که صحبت کنن؛ ای کاش درست بشه! +اگه خدا بخواد درست میشه، من دعا🤲 میکنم، شما هم دعا کنید آدما سرنوشت خودشونو رقم میزنن؛ دعا کنید خدا بهتون کمک کنه زندگی دلخواهتون رو رقم بزنید! _تو خودت تصمیم گرفتی اینجا باشی و جور داداشتو بکشی؟ +گاهی بعضی آدما به دنیا میان که دیگران براشون تصمیم بگیرن. 🔻مرد، چیز زیادی از حرفهای #رها نفهمیده بود؛ تمام #ذهنش درگیر #رویا و حرف‌هایش بود... رویایش اشک😭 ریخته بود، #بغض کرده بود، #هق‌هق کرده بود برای مردی که قرار بود همسرش باشد اما نام زن دیگری را در شناسنامه‌اش #حک کرده بود؛ هرچند که نامش را #خون‌بس بگذارند، مهم #نامی بود که در #شناسنامه بود... مهم #اجازه‌ی_ازدواج آنها بود که در دست آن دختر بود... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 7⃣1⃣ قسمت ۱۷ :🔻 🔻رها نفس عمیقی کشید و دستش را روی قلبش🫀 گذاشت. چند ثانیه مکث کرد و گفت: _دنبال مادرتون میگشتم! +حتی تو صورت اونم نگاه نکردی؟! اونم نمیشناسی؟! اگه من متوجه نمیشدم میخواستی چیکار کنی؟ _خدا هوامو داره. شام🍱🥗 حاضره لطفًا تا سرد نشده مهمونا رو دعوت کنید! #رها به آشپزخانه رفت و صدای🗣 همسرش را شنید که مهمان‌ها را برای شام دعوت میکند. ظرفهای میوه🍒🍐 و شربت بود که روی میزها گذاشته شد و هرکس ظرف غذایی کشید و مشغول شد. #رها ظرفها را جمع کرد و نشست. در آن میان گاهی ظرف غذایی را برای شام پر میکرد _ظرف‌های میوه🍑🍓 را شسته بود و خشک کرده بود که صدایی شنید: _خانم بیا بچه👦 رو بگیر، تمیزش کن، شامشو بده! رها به در آشپزخانه نگاه کرد. پسرک #پنج ساله‌ای تمام #صورتش را کثیف کرده بود. به سمتش رفت و او را در آغوش کشید. متوجه شد مردی که او را آورده بود، رفته است. +صورت پسربچه را شست،دستای🤏 کوچکش را هم شست و با #حوله خشک کرد و روی #میز درون آشپزخانه نشاندش. پسرک ریز نقشی👦 بود با چهره‌ای دوست‌داشتنی! _اسمت چیه آقا کوچولو؟ +من کوچولو نیستم، اسمم #احسانه! چهره‌ی رها😣 در هم رفت. احسان... باز هم احسان! ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 9⃣1⃣ قسمت ۱۹ :🔻 +شوهرم...!؟ _آره دیگه، کشک بادمجون 🍆منو برداشت برد و خورد. یکی نیست بگه تو که هر روز برات غذا درست میکنه، عین منِ بدبخت نیستی که مامانش از بوی غذا بدش☹️ میاد و غذا نمیپزه! +کم پشت سر مادرت حرف بزن احسان خان! _چشم پدر من؟! +بیا بریم دیگه! مامانت الان عصبانی😠 میشه ها! احسان👦 از میز پایین پرید و مقابل #رها ایستاد، دستش🤝 را گرفت و به سمت خود کشید... رها روی زانو مقابل او نشست. _تو خیلی خوبی رهایی، مامان میگه عمو صدرا #حیف شد؛ اما تو خیلی خوبی! من خیلی دوستت 🥰دارم، میشه با من دوست بشی؟! رها احسان را در آغوش 🫂کشید: _مگه میشه که نشه عزیز دل رها؟ احسان در #آغوش رها بود که صدای #صدرا آمد: _تو که هنوز اینجایی، برو پیش مامانت تا #جیغ‌جیغش شروع نشده! احسان نگاهی🧐 به صدرا کرد: _خب رهایی رو دوست💕 دارم، رهایی هم منو دوست داره! احسان رفت... #رها بلند شد و خود را مشغول کار کرد، #صدرا رفت...نمیدانست چرا بی‌تاب است؛ نمیدانست چرا پاهایش 👣گاه به این سمت کشیده میشود! صدای زنی را از پشت سرش شنید... شب🌘 سختی برای #رها بود و انگار این سختی بی‌پایان شده بود: -پس رها تویی؟ تو صدرا رو از من گرفتی؟ تو آرزوهای منو خراب کردی! تو با این #چادر_گل‌گلی! تو #اُمل_عقب_مونده! تو لیاقت هم‌صحبتی با خانواده‌ی ما رو هم نداری رها هیچ نگفت🤫...خوب میدانست که باید سکوت کند. سکوت کردن را از مادرش یاد گرفته بود. _دوست ندارم جلوی چشم👀 صدرا باشی،البته دخترایی مثل تو به چشم اون نمیان! از خانواده‌ی قاتل 🥷 برادرشی! توی این خونه🏡 هیچی نیستی؛ اما بازم دوست ندارم دور و برش بچرخی...! ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۲۱ :🔻 _چند سالته #رها؟ +بیست و نه! _چرا تا حالا ازدواج💍 نکردی؟ +نامزد 👱داشتم. _نامزدیت به‌هم خورد؟ +نه! _پس چیشد؟ چرا با من ازدواج👰‍♂ کردی؟ +چون گفتن زن شما بشم! صدرا مات شد: _تو نامزد داشتی؟😳 رها آه 😕کشید: _بله. _پس چرا قبول کردی؟ اگه تو قبول نمیکردی نه وضع تو این بود نه وضع من! +من قبول نکردم. صدرا بیشتر تعجب😳 کرد: _یعنی چی؟! رها همانطور که کارش را انجام میداد توضیح داد: _منو #مجبور کردن!🥺 _آخه چه اجباری؟ چی باعث میشه از #نامزدت بگذری؟ من هرگز از #رویا نمیگذرم! +منم از #نامزدم نمیگذشتم؛ اما گاهی زندگی تو رو تو مسیری پرتاب میکنه که اصلا فکرشم نمیکردی!😔 _اصلا نمیفهمم چی میگی! +مهم نیست! گذشت... _گذشت اما تموم نشده! از کی میری سرکار؟ +دو روز دیگه...📆 _مرخصی گرفتی؟ +نه، تعطیله. _باشه. شب خوش!🌗 صدرا رفت و رها در افکارش غوطه‌ور شد...😒 ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید

🕊🌷🇮🇷🌷🕊 #به_وقت_رمان #عاشقانه‌های_شهدایی💞 ❣#از_روزی_که_رفتی 🖊به قلم : سنیه منصوری 👈 قسمت ۲۳ : 🔻 _دکتری؟👩‍🔬 رها اصلاح کرد: _دکترا دارم. _دکترای چی؟ +روانشناسی بالینی؛ البته ارشدم روانشناسی کودک 👶بود. _پس دکتری! +بله. _چرا به من نگفتی؟ +نپرسیده بودید. _میخواستم یکی رو بهم معرفی کنی که بهم درباره‌ی #رویا و این شرایط کمک کنه. رها: _#آیه خوبه، دکتر #صدر هم خوبه؛ دکتر... _خودت چی؟ نمیتونی کمکم کنی؟ +من خودم یک طرف این معادله‌ام، نمیتونم کمکت کنم. _به چهره‌ی #مراجعینت که خوب نگاه میکنی، #همکاراتم همینطور، مشکلت با من و خانواده‌م چیه؟ برادر تو #قاتله🥷! _رها سکوت کرد..حرفی نداشت؛ اما صدرا عصبانی😠 شده بود. از #نگاه گریزان رها، از #بهانه‌گیری‌های رویا، از #نگاه همکاران رها! صدرا صدایش را بالا برد:🗣 _از روزی که دیدمت اینجوری‌ای، نه به قیافه‌ی خانواده‌ت نگاه کردی نه ما... تو حتی به #رویا هم نگاه نکردی! معنی این رفتارت چیه؟ ××معنیش اینه که #قهره! معنیش اینه که دلش 💔شکسته، معنیش اینه که دیدن شما قلبشو 💔میشکنه... بازم بگم جناب #زند؟ صدای دکتر صدر بود: _صداتون رو انداختین رو سرتون که چی بشه؟ این نه در شان شماست نه همسرتون. +معذرت میخوام. دکتر صدر به سمت صندلی🪑 رها رفت و پشت میز نشست: _بشینید! #صدرا و #رها روی صندلی‌های مقابل دکتر صدر نشستند.... ⏪ ادامه دارد... 👈🌹کوچه‌های آسمانی🌱دعوتید