eitaa logo
تُراب باش
5.7هزار دنبال‌کننده
1.6هزار عکس
1.6هزار ویدیو
110 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🕋 مقايسه حجِّ اكبر با حجةُ الوداع (۱-۳) ✍🏻... در سال دهم هجری، پس از اینکه رسول الله(ص) از بازمی‌گردند، در محل مراسمی را برگزار می‌کنند و در طی آن (ع) را به عنوان و و و ... معرفی می‌کنند. شاید برای انسان این سئوال مطرح شود که چرا رسول الله(ص) در محل غدیر خم و پس از و با این کیفیت، این مراسم را برگزار می‌کنند؟ و چرا این مراسم را در یک زمان دیگر و در مکانی دیگر، مثلاً در سالهای قبل و در مدینه و هنگامی که مردم در شرایط راحت‌تری هستند، برگزار نمی‌نمایند؟ 📌برای پاسخ به این سئوال و برای اینکه ماجرا آشکار شود، خوب است مقداری به حجة الوداع بپردازیم و درباره‌ی آن صحبت کنیم: «تصور کنیم که سال نهم هجرت است و رسول الله(ص) در مدینه هستند. ایشان مردم را آماده کرده‌اند و برای فرستاده‌اند. هم است و رسول الله(ص) آیات اوّل سوره برائت را به ایشان داده تا در موسم حج برای مردم بخواند. کاروان حجاج از مدینه به راه افتاده و به سمت رهسپار گردیده است. تا آن زمان نیز در ایام حج به مکه می‌آمدند، ولی از آن زمان و با نزول این آیه، آمدن ایشان به مکه می‌شود. 🔹لذا گفته می‌شود که حجِّ امسال، «حجِّ اکبر» است؛[۱] و چون «حجِّ اکبر» است، دیگر فردی به نام ابوبکر یا امثال ایشان نمی‌توانند امیرُ الحاج باشند. مقوله‌ای نیست که هر کسی بتواند امیرُ الحاجِّ آن باشد. فقط ولیِّ عالَم[۲] باید امیرُ الحاجِّ حج اکبر باشد. لذا رسول الله(ص)، علی بن‌ ابی‌طالب(ع) را به عنوان امیرُ الحاج می‌فرستند و می‌فرمایند که ابوبکر برگردد.[۳] امیرالمؤمنین(ع) نیز می‌روند و حج را انجام می‌دهند و برمی‌گردند. 🌸... 📚منابع: ۱. سوره توبه: آیه ۱. ۲. مائة منقبة من مناقب أميرالمؤمنين و الأئمة(ع)، ص ۲۵. ۳. معاني الأخبار، ص ۲۹۸. @Torab_bash
🕋 رابطه حجةُ الوداع با واقعه غدير (۱-۲) ✍️... یک نکته عجیب و جالب درباره غدیر این است که حج در بین فروع دین آخرین مقوله‌ای است که برای مردم توصیف شده است. اولین مقوله از فروع دین که برای مردم توصیف شده، مقوله‌ی نماز است و آخرین مقوله در بین فروع دین و مقولات مربوط به شریعت، مقوله‌ی حج است. این به معنای آن است که مردم هزاران بار نماز رسول الله(ص) را دیده‌اند. هزاران بار روزه‌ی ایشان را دیده‌اند، بارها با هم نماز خوانده‌اند و در کنار یکدیگر روزه گرفته‌اند. زکات و همین‌طور بقیه‌ی فروع دین اعم از امر به معروف و نهی از منکر، تولّی و تبرّی و... را بارها دیده‌اند و با جزئیات آن‌ها آشنا هستند و درباره‌ی آن‌ها سؤالات مختلف پرسیده‌اند. 🔻تنها موضوعی که از فروع دین باقی مانده، مقوله‌ی است که این موضوع نیز در سال دهم هجری برای اولین بار به صورت کامل برگزار می‌گردد. دقیق‌تر اینکه دو موضوع از دین باقی مانده بود که در انجام شد: یکی موضوع حج بود که در حجة الوداع به صورت کامل تبیین شد و دیگری موضوع بود که آن نیز بعد از مراسم حج و در هنگام بازگشت از مکه برگزار گردید. (۱) یعنی از لحاظ تقدم و تأخر، اول حج و سپس ماجرای غدیر خم برگزار گردید. به استناد احادیث، غدیر خم مکانی در سه میلی جحفه است؛ (۲) و رسول الله(ص) در مسیر آمدن برای حجة الوداع از محل غدیر خم عبور کرده‌اند. در این صورت جای این سئوال باقی است که به چه دلیل ایشان در مسیر آمدن به مکه، ماجرای غدیر خم را برپا نکردند؟ این خیلی عجیب است! چرا ایشان در هنگام رفتن برای حجة الوداع و عبور از غدیر خم، هیچ کاری نمی‌کنند؛ ولی در هنگام بازگشت، ماجرای غدیر خم را برپا می‌نمایند؟! 📍در پاسخ باید بگوییم که رسول الله(ص) با این رفتار خویش می‌خواهند به همگان بفهمانند که «حج مقدمه‌ی ولایت است». اهل بیت(ع) نیز در حدیث به این مطلب اشاره نموده و می‌فرمایند: «تَمَامُ الْحَجِّ، لِقٰاءُ الْإِمٰامِ»(۳)، یعنی حج با ولایت و امامت کامل می‌شود. حج با لقاءِ امام، تامّ و تمام می‌شود. رسول الله(ص) نیز از قبل به مردم فرموده بودند که «این حج، حجة الوداع و آخرین حج است و من پس از این حج، دیگر در میان شما نیستم، لذا دقت نمایید که آنرا به صورت دقیق و صحیح یاد بگیرید و اگر برای شما سؤالی در این ارتباط پیش می‌آید، آن را بپرسید». ایشان در این سفر ابتدا حج را به صورت کامل یاد می‌دهند و سپس به سراغ ولایت می‌آیند. نکته جالب این است که انسان می‌تواند این مفهوم را در مناسک و اعمال حج نیز مشاهده نماید. در مناسک حج، انسان ابتدا مُحرِم می‌شود، سپس به عرفات می‌رود و پس از آن به مشعر رفته و از آنجا به سوی مِنی می‌رود؛ در آنجا پس از اینکه شیطان را رَمی نمود، مانند ابراهیم(ع)، گوسفندی را به جای نفس خویش قربانی می‌کند.(۴) سپس انسان باید برای طواف به دور کعبه اقدام نماید و طواف به دور کعبه، مَثَلی از طواف به دور امام(ع) است؛ (۵) یعنی انسان باید ابتدا مقدماتی را در حج بگذراند و سپس به طواف دور کعبه مشغول شود. در حجة الوداع نیز همین ماجرا انجام شد؛ یعنی ابتدا رسول الله(ص) حج را به صورت تامّ پیاده نمودند و اعمال آن را به جا آوردند و همه را دعوت کردند که به آن صورت حج را به جا بیاورند و سپس ماجرای غدیر خم را برپا کردند. به این صورت «حج و ولایت»، یعنی دو مقوله‌ی باقی مانده از شریعت نیز در حجة الوداع پیاده شد؛ و نکته‌ی زیبا این است که حج مقدمه‌ی ولایت بود. به همین دلیل رسول الله(ص) غدیر خم را در مسیر رفت برپا نکردند، بلکه این کار را در مسیر برگشت انجام دادند تا بگویند که ولایت مقدمه‌ی حج نیست؛ بلکه این حج است که مقدمه‌ی ولایت است. (۶) یعنی اول و سپس ماجرای و ولایت. 📚 پی‌نوشت‌ها: ۱. الإحتجاج (للطبرسي)، ج ‌۱، ص ۵۶. ۲. الإحتجاج (للطبرسي)، ج‌ ۱، ص ۵۷. ۳. الكافي (ط-الإسلامية) ج ‌۴، ص ۵۴۹. ۴. سوره صافّات، آیه ۱۰۷. ۵. کفایة الأثر في النص علی الأئمة الإثنی عشر، ص ۱۹۹. ۶. الكافي (ط-الإسلامية)، ج ‌۴، ص ۵۴۹. @Torab_bash
🕋 رابطه حجةُ الوداع با واقعه غدیر (۲-۲) ✍️... با توجه به پُستِ قبل، تَقدمِ حجةُ الوداع بر ابلاغ ولایت مولا امیرالمؤمنین علیه‌السلام به معنای جایگا‌ه‌شناسی اتمامِ حج با ولایتِ اهل‌بیت علیهم‌السلام است. این موضوع بسیار مهم است و ما باید بر این مطلب بسیار تأکید داشته باشیم. این سخن به معنای آن است که از بین تمام مقولاتِ مربوط به فروع دین، نزدیک‌ترین مقوله به ولایت، مقوله‌ی حج است. در فروع دین، حج را می‌توان کامل‌ترین موضوع دانست، زیرا که حج، موضوعی است که در انتها مطرح شده و به عبارتی می‌توان گفت که حج، آخرین درسِ تربیتی از فروع دینِ اسلام است. در یک برنامه‌ی آموزشی صحیح، کامل‌ترین درس باید زمانی به دانش آموز ارائه شود که او تمام پیش‌نیازهای لازم را گذرانده باشد. از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که در میان فروع دین در برنامه‌ی آموزشی خداوند، کامل‌ترینِ فروعِ دین، حج است، زیرا حج به عنوان آخرین درس ارائه شده است. پس اوج فروع دین حج است؛ و از طریقِ حج، می‌توان وارد ولایت شد. 📍این مفهوم را می‌توان به صورت نمادین در مناسک حج مشاهده نمود. در مراسم حج، ابتدا حاجی باید اعمالی از قبیل: «وقوف در عرفات و مَشعَر و مِنی و رَمیِ جَمَرات و...» را انجام دهد و در انتها باید به طواف کعبه بپردازد و طواف کعبه مثَلی از طواف بر گِردِ وجودِ امام علیه‌السلام است؛ باید دانست که موضوع حج دارای عظمت زیادی است تا آنجا که خداوند، برخی از موارد موجود در حج را شعائرالله می‌خواند و می‌فرماید: «ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب‌». (۱) یعنی شعائرالله باید بسیار عظیم شمرده شود و عظیم شمردن شعائرالله از تقوای قلب ناشی می‌شود. گویا خدا می‌خواهد به انسان گوشزد کند که شما حج را سبک شمرده‌اید و در مقابل، سفارش نماید که باید حج را بزرگ بشمارید. زیرا این‌ها شعائرالله و به عبارت دیگر: «ارتفاعاتی است که می‌توانید از آن‌ها به آسمانِ ولایت» بروید. 🔻در اینجا شاید این سئوال مطرح شود که مگر نماز در رأس فروع دین نیست؟ در پاسخ می‌گوییم: نماز یک باب ورودی است. نماز، باب فروع دین است و درباره‌اش گفته می‌شودکه «إنْ قُبِلَت قُبِلَ مَاسِوَاها». (۲) اگر کسی از این باب وارد شود، می‌تواند از بقیه‌ی چیزها نیز متنعم و بهره‌مند شود و به عبارت دیگر بقیه‌ی اعمال از او قبول می‌شود. از جنبه‌ی دیگر، می‌توان اینگونه بیان نمود که ما در درون نماز، مقوله‌ای به اسم حج نداریم، اما یکی از مقولاتِ درون حج، نماز است. پس نماز با تمام عظمتی که دارد، جزئی از حج است. ◾پس در سالِ دهم هجری، مردم دل از دنیا کندند و همراه با رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله به سوی مکه آمدند. در آنجا با رفتاری به نامِ حج، شدند و آماده گردیدند و سپس وارد شدند. یعنی ابتدا باید رفتاری به نام حج انجام شود و آنگاه با امام علیه‌السلام صورت گیرد. لذا انسان باید به این نکته عنایت داشته باشد که: «باید از حج به غدیر خم وارد شود.» ماجرای امام حسین علیه‌السلام نیز به همین صورت است. در آنجا نیز یاران امام علیه‌السلام از مراسم حج وارد علیه‌السلام می‌شوند. هر دو کاروان یعنی کاروان حجةُ الوداع و کاروان حسینی علیه‌السلام با یکدیگر شباهت دارند. در حرکتِ کاروانی نیز هر دو به هم شبیه هستند؛ یعنی کاروانی که به سمت حج آمده، باید به صورت کاروان نیز به سمت مقصدی ولایی برود. 📚 پی‌نوشت‌ها: ۱. [الحجّ، آیه ۳۲] ۲. الكافي (ط-الإسلامية)، ج ۳، ص ۲۶۸. @Torab_bash
🌙مقدمه چهارمِ انصارُ الله عیسایی (۱) 🚨چرا قومِ رسول‌الله (ص) در قول دادند؛ اما بعد از غدیر نکردند؟ ✍️... یک موضوع خیلی مهمی که در سوره صف مطرح است، بحث اقوامِ سه رسول الهی است که هر سه قوم با برنامه خدا می‌جنگند!! ⛔ خدا در سوره‌ی صف ابتدا قوم رسول الله (ص) را مطرح می‌کند، سپس در آیه ۵ قوم موسی (ع) و در آیه ۶ از قوم عیسی (ع) سخن می‌گوید. بعد از بیان این سه قوم و آن‌ها که عموماً است، خدا می‌فرماید: «يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ» همه‌ی آن‌ها اراده کرده‌اند که نورِ خدا را خاموش کنند. اما یک نکته‌ی عجیب! خدا در رابطه با قوم عیسی (ع) می‌فرماید: «الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ» قومِ ظالم، یا «وَ مَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَىٰ عَلَى اللَّهِ الْكَذِبَ» یعنی این‌ها به خدا می‌بندند؛ این‌ها ظالم‌ترین هستند؛ قوم عیسی ظالم‌ترین شدند بخاطر نوع تهمت‌هایی که به عیسی (ع) زدند. ⛔ در آیات قبل خدا وقتی در رابطه با قوم موسی (ع) صحبت می‌کند، می‌فرماید، آن‌ها فاسق بودند، خیلی رسول زمانه را می‌کردند. «فَلَمَّا زَاغُوا أَزَاغَ اللَّهُ قُلُوبَهُمْ» خدا هم راهی به روی‌شان باز کرد که برای همیشه بروند؛ و عنوانشان شد ، خداوند درباره‌ی هر دو قوم می‌فرماید: «وَ اللهُ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِين» خدا قومِ فاسق را نمی‌کند و «وَ اللهُ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِين» خدا قومِ ظالم را هم هدایت نمی‌کند!! اما عجیب چراکه خدا درباره قومِ رسول الله (ص) نه عنوانِ را به کار برده، نه عنوان را، بلکه می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ» ای مومنین! چرا حرفی می‌زنید که نمی‌کنید. 🚨چرا خدا قوم رسول الله (ص) را با واژه‌ی مطرح می‌کند، درحالی‌که در آیه‌ی ۶۷ سوره مائده، خداوند در رابطه با قوم رسول الله (ص) که نسبت به درست رفتار نکردند و قول دادند؛ با مولا علیه‌السلام بیعت کردند؛ اما بعد از غدیر شکستند و کافر شدند،؛ می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ» یعنی خدا قومِ را هم هدایت نمی‌کند!! ‼️ پس ما در مواجهه با ، با سه ماجرا روبه‌رو هستیم، ۱.ابتدا ماجرای قوم (ع) در آیه ۵ سوره صف که «وَ اللهُ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الْفَاسِقِين» یعنی خدا قومِ را هدایت نمی‌کند!! ۲.سپس ماجرای قوم (ع) در آیاتِ ۶ و ۷ سوره‌ی صف که «والله لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِين» خدا قومِ را هم هدایت نمی‌کند!! ۳. و درنهایت ماجرای قومِ رسول الله (ص) در آیاتِ ۲ و ۳ صف که خداوند درباره قولی که دادند و عمل نکردند سخن می‌گوید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ» اى مؤمنین چرا چيزى مى‏‌گوييد كه انجام نمى‏‌دهيد؛ این‌ها در آیه‌ی ۶۷ سوره مائده کافر نامیده می‌شوند: «إِنَّ اللَّهَ لَا يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ» یعنی خداوند قومِ را هم نمی‌کند!! ⁉️ اینکه قومِ رسول‌الله (ص) در اراده کردند را اطفاء کنند؛ در زمانه‌ی ما چگونه می‌شود؟! ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌙مقدمه چهارمِ انصارُ الله عیسایی (۲) 🚨 و | چرا قومِ رسول‌الله (ص) در قول دادند؛ اما بعد از غدیر نکردند؟ این رفتار به ما چه ربطی دارد؟! ✍️... چرا خداوند در آیاتِ ۲و۳ سوره‌ی صف، از قومِ رسول‌الله (ص) که صحبت می‌کند؛ با عنوانِ از آن‌ها یاد نمی‌کند؛ به آن‌ها می‌فرماید مؤمنین؟! درحالی که در همین سوره، به قومِ موسی(ع) می‌فرماید: و به قومِ عیسی(ع) می‌فرماید: !! این نکته خیلی حائز اهمیت است! وجه این نکته‌ اینجاست که در رسول‌الله (ص)، مومنین در زمانِ رسول‌الله (ص) با و همراه شدند؛ اما با (ع) به شدت مشکل داشتند!! حقیقتاً جنگیدند! در زمانه‌ی ما هم عمومِ مسلمین با اسلام و قرآن همراهند؛ اما با اهل‌بیت علیهم‌السلام، با در لحظه‌ی توسط اهل‌بیت علیهم‌السلام و با قرآنیِ ایشان مشکل دارند. ⛔️ ما وقتی به سوره‌ی صف نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که از آیه ۸ به بعد، ، برنامه‌ی مهدویت است؛ و به دلایلی خدا می‌خواهد مؤمنین را از عذاب‌ها و فتنِ نجات بدهد؛ لذا در آیه ۱۰ صف می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا هَلْ أَدُلُّكُمْ عَلَىٰ تِجَارَةٍ تُنجِيكُمْ مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ» یعنی ای مؤمنین! شما در عذابِ دردناکی هستید؛ چرا؟! چون در فرصتِ عُمرِ دنیایی، طوری رفتار نکردید که نجات داده شوید، حالا باید به این عمل کنید، تا نجات داده شوید؛ نسخه‌ای که بندِ به مهدویت است! ‼️در همان آیاتِ ابتدایی، خداوند با مؤمنین برخورد می‌کند و می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ» ای مؤمنین! چرا حرف می‌زنید؛ اما عمل نمی‌کنید؟! کسی که درباره یک ماجرایی حرف می‌زند، ایمان می‌آورد؛ اما به یا به عمل نمی‌کند، او در آستانه‌ی و آخرالزمان است! ما این مشکل را در غدیر خم داشتیم؛ و همین مشکل که برای قومِ رسول‌الله (ص) در این سوره مطرح شده، در جامعه‌‌ی امروزِ ما هم هست!! 🚨 دوستان! تا کی ماها می‌خواهیم زندگی خودمان را داشته باشیم؟! تا کی و اهل‌بیت علیهم‌السلام برای ما یک شنیده و یا یک خوانده باشد؟! تا کی معنای مهدویت برای ما جشن‌های خیابانی نیمه‌ی شعبان باشد؟! چرا تا کسی از مهدویت صحبت می‌کند؛ خیلی از مؤمنین می‌گویند: اوه اوه این یک جدید است!! چرا تا کسی بگوید: دوستان من برای مهدویت یک دارم، می‌گویند: وای او یک مدعی دروغین است. چرا تا کسی موضوعی درباره‌ی مهدویت مطرح کند، در مورد مهدویت داشته باشد! می‌گویند از این مسیر نرو، خطرِ ! خطر ! خطر افتادن در تورِ در پیش روی توست!! مواظب باش! به مهدویتِ قرآنی نزدیک نشو!! ببین چه گفته‌اند؟! ببین نظر دانشمندانِ پیشین چیست؟! بیا صرفاً به همین‌ها کنیم!! اما دوستان! این رفتارِ امتِ رسول الله (ص) نسبت به مهدویت، در حقیقت ایمانی است که عمل نشد؛ لذا خدا در آیه ۲ صف می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لِمَ تَقُولُونَ مَا لَا تَفْعَلُونَ» ای مؤمنین! چرا حرفی می‌زنید؛ اما عمل نمی‌کنید؟! این آیه را در سیاقِ مهدوی أنصار الله باید معنا کنیم؛ نه صرفاً مستقل!! ‼️ امروز در جامعه‌ی ما بلکه در تمام جوامع اسلامی، بحثِ مهدویت، یک حاشیه‌ای است؛ درحالی که در هالیوود و منشِ جبهه‌ی غرب، یک و مبنای حرکت به سوی است. چیزی که برای دشمن اصل و مبناست؛ برای ما و بزرگانِ ما تبدیل به حاشیه شده؛ یک موضوع کاملاً فرعی، نه یک متن جامعه، نه یک اصل اعتقادی در جامعه، یا یک مبنای رفتاری، خصوصاً در جامعه‌ی مؤمنین و شیعیان، اصلاً رنگ و بویی از مهدویت وجود ندارد. ان‌شاءالله اعتنا کنیم دوستان! این مطلب را هم به عنوانِ تکمله‌ای بر مقدمه‌ی چهارم بیان کردیم، و در ادامه باید بحث را به سمتِ عناصر سوره‌ ببریم؛ و سپس با تفسیر این عناصر در ماجراهای عیسی (ع) در سوره آل‌عمران، به سمت أنصاراللهِ مهدوی در سوره صف بیاییم. ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
☀️ مقدمه‌ پنجمِ أنصار الله عیسایی (۲) ‼️خیلی مهم است که
یا همان (عج)، کافر، فاسق و ظالم نباشند! ✍️... دوستان! اگر از جنبه‌ی لازمه برای به ماجرای انصارالله، به آیاتِ ۲تا۷ سوره‌ی صفّ نگاه کنیم. اولین صفتِ پلید، دادن و عمل نکردن است؛ دومین صفتِ مذموم، کردنِ رسولِ زمانه است! کسی که رسول را بخواهد اذیت کند او اجازه ندارد وارد برنامه‌ی خدا بواسطه شود. چرا؟! اگر بگوییم این موضوع فقط به قومِ موسی (ع) ارتباط دارد. باید گفت: همین که خداوند این مطلب را به عنوان مقدمه‌ی بحثِ «اِسْمُهُ أَحْمَدُ» و بهره‌مندی از نورالله آورده؛ یعنی این‌ها به شدت به بحثِ اصلیِ سوره ارتباط دارد. همچنین نسبت به رسول و افترای کذب به خدا در ماجرای عیسی (ع) نیز به أنصاراللهی در آیه‌ی ۱۴ صف، ربطِ مستقیم دارد. 🚨درست است که خدا این دو آخر را در قالبِ رفتارهای و مطرح کرده، اما این‌ها صفاتی است که برای ورود به در زمان حال به شدت نیاز و پیش‌نیاز است؛ بلکه اصلاً پیش است. ⛔ کسی که اذیت کند؛ در چجور می‌شود؟ در حدیث داریم؛ کسی که زهراء سلام الله علیها را کند؛ من را اذیت کرده و کسی که من را اذیت کند؛ را اذیت کرده!! از جنبه که نگاه کنیم، این‌طور می‌شود: کسی که رسول‌الله (ص) را اذیت کند؛ است؛ «وَ اللهُ لایَهْدِی الْقَوْمَ الْفاسِقینَ»، و خدا فاسقان را به مهدی (عج) و ، هدایت نخواهد کرد! همچنان که اگر کسی نسبتِ دروغ به رسول‌الله (ص) بدهد؛ است؛ «وَ اللَّهُ لايَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِينَ»، خدا ظالمین را به (عج) و مهدویت، نخواهد کرد! لذا این را بدانید دوستان؛ کسی که طبقِ آیاتِ ۲و۳ هم به رسول‌الله (ص) بدهد؛ ولی به قولش عمل نکند؛ مثلاً آیه‌ی ۶۷ سوره‌ی مائده در ، کسی که با امیرالمؤمنین علیه‌السلام بیعت کند، یا کسی که بعد از غدیر، عهدِ ولایتِ با علی (ع) ببندد؛ ولی پای ولایت نایستد و زیر قول و عهدش بزند؛ است؛ «إِنَّ اللَّهَ لَايَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ» قطعاً خدا کافران را هم به (عج) و مهدویت، نخواهد کرد! خدا این سه مقدمه را در سوره صف، قبل از کردنِ نورُ الله و وقوع أنصارُالله در دنیا، مطرح می‌کند. ‼️پس خیلی مهم است که یا همان (عج)، کافر، فاسق و ظالم نباشند! @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌺فرازی از خطبه‌ی غدیر🌺 🌤️ رسول‌الله (ص) در خطبه‌ی غدیریه: «فَأَوْحَى إِلَیَّ بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ، یا أَیُهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ فِی عَلِیٍّ یَعْنِی فِی الْخِلَافَةِ لِعَلِیِّ بْنِ أَبِی‌طَالِبٍ (ع)» ▪️: و خداوند به من وحى کرده است که: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیم، اى رسول! آنچه از پروردگارت درباره‌ی علی بر تو نازل شده را برسان، یعنی درباره‌ی خلافت علی بن ابی‌طالب (ع). [خطبه‌ی غدیریه - فراز ۹۷] 🌺 : دوستان! بیایید سریع‌تر بتازیم و هرچه زودتر خودمان را به برسانیم تا وقتی رسول‌الله (ص) می‌خواهند خطبه بخوانند و مولایمان علی بن ابی‌طالب (ع) را به عنوان سرور و مؤمنان معرفی کنند؛ ما نیز لااقل با قلب و روحمان آنجا باشیم و از رسول‌الله (ص) و خلیفه‌شان حفاظت کنیم! یعنی به یک معنا، حافظِ ارزش‌های ولایی در زمانه‌ی خودمان باشیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌺 فرازی از خطبه‌ی غدیر: 🔔رسول‌الله (ص) در خطبه‌ی غدیریه فرمودند: «ثُمَّ ضَرَبَ بِیَدِهِ إِلَى عَضُدِهِ فَرَفَعَهُ وَ کَانَ مُنْذُ أَوَّلِ مَا صَعِدَ رَسُولُ اللَّهِ ص شَالَ عَلِیّاً حَتَّى صَارَتْ رِجْلُهُ مَعَ رُکْبَةِ رَسُولِ اللَّهِ ص، ثُمَّ قَالَ: مَعَاشِرَ النَّاسِ هَذَا عَلِیٌّ أَخِی وَ وَصِیِّی وَ وَاعِی عِلْمِی وَ خَلِیفَتِی عَلَى أُمَّتِی وَ عَلَى تَفْسِیرِ کِتَابِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ الدَّاعِی إِلَیْهِ وَ الْعَامِلُ بِمَا یَرْضَاهُ وَ الْمُحَارِبُ لِأَعْدَائِهِ وَ الْمُوَالِی عَلَى طَاعَتِهِ وَ النَّاهِی عَنْ مَعْصِیَتِهِ، خَلِیفَةُ رَسُولِ اللَّهِ وَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْإِمَامُ الْهَادِی». ▪️: آنگاه پیامبر (ص) با دستِ خود، بازوى علىّ (ع) را که پایین‏تر از آن حضرت ایستاده بود گرفت؛ و را چنان بلند کرد که پاهایش کنار زانوانِ رسول‌الله (ص) قرار گرفت؛ سپس فرمود: اى گروه مردم! این علىّ برادر و وصىِّ من است و تمامِ علمِ من را در خود جای داده و خلیفه من، بر امّتِ من است؛ او جانشینِ من براى کردنِ کتابِ اللهِ عزّوجلّ و دعوت کننده به سوى خداوند است و عمل‏ کننده به چیزى است که خدا به آن شده؛ و جنگ‏ کننده با دشمنان خداست و به فرمانبردارى خداوند فرمان دهنده و از معصیت خداوند باز دارنده است. او جانشینِ رسول‌الله و مؤمنان و امام هدایت‌گر است. خطبه‌ی غدیریه - فراز ۱۹۳ تا ۲۰۱. 📌دوستان! اکنون در آستانه‌ی عیدِ عظیمِ (ع) هستیم! پس ای حسِّ شادی، ای حسِّ دلنشینی، ای حسِّ عظمت، ای حسِّ قداست، ای حسِّ همه‌ی خوبی‌ها و...، ای تمام حسّ‌های مثبت و خدایی، همگی بیایید و بیابانِ پیرامونِ را پُر کنید؛ و همه‌تان متوجه‌ی مولایمان امیرالمؤمنین (ع) و پیوسته محضرِ مبارکِ او باشید. بیایید همه باهم، علوی باشیم تا علیّ تنها نماند، بیایید زیر پایش باشیم؛ تا تنها نماند. ⏳تراب باش! فرزندِ ابوتراب باش @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash