eitaa logo
سیدالعلماء
1.6هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
711 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدالعلماء
🔺 پندی مهم از جناب حافظ 🔹 گاهی بعضی ، را در یک ادبیاتی می‌گویند که خیلی مؤثر است و لذا مرحوم یک اشعاری دارد در مورد ؛ می‌فرماید: « دل را نکند بیدار الّا غزل حافظ». آن‌وقت حافظ درباره‌ی تلبیسات ، چقدر عجیب گفته: «گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود.» مرحوم فیض می‌گوید: حافظ زبانش جوری است که کننده است، دهنده است. خب یک‌وقت به بنده که مثلاً هستم یک کسی می‌گوید: خودت را بپا! اخلاقت را بپا! اما یک‌وقت می‌گوید: اصلا اگر می‌خواهی بشوی این شرط را باید مراعات کنی!. این خیلی حرف است؛ یعنی تو پنجاه سال نامسلمانی کردی با مردم آن هم نه تنها در لباس بلکه در لباس اسلام! و بودن مسلمان‌ها! «گرچه بر واعظ شهر این سخن آسان نشود تا ریا ورزد و سالوس مسلمان نشود.» این مطلب از ریشه آدم را عوضی نشان می‌دهد، خب ذکر اﻳﻦ مطالب برای چی است؟ دل‌سوزی است دیگر!. ۸۲/۱۰/۸ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 نکاتی پیرامون نماز یکشنبه ماه ذی القعدة (قسمت اول) 🔹 حضرت روز #یکشنبه در ماه #ذی_القعدة تشریف آور
🔺 نکاتی پیرامون نماز یکشنبه ماه ذی‌القعدة (قسمت دوم) 🔹 نقل شده که حضرت علیه‌السلام شنید که کسی گفت: استغفرالله. حضرت گویا درباره‌ی او شناخت داشت که این حرف است که دارد می‌زند، خلاصه فرمود: داغت به جگر مادرت بنشیند!. نمی‌دانی که چه خبر است که این‌طور استغفار می‌گویی. درجه‌ی مردمانی است اهل می‌باشند و شش معنی در او خوابیده. اول آن‌ها است. پشیمانی دست خود نیست؛ وقتی انسان یک معامله‌ای کرده با کسی، خانه‌ای داشته، در اختیار او گذاشته، مال‌التجاره‌ای، سرمایه‌ای بانکی، چیزی داشته، در اختیار او گذاشته، او هم فرار کرده رفته ، مال هم به گردن این افتاده، باید ببرندش ، این پشیمان می‌شود از آن شرکتی که با این کرد. این را می‌گویند: پشیمانی!، که و درون ناراحتی پیدا می‌کند. از چشم انسان گرفته می‌شود. تمام در کام او زهر می‌شود. این را می‌گویند: ، این را می‌گویند پشیمانی، وإِلّا با نمی‌شود پشیمانی برای خود تحصیل کرد. خب با زبان که نمی‌شود، قلب هم که در اختیار ما نیست، پس چگونه ما توبه کنیم؟ راهش را عرض می‌کنم. راه مهمش کردن درباره‌ی خداوند جهان و ناچیزی و و پستی گنه‌کار است. این دو موضوع اگر خیلی درباره‌اش فکر شود آن حال پیدا می‌شود. مثلاً یک کودکی با پدرش می‌رسند خدمت یک بزرگی؛ آن بچه نمی‌داند که این کیست. شروع می‌کند به بازیگری و بی‌تربیتی و بی‌ادبی. بعد پدر به او حالی می‌کند که تو در حضور فلان بزرگی بوده‌ای که همیشه ما امید داشته‌ایم خدمتش ولو یک دقیقه برسیم، حالا که رسیده‌ایم، تو چنین حرکاتی کرده‌ای!، وقتی حالی‌اش می‌کند، این بچه به گریه می‌افتد که چرا من چنین کاری کردم، به سر و سینه‌ی خودش می‌زند. این به قدر فکر و فهم این بچه می‌شود توبه، می‌شود ، می‌شود پشیمانی. پس هر کس به قدر خودش درباره‌ی بزرگواری پروردگار و ناچیزی و حقارت و بدبختی خودش فکر کند، این حال پشیمانی در او پیدا می‌شود. تا وقتی فکر نکرده، -مخصوصاً درباره‌ی که اگر مرگ من رسید و قلب من هنوز به خود نیامده و از معاصی پشیمان نشده، چه خواهد شد؟!- حالت پشیمانی در او به وجود نمی‌آید. این چیزها را که یک قدری تأمل کند، فکر کند و درباره‌ی این‌ها فرو برود واقعاً، کم‌کم ممکن است آن حالت پشیمانی درونش پیدا شود. وگرنه انسانی که از راه سودی می‌برد، نفعی می‌برد، درآمدی دارد، لذتی دارد، چگونه از این عیش و نوشی که داشته، از این حرامی که گیرش افتاده، از هر گناهی که کرده، پشیمان می‌شود؟!. تا مادامی که در درون انسان، خوب و قاطعانه وارد نشده، توبه هم به آسانی پیدا نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 حج حسینی 🔹 حج‌گذار هر موقعی که وارد می‌شود در ، یاد کند از این‌که همین حرم یک روزی قافله‌ای از آن بیرون می‌آمد؛ ما داریم وارد می‌شویم و آن‌ها دارند بیرون می‌روند بر اثر غربت ، و ناله می‌کردند و کسی دلش به حال‌شان نمی‌سوخت!. بنابراین هر وقت حرم خلوت بود برای آن بزرگوار [ علیه‌السلام] و برادرش و یا پسرش و خواهرش و این‌ها هم‌چون دیگر اهل‌بیتی که همراه حضرت بودند، همانند حضرت (علیهم‌السلام)، یک طوافی به‌جا بیاورند؛ این باعث می‌شود که إن‌شاءالله ، حج حسینی بشود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز وفات آیت الله میرزا علی مشکینی رحمه‌الله؛ (۸ ۱۳۸۶) 🔹 از شصت سال پیش تا آخر به یاد داریم که مرحوم هیچ تغییر روش نداد؛ همیشه رو به خدا و و ، جمعه و جماعت، و و . ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
خطر ورود اجباری به کفر!-@seyedololama.mp3
3.08M
⚠️خطر ورود اجباری در ! 🔺 مرور شنیدنی و سریعِ بسیاری از و و از رساله در شرع اسلام" (طبع قدیم) تألیف مرحوم آیت الله @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 نمونه‌هایی از دشمنی‌های نفس با انسان! 🔹 مسئله‌ی مخالفت با به قدری مهم است که در حدود ۸۰ سال پیش اول از همین حدیث جهاد با نفس، کتاب را شروع کردند؛ منتهی این‌ها به صورت _اساسی روی میزها نیامده؛ فلذا باید خلاصه‌گیری کرد و این‌ها را در وارد کرد، در شورای وارد کرد که آقایانی که می‌آیند از روی این برنامه، و را تشخیص دهند. و در هر کاری که اشتغال داریم اعم از این‌که کار ، ، ، ، کار خیر کردن، خیّر شدن و ... باشد، این مسائل را دخالت دهیم. مثلاً بعضی‌ها هستند اما برای چه؟! برای نفس‌شان!. چون اگر به آن‌ها بگویی بیا حساب خودت را بکن، نمی‌آید. اما را که فیلم‌برداری شده و پخش می‌شود که این آقا از خیّرهای فلان استان است و به این طرف و آن طرف دعوت می‌شود، را حاضر است!. این هم یک‌طور متابعت نفس است که به صورت خیّر شدن است. خوب اگر شما خیّری، برای شما چه فرقی می‌کند؟ چرا مالی‌ات را حساب نمی‌کنی؟ باید از این خیّرها سؤال بشود که این کاری که می‌کنند به عنوان خدمت به است و کاری به ندارند که اسلام چه فرموده؟ یا نه باید سال به سال اموال‌شان را حساب کنند؟ بعد اگر زیاد ماند می‌توانند کار خیر انجام دهند، می‌توانند مشرف بشوند، می‌توانند مشرف بشوند، بروند، برای کار بکنند، برای کار بکنند؛ همه‌ی خیرات بعد از واجبات است. اگر ما دیدیم که علاقه‌مان به اموری هست که آن‌ها از واجبات دسته دوم و سوم است، باید به این متوجه بشویم که نکند ما دارد صورت پیدا می‌کند؛ آن‌چه را که ما می‌پسندیم عمل می‌کنیم!. ⏪...دینی که یک‌یک دستورات را بیان کرده و نفس متابع آن دستورات است، این و است. ولی اگر نه، ما عمل بکنیم؛ یک یتیمی را زیربال خود بگیریم، یک ، مدرسه‌ای، تأسیس کنیم اما از این کارها منظوری داشته باشیم یا بسازیم و منظور ما غیر از اطاعت دستور و برنامه‌ی الهی باشد، این مطابق نفس است نه مطابق دستور!. یعنی از روی خودش آمده با برنامه‌ای مشترک با دین شریک شده، آن وقت این‌جا این را نمی‌تواند به حساب دین بگذارد. هر چقدر هم که خرجش بشود! و ای بسا که بعضی عمره‌ها از این جهت باشد که انسان از یا از یا از فرهنگ یا از هر چیز خسته است، پی یک مسافرتی می‌گردد. حالا این مسافرت پیش آمده و هم اجازه می‌دهد که به عمره برود. در صورتی‌که این خرجی که می‌کند الآن حساب نشده است. یعنی ، برادرزاده‌اش، ، خواهرزاده‌اش، موقع ازدواج‌شان است، نمی‌توانند کنند. آن‌وقت ایشان می‌خواهد چند میلیون خرج کند و به عمره برود!. این است که پرهیز می‌دهند به ما که نفس مانند که دشمن می‌آید انسان را پایین می‌آورد، کارهایش را از آثار خیر و به خیری دور می‌کند. این نفس هم آمده در برنامه‌ی انسان رخنه کرده است. ۹۴/۵/۸= ۱۳ المکرم ۱۴۳۶ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
📆 سال‌روز وفات مرحوم حاج شیخ عبدالکریم ؛ مؤسس حوزه‌ی علمیه‌ی قم؛ ( ۱۷ الحرام ۱۳۵۵ق) 🔺 گرامی‌داشت خدمات در تاریخ و ضرورت دقت در مقایسه‌ی بین و دیگر بزرگان از علما رحمهم الله تعالی ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 روز صدا و سيما؛ ( ۹ ) 🔹 این مرا به هر شکلی که شده، به هر وسیله‌ای که شده، به مسئولین و به مسئولین دیگر برسانید که: این در خطر است! در رنگ و رو گرفتن از دشمنان. حتماً دیده‌اید فرزندان ما در موقع بعضی از ورزش‌ها مثل این‌که لخت‌اند! فقط مختصری لباس دارند. و در موقع دوچرخه‌سواری و مسابقه هم همین‌طور. پاها که لخت است، قسمت بالاتنه هم خیلی شبیه لباس خواب است. دیروز که می‌خواستیم به دکتر برویم، یک‌دفعه چشم‌مان افتاد به یک دوچرخه‌سوار. دیدیم با همان وضع به خیابان آمده! ببینید این صدا و سیماست که این چیزها را برای ما عادی کرده و دارد روز به روز از این راه عادی‌سازی می‌شود. فردا همین آدم با دوچرخه می‌آید به ! پیاده می‌شود و می‌آید در صف می‌ایستد. هر کسی به او ایراد بگیرد، می‌گوید چه مشکلی دارد؟! چون چند سال است که دارد این ورزش از پخش می‌شود. همه داریم یاد می‌گیریم و مأنوس می‌شویم. این از مسائل روانی است. از راه دیدن، اُنس به این چیزها که پیدا شد، و زشتی آن از بین می‌رود. مثل لباسی که مدام صابون می‌خورد، صابون می‌خورد، تا هر چه لکه دارد از بین می‌رود، ما هم هر چه روحیات داریم، در این راه از بین می‌رود. با اُنس به این‌ها، دیدنِ آن‌ها، رفتنِ آن‌ها به و و .... غلبه‌ی از راه ، از راه های نامحسوس باطنی معنوی، از راه اُنس به این مطالب و از بین رفتن قبح آن است. بعضی از ما پیرمرد بودند؛ وقتی یک خانمی به داخل مجلس می‌آمد تا مسئله بپرسد، اگر آستینش را برای بالا زده بود، آن را پایین می‌آورد. خب، این برای ما مایه‌ی می‌شد. پیرمرد ۷۰-۸۰ ساله دستی را که اصلاً معلوم نیست گوشتی هم داشته باشد، ولی از روی و آستینش را پایین می‌کشید. برای این‌که معلوم نیست ملاقات و بیشتر از سر و صورت و دست جایز باشد. حالا این‌قدر این چیزها را به ما نشان می‌دهند و تکرار می‌کنند که می‌شود. وقتی عادی شد دیگر نمی‌شود از بیرون کرد. زن و ها، های بعدی اصلاً به این‌طور ها اُنس می‌گیرند و در زبان اند ولی در عمل، . در هم در مورد مردم وارد شده که: «حَیارَی، سُکارَی، لا مسلمینَ و لا نَصارَی»¹ یعنی مثل کسی‌که در بیابان گم شده باشد، حیران‌اند و مست‌اند!. آدم و آدم نمی‌داند چه کار بکند، چه بگوید، کجا برود، بنشیند، بلند شود، لباسش را دربیاورد، لباسش را بپوشد... «حیاری، سکاری، لا مسلمین و لا نصاری» ۹۴/۱/۲ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ ج ۷۴ ص ۱۶۶] @seyedololama