#دنیا_شناسی 🔸 #حسرت ما بعد از #مرگ به خاطر از دست دادن #وقت 🔹 مجالس و میهمانی‌ها مایه‌ی حسرت بعد از مرگ 🔸 «يَعْلَمُونَ ظَاهِرًا مِنَ الْحَيَاةِ الدُّنْيَا وَهُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غَافِلُونَ»؛ ( #روم : ۷) 🔹 #دنیا توهم است و #آخرت حقیقت 🔸 «وَيَعْلَمُونَ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ»؛ ( #نور :۲۵) ✅ مرحوم آیة الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 تأملی در دعای #ابوحمزه صادره از امام #سجاد صلوات‌الله‌علیه (۶) 🔹 یکی از جریان‌هایی که می‌تواند ما را با معنای #بندگی آشنا کند این است که نوشته‌اند در #تاریخ که سالی در #مکه‌ی معظمه #خشک‌سالی شد. بزرگان و #عباد و #زهادی که شناخته شده بودند برای طلب باران بیرون آمدند و اظهار آن بندگی‌هایی که خودشان داشتند را انجام دادند، اما همان‌طور آسمان صاف بود و خبری از ابر و خبری از باران نشد. در این موقع حضرت #سجاد علیه‌السلام که لابدّ آن‌ها او را نمی‌شناختند، می‌آیند به قصد #حج از آن‌جا عبور می‌کنند؛ می‌بینند عده‌ای این‌جا جمع شده‌اند. شاید می‌پرسند که این‌جا چه خبر است؟ عرض می‌کنند که این‌ها بزرگان و عبادِ معاصرند و برای طلب #باران آمده‌اند. گویا نوشته‌اند که حضرت جلو آمد و فرمود که اگر شما مورد #عنایت خدا بودید، چرا به شما پاسخ نمی‌دهد؟! آن‌ها که ایشان را نمی‌شناختند عرض کردند: ای جوان از ماست بندگی، ما نمی‌دانیم!. حضرت فرمود: کنار بروید. بعد دستش را شاید به آسمان بلند کرد یا عرض حاجتی کرد یا سجده‌ای کرد؛ باران شروع به باریدن کرد. بعد مرحوم صاحب #مفاتیح_الجنان که این را در #منتهی_الآمال نوشته می‌فرماید: این‌که عجیب نیست. یکی از غلام‌های این بزرگوار چنین جریانی پیدا کرد و آن این بود که نوشته‌اند که در سالی خشک‌سالی شد. آن راوی می‌گوید که من دیدم هر چه مردم آمدند و #تضرع کردند، هیچ خبری نیست. چشمم به #غلام سیاهی افتاد که آمد در کنار مردم به یک بلندی رفت رو به آسمان صحبت می‌کرد. چند کلمه‌ای هنوز تمام نشده، دیدیم در فضا تغییر حال پیدا شد و باران شروع شد. او هم تشکری کرد و برگشت. این شخص می‌گوید من دنبالش کردم ببینم به کجا می‌رود. دیدم به خانه‌ی حضرت #سجاد (علیه‌السلام) وارد شد. بعد من چون با آن حضرت آشنایی داشتم، مرید این غلام شدم. به خدمت حضرت رفتم به سلام و علیک و احوال‌پرسی و بعد فرمود: برای چه آمده‌ای؟ عرض کردم که یکی از غلامانی که در این منزل هستند را من از شما می‌خواهم بخرم. حضرت دستور داد که مدیر آن غلامان، آن‌ها را به صف کند و هر کدامی که ایشان می‌خواهد او را انتخاب کند. می‌گوید: من هر چه نگاه کردم، دیدم هیچ کدام از این‌ها نیستند. عرض کردم کسی دیگر هست؟ گفتند: بله. یک نفر هست که متصدی چهارپایان است و در طویله کار می‌کند. او را آوردند دیدم همان است!. آقا رو کرد به آن غلام، فرمود که بعد از این در اختیار این شخص هستی. او رو کرد به من گفت که چه باعث شد که می‌خواهی من را از آقای خودم جدا کنی؟ من عرض کردم که من غرضی ندارم. من می‌خواهم بندگی شما را بکنم. من فهمیدم که شما چه مقامی پیش خدا دارید. تا این را گفتم سرش را رو به آسمان کرد و گفت: خدایا سرّی بین من و تو بود آن هم فاش شد. من دیگر زندگی را نمی‌خواهم!. این شخص می‌گوید من از این وضع پشیمان شدم؛ گفتم: نمی‌خواهم و برگشتم. هنوز به خانه نرسیده بودم که فرستاده‌ی حضرت آمد، گفت: برای تشییع جنازه رفیقت اگر می‌خواهی بیا!. ❎ کسی که غلامان #تربیت شده‌ی او، چهارپاداران طویله‌ی خانه‌ی او به این مقام می‌رسند، چه وضعی دارد؟ این بندگی یعنی چه؟ #روحانیت معنایش این است. #اسلام برای این آمده است؛ «بعثت لاتمم مکارم الاخلاق»؛ [ #بحارالانوار ج ۱۶ ص ۲۱۰] . انسان این است. #مرحوم_امام هم در اول #اربعین می‌فرماید: "بدان که انسان اعجوبه‌ای است". #انسان یک چیز عجیبی است، یک چیز شگفتی است. ای #جوان قدر خودت را بدان. خودت را به چیزی مصالحه نکن. یعنی در دلت هیچ نقشه‌ای نریز؛ من می‌خواهم چه بشوم و می‌خواهم به کجا برسم. فقط بگو من می‌خواهم شیعه‌ی سیدالساجدین باشم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

#خودشناسی 🔺روزه‌ی ماه مبارک #رمضان، تمرین بیداری از #حیوانیت و چشیدن معنویات و تغذیه‌ی #روحانی 🔘ناراحتی از اتمام ماه مبارک رمضان، علامت قبولی #روزه ۷۶.۱۰.۱۷ ✅مرحوم آیت الله خسروشاهی @seyedololama

‌🔺 سوال و جوابی بسیار مهم 🔹 در #زندگی برای شما -چه فردی و چه اجتماعی-، ناراحتی‌هایی در پیش است. این ناراحتی‌ها فلسفه‌اش چه چیزی است؟! خب خدایی که از هیچی ما را آفرید و از نطفه ما را آفرید، برای او چه فرقی می‌کرد که جهان را #بهشت کند و یا به صورت کنونی در بیاورد که درد سر و درد دندان و درد دل و ناراحتی و عَزبی و بی ازدواجی و بی مسکنی و قسط و بدهی و این‌ها، همه‌ی مشکلات را به سر و روی ما بریزد، خب یک جوری درست می‌کرد که این‌ها نباشد. 🔹 این مسئله در سوره مبارکه‌ی #عنکبوت پاسخش داده شده که این‌جا آفریده نشده که جای شما باشد. خودتان را بشناسید که این جایی نیستید. شما اینجا #غریب هستید. غربت دارید. این‌جا شهر #غربت شماست. همان‌طوری‌که در رحم #مادر هم انسان غریب بود، چون آن‌جا جای او نبود. آن‌جا فقط باید ۹ ماه تکمیل #چشم و #گوش بکند، #معده و #مری باید درست شود؛ و لذا همین که تکمیل می‌شود، دیگر درد، مادر را وِل نمی‌کند تا وقتی که این طفل از آن‌جا در بیاید. 🔘 این #دنیا هم این‌طوری است. این دنیا #مشکلات و ناراحتی‌ها دارد تا شما با #نفس امّاره‌ات بجنگی. یک بچه همراه ما هست و باید این را سر و صدایش را بخوابانیم و نگذاریم که بر ما مسلَّط بشود، و دائماً هر چه او می‌خواهد بکند، که البته به ضررش هم هست. این است که در #قرآن کریم از قول حضرت #یوسف علیه‌السلام که پیامبر #معصوم است آمده که: «و ما اُبَرِّئُ نفسی»؛ من نفس خودم را تبرئه نمی‌کنم که بگویم: هیچ عیبی ندارم. نه!. «اِنَّ النَّفسَ لَاَمّارة بِالسّوء»؛ ( #یوسف علیه‌السلام:۵۳)؛ مگر این‌که #ربّ انسان و ربّ جهان دستش را بگیرد و نگذارد که این #نفس_امّاره کاری انجام دهد، یا #شیاطین بیرونی کاری انجام دهند یا #افکار نابجا انسان را منحرف کنند. این‌جا باید انسان به پناه‌گاه خدایی مُلتَجی بشود و پناه ببرد؛ #پناه به درِ خانه‌ی خدا. ۸۵.۷.۳۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺توشه‌ی سفر توسط امام #سجاد علیه‌السلام 🔹دو چیز به درد بخور برای #مرگ: ۱) ترک #گناه ۲) #بخشش در راه خیر 🔹 #حوزویانی که خسرالدنیا والآخرة می‌شوند! ۸۰.۸.۲۸ ✅ آیت الله خسروشاهی @seyedololama

#نهج_البلاغه 🔺 حضرت #امیر علیه‌السلام در حدیث #کمیل [ #نهج_البلاغه حکمت ۱۳۹] می‌فرماید: "النَّاسُ ثَلَاثَةٌ: عَالِمٌ رَبَّانِیّ"؛ دانشمند متصل به دستگاه ربوبی که حرفش از آن‌جا، فکرش از آن‌جا، رفتارش هم از آن‌جاست. 🔹 "وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ دانشجویی که فهمیده که #عالم_ربانی شدن، سعادت #دنیا و #آخرت است فلذا در پی آن افتاده است و هیچ #هدف دیگری ندارد که اگر همین #دانشجو غذا را آوردند موقع #افطار در خوابگاهش دادند و فهمید که یادشان رفته به اتاق کناری بدهند، او به تنهایی نمی‌خورد یا آن غذا را قسمت می‌کند یا اصلاً خودش گرسنه می‌ماند. این دانشجو پی این عالم ربانی را می‌گیرد تا از این راه این باب این #سعادت بر دلش گشوده بشود. "عَالِمٌ رَبَّانِيٌّ وَ مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ #نجات را برای کسی می‌گویند که دنبالش هستند تا بگیرندش و در پی نجات است یا گرگی دارد او را تعقیب می‌کند!. این گرگ درونی، این ناشایستی‌های #اخلاقی که در ما - در بنده - هست، از #کودکی، متحجر و جامد شده و فرمانده‌ی وجود من شده، از این‌ها چطور نجات پیدا کنم؟! دانش را برای این می‌خواهم. حالا شما ببینید در نظر ما #علم، #دانش، #صنعت، #هنر برای چیست و به نظر حضرت #علی علیه‌السلام دانشجویی برای چیست؟! "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ"؛ یعنی کسانی‌که در این دنیا به #فکر این مسائل افتاده‌اند که نجات پیدا کنند؛ زیرا خودشان را در معرض #خطر و گودال سقوط می‌بینند، می‌خواهند نجات پیدا کنند با علم، با #کتاب، با #مطالعه، با #کلاس و این‌ها. "وَ هَمَجٌ رَعَاعٌ" ؛ و عموم مردمی هم که در دو دسته اول نیستند، در حکم پشه و مگس‌هایی هستند که در اختیار این هوا و باد و طوفانند که هیچ‌جا نمی‌توانند از خودشان یک وزنی داشته باشند که حتی چند لحظه بمانند. دستگاه هوا و تَمَوُّج هوا بر آن‌ها حکومت می‌کند و این طرف و آن طرفشان می‌برد!. 💠 آن‌وقت آن‌قدر این مسئله باریک و مهم است که مرحوم استاد شهید #مطهری در کتاب #سیری_در_نهج_البلاغه ، وقتی استاد خودش، حاج میرزا علی آقای #شیرازی را به عنوان عالم ربانی می‌گوید من شناختم، بعد از آن می‌گوید: ولی خودم را "متعلم علی سبیل نجات" هنوز تشخیص ندادم که شده باشم!. یعنی مقام دانشجو تا این‌جا بالا می‌آید. دانشجویی که در پی سعادت‌طلبی برای خودش و هم نوعش و مملکتش می‌باشد که در نظرش این است که فقط علم و دانش و این‌ها نجات‌بخش بشریتند و ما می‌خواهیم آن را تحصیل کنیم. دیگر به چیزی دیگر کاری نداریم. ایشان می‌فرماید: من هنوز خودم باور نکرده‌ام که دانشجوی این‌طوری باشم که "مُتَعَلِّمٌ عَلَى سَبِيلِ نَجَاةٍ " شده باشم و "هَمَجٌ رَعَاعٌ" نباشم. آدم یک #همسر می گیرد، یک‌مرتبه می‌بیند که اصلاً فکرش عوض شد، شغلش عوض شد، همّش عوض شد، هدفش عوض شد؛ معلوم می‌شود این "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده! خیال می‌کرده که دانشجوست!. از اول کسی نبوده که دستش را بگیرد و از او دانشجو بسازد. آدم خیال می‌کند دانشجوست بعد تا یک پیش‌آمد می‌کند، یک کسبی پیش‌آمد می‌کند، برادرش می‌گوید: داداش بیا مترجم بشو، من می‌خواهم یک فلان تأسیسی را بکنم؛ می‌بیند که #درآمد خوبی است. دیگر از فردا وقتش را کم می‌کند، تحصیلش را کم می‌کند و می‌رود آن‌طرف!. این اصلاً همان "هَمَجٌ رَعَاعٌ" بوده ولی حالی‌اش نبوده، خیال می‌کرده این #طلبه است، خیال می‌کرده این #دانشجو است!. آن‌قدر دانشِ بشر شناسی، #انسان_شناسی و #جهان_شناسی ارزش دارد و فوق هر الماس و هر طلا و هر جواهری است که هیچ‌چیز نمی‌تواند برای کسی که طالب او هست، جانشین آن بشود. هیچ‌چیزی نمی‌تواند خلاء او را پر کند که بگوید حالا دیگر من به آن خواسته‌ام رسیدم، و آن را رها کند. علامت این‌که انسان دانشجوست این است که هیچ‌چیز انسان را قانع نمی‌کند و هیچ‌چیز آدم را به خود مشغول نمی‌کند. اگر دید که هیچ‌چیز فرصت‌هایش را از دستش نمی‌گیرد، این دانشجو است. بنابراین بنده -که از من گذشته-، شما #جوانان از خدا بخواهید که آن #توفیق دانشجو بودن را إن‌شاءالله به شما لطف کند. و السلام علیکم و رحمه الله ۷۶.۸.۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📕 #مفاتیح_الجنان اعمال شب بيست وهفتم ماه مبارک #رمضان: در آن غسل كردن وارد شده و روايت شده است كه حضرت زين العابدين علیه‌السلام اين دعا را، در اين شب از اول تا آخر شب مكرّر می‌خواند: اللَّهُمَّ ارْزُقْنِي التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ 🔊 توضیحاتی پیرامون این دعای شریف: اللَّهُمَّ ارْزُقْنی التَّجَافِيَ عَنْ دَارِ الْغُرُورِ وَ الْإِنَابَةَ إِلَى دَارِ الْخُلُودِ وَ الاسْتِعْدَادَ لِلْمَوْتِ قَبْلَ حُلُولِ الْفَوْتِ 1⃣ لزوم دقت و تکرار دعای؛ اللهم ارزقنی التجافی عن دار الغرور...؛ #دنیا_شناسی بر مبنای صحیح 2⃣ آمادگی برای سفر #آخرت 3⃣ خطر الگو برداری از #سبک_زندگی جوامع #غربی 4⃣ جایگاه ارزش #دنیا و فهم رفتار بزرگان و عدم حمل آن بر اصالة الریاضة 5⃣ ضرورت #قناعت و خاطره‌ای از محرومیت مرحوم آیت الله #گلپایگانی در زمان #پهلوی اول ۷۷.۷.۱۵ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

‌🔺 مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی: من نمی‌دانم که روز #قیامت آیا نوشتن کتابی مثل #اربعین در صدر اعمال #مرحوم_امام است یا دیگر اعمال ایشان! @seyedololama 🔺 توضیحاتی پیرامون بخشی از کتاب شریف شرح چهل حدیث مرحوم امام خمینی ⚠️ خطر زندگی با شهوات نفسانی 📖 «انسان عاقل باید در فکر خودش باشد و به حال بیچارگی خودش رحم کند و با خود خطاب کند: ای نفس شقی که سال‌های دراز در پی شهوات عمر خود را صرف کردی و چیزی جز حسرت نصیبت نشد...»؛ (شرح چهل حدیث مرحوم امام خمینی؛ ص ۶) 🔹 معمولاً #شهوات در حال وقوع، #انسان را قانع می‌کنند ولی بعد از وقوع انسان را دچار #حسرت می‌کنند!. و لذا بالاترین افراد #رفاه‌طلب و دارای #رفاه در زندگی، دچار بالاترین حسرات هستند؛ برای این‌که آن شخص نمی‌تواند جوانی‌اش را حفظ کند، نمی‌تواند #پول و #مال و #امنیت و وسائل رفاه و عیاشی را که داشته، جمع کند و ذخیره نماید. ✖️ این گردش شب و روز، پیش‌آمدها، #مرض‌ها، #تصادف‌ها، #جنگ‌ها و ... که در این #دنیا حکومت می‌کند، برای هیچ‌کس این بقا و ثبات را اجازه نمی‌دهد. بنابراین هر خوشی و رفاهی تبدیل به یک حسرت و ندامتی می‌شود؛ چون قبل از این‌که به این خوشی‌ها برسد، این‌جا را ندیده بود که این‌ها را از دست می‌دهد و حالا باید در فراقش بسوزد!. آن افرادی که مثلاً در بیابان و غار زندگی می‌کنند، چه چیزی آن‌ها را دچار حسرت می‌کند؟! زندگی‌شان به نظر ما همه‌اش #مصیبت است؛ اما ما که دنبال #رفاه را می‌گیریم، سرانجام یک شکستگی و پیری دنبال ما می‌دود که ما را بگیرد البته اگر #مرگ زودرس نیاید!. آن‌وقت آن آدمی که روز به روز رو به پیری و شکستگیِ استخوان و ضعف اعصاب می‌رود، اگر اهل رفاه باشد؛ مثل یک مادری که اولادش را از دستش به زور گرفته‌اند؛ #حسرت او را می‌کشد، ضجّه او را می‌گیرد!. و همین‌طور انسان‌های رفاه‌طلبی که دست‌شان از رفاه کوتاه می‌شود، این‌ها دچار حسرت می‌شوند... ۸۰.۹.۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama