eitaa logo
شجر
1.2هزار دنبال‌کننده
762 عکس
38 ویدیو
1.6هزار فایل
شبکه جهادی رشد ⚡شتاب سابق💡 جهت کسب اطلاعات بیشتر با @ad_shajar در ارتباط باشید. تبادل: @shahid_bakrii ایتا eitaa.com/tahlil_shjr بله ble.ir/tahlil_shjr روبیکا rubika.ir/tahlil_shjr سروش splus.ir/tahlil_shjr تلگرام t.me/tahlil_shjr
مشاهده در ایتا
دانلود
بررسی سخنان رهبری در سال دوم همه دولتها 🔰 قسمت اول 🔶 همیشه وقتی از جایگاه تاریخی خود به گذشته نگاه میکنیم فهم دقیقتری از برخی ظرافتها و ریزه کاریهای تاریخی بدست بیاوریم. اگر به مناسبت سخنان رهبری در دومین سال دولت آقای رییسی، به بیانات ایشان در سال دوم همه دولتهای قبلی بپردازیم، عبرتها و نتایج مهمی بدست آوریم. بی مقدمه بیایید مرور کنیم. در سال دوم دولت روحانی یعنی سال ۹۴ رهبری چه نکاتی را در گفتگو با دولت روحانی مورد توجه قرار داد؟ 🔶 «خب، کارهای مثبتی هم شده، منتها همواره در ذهن همه‌ی ماها باید باشد که آن چیزی را بیان بکنیم که وقتی مردم به واقعیّت زندگی خودشان نگاه میکنند، تصدیق کنند آن را»جالب است که در اینجا رهبری بین واقعیتی که مردم لمس میکنند و آنچه دولتمردان ادعا میکنند فاصله میبیند. 🔶 نکته دیگر توجه دادن دولت به مقوله دشمن است. «اینکه بنده دارم میگویم دشمنی، نه اِخبار از غیب و نه خواب دیدن و نه تخیّلات و توهّمات است؛ نه، واقعیّتهایی است که جلوی چشم ما است. ممکن است اظهارات آنها جور دیگری باشد امّا واقعیّتهای خارجی -آنچه محسوس و ملموس ما است- همان دشمنی را نشان میدهد و شاخصهای دشمنی است؛ منتها با شیوه‌های خاصّ خودش» کمرنگ شدن گفتمان دشمنی و به تبع آن جدی شدن پدیده نفوذ از تذکرات رهبری به این دولت بود. 🔶 ایشان توصیه جدی اش به دولتمردان این است که گفتمان انقلاب را غلیظ تر کنند. « به نظر من کاری که علی‌العجاله باید کرد این است که در اتّخاذ مواضع انقلابی، باید صراحت داشت؛ یعنی رودربایستی نکنیم. مواضع انقلابی را، مبانی امام بزرگوار را صریح بیان کنیم، خجالت نکشیم، رودربایستی نکنیم، ترس نداشته باشیم و بدانیم که «وَ للهِ‌ جُنودُ السَّمٰواتِ وَ الاَرضِ وَ کانَ اللهُ عَزیزًا حَکیمًا». همه‌ی امکانات عالم و سنن عالم، جنود الهی هستند، میتوان آن جنود الهی را پشت سرِ خود قرار داد و به کمک خود کشاند با توکّل به خدا، با پیمودن راه خدا.» 🔶 دقت کنید با چه دولتی و چه وضعیتی روبرو بودیم و رهبری در سال دوم دولت روحانی چه تلاشی میکرد که جهت گیری گفتمانی دولت منحرف نباشد. اما سال ۸۶ و در سال دوم دولت احمدی نژاد چه نکاتی بیان شد؟ رهبری از جهت گیری دولت یعنی برداشتن پرچم عدالت استقبال میکند و میفرماید: 🔶 «هم به مردم امید میدهید، هم وعده‌ی عدالت میدهید. همان امید هم به خاطر این است که شما پرچم عدالت را بلند کرده‌اید و دم از عدالت میزنید. حقیقتاً هم خلأ امروز دنیا، بیش از همه چیز خلأ عدالت است. در کشور و جامعه‌ی خود ما هم بیشترین چیزی که این جامعه تشنه‌ی اوست، عبارت است از عدالت.» ایشان در ادامه موفقیتهای دولت احمدی نژاد را بر میشمارد، تحول خواهی، تلاش، مردمگرایی و ویژگیهای دیگر که همه مهم و ارزشمندند. بعد ناگهان میپرسد: 🔶 «بحمداللَّه شما این موفقیتها را داشته‌اید. حالا وظیفه‌تان در قبال این موفقیتها چیست؟» ایشان میگوید «شکر» کنید و شکر یعنی این نتایج را توفیق الهی بدانید: «مبادا غرور ما را بگیرد؛ که یکی از بزرگترین لغزشگاهها غرور است؛ که انسان بگوید منم که این کارها را کرده‌ام و منم که این چیزها به ذهنم رسید.» 🔶 رهبری نگران است که آفتهای معنوی و اخلاقی و غرور باعث شود همه داشته های دولت از بین برود. خیلی جالب است جملات ایشان را ببینید:«البته انسان لغزشها و اشتباهات خودش را خیلی زود نمیفهمد؛ به‌مرور میفهمد. من امروز که به عملکردِ ده سال پیش و پانزده سال پیش خودم نگاه میکنم، اشکالاتی را در آن مشاهده میکنم که آن روز هیچ نمیفهمیدم؛ امروز میفهمم. انسان به مرور اشتباهات خودش را درک میکند؛ زود درک نمیکند. آن اشتباهات به ما درس میدهد که اگر یکجایی، موفقیتی هم از ما دیده شد و کار خوب و درستی هم اگر از ما سر زد، این جز به توفیق الهی و به کمک الهی نبوده. بنابراین در چاله‌ی غرور نیفتید که بیرون آمدن از این چاله خیلی دشوار است و کمک الهی را لازم دارد» 🔶 اما خاطره دومین سال دولت خاتمی و گفتگوی رهبری با آنها نیز جالب توجه است. رهبری سه خصوصیت کار برای خدا و اخلاص و شجاعت را برای دولت در مواجهه با مشکلات ضروری میدانست و معتقد بود اگر تقوا را جدی رعایت کنید به فرقان میرسید. «فارق حق و باطل به وجود خواهد آورد . راه حق و باطل برای ما مشتبه نخواهد شد. راه باز خواهد شد.» 🔸 : علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr
بررسی سخنان رهبری در سال دوم همه دولتها 🔰 قسمت دوم 🔶 بعد ایشان نکته ای را بازگو میکند درباره قتلهای زنجیره ای که بی ارتباط با نکته اول هم نیست. ایشان میگوید: «دومین نقطه‌ای که در آن رعایت اولویّتها لازم است، مسائل کلی جامعه است. ببینید؛ گاهی یک مسأله، مسأله اصلی ماست؛ اما بر ما یک مسأله فرعی را تحمیل میکنند که مسأله عمده‌ی ما میشود؛ کمااین‌که الان ملاحظه کنید، مسأله قتلها، مسأله عمده کشور شد. آیا واقعاً مسأله عمده کشور، این چند فقره قتلی است که اتّفاق افتاد!؟» 🔶 رهبری در دیدار با دولت خاتمی در سال دوم در نهایت نگرانی خود را از انسجام مسوولین نظام بیان میکند: «آخرین جمله‌ای هم که در این جمع عرض میکنم و بعد هم البته میخواهم چند جمله خصوصیتر با برادران و خواهران عرض کنم، این است که برادران و خواهران سعی کنند انسجام دولت و نظام در سطح عالی حفظ شود.» اینها نشان دهنده دشواری رهبری و تعامل با دولت جناب خاتمی نیز هست. 🔶 اما خاطره دولت جناب هاشمی و گفتگوی رهبری با آنها در دومین سال بسیار جالب است. ایشان ویژگیهای معنوی دولتمردان جمهوری اسلامی را بیان میکند. ویژگیهایی که در انتهای دهه شصت یعنی سال ۷۰ هنوز وجود دارد. 🔶 «در جاهای دیگر هم تا آن‌جایی که من شناخته‌ام - البته ادعای شناخت کامل نمیکنم؛ چون ما از اوضاع همه‌ی دولتها اطلاع نداریم - چنین چیزی را نیافته‌ام.... خصوصیاتی را که افراد آشنای با اعضای دولت میتوانند بدانند و بفهمند، یقیناً مردم بعضی از آنها را نمیدانند، بعضی را هم باور نمیکنند. مثلاً اگر به مردم گفته شود که در بین وزرای جناب آقای هاشمی - بنابر آنچه که مسموع بنده است - وزیری هست که اگر از حقوق ماهیانه‌اش، اقساطی را که باید بدهد، کم کنند، برایش ۲۴۰۰ تومان میماند، آیا واقعاً این را تصور میکنند که در کارگزاران یک دولت - کسانی که بیت‌المال و امکانات در اختیار اینهاست - کسانی پیدا میشوند که این‌طور زندگی و این‌گونه صرف و خرج میکنند؟ اینها چیزهای باارزشی است.» 🔶 در ادامه رهبری چند تذکر مهم در دو سالگی دولت آقای هاشمی به دولت ایشان میدهد: «این ماشین بوروکراسی، چیز عجیبی است. من و شما که ده سال، دوازده سال سابقه‌ی کار اجرایی داریم، هنوز بوروکراسی را نشناخته‌ایم. ما در سخنان دیگران - کسانی که بوروکراسیهای عظیم معروف پنجاه‌ساله و شصت‌ساله و صدساله را تعریف میکنند - بوروکراسی را میشناسیم؛ که در بسیاری از موارد، با وضع خود ما هم منطبق است. این ماشین اجرایی، ضمن این‌که یک دستگاه اجتناب‌ناپذیر است، اگر از آن مراقبت نکنید، چیز خطرناکی خواهد شد. » 🔶 توصیه دیگر بحث تخصص و تعهد است: «سعی بشود درباره‌ی این گزینش، زیاد دقت بشود. در سطوح بالا، آن نیروی مؤمن و بااخلاص را جستجو بکنید. البته این به معنای آن دعوای معروف «تخصص یا تعهد» نیست؛ نه، بحث بر سر کارآمدها و کاردانهاست. ما نمیگوییم به یک مسجد بروید وببینید چه کسی بهتر عبادت میکند، او را بیاورید؛ نه، در بین آن کسانی که توانایی کار را دارند، دنبال عنصر تقوا و تعهد و اخلاص بگردید و او را در رأس کار بگذارید، تا آن بطانه و مجموعه‌ی نزدیک به شما، همواره بتواند اعتماد شما را جلب کند و شما بتوانید کار را انجام بدهید.» 🔶 اما سومین و مهمترین تذکر رهبری به دولت هاشمی مقوله عدالت و توجه به محرومین است. «مهمترین مسأله‌ی دستگاه ما و نظام جمهوری اسلامی - که همه‌ی اینها در خدمت و در جهت آن است - همان چیزی است که همه‌ی ما به آن معتقدیم و بارها گفته‌ایم؛ یعنی کوشش برای رفع فقر و محرومیت در جامعه، و حمایت و کمک به طبقات مستضعف و محروم. واقعاً باید صحت برنامه‌ها را به این سنجید و دنبال این قضیه رفت و کارهای دیگر را در اولویتهای بعد قرار داد. کارهای مربوط به طبقات محروم و مستضعفان جامعه - که تعدادشان هم زیاد است - حقاً و انصافاً یک حرکت اساسی را میطلبد.» 🔶 جالب است که در حیطه مدیریت کشور مردم ایران چه مسیر پر فراز و نشیبی را طی کرده اند و البته امروز میفهمیم که تذکرات رهبری در سال دوم دولتهای هشت ساله، چه اندازه برای آنها مهم و راه گشا بوده. 🔸 : علی مهدیان 🆔 @tahlil_shjr
دغدغه‌ای به نام معیشت.pdf
71.2K
دغدغه‌ای به نام معیشت 🔶 یکی از مهمترین دغدغه‌های مقام معظم رهبری که بار‌ها و بار‌ها خصوصاً در دیدار با دولت و دولتمردان بدان اشاره داشته و دارند مسئله معیشت مردم بوده و هست. 🔸 :رضا آرمانیان 🆔 @tahlil_shjr
حجاب و رفراندوم چرا رفراندوم درباره حجاب راهکار ما نیست؟ 🔶 این روزها زیاد به گوش ما می‌خورد که چرا درباره الزامی یا اختیاری بودن حجاب رفراندوم برگزار نمی‌کنید؟ یک بار برای همیشه از مردم بپرسید آیا با قانونی بودن حجاب موافق هستند یا خیر؟ و براساس نظر آنها عمل کنید. این سخن را هم روسای جمهور سابق کشور، هم برخی نخبگان اجتماعی و هم مخالفان جمهوری اسلامی مطرح کرده و می‌کنند. در این یادداشت قصد دارم توضیح دهم که چرا برگزاری رفراندوم درباره حجاب راهکار صحیح و موثری برای حل ریشه‌ای مساله حجاب نیست؟ قبل از هر چیز ابتدا باید این نکته را خاطرنشان کنم که براساس یافته‌های علمی و پژوهش‌های میدانی معتبر، همین الان اگر در جامعه ایران یک رفراندوم و همه‌پرسی درباره این سوال اجرا شود که «آیا با الزام رعایت حجاب در جامعه موافقید؟» قطعا نتیجه نهایی رفراندوم به نفع مدافعان حجاب اختیاری نخواهد بود و اکثریت جامعه به ضابطه‌مند شدن پوشش اجتماعی و ضرورت حجاب در جامعه رای خواهند داد. اما با این وجود من مخالف برگزاری رفراندوم درباره حجاب هستم. چرا؟ 🔶 حقیقت این است که توده‌های مردم بیش از هر چیز متاثر از رسانه و روایت‌های برساختی رسانه‌ها از واقعیت هستند. حجاب در جامعه ایران در دهه‌های اخیر پیوندی گسست‌ناپذیر با تجربه ضعیف و ناکارآمدِ گشت ارشاد داشته است و در رسانه‌ها، حجاب و قانون حجاب با گشت ارشاد هم‌نشین است. روایتِ برساخت شده‌ی غالب و هژمون از واقعیتِ گشت ارشاد و قانون حجاب در فضای جامعه ایران، روایتی است که با دال مرکزی «حجاب اجباری» صورتبندی شده و در رسانه‌های اپوزیسیون نیز پمپاژ می‌گردد. لذا اکثریت مردم ایران نسبت به گشت ارشاد ذهنیت منفی دارند و حتی بانوان متدین و محجبه نیز علیه آن کمپین راه می‌اندازند. از طرفی فضای رسانه و مناقشات گفتمانی که در این عرصه وجود دارد به شدت مستعدِ دامن زدن به روایتِ «حجاب اجباری» است و قدرت گفتمانی جریان مدافع حجاب در فضای رسانه به دلایل مختلفی نسبت به جریان مقابل (اپوزیسیون، سلطنت‌طلب، فمینیست، تجزیه‌طلب، منافقین و...) ضعیف‌تر است. اساسا به لحاظ امکان‌ها و زیرساخت‌ها و زمین بازی کاملا رقابت نابرابری میان این دو در جریان است. لذا هیچ تردیدی وجود ندارد که در بزنگاه برقراری رفراندوم درباره موضوعی چون «ضابطه‌مندی پوشش اجتماعی» که جامعه ایران نسبت به آن اتفاق نظر دارد، آرایش رسانه‌ای و نظم گفتمانی حجاب در فضای رسانه به سمت دوگانه‌های فیک اما موثر و ذی‌نفوذ سوق یافته و این ذهنیت را برای مردم ایجاد کنند که رفراندوم درباره دوگانه‌هایی چون «آزادی یا اسارت زنان»، «پوشش اختیاری یا اجباری»، «تحجر یا تمدن» و... است و آنها باید یکی از این دو را برگزینند! 🔶 به عبارت دیگر، رفراندوم به معنای ارجاعِ صادقانه و ناشی از اضطرار حکمرانی برای فهم نظر حقیقی مردم در شرایط حاکمیت رسانه عملاً امکان وقوع ندارد و آن چیزی که در واقعیت اتفاق خواهد افتاد، رقابت رسانه‌ای بر سر تسلط بر ناخودآگاه جمعی مردم ایران است که با کمی انصاف و واقع‌نگری در می‌یابیم که این زمین بازی از ابتدا نابرابر و ناعادلانه طراحی شده و ظرفیت‌های رسانه‌ای گفتمان مخالف حجاب به مراتب بیشتر و مهیاتر از گفتمان مدافع حجاب است. مضافاً اینکه تجربه ناکارآمد گشت ارشاد در دهه اخیر هم وبال گردن گفتمان مدافع حجاب است. اما در یک شرایطی من از برگزاری رفراندوم دفاع می‌کنم. آن هم رفراندوم درباره حفظ حریم خصوصی است. پرسش محوری و مدنظر در رفراندوم نباید درباره حجاب و قانونی بودن یا نبودن حجاب باشد. بلکه باید ناظر به زیست جنسی و الزامات اجتماعی آن باشد. زیرا همه می‌دانیم که پشت مطالبه درباره رفراندوم، اختیاری شدن رعایت حجاب نیست! زیرا این موضوع که هم‌اکنون حاصل است! الان نزاع گفتمانی درباره حفظ حجاب نیست بلکه درباره «لباس داشتن» است! حالا جریان دشمن درصدد گذر از این محل نزاع به سوی محل نزاع جدیدتری تحت عنوان «بوس در خیابان» است. یعنی نفی کامل حریم خصوصی و اروتیک کردن زیست جهان اجتماعی. حال من هم موافقم که از مردم ایران همه‌پرسی شود که آیا با گسترش سویه‌های جنسی و اروتیک در فضای اجتماعی موافق هستند یا مخالف؟ پاسخ اکثریت مردم ایران از هم اکنون روشن است... 🔸 : دکتر ابوالفضل اقبالی؛ پژوهشگر مطالعات جنسیت و خانواده 🆔 @tahlil_shjr
آقای خاتمی؛ مخاطب شمایید 🔶 چندی پیش سیدمحمد خاتمی در دیدار با «شورای مرکزی کانون زندانیان سیاسی مسلمان قبل از انقلاب» گفته است: «باید در کنار مردم ایستاد و دردهای آنها را شناخت و بیان کرد و به حاکمیت اعلام کنیم که به مردم بد می‌کند. مردم که برده نیستند! آدمی را سرکار بیاورید که بتواند کار کند و جواب مردم را بدهد. ... اگر خوداصلاحی نکنید نابودی‌تان حتمی است، انتخابات برای مردم است؛ باید واقعاً انتخابات صورت گیرد. نمی‌شود دست و پای کسی را ببندید و بگویید شنا کن!» 🔸مطالبه‌گری و انتقاد ذاتی جامعه است. اگر از محتوای رادیکال آقای خاتمی بگذریم، نکته‌ای که وجود دارد، این است که فردی که گارد انتقاد و مطالبه گرفته، اولین پرسشی را که باید پاسخ دهد، قدرالسهمش از وضعیت موجود است. آقای خاتمی از مریخ که نیامده است؛ بلکه خود بخشی از «مخاطب بایدهایی» است که می‌گوید. اگر تسامحاً از دولت هاشمی و میرحسین بگذریم، در 16 سال از 26 سال گذشته یا شخص خاتمی بر سر کار بوده یا کسی بر سر کار آمده که حاصل «تَکرار می‌کنم» خاتمی است. نمی‌شود «تَکرار کرد» ولی عواقب «تَکرار کردن» را نپذیرفت. 🔶 اینکه آقای خاتمی می‌گوید «مردم که برده نیستند! آدمی را سرکار بیاورید که بتواند کار کند و جواب مردم را بدهد» حدیث نفس است. آیا زمانی که با بی‌عملی وزیر مسکن و شهرسازی، مطالبات مردم در این حوزه انباشته شد و وزیر با افتخار گفت یک مسکن هم نساخته است، آقای خاتمی دیدند و شنیدند؟ اگر دیدید و شنیدید، چرا واکنش نشان ندادید؟ مگر مردم آن زمان برده بودند؟ نمی‌شود چشم را بر روی تورم، افزایش نقدینگی، افزایش پایه پولی کشور، رشد چند صد درصدی قیمت ارز، پشت میز نشستن‌ها و زخم بستر گرفتن‌ها و... در دولت تحت‌الحمایه بست و به گوشه‌ای خزید و حال در تغییر دولت، گارد انتقاد گرفت. کار پسندیده آن بود که بابت آنچه در دولت قبل گذشت، اول کمی عذرخواهِ همین مردمی که سنگش را به سینه می‌زنید، می‌شدید و درثانی لب به اعتراض و مطالبه می‌گشودید. 🔸رقابت، راهبرد اصلی و همیشگی انقلاب و نظام بوده و هست. دهه‌های 70 و 80 که بخشی از نزدیکان امروز آقای خاتمی و مرحوم هاشمی تفکر «انتخابات محدود و مدیریت شده» را بر روی میز نظام گذاشتند، کسی که مخالف بود و همیشه از مشارکت حداکثری سخن گفته، رهبری نظام بوده و هست. بنابراین، نمی‌توان انگشت اتهام را به سوی نظام گرفت و باز هم مخاطب اول این کلام شخص آقای خاتمی است. نمی‌شود در سال 1388 زیر میز انتخابات 85 درصدی زد و امروز ادای دموکراسی و مردم‌سالاری را درآورد. مردم‌سالاری شیر بی‌یال و دم و اشکم نیست. 16 آذر 1383 و در روز گرامیداشت روز دانشجو در دانشگاه تهران، آقای خاتمی به صراحت اعلام کرد: «از اردوگاه اصلاحات صدای پای دشمن به گوش می‌رسد.» نهیبی که امروز برای شخص خاتمی بارها و بارها باید تکرار شود. اصلاحات یک جریان متکثر و به تعبیر برخی اصلاح‌طلبان بین‌العباسین، یعنی از عباس عبدی تا عباس دوزدوزانی است. اینکه طریق عقلای قوم کنار گذاشته شود و با طناب رادیکال‌هایی، همچون تاج‌زاده، حجاریان، عبدی و... به چاه بروی، خلاف عقل است؛ چون تجربه نشان داده هم این طناب پوسیده است و هم آن چاه ویل و بی‌انتها. 🔸 : یعقوب ربیعی 🆔 @tahlil_shjr
دعوا میان دو کشور نیست! 🔶 تحولات منطقه قفقاز به نحوی پیش می‌رود که احتمال وقوع رویدادهای مهم، نظیر بروز جنگ یا حتی اشغال مناطق جنوبی ارمنستان مطرح است. به گزارش وبگاه «آذرنیوز»، تصاویر منتشر شده در شبکه‌های اجتماعی حاکی از انتقال یگان‌های توپخانه و تجهیزات ضد هوایی و همچنین کارکنان نظامی ارمنستان در مناطق مرزی با جمهوری آذربایجان است. جمهوری آذربایجان به فشارهای سیاسی و نظامی خود سرعت قابل توجهی بخشیده است و «کریدور لاچین»، تنها جاده‌ای که قره‌باغ را به ارمنستان وصل می‌کند، محاصره کرده است. نیروهای نظامی باکو از سمت شرق در زنگیلان مواضع خود را مستحکم کرده‌اند و از سمت غرب در نخجوان به تحرکات زیادی دست زده‌اند. این آرایش نیرو نشان می‌دهد، احتمال حمله به جنوب ارمنستان از دو سوی شرقی و غربی وجود دارد. 🔸در بررسی و تحلیل اتفاقات اخیر قفقاز، باید همزمان چند محور تحلیلی را در کنار هم دید. موضوع امروز در قفقاز جنوبی ابعادی فراتر از مناقشه بین آذربایجان و ارمنستان بر سر قره‌باغ است. امروز مسئله اصلی در قفقاز جنوبی تنها دعوا بر سر قره‌باغ و دعوا میان دو کشور نیست، بلکه مسئله اصلی تلاش برای ایجاد و اجرای طرح‌های بلندپروازانه‌ای است که می‌تواند ژئوپلیتیک منطقه را به طور کامل دستخوش دگرگونی کند. تسهیل تحقق طرح‌های صهیونیستی در حوزه قفقاز جنوبی و در جوار مرزهای ایران، از جمله هشدارهای جدی است که واکنش و حساسیت ایران را برانگیخته است. اساس رفتار ایران در تحولات جاری قفقاز، از جمله رزمایش‌های برگزار شده و احداث کنسولگری در قاپان، مرکز سیونیک را منافع ملی و مصالح اسلامی کشور تشکیل می‌دهد. 🔶 سفر اخیر «هاکان فیدان» به تهران با هدف ارزیابی آخرین مواضع تهران در زمینه مسائل منطقه‌ای به خصوص قفقاز، دیدار دیروز هیئت نیروهای مسلح ایران با وزیر دفاع جمهوری آذربایجان و صحبت از اقدامات بازسازی صورت گرفته در مناطق آزادشده در قره‌باغ و وضعیت عملیاتی در مرزهای آذربایجان‌‌ـ ارمنستان و در نهایت پاسخ حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی ظهر دیروز شنبه (18 شهریور) به تماس «نیکول پاشینیان» نخست‌وزیر ارمنستان، در واکنش به گزارش وی از آخرین تحولات منطقه قفقاز، پیام‌ها و نکات قابل توجهی از سوی ایران دارد که در چند محور قابل تبیین است: حمایت جمهوری اسلامی ایران از تمامیت ارضی تمام کشورهای منطقه، مخالفت جدی جمهوری اسلامی ایران با هرگونه تشنج و درگیری، اعلام رسمی مبنی بر خط قرمز ایران در تغییر در مرزهای تاریخی منطقه، تأکید بر محوریت میز گفت‌وگو برای حل و فصل مسائل منطقه، مخالفت با هر گونه حضور کشورهای بیگانه در منطقه قفقاز و در نهایت آمادگی کشور ایران به عنوان همسایه‌ای قدرتمند، برای ایفای نقش مؤثر در جلوگیری از درگیری جدید و هرگونه تغییر در ژئوپلیتیک منطقه. 🔸نکته پایانی: ایران به خوبی می‌داند که فتنه ژئوپلیتیکی دالان تورانی ناتو و اشغال سیونیک علاوه بر اینکه با هدف ضربه زدن به ایران، روسیه و چین در زمینه‌های چهارگانه «معادلات انرژی، معادلات ترانزیتی، ترویج پان تورانیسم و توسعه ناتو به هارتلند قفقاز و آسیای مرکزی» صورت می‌گیرد، در مرحله بعدی، به زعم طراحان، ایجاد تجزیه‌طلبی در مناطق شمال غرب ایران را دنبال می‌کند. بنابراین، عزم ایران برای مقابله با تحرکات باکو، تل آویو و آنکارا برای اشغال سیونیک به معنای حمایت از یک کشور در مقابل کشور دیگر نیست؛ بلکه در راستای خط قرمز مشخص شده از سوی رهبر معظم انقلاب (در دیدار با اردوغان و پوتین در تیر 1401) مبنی بر جلوگیری از تغییرات مرزی و ژئوپلیتیکی و بسته شدن شاهراه‌های تاریخی است. این موضوع در کنار تقویت شکل‌گیری دالان ترانزیتی محور مقاومت، عادی‌سازی مناسبات ایران با عربستان، عضویت در شانگهای و بریکس و گسترش همکاری ایران با روسیه و چین، نشان می‌دهد که فتنه انگلیسی دالان تورانی ناتو، محکوم به شکست است. 🔸 :حسين عباسيان 🆔 @tahlil_shjr
چهار روایت از شهید رجائی.pdf
66.3K
چهار روایت از شهید رجائی 🔶 ما با آقای رجائی در یک ساختمان بودیم. من همان ساعت یک ربع، بیست دقیقه به سه از این طرف آمدم پایین. ایشان از سمت راست آمد پایین و به همدیگر برخوردیم و من به ایشان سلام دادم. معمولاً وقتی به ایشان سلام می‌کردیم، حال و احوال می‌‌کرد، و مثلاً می پرسید کارها چه جوری است؟ فلان قضیه حل شد؟ فلان نامه رسید؟ ولی آن روز حتی جواب سلام من را با یک حالت نصفه نیمه جواب داد، من بعدها احساس کردم که اصلاً در دنیا نبود و یک حالت دیگری داشت. بعد ایشان رفتند بالا در جلسه‌ی شورای امنیت ملی. ما رفتیم پایین با عجله غذا خوردیم و موقع برگشت همین طور که به موازات پاستور می‌آمدیم، پنجره‌ی سمت چپ ما به ارتفاع دو سه متری در طبقه‌ی اول بود. من اول دیدم پنجره به حالت نور افشانی منفجر شد و بعد صدا را شنیدم. 🔶 ما دویدیم از پله‌ها بالا رفتیم. ولی دیگر هیچ کاری نمی‌شد کنیم. دود چنان ساختمان را گرفته بود که چشم، چشم را نمی‌دید. دیدم کاری نمی‌توانیم بکنیم. آمدیم پایین ببینیم چه خبر است و چه کار می‌شود کرد. 🔸 : علی رجبی؛ مسئول دبیرخانه و مکاتبات دفاتر نخست وزیری و ریاست جمهوری شهید رجائی 🆔 @tahlil_shjr
درس سخت پیونگ‌یانگ به واشنگتن 🔰 قسمت اول 🔶 تشدید تحرکات و مداخله‌گری مزمن آمریکا و متحدانش در شبه‌جزیره کره، منجر به واکنش صریح پیونگ یانگ و برگزاری یک مانور هسته‌ای بی‌سابقه از سوی کره شمالی شده است. چندی پیش مقامات کره شمالی صریح به آمریکا، ژاپن و کره جنوبی هشدار دادند که استمرار تحرکات سلبی آنها در شرق آسیا و شبه جزیره کره منجر به خلق بحران‌های جدید و پیچیده‌تر در این حوزه ژئواستراتژیک خواهد شد؛ اما این هشدار مورد توجه کاخ سفید و دو متحد آن یعنی توکیو و سئول قرار نگرفت. 🔶 مانوری که کاخ سفید را آشفته کرد برگزاری مانور اخیر هسته‌ای از سوی کره شمالی، پیام مشخصی برای طرف‌های غربی دارد. رسانه‌های دولتی کره شمالی گزارش دادند که این کشور یک حمله اتمی شبیه‌سازی شده «زمین سوخته» برای اهدافی در سراسر کره جنوبی انجام داده است. راهبرد زمین سوخته، یک استراتژی نظامی به معنای از بین بردن تمام منابع در دسترس نیروی دشمن و زیرساخت‌ها است. کره شمالی می‌گوید این رزمایش در واکنش به رزمایش آمریکا و متحدانش و برنامه‌ای پیشگیرانه برای مقابله با حمله هسته‌ای احتمالی واشنگتن است. رسانه‌های دولتی کره شمالی بیان کردند که چگونه این کشور یک جنگ بالقوه از جمله مقابله با هرگونه حمله با سلاح‌های هسته‌ای و سپس اشغال قلمروی کره جنوبی را به تصویر کشیده است. 🔶 ستاد کل ارتش خلق کره شمالی در بیانیه‌ای گفت: «ارتش یک تمرین تاکتیکی حمله هسته‌ای را چهارشنبه‌شب با شبیه‌سازی راهبرد زمین سوخته در مراکز فرماندهی اصلی و فرودگاه‌های عملیاتی نظامی کره جنوبی برگزار کرد. مانور این کشور، دفع حمله ناگهانی و سپس راه‌اندازی یک ضدحمله برای اشغال «کل قلمروی نیمه جنوبی» را شبیه‌سازی کرده است.» 🔶 شبیه‌سازی اخیر شامل چه مواردی است؟ این شبیه‌سازی شامل نیرو‌های توپخانه خط مقدم و ذخیره استراتژیک، طرح‌هایی برای تشکیل جبهه در پشت خطوط دشمن، ایجاد اختلال در ورود «نیرو‌های مسلح خارجی» به درگیری و «حمله همزمان فوق شدید به مراکز فرماندهی نظامی محوری، بنادر نظامی، فروگاه‌های عملیاتی و دیگر اهداف مهم نظامی دشمن» بوده است. 🔶 وزارت اتحاد سئول که امور بین دو کره را رسیدگی می‌کند، بدون کمترین اشاره‌ای نسبت به برگزاری مانورهای تحریک‌آمیز اخیر آمریکا، کره جنوبی و ژاپن در اطراف کره شمالی در بیانیه‌ای گفت: «ما قویاً اقدامات کیم جونگ اون که صریحاً قصد حمله به کره جنوبی دارد را محکوم می‌کنیم.» نکته مهم‌تر اینکه اقدامات اخیر کره شمالی صرفا محدود به مانور هسته‌ای نشده است! ارتش کره جنوبی چند ساعت پس از استقرار بمب‌افکن‌های B-۱B توسط آمریکا برای مانور‌های هوایی متحدین گفت که کره شمالی دو موشک بالستیک کوتاه‌برد نیز به سمت دریا شلیک کرده است. 🔶 هراس دو متحد آمریکا وزارت دفاع ژاپن هم اعلام کرد که اولین موشک کره شمالی تا ارتفاع ۵۰ کیلومتر بالا رفته و تا مسافت ۳۵۰ کیلومتر پرواز کرده است. موشک دوم نیز با ارتفاع ۵۰ کیلومتری، تا برد ۴۰۰ کیلومتری به پرواز درآمده است. دفتر ریاست جمهوری کره جنوبی پس از پرتاب موشک توسط کره شمالی، جلسه امنیتی تشکیل داد. فومیو کیشیدا، نخست‌وزیر ژاپن هم به خبرنگاران گفت: «این رفتار‌ها تهدیدی برای صلح و ثبات نه‌تنها کشور ما، بلکه برای منطقه و جامعه بین‌المللی است و قابل تحمل نیست.» 🔶 با این حال نخست‌وزیر ژاپن از نقش مخرب کشور خود در زمینه‌سازی برای مداخله حداکثری آمریکا در شرق آسیا سختی به میان نیاورده است! نباید فراموش کرد که اقدام اخیر کره شمالی، واکنشی در برابر مانور نظامی مشترک آمریکا و کره جنوبی بوده است. پرتاب موشک توسط کره شمالی، یک روز قبل از پایان مانور ۱۱ روزه کره جنوبی و آمریکا انجام شد. پیونگ‌یانگ پیش از این مانور نظامی این دو کشور را محکوم کرده و نسبت به تبعات آن هشدار داده بود. رهبر کره شمالی از ارتش خود خواسته است تا آمادگی جنگی خود را افزایش دهند و از رهبران ایالات متحده، کره جنوبی و ژاپن به عنوان «سران باند» که خطر جنگ هسته‌ای در منطقه را افزایش می‌دهند، انتقاد کرده است. 🔸 :حسین یاری 🆔 @tahlil_shjr
درس سخت پیونگ‌یانگ به واشنگتن 🔰 قسمت دوم 🔶 معادله‌ای که پیچیده‌تر می‌شود از زمان پایان جنگ خانماسوز میان دو کره (شمالی و جنوبی) در نیمه قرن بیستم تاکنون، دولت‌های دموکرات و جمهوریخواه در آمریکا درصدد حفظ سطوح گوناگون بحران در این منطقه داشته‌اند. در این میان، مقامات کاخ سفید به همان استراتژی غالب در حوزه سیاست خارجی خود استناد می‌کنند: اینکه در سایه مداخله‌گرایی مستمر و دامنه‌دار در سایر نقاط جهان می‌تواند زمینه مساعدتری را جهت توجیه این رویکرد غیر اصولی به وجود آورد. در رزمایش روز سه‌شنبه کره جنوبی، آمریکا و ژاپن در آب‌های بین‌المللی منتهی به سواحل کره جنوبی در جزیره ججو، ناوشکن‌های دریایی هر سه کشور نیز حضور داشتند. نیروی دریایی کره جنوبی در بیانیه‌ای اعلام کرد که این مانور با هدف تسلط بر رویه‌های کشف، ردیابی و اشتراک‌گذاری اطلاعات در مورد موشک‌های ورودی کره شمالی انجام شده است. 🔶 با این حال، مقامات سئول و توکیو پاسخی نسبت به نگرانی‌های به وجود آمده در میان شهروندان خود در خصوص بازی بی حد و حصر آن‌ها در زمین واشنگتن ارائه نکرده‌اند! طی سال‌ها و دهه‌های اخیر، بسیاری از منتقدان سیاست خارجی ژاپن و کره جنوبی تاکید کرده‌اند فاصله‌گیری این دو بازیگر از راهکار‌های اصلی منطقه‌ای و پیروی آن‌ها از استراتژی‌ها و تاکتیک‌های القایی و دیکته شده آمریکا، مولد بحران‌های غیر قابل کنترلی در قبال امنیت آن‌ها خواهد بود. 🔶 مداخله‌گرایی مخرب آمریکا برگزاری مانور اخیر آمریکا و متحدان منطقه‌ای آن در شرق آسیا به وضوح نشان می‌دهد که مقامات کاخ سفید از استراتژی تنش‌زایی مزمن در شبه جزیره کره دست نکشیده و در تلاش هستند مولفه‌های بحران را در این منطقه حفظ کنند. با این حال مشخص نیست که آمریکا بتواند این بازی خطرناک را به سود منافع خود به پایان برساند! بدون شک مدیریت بحران‌های خودساخته از سوی آمریکا، در آینده‌ای نزدیک می‌تواند به پاشنه آشیل این کشور در نظام بین‌الملل تبدیل شود. حقیقتی که بسیاری از استراتژیست‌ها و نظریه‌پردازان غربی نیز در خصوص آن به دولت‌های دموکرات و جمهوریخواه آمریکا هشدار داده‌اند. 🔸 :حسین یاری 🆔 @tahlil_shjr
روز تلخ تبادل در راشدین.pdf
56.3K
روز تلخ تبادل در راشدین 🔶 مادر و دختر اهل فوعه و کفریا که در ایام محرم در برنامه معلی شبکه ۳ سیما حضور یافته و آرزوی خود را پیدا شدن دو دختر مفقود این خانواده و دیدار با حضرت آیت‌الله خامنه‌ای اعلام کرده بودند، روز ۲۵ مرداد ماه امسال به همراه جمعی از عوامل برنامه تلویزیونی معلی با رهبر انقلاب دیدار و گفت‌وگو کردند. 🔸 :آقای پوریا سلطانی‌زاده 🆔 @tahlil_shjr
شکستن کمر فرانسوی‌ها در آفریقا 🔰 قسمت اول 🔶 فرانسه کودتای نظامی علیه علی بونگو، رئیس‌جمهوری گابن را که روابط نزدیکی با پاریس داشت محکوم کرد. اولیویه وران، سخنگوی دولت فرانسه گفت که کشورش «با توجه زیاد» شرایط در گابن را دنبال می‌کند. وی همچنین خواستار احترام به نتیجه انتخابات ریاست‌جمهوری در گابن شد. نتیجه رسمی انتخابات مناقشه برانگیز گابن از پیروزی علی بونگو و انتخاب او برای سومین دوره ریاست‌جمهوری حکایت دارد. این در حالی است که نظامیان در پی اعلام نتیجه انتخابات علیه علی بونگو کودتا کردند. آن‌ها دولت گابن را متهم به تقلب در انتخابات کرده و برخی اسناد را نیزدر این خصوص منتشرکرده‌اند. 🔶 چرا گابن برای فرانسه اهمیت دارد کشور فرانسه با وقوع کودتای اخیر در گابن، با شوک سخت دیگری در قاره آفریقا رو به رو شده است. این کشور اروپایی، یک به یک در حال از دست دادن تسلط سیاسی بر مستعمرات سابق خود می‌باشد. موضوعی که قطعا به مذاق دیگر بازیگران غربی مانند انگلیس و آمریکا نیز خوش نیامده است! موضع‌گیری خاص واشنگتن، پاریس و لندن در قبال رخداد‌های اخیر در نیجر، به وضوح نشان داد که ترس آن‌ها جهت قطع تسلط بر منابع انرژی کشور‌های آفریقایی و از بین رفتن ظرفیت ژئوپلیتیکی آن‌ها به سود منافع غرب جدی می‌باشد! گابن در غرب آفریقای مرکزی، در همسایگی خلیج گینه و در سواحل شرقی اقیانوس اطلس قرار گرفته است و با کشور‌های جمهوری کنگو، کامرون و گینه استوائی همسایه است. این کشور یکی از مهمترین متحدان فرانسه در آفریقای مرکزی به شمار می‌آمد که از سال ۲۰۰۹ تحت ریاست جمهوری «علی بونگو» اداره می‌شد. اما اکنون اتفاق بی‌سابقه‌ای در گابن روی داده است! 🔶 هشتمین کودتا در آفریقا طی سه سال آنچه امروز در گابن می‌گذرد، نقطه آشکارساز تحولاتی تازه در آفریقاست که به سود غرب تعبیر نمی‌شود!کودتا در گابن، هشتمین کودتا در مناطق غربی و مرکزی قاره آفریقا از سال ۲۰۲۰ به بعد است. تا قبل از کودتا در گابن، در نیجر در تاریخ ۲۶ جولای (چهارم مرداد) کودتا شد اخیراً برای نخستین‌بار در تاریخ گابن، انتخابات ریاست جمهوری، مجلس و شورا‌های محلی به صورت همزمان و با تدابیر شدید امنیتی، قطع اینترنت و وضع مقررات منع آمد و شد، برگزار شد. مرکز انتخابات گابن رسما اعلام کرده بود که علی بونگو (۶۴ ساله) با کسب ۶۴.۲۷ درصد آرا برای سومین بار در انتخابات ریاست جمهوری پیروز شد و رقیب اصلی او، «آلبرت اوندو اوسا» با ۳۰.۷۷ درصد در جایگاه دوم قرار گرفت. اما این اعلام نتیجه، مورد اعتراض بسیاری از رای‌دهندگان قرار گرفت. 🔶 افسران ارشد ارتش گابن با حضور در شبکه تلویزیونی «گابن ۲۴»، اعلام کردند که قدرت، هم‌اکنون در دست آن‌ها است. انتخابات برگزار شده اخیر قابل اعتماد نیست و نتایج آن را باطل اعلام می‌کنند و مرز‌های این کشور را تا اطلاع ثانوی می‌بندند. 🔶 کودتای نظامی در گابن به معنای سقوط یکی دیگر از حکومت‌های متحد پاریس در کشور‌های فرانسوی زبان آفریقا است. پاریس پیش از این شاهد ظهور حکومت‌هایی با مواضع خصمانه در قبال پاریس در مالی، بورکینافاسو و نیجر بود. علی بونگو به مدت ۱۴ سال در منصب ریاست جمهوری گابن بوده است. او اولین بار در سال ۲۰۰۹ پس از فوت «عمر بونگو» پدرش به ریاست جمهوری رسید. پدر او به مدت ۴۱ سال بر گابن حاکم بود. حدود ۴۰۰ نظامی فرانسه به طور دائمی در گابن مستقر هستند. از سوی دیگر پاریس روابط اقتصادی گسترده‌ای با گابن به ویژه در حوزه‌های معدن و نفت دارد و تسلط بر منافع انرژی این کشور را سالهاست در قالب حمایت از دولت بونگو در دستور کار قرار داده است. علی بونگو در خانه «تحت نظر» است. این در حالی است که گزارش‌ها از بازداشت یکی از پسران علی بونگو حکایت دارد. رئیس‌جمهوری سرنگون شده گابن در ویدئویی که به وضوح در آن نگران به نظر می‌رسد از هواداران خود خواست که ساکت نمانند. 🔸 :حسین یاری 🆔 @tahlil_shjr
شکستن کمر فرانسوی‌ها در آفریقا 🔰 قسمت دوم 🔶 وحشت مکرون کاخ الیزه اصلی‌ترین بازنده تحولات اخیر در آفریقا محسوب می‌شود. امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری فرانسه در جریان سخنرانی برای سفرای کشورش از «همه‌گیری کودتا» در کشور‌های منطقه غرب آفریقا ابراز نگرانی کرده بود. فرانسه طی سال‌های گذشته شاهد کاهش نفوذش در کشور‌های آفریقایی همزمان با افزایش نفوذ چین و روسیه در این کشور‌ها بوده است. سابقه استعمارگری و حمایت از رهبران فاسد و اقتدارگرا در آفریقا باعث شده است که فرانسه شاهد کاهش اقبال عمومی نسبت به خود در کشور‌های آفریقایی باشد. این روند اکنون نسبت به گذشته نیز ملموس‌تر است. طی سال‌های اخیر بسیاری از موسسات تحقیقاتی و نظرسنجی به دولت فرانسه و دیگر دولت‌های غربی هشدار داده بودندکه استمرار رویکرد استعمارگرایانه غرب (در قالب استعمار فرانو) و آگاهی افکار عمومی آفریقا درخصوص تاراج منابع خدادادی خود توسط آمریکا، فرانسه و انگلیس منجر به بروز نوعی نفرت عمومی و فراگیر نسبت به آن‌ها شده است. اکنون معنای این نفرت عمومی بیشتر قابل درک است! 🔶 رمزگشایی از هراس غرب بدون شک بیانیه‌های متعددی که از سوی مقامات غربی، خصوصاً فرانسوی‌ها و آمریکایی‌ها در قبال تحولات جاری در آفریقا منتشر می‌شود، متناظر با صیانت از دموکراسی و آزادی در این کشور‌ها نبوده و نیست، زیرا غرب بانی اصلی دیکتاتوری، خشونت و رشد گروه‌های تروریستی در آفریقا بوده است. اصلی‌ترین هراس فرانسوی‌ها و دیگر کشور‌های غربی، مربوط به از دست رفتن دامنه و عمق نفوذ اقتصادی و استراتژیک آن‌ها در قاره آفریقا مربوط می‌شود. 🔶 شرکت معدن فرانسه با نام ارامت (Eramet) پس از به دست گرفتن قدرت توسط ارتش گابن، فعالیت خود را به حالت تعلیق درآورده و پیمانکاران آن نیز در صدد خروج از گابن هستند. پس از اعلام برکناری بونگو از قدرت توسط ارتش، شماری از مردم گابن در حمایت از ارتش به خیابان‌های لیبرویل آمدند. سفارت فرانسه در لیبرویل به شهروندان خود در گابن توصیه کرد با توجه به حوادث جاری در خانه بمانند. آنچه در گابن، نیجر و بورکینافاسو و مالی علیه مواضع فرانسه و کشور‌های غربی طی ماه‌های اخیر رخ داده، جملگی نقطه آشکارساز سقوط اعتبار غرب در قاره آفریقا محسوب می‌شود. چنین وقایعی، گزاره ادعایی بازیگران غربی مبنی بر تسلط مطلق بر این قاره را به چالشی سخت کشیده است... 🔸 :حسین یاری 🆔 @tahlil_shjr
اطلاع داریم که آمریکا به دنبال بحران سازی در ایران است.pdf
65K
اطلاع داریم که آمریکا به دنبال بحران سازی در ایران است 🔸هزاران نفر از مردم استان‌های «سیستان و بلوچستان» و «خراسان جنوبی» با حضور در حسینیه امام خمینی با رهبر انقلاب اسلامی دیدار کردند. 🆔 @tahlil_shjr
نتانیاهو؛ بزرگ‌ترین خطر رژیم صهیونیستی 🔰 قسمت اول 🔶 در پی تداوم بحران سیاسی در اراضی اشغالی که به شکل‌گیری تظاهرات بی‌سابقه چند صد هزار نفری منجر شد، انتقاد‌ها از بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر این رژیم افزایش یافته است. شخصیت‌های داخلی و خارجی بر این باور هستند که نتانیاهو بزرگ‌ترین تهدید رژیم است. در این تحلیل به اختصار دلایل چنین عقیده‌ای درباره نتانیاهو بررسی می‌شود. 🔶 چند اظهارنظر درباره تهدید نتانیاهو برای رژیم «اسحاق هرتزوگ» رئیس رژیم صهیونیستی در چند نوبت طی ۹ ماه اخیر گفت: هیچ تهدید موجودیتی بزرگ‌تر از تهدیدی نیست که در داخل اسرائیل وجود دارد. یائیر لاپید، نخست‌وزیر پیشین رژیم صهیونیستی گفت، نگران کار‌هایی است که نتانیاهو نخست‌وزیر فعلی در داخل اسرائیل و نه در خارج از آن انجام می‌دهد. لاپید افزود: نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی و افرادش به تدریج اسرائیل را نابود می‌کنند و اقتصاد و امنیت آن را از بین می‌برند. «آویگدور لیبرمن» وزیر جنگ اسبق رژیم صهیونیستی و رئیس حزب «اسرائیل خانه ما» هم معتقد است، بنیامین نتانیاهو بزرگ‌ترین خطر برای این رژیم است. لیبرمن گفت: نتانیاهو حتی یک روز دیگر هم نباید در قدرت بماند؛ زیرا خطر وجودی برای اسرائیل به شمار می‌رود. لیبرمن پیش از این هم تأکید کرده بود که «بزرگترین خطر برای اسرائیل نه ایران است، نه حزب الله، نه حماس بلکه بنیامین نتانیاهو است». آیال بن رؤوفین، ژنرال ارتش رژیم صهیونیستی هم عنوان کرد که بنیامین نتانیاهو با تصمیمات خود به بزرگ‌ترین خطر برای امنیت اسرائیل تبدیل شده است.» رام بن باراک از نمایندگان کنست رژیم صهیونیستی که در گذشته رئیس کمیته امنیتی و سیاست خارجی کنست بوده نیز معتقد است که بنیامین نتانیاهو بیش از همه دشمنان، به اسرائیل آسیب وارد کرده است. به تازگی نیز ماکس بوت، تحلیلگر نظامی ـ آمریکایی هم در مطلبی در روزنامه واشنگتن‌پست، نتانیاهو را بزرگ‌ترین خطری دانسته که رژیم صهیونیستی را تهدید می‌کند. 🔶 چرا نتانیاهو بزرگ‌ترین تهدید رژیم صهیونیستی است؟ دلایل متعددی در خصوص عنوان کردن نتانیاهو به عنوان بزرگ‌ترین تهدید رژیم صهیونیستی وجود دارد که برخی از این دلایل عبارت است از: 1⃣ دیکتاتوری نتانیاهو در اراضی اشغالی منتقدان نتانیاهو بر این باور هستند که وی با قدرت‌طلبی افراطی خود عملاً اسرائیل را به سمت دیکتاتوری سوق داده است. نتانیاهو تاکنون در سه برهه قدرت را در اراضی اشغالی در اختیار داشته است: از ۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹ برای سه سال، از ۲۰۰۹ تا ۲۰۲۱ برای ۱۲ سال و از آغاز ۲۰۲۳ تاکنون؛ بنابراین نتانیاهو جمعاً به مدت ۱۶ سال تاکنون نخست‌وزیری رژیم را بر عهده داشته است و همچنان نه تنها تمایلی برای واگذاری قدرت ندارد؛ بلکه برای حذف کردن رقبا و حتی شکست کابینه‌ای که خود نخست‌وزیری آن را بر عهده ندارد، همه‌گونه اقدام انجام می‌دهد. از سوی دیگر، دیکتاتوری نتانیاهو سبب شده که وی در همه نهاد‌های قدرت نفوذ داشته و عملاً قدرت را تحت منافع خود قرار دهد. 🔶 دیکتاتوری ۱۶ ساله به فساد نتانیاهو و اعضای خانواده وی منجر شد. در این میان، تنها دستگاه قضایی رژیم صهیونیستی نسبتا مستقل باقی مانده بود که نتانیاهو و کابینه افراطی فعلی وی با طرح اصلاح قضایی درصدد از بین بردن این استقلال هستند. در همین راستا، «رام بن باراک» از نمایندگان کنست عنوان کرد: در شرایط کنونی یک کابینه ویرانگر در رأس قدرت قرار دارد که آنچه را از ۷۵ سال پیش وجود داشته، از بین برده و اقدام به کودتا کرده است، آنها در واقع با تغییر قوانین، ما را به یک رژیم دیکتاتوری تبدیل کرده‌اند. 2⃣ افزایش شکاف و چند دستگی در اراضی اشغالی یکی دیگر از دلایلی که در خصوص تهدید نتانیاهو برای رژیم صهیونیستی مطرح می‌شود، افزایش شکاف و چند دستگی در اراضی اشغالی است. تنش‌ها بین گروه‌های راست و چپ، بین ارتدوکس‌ها و سکولارها، بین اعراب و یهودیان و حتی در درون یهودیان در سرزمین‌های اشغالی در حال افزایش است. افزایش شکاف به حدی است که بیشتر نخبگان سیاسی اسرائیل از کابینه کنونی دفاع نمی‌کنند و حتی بر لزوم سقوط آن پافشاری دارند. اساساً هویت ملی در اراضی اشغالی که پیش از این هم شکننده بود، بیش از همه ۷۵ سال گذشته رنگ باخته است. در چنین شرایطی، مطابق نظرسنجی‌هایی که در درون اراضی اشغالی انجام شد، حدود ۲۸ درصد مردم به مهاجرت معکوس تمایل دارند. اگرچه این شکاف سیاسی و اجتماعی علل مختلفی دارد، اما مهم‌ترین عامل آن، عملکرد شخص بنیامین نتانیاهو از سال ۲۰۰۹ تاکنون است. 🔸 :سید رضی عمادی 🆔 @tahlil_shjr
نتانیاهو؛ بزرگ‌ترین خطر رژیم صهیونیستی 🔰 قسمت دوم 3⃣ جنگ‌های مکرر با مقاومت فلسطین یکی دیگر از دلایلی که در خصوص تهدید نتانیاهو برای رژیم صهیونیستی مطرح می‌شود، جنگ‌های مکرری است که علیه مقاومت فلسطین انجام می‌دهد. نتانیاهو از سال ۲۰۰۹ علاوه بر دو جنگ سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۴، جنگ‌های کوتاه‌مدت متعددی را علیه فلسطینی‌ها انجام داد. نتانیاهو دو هدف اصلی برای این جنگ‌ها متصور بود: فرار از بحران‌های داخلی و تضعیف مقاومت فلسطین. پیامد‌های این جنگ‌های مکرر نه تنها کاهش بحران‌های داخلی رژیم و تضعیف مقاومت فلسطین نبود بلکه گروه‌های مقاومت هم تقویت و هم تکثیر شده‌اند و حتی مقاومت به کرانه باختری سرایت کرده و رژیم صهیونیستی در یک سال اخیر بیش از غزه، در کرانه باختری با مقاومت فلسطین درگیر شده است. 🔶 با توجه به این شرایط، مرکز مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی به تازگی در گزارشی نوشت: اسرائیل در معرض خطر جنگ چندجبهه‌ای قرار دارد و این خطر روز به روز بیشتر می‌شود، بنابراین دشمنان اسرائیل در سایه ضعف داخلی آن، اعتماد به نفس بیشتری پیدا می‌کنند. مرکز مطالعات امنیت داخلی رژیم صهیونیستی در ادامه گزارش خود به فرسایش بازدارندگی این رژیم در برابر حزب‌الله اشاره و اعلام کرد که حزب‌الله به‌خوبی پیامد‌های بحران حاد داخلی اسرائیل و تشدید تنش میان آن با دولت آمریکا و نیز ضعف نظامی اسرائیل را بازخوانی کرده است. 🔶 نتیجه رژیم صهیونیستی از ژانویه گذشته تاکنون هر هفته شنبه‌ها شاهد تظاهرات مردمی است، تظاهراتی که بی‌سابقه بوده و حتی به حضور بیش از ۶۰۰ هزار نفر رسیده است. علاوه بر این، عمر کابینه‌ها هم در ۵ سال اخیر به یک سال رسیده و رژیم شاهد انحلال مکرر کنست و فروپاشی کابینه است. شخصیت‌های رسمی فعلی و گذشته رژیم آشکارا معتقدند نتانیاهو و عملکرد کابینه وی و قدرت‌طلبی افراطی وی، عامل اصلی بحران‌های سیاسی و اجتماعی در اراضی اشغالی است که می‌تواند زمینه بروز درگیری‌های داخلی و یا حتی فروپاشی رژیم پیش از رسیدن به ۸۰ سالگی را فراهم کند. 🔸 : سید رضی عمادی 🆔 @tahlil_shjr
تاثیر تحریم‌های غرب علیه روسیه پس از حمله به اوکراین بر روابط روسیه و ایران.pdf
85K
تاثیر تحریم‌های غرب علیه روسیه پس از حمله به اوکراین بر روابط روسیه و ایران 🔶 روابط ایران و روسیه که با آغاز جنگ روسیه و اوکراین و ورود روسیه به فاز نظامی و حملات موشکی و بعد تحریم‌های غرب برای فشار بر روسیه و عقب راندن این کشور در جنگ شکل دیگری به خود گرفت. 🔸 :علی احمدی 🆔 @tahlil_shjr
قفل زدن ناشدنی است 🔶 «بریکس» نام گروهی متشکل از اقتصادهای نوظهور است که قصد دارند از طریق هم‌افزایی وزنه‌ای سنگین را در مقابل تسلط غرب در جهان پیرامون خود ایجاد کنند. این کلوپ سیاسی‌ـ اقتصادی نمونه‌ای از عزم جهان جدید برای شنا برخلاف جهت سیلاب دلار است؛ سیلابی بی‌رحم و مخرب که سال‌هاست داشته‌های ملت‌ها را با خود به جلگه غرب می‌برد و با اینکه این ملت‌ها هر یک مزیت‌هایی را در خود جای داده‌اند؛ اما به تنهایی قادر به تاب‌آوری در مقابل این سیلاب نیستند و اکنون دانسته‌اند مقاومت در برابر این سیل بنیان‌کن نیازمند ایجاد سدی از کنار هم قرار دادن ظرفیت‌های موجود کشورهای متضرر است. این نقش اکنون با پیوستن جمهوری اسلامی که در مقایسه با سایر هم‌پیمانانش در چالش جدی‌تری با غرب بوده، شکل پررنگ‌تری به خود گرفته است. 🔸این چالش جدید همزمان با قرار گرفتن نام ایران در گروه بریکس آغاز شده است؛ چرا که این رویداد نمونه‌ای از دیپلماسی موفق دولت را در داخل و خارج از ایران به نمایش گذاشته که هم امیدوارکننده و هم مشروعیت‌آفرین است و اتفاقاً هیچ یک از این دو خوشایند غرب نیست. مروری بر آنچه در پی ناآرامی‌های سال گذشته اتفاق افتاد، گواه آن است که رفتار غرب بر مدار ایجاد ناامیدی و مشروعیت‌زدایی از جمهوری اسلامی بوده است؛ ضمن اینکه قطعاً ایران از این موفقیت به مثابه اهرمی سنگین در هرگونه مذاکره احتمالی که در آینده ممکن است با ایالات متحده اتفاق بیفتد، استفاده خواهد کرد تا قدرت چانه‌زنی خود را در مقابل دیپلماسی زورمندانه غرب افزایش دهد. 🔶 اگرچه پیوستن به بریکس می‌تواند تا حدودی به کاهش مشکلات اقتصادی ایران کمک کند، اما مزیت اصلی پیوستن به این گروه اثبات این است که جمهوری اسلامی هم‌پیمانان قدرتمندی دارد که هر یک می‌توانند دری را به روی تهران بگشایند و از اثرات رویکرد فشار حداکثری غرب بکاهند. اهمیت این موضوع آنجایی آشکار می‌شود که سال‌ها غرب تلاش کرده است تا از طریق تحریم‌های گسترده و چند لایه ایران را به گوشه رینگ براند تا در تنگنای مشکلات اقتصادی و سیاسی مجبور به عقب‌نشینی از خواسته‌هایش شود؛ اما ظاهراً برای غرب کارها همیشه آن طور که انتظار دارد پیش نمی‌رود و پیوستن ایران به بریکس نشان داد دنیای نوین بزرگ‌تر از آن است که بتوان همه درب‌های آن را قفل کرد. 🔸 :حسین حسینی‌نژاد 🆔 @tahlil_shjr
چند گام تا قله 🔶 از روزی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با فرماندهان سپاه از نزدیک شدن به قله‌ها سخن گفتند، برخی‌ها در رسانه‌ها و فضای مجازی تردید‌هایی را در این زمینه مطرح می‌کنند. اینها بی‌توجه به نشانگان این واقعیت، آن را نوعی گفتاردرمانی و امید واهی دادن تحلیل می‌کنند. این در حالی است که اگر کسی با سیاق رهبر معظم انقلاب آشنایی داشته باشد و نشانگان نزدیکی به قله را دریابد، این سخن را اعتراف به واقعیت امروز ایران خواهد یافت.رهبر فرزانه انقلاب حدود 11 سال پیش در سال 1391 فرمودند: «ما داریم در دامنه حرکت می‌کنیم. ما هنوز به قله نرسیده‌ایم؛ با آن فاصله داریم. آن روزی که ملت ایران به قله برسد، دشمنی‌ها تمام خواهد شد.» 🔶 اکنون با فهم منطق تحولات دهه گذشته و ارائه نشانگان این نزدیکی، می‌توان اهمیت و درستی جمله آغازین را بازتأکید کرد؛ اما پیش از ارائه چند نشانه حیف است این نکته را که عمق بیشتری به دید ما خواهد داد، متذکر نشویم و آن، این است که بدانیم چه راه سختی را آمده‌ایم و در رویارویی مستمر و عمیقی که میان ایران و دشمنانش در جریان بوده است، آنها ایران را چگونه می‌خواستند و تلاش می‌کردند از رسیدن به چه چیزها و به کجاها و چه مؤلفه‌های قدرتی بازدارند؛ ولی ما امروز در چه وضعیتی هستیم؟ 🔸آنها می‌خواستند از هسته‌ای شدن کشور ممانعت کنند، اما ایران اسلامی بدون توقف از مسیری متفاوت از مسیر معمولی به این دانش تعیین‌کننده دست یافت. اکنون ایران یک قدرت هسته‌ای نوآور است که جهان نیز با این حقیقت کنار آمده است. دومین گام رسیدن ایران به قله را زمانی می‌توان درک کرد که به برنامه منطقه‌ای ایران نگاه کنیم. شهادت سردار سپهبد سلیمانی از دید غربی‌ها باید کمر این برنامه را می‌شکست، اما اکنون خود معترفند که کلید تحولات و توازن قدرت در منطقه مهم غرب آسیا که می‌خواستند نقشه آن را تغییر بدهند و خاورمیانه جدیدی را به وجود آورند، اکنون در دستان ایران است. 🔸برنامه دفاعی ایران، به ویژه برنامه موشکی و پهپادی میزانی از بازدارندگی برای کشور ایجاد کرده که کسی جسارت نگاه چپ به آن را ندارد. قدرت ایستادگی ملت ایران گام دیگری برای رسیدن به قله است که آنها می‌خواستند با تحریم‌های گسترده علیه ایران آن را بشکنند و نتوانستند. البته باید مهم‌ترین گام به سوی قله را هم برداشت و آن، آوردن آثار و دستاوردهای این نزدیک شدن به قله به صورت محسوس سر سفره همه مردم است، ان‌شاءالله. 🔸 :فتح‌الله پریشان؛کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
قربانیان سرمایه‌داری بی‌رحم آمریکایی 🔶 در روزهای اخیر، رسانه‌های آمریکا از تیراندازی و کشته‌شدن سه فرد سیاه‌پوست به دست یک مرد سفیدپوست 25 ساله در شهر جکسون‌ویل در ایالت فلوریدا خبر دادند. خبری که اصلاً شوکه‌کننده نبوده و پیش از این نیز بارها در آمریکا به تیتر یک خبرگزاری‌ها بدل شده است. چنانکه طبق گزارش‌های آماری، فقط در نیمه اول سال 2023 میلادی در ایالت‌های مختلف آمریکا با ثبت 28 مورد حادثه قتل و کشتار گسترده رکورد جدیدی در این زمینه ثبت شده است. طی این قتل‌های دسته‌جمعی حدود 140 نفر با استفاده از سلاح گرم کشته شده‌اند. حال مسئله این است که چرا با وجود گسترش این حوادث مرگبار، خبری از ممنوعیت خرید و فروش اسلحه در آمریکا به گوش نمی‌رسد؟ 🔸تیراندازی و کشتار گسترده با انگیزه‌های نژادی و غیر نژادی (اعم از تیراندازی در مدارس، مراکز عمومی، خودکشی و...) به طور بی‌سابقه‌ای در آمریکا در حال افزایش است؛ اما نکته قابل توجه این است که با وجود افزایش چشمگیر جرم و جنایات در این کشور نه تنها حمل و به‌کارگیری اسلحه در این کشور ممنوع نمی‌شود؛ بلکه پس از هر فاجعه خونینی شاهد افزایش خرید اسلحه از سوی مردم و بالا رفتن ارزش سهام کمپانی‌های اسلحه‌سازی هستیم. 🔶 یکی از علل اصلی این امر را می‌توان حس عمیق ناامنی در وجود شهروند آمریکایی دانست. تعداد اسلحه در ایالات متحده از تعداد جمعیت آن بیشتر بوده و در همین راستا بر اساس تخمینی که سال 2017 میلادی زده شده است، به ازای هر 100 نفر آمریکایی 120/5 اسلحه وجود دارد. در کشوری که تعداد اسلحه‌های رسمی و قانونی موجود بیشتر از شهروندان آن است (بدون در نظر گرفتن اسلحه‌های ثبت نشده)، طبیعی است که پس از هر کشتار فاجعه‌آمیزی، مردم برای تأمین حس امنیت به تجهیز تسلیحاتی خود دست بزنند. البته مقصر این ماجرا نه مردم، بلکه سیاست‌مداران و لابی‌های عظیم صنعت تولید و فروش اسلحه هستند. با توجه به اینکه تولید و فروش اسلحه در آمریکا گردش مالی گسترده‌ای دارد، واضح است که شهروند آمریکایی بار دیگر قربانی منافع سرمایه‌داری بی‌رحم آمریکایی خواهد شد. برخلاف تصور موجود، این روند افسارگسیخته فروش تسلیحات نه تنها ناامنی را تشدید کرده؛ بلکه به زائل کردن اخلاقیات از بطن جامعه و رواج نژادپرستی نیز منجر شده است. 🔸جالب این است که هیچ یک از احزاب بر سر ممنوعیت فروش و حمل اسلحه در این کشور اشاره‌ای ندارند و در اصلِ قانون آزادی حمل سلاح در آمریکا تردیدی ندارند. حمل اسلحه یکی از حقوق شهروندی غیر قابل نقض است و تمامی سیاست‌مداران بر سر آن اجماع دارند. آنچه میان احزاب لیبرال و محافظه‌کار مورد اختلاف است، صرفاً در حد مدیریت کم و کیف خرید و فروش اسلحه است، نه ممنوعیت آن. بنابراین، مردم آمریکا در یک دور باطل تأمین امنیت گرفتار شده‌اند، با وقوع هر فاجعه‌ای تنها راه تأمین امنیت خود را خریداری سلاح بیشتر می‌دانند؛ در حالی که هم‌زمان کشتارهای نژادی، خودکشی‌ها و کودک‌کشی‌ها و... روز به روز در حال افزایش است. این مورد را می‌توان به نوعی افول فرهنگ آمریکایی از خصلت‌های جامعه آرمانی به رذایل دیستوپیایی نیز عنوان کرد. فرهنگ مدرن و وحشی آمریکایی به جای هم‌دردی و حل اساسی مسائل بشریت، با دیدگاهی منفعت‌طلبانه و غیر اخلاقی به موضوعات می‌نگرد. از یک طرف انجمن ملی اسلحه (NRA) با لابی‌گری‌های سنگین خود در کنگره آمریکا مانع از هر گونه تغییر در قوانین منع حمل و نقل سلاح می‌شود و از سوی دیگر ایالات‌متحده برای حل معضل تورم و بحران اقتصادی فعلی‌اش متکی به تجارت پرسود فروش اسلحه است؛ هر چند به بهای رواج خشونت و جنگ‌افروزی. 🔸 :رامین نصیری 🆔 @tahlil_shjr
نکات و الزامات دیپلماسی کریدوری 🔶 قدرت‌های بزرگ دنیا همیشه به دنبال راه‌ها و مسیرهایی هستند که بتوانند سریع‌تر کار صادرات و واردات را انجام دهند. بسیاری از دعواهای ابرقدرت‌ها در برهه‌های گوناگون تاریخی بر سر همین راه‌ها و مسیرهایی بوده که به اصطلاح میان‌بر می‌زده، و هم موجب صرفه‌جویی در وقت و زمان و هم بهره اقتصادی بیشتر بوده است. همین موضوع بود که پای انگلیس، فرانسه و رژیم صهیونیستی را به تقابل با «جمال عبدالناصر» در سال 1957 باز کرد تا بتوانند سوئز را در دست بگیرند. همین موضوع در قبال ایران نیز صادق است؛ چرا که زمانی «اسرائیل کاتس» وزیر حمل‌ونقل رژیم غاصب قدس، احیای راه‌آهن باری و قدیمی از دمشق به مدینه را که با فروپاشی عثمانی به خاطره‌ها پیوست، به منزله عنصری کلیدی در محور ضدایرانی مطرح می‌کرد؛ محوری که از تجارت برای کشاندن عربستان سعودی و سایر کشورهای عربی به اتحاد نزدیک با اسرائیل استفاده می‌کند. همه آنچه را که گفته شد، می‌توان دریچه‌ای جدید در عالم سیاست با عنوان «دیپلماسی کریدورها» نامید. 🔰در دیپلماسی کریدورها دو موضوع وجود دارد که بر اهمیت کار می افزاید. 🔶 موضوع اول اینکه امروزه بنادر شکل سنتی خود را از دست داده و بنادر نسل چهارم در حال به وجود آمدن هستند. بنادر نسل چهارم یا بنادر شبکه، ضمن اتصال مناطق مختلف بندر با همدیگر، بندر با سایر بنادر دنیا نیز در تعامل و همکاری در سطوح بین‌المللی است. موضوع دوم اینکه همه دنیا به دنبال این هستند که مزیت‌های جغرافیایی خود را به منبع درآمدزایی و قدرت سیاسی و بین‌المللی تبدیل کنند. ایران نیز در منطقه‌ای قرار دارد که نقطه تلاقی سه قاره آسیا، اروپا و آفریقاست و با دسترسی به تنگه هرمز و نزدیکی به چند کانون مهم بین‌المللی و منطقه‌ای از جمله کشورهای حوزه خلیج فارس، منطقه غرب آسیا، اوراسیا، آسیای جنوبی و آسیای غربی نقش کلیدی در پیوند این مناطق دارد. 🔶 یکی از تلاش‌های دولت سیزدهم تلاش برای فعال‌سازی کریدور شمال به جنوب است. این کریدور، یکی از مسیرهای مهم ترانزیتی در آسیای میانه است که مسافت 16 هزار کیلومتری از طریق کانال سوئز را با یک مسیر 7 هزار کیلومتری جایگزین کرده و در مقایسه با مسیرهای سنتی از نظر مسافت و زمان تا 40 درصد کوتاه‌‌تر و از نظر هزینه تا 30 درصد ارزان‌‌تر است. این کریدور با ارتباط دادن بندر بمبئی در هند تا هلسینکی فنلاند به طول 13 هزار کیلومتر، با اتصال مستقیم ریلی و با عبور از خاک ایران به یکدیگر می‌تواند گامی بزرگ در نقش‌آفرینی ایران در کریدورهای بین‌المللی و خروج اقتصاد ایران از گوشه رینگ تحریم باشد. 🔸این کریدور می‌تواند در آینده سهم بالایی از حمل‌ونقل بین‌المللی میان روسیه و کشورهای CIS با هند، کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس و اروپا را به خود اختصاص دهد. این امر زمانی اهمیت مضاعف می‌یابد که ایران بتواند این کریدور را به کریدور دیگری موسوم به شرق به غرب نیز متصل کرده و بخشی از پروژه‌های مهمی، مانند یک کمربند یک راه چینی‌ها را نیز به خود اختصاص دهد. شکل‌گیری این دو کریدور در کنار همدیگر می‌تواند بسترساز یک تحول اقتصادی در کشور باشد. امروز عربستانی‌ها هم مشتاقند تا از طریق عراق به این فرصت اقتصادی بپیوندند. البته این موضوع الزاماتی نیز دارد که از اقدام برای رفع فرسودگی زیرساخت‌های داخلی و تلاش برای جذب سرمایه‌گذاری خارجی و تأمین منابع مالی و... را شامل می‌شود. این نکته نباید از چشم متولیان این حوزه دور بماند، به ویژه در زمانی که برنامه هفتم پیش روی مجلس است که مقدرات چندین ساله کشور در حوزه پیشرفت و توسعه را برنامه‌ریزی می‌کند. 🆔 @tahlil_shjr
تمایز دو دیدگاه 🔶 چندی پیش با حضور رئیس‌جمهور در عسلویه استان بوشهر، برداشت گاز از فاز 11، آخرین فاز باقی‌مانده از میدان مشترک پارس جنوبی با شکستن قفل 20 ساله توسعه این طرح آغاز شد. 🔰گزاره‌های خبری: 1⃣ روزنامه کیهان در 16 مهر 1398 به صحبت‌های وزیر نفت سابق اشاره کرده و نوشته است: «بیژن زنگنه(وزیر نفت دولت اعتدال) در حاشیه کنگره نفت و نیرو، با بیان اینکه «توتال و شرکت چینی به دلیل تحریم از طرح توسعه فاز 11 خارج شدند» گفته است، خروج آنها در یک فضای کاملا دوستانه صورت گرفت، چراکه تحریم‌ها اجازه فعالیت به آنها نمی‌داد!» 2⃣ پس از این بی مهری‌ها بود که ایران خودش با تکیه بر متخصصان داخلی دست به کار شد. «جواد اوجی» وزیر نفت دولت سیزدهم یادآور شده است: «امروز وزارت نفت در همه بخش‌ها به خودکفایی دست یافته است. راه‌اندازی واحدهای شیرین‌‌سازی میعانات گازی فازهای 2 و 3، احداث خط لوله فاز 16 و احداث پالایشگاه فاز 14 از دیگر اقدامات بزرگی است که در دولت سیزدهم انجام شده است.» 3⃣ حجت‌الاسلام سیدابراهیم رئیسی روز دوشنبه در آیین افتتاح فاز 11 گازی میدان مشترک پارس جنوبی در عسلویه، راه‌اندازی این فاز را اقدامی بزرگ و ماندگار در حوزه صنایع نفت و گاز کشور دانست و اظهار کرد: «اجرای این طرح از سوی متخصصان توانمند داخلی در حالی صورت گرفت که شرکت‌های خارجی طرف قرارداد برای اجرای آن به بهانه تحریم تعهدات خود را رها کرده بودند و کشور تحت شدیدترین تحریم‌ها قرار داشت.» 🔰گزاره تحلیلی: 🔶 اگر بخواهیم فرامتن آنچه در فاز 11 پارس جنوبی اتفاق افتاد،‌ شرح دهیم می‌توان گفت: 1⃣ خیانت عامل خارجی: پروژه فاز 11 در مرداد 1392 به شرکت ایرانی پتروپارس سپرده شد؛ اما با روی کار آمدن دولت یازدهم بیژن زنگنه، وزیر سابق نفت بدون هیچ دلیلی این پروژه را از پتروپارس گرفت و به کنسرسیومی از توتال فرانسه (50/1 درصد)، شرکت سی‌ان‌پی‌سی چین (30 درصد) و شرکت پتروپارس (19/9 درصد) سپرد. برخی از کارشناسان معتقدند شرکت توتال از ابتدا هم قصد توسعه فاز 11 پارس جنوبی را نداشت و با توجه به اینکه در بخش قطری میدان پارس جنوبی نیز مشغول کار است، عمداً دولت وقت ایران را سر کار گذاشت و هم اطلاعات مخزن را جمع‌آوری کرد و هم مانع توسعه آن در بخش ایرانی پارس جنوبی شد تا درآمد بیشتری از استخراج گاز در بخش قطر به دست آورد. 2⃣ ضربه به اقتصاد کشور: با توجه به برآورد درآمد سالانه 5 میلیارد دلاری ایران از استخراج گاز از فاز 11 پارس جنوبی، معطلی هشت ساله دولت روحانی سبب عدم‌النفع 40 میلیارد دلاری ایران در این بخش شد. 3⃣ توانمندی‌های فنی و مهندسان ایرانی: امروزه، صنعت نفت کشور به حضور و اقدامات مستشاران خارجی وابسته نیست. توانمندی‌های فنی و مهندسی متخصصان صنعت نفت کشور به سطحی رسیده که امروز جمهوری اسلامی به دیگر کشورها و به ویژه کشورهای تحت تحریم‌های ظالمانه نظام سلطه نیز خدمات فنی و مهندسی ارائه می‌کند. توانمندی متخصصان ایرانی در ساخت و تکمیل پروژه‌های عظیم صنعتی از دیگر مؤلفه‌های قدرت جمهوری اسلامی در کنار اقتدار دفاعی نیروهای مسلح است. 🔶 نکته پایانی: افتتاح فاز 11 پارس جنوبی را باید بر اساس تمایز دیدگاه دولت فعلی و دولت قبل تحلیل کرد، دولت انقلابی برخلاف دوره گذشته که نگاه‌شان به دستان بیگانگان بود، با تکیه بر باور عمیق «ما می‌توانیم» و نگاه به دستان توانمند متخصصان داخلی و ظرفیت‌های موجود در کشور، درصدد حل مشکلات کشور است. حجت‌الاسلام رئیسی در این خصوص می‌گویند: «دولت گذشته حل مشکلات کشور را به اخم و لبخند بیگانگان گره‌ زده بود.» 🔸 :فرهاد کوچک‌زاده؛ کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
تجربه‌ها و عبرت‌های نگرفته از برجام! 🔶 اینکه رئیس‌جمهور سابق در دیدار با وزرای دولت قبل مدعی می‌شود برخی در اسفند 1399 یا فروردین 1400 نگذاشتند برجام احیا شود و سبب شدند که در دو سال و نیم گذشته بیش از 100 میلیارد دلار از کف ملت ایران برود، حرف تازه‌ای نیست؛ او در چند سال گذشته بارها چنین موضوعی را مطرح کرده‌ است؛ اما آنچه اهمیت دارد، تصوری است که در ذهن مردم نسبت به این ادعا شکل می‌گیرد. درباره این اظهارنظر آقای ‎روحانی، چند سؤال ساده و روشن وجود دارد. 🔸آیا صرف احیای برجام بدون اینکه انتفاع اقتصادی ملت‌ ایران در آن تضمین شده باشد، ارزشی دارد؟ آیا متن و توافقی که آقای روحانی مدعی آن است در اسفند 1399 یا فروردین 1400 دست‌یافتنی بود، اما برخی نگذاشتند، در آن انتفاع اقتصادی ایران ضمانت شده بود؟ پاسخ به این پرسش منفی است. ‏آیا بعد از آنکه آمریکایی‌ها زیر میز برجام زدند و اروپایی‌ها نیز دچار بی‌عملی شدند و کمترین کاری نکردند، برای ما نباید مهم باشد تا به گونه‌ای متن توافق احیای برجام تهیه شود که لااقل ریسک خروج از ‎برجام افزایش پیدا کند و رئیس‌جمهور بعدی ‎آمریکا کاری نکند که ترامپ به آسانی کرد؟آیا در متن تهیه شده در اسفند 1399، افزایش ریسک خروج از توافق برای طرف‌های‌ دیگر و به ویژه آمریکا تضمین شده بود؟ اگر یک ایرانی به برجام به مثابه ابزاری برای گشودن گره‌های تحریم‌ می‌نگرد، اما از منظر یک سیاستمدار آمریکایی‌ برجام وضع شده تا علاوه بر کنترل ایران اتمی، راهی برای مهار ایران در سایر مؤلفه‌های قدرت ملی و خاصه قدرت موشکی و منطقه‌ای بیابد. آیا در متن ادعایی آقای روحانی راه مذاکرات موشکی و منطقه‌ای مسدود شده بود؟ پاسخ به این پرسش‌ها نیز منفی است. 🔸اینکه نهاد عالی امنیت ملی تا پیش از شهریور 1401 به دولت آقای ‎رئیسی نیزـ بدون تحقق انتفاع اقتصادی‌ـ اجازه موافقت با متن توافق هسته‌ای را نداده است، معنایش آن است که منطق این مخالفت‌ها ماهیت ‎منافع ملی دارد و نه موضوعات جناحی و حزبی. ‏ در شهریور 1401، ‎ایران با در نظر گرفتن منافع اقتصادی کشور، چارچوب متن احیای برجام را قابل دفاع دیده و آمادگی خود را برای احیای ‎برجام اعلام کرد. اما طرف آمریکایی نخست به دلیل برگزاری انتخابات مجلس رژیم صهیونیستی و میان‌دوره‌ای کنگره آمریکا و سپس امید بستن به ‎اغتشاشات داخلی در ایران برای کسب امتيازات بیشتر، موافقت با متن احیای توافق هسته‌ای را به تأخیر انداخت و تا امروز نیز به دلایل گوناگون چنین رفتارهایی از سوی آنها ادامه دارد. به نظر می‌آید، اکنون پاسخ به این پرسش باید مدنظر قرارگیرد که چرا آقای روحانی با آن همه تجربه‌های تلخ و خسارت‌آمیز درباره بدعهدی غرب عبرت نمی‌گیرد و از چنین متنی با این همه نارسایی‌ها دفاع می‌کند؟! 🔸 :عزیز غضنفری؛ کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
این مردمی که می گویند کجا هستند؟ 1️⃣ گفتند مردم از دین و اهل بیت جدا شدند. اصل ادعا که عصاره بلاهت است. اما نظرسنجی چند نهاد معتبر نشان می داد بیش از 80 درصد مردم سیاه می پوشند و در مجالس عزا شرکت می کنند. امسال هم تا امروز رکورد زائرین ایرانی به عراق شکسته شد؛ 3 و نیم میلیون نفر. گفتند بانوان ما به بی حجابی تمایل پیدا کردند. نظرسنجی دانشگاه تهران نشان داد 84 درصد اعتقاد دینی به حجاب دارند. نظرسنجی همشهری نشان می داد حدود 75 درصد گفتند اگر قانون هم نباشد حجاب شان را برنمی دارند. می گویند مردم ما از نظام و انقلاب بریدند. اما آخرین آمار مربوط به راه پیمائی 22 بهمن است با حضور 20 میلیون نفر در خیابان. ازیندست آمار بسیار است. اما... 2️⃣ تصاویری نشان می دهند که عده ای کشف حجاب کردند. جای دیگر یک نفر کتیبه هیات را مورد طعنه قرار می دهد. آن سوتر چند نفر به سرود ملی توهین می کنند. آن دیگری می گوید از دین زده شدیم. آن پایین تر پرچم ایران زمین می زنند و پرچم همجنسگرایی به دوش می کشند. آن گوشه به تروریسم و آدم کشی سلام می کنند و .... ازین تصاویر کم نیست. اما.... 3️⃣ در این خاک همواره اقلیتی ناچیز به نام آتئیست و طرفدار پرچم های رنگین کمانی و منحرفین اخلاقی و آدم کش و تروریست و منافق و غیره بوده اند. اما امروز ابزار تغییر کرده است. تا دیروز اوباشی پنهان در پستوخانه ها بودند و امروز به واسطه شبکه های اجتماعی بوی تعفن شان توزیع شده است. همین. واگرنه مردم ما همان مردمند. مومن و بااخلاق و معتقد به انقلاب و اهل ایثار و فداکاری و ظلم ستیز.... 4️⃣ خطای هاله ای چیست؟ اینکه بمباران تصاویر مجعول و هدفمند در فضای مجازی را ببینیم و خیال کنیم این سیاهی ها در گوشی ما یعنی اکثریت مردم در واقعیت. حالا مارپیچ سکوت چیست؟ خیال کنیم در مقابل همین سیاهی مجازی، در اقلیت ایم و آنگاه سکوت کنیم. همین دو کافی است تا قلب واقع صورت گیرد؛ قلب واقع برخی را مسخ می کند و به خیابان می کشد و برخی را ناامید می کند و گوشه گیر و اما همه ما در قبال ایندو مسوولیم. 🔶 امروز هرجا هستیم یک وظیفه اصلی داریم. مارپیچ سکوت رو بشکنیم و واقعیت ها را فریاد کنیم و خطای هاله ای ناظران بی طرف را از بین ببریم. یک نمونه همین اربعین. راه پیمائی اربعین مقصد نهائی اش چیست؟ تبدیل عبادت فردی به عبادت جمعی و تجلی ظلم ستیزی و تمدن سازی مومنین. همین را می خواهند سانسور کنند. اجازه ندهیم. رسانه شویم؛ امروز اربعین و فردا واقعیت دیگر از حقیقت... 🔸 : محسن مهدیان؛ تحلیلگر 🆔 @tahlil_shjr
راه رفته و راه تجویز کرده! 🔶 در خصوص انتخابات ۲۰۲۰ آمریکا که ترامپ و دار و دسته او به آشوب‌طلبی پرداختند و به نقاط حساس کشور حمله‌ور شدند، ویدئویی در زمان یورش به کنگره وجود دارد که فردی به نام "اتان نوردین" با بلندگو در حال تشویق دیگر مهاجمان است. او اخیرا در دادگاه حاضر شد و ابراز ندامت و طلب عفو کرد، اما قاضی او را به ۱۸ سال زندان محکوم نمود. قاضی "تیموتی کلی" خطاب به اتان گفت که آنها «یک سنت سیاسی قدیمی» را شکستند. اشاره او به «انتقال مسالمت‌آمیز» قدرت بود که به گفته قاضی اگر آمریکا این را نداشته باشد، دیگر «هیچ چیز» ندارد. به طور کلی باید بر اين نکته تأکید کرد که ایالات متحده بر سر «حفظ اصل نظام» با کسی شوخی ندارد. اما همین آمریکایی‌ها در سطح بالاترین مقامات در داخل ایران برای مردم و سایر نیروهای اجتماعی علنا فرمان آشوب و خشونت تجویز می‌کنند. و عجیب‌تر اما افرادی در کشور هستند با ژست روشنفکری و با رنگ و لعاب کردن غرب، خصلت‌های آزادی‌خواهانه نداشته آن‌ها را به رخ مسئولان و مردم در ايران نيز می‌کشند! 🔶 وارد این‌که چرا بخش قضایی جمهوری اسلامی با عناصر مؤثر فتنه ۸۸ که نه نتیجه انتخابات را پذیرفتند و نه به قانون برای حل مسئله تمکین کردند و بلکه آدرس تجمعات و آشوب‌های خیابانی را مخابره کردند، برخورد متناسب نکرده فعلا بحثی وجود ندارد؛ اما این چیزی از یک حقیقت آشکار و تاریخی نمی‌کاهد که عناصر اصلی یک جریان سیاسی یقینا در دادگاه تاریخ مجرم هستند ولو این‌که دستگیر و محاکمه و زندانی نشده‌اند. این خصلت غرب متمدن نما و خشن است که سرویس‌های اطلاعاتی و جاسوسی آن‌ها تعدادی از بهترین دانشمندان ایران را چون پای کار پیشرفت ایران هستند ترور و به شهادت می‌رساند؛ اما استاد دیگری را چون نقش لیدری آشوب و اغتشاش بازی می‌کند با عملیات روانی به عنوان رئیس کمیته علمی بین‌المللی المپیاد جهانی کامپیوتر برمی‌گزینند. 🔶 به نظر می‌رسد جمهوری اسلامی باید در قاعده و قانون خود تجدیدنظر کند. اولا جمعیت بسیار زیاد جامعه معلمان مدارس و اساتید دانشگاه که دلبسته به فرهنگ و هویت اسلامی و ایرانی هستند را از آن چه لازمه شئونات و زیست اجتماعی و اقتصادی آنان است برخوردار سازد. از دیگر سو قوانینی بنویسند تا عده‌ای قلیل از جامعه فکری و فرهنگی کشور با بروز رفتارهای آشوب‌طلبانه بلندگوهای دشمن در کشور نباشند. برای برخورد با همه کسانی که ساختار و قواعد اجتماعی می‌شکنند نیز منطق های زیادی وجود دارد؛ اما فعلا همان منطق قاضی "تیموتی کلی" خطاب به "اتان نوردین" و "دومینیک پزولا" کفایت می‌کند. تیموتی خطاب به آنان که به ۱۸ و ۱۰ سال زندان محکوم شدند یادآور شد که آنان قواعد و سنن سیاسی ایالات متحده را شکسته‌اند. 🔸 : عزیز غضنفری؛ کارشناس مسائل سیاسی 🆔 @tahlil_shjr
و همچنان سیاست‌های غلط آموزشی 🔶 اگر آموزش بهتری بخواهید باید پول بیشتری بپردازید. این فحوای کلام وزیر آموزش و پرورش در گفت‌وگو با رسانه ملی است. البته آنچه ایشان گفتند آنچنان راز سر به مهری نبود؛ بلکه تنها بیان یک واقعیت تلخ است که مدت‌هاست در نظام آموزشی کشور وجود دارد، مدارسی خاص و غیرانتفاعی با امکانات ویژه و لاکچری برای کسانی که توانایی پرداخت شهریه بالای آن را دارند. 🔸دست کم در بیشتر موارد عنوان «آموزش غیر انتفاعی» در تضاد با مفهوم اصلی‌اش، ماهیتی کاملاً «انتفاعی و سودآور» دارد. در حقیقت، در این بخش به جای یک حوزه آموزشی و فرهنگی با یک صنعت و تجارت پول‌ساز مواجه هستیم که به دانش‌آموز، معلم، کلاس، مدرسه، کنکور و هر آنچه‌ به آن مربوط می‌شود به چشم منابع سرشار کسب درآمد می‌نگرد.‌ در این صنعت مانند هر صنعت و تجارت دیگری منطق پول بیشتر و بیشتر است.. 🔶 این روش آموزشی در حالی در جریان است که در نقطه مقابل این نوع از سیستم لاکچری، در سیستان و بلوچستان و جنوب کرمان دانش‌آموزان مستضعف علم را در کانکس‌های محقری می‌آموزند که با دنیای پیش گفته شده فرسنگ‌ها فاصله دارد. حمایت و تشکر وزیر محترم از این ساختار غلط آموزشی آن هم تنها چند روز پس از اظهار نظر رهبر معظم انقلاب در دیدار با معلمان‌ که بر لزوم حمایت از مدارس دولتی تأکید داشتند، نشان می‌دهد برخی سیاست‌های آموزشی چه اندازه با مدل انقلاب اسلامی فاصله دارد. ایشان تأکید کردند: «نباید جوری باشد در کشور که وقتی گفته می‌شود مدرسه دولتی، اولین چیزی که مقابل انسان نقش می‌بندد، ضعف مدرسه است.» 🔸هر چند از دولت‌های پیشین نیز انتظار می‌رفت که در مسیر اصلاح این مدل گام بردارند و مدارس دولتی تقویت شود؛ اما درباره دولت سیزدهم که عنوان دولت انقلابی را با خود همراه دارد، این مهم صد چندان است، نه اینکه در بالاترین سطوح وزارتخانه مورد تأیید قرار گیرد. نظام آموزشی تجارت‌محور بیش از آنکه بر مدار استعداد و توانایی و عدالت دانش‌آموز باشد، بر پاشنه ثروت ولی دانش‌آموز می‌چرخد. این مدل در بهترین حالت نخبگانی را تربیت خواهد کرد که در نهایت خدمت‌شان را در آن طرف آب برای بیگانه ارائه خواهند کرد و سهم مستضعفان زندگی در پایین دست علم خواهد بود؛ موضوعی که نیازمند بازبینی جدی در سیاست‌گذاری‌های کلان آموزشی است. 🔸 :حسین حسینی‌نژاد 🆔 @tahlil_shjr