⛅️ #درباره_مفهوم_بقیت_الله (۱) ⁉️ #چند_سؤال_درباره آيه‌ی «بَقِيَّتُ اللّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» ۱. مفهوم اجمالی اين آيه چيست؟ ۲. چرا خداوند متعال امام زمان(عج) را با واژه بَقِيَّتُ الله ياد می‌کند؟ ۳. چرا #خداوند امام زمان(عج) را در اين آيه با واژه #مهدی، واژه هادی یا واژه #امام_زمان(عج) ياد نمی‌کند؟ و از بين اين‌همه #اسماء و #القاب مختلف که برای #امام(ع) مطرح است؛ چرا خداوند می‌فرمايد: بَقِيَّتُ الله؟ ۴. رابطه ما و اقوام گذشته و حتی #آیندگان با #بقیت_الله چیست و چه چیزی باعث یک رابطه دوطرفه در این امر مهم می‌شود؟ ۵. مسلماً این واژه یک #رمزی دارد، این رمز چیست؟ 📩 إن شاءالله به زودی پاسخ این سؤالات در کانالِ #تراب_باش قرار خواهد گرفت. ⏳ #تراب_باش_فرزند_ابوتراب_باش! 🆔 @Torab_bash

⛅️ #درباره_مفهوم_بقیت_الله (۱) ⁉️ #چند_سؤال_درباره آيه‌ی «بَقِيَّتُ اللّهِ خَيْرٌ لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» ۱. مفهوم اجمالی اين آيه چيست؟ ۲. چرا خداوند متعال امام زمان(عج) را با واژه بَقِيَّتُ الله ياد می‌کند؟ ۳. چرا #خداوند امام زمان(عج) را در اين آيه با واژه #مهدی، واژه هادی یا واژه #امام_زمان(عج) ياد نمی‌کند؟ و از بين اين‌همه #اسماء و #القاب مختلف که برای #امام(ع) مطرح است؛ چرا خداوند می‌فرمايد: بَقِيَّتُ الله؟ ۴. رابطه ما و اقوام گذشته و حتی #آیندگان با #بقیت_الله چیست و چه چیزی باعث یک رابطه دوطرفه در این امر مهم می‌شود؟ ۵. مسلماً این واژه یک #رمزی دارد، این رمز چیست؟ 📩 إن شاءالله به زودی پاسخ این سؤالات در کانالِ #تراب_باش قرار خواهد گرفت. ⏳ #تراب_باش_فرزند_ابوتراب_باش! 🆔 @Torab_bash

📜 پروژه عظیمِ «هُدايَ، ذِکْرِي، آیاتُنا» ✍️... پیرو پستِ قبل که مطلبی را از درونِ سوره‌ی طه درباره #هادی و هدایتِ او در ماجرای #آدم (ع) به شما عزیزان عرضه کردیم؛ اکنون در ادامه‌ی همان مطلب می‌خواهیم سه مفهوم قرآنیِ «هُدايَ، ذِکْرِي، آیاتُنا» را در بابِ #مهدویت از همین سیاقِ مدّ نظر بیان نماییم. ما بعد از سلسله مباحثِ أنصار الله در سوره‌ی صفّ و آل‌عمران، مفصل وارد سوره طه می‌شویم و برنامه‌ی عمومی خدا در بابِ مهدویت را از درون سوره طه بیان می‌کنیم؛ اما برای مطالعه محققان و اهل علم در تراب‌باش، عرض کنیم که سوره طه، #پنج سیاقِ کلی دارد! 📚 سیاقِ اول: آیاتِ ۱ تا ۸ که از نزول قرآن و اسماءُ الحُسنیٰ می‌گوید؛ سیاقِ دوم: آیاتِ ۹ تا ۹۹ که خدا ماجراهایی از موسی (ع) را مطرح می‌کند؛ سیاقِ سوم: آیاتِ ۹۹ تا ۱۱۴ که مربوط به #قیامت و محضریتِ خدا پیرامونِ سه اسم از #اسماءِ خداوندی است. سیاقِ چهارم: آیاتِ ۱۱۵ تا ۱۲۳ درباره ماجراهایی از آدم (ع) و بهشت و هبوط از بهشت؛ و در نهایت سیاقِ پنجم: آیاتِ ۱۲۴ تا ۱۳۵ که مربوط به #آخرالزمان و حوادثِ پیشِ‌رو است. ⁉️خداوند در آیه‌ی ۱۲۳ طه، بعد از طرح ماجرای آدم (ع) در بهشت، می‌فرماید: «اهْبِطا مِنْها جَمیعًا» همه‌تان از #بهشت هبوط کنید. جالب است، در اینجا نفرموده به‌سوی کجا هبوط کنید، می‌فرماید: از کجا #هبوط کنید، همه‌تان از بهشت هبوط کنید، «بَعْضُکُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ»، بعضی‌های‌تان با همدیگر #دشمنی می‌کنید، «فَإِمّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنّی هُدًی»، وقتی هدایتِ من آمد؛ این جمله یعنی جایی که شما دارید هبوط می‌کنید؛ به‌قدری #حجاب هست، به‌قدری تاریک است که خودتان نمی‌توانید راه را پیدا کنید، بلکه نیاز به هدایت دارید، اما این #هدایت را من می‌فرستم. وقتی که من هدایت را فرستادم، وقتی که از جانب من هدایتی برای‌تان آمد، «فَمَنِ اتَّبَعَ هُدایَ»، کسی که از این هدایت تبعیت کند، «فَلا یَضِلُّ وَ لا یَشْقی»، نه گمراه می‌شود، نه به مشقت می‌افتد. ▪️پس وقتی خدا، #سیرِ بشر را در زمین آغاز می‌کند؛ اولین چیز پس از هبوط برای بشر، سه‌گانه‌ی «هُداي، ذِکْري و آیاتُنا» است. به این ترتیب که اولین چیزی که خداوند پس از #هبوط برای بشر قرار داد؛ #هدایت است. هدایتی که از طریق رسولان و کتبِ آسمانی و امثال این‌ها جاری شد؛ سپس خدا #ذکر، یعنی محضرهایی بلکه یک محضر خاصی قرار داد؛ و در ادامه با #آیات و نشانه‌هایی بشر را به سوی محضر خودش راهبری کرد؛ پس در آیاتِ ۱۲۳ تا ۱۲۷ سوره طه سه عطیه‌ی الهی پررنگ است: «اَتای هدایت، ذِکْري و آیاتُنا»؛ و از جهتِ ساختاری جالب است؛ خدا همه‌ی این‌ها را به خودش نسب داده است: «هُدٰايَ یا مِنّي هُدًی، یعنی هدایتی از جانب من، ذِکْري، یعنی محضرِ من، آیاتُنا، یعنی نشانه‌ها و آیاتِ ما». ‼️پس مطلب صددرصد #توحیدی است؛ خدا در این فصل از سوره طه، سه موهبت را دارد مطرح می‌کند؛ و هر سه تا موهبت را به خودش نسبت می‌دهد: «مِنّی هُدًی، ذِکْري، آیاتُنا» و در چند آیه‌ی پشت سر هم این #سه_مفهوم را دارد مطرح می‌کند؛ و برای هر کدام از این سه مفهوم ماجرایی را بیان می‌فرماید؛ که ان‌شاءالله در پست‌های بعد به #توضیح و #مصداق‌یابی هر یک خواهیم پرداخت. ادامه دارد... @Torab_nash https://eitaa.com/torab_bash

🌤️#فصل_اول: أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۴) 😱 #ای_عیسی! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ فاطمه است!! ✍️... بخوانید در ادامه‌ی پستِ قبل که گفتیم: همه‌ی آیات و بیّناتِ عیسایِ رسول که یکی از برترینِ اولوالعَزمِ مِنَ الرُّسُل، مادونِ رسول‌الله (ص) و دیگر اهل‌بیت (ع) است، بخاطر نورِ #روحُ_القُدُس بود؛ او اصلِ وجودی عیسی(ع) و دلیلِ حیاتِ و سببِ معجزاتِ عیسایی بود؛ و طبق هم‌افزایی برخی از #آیاتِ_قرآن و کلامِ امام صادق (ع) که در بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷ آمده، #روحُ_القُدُس، نوری در وجود فاطمه‌ی زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی (ع)، #مادر_مهربان سلام الله علیها بود؛ البته این موضوع صرفاً مختص ماجرای عیسی (ع) نبود بلکه همه‌ی رسولانِ الهی رابطه محکمی با #فاطمه زهراء سلام الله علیها داشتند. 🌹به عنوان مثال، طبقِ آیه‌ی ۷۵ سوره انعام، وقتی #ابراهیم (ع) به #ملکوت برده شد؛ آنجا یک چیزی یا یک کسی را دید! چیزی که وقتی ایشان توضیح می‌دهد؛ نیاز است که از خودش #رفعِ_اتهامِ شرک کند! لذا در مقامِ تبیین در آیه‌ی ۷۹ انعام می‌فرماید: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من از این به بعد تمامِ وجه و توجهم را معطوفِ #فاطرِ آسمان‌ها و زمین می‌کنم؛ فقط به سوی او خواهم بود! فاطر کیست؟! آیا ذاتِ خداست؟! خیر، ذاتِ خدا وصف نمی‌شود؛ فاطر، یکی از #اسماءِ خداوندی است؛ ابراهیم (ع) یک اسمِ الهی دید که تمام ملکوت را در سیطره‌ی قدرت و فاعلیّت خودش داشت؛ ابراهیم می‌دید که این اسمِ، برای خداست؛ خدا هم در آیه ۸ طه فرموده: «لَهُ الأَسْماءُ الحُسْنٰی» اسماءِ حُسْنیٰ، خدا نیستند؛ اما «لَهُ» یعنی برای خداوند هستند؛ لذا ابراهیم (ع) که در ملکوت با #نورِ_عظیمِ فاطر مواجه شده بود؛ می‌دید که این نور، صددرصد به #فرمان و به #کنترلِ خداوند است، پس در مقامِ توضیح و رفعِ اتهامِ #شرک از خودش می‌فرماید: «حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من نوعی از #توحیدِ_ولایی به نامِ حنیفیت را واجد هستم؛ و من به هیچ‌وجه #مشرک نیستم و نخواهم بود! ⁉️#سؤال: مگر فاطر چیست؟! امام صادق (ع) می‌فرماید: به خدا قسم كه اسماءِ حسنایِ الهی ما #اهل‌بیت علیهم‌السلام هستیم؛ [تفسیر نور الثقلین، ج ۲،ص ۱۰۳]. بنا بر، این كلامِ امام صادق (ع)، حقیقت وجودِ اهل‌بیت (ع)، #وجهِ اسمائی ایشان است؛ یعنی جلوه‌ی عینی و صورتی ظاهری از اسماء حسناءِ الهی و صفات متعالی خداوندی .[انسان و خلافت الهی، ص ۱۱۷] با توجه به این رویكرد، در خصوص وجود قدسیِ فاطمه زهرا سلام الله علیها باید گفت که طبق آموزه‌های وحیانی، ایشان جلوه عینی همه‌ی اسماءِ حسنای الهی، از جمله اسمِ شریفِ «الفٰاطِر» است. 💯از این رو، در #حدیثِ_اشتقاق كه درباره‌ی اشتقاقِ نام‌های #پنج‌تن از نام‌های خداوند سخن گفته شده؛ چنین آمده است که: «هٰوُلاءِ خَمْسَة شَقَقتُ لَهُم خَمْسَةُ أَسْماءٍ مِن أَسْمائِي فَأَنَا المَحْمُودُ وَ هٰذا مُحَمَّدٌ وَ أَنَا العٰالِي وَ هٰذا عَلِيّ وَ أَنَا الفٰاطِرُ وَ هٰذِهِ فٰاطِمَة...» [فراید السمطین، ج ۱، ص ۳۶] در این حدیثِ نورانی تصریح شده كه «فاطمه» از اسمِ شریفِ «الفاطر» مشتق شده؛ چه این كه در روایتِ دیگر آمده رسول‌الله (ص) خطاب به فاطمه زهرا (س) فرمود: «شَقَّ اللهُ لَكِ یٰا فٰاطِمَة أَسْمٰاءً مِنْ أَسْمٰائِهِ فَهُوَ الْفٰاطِرُ وَ أَنْتِ فٰاطِمَةُ وَ شِبْهِهِ» فاطمه، از اسمی از اسماءِ خداوند مشتق شده، زیرا خدا فاطر؛ و او فاطمه و جلوه‌ی اسمِ فاطرِ خداست. [بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۵.] دقیق‌تر بگوییم؛ فاطمه، صورتی ظاهری، شمایلی نورانی اما شبیه به انسان، از فاطر است که نوری ملکوتی است. ‼️با این وصف، حال که به ماجرای رسولانِ الهی (ع) بنگریم؛ اتصالِ محکمِ ایشان با مادرِ مهربان سلام الله علیها را در #قرآن می‌یابیم؛ مانند: آیه‌ی ۹ سوره‌ی ابراهیم که درباره نوح، هود و صالح علیهم‌السلام صحبت شده؛ سپس در آیه ۱۰ از زبانِ ایشان می‌فرماید: «قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» شما درباره‌ی خدا که #فاطرِ آسمان‌ها و زمین است؛ #شک دارید؟! یا یوسف (ع) که در آیه ۱۰۱ سوره یوسف می‌فرماید: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» ای مربی! تو به من پادشاهی و علمِ تأویلِ احادیث بخشیدی، این فاطرِ آسمان‌ها و زمین! تو #ولیِّ من در دنیا و آخرت هستی! و آیاتی مشابه و نیز احادیثِ فراوانی از اهل‌بیت (ع) که بیانگر این حقیقتِ عظیم است که خواهیم پرداخت. ادامه دارد... 📚 جهتِ مطالعه‌ی بیشتر: علم الیقین، ج ۱، ص ۹۷، شرح الاسماء الحسنی، صد۲۱۴، المیزان، ج ۸، ص ۳۸۱، ص ۳۸۴. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash

☀️اسماءِ خدا، اهل‌بیت (ع) هستند ✍️... عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام): «فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ "وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها" قَالَ: نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏ الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا» ▪️امام صادق علیه السلام در تعینِ مصداقِ #اسماءِ إلهی در آیه ۱۸۰ اعراف: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها» اسم‌های حُسنای إلهی، برای خداوند است، پس خدا را با آن‌ها بخوانید. فرمودند: به خدا قسم، ما آن #اسم‌های_حُسنای خدا هستیم؛ خداوند از بندگانش هیچ عملی را قبول نمی‌کند مگر با #معرفتِ ما اهل‌بیت علیهم السلام. 📚 کلینی، الكافي، محقق / مصحح: غفاری و آخوندی، انتشارات دارالکتب اسلامیه، تهران، ۱۴۰۷ق، چاپ چهارم، ج ۱، ص ۱۴۳، ح ۴. https://eitaa.com/torab_bash

🚨 #فوری | دوستان! ان‌شاءالله فردا پیش‌روی زیادی در مباحثِ أنصار اللهِ عیسایی خواهیم داشت؛ و با توکل به خدا ۲ الی ۳ بحث از #اسماءِ خداوندی که همان #نورِ خداوندی است را صحبت می‌کنیم؛ چیزی که اسباب و پشتیبانیِ #أنصارالمهدی عج است و خداوند برای توضیح آن، حداقل ۲ سوره‌ی آل‌عمران و صف را #نازل کرده است. ان‌شاءالله بعد از مطالعه مباحث فردا، خیلی به #اهل‌بیت، علیهم‌السلام، به #شیعه بودن، به #قرآن و به #مهدویتِ_قرآنی افتخار کنید! امید است که همراه باشید. 🌺 https://eitaa.com/torab_bash

🌤️ #فصل_اول: أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۷) ☀️ نگاهی توحیدی به وجهِ أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم!! ✍️... چون ادامه‌ی بحثِ أنصار اللهِ عیسایی و أنصار اللهِ محمّدی را باید #توحیدی دنبال کنیم؛ و چون توحید در نظامِ الهی، از #وسائط یعنی از اهل‌بیت (ع) جدا نیست؛ پس نیاز است که یک #نگاهِ_توحیدی به واسطه‌های خداوندی در عالم که در بالاترها و ارتفاعاتِ عوالم، همان نورُ الله یا أسماءِ الهی و در زمین، امامانِ معصوم و اهل‌بیت (ع) هستند؛ بی‌اندازیم! 📎برای اینکه خیلی راحت و بدون حاشیه این بحث را بیان کنیم؛ و زیاد در روایات و آیاتِ متعدد رفت و آمد نکنیم که دوستان سردرگم نشوند و یسیر همراهی کنند؛ یک راست سراغ #دعای_کمیل می‌رویم و آنجا جایگاه أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم را به شما عزیزان معرفی می‌کنیم؛ امید است که #ایمان بیاوریم و بر اساس این ایمان و معرفت، به اهل‌بیت (ع) دل ببندیم و همواره در محضرشان باشیم؛ چراکه محضرِ ایشان، همان محضرِ خداست؛ چنانچه در روایاتِ ذیل واژه‌ی «ذِکْرِي» در آیه‌ی ۱۲۴ سوره طه فرموده‌اند؛ یعنی «ذِکْرِي» که خداوند فرموده #محضرِ_من، طبق حدیث همان #ولایتِ مولا امیرالمؤمنین (ع) است. ‼️شروع دعای کمیل خیلی عجیب است و امام (ع) در حیطه‌ی #أسماءِ_الهی در محدوده «كُلَّ شَىْءٍ» یعنی همه‌چیز در عالم، صحبت می‌کند؛ و می‌فرماید: «اَللّهُمَّ إِنّي اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! #رحمت تو همه‌چیز را پر کرده، من از تو درخواست می‌کنم که رحمتت این چنین است. به‌وسیله رحمتت به من عطا کن! طبق حدیث، رحمت کیست؟! در روایاتِ ذیل آیه ۲۱ نور، فرموده‌اند که #رحمت رسول‌الله (ص) است، همچنین اینکه رحمت امیرالمؤمنین (ع) یا اینکه رحمت فاطمه (س) و همچنین اینکه رحمت ولایتِ امامان معصوم (ع) است؛ خودتان به روایاتش مراجعه کنید. ▪️بعد در ادامه‌ی دعا می‌فرماید: «وَ بِقُوَّتِكَ الَّتي قَهَرْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! قوّتِ تو همه‌چیز را مقهور خودش کرده؛ قوّت یکی از #أسماءِ توست و من به قوّتِ تو درخواست می‌کنم؛ «وَ خَضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ» که همه‌چیز را خاضعِ خودش کرده؛ «وَ ذَلَّ لَها كُلُّ شَىْءٍ»، و #همه‌چیز در برابرش ذلیل است. «وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتي غَلَبْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ» و به جبروتت که همه‌چیز را مغلوبِ خودش ساخته؛ «وَ بِعِزَّتِكَ الَّتي لا يَقُومُ لَها شَىْءٌ» و به عزّتت كه چيزى در برابرش تاب نياورد؛ «وَ بِعَظَمَتِكَ الَّتي مَلأَتْ كُلَّ شَىْءٍ» و به عظمت و بزرگى‌ات كه همه‌چيز را #پُر كرده؛ «وَ بِسُلْطانِكَ الَّذى عَلا كُلَّ شَىْءٍ» و به سلطان و سلطنتت كه بر همه‌چيز علوّ و برتری یافته؛ «وَ بِوَجْهِكَ الْباقى بَعْدَ فَناءِ كُلِّ شَىْءٍ» و به #وجه‌ات كه پس از نابودى همه‌چيز باقى است؛ که در ندبه نسبت به امام زمان عج آمده: «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ» کجاست آن #وجهُ‌الله که همه‌ی اولیاء الهی، برای توجهِ به خدا، متوجه او می‌شوند؟! چرا گفتیم برای توجه به خدا؟! چون در جامعه کبیره، در یک فرازِ اسرارآمیز و عجیب می‌فرماید: «مَنْ أرادَ اللّهَ بَدَءَ بِكُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِل عَنْكُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ» هر كس #خدا را اراده کند؛ با شما آغاز مى‌كند؛ و هر كس بخواهد #موحّد شود؛ از شما مى‌پذيرد؛ و هر کس خدای واحد را قصد كند؛ باید #متوجهِ شما بشود!! چرا؟! چون اهل‌بیت (ع) #وجهُ‌الله هستند. ‼️همه این‌ها را گفتیم تا به این فراز از دعای کمیل برسیم که می‌فرماید: «وَ بِأَسْمائِكَ الَّتي مَلأَتْ اَرْكانَ كُلِّ شَىْءٍ» و من به واسطه‌ی #أسماءِ تو، از تو درخواست دارم؛ أسمائی که #رکن و #ارکانِ همه‌چیز را پُر کرده و در بر گرفته است!! ارکان یعنی چارچوبه و #چارچوبه همه‌چیز در عالم، با #أسماءِ_خدا درست شده است و هیچ کجای عالم خالی از این أسماء نیست!! أسماء چه بود؟! امام جواد (ع) می‌فرماید: «الْأَسْمَاءُ وَ الصّفَاتُ مَخْلُوقَاتٌ» أسماء و صفاتِ الهی مخلوق هستند! (اصول‌كافى ج۱، ص۱۵۷) یعنی چه؟! امام صادق (ع) در جواب، ذیلِ آیه‌ی ۱۸۰ اعراف می‌فرماید: «نَحْنُ وَ اللَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی الَّتِی لَا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا»، قسم به خدا که #اسماءُالحُسنیٰ، #ما هستیم و خدا اَعمالِ هیچ‌یک از بندگان را نمی‌پذیرد، مگر با #معرفتِ نسبت به ما. (الکافی، ج۱، ص۱۴۳). 🚦در نتیجه، ما برای ایمان به خدا و بهره‌مندی از نظامِ الهی، حتی برای عبودیت خدا، باید از طریقِ واسطه‌ها به سوی خدا برویم و از بابِ وجود اهل‌بیت (ع) در مسیر مهدویت و #أنصارالمهدی شدن حرکت کنیم؛ چراکه جنبه‌ی أسمائیِ اهل‌بیت (ع) بر کلّ عالم و آدم حاکم است؛ و این مطلب، توضیحی برای «إِسْمُهُ أَحْمَد» در آیه‌ی ۶ سوره صف است. #ادامه_دارد... https://eitaa.com/torab_bash

⁉️ بیانِ یک مسئله‌ی خیلی مهم پیرامونِ وجهِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) 📚 #ارتباطِ اهل‌بیت (ع) با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» همان ارتباطِ أسماءِ خدا با مالکیّتِ خداست؛ به عبارت دقیق‌تر وقتی می‌گوییم: «إِسْمُ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» این‌ها یک مجموعه از إسم‌های خداوند هستند؛ مثلِ «اللَّه، الرَّحْمان و الرَّحِيمِ» که قبلاً صحبت داشتیم که أسماءِ خدا در ذاتِ خدا نیستند؛ بلکه أشیائی مخلوق هستند که خدا مالکِ آن‌هاست! یعنی در حقیقت، وقتی داریم خدا را با أسماءاش صدا می‌زنیم؛ داریم #وجهِ_أسمائیِ اهل‌بیت (ع) را واسطه‌ی میانِ خود و خدا قرار می‌دهیم؛ که حقیقتاً چه ما بفهمیم و چه فهمی در این باره نداشته باشیم؛ باز واسطه‌ی میانِ خلق و خدا، أسماءِ إلهی هستند که همه‌ی عالم را پر کرده‌اند؛ مثلاً در دعای کمیل داریم «وَ بِأَسْمَائِكَ الَّتِى مَلاََتْ أَرْكَانَ كُلِّ شَىْء» و از تو درخواست مى‌كنم به واسطه‌ی أسماءَات كه ارکان و مبنای همه‌چيز را پر كرده و در برگرفته است! ▪️پس در بحثِ «إِسْمُ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ»، صحبت سرِ توصیفِ ذاتِ خدا به أسماءِ خدا نیست؛ به آیه‌ی ۱۱۰ سوره إسراء دقت کنید: «قُلِ ادْعُوا اللَّهَ أَوِ ادْعُوا الرَّحْمٰنَ أَيًّا مَا تَدْعُوا فَلَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَىٰ» بگو چه بگویید: #اللَّهَ یا بگویید: #الرَّحْمٰن، بلکه هر إسمی را صدا بزنید؛ پس أسماءُ الحُسنیٰ برای خداست؛ وقتی می‌فرماید: «لَهُ»، یعنی برای اوست، در مالکیّت اوست، نه اینکه خود اوست؛ یا نعوذبالله أسماء، در ذاتِ اوست. ‼️در این رابطه، احادیثِ بسیاری از خود امامان معصوم (ع) وارد شده است که به برخی از آنها اشاره می‌کنیم؛ کلام در روایات به قدری واضح است که نیازی به توضیح و تفصیلِ بیش از متنِ روایت ندارد؛ به عنوان مثال در کتابِ شریفِ #اصول_کافی، جلد ۱، صفحه ۱۱۳، از امام صادق (ع) نقل است که فرمودند: «اِسْمُ اَللَّهِ غَيْرُهُ وَ كُلُّ شَيْءٍ وَقَعَ عَلَيْهِ اِسْمُ شَيْءٍ فَهُوَ مَخْلُوقٌ مَا خَلاَ اَللَّهَ» إسْمِ الله غیر از #ذاتِ_الله است؛ و هر شیئی که إسم بر آن واقع شود؛ بی‌دریغ مخلوقی است که حتماً خدا نیست؛ یا به تعبیر دیگر، ذاتِ خدا نیست. در این حدیث دو نکته مهم به چشم می‌خورد؛ اول اینکه #اسماء، اشیاء هستند؛ و دوم اینکه این #اشیاء که همان أسماءِ خدا هستند؛ مخلوقِ خداوند و مملوکِ او هستند. 📌ضمنِ اینکه ۴ بار در #قرآن خداوند از #أسماءُ_الحُسنیٰ صحبت می‌کند؛ که در آیات ۱۱۰ إسراء، ۱۸۰ اعراف، ۸ طه و ۲۴ حشر آمده است. این چهار بار در قرآن را که در حدیث و #توضیح خودِ اهل‌بیت (ع) دنبال می‌کنیم؛ به روایات جالبی می‌رسیم که می‌فرمایند: أسماءُ الحُسنیٰ ما اهل‌بیت (ع) هستیم؛ مثلاً امام صادق (ع) می‌فرماید: «فِي قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى‏ فَادْعُوهُ بِها» قَالَ نَحْنُ‏ وَ اللَّهِ‏ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى‏ الَّتِي لَا يَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا» [اصول کافی، ج ۱، ص ۱۴۳]، اینکه خدا در قرآن فرموده: برای خداوند إسم‌های حُسنا است؛ پس خدا را با آن ها بخوانید؛ به خدا قسم که ما آن أسماءُ الحُسنیٰ هستیم؛ و خداوند هیچ عملی را از بندگانش قبول نمی‌کند مگر با معرفت ما اهل‌بیت علیهم‌السلام. 📝 جمع‌بندی: پس وقتی می‌گوییم: «إِسْمُ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» منظور وجهِ أسمائیِ اهل‌بیت (ع) است که واسطه‌ی میانِ خدا و خلقِ او هستند؛ همه‌ی اهل‌بیت (ع) از جمله مادر مهربان (س) هم این وجهِ أسمائی را دارند؛ لذا وقتی می‌گوییم: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ» این #باءِ در ابتدای جمله، به معنای استعانت و کمک گرفتن است؛ یعنی دستت را به #إسمُ_الله بده و حرکتت را شروع کن، بیا، بچسب، ببرمت! این جمله، #ترجمانی از #باءِ بِسْمِ اللَّه است؛ اصلاً اولین آیه‌ی قرآن همین است؛ تا قرآن را باز می‌کنیم؛ با او مواجه می‌شویم؛ تا کتابِ خدا را باز می‌کنیم؛ می‌بینیم که او دستش را به سوی ما آورده و صدا می‌زند: بیا، دستت را بده؛ ببرمَت! ابتدای قرآن این است؛ لذا در حدیث داریم که هر کاری می‌خواهید بکنید؛ بِسْمِ اللَّه بگویید؛ یا اینکه فرموده‌اند کاری که با بِسْمِ اللَّه شروع نشود؛ به سرانجام نمی‌رسد؛ یعنی اگر بدونِ اهل‌بیت (ع) در #ظلماتِ_دنیا حرکت کنی و دستت را به وجهِ أسمائیِ ایشان ندهی؛ یک موجودِ بی‌اثر، بی‌خاصیت، بی‌دنباله و بی‌ثمره خواهی بود! و این، یکی از عجیب‌ترین #اسرارِ عالَم است که در همان ابتدای قرآن آمده؛ إن‌شاءالله اعتنا کنیم. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash