eitaa logo
آذرخش
56 دنبال‌کننده
353 عکس
377 ویدیو
99 فایل
سعید لطیفی _طلبه حوزه علمیه خراسان: 1️⃣فلسفه 2️⃣کلام و عقاید 3️⃣روان شناسی 4️⃣سیاسی و اجتماعی 5️⃣زبان و ادبیات فارسی
مشاهده در ایتا
دانلود
بسمه تعالی کارگر واستثمارگری! شاید شنیدن این سخن، برای دغدغه مندان کمی سخت باشد، لااقل برای من نوشتن این کمی دشوار است. برای قلبی که برای انقلاب می تپد انگشت نما کردن مشکلات تنها زمانی آرامش بخش خواهد بود که در راستای رفع معضلات و دفع آفات از خرم انقلاب باشد. متأسفانه آتشی، جهانْ شمول و فراگیر بر دامان افتاده و آن را آرام و بی سر و صدا خاکستر می‌کند! آری کم توجهی به کارگران! قشری که اگر بنا به باشد بیشترین زحمت را می‌کشند و اگر بنا به باشد کمتر از دیگران لذت رفاه را می‌چشند! من به سایر اقوام و ملل کاری ندارم اما به عنوان یک طلبه وطن پرست و انقلابی در راستای تحقق آرمان های اسلام، اهداف انقلاب اسلامی و پاسداری از خون هزاران شهید از و جدید خواستار گسترش چتر عدالت اجتماعی بر سر بندگان خدا هستم. امیدوارم دعای خیر من در حق شما، نوربخش تاریکی های و بزنگاه های شما باشد. بندگان خدا را دریابید. @zarakhsh
بسمه تعالی انگار همین دیروز بود! یادش بخیر شب عید سال گذشته بود که در حرم مطهر امام رضا (ع) بیتوته داشتیم و همان شب استاد ،دستانم را در دست دوستی جدید و همراه گذاشت! دوستی که مایه خیر و برکت فراوان بوده است ! ام را می گویم! به پیروی از پیامبر رحمت «» نامش نهادم و به راستی که چون ابر سایه رحمت و برسرم افکنده است. کبوتر خوش یُمنی که چون بر شانه ام نشست، شعله محبت، میان من و مردم افکند با آنکه هرگز لایق چنین نبوده و نیستم! او آمد و زمینه رشد و نوکری مرا فراهم کرد! گره از کار مردم گشودم! میان دو خصم، پرچم برافراشتم! گوش دل به دردهای جوانان سپردم. و اين ها همه توفیقی بود که هرگز لایق آن نبودم! همه اینها به کنار! عمامه، نفس لوامه است! نمی گذارد از جاده خارج شوی و اگر هم شیطان تو را به کشاند ، آژیز خطر خواهد کشید !! هربار که بر سرم می گذارم یا نگاهم به او دوخته می‌شود انگار یک غیبی در دلم نواخته می شود: «حواست هست من تاج مصطفی (ص) هستم و تو شاگرد مکتب اویی!! 😔😭» هرگاه می شوم! هرگاه چنگال گلویم را می فشارد! هرگاه به درگاه خدا می روم عمامه ام را بغل می گیرم و گاه خدا را به آبرویش سوگند بدهم ! @zarakhsh
بسمه تعالی دعایم مستجاب شد! مایلم در نخستین روز بهار، کامتان را به خبری دلنواز بسازم. چندی پیش، گفته آمد که یکی از برکات لباس مقدس روحانیت، زدودن لکه و از دامان مؤمنان و کاشتن بذر و در دل آنان است. چهار سال پیش، نزاعی خونین بر سر آب کشاورزی درگرفت که متاسفانه سر جوانی در هم شکست و رشته دو خاندان از هم گسسته شد! شیاطین جن و پیوسته در آتش اختلاف می دمیدند و کار را بر صلح جویان، می کردند! بزرگ روستا، با کوچکی مثل من تماس گرفت تا بین دو خصم میانجیگری کنم! راستش را بخواهید هیچ امیدی به برقراری صلح و نداشتم چراکه این زخم چهار ساله بدجور کُهنِگی می کرد! عمامه ام «سحاب» را به آغوش کشیدم و را به آبرویش سوگند دادم! خورشید نخستین روز فروردین از پشت کوه بیرون جَهید ومن با دلهره و آیه و بسم الله، خودم را به زیارت اهل قبور رساندم..... خدمتِ طلعت بانو رسیدم و ایشان را از تصميم خود آگاه ساختم ، طلعت بانو، مادر بزرگ آن جوان سرشکسته بود اما به شدت از خاموش کردنِ آتش کینه، می کرد! هر لحظه ممکن بود، عفونت این زخم کهنه، سر باز کند و سر هایی را در هم بشکند! اما لطف و عنایت موعود (عج) آتش کینه را، خاکستر و خاکسترش را بر باد داد. در ابتدا خانواده ی آن مجروح نوجوان، حاضر به آشتی نبودند تا اینکه به سیم آخر زدم، عمامه ام را بر نهادم و به آرامی گفتم : « درست است که من آبرویی ندارم اما به آبروی لباس پیامبر (ص) و به خاطر محبتی که پدر بزرگ مرحومم در دل شما دارد، دیوار قهر را کوتاه کنید!!» در کمال این جمله کوتاه در میان جمع نافذ افتاد و پدر آن نوجوان ، عمامه مرا بوسید و دست آشتی به گرمی فشردند!! خدا می داند که این رخداد شیرین چه قدر روحم را کرد و امید در دلم نواخت. ایام به کام و شادمانی باد 1401/1/1 @zarakhsh
بسمه تعالی ابلهان باور کنند!! در این روزهای شیرین، داغ درگذشت یکی از زندگی را بر من سخت کرد. خوابم نمی برد! عمامه به سر کردم و برای نماز صبح راهی مسجد روستا شدم! شاید باران دیروز هوا را خیلی سرد کرده بود اما بوی کاه گِل،تمام کوچه ها را فرا گرفته بود و خاصی را به جان آدمی تزریق می کرد. نماز صبح که تمام شد به همراه علی آقا شوهر خاله ام گاو ها را دوشیدیم و گوسفندان را دادیم. هنوز قلبم در سینه بی تابی می کرد، شدیدی گلویم را گرفته بود و باید آن را می شکستم سوار ماشین شدم و خود را به روستای مادرم رساندم، پس از زیارت اهل قبور، به دیدار خاله کهن سالم شتافتم،شاید باورتان نشود به محض اینکه مرا بوسید سر به شانه اش گذاشتم و حسابی گریه کردم!! پير زن ترسیده بود و انتظار خبری را می کشید!! خدا مرا ببخشد جان به لبش کردم! وقتی از ماجرا خبر دار شد لب به سخن باز کرد و میهمان سفره تجربه اش شدم. حرف های پخته ای می زد، لابه لای حرف هایش متوجه شدم میان زن و شوهری، اختلافی عمیق درافتاده است و کار آنان به طلاق رسیده است! عروس و داماد مرا دوست می داشتند و من نیز خدمت آنان ارادتی بلند داشتم، عروس، شیری من بود و داماد، همبازی خردسالی ام به شمار می رفت! برای خودم متاسفم که از احوال آنان بی خبر بودم و جدایی به استخوان نکاح شان رسیده بود! از آشتیکُنان چند روز قبل، اعتماد به نفس گرفته بودم و دوباره به فکر افتادم، به خانه عروس رفتم با روی باز آنان مواجه شدم و خود را از ریز و درشت ماجرا با خبر ساختم. نمی خواستم یک طرفه به بروم باید پای حرف های داماد می نشستم تا حقیقت از پشت ابر های کدورت نمایان شود... از صبح تا اذان مغرب درگیر کار این دو جوان بودم و اینک خسته و کوفته به و کاغذ پناه آورده ام، همان قلمی که دوستم به من هدیه داد و هنوز روی زمین نگذاشته ام، خدا احسان را بیامرزد عجب هدیه ماندگاری به من سپرد! توقع گزافی است که یک روزه بتوان، علف هرز قهر را از دل ها زدود! متأسفانه نتوانستم این دو را به هم برسانم اما خرسندم که دل هایشان نرم شده است و بعد از یک ماه دوری، سه نفری گِرد هم نشستیم و گفت و گو کردیم!! و این قصه ادامه دارد.. از همه شما مؤمنان میخواهم برای موفقیت حقیر دعا کنید و خود را در این کار خیر سهیم سازید. @zarakhsh
بسمه تعالی عقل، عشق، وحی عقل از رَحِم کلمه ، متولد شده و به معنای است. عرب زبانان،زانو بند شتر را عِقال می گویند چراکه آمد و شد حیوان را با فشردن و رهانیدن طناب آن زانو بند، کنترل می نمایند. عِقال، سرکشی ها و شتر را مدیریت می کند و زمینه بهرمندی از استعداد های حیوان را فراهم می نماید. عقل، سدّی نفوذ ناپذیر در برابر خواهش های و ، بر دهان این نَفسِ پُر طمع است. عقل است که دست و بال نفس را می بندد و آن را می کند! عقل، منعی است که هزار به دنبال دارد. درست است که عقل، پشتِ میزِ نفس نشسته و آن را آرام می کند اما جای این پرسش باقی است که:چه کسی عقل را مهار خواهد کرد؟ عقل، یک شمشیر تیز و است. اگر آدميان، تنها بر محور قوانین عقل، گام بر دارند و فتاوای آن را سرلوحه رفتارهای خود سازند، خود خواهی و ، جان گرفته، انسانی را بلعیده و جامه ی عشق و محبت را از تن جامعه به در خواهد کرد و وای بر ای که برهنه از و محبت باشد! آنکه بر خود خواهیِ عقل، پای می کوبد و را زنده نگه می دارد، عشق است! عشق، نیام این شمشیر بُرنده و زندگی آدمیان است. عشق، عقلِ عقل است. باران تعادل، از عقل می بارد و از عشق سرچشمه می گیرد. عقل و عشق، آب و اند، در کنار هم زندگی را به جریان انداخته و معنا می بخشند. و باز جای این پرسش خالی است : هرچند که عقل و عشق، هریک مدیر دیگری است و خود را مهار می کند اما اگر عقل به افتاد و عشق سر از درآورد، چه باید کرد؟ چه کسی عقل و عشق را تربیت می کند؟ آری، آن مربی سالم و بی لغزش ، است! عقل در پرتو وحی، شکوفا می شود و عشق از آلودگی و افراط، رهایی می یابد. جالب تر آنکه عقل سلیم و عشق پاک، آینه هایی صاف و پاکیزه اند که جمال خدا را باز می تابند و راه های اند. عقل، در میدان و ، خدا را فریاد می زند و عشق، در میدان ، تدریس توحید می کند. این برهانی است که ضرورت و را برای خودم اثبات کرده ام و به همین برهان شادمان و البته نزد خدایم . @zarakhsh
بسمه تعالی کبریت! تولد ، روشن شدن عُمر است و مرگ، خاموشی همان کبریت شعله ور.... ! نگاه کن در این فاصله چه کرده ای؟ بخشیدی یا ؟! خدا هم به همین سوزاندن هاست که ما را به جهنم می کشاند! مراقب باش نسوزانی! نه خودت را! نه دل و جان دیگران را! استعداد ها را برای سوختن نیافریده اند! @zarakhsh
دلنوشته ای برای سردار سلیمانی سلام سردار. از من خواسته بودند که ای برایت بنویسم. من خیلی تو را نمی شناسم! آن روز که من در کودکی هایم غرق بودم تو در های پنهانی ات شناور بودی!!! آنقدر پنهان و بی هیاهو که نزدیک بود لابه لای پیج و تاب های تاریخ شوی!!! آن روز که من در کوچه پس کوچه های روستا به دنبال ها می دویدم، تو آرام و بی ادعا در پی برآوردن آرزو هایم می دویدی! تاریخ، دیوان سرنوشت آدمیان است و انسان ها این کتاب پر فراز و نشیب اند! و تو ای سردار، نقطه سر خط همه خوبی هایی!! باور کن اغراق نمی کنم! تو همه جا بودی! پشت میز کتابخانه ها بودی! کنار تخت بودی!! در گوشه ورزشگاه ها نشسته بودی!! در مدرسه ها لبخند میزدی!! و حتی در بازی های من هم شریک بودی!! دیروز خانه ای را دیدم که ، ویرانه اش کرده بود!! دختر بچه ای را دیدم که در آغوش عروسک هایش زیر آوار بود!!! من همه عروسک بازی هایم را تو هستم! اصلا هرکسی که به جایی رسیده است باید دست بوسِ دستِ بریده ات باشد!! حتی اگر پروردگار، دست خدمت ات را به رخ تاریخ نمی کشید باز هم من تو را دوست می داشتم، همینکه موشک خشم تو را به آغوش خدا رساند برای اثبات جوان مردی ات کافی است! سردار! میدانم از آن بالا به ما میکنی!! نگران عروسک های بچه هایمان نباش!! خدا هزار سلیمانی در آستین دارد!! اگر به دیدار شرفیاب شدی، سلام مرا به ایشان برسان، بگو: «خیلی به های مادرانه اش نیاز دارم » @zarakhsh
«گنگستر آمُل» چندی پیش یک آموزگار جوان، در فضای مجازی چنان غوغایی به پا کرد که علم و ادب و آموزش و پرورش همگی سرافکنده و شرمسار شدند. این خانم آموزگار، به اتفاق دانش آموزان ترانه ای را زمزمه می کرد که تلفن همراه از ضبط و انتشار آن شرم دارد!!! این رویداد تلخ، بسیار بر من سخت و گران آمد!! سر در گریبان فروبردم و زیر لب ديوانه وار زمزمه می کردم : « خدایا، بچه هایم را به کدام ادبستان بفرستم؟! نزد کدام آموزگار به امانت بسپارم؟!....» آموزش و پرورش، خون علم و ادب را به رگ های جامعه پمپاژ می کند! و قلب تپنده فرهنگ جامعه است. علم، مولود این رحم است و ادب از پستان همین مادر، شیر رشد و ترقی می نوشد!! این ارگان ، نمکِ گند زدای جامعه است و وای به روزی که بگندد نمک! اگر کسی بانگ اعتراض بر من برآورد که : «هان! ای نگارنده!! مگر مغالطه شناسی نخوانده؟؟ ، انصاف علمی نیاموخته؟؟ و آداب مسلمانی نمی دانی؟؟!؟ چرا لغزش یک آموزگار را به یکایک آموزگاران سرایت میدهی!!؟ این تهمتی ناروا و مغالطه ای پُر گزافه است؟» در پاسخ ایشان می گویم : نه، آن زمان که در شهرستان، نوجوانی دبیرستانی بودم آموزگار خوبی نداشتم که مغالطاتم بیاموزد و درس ادب و انصافم بدهد!!! ثانیا. من از هزار زاویه به آموزش و پرورش نگریسته و از احوال آنان به نیکی با خبرم!! پاره ای از دوستانم آموزگاران شایسته و عمویم استادِ اساتید آنان است!! بار ها و بارها پناهگاه دغدغه هایشان بوده ام. ثالثا. آنکه قلب را شناخته و جایگاه بلند آن را در سلامت جامعه دريافته است حتی یک لکه سیاه را بر نمی تابد و لحظه ای از درمان آن غفلت نمی ورزد!! رابعا. آری! نیکان این ارگان، فراوان اند اما دیری نپاید که کسالت های علمی و عفونت های اخلاقی، تمام این ارگان را فراگیرد!! این یک حقیقت است که نیروی انسانی آموزش و پرورش از چند جهت، نیازمند حمایت و مدیریت است : الف) دانش و علمیت ب) بینش و معنویت ج) گرایش و معیشت مسولان محترم : «لابه لای دغدغه های بیشمارتان، جایی برای علم و فرهنگ باز کرده و هرچه شتابان تر به اوضاع آموزش و پرورش رسیدگی نمایید که هیچ ثروت و سرمایه ای ارزشمند تر از آینده سازان این مرز و بوم نیست. از فرهیختگان این ارگان و از توانمندان حوزوی شورایی بسازید تا کیفیت تحصیل و تهذیب را کیفیت بخشند.» موفقیت شما آرزوی ماست سعید لطیفی. @zarakhsh