جاری است بینِ ما ، گِله ، گاهی شبیهِ عشق سَر رفتنی است حوصله ، گاهی شبیهِ عشق بینِ من وُ تو ، بینِ تو وُ من ، به هر دلیل صد دَرّه است فاصله ، گاهی شبیهِ عشق بی ‌خوابی است وُ خستگی وُ حل نِمی‌شود اِنگار این معادله ، گاهی شبیهِ عشق گاهی شبیهِ مرگ ـ دلم جُم نمی‌خورد با صد هزار زلزله ـ گاهی شبیهِ عشق از هفت شهر ، تا تَهِ یک کوچه ، می‌دَوی وَ رفته است قافله ، گاهی شبیهِ عشق گاهی پُر از حساب وُ کتابی ، شبیهِ عقل لَبریز شور وُ وِلوله ، گاهی شبیهِ عشق بی پاسخ است ، پُرسشِ بی ‌رحمِ روزگار گاهی شبیهِ مسئله ، گاهی شبیهِ عشق دنبالِ شادمانی‌اَم ، اما گُزیر نیست از رَنج هایِ حاصله ، گاهی شبیهِ عشق از زیر وُ بَم ـ به گفته یِ سهراب ـ آگَه است پایی که دارد آبله ، گاهی شبیهِ عشق بازی ، هزار مرحله دارد ، صَبور باش سخت است چند مرحله ، گاهی شبیهِ عشق بعضی «نَخیر» ها ، که پُر از لعن وُ نفرتَند دارند معنیِ «بله» ، گاهی شبیهِ عشق #فرامرز_جمشیدی

🍂 يك قدم مانده كه پاييز به پايان برسد دختر شرقي يلدا به زمستان برسد باد در خرمن موهاي سياهش پيچيد كه پريزاد ِ غزل بافْ ، پريشان برسد آمده دختر دي با سبدي برف به دست تا به يمن قدمش زيره به كرمان برسد دامنش باغ گل است و به نسيمي شايد قمصر عطر تنش تا خود كاشان برسد حافظ از او به صبا گفته و مي خواسته است نفس شاخ نباتش به خراسان برسد كاش سهم همه از عشق مساوي باشد پشت بن بستيه هر كوچه خيابان برسد كاش هر ساعت و هر ثانيه يلدا باشد پشت هم از در و از پنجره مهمان برسد دست هر دخترك فال فروش غمگين لاأقل چـــــند گرم ، پسته ي خندان برسد نكند خنده به روي لبمان يخ بزند قصه ي شاديمان زوود به پايان برسد بايد از عشق بسازيم دژ و نگذاريم دست اندوه به ايراني و ايران برسد #فریبا_سید_موسوی♥️ #یلدا_مبارک🍉

🍂 بدان قدر مرا، مانند من پیدا نخواهد شد که هرکس با تو باشد غیر من، دیوانه خواهد شد! نه ترکم می‌کند عشقت، نه کاری می‌دهد دستم جوان بی‌کار اگر باشد وبال خانه خواهد شد! اگر امروز بغضم را براند شانه‌های تو کسی غیر از تو فردا گریه‌ام را شانه خواهد شد غرورم را شکستی راحت و هرگز نفهمیدی که برجی خسته با پس‌لرزه‌ای ویرانه خواهد شد نفهمیدی که وقتی عشق باشد، کرم خاکی هم اگر پیله ببافد دور خود، پروانه خواهد شد! تو را من زنده خواهم داشت زیرا عشق من روزی برای نسل‌های بعد ما افسانه خواهد شد... #حسین_زحمتکش

‌ قهر باشیم اگر، حوصله‌ها را چه کنیم؟ از در صلح درایی، گله‌ها را چه کنیم ؟ دست‌ها، گرمی آغوش تو را کم دارند آخ از این فاصله‌ها ... فاصله‌ها را چه کنیم؟ عشق یعنی که ندانیم، قفس باز شود خو گرفتن به تو در چلچله‌ها را چه کنیم بین ما مسئله‌ای نیست‌، ولی موهایت به تسلسل برسد‌، مسئله‌ها را چه کنیم؟ "نه" به لب دارد و با چشم "بلی"می‌گوید "نه" سر جای خودش، ما "بله"ها را چه کنیم؟ او در این فکر که با زلف پریشان چه کند ما در این ترس که این زلزله‌ها را چه کنیم؟ خواجه‌، ما سخت به بوسیدن او مشغولیم توبه خوب‌ است ولی مشغله‌ها را چه کنیم؟ #سجاد_شهیدی

گیسوانِ بیدِ مجنون را به رقص آورده ای آبشارِ غرقِ افسون را به رقص آورده ای کرده ای آیینه را اشغالِ ناز و عشوه ات بس که ابروهایِ صهیون را به رقص آورده ای گوشه یِ چشمت بهشت است و به دورش پلک پلک باغهایِ سبزِ زیتون را به رقص آورده ای پیکرِ مرمر تراشت شاهکارِ دلبری ست خوش، قد و بالایِ موزون را به رقص آورده ای ابروانت چون کمانچه، پنجه ات تنبک نواز شوقِ آوازِ "همایون" را به رقص آورده ای میزنی پارو به پارو پلک در شعر و عسل زیرِ باران، رودِ کارون را به رقص آورده ای آنچنان که شوقِ رویش در صدایِ پایِ توست دانه یِ در خاک مدفون را به رقص آورده ای خوش به حالِ هاله یِ رنگین کمانی که بر آن دامنِ چین دارِ گُلگون را به رقص آورده ای حق بده مستت شوم، رقصانِ بن بستت شوم چون شرابی در رگم خون را به رقص آورده ای بارِ دیگر مولوی "منظومه یِ شمسی" سرود بر مدارت بس که گردون را به رقص آورده ای شور برپا شد، چه غوغا شد، دری وا شد به نور نه فقط واژه، که مضمون را به رقص آورده ای عشق گفت این شعر لیلایی ست، پرسیدم چطور؟ گفت با هر بیت، مجنون را به رقص آورده ای #شهراد_میدری

می‌گِريم و می‌خندم، ديوانه چنين بايد می‌سوزم ومی‌سازم، پروانه چنين بايد می‌كوبم و می‌رقصم، می‌نالم و ميخوانم در بزم جهان شور، مستانه چنين بايد من اين همه شيدايی، دارم ز لب جامی در دست تو ای ساقی، پيمانه چنين بايد خلقم زپی افتادند، تا مست بگيرندم در صحبت بی‌عقلان، فرزانه چنين بايد يكسو بردم عارف، يكسو كشدم عامی بازيچه‌ی هر دستی، طفلانه چنين بايد موی تو و تسبيح شيخم، بدر از ره برد يا دام چنان بايد، يا دانه چنين بايد بر تربت من جانا، مستی كن و دست افشان خنديدن بر دنيا، رندانه چنين بايد #معینی_کرمانشاهی

ساعت این خانه را بنشان سر جای خودش تا بچرخد بر خلاف عقربه‌های خودش از تو فرمان عقبگردی کفایت می‌کند عمر رفته بازخواهد گشت با پای خودش من بدی کردم، تو خوبی، تا بگویی قصه نیست آنچه یوسف کرده در حق زلیخای خودش فارغ از هر قید و بندی بس که با من مَحرمی مرجع تقلید شک دارد به فتوای خودش ماه بر روی زمین آیینه گیر آورده است در تو هر شب می‌شود محو تماشای خودش من همانم که به دست تو گذشت آب از سرش او که بعد از دیدنت شد غرق رویای خودش دوری از تو مقطعی بوده نه قطعی، شک نکن باز خواهد گشت هر موجی به دریای خودش #جواد_منفرد

حال من خوب است حال روزگارم خوب نیست حال خوبم را خودم باور ندارم خوب نیست آب و خاک و باد و آتش شرمسارم می کنند این که از یاران خوبم شرمسارم خوب نیست روز وشب را می شمارم ؛ کار آسانی ست ؛ حیف روز و شب را هرچه آسان می شمارم خوب نیست من که هست و نیستم خاک است ،خاکی مشربم اینکه می خواهند برخی خاکسارم خوب نیست ابرها در خشکسالی ها دعاگو داشتند حیرتا! بارانم و بایدنبارم خوب نیست! در مرورخود به درک بی حضوری می رسم زنده ام ، اما خودم را سوگوارم خوب نیست مرگ هم آرامش خوبیست می فهمم ولی این که تا کی در صف این انتظارم خوب نیست … #محمد_علی_بهمنی

یادت برایم یک جهان ابر تر آورده مرداد را برده به جایش آذر آورده... هی میزند به شیشه ام رگبار سردش را طوری شلوغش کرده انگاری سر آورده غمگین ترم از مادری که جنگ، طفلش را برده به جایش یک بغل خاکستر آورده دلگیرم از کابوس تردیدی که قلبت را هر روز گرم ماجرایی دیگر آورده هرگز نفهمیدی که اصلا اهل ماندن نیست مردی که اسم زندگی را کمتر آورده... تو نیمه ی خالی لیوان منی بانو رویای سردی که نخواهد شد برآورده... آشفته ام مثل مسلمانی که فرزندش رو به سپاه یک عروس کافر آورده... حق داری از لحن غزل هایم برنجی ،آه تنهایی ام حرص خودم را هم درآورده.... #سجاد_صفری_اعظم

چون شعله در دستان دشت پنبه گیرم دستــــی بده ، تا قبل افتادن بگیرم تصمیم هایی مانده از دوران کبری تصمیم دارم کلّ شان را من بگیرم! گیرم کسی عشقش کشید و عاشقم شد دیگر نباید حسّ سوء ظن بگیرم من یوسف قرنم، زلیخا خاطرت تخت این بار می خواهم خودم گردن بگیرم یک روز قبل جشن یاد من بینداز با میوه ،چسب زخم هم حتما بگیرم از لحظه ای که دست تو آلوده ام شد در شهر می گردم که پیراهن بگیرم! ای عشق! دستم را بگیر و حائلم باش می ترسم از دامان اهریمن بگیرم #امید_صباغ_نو

‌ شَهدِ شیرینِ لَبانَت را ، عَسل نامیده اَند لَحظه ای دور از تو بودن را ، اَجَل نامیده اند مَن برایم مَعنی اَش ، بوسیدنِ لبهایِ توست آنچِه را "حَی علی خَیر العَمل" نامیده اند حلقه ای دورت کِشیدم، تا که مالِ مَن شَوی بعد از آن سیاره یِ مَن را ، زُحل نامیده اند سالها جان کَندم و چیزی نگُفتی، جُز سکوت پاسخِ تلخِ تو را ، عَکس العَمل نامیده اند بَس که پیشِ چشمِ این نامردُمان خَندیده ام حاصلِ شب گریه هایم را غَزل نامیده اند.. #محسن_نظری

چرخش دست تو و رقص النگوهایت گیسوان تو گره خورده به زانوهایت! من به لبخند کمی قانعم و از تو فقط، مآمنی خواستم اندازه ی بازوهایت... قرص ماه تو تمام است و نایاب اما، کاش تجویز شود نسخه ی داروهایت چقدر شاعرِ آواره، به یک باره شدند_ مثل زنبور عسل راهی کندوهایت بدتر از حمله ی اعراب به ایران قدیم داده بر باد سرِ حوصله ابروهایت شهر در هاله ای از ، روشنی و تاریکی ست روسری را بتکان تازه شود موهایت ‌نگریزید از این حافظه،چون شعر شده ضامنِ بغضِ پلنگانه یِ آهوهایت... #محمد_دارایی

تو را هر قدر عطر یاس و ابریشم بغل کرده مرا صد ها برابر حسرت و ماتم بغل کرده زمستان می رسد گلدان خالی حسرتش این است چرا شاخه گل مهمان خود را کم بغل کرده چه ذوقی می کند انگشترم هر بار می بیند عقیقی که بر آن نام تو را کندم بغل کرده چنان بر روی صورت ریختی موی پریشان را که گویی ماه را یک هاله ی مبهم بغل کرده لبت را می میکی با شیطنت انگار در باران تمشکی سرخ را نمناکی شبنم بغل کرده دلیل چاک پشت پیرهن شاید همین باشد زلیخا یوسفش را دیده و محکم بغل کرده #حامد_عسگری

هرچند که هرگز نرسیدم به وصالت عمری که حرام تو شد ای عشق حلالت! طاووسی و حُسنت قفس پر زدن توست ای مرغ گرفتار ! چه سود از پر و بالت زیبایی امروز تو گنجی ابدی نیست بیچاره تو و دلخوشی رو به زوالت مانند اناری که سر شاخه بخشکد افسوس که هرگز نرسیدی به کمالت! پرسیدی‌ام از عشق و جوابی نشنیدی بشنو که سزاوار سکوت است سؤالت یک بار به اصرار تو عاشق شدم ای دل این‌بار اگر اصرار کنی، وای به حالت! #فاضل_نظری

‏ من آن درسم که روز امتحانش را نمیدانی همان آهنگ زیبا که زبانش را نمیدانی مرا حل کرده ای پاسخ بدست آورده ای اما از این ارقام طولانی یکانش را نمیدانی نمازی بود در شهری میان راه دلبستن وضو داری ولی وقت اذانش را نمیدانی.. مرا چون عید فطری دوست داری،مشکلت اینجاست به این عیدی که دل بستی زمانش را نمیدانی محبت کافه ای شیک و تماشایی ست در تهران که وصفش را شنیدی و نشانش را نمیدانی به خاطر داشتی من را شبیه شعری از حافظ که ترکیب درست واژگانش را نمیدانی #سعید_صاحب_علم

طرح زیبای تنش آه خدا عالی بود جای یک بوسه میان من و او خالی بود بارش نم نم باران و غروب پاییز بوی خاک و نم باران چه قدر عالی بود خنده بود و غزل و عشق، دو فنجان قهوه روی آن میز فقط خنده و خوشحالی بود قهوه همواره نمادی است میان عشّاق طبق معمول پس ازخوردن آن فالی بود چشم او و ته فنجان، و هی خندهٔ من آن اداهاش شبیه زن رمّالی بود صد سوال از لب او بود و جواب از لب من یاد آن روز عجب روز و عجب حالی بود #حسین_منزوی♥️

برای شادی روحم کمی غزل لطفا دلم پر از غم و درد است، راه حل لطفا همیشه کام مرا تلخ می کند دنیا به قدر تلخی دنیای تان، عسل لطفا ! مرا به حال خودم ول کنید آدم ها فقط برای کمی گریه لا اقل، لطفا کسی میان شما عشق را نمی فهمد ادا،دروغ بس است این همه دغل، لطفا کجاست کوهکنی تا نشان دهد اصلا به حرف نیست که عاشق شدن،عمل لطفا "به زور آمده بودم، به اختیار مرا" ببر به آخر دنیا از این محل لطفا نمانده راه زیادی، کنار قبرستان پیاده میشوم آقا... همین بغل، لطفا #فرزاد_نظافتی

کاش مى‌شد که حرف‌هایم را روبروى تو، مو به مو بزنم تا که آزرده‌خاطرت نکنم باز باید به شعر رو بزنم شعر، دنیاى کوچکى که در آن تو براى همیشه مال منى من، جواب سکوت مبهم تو و تو زیباترین سوال منى وهم زیباى من سلام، کمى بنشین باز پاى صحبت من بنشین دردِ دل کنم با تو حامى روزهاى غربت من بنشین، شعر تازه دم کردم باز هم تشنه‌ى شنیدن باش روى یک قله رو به آغوشم باش و آماده‌ى پریدن باش تو در آغوش من؟ چه رویایى حیف در شعر واقعیت نیست عاقبت در مجاز مى‌میرم بودنت حیف بى‌نهایت نیست در کنار منى و تصویرت در دل استکان نمى‌افتد چای خود را بنوش عزیز دلم حرف من از دهان نمى‌افتد همه‌ی من براى تو، تو بخند ترکمن‌چاى عهد ننگینی است عاه از سرزمین رفته، دلم عاه با عین آه سنگینى است ضربه‌اى سخت زد به احساسم عشق، با این‌که حسن نیت داشت رفتى و بعد رفتنت گفتم آه پس مرگ هم حقیقت داشت عشق یک واژه است بعد از تو خانه‌ام از سکوت لبریز است تو مبادا به فکر من باشى فکر کردن به من غم‌انگیز است خوب شد نیستى ببینى که دوست‌دارت هنوز هم تنهاست او که تکرار مى‌کند با خود اشک، تنها سلاح بى‌کس‌هاست مردهایى که خوب مى‌بینند مثل من از بقیه پیرترند خاطره‌هاى کمترى دارند مردهایى که سر به زیرترند وهم من، بیش از این نمى‌خواهم علت بغض و هق‌هق‌ات باشم تو براى خودت کسى هستى من نباید که عاشقت باشم گرچه لبخند می‌زنى، بر عکس سرد و بى‌اشتیاق مى‌افتى لنگ پیچیدگی است فعلِ شدن ساده باش، اتفاق مى‌افتى #سید_تقی_سیدی

نه مثل كوه محكمم نه مثل رود جارى ام نه لايقم به دشمنى نه آن كه دوست دارى ام تو آن نگاه خيره اى در انتظار آمدن من آن دو پلک خسته كه به هم نمى گذارى ام توخسته اى و خسته تر منم كه هرز مى روم تو ازهمه فرارى و من از خودم فرارى ام زمانه در پى تو بود و لو ندادمت ولى مرا به بند مى كشد به جرم راز دارى ام شناختند مردمان من و تو را به اين نشان تو را به صبر كردنت مرا به بى قرارى ام چقدر غصه مى خورم كه هستى و ندارمت مدام طعنه ميزند به بودنم ، ندارى ام #سید_تقی_سیدی

🍂🧡 آخرش این شعرها دست مرا رو می کند نم نمک دارد به عشقت قلب من خو می کند ماهتابا! بگذر از تقصیر این دیوانه که... رهگذر را هم نگاهت ساده جادو می کند اخم و لبخندت به یک میزان دل از من می برد... شوکران از دست هایت کار دارو می کند گشته ام این روزها از باد هم آواره تر... هر چه با من می کند آن جعدِ گیسو می کند مرده هم باشم به من جان می‌دهد یک بوسه ات... چای تلخم را لبانت قند پهلو می کند ساده پابندت شده ای شیر عقل و قلب من... دام لازم نیست، چشمت صیدِ آهو می کند جان به لب کرده ست فکرِ رفتنت عمری مرا... قهرمان قصه را هم عشق ترسو می کند آخرش رسوای عالم می کند عشقت مرا... آخرش این شعرها دست مرا رو می کند #طاهره_اباذری_هریس 🍂☕️🍂

خیلی «دلم برای خودم تنگ می‌شود» وقتی میانِ «عقل و دلم جنگ می‌شود» یک سو طنابِ حادثه‌ها می‌کشد مرا آن سو حضورِ گرمِ تو پُر رنگ می‌شود گاهی برای گفتنِ یک «دوست دارمت» انگار طولِ فاصله، فرسنگ می‌شود در چهره‌ام که از رُخِ نازِ تو دور باد تلفیقِ اشک و گریه، نماهنگ می‌شود یک مدّتی است شیشۂ اشعارِ ساده‌ام وقتِ بروز، همدمِ یک سنگ می‌شود سنگی که پیشِ پایِ امیدم گذاشتند با قصّه‌ای که مایۂ نیرنگ می‌شود گاهی چه سخت می‌شود ابرازِ دردها زیرا کُمیتِ حرف زدن، لنگ می‌شود حتماً به نامِ خویش بچسبان نشانِ دوست چون نامِ بی‌نشان سببِ ننگ می‌شود فهمیدم از معانیِ اشعارِ عاشقان دنیا برای اهلِ وفا، تنگ می‌شود. #حسینعلی_زارعی

امشب به قصه ی دل من گوش می کنی فردا مرا چو قصه فراموش می کنی این در همیشه در صدف روزگار نیست می گویمت ولی توکجا گوش می کنی دستم نمی رسد که در آغوش گیرمت ای ماه با که دست در آغوش می کنی در ساغر تو چیست که با جرعه ی نخست هشیار و مست را همه مدهوش می کنی می جوش می زند به دل خم بیا ببین یادی اگر ز خون سیاووش می کنی گر گوش می کنی سخنی خوش بگویمت بهتر ز گوهری که تو در گوش می کنی جام جهان ز خون دل عاشقان پر است حرمت نگاه دار اگرش نوش می کنی سایه چو شمع شعله در افکنده ای به جمع زین داستان که با لب خاموش می کنی... #هوشنگ_ابتهاج ♥

می‌جویمت به نام و نشانی که نیستی دیرآشنای من ، تو همانی، که نیستی نزدیک‌تر ز تو به توام این عجب که تو دور از منی و خویش ندانی که نیستی می‌جویمت به باغ خیال و گمان و وهم در کوچه‌های دل، به گمانی که نیستی شبگرد کوچه‌های خیالم، به جستجو آیم به آن محل و نشانی، که نیستی طبع غزل سرایی من، لال می‌شود در بین واژه‌ها و بیانی، که نیستی سرشارم از خیال سرودن، اگرچه باز تو باعث همین هیجانی، که نیستی احوال من نپرس، که اقرار می‌کنم حالم بد است، مثل زمانی که نیستی #قیصر_امین_پور

عشق من طرح چلیپایی است، تصویرش کنید سرنوشت من معمایی است، تفسیرش کنید خواب آوار و دوار و دار، یک‌جا دیده‌ام عمر من آشفته رویایی است، تعبیرش کنید در هم آمیزید عشق و مرگ را در کاسه‌یی جوهری سازید و آن گه، نام تقدیرش کنید دل که با صد رشته‌ی جادو نمی‌گیرد قرار تاری از گیسوی او آرید و زنجیرش کنید عمر من در شب نشست و عشق من در مه شکست قصه‌ام این است و جز این نیست، تحریرش کنید این سحر گه نیست، ایمان در امان دارید از او این شب است ای عاشقان صبح، تکفیرش کنید کاسه‌ی خورشید روشن نیست این تشت لجن جا به جا در چاه ویل شب، سرازیرش کنید منتظر مانید با آیینه‌ها در سینه‌ها چون که صبح راستین رخشید، تکثیرش کنید #حسین_منزوی

«از هم آغوشی تو» در بغل خواب و خیال تا مُجاور شدن ِ خاطره و فرض ِ محال عشق وقتی بشود یک طرفه خواهی دید تو و یک عمر ندامت، تو و یک عمر سوال من همانم که به شوق تو به پرواز رسید گرچه پرواز نمی شد بخدا بی پر و بال می زدی سنگ به زخم ِ دل و یک کوه ِ غرور سنگ بر زخم چه باشد؟ تَرَکی روی سُفال ! تا نمک سوز شود، زخم دلت می فهمی .... تاب شلّاق ندارد، بدن ِ نرم ِ غزال ! دل من چیست برای تو؟ بگو، راحت باش! آفتابی ست که آرام رَود رو به زوال؟ صبر کن! حق بده_دیوانه شدن_نیست بعید وقتی از دوری عشقت، بشوی مالامال ... #سارا_صابر