. #استاد_قرائتی ♨️شوخی هم نداریم... 🔥 رابطه‌ی دختر و پسر حرام است. شوخی هم نداريم، بله بچه‌ها كه با هم رابطه دارند، مي‌خواهند بازی كنند، تاجرها هم كه با هم رفیق می‌شوند، می‌خواهند تجارت کنند. دختر و پسر جوان چه رابطه‌ای دارند جز اینکه می‌خواهند خوش باشند؟! 🔥 یا ساعت اول گناه می‌کنند، یا اگر دختر، دختر سلمان باشد،‌ پسر هم پسر ابی‌ذر، ممکن است یک هفته، دو هفته، نیتشان سالم باشد. 🔥 اميرالمؤمنين (علیه السلام) فرمود من به زن جوان سلام نمی‌كنم، برای اينكه می‌ترسم جواب سلامش دل علی را تكان بدهد، آن وقت شما می‌خواهيد دو ساعت با هم بنشينيد و گپ بزنيد ... #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

. 📌 اصحاب کهف وقتی از خواب چند صد ساله بیدار شدن... 👈 با این شرایط، مسئولین محترم برای پرداخت وام ازدواج اما و اگر هم می کنند. #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #آداب_همسرداری #مهارت_زندگی من متولد ۷۲ هستم و فرزند اول خانواده و دختر اول، خانواده ام خیلی دیر بچه دار شدن و من زندگی ام رو کنار مادر خوانده ام گذرانده ام. پدرم از زن اولش بچه دار نشده و بعد زن دوم گرفته و من و خواهرهام هستیم. از کودکی عاشق درس و مدرسه بودم و تنها دلگرمی منم مدرسه و دوستانم بودن. دوران جوانی و نوجوانی و اوایل دانشجویی اصلا به ازدواج فکر نمیکردم. خیلی چیزها باعث شده بود که منم از ازدواج خوشم نیاید و به آن فکر نکنم، مثلا یکی از موارد در دبیرستان و دانشگاه معلمان و استادانی را داشتیم که میگفتن هر کی درس نمیخونه شوهر کنه، بره کنج خونه بنشینه، بچه داری کنه و کهنه بشوره و این حرفا خیلی تاثیر می‌گذاشت که ازدواج خوب نیست و دیدن افرادی که ازدواج کردن و طلاق گرفتن مواردی بود که باعث شده بود انگیزه و رغبتی به ازدواج در اوایل دوران جوانی نداشته باشم. خواهرم که دوسال از من کوچکتر بود، زودتر از من ازدواج کرد و رفت سر زندگی خودش، و بعد از اون اصرار خانواده زیاد شد که منم ازدواج کنم، خواستگاران خیلی خوب و زیادی داشتم که از سر غرور و منیت ایراد میگرفتم و رد میکردم، خود بزرگ بینی عجیبی در من به وجود آمده بود. در سن ۲۷ سالگی با یکی از اقوام که به صورت سنتی خواستگاری آمده بود، عقد کردم. عقد من خیلی برای خانواده و دوستان و فامیل خوشحال کننده بود که بلاخره منم تونستم مردی را برای زندگی ام انتخاب و ازدواج کنم،ولی متاسفانه در دوران عقد به علت بی سیاستی های من و بی مدیریتی من و خیلی دخالت ها مشکلاتی به وجود آمد که باعث شد نامزدم از من دلسرد بشه و این دلسردی تا به امروز ادامه دارد، مثلا من هیچ وقت به همسرم اقتدار نمیدادم اوایل، هی گیر میدادم به هدیه هایی که می‌خرید، یا اینکه چرا دیر میاد، چرا زنگ نمیزنی زود زود و... اونم بعد از یک سال گفت اصلا من با اخلاق های تو نمیتونم زندگی کنم، ما از مرداد ماه ۹۹ تا الان نامزد هستیم و نتونستیم عروسی کنیم و تشکیل زندگی بدیم و یا طلاق بگیریم و هرکدام پی زندگی خودمان برویم و این دوران خیلی به من سخت گذشته، درسته که من مادر نیستم و تجربه فرزند آوری ندارم که بیام و شریک بشم، ولی خواندن تجارب این کانال که سه ماهه عضو هستم خیلی به من کمک کرده با دیدن تجربه های افرادی که با ساده ترین چیزها در اوج جوانی، یک زندگی خوب و پر از عشق رو شروع کردن. من پنج شش سال بود فقط اینستاگرام نگاه می کردم وکتاب های قانون جذب و موفقیت، اینستا همیشه بلاگرها ظاهر زندگی خودشون رو میگذاشتن و من با باطن زندگی خودم مقایسه میکردم، و کتاب های قانون جذب که همیشه میگفت تو لایق بهترین ها هستی، تو لایق بهترین همسر هستی،میتونی دور دنیا را بگردی در کنار بهترین همسر،این موارد خیلی خیلی روی من تاثیر گذاشت و باعث شد که زندگی ام رو بگذارم بر پایه مقایسه و از داشته هام لذت نبرم و دلخوش نباشم و خیلی خیلی از زن واقعی فاصله گرفتم و ایمانم بسیار ضعیف شد. تمرکزم فقط روی مادیات و مقایسه بود. الان که نزدیک ۳۲ سال سن دارم، تازه اشتباهات خودم را فهمیدم، که تنها ایمان قوی اراده ی درست است که با توکل بر خدا به انسان کمک میکنه، انسان بدون خدا هیچ است، نه اینکه لایق بهترین ها باشد با قانون جذب... ازدواج و فرزندآوری رنج مقدسی هست که خدا به انسان میدهد برای ساخته شدنش و خیلی در رشد و رضایت مندی رسیدن انسان تاثیر دارد با تمام سختی هاش و دستاوردهای مادی و معنوی فراوانی به همراه دارد. اگر تجربه ی من براتون مفید بود یک صلوات برای سلامتی امام زمان بفرستین تا با کمک آقا از مشکل منم گره گشایی شود. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۴ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #تحصیل #اشتغال متولد سال ۷۰ هستم، سال ۹۲ عقد کردم و سال ۹۳ عروسی کردم. با همسرم از قبل آشنایی داشتیم و همسایه ی روبه رویی خونه مون بودن، جالب این که همزمان یه دانشگاه قبول شدیم، ایشون رشته‌ی فوریت های پزشکی و من هم رشته ی پرستاری. درس همسرم دو ساله تموم شد و همین که طرحش رو شروع کرد اومد خواستگاری، خدا خواست و قسمت هم شدیم، بعد از تموم کردن درسم، عروسی گرفتیم و یه خونه ی کوچیک اجاره کردیم و زندگیمونو شروع کردیم. من طرحم رو تو یه بیمارستان شروع کردم و با همه ی سختیش عاشق کارم هستم، چون همسرم برای کارش که تو پایگاه جاده ای بود در رفت و آمد بود و ماشین نداشتیم با یه مقدار وام و کادو هایی که از عروسی مون گرفته بودیم و فروختن سرویس طلام یه ماشین پراید خریدیم. شش ماه از زندگی مشترکمون می گذشت که متوجه شدم باردارم، اصلا انتظارشو نداشتم، درگیر کار بودم و چون طرحی بودم شیفتهای کاریم زیاد بود، زمانی که این موضوع رو متوجه شدم همسرم که تو کار فرهنگی و بسیج بود با دانشجوهای علوم پزشکی رفته بود راهیان نور، زنگ زدم و با کلی گریه خبر رو بهش دادم، تعجب میکرد من اینقدر ناراحتم، چون بر عکس من خیلی خوشحال شد. علت اصلی ناراحتیم این بود که خواهر بزرگترم درگیر نازایی بود و من دوست نداشتم قبل از خواهرم باردار بشم، و تا چهار ماهگی بارداریمو از همه پنهون کردم، ولی خواهرم که این موضوع رو متوجه شد کلی باهام حرف زد که نباید اینطوری فکر کنی و باید زندگی خودت رو داشته باشی و برای ما هم خدا بزرگه. خدارو شکر بارداری خوبی داشتم و سال ۱۳۹۴ پسرم به دنیا اومد، خواهرم هم به لطف خدا دو سال بعدش صاحب بچه شد، گذشت و من و همسرم هر دو ادامه تحصیل دادیم، همسرم کارشناسی و من کارشناسی ارشد، دانشجوی ارشد بودم که همسرم اصرار داشت بچه دوم بیاریم اما من میگفتم باید پایان نامم رو دفاع کنم بعد، اما دیگه حرف همسر رو قبول کردم و به لطف خدا زمان دفاع پایان نامم شش ماهه باردار بودم و دخترم سال ۱۴۰۰ به دنیا اومد، بعد از به دنیا اومدن دخترم تونستیم خونه بخریم. من اون زمان به بچه ی بعدی فکر نمیکردم و میگفتم دو تا کافیه، اطرافیان و خانواده ی خودم و همسرم هم همین اعتقاد رو داشتن، تا اینکه اواخر اسفند سال ۱۴۰۰ که دخترم ۸ ماهه و پسرم ۶ ساله بود با یک سری از دوستان خانوادگی که اون ها هم از اعضای علوم پزشکی و خانواده های مذهبی بودن رفتیم سفر راهیان نور، و سال تحویل شلمچه بودیم، این سفر به نظر خودم نقطه ی عطف زندگی من بود و حال و هوای این سفر و تحولی که در من رخ داد باعث شد اعتقاداتم قوی تر بشه. من از زمان دبیرستان چادری بودم اما بعد ها مانتویی شدم و بهونه ام هم این بود که با بچه سخته، اما این سفر معنوی خیلی برای من برکت داشت و به شهدا قول دادم که دیگه هیچ وقت چادرم رو زمین نذارم و شهدا هم در عوض هدیه ای به من دادن و من اونجا برات کربلامو گرفتم، همسرم هر سال اربعین میرفت کربلا و کار درمانی میکرد. اما من هیچ وقت قسمتم نشده بود و دلی هم نخواسته بودم، اما سال تحویل تو شلمچه دلی خواستم و اربعین ۱۴۰۱ به همراه همسرم و بچه هام راهی کربلا شدیم. همه میگفتن هوا گرمه بچه ها تلف میشن بذارید یه موقع خلوت برید اما من دیگه از طرف شهدا برات گرفته بودم و دلم قرص بود، با وجود دوتا بچه تو نجف و کربلا توی موکب های درمانیش به مدت ده روز خدمت رسانی کردیم، و خیلی لذت بخش بود. بعد از اون تغییری که در من اتفاق افتاده بود و عشق به رهبری و امام زمان تصمیم گرفتم من هم تو راه فرزند آوری تلاش کنم و با وجود حرف و حدیث ها و مخالفت خانواده ها و همین طور طعنه ها و کنایه های همکارام سال ۱۴۰۳ فرزند سومم رو به دنیا آوردم، خیلی خوشحالم که قدم تو این راه گذاشتم و همسرم هم باهام همراهه، و اینکه فاصله سنی دخترام کمتره و یه مدت بعد همبازی های خوبی میشن همیشه با خودم میگم کاش بین پسر و دخترم هم کمتر فاصله می ذاشتم، چون سر کار میرفتم، بچه هام رو پیش مادر همسرم میذاشتم، خدا خیرشون بده، خیلی کمک حالم بودن، اما یه کم که دختر اولم بزرگ شد تصمیم گرفتیم برنامه ی کاریمونو طوری بچینیم که خودمون بچه ها رو نگه داریم، الان هم که دختر دومم شش ماهشه و مرخصی زایمان هستم به امید خدا بعد از اینکه برم سر کار بچه ها رو با همسرم خودمون نگه میداریم. الان هم تصمیم دارم آزمون دکترا شرکت کنم و همسرم هم دانشجوی ارشد هستن، به برکت وجود بچه ها آدم پیشرفت می‌کنه و تو زندگی منظم میشه. از خدا می خوام به هر کسی که دلش بچه می خواد فرزند سالم و صالح بده و به من هم توان و شهامتشو بده که فرزندان بیشتری بیارم و سرباز امام زمان بارشون بیارم، انشالله "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۵ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #سختیهای_زندگی #مشیت_الهی #قدردان_همسرم_هستم بنده متولد ۱۳۷۶ هستم و در یک خانواده ی ۴نفره بدنیا اومدم. فرزند اول خانواده بودم. سال ۹۴ با دنیای طلبگی آشنا شدم و وارد حوزه شدم. سال سوم حوزه بودم که جناب همسر اومدن خواستگاری، ایشون طلبه بودند و من دوست داشتم با یک طلبه ازدواج کنم. اینکه اولین جلسه مهرشون به دلم نشست چون شناختی نداشتیم و یکی از فامیل معرفی کرده بودند با تحقیق جواب مثبت را دادیم. اواخر سال ۹۶ عقد کردیم و با سختیهای دوران عقد که دوری از همسر بود، سپری شد. ۶ماه بعد، یک عروسی ساده گرفتیم درحدی که نه آرایشگاه رفتم نه آتلیه و... ولی همسرم مرد خوبی هستند و تمام سختی‌ها با وجود محبت شون از بین میره درسته توی زندگی سختی کشیدیم ولی خوشحال بودیم که خودمون زندگیمون را ساختیم. بعد از ازدواج چون خیلی بچه دوست داشتیم، باردار شدم دوقلو، خیلی خوشحال بودیم اسم هاشونم انتخاب کرده بودیم آقا محمد حسین و آقامحمد حسن، ولی دست تقدیر جور دیگری رقم زد و دوتاپسر عزیزم رو تو یه شب سرد از دست دادم توی ۲۶ هفته، بعدش پیگیر شدم که چرا این اتفاق افتاد که گفتند دلیلی نداشته. من حال روحیم بد شده بود ولی همسرم سعی می کرد که خودش را محکم بگیره و برام کتابی گرفت که نوشته بود ثواب از دست دادن بچه که خیلی منو دلگرم کرد. بعداز ۶ماه مجدد تصمیم به فرزندآوری گرفتیم. اما هرماه هیچ خبری نبود. گاهی وقتها دوره ام عقب می‌افتاد که باکلی ذوق و شوق بی بی چک می‌گرفتیم ولی منفی بود. دکتر رفتن ها شروع شد و تحت درمان قرار گرفتم. بازهم خبری از بارداری نبود تا اینکه حرف و حدیثها شروع شد و داغی بود بردل من خیلی با خودم گریه میکردم که من دیگه بچه دار نمیشم. بعدش دکترم گفت برو یه دوره ی دوماهه استراحت کن و به بارداری فکرنکن بعدش بیا دوباره درمان را شروع کنیم. رفتن من همانا، دوره ام عقب افتاد ولی توجه نکردم. گفتم مثل دفعات قبله چرا الکی خوشحال بشم، دیدم دوماه گذشت، رفتم آزمایش دادم ولی برای گرفتن جواب نرفتم. بعد ازچند روز برگه را دادم به همسرم که بره بگیره، همسرم خوشحال اومدن و گفتن بارداری. من شوکه شده بودم خدایا حکمتت را شکر دقیقا ماهی که دارو استفاده نکرده بودم باردار شدم. بارداری بشدت سخت با ویارهای شدید بالاخره گذشت و هفته ۴۰ رفتم برای زایمان ولی بچه دنیا نمیومد و بعد از چند ساعت درد کشیدن راهی اتاق عمل شدم و پسر قشنگم سال ۱۴۰۱ دنیا اومد. اسمش را محمدهادی گذاشتیم چون ولادت امام هادی دنیا اومده بود. بعدش پسرم کولیک شدید داشت تا۶ماه گریه می‌کرد، خیلی اذیت شدیم. فرزند دوم رو با وجود سختیهایی که سر پسرم کشیدم، تصمیم گرفتم که بیارم و تصورمون این بود که حداقل ۳سال طول می‌کشه ولی در عین ناباوری به ۶ماه نکشیده باردار شدم. با بچه کوچیک و ویار سخت و استراحت مطلق و در غربت بودن، تنها کسی که کنارم بود همسرم بود. در هفته‌ی ۳۴ بیمارستان بستری شدم. آمپول ریه زدن ولی خدا را شکر دخترم دنیا نیومد چون اگه دنیا میومد باید میرفت دستگاه، ۳۶هفته بالاخره هدی خانوم بدنیا اومد، یه دختر آروم و زیبا که برکت خونه مونه من همیشه خدا را بخاطر وجود همسرخوب و همدم و بچه هام شکر میکنم. خدایا بابت همه ی خوبیهات ازت ممنونم. عاشقتم❤️❤️❤️❤️ "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۶ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی #قسمت_اول من متولد آخرای سال ۷۷ هستم. تک دختر خونه، پدرم روحانی هستن و مادرم در یک برهه ای کارمند و در حال حاضر خانه دار هستند. تا وقتی من یکی دو سالم بشه کارمند بودن و به خاطر من که نیاز به رسیدگی داشتم خانه داری رو صلاح زندگی شون دید و من همچنان تک و تنها بدون هیچ خواهر یا برادری. تو تنهایی خودم به دختر عموم که هم سن من بود و یه داداش بزرگتر از خودش داشت، با حسرت به بازی کردند و دعوا کردناشون نگاه میکردم با عروسکم تنهایی خاله بازی می‌کردم. گذشت تا به کلاس اول ابتدایی رفتم و ۸ سالم شد، پدرومادرم از رفتارام فهمیدن چقدر گوشه گیر وتنهام و تو دومین ماه بهار، داداش کوچولوی من دنیا اومد و من خیلی وقتا به پدرمادرم اصرار میکردم که جای داداشمو شبا پیش من بندازن، خودم از اون مراقبت میکنم و دیدن که من اصلا حسادت نمیکنم تازه کمک حال مادرمم هستم. بعضی وقتا دستای کوچک داداشمو می‌گرفتم کنار گوشش درد دل میکردم. یادمه وقتی دنیا اومد، رفتم سبد اسباب بازیامو آوردم به مامانم گفتم توروخدا نی نی رو بذار زمین باهم بازی کنیم. اینقدر ذوق داشتم زودتر بزرگ بشه تا باهم دوتایی بدوبدو کنیم. وقتی داداشم دوماهه بود و من کلاس اولمو تموم کردم به خاطر یک سری مسائل از خونه پدر بزرگم که حالا ما و عموم اونجا زندگی میکردیم اسباب کشی کردیم و رفتیم تو یکی از شهرستانهای اطراف پایتخت کنار خانواده خاله م زمینی که از قدیم خریده بودیم رو ساختیم و ساکن شدیم. من و داداشم هر موقع که پدرمادرم بیرون بودن، می‌رفتیم خونه خالم که ۵تا بچه بزرگ داشت اونا باهاشون بازی میکردن و دخترای بزرگ خالم به درسای منو آخرین برادرشون که همسن من بودن میرسیدن ۴ سال اونجا زندگی کردیم با وجود تمام سختی ها و نداری ها کنار هم خوش بودیم و بعداً همینطور چند دفعه ای محل سکونت مون تغییر می‌دادیم و من هر موقع میخواستم به مدرسه جدید و همکلاسیای جدیدم عادت کنم باید از اون محل می‌رفتیم. گذشت تا پانزده شانزده ساله شدم. هر از چند گاهی زمزمه خواستگار شنیده میشد اما پدر مادرم همه رو رد میکردن، معتقد بودن من هنوز بچه ام و وقت ازدواجم نیست و درکی از ازدواج نداشتم راستم میگفتن، مهم ترین دغدغه من این بود که کی تعطیلی عید یا تابستون میشه تا من کتابهای غیر درسی تو کتابخونه اتاقمو با خیال راحت بخونم یا تمام پول توجیبیامو جمع کنم، عروسک بخرم برا عروسکام با اضافه پارچه ها، لباس محلی درست کنم. تا اینکه هجده ساله شدم و نیاز به ازدواج رو در خودم حس میکردم ولی از سر شرم و حیا جرأت گفتنشو به پدرمادرم نداشتم. خودم رو اینقدر مشغول فعالیت های مختلف مثل مسجد رفتن و هیئت رفتن و کارهای هنری، درسای مدرسه و کنکور و دانشگاهی که دوست نداشتم برم، میکردم که وقت فکر کردن به همچین موضوعی رو باید به وقت قبل خواب موکول میکردم. نوزده سالم بود علی رغم مخالفت های پدرومادر و اقوامم رفتم حوزه و دانشگاه نرفتم و یک سال خونه نشین شدم تا مادرم راضی بشه من حوزه برم. بماند که انقدر برخی اقوام ناجوانمردانه صحبتهایی می‌کردند که قلب آدم غصه دار میشد. از سال اول حوزه ام باب خواستگار و ازدواج تو خونه ما باز شد و هر از چند وقتی یکبار کسی با منزل ما یا تلفن مادرم وگاهی با پدرم من باب این قضیه تماس میگرفتن و اغلب اونها به خاطر نوع شخصیت من،منو رد میکردن یا میگفتن استخاره کردیم بد اومد و... گاهی هم من از اونها خوشم نمیومد رد میکردم. تا اینکه کرونا اومد و درس ها مجازی شد سال سوم رو تموم و وارد سال چهارم شده بودم و دیگه واقعا از تمام حرفا و حدیثای دیگران مبنی بر اینکه چرا خواستگارامو فراری میدم، خسته شده بودم. ماه محرم اون سال اینقدر با امام حسین درد ودل کردم که بعد از اتمام ایام عزاداری همسرم از طریق یکی از دوستانشون معرفی میشن به یک گروه واسطه گری و با فرم چند دخترخانم همسان گزینی میشن که شرایط اونها با معیار های همسرم مطابقت نداشت و بنده رو معرفی میکنن دفعه اول که فرم مشخصات منو خواندن منوهم رد کردن ولی بعد یه ماه پیگیر فرم من میشن درخواست آشنایی میدن که شماره خانوادم رو بگیرن برای دیدار اولیه صحبتهای اولیه. روزی که مادر همسرم تماس میگیرن تا قرار ملاقات بگذارند ما تو ماشین درحال رفتن به عروسی پسر عموم بودیم، که خارج از تهران بود. هواهم خیلی سرد، روز جمعه قرار شد بعداز ظهر بیان مادر و پدر و برادرم رفته بودن مراسم چهلم یکی از اقوام مادرم و من تنها تو خونه تمام کارهای پذیرایی و تمیزکاری رو انجام دادم یک ربع قبل از رسیدن مهمانها پدرومادرم اومدن و سریع لباس ختمشون عوض کردن. در کل جلسه خواستگاری ما بیست دقیقه فقط صحبت کردیم اونم با کلی خجالت و همون جلسه اول مادر همسرم جواب بله رو ازم گرفتن ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۶ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی #فرزندآوری #معرفی_پزشک #قسمت_دوم جلسه دوم کل خانوادشونم اومدن و تاریخ عقدوعروسی و مقدار مهریه و لیست وسایل و... رو تعیین کردن بزرگترها و جلسه سوم که هفته بعدش بود ما محرم هم شدیم و بعد یک ماه روز ولادت حضرت زینب سلام الله علیها رسماً و شرعا زن و شوهر شدیم زیر بیرق امام حسین و حضرت زینب. محل عقدمون یه حسینیه بود که من و چندتا از دوستام، خادم این هیئت بودیم و بخشی از این حسینیه رو مزین کرده بودن به موکتها و فرشهای حرم امام حسین و اسامی اهلبیت و خنچه عقد ما پرچم حضرت زینب بود. موقع بله گفتن من به جای آهنگ و ترانه صدای اذان پخش کردن و بعد هم مولودی حضرت زینب و اینقدر حال معنوی داشت مراسم عقدم که پرچم گنبد آقا امام حسین وارد سالن شد و تمام مهمانها دراثر اون حال خوش بسیار معنوی منقلب و متحول شده بودن. خودمم پرچم گنبد آقا امام حسین رو به صورت گرفتم و فقط اشک ریختم. خدا رو شکر شروع زندگیم با نام ویاد اهل‌بیت بود و بعد از مراسم همه به خونه پدرم رفتن برا شام و تمام و بعد چهارماه به شصت نفر پدر همسرم داخل منزل پدرم ولیمه دادن و ما فرداش به مشهد رفتیم. تو تمام خریدای جهیزیم سعیم بر خرید اجناس ایرانی بود. که خیلی با مادرم و دیگران چالش ها داشتیم اما با حفظ و رعایت حرمت بزرگترها. خیلی از تشریفات بی خود و نالازم رو حذف کردیم. سرویس طلا خریدیم که بعدها برای خرید ماشین به همسرم دادمشون . زندگیمون شروع شد. یک سال گذشت و دیدیم خوشی و خوشبختی هست با تمام اتفاقات و چالشهایی که از زمان نامزدیمون وجود داشت به خاطر متفاوت بودن سبک زندگیمون ولی دست به دست هم دادیم کنار هم موندیم و این چالشها به اتمام رسید و دیدیم که انگار چیزی کمه تو زندگیمون، همه بهمون یادآور میشدن که‌ پس کی بچه‌دار می‌شید، خسته نشدید این همه تنهایی کشیدید؟ حالا سوای حرف مردم از اینکه حالا سنم بیست و چهار سال گذشته و نکنه بچه دار نشم و نکنه ها و دلشوره های بسیاری که شبها تا نصف شب مغزمو به کار میگرفتن خواب از چشمم رخت برمیبست بالاخره برای بچه دار شدن سپردیم به خدا توکل کردیم و ترس رو کنار گذاشتیم و تمام آداب اسلامی رو رعایت کردیم. بعد از دوماه بعد از دهه اول محرم تست بارداریم مثبت شد. من حالا وارد یه چالش جدید شده بودم چهار دفعه دکتر عوض کردم تا اینکه وقتی چهار ماهه باردار بودم آزمایش چکاب کامل دادم با دستور دکتر و معلوم شد که دیابت بارداری دارم. وقتی پیش یه دکتر دیگه رفتم گفتن اگه کنترل نشه منجر به خطر مرده زایی جنین و نارس به دنیا اومدن و درشتی بیش از حد جنین و خفگی و...میشه، باید خودت بستری بشی تحت کنترل باشی و... برام انسولین تجویز کردن من تمام وجودم رو ترس گرفته بود و از درون فروریخته بودم. با دستگاه قند خون مدام قندمو کنترل میکردم تو سه وعده، قرص می‌خوردم تا اینکه از یکی از کانال ها یا اینترنت با خانم دکتر موید محسنی آشنا شدم، رفتم پیششون و چقدر بامهر ومحبت و آرامش کل دوران بارداری مو تحت نظرشون سپری کردم ولی وقتی که میرفتم سونو گرافی هربار از شب قبلش اشک چشمم جاری بود که فردا نوبت سونو دارم. مسئول بداخلاقش حالا جای اینکه با خوش رفتاری وجود بچمو نشونم بده میخواد یه عیب بیخود رو بچم بگذاره یه بار سر غربالگری که دوست نداشتم خودم بیخود درگیر استرس های نابه جا کنم، یه بار سر کم تحرکی بچم. خب بچه من همیشه نصف شبا جنب و جوش داشت و بعد ساعت ده دوازده صبح ساعت نه صبح خواب بوده حرکت نکرده برام سونو آن است تی نوشتن و رفتم مطب دکترم و دکترم وقتی سونو رو دید گفت این بچه که درحال جنب وجوشه کی گفته بی تحرکی! برو دخترم، نگران نباش برو استراحت کن تا موعد زایمان و من خیالم راحت شد. خوش و خرم اومدم خونه کارهای آخر خونه تکونی رو انجام دادم روز اول فروردین دم سال تحویل پسرک شیطونم عجله داشت واسه اومدن تو بغل مامانش هم کیسه آبشو زده بود پاره کرده بود و هم کار خرابی (مکونیوم) دفع کرده بود، من سزارین اورژانسی شدم. اذیت شدنم فقط تا بیست روز بود بعد هشت روز بعد زایمانم که دیگه مادرم رفت خودم کارامو میکردم و همسرم و خانواده همسرم خیلی کمک حالم بودن مثلاً من تا همین پنج ماهگیش می ترسیدم حمومش ببرم یا مادرشوهرم حمومش میبرد بچه رو یا شوهرم، بعد با ترسم غلبه کردم الان دیگه خودم میبرمش حمام .و الان پسر کوچولوی من تازه شش ماهگیش تموم شده. امیدوارم خدا به همه عزیزانی که منتظرن تا وجود فرشته کوچولوی خدا خونه شون نورانی کنه یه جین ازاین فرشته ها بهشون کادو بده.الهی آمین "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۷ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #حرف_مردم #سختیهای_زندگی #جنسیت_فرزند #رزاقیت_خداوند من در خانواده ای به دنیا امدم که تک فرزند هستم و در سن کودکی پدرم رو از دست دادم. برای همین دیدم تنهایی چقدر سخته همیشه به همسرم میگفتم من بچه زیاد میخوام که پشت و پناه هم باشن. در سن ۱۴ سالگی ازدواج کردیم. سه ماه عقد بودیم و بعد از سه ماه یه عروسی کوچیک گرفتیم. بخاطر کار همسرم که کار آزاد داشتن امدیم شهر دیگه و غریب بودیم. منو همسرم هر دو عاشق بچه بودیم. خدا خواست و بعد سه ماه باردار شدم. اولین بچه ما یک هفته به عید نوروز دنیا آمد یه دختر قشنگ و آروم. خداروشکر من ۱۶ سالم بود که مادر شده بودم خیلی روزای قشنگی بود. دخترم سه ساله بود که به فکر بچه دوم افتادیم. متاسفانه یک سال گذشت و باردار نشدم و رفتم دکتر چند ماهی دارو استفاده کردم و خدارو شکر که باردار شدم برای بار دوم، چقدر بارداری بدی داشتم، ویار شدید و کمر درد، شوهرم اصلا کمکم نبودن در هیچ کاری، کمی هم عصبی هستن، دست خودشونم نیست بنده خدا... ۲۲ بهمن دختر قشنگم دنیا آمد، از اونجایی که این دخترم خیلی گریه میکردن و منم غریب بودم و هیچ دست کمی نداشتم و مستأجر بودیم، حرف اطرافیان شروع شد که چه خبر هی بچه میاری وضع مالی تونم خرابه... اینم بگم که موقع ما درست همون زمانی بود که میگفتن زندگی بهتر بچه کمتر، بچه فقط یکی... خلاصه دختر دومی ما ۵ سال بود که دیدم حالم خوب نیست بچه ها رو برداشتم رفتم ازمایش دادم. خدا هر جور که بدونه به صلاحتونه درست میکنه، جواب آزمایش مثبت شد. دنیا روی سرم خراب شد اینقدر گریه کردم که دیگه نمیتونستم صحبت کنم. خدا منو ببخشه البته بیشتر از حرف اطرافیان میترسیدم. تا چند ماه به هیچ کس نمیگفتم تا اینکه ۲۳ شهریور دختر قشنگم دنیا آمد، یه دختر تپل و لپ گلی که نگم چقدر این بچه قشنگ بود. من که ته دلم خوشحال که سه تا دست گل دارم ولی چونکه بارداری با استرس داشتم بچه شب و روز گریه می‌کرد. حتی یه ماشین گرفتیم ببریم بچه رو متخصص ببینه، اینقدر توی ماشین گریه کرد که راننده ما رو پیاده کرد، گفت فقط برین پایین، دیوانه شدم از گریه بچه. رفتیم دکتر بعد چکاپ دکتر گفت بچه شما زیادی زرنگه وگرنه سالمه خداروشکر دختر قشنگم تا یک سالگی همیشه گریه میکرد. دخترم یک سال و نیم بود که داشتم لباس میشستم که یکی از همسایه ها امد خونه و گفتن دیشب خواب دیدم بارداری، لبخندی زدم گفتم نه بابا بچم کوچیک واقعا باورم نمیشد، آخه چطور ممکن بود؟ بله کم کم دیدم بچه شیر نمیخوره، بهانه گیر شده، رفتم آزمایش بارداری و مثبت بودم. من اصلا باورم نمیشد، حرف مردم، موقعیت مالی داغون، نه خونه نه ماشین، شهر غریب، خدایا چیکار کنم. داغون داغون بودم. خدا مارو ببخشه چقدر شیطانی فکر کردیم. رفتیم دکتر شوهرم گفت سقطش کنیم. دکتر گفت باید برین سونوگرافی ببینم چند وقتشه دقیقا که آمپول بزنم. ما رفتیم سونوگرافی گفتن ۴۵ روزه قلبش شکر خدا مثل ساعت کار میکرد بچه ام. نگران در مونده، حتی یک نفر نداشتم باهاش درد دل کنم نه خواهر نه برادر، بی پناه بی پناه... نزدیک اذان ظهر بود رسیدیم خونه ته دلم راضی به سقط نبود. به شوهرم گفتم میشه به دفتر رهبری زنگ بزنی یه مشورتی کنی .. زنگ زدیم کلی با منو همسرم صحبت کردن که اگر این بچه از بین ببرین خدا بلا های دیگه ای سرتون میاره، خلاصه که من به شوهرم گفتم اگر خون بچه گردن میگری بریم، من که میترسم از روز قیامت با این بچه روبرو بشم. دل یک دل کردیم و خدا کمک کرد بچه رو نگه داشتیم. رفتم بهداشت برای تشکیل پرونده، کلی بامن دعوا کردن که جوجه کشی باز کردی چه خبره؟ حرف مردم و فامیل هم شروع شد که چهارتا دختر چطوری میخوای جهاز بدی؟ چطوری میخوای شکمشون سیر کنی؟ ولی من ته دلم خوشحال بودم. با اینکه غریب بودم و از نظر مال صفر بودیم. دختر چهارمم قربونش برم من، شب تولد آقا امام رضا دنیا آمد و شد ستاره خونه ما، همه چیز منو باباش... از پا قدم دختر چهارمم خونه و ماشین خریدیم، کار همسرم درست شد به لطف خدا الان به لطف خدا دختر چهارمم هم در شرف ازدواج هست. به همون خدایی که این چهارتا دختر بهم هدیه داد روزیشون اینقدر زیاده که ماهم داریم از روزی بچه ها استفاده میکنیم. حالا که بچهام بزرگ شدن و سه تاشون ازدواج کردن میگن کاش ۱۰ تا بچه میاوردین، خودم هم پشیمونم ای کاش بحرف اطرافیان گوش نمیکردم هفت هشت تا بچه میاوردم. واقعا میبینم چقدر بچهام بدرد هم میخورن و منی که واقعا حسرت خواهر و برادر به دلم موند تا آخرت... "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

⁉️ ازدواج یا ادامه تحصیل علامه طباطبایی پاسخ می دهند... ✅ درباره دخترها، ایشان معتقد بودند که ازدواج، در بالاترین درجه اهمیت قرار دارد و پس از ازدواج، امکان ادامه تحصیل هست. 📚دختر علامه،یادها و یادگار ها،ص ۵٠ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۴۸ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی من ۱۹ سالمه حدودا ۱۷ سالگی کلاس یازدهم بودم، عقد کردم و هنوز ۱۸ سالم کامل نشده بود که عروسی کردم. خودم دانش آموز بودم و همسرم سرباز هیچی نداشتیم نه خونه نه ماشین! همسرم فقط یه موتور داشت. پدر و مادرمون هم اونقدر پولدار نیستن متوسط با وجود تعجب بقیه ! مخالفتشان بخاطر سن کم من و همسرم ! نداشتن مال و اموال مخالفت میکردن حتی کم از دبیرهای مدرسه ام زخم زبون نخوردم، چون کلاس دوازدهم که بودم خونه خودم بودم، هم دانش آموز و هم یه خانم خونه دار، ولی با این حال یکبار نشد پشیمون بشم از تصمیمم! چون من خیلی اهل مطالعه هستم و قبل از ازدواجم حدودا ۱۰ تا کتاب مفید و واقعا پرکاربرد در مورد ازدواج و همسرداری مطالعه کردم، یا توی دوره های همسر داری و خانه داری(در دوران عقدم شرکت کردم) و برای درستی انتخابم رفتم پیش یه مشاوره متخصص اسلامی که من و همسرم رو راهنمایی کنه و ببینه آیا ما اصلا آمادگی ازدواج رو داریم؟؟ مهارت زندگی مشترک رو داریم؟ چه شخصیت و ویژگی هایی داریم؟؟ اخلاقیات و روحیاتمون به هم میخوره؟؟ همسرم اون موقع سرباز بودن و واقعا هیچی نداشتیم! ولی من به عینه معجزه ی خدا رو و وعده ی حقش رو به چشم دیدم که چطور واسه یه دختر ۱۷ ساله و یه پسر ۲۲ ساله زندگی رو سر و سامون داد! همسرم خیلی خوش اخلاق با ایمان و با مهارت هستن یعنی همون موقع هم من مطمئن بودم آدم باجربزه ای هست و همه کاری از دستش بر میاد! و البته ما واقعا خیلی به خدا توکل کردیم توی این دوسال! و پیشرفت و آرامشی که داریم رو واقعا از عنایت خدا میدونیم! اما حرفم با مامانایی هستش که دختر بزرگ دارن و همش میگن بچه است! از پس زندگی برنمیاد! من دهه هشتادی به شما میگم توی این دوره زمونه جوونای شما خیلی محتاج این هستن که با رعایت اصول، آگاهانه و عاقلانه ازدواج کنن!! با شریک زندگیشون تفریح برن، درس بخونن !! توی بازار بگردن! اینجوری دغدغه ی این رو نداری آخ بچم توی جامعه چیکار میکنه! میدونی بچت داره میره دانشگاه، تو ماشین با همسرشه! داره با همسرش میره کافه و سینما!! من سن تعیین نمیکنم واسه ازدواج جوونا! یکی توی ۱۵ سالگی یه بانوی فهیم و عاقل و آماده است واسه تعهد و تاهل، یکی توی سن ۳۰ سالگی هم آمادگی ازدواج رو نداره!! خلاصه میگم مامانای مهربون 🥰خیلی هوای نوجوان ها و جوان هاتون و داشته باشید و نسبت به ازدواج اونها و آماده کردن شون برای ازدواج غفلت نکنید.👌 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۰ #سختیهای_زندگی #مشیت_الهی #فرزندآوری #رزاقیت_خداوند #دوتا_کافی_نیست #ازدواج_در_وقت_نیاز من متولد سال ۷۲ هستم، دختر آخر یه خانواده پرجمعیت، تو سن ۸سالگی داداشم که کمک خرج بابام و بی نظیر بود از دست دادیم. مادم ناراحتی قلبی داشت شب روز غصه می خورد و گریه می‌کرد تا اینکه من رفتم تو سن ۹ سالگی، مادرمو از دست دادم. خونه مون سوت کور شد. خواهر برادر بزرگتر از خودم، چندتاشون ازدواج کرده بودن، بچه هاشون همسن من بودن... درسمم خوب بود اما کم کم افت کرد، مابقي خواهربرادرام بزرگ شدن، ازدواج کردن و سرسامان گرفتن، بابای بیچارم هم ۲و۳سال بعد مامانم فوت کرد. منم بزرگ شدم، دیپلم گرفتم سرکله خواستگارا پیدا شد. منم بدون هیچ درنگی با یکیشون که پسرخواهر دامادمون و پسر بزرگ خانواده بود، ازدواج کردم. همه از ازدواج من خوشحال بودیم اما هیچی نداشت، دانشجو بود و یه خونه طبقه بالای باباش که کم کم داشت می ساختش، یه عروسی کوچولو گرفتیم، رفتیم تو یکی از اتاقای خونه باباش... شکر خدا مادر شوهر و خانواده شوهرم خوب بودن، منو مثل بچه شون می دونستن، ۸ماه بعد عروسیم، متوجه شدم باردارم. رفتم آزمایش دادم دیدم مثبته، خوشحال بودیم. شوهرم همون ۲و۳روز که فهمید داره پدر میشه، نماز شکر می خوند، خودمم یه دختر نماز خون و روزه گیر بودم و هستم. ی روز صبح نمیدونیم چی شد، با مادرشوهرم و شوهرم و برادر شوهرم سوار ماشین شدیم بریم صحرا برای تفریح، دم راه تصادف کردیم. منم حافظمو برای یه مدت کوتاه از دست دادم. وقتی چشمام باز کردم دیدم خونه داداشم تو روستا بهم میگفتن یادته که عروسی کردی؟ تو بارداری؟ من همش گریه میکردم و می گفتم اگر عروسی کردم، شوهرم کو؟ زنگ میزدم به گوشیش خاموش بود. کم کم یه چیزایی یادآوری میکردن بهم، خواهر برادرام تا اینکه گذشت و حالم بهتر شد. منو بردن دکتر... دکتر گفت خانواده شوهرت و شوهرم تو تصادف فوت شدن و فقط خودت زنده موندی و بچه تو شکمت... دنیا رو سرم خراب شد، منی که باسختی و درد بزدگ شده بودم، این حقم نبود. اومدم خونه پیش پدرشوهرم زندگی می کردم. تا اینکه رفتم سونو گفتن بچه پسره و سالمه خداروشکر کم کم حالم بهتر شد. پدرشوهرم بعد از ۱ سال ازدواج کرد. منم موندم پیشش، باهاش چند بار رفتم سفر مشهد، کربلا خدارو شکر پدرشوهر خوبی بود و هست. منم بعد از ۳سال اینقدر باهام حرف زدن ک تو نه اولی هستی نه آخری، باید ازدواج کنی. جووونی تو الان۲۲سالته، حیفه بخوای زندگی جدید شروع نکنی. خلاصه منو راضی کردن و با پسرعموی شوهرم که واقعا مرد خوش اخلاق و از همه لحاظ عالی هست، ازدواج کردم و پدرشوهرم خونه طبقه بالاش که شوهرم خدا بیامرز درستش کرده بود، کاملش کرد و بهمون دادش برای زندگی... پسرم ۱۱ سالشه و یه دختر نازم دارم، کلاس دومه و الانم ۳ماهه باردارم. من همیشه پیام های کانال می خونم و میگم من تنها فقط سختی نکشیدم تا به اینجا رسیدم، انشاالله کسی سختی نبینه. از همه عزیزان که سرنوشت منو می خونن خواهش میکنم برا شادی روح همه عزیزان خفته در خاک خصوص عزیزان من صلوات بفرستن. واقعا جا داره که تشکر کنم از عزیزانی که این کانال رو تشکیل دادن. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#استاد_قرائتی 📌بی عیب که نمی شود... این کلام برای مرحوم دکتر بهشتی شهید مظلوم است، فرمود روی کره زمین دنبال فرشته نگردید، حدیث هم داریم، حدیث داریم اگر می‌خواهی رفیقی پیدا کنی که خوبِ خوبِ خوبِ خوبِ خوبِ خوبِ خوب باشد تا آخر عمر بی رفیق می‌مانی، چون هر کسی یک اشکالی ممکن است داشته باشد. بعضی از جوان‌ها می‌خواهند دنبال یک دختری بگردند که بسیار عالی باشد، می بینید سی و هفت سالش است هنوز پیدا نکرده، بابا همین دخترهایی که هستند، همین پسرهایی که هستند با یک خورده کم و زیاد، حالا جمع و تفریق کن، آن که یک خورده عیبش کمتر است برو سراغش. بی‌عیب که نمی‌شود. 🌐 درس‌هایی از قران - ۲۳ /۹ /۱۳۸۵ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی کانال«دوتا کافی نیست» http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#استاد_عباسی_ولدی ازدواجی صورت گرفته که پدر و مادر مخالف بودن. حاصل این ازدواج، یه بچه شش ساله است. با این که زندگی خوبی دارن، ولی والدین به هیچ عنوان فرزندشون رو نمی‌بخشن. چی کار کنن که نفرین مادر گریبانشون رو نگیره؟ 💯 با تمام احترامی که برا مادرا قائلیم، باید بگیم: بنابر حُکم خدا، مادرای عزیز در مسئلۀ ازدواج، ولایتی ندارن.☝️ ✅ درسته که از نظر شرعی، پسرا نیاز به اذن پدر و مادر در امر ازدواج ندارن، اما توصیۀ ما به همۀ فرزندان اینه که بدون تأمّل از کنار نظر پدر و مادر خودشون رد نشن.♨️ ⤵️ چند ویژگی پدر و مادرا حُکم می کنه که تو نظراتشون تأمّل کنیم: 1⃣ اونا تجربۀ بیشتری از زندگی مشترک دارن و عوامل و موانع موفّقیت تو زندگی مشترک رو بهتر از شما می‌دونن. 2⃣ اونا نسبت به شما، شناختِ ویژه و قابل توجهی دارن، چون شما رو بزرگ کردن. 3⃣ اونا شما رو دوست دارن و خیر شما رو تو زندگی می‌خوان. ✅✅ پدر و مادر عزیز! ما نباید در حدّ و حدود احترام و اطاعت، احساسی عمل کنیم و فقط به خاطر این که شما پدرا و مادرای بزرگوار از دست ما ناراحت نشین، حرفی خلاف اون چیزی که خدا گفته، بزنیم.📛 💯همۀ ما باید بندۀ خدا باشیم و در برابر فرامین اون هم جز یک کلمه - که همون «چشم» هست- به زبان نیاریم.👌 📚 تا ساحل آرامش #ازدواج_در_وقت_نیاز #سبک_زندگی_اسلامی #مخالفت_والدین "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۱ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند من متولد ۷۹ هستم و بچه ی آخر خانواده، تو یه خانواده ی ۳ فرزندی متولد شدم،تک دختر بودم و لوس مامان... وضعیت مالی خانوادمون عالی بود و تو بهترین مدرسه درس می‌خواندم و شاگرد اول کلاس، تا اینکه ۱۷ سالم بود که بحث ازدواج به طور جدی توسط مامانم مطرح شد و با مخالفت من روبه رو شد تا حدی که مامانم گفت این پسر خیلی خوبه و من خانوادشو میشناسم حالا بیاین همو ببینید. همسرم اومدن و همو دیدیم و پسندیدیم😊 و این شد که منو و همسرم که ۲۰ سال داشتن، با هم عقد کردیم، همه پشت سر مون حرف میزدن فامیل و دوست و آشنا و ... ما تو دوران عقد به خاطر اینکه همسرم دور بودن به خاطر تحصیل، زیاد اذیت شدیم تا اینکه بعد از ۳سال درس همسرم تموم شد و عروسی کردیم تو اوج کرونا، عروسی نداشتیم البته، از خدا ممنونم که نذاشت زندگیمون با گناه شروع بشه❤️ اول زندگیمون خیلی سخت بود، چون از یه زندگی که همه چیزش فراهم بود، اومدیم به یه زندگی با حقوق کارمندی، که گذشت و بعد از ۶ ماه باردار شدم و حسابی خوشحال شدیم و پسر نازم مهر ۱۴۰۰ به دنیا اومد.😍 از برکتی که پسرم به زندگیمون آورد که نگم که اصلا قابل شمارش نیست، از آدمای خوبی که خدا جلو راهمون گذاشت، از مشکلاتی مالی که حل شد و هم چنانم ادامه داره ... پسرم ۲ ساله بود که به همسرم گفتم نی نی میخوام😂 و چون بارداری های سختی داشتم با مخالفت ایشون روبه رو شدم ولی خب بعد از ۴ ماه باردار شدم 😂 و دختر خوشگلم شهریور ۱۴۰۳ دنیا اومد❤️ بارداری های سختی داشتم و سر دخترم متأسفانه حساسیت پوستی گرفتم و کف دستام تاول میزد و میترکید و پوست پوست میشد و دوباره همینجوری اصلا نمیدونستم باردارم، حسابی قرص و دارو خوردم تا اینکه بعد از ۳ ماه فهمیدم باردارم، ولی شکر خدا بیماری پوستیم با رعایت کردنم تو ماه ۷ بارداری درمان شد با وجود اینکه دکترا اصلا به بهبودش امید نداشتن و زایمان طبیعی داشتم 🍃 اینجا میخوام چندتا مساله رو بگم، یکی اینکه خانما از درد زایمان طبیعی نترسن چون واقعا دردشم لذت بخشه، همچنین انواع روش ها برای زایمان بدون درد اومده که اصلا درد نداره و بچه خیلی راحت میاد بغلتون من خودم زایمانم اپیدورال بود و خیلی راحت😍 یکی دیگه اینکه برکت و روزی که با بچه میاد خیلی عجیبه، اصلا نگید که ما که از نظر مالی فرق نکردیم چون برکت در روزی فقط مالی نیست، گاهی اوقات آدم خوبی که سر راهمون قرار میگیره، بیماری که خیلی راحت خوب میشه، بلایی که از سرمون میگذره همه و همش روزیه،حالا چه مادی چه معنوی🍃 و سوم برای بیماریه پوستم که گرفتم و سوال مخاطب کانال بود بیماری من که در دوران بارداری گرفتم پسوریازیس بود اما از نوع پوسچولارش، اصلا نگران نباشند با رعایت مواد غذایی خوب میشه❤️ "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۲ #ازدواج_در_وقت_نیاز #ازدواج_آسان #فرزندآوری #تحصیل من مادر دو دختر هستم. بعداز دیپلم تجربی که بخاطر پرستار شدن رفته بودم قبل از کنکور نداهایی درونی بهم میگفتن ادامه نده و دنبال دروس حوزه برو. چند حوزه در اصفهان که محل زندگیمون بود، گشتیم و مدرسه خوبی پیدا کردم و از ابتدای مهر شروع کردم. همون سال پسری که دوست داشتم با معیارهای من هماهنگ بود آمد و با وجودی که تازه فارغ‌التحصیل شده بود و سربازی باید می رفت، قبول کردم. بعد دو سال و تمام شدن سربازیشون عروسی گرفتیم و همون ابتدا باردار شدم. دخترم را گاهی به خواهرشوهر ومادرشوهر می سپردم و کلاس میرفتم. ۸سال درسم طول کشید البته ۲ سال در مرخصی، واحد کمتری گرفته بودم و بیشتر با دخترم بودم. آخرین امتحان را در حالی که دوباره باردار بودم دادم. با فاصله ۶ سال دختر ناز دیگه ای خدا هدیه کردو تا الآن که دختر کوچکم ۱۹ ساله شده و شوهر کرده در حال گرفتن ارشد هستم و از پا ننشستم و دوره های تفسیروحفظ را دنبال کردم برای دختر بزرگم که از اول دبیرستان خواستگارایی از فامیل و دوستان می‌آمدند. هر موقع جاری و خواهران شوهرم، می‌فهمیدن دخالت میکردن از طلبه و سپاهی و غریبه ما را میترسوندن و دخترم همه را رد می‌کرد و الآن که نگاه میکنم، میبینم نباید با اونها اصلا درمیون میذاشتم باید با توکل به خدا با کمک مشاورین خوب پیش میرفتم. سال پیش که دختر دومم دیپلم گرفت، خواستگاری که دوستش داشت اومد و ما با عبرتی که بخاطر دختر اولم گرفته بودیم، به مشاوره فرستادیم، هر دوشون بررسی شدند و خدارا شکر الان ازدواج کردند و سر زندگیشون هستند. رسم و رسومات دست وپا گیر را برداشتیم و انتظارمان را از داماد خیلی پایین آوردیم. در حالی که هر دو دانشجو هستند زندگی مشترک را با کمک هردو خانواده دارند. امیدوارم همه عزیزان دخترو پسرای خوب کشورم زير سایه آقا علی بن ابیطالب و خانم فاطمه زهرا علیهاالسلام زندگی سالم و پرباری داشته باشند🌺 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند #قسمت_اول من متولد سال ۷۵ هستم و همسر جان متولد ۷۰، ما سال ۹۳ به صورت کاملا سنتی ازدواج کردیم. شرایط شغلی همسرم یه جوری بود که یک ماه ماموریت بودن، ۱۵ روز خونه. بخاطر همین از همون اول پدرشوهر عزیزم گفتن بالای سر خودمون بشینید که اینجور هم خیال خودشون راحت بود، هم همسرم که دیگه در نبودشون من کنار خانوادشون بودم. بعد از ۷ماه از زندگیمون که همسرم همش خونه نبودن از اونجایی که منم عاشق بچه😍 با همسر جان صحبت کردم که اجازه بدن انشاالله بچه دار بشیم اما ایشون اولش یه کم مخالفت کردن، گفتن که تو هنوز پیش دانشگاهی تو داری می خونی، منم نیستم. باشه انشاالله چند سال دیگه اما من بهش گفتم میتونم هم درسمو بخونم، هم بچه داری کنم. بعدشم شغل شما یه جوری که کلا نیستید خلاصه آقایی رو قانع کردم🥰 به خواست خدای مهربونم، خیلی زود باردار شدم. همسرم همچنان می‌رفت ماموریت میومد، تو ۱۸هفتگی بودم که همسرم رفتن ماموریت، منم روز بعدش آزمایش غربالگری انجام دادم که چند روز بعدش که از مدرسه تعطیل شدم، رفتم جواب آزمایش گرفتم که اونجا گفتن بچه شما ۹۰درصد مشکوک به سندروم دان هست. اونجا دنیا روسرم خراب شد، سن کمیم داشتم، میترسیدم به کسی بگم. همسرمم یه جایی ماموریت میرفتن که نمیپشد باهاشون تماس گرفت، باید خودشون چند روز یک بار تماس میگرفتن. همونجا نشستم گریه کردن که دکتر بهم گفت تو خودت بچه ای، بچه میخوای چیکار! به خانوادت خبر بده که اگه دوس دارید آمینیوسنتز انجام بدی. منم نمیدونستم آمینیوسنتز چیه گفتم میشه برام انجام بدید ایشون گفتن باید همسرتون باشه که انجام بدیم براتون، به رضایت ایشون نیاز داریم. منم گفتم تو رو خدا همسرم نیست، میشه خودتون انجام بدید اما قبول نکردن. من چون خانواده خودم یه شهر دیگه بودن با پدرشوهرم تماس گرفتم اون بنده خدا انقد ترسیده بودن که نمیدونم چطور خودشونو رسوندن من شب آمینیو سنتز انجام دادم. دکتر به پدرشوهرم گفتن که نیاز به استراحت دارن و خدا خیرشون بده که مثل دختر خودشون ازم مراقبت کردن اون با مادرشوهرم❤️ جواب آزمایش یک ماه دکتر گفتن طول می‌کشه که دقیقا وقتی همسرم چند روزی بود که از ماموریت برگشته بودن آماده شد بماند تو این یه ماه چه استرسی کشیدم مخصوصا همسرم که نبود و پدرشوهرم گفتن که بهشون چیزی نگم که ناراحت نشن. چون نه اجازه میدادن بیاد نه میتونست بیاد. دیگه منم نگفتم. وقتی رفتم دکتر بهم گفت خداروشکر بچه تون سالمه و یه دختر خانم هستن. خدارو خیلی خیلی شکر کردم. گذشت وقتی من امتحان کنکور داشتم ۶ ماهه باردار بودم. خدا خیر بده اون مراقب سر جلسه کنکور که وقتی فهمید خیلی حواسش بهم بود. من کنکورم قبول شدم اما دقیقا میخورد به موقع زایمانم و من باید میرفتم پیش مامانم که قم بودن زایمان میکردم تا چند وقت اونجا میموندم کلا دانشگاه رو کنسل کردم با ناراحتی همسرم... دخترم از همون اول زود زود مریض میشد مخصوصا وقتی باباش میرفت. تا دوسالگی ۹بار بستری شد، هر سریم ۷روز ۹روز دکتر با آزمایشای که انجام دادن فهمیدن گلبول سفید دخترم خیلی پایینه بخاطر همین هم هست که تند تند مریض میشه. خلاصه با تموم سختی های کع میکشیدم وجود خدای مهربونمو کنارم حس میکردم بخار حضرت آقام ک شده به خودم قول دادم که انشاالله برای امام زمانمم بازم بچه بیارم. دختر که ۱ ساله شد، تصمیم گرفتم به بارداری اما خواست خدای مهربونم یه چیز دیگه بود من تا هفت ماه باردار نشدم. بعد از هفت ماه فهمیدم که باردارم. به خاطر تجربه ی بارداری قبلیم، تصمیم گرفتم که دیگه آزمایشات غربالگری انجام ندم فقط سونوگرافی انجام بدم. ۱۳هفته که بودم رفتم سونو گرافی این سری همسرمم بودن، اونجا دکتر گفت که بچه تون ۳هفته است که قلبش از کار افتاده و به این مدل سقط ها، بارداری خاموش میگن اونجا دنیا رو سرم خراب شد اما راضی بودم به رضای خودش... چون همسرم میخواست بره ماموریت، بنده خدا مادر شوهرمم داشتن خونه میساختن به همسرم گفتم منو ببر قم پیش مادرم، اونجا که رفتم دکتر سریع بستریم کردن و کارهای درمانی انجام شد. خیلی ناراحت بودم. همونجا دعا کردم گفتم خدایا خواست خودتون اینجوری بود، پس انشاالله کمکم کنید که این بچه رو فراموش کنم یه جوری که اصلا یادش نیوفتم. خلاصه همسرجان طبق معمول منو خونه پدرم گذاشتن رفتن ماموریت بازم من موندمو یه دنیا غصه اما قشنگیش اینجا بود ک این سری کنار بی بی جانم حضرت معصومه بودم احساس بدی نداشتم. بماند که چه حرفای شنیدم که تو خودت بچه ای بچه می خوای چیکار؟ دیگه حق نداری از اینجورحرفا اما این حرفا تو گوش من نمی‌رفت چون تصمیم خودمو گرفته بودم. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۳ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #سختیهای_زندگی #رزاقیت_خداوند #قسمت_دوم بعد از یک ماه که همسرم اومدن سراغم، رفتم پیش دکترم، خدا خیرشون بده دکتر مریم بافی قدیمی که یه دکتر حاذق بودن، گفتن چون دارو زیاد گرفتی، بعد ۶ماه تا یکسال اقدام کنید. اما خواست خدا یه چیز دیگه بود که من خدا خواسته بعد از ۳ماه باردار شده بودم خودم نمیدونستم. همسرم گفتن کاش یه آزمایش بدی گفتم نه من خودم میدونم باردار نیستم و از این جور حرفا، تست زدم منفی بود. رفت دوباره بعد ۱۰روز انجام دادم بعععله من باردار بودم. کم کم حالم بد شد، ترسیدم که نکنه دوباره بچه بمیره و ترسیدم به کسی بگم تا اینکه شرایطی پیش آمد، مجبور بودم به خانواده خودم با همسرم بگم. همه دعوام کردن اما دیگه چاره ای نداشتن جز مراقبت ازم. مادرم ۱۰ روز اومد پیشم بعدش خواهر کوچیکم بنده خدا یک ماه دیگه، سه ماهم تموم شدم رفتم خونه پدرم اونجا موندم تا ماهگی، علی آقای ما ۷مرداد ۹۸ بدنیا اومدن که دقیقا شد تاریخ همون سقط سال... علی ۲و۳ ماه بود که من فهمیدم به بیماری رماتیسم مفصلی شدید دچار شدم و دکتر گفتن که دیگه باید به پسرم شیر ندم تا بتونم دارو بگیرم و گفتن دیگه حق ندارید که باردار بشی. خلاصه ما هر کاری کردیم پسرم شیشه شیر نمی‌گرفت. دکترم گفتن اشکال نداره یکی از قرصاتون که جز داروهای اصلیتون هست، کم میکنم اما هر اتفاقی که افتاد با خودتون... از اونجایی که بازم لطف خدای مهربونم شاملم شده بود خوب بودم تا اینکه دوره ام عقب افتاد دقیقا اون موقع اوج کرونا بودش، هر چقد آزمایش میدادم منفی بود دکترم گفت نگران نباش عوارض داروهای رماتیسم که تخمدان ضعیف میکنه. منم بی خیال تا اینکه یه کم بی حال شدم دوباره آزمایش برام نوشتن که روند بیماری رو چک کنن، بععله اونجا فهمیدن که من دوباره باردارم. همه از کوچیک و بزرگ دوتا خانواده بهمون حرف میزدن، میگفتن که تو شرایطشو نداشتی، می ذاشتی بعدا اما من به خدای خودم ایمان داشتم، میگفتم هیچ کار خدا بی حکمت نیست و به خدای خودم اعتماد داشتم، یه ذره ناراحت نشدم یا فکر و خیال بد سراغم بیاد. لعیا خانوم من ۱۹آبان۹۹ به دنیا اومد. دکتر رماتیسمم گفتن بعد زایمانت بیماری بدجوری پیشرفت میکنه باید مرتب کنترل بشه اما خدای مهربونم بازم بیشتر از هر وقتی مراقبم بود. وقتی بعد از یک ماه دوره درمان رو شروع کردم. دکتر خوش بام گفت تو چیکار کردی؟ اصلا بیماری تو بدن شما وجود نداره. گذشت شرایط شغلی همسرم همون جور بود، تغییر نکرد اما خدا خودش به ما لطف داشت، مراقبمون بود و از رزاقیت خدا و بچه ها پدرشوهرم وقتی خونه ساخت برای بار دوم، طبقه بالاشو به ما دادن و اونجا زندگی میکنیم و از همینجا ازشون تشکر میکنم بابت صبوریشون❤️ و من وقتی لعیا خانم یکسال و یک ماهه شد، باردار شدم و زهرا خانم ما ۱۹شهریور ماه ۱۴۰۱ به دنیا اومد و اینو بگم توفیق داشتیم با بچه ها دوبار اربعین بریم زیارت آقاجانمون اربعین پارسال وقتی برگشتیم من برای بار ۵ باردار شدم به فاطمه خانمم ک تا ۷ ماهگی به کسی نگفتم که باردارم چون همه مسخره ام میکردن بخاطر جنسیت بچه ها، سر زنشم میکردن اما بماند وقتی همه فهمیدن چه حرفا و چه نیش کنایه ها که نشنیدم اما من توکل کردم به خالق مهربونم حرف کسی برام مهم نیست چون اگه خدا میخواست خودش بهمون پسر می‌داد. رزق و روزیشون خدای مهربون خودش یه جوری میرسونه که اصلا احساس کمبود نمی‌کنیم، خودش همه جوره هوامون رو داره، بقول قدیمیا میگن آنکه دندان دهد نان دهد. شک نکنید به بزرگی خدا که ارحم الراحمین انشاالله هر کی اولا میخواد خدای مهربون دامنشو زیر سایه خانم جان رباب سبز کنه از شما عزیزان میخوام ک انشاالله برای عاقبت بخیر فرشته های من دعا کنید که انشاالله سرباز آقا امام زمان جانم باشن و منم لیاقت مادری داشته باشم انشاالله از شمام ممنون که کانال به این خوبی دارید. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۷ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #تحصیل #بارداری_خداخواسته #دوتا_کافی_نیست سال ۹۵ تو سن ۱۹ سالگی با همسرم که تو دانشگاه باهم همکلاس بودیم، عقد کردیم.۲ سال نامزد بودیم و دانشجو... همسرم شغل و درآمد مناسبی نداشت با همین شرایط تصمیم گرفتیم عروسی بگیریم، چون دوران نامزدی حسابی خسته مون کرده بود، مخصوصا که شهرهامون هم از هم فاصله داشت. تا یکسال بعد از عروسی هم باهم میرفتیم دانشگاه و اصلا به بچه فکرم نمی کردیم. تا ۲ سال بچه نداشتیم و من عاشق بچه بودم برعکس همسرم که هیچ حسی به بچه نداشت و همش میگفت بچه مسئولیت داره و دنبال دردسر میگردی. ولی من عاشق بچه و بچه داری بودم تا اینکه کار همسرم تو یه شرکت جور شد و من دیگه پامو کردم تو یه کفش که بچه میخوام. با اصرار من اقدام کردیم و الحمدلله خیلی زود باردار شدم. بارداری سختی بود تا ۳ ماه ویار سخت که حتی یه لیوان آب تو معدم نمی موند و همش بالا میاوردم. اونقدر وزن کم کرده بودم که هرکسی منو میدید می‌ترسید. بعد از ۳ ماه کم کم بهتر شدم و تونستم غذا بخورم. دیگه مشکل خاصی نداشتم و پسر قشنگم مهر ۱۴۰۰ به دنیا اومد یه پسره فوق العاده پر انرژی و البته زرنگ که خیلی شیطنت داشت ولی اونقدر شیرین بود که همه از دوست و آشنا دوسش داشتن ولی خوب خیلی ازم انرژی میگرفت و همسرمم زیاد کمک حالم نبود و اکثرا تنها بودیم. پسرم شب خیلی سخت میخوابید و روزام مدام فعالیت داشت و همه ی وسایل خونه رو تا جایی که دستش می‌رسید، شکوند😅 همه بهم میگفتن تو با این وضع دیگه بچه نیار و همین واسه پیر شدنت کافیه😆 خودمم با اینکه خیلی بچه دوست بودم، پسرم یه جوری بود که دیگه زده شده بودم و میگفتم حالا حالاها بچه نمیارم. مخصوصا که داشتم ادامه تحصیل میدادم و دانشگاه میرفتم. پسرم رو میذاشتم پیش مادرشوهرم یا یه وقتایی شوهرم دم در دانشگاه تو ماشین نگهش میداشت تا من برم و برگردم. سخت بود ولی چون درس خوندن رو دوس داشتم برام شیرین بود. بعضی وقتا پسرم گریه میکرد و مجبور میشدم وسط کلاس بیام بیرون اساتیدم دیگه پسرم میشناختن و باهام راه میومدن.😄 پسرم هنوز دوسالش نشده بود که فهمیدم باردارم. پسرم هنوز شیر میخورد خیلی شوکه شده بودم. اصلا آمادگیش رو نداشتم. پسرم کوچیک بود و شلوغ، در کنارش درس و دانشگام، تو فکر این بودم که با دمنوشی چیزی سقطش کنم. مدام گریه میکردم و میگفتم من بچه نمی خواستم. حالا همسرم میگفت این خواست خدا بوده و اینطور نگو و بذار نگهش داریم و منو برد پیش یه حاج آقایی ایشونم کلی باهام صحبت کرد و گفت اگه اینکارو کنی، پشیمونی ولت نمی کنه و... خلاصه من راضی شدم و از خدا خواستم کمکم کنه. با همون وضع دانشگاه میرفتم. کارای پسرمو می رسیدم. حتی تا دوسالگی بهش شیر دادم و میدونستم اینا همه بخاطر کمک های خداست و توانیه که خودش بهم داده. دختر نازم اسفند ۱۴۰۲ به دنیا اومد و زندگیمون رو خیلی قشنگ تر از قبل کرد. جوری که بعد از اومدنش هم پسرم آروم تر و عاقل تر شد، هم شوهرم خیلی بیشتر کمک حالم شد و نگاهش نسبت به بچه عوض شد و عاشق بچه شده😍 توی فک و فامیل و دورو بریای ما، زیاد بچه آوردن و پشت هم آوردن رو بی کلاسی میدونن و همه بهم میگن بسه دیگه بچه نیار، حالا که هم دختر داری هم پسر به فکر خودت باش. اما من و همسرم تصممیم داریم دوباره بچه بیاریم ترجیحا دوقلو😍🤭 نمیخوام وقتی مُردم و رفتم اون دنیا پیش حضرت زهرا خجالت زده باشم که راحتی رو ترجیح دادم با اینکه می تونستم، نسل شیعه رو اضافه نکردم در حالیکه یهودی ها، هر زن بیشتر از ۵ تا بچه میاره. خدا کمک کنه بتونیم نسل شیعه ی واقعی امیرالمومنین رو زیاد کنیم و بچه های خوبی تربیت کنیم که موثر در امر ظهور باشن و به اسلام و ایران خدمت کنند. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۷ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سختیهای_زندگی #فرزندآوری #مشیت_الهی #رزاقیت_خداوند من متولد ۶۵ هستم. خودمم با یه برادر کوچکتر از خودم. از بچگی وقتی خودمو شناختم تو خونه مون دعوا بود، پدرو مادرم دعوا داشتن و زندگی برامون جهنم بود. تا اینکه من که محبت از خانواده دریافت نمی‌کردم، به گناه کشیده شدم هر روز بیشتر در گناه فرو میرفتم، گناه روی گناه😭 تا اینکه ۲۳ ساله شدم، یه شکست بزرگ خوردم، محکم زمین خوردم. خیلی درد آور بود. و این شد مقدمه هدایت شدن و متحول شدن من😊 طول کشید تا خودم رو جمع کنم شکست بزرگ بود، افسردگی گرفتم خونه نشین شدم. رفتم سمت خدا. نماز میخوندم ولی سرسری، اول نمازام درست کردم. اول وقت و بادقت، نمازهای قضاهامو خوندم، روزه های قضامو گرفتم. کلاس قرآن رفتم. منی که قبلش کاری به این چیزا نداشتم فقط اتلاف وقت در گناه و آرایش چیزهای دیگه. توبه کردم دیگه گناه نکردم. یک سال دو سال سه سال گذشت گفتم خدایا من که گناه نمی کنم یه فرجی تو زندگی م کن، یه ازدواج پاک نصیبم کن. چرا رهام کردی؟ غافل از اینکه خدا داشت منو می‌ساخت. خلاصه پنج سال شش سال چشم بهم زدم ده سال از توبه من گذشت و من ده سال گناه نکردم. تو این ده سال خواستگار هم داشتم، جور نمیشد. برنامه خدا چیز دیگه ای بود، تا اینکه مثل اینکه فرج حاصل شد، دوستم منو به داداشش معرفی کرد حالا من ۳۳ ساله شدم و امیدی دیگه به هیچی نداشتم جز خدا... آمدن خواستگاری یه پسر پاک مذهبی اهل نماز و روزه مؤدب و مهربون. همونی که از خدا میخواستم. با دل و جان قبول کردم. سال ۹۹ با هم ازدواج کردیم و یک ماه بعد عروسی باردار شدم. بعد هر سختی آسونی هست، مطمئن باشید و خدایی که اگه توبه کنید و گناه نکنید، خیلی قشنگ براتون جبران می کنه 😭 پسرم نه ماه بعد ازدواج دنیا آمد، پسرم که ۹ ماهه شد، گفتم سنم بالاست، دوباره اقدام کردم. یک ماه بعد حامله شدم ولی شش هفته قلب نداشت و سقط شد. بعد پنج‌ شش ماه باز اقدام کردم و حامله شدم، پسر دومم ده روزه بود، کار پیدا کردم، کارمند شدم. کار خیلی خوبه، علاقه هم داشتم. دیدم بچه هام آواره اند صبح ها سرما باید ببرمشون خونه مادرم، اذیت میشدن کارمو رها کردم و گفتم بچه هام از کار مهم ترن و خدا برام جبران می کنه. الان پسر دومم ده ماهه هست و بازم بچه می‌خوام با توکل بر خدا میخواستم بگم دخترا با گناه به جایی نمی رسید، فقط زخمی می‌شید و با توبه خدا همه چیو جبران می کنه فقط واقعی باشه و دیگه سمت گناه نرید. برا خدا سن و قیافه مهم نیست فقط ایمان و عمل صالح التماس دعا🌺 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۸ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #تحصیل #سختیهای_زندگی #حرف_مردم بنده متولد ۸۰ هستم و همسر عزیزم متولد ۷۶، من بچه لوسی بودم و کار خونه و ... هیچ وقت انجام نمی‌دادم تو دوران مجردیم، همیشه باید همه چیزم سرجاش می بود و نباید به هیچ عنوان کمبودی از لحاظ مالی و... می داشتم و همیشه در گردش و تفریح بودم.🤦🏻‍♀😬 دبیرستان رشتم گرافیک بود و اخرای دبیرستان بودم که به لطف خدای مهربون مذهبی شدم و مسیرم تغییر کرد.🥺😍 پدر ورشکسته شدن ما از صفر شروع کردیم. با اینکه اون سال دانشگاه تهران با رتبه ی خیلی خوبی گرافیک قبول شدم اما به خاطر هزینه های رشته م راضی نشدم پدرم رو به سختی بندازم. با اینکه میدونستم پدرم تمام تلاشش رو خواهد کرد برای راحتی و آسایش من. اما دلم راضی نشد. بنابر این دانشگاه دیگری رو برای رشته روانشناسی انتخاب کردم و چند ترم روانشناسی خوندم و تو اون دوران یعنی اواخر سال ۹۹ با همسرم به طور سنتی آشنا شدیم. اوایل ۱۴۰۰ ازدواج کردیم، همسرم طلبه بودن درآمد ماهیانه شون ۴۰۰ هزار تومان😁 با همسر جان تصمیم گرفته بودیم عروسی نگیریم، اما خانواده همسرم رضایت ندادن و مصمم بودن برای ما عروسی بگیرند، با این حال چون شغل پدر همسر جان آزاد و متوسط بود، شرایط عروسی گرفتن تا دوسال آینده رو هم نداشتند. ما هم تصمیم گرفتیم با کم ترین هزینه ممکن عروسی رو برگزار کنیم تا دوسال طول نکشه و تقریبا از ۶ الی۷ماه بعد از عقد عروسی گرفتیم. لباس عروس و از دوستم امانت گرفتم، فیلم بردار نگرفتیم، دسته گل عقدم رو برای عروسی برداشتم و... تا بتونیم زندگی مشترک مون رو زود تر شروع کنیم...😍 سال ۱۴۰۰ به لطف خدای عزیزم ازدواج کردیم و اون سال هم همسرم سربازی رفتن که اینجا با حقوق سربازی زندگیمونو آغاز کردیم.😅 سال ۱۴۰۱خدا بهمون پسر گلمون رو هدیه دادن. با شرایط سختی که تو دوران بارداری داشتم، دیگه هیچ کس فکرش رو هم نمی‌کرد خانواده ما بخواد به بچه دیگری فکر کنه اصلا... که سال۱۴۰۲ برای دیگران شگفتانه و برای ما سال پربرکت تری بود چرا که خدای مهربونم هدیه دوم زندگیمو دادن، دخترگلم و یه برادر مهربون به بنده دادن که با دخترم ۱۲ساعت کلا تفاوت سنی دارن😅 خواهر زاده ۱۲ساعت بزرگتر از دایی شون هستن.(بالاخره اصرار های دختر ارشد خانواده که بنده باشم جواب داد و پدر و مادرم صاحب یک گل پسر دیگر شدند.)😂 سر بارداری دوم اتفاقات سخت تری افتاد و از لحاظ جسمی و روحی مساعد نبودم. همه میگفتن قطعا این دیگه آخرین بچه ش میشه و دیگه به بچه دار شدن فکر نخواهد کرد.😂🤦🏻‍♀ که مجدد سال ۱۴۰۳ خدای بزرگم بچه سومم رو که دی ماه به دنیا میان ان شاالله بهمون هدیه دادن. بماند که چقدر تو این چهار سال زندگی مشترک فراز و نشیب ها و سختی هایی داشتیم. تو یه خونه ی ۴۵ متری در اطراف تهران مستاجر هستیم و اخیرا یه پراید تصادفی خریدیم. مدتی تحصیلم رو به خاطر شرایط نامساعد بارداری ترک کردم و از امسال ادامه تحصیلم رو با تمام شرایط سخت مجدد شروع کردم. و می خوام به خاطر علاقه شخصی و سخنان حضرت آقا دارم رشته ی آی تی میخونم که در زمینه هوش مصنوعی ورود کنم. حرف های اطرافیان هم بماند. اما الحمدلله بنده هیچ وقت حرف های دیگران رو تو تصمیماتی که می‌گرفتم دخیل نمیدادم و نمیدم. چه از حجاب گرفتنم، از ازدواج کردنم و از بچه های شیره به شیره داشتنم...🌱 همیشه قدردان خدای مهربونم هستم و میدونم که این فرزندان نعمت زندگی من و همسرم هستن و همیشه خدارو شکر میکنم بابتشون با وجود تمام مشکلات و سختی ها و شب بیداری ها ارزشش رو داره و امیدوارم خدای مهربونم مارو هیچ وقت از این نعمات محروم نکنند و در رحمتشون رو به روی ما نبندند ان شاالله. لازم به ذکر است که بله، جهاد بنده فرزند آوری است و قطعا خانواده کوچک ما گوش به فرمان حضرت آقا است و فرزندانم هم نذر امام حسین و امام زمانم هستند ان شاالله. از بزرگوارانی که این متن رو تا آخر خوندن تقاضا دارم تا برای عاقبت به خیری خانواده کوچک ما دعا کنند...🥺🌱 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#پیام_مخاطبین ✅ بازخوردهای شما در ارتباط با تجربه ۱۰۵۸ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #دوتا_کافی_نیست #تحصیل #ساده_زیستی #رزاقیت_خداوند "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۹ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #فاصله_سنی_بین_فرزندان #دوتا_کافی_نیست #توکل_و_توسل #خانواده_دوستدار_فرزند #قسمت_اول من متولد سال ۶۷ هستم و چهار برادر و یک خواهر بزرگتر از خودم دارم، ما ۶ تاخواهر برادر همه با اختلاف سنی ۲سال به دنیا اومدیم و خیلی همه از نظر سنی نزدیک هم بودیم و دوران کودکی تقریبا همبازی بودیم. دوتا از برادرهای بزرگترم ازدواج که کردن، مادرم خداخواسته بعداز ۱۵ سال باردار شد. یعنی من که تا سال دوم دبیرستان فرزند آخر بودم و ۱۵سالم بود، حالا مادرم باردار شده بود. همه ناراحت بودن و خصوصا خواهر بزرگم خیلی از این قضیه ناراحت بود و ناراحتی خواهرم روی مادرم هم تاثیر گذاشت و تصمیم گرفتن بچه رو سقط کنن. ولی خداروشکر از روش پزشکی و دارو استفاده نکردن فقط از روشهای خانگی که خداروشکر تاثیری نداشت و خدا خواست که خواهر کوچک من در اسفندماه سال ۸۲ به دنیا بیاد. یه دختر تپل و سفید با موهای طلایی و چشمهای رنگی. زیبایی دختر کوچولوی خانواده ما همه جا پیچید و یادمه چندتا از همسایه ها و حتی فامیلهامون وقتی دیدن خداوند توی سن ۴۳ سالگی چنین بچه‌ای به مادرم داده، اونها هم ترغیب شدن و توی سن بالای ۴۰ سال باردار شدن. خلاصه خواهر کوچکم بزرگ و بزرگ تر شد و خودش رو توی دل همه جا کرد و کم کم یکی یکی خواهر و برادرام ازدواج کردن و رفتن سر خونه زندگی خودشون. من بخاطر علاقه‌ای که به خواهر کوچکم داشتم، از همون اول مسئولیت درس و مشق خواهرم رو به عهده گرفتم اصلا به ازدواج فکر نمیکردم، همه خواستگارارو برخلاف اصرار خانواده‌ام رد می کردم و بهانه‌های الکی می آوردم که ازدواج نکنم. تا اینکه یهو به خودم اومدم ۳۳ سالم شده بود. من با بهانه های الکی بهار ازدواجم رو از دست دادم. متوسل شدم به آقا صاحب الزمان و یه چله گرفتم تا واسطه بشن پیش خدا تا یک همسر خوب و مومن سر راه من قرار دهند و یک هفته دیگه از چله باقی مونده بود که یک خواستگار خوب که سه سال قبل هم خواستگاری کرده بودن و من جواب منفی دادم، مجددا تماس گرفتن و دقیقا روز چهلم که ختم چله‌ام بود من سرسفره عقد نشستم و فروردین ۱۴۰۰ عقد کردیم. خداروشکر همسری مومن و مهربان خدا قسمتم کرد و از نظرمالی هم عالی بودن. سه چهارماه از عقدمون گذشت و تصمیم گرفتیم کم کم آماده بشیم تا بریم سرخونه زندگی خودمون، همسرم گفتن هرچقد جهیزیه داری کافیه، بقیه جهیزیه رو من می خرم و به این ترتیب ما آذر ۱۴۰۰ با جهیزیه‌ای که خودم و همسرم تهیه کردیم رفتیم سرخونه زندگیمون. از همون زمانیکه ما عروسی کردیم من به همسرم گفتم چون سن هردوتامون از ۳۳سال گذشته دوست دارم زود بچه‌دار بشیم تا اختلاف سنی مون با بچه بیشتر از نشه و همون ماه اول رفتم دکتر برای چکاب قبل ازبارداری که گفتن هیچ مشکلی ندارم. با این وجود ما بعداز چند ماه اقدام وقتی دیدم باردار نشدم، متوسل شدم به خانم ام‌البنین و حضرت علی اصغر و هر روز سوره حمد میخواندم و هدیه میکردم به خانم ام‌البنین که من باردار بشم و دست به دامان علی اصغر شدم. تا اینکه ۲۸خرداد ۱۴۰۱ متوجه شدم باردارم و چقدر خوشحال شدم و اشک شوق ریختم و همون لحظه سجده شکر به جا آوردم. بارداری خیلی خوبی داشتم و نهم ماه رجب روز تولد علی اصغر امام حسین خداوند هدیه زیبایی به من داد و من هم اسمش رو علی گذاشتم. علی کوچولو شد دنیای من و باباش و زندگی مارو شیرین و شیرین‌تر کرد. علی آقای من ۶ماهه بود که به همسرم گفتم چون اختلاف سنی بچه با ما کمی زیاده من دوست ندارم با خواهریا برادرش زیاد اختلاف داشته باشن و من دلم بازهم بچه میخواد ولی همسرم گفتن الان زوده و حداقل تا ۲سالگی پسرمون باید صبرکنیم و من چون دوست نداشتم تا دوسالگی منتظر بمونم😅 باز هم متوسل شدم به خانم ام‌البنین و ازشون خواستم بازهم از خدا برای من اولاد صالح و سالم بگیرن. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ۱۰۵۹ #ازدواج_در_وقت_نیاز #فرزندآوری #فاصله_سنی_بین_فرزندان #دوتا_کافی_نیست #توکل_و_توسل #خانواده_دوستدار_فرزند #قسمت_دوم پسرم ۱ساله شد و تولد یک سالگی پسرم رو گرفتیم و یک ماه بعدش دقیقا روز تولد آقاابالفضل من بی بی چک گذاشتم و مثبت شد😍 و من خوشحال‌تر از قبل سجده شکر به جا آوردم و با شوهرم که سرکار بود تماس گرفتم و همچنان که اشک شوق میریختم به همسرم گفتم خانم ام‌البنین روز تولد پسرشون عیدی مارو بهمون داد.❤️ خلاصه بارداری دومم هم با سختی‌هایی که داشت بخاطر پسرم که هنوز کوچیک بود و باید از شیر میگرفتمش البته من تا ۱سال و ۵ماهگی پسرم، بهش شیر دادم و خلاصه سختی‌های اینچنینی ولی شیرین گذشت و مهر۱۴۰۳ که علی آقای من ۱سال و ۸ماهه بود خداوند آقا امیر رو به ما هدیه داد. پسری ناز و زیبا که الان نزدیک ۵۰ روزشه. خدا عمر باعزت به همه پدرها و مادرها بالاخص مادر عزیزم من هم بده، چون این مدتی که من زایمان کردم، مادرم من رو تنها نذاشتن و با وجود ایشون سختی‌های بچه‌داری برای من آسونتر شده. من همچنان عاشق بچه هستم و به همسرم گفتم که من حداقل ۴تا بچه میخوام و نمیخوام اختلاف سنی اونها هم زیاد باشه. دوست دارم بچه‌هام اختلاف سنیشون کم باشه که هم در کودکی همبازی باشن و هم ان‌شاالله وقتی بزرگ شدن رفیق و یار همدیگه باشن. این نکته روهم بگم من تو این سه سال و خورده‌ای که ازدواج کردم هیچ مسافرت و زیارتی با همسرم نرفتم و هر دوبار که باردار شدم، خانوادم خیلی بهم گفتن کاش اول یه زیارتی مسافرتی چیزی میرفتین بعد باردار میشدی ولی من و همسرم باهم تصمیم گرفتیم اولویت زندگیمون فعلا بچه باشه، وقت برای مسافرت زیاد هست. ان‌شاالله با بچه‌هامون همه جا میریم ولی فعلا تا توان داریم و وقت داریم خودمون رو وقف بچه داری میکنیم. من داستان زندگیم رو گفتم که بگم هرچیزی که از خداوند میخواید با توسل به ائمه بهترین‌ها رو از خدا بگیرید و من در رابطه با بچه‌دار شدن خیلی به خانم ام‌البنین عقیده دارم که سوره حمد نذرشون کنم. ان‌شاالله که هرکس در آرزوی داشتن اولاد هست خداوند اولاد سالم و صالح روزیشون بکنه. شما بزرگواران هم دعا کنید خداوند بازهم به من اولاد سالم و صالح عطا کنه، خیلی دلم میخواد یه دوقلو دختر خدا بهم بده😍 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ١٠۶٠ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سختیهای_زندگی #مشیت_الهی #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #قسمت_اول من متولد ۷۴ همسرم متولد ۶۶، یه ازدواج سنتی داشتیم، دخترخاله پسرخاله هستیم، سال ۹۰ عقدکردیم، یه عقد ساده گرفتیم، دروان طولانی تو عقدبودم ولی چون سن ام کم بود، لحظات شیرینم زیاد داشتم تو عقد البته مشکلات زیادی هم داشتیم. چون سنم کم بود از مهارت های زندگی چیزی نمی فهمیدم، شوهرمم خیلی وابسته مادرش که خاله ام باشه بود این موضوع هم اذیتم می‌کرد، البته خاله ام خیلی زن خوبیه خیلی هوامو داره. گذشت دوران عقدمون و ما در سال ۹۴ عروسی گرفتیم، عروسی خیلی مجلل و خوبی برام گرفتن، خاله ام و شوهرم برام سنگ تموم گذاشتن، رفتیم سرخونه زندگیمون، بازهم همین موضوع وابستگی شوهرم به خاله ام و خانواده اش اذیتم می‌کرد چون من دلم میخواست مستقل باشیم، خونه خودم راحت باشم، غذا درست کنم ولی شوهرم دوست داشتن بریم خونه مادرش،صبح می رفتیم شب برای خواب فقط میرفتیم خونه خودمون منم این وضعیت رو دوست نداشتم. بعضی روزا من می رفتم خونه مامانم اونم خونه مامانش. شب میومد دنبالم می رفتیم خونه مون، بعضی روزا هم می رفتم خونه مون میشستم شوهرم بیاد ولی اون می رفت خونه مامانش بعد میومد تازه قهرم می‌کرد چرا اومدی خونه تنها... دیگه تصمیم گرفتم بچه دارشم میگفتم وقتی بچه بیاد بهتر میشه، دیگه مجبوریم خونه ی خودمون باشیم، خاله ام همش میگفت درست میشه هنوز اول زندگی تونه اینقدر برین خونه تون غذا درست کنی، خسته بشی، دیگه اقدام به فرزندآوری کردیم. طول کشید تا باردار بشم، همش با خودم میگفتم چرا نمیشه، تحت نظر دکتر بودم، دیگه بعد از ۹ماه دوره ام عقب افتاد، یه ۳ روزی بودم ولی تست نمی زدم میگفتم مثل دفعه های پیش خبری نیست، دیگه وقت دکتر داشتم، رفتم گفتم چرا من حامله نمیشم معاینه کرد گفت خانم شما یه غده دارین تو رحم تون به خاطر اونه باردار نمیشین، یه سونو بده بیار بده ببینم چیه، دیگه منو مامانم از مطب اومدیم بیرون، همش گریه میکردم. شوهرمم نبود راننده تریلی بود می رفت سرویس، دیگه سونو دادم گفت خانم شما باردارین، منم خوشحال اشک شوق می‌ریختم، اومدم بیرون مطب، مامانم بغلم کرده بود، گریه میکرد. رفتم به دکتر نشون دادم گفت خانم این قلب نداره اگه تا دوهفته دیگه قلبش تشکیل نشد، باید کورتاژ کنی، این شد که باز خوشحالی من تبدیل به گریه شد. دوباره بعد ۲ هفته سونو دادم قلبش تشکیل شده بود الحمدلله، خوشحال بودیم منو خانواده ام، بازم شوهرم تو دوران بارداری اذیتم می‌کرد، بخاطر چیزی بیخودی دعوامون میشد بازم یه شب هایی همون خونه مامانش میگفت بخوابیم آزارم میداد، دیگه ویار حاملگی ام شروع شده بود، شوهرم می رفت سرکار، همش خونه مامانم بودم. رفتم سونو گفتن بچه دختره، خودم دوست داشتم پسر باشه چون خودم برادر نداشتم ولی خوب خیلی ام برام مهم نبود خاله ام گفت یه دختر خوب و خانم مثل خودته، ولی مامانم میگفت کاش پسر بود از حرفش ناراحت میشدم. تو بارداری سنگ کلیه گرفتم خیلی درد داشتم، بعد باز تو سونو ۷ ماهگی گفتن یکم آب سرجنین زیاده، بعد باز دوهفته بعد رفتم گفتن خوبه، دیگه وقت سزارین داشتم اونم زودتر دردم گرفت و طبیعی دختر نازم ساعت ۳ صبح به دنیا اومد با اومدنش کلی زندگی مون بهتر شد. شوهرم خیلی وابسته دخترمه... دیگه گذشت تا ۴ سالگی دخترم که شوهرم میگفت یکی دیگه بیاریم، من مخالف بودم حوصله بچه داری ندارم. میگفتم بذار دخترمون بزرگ ترشه بعد، ولی به اصرار شوهرم قبول کردم، گفتم حالا که میخوایم بچه بیاریم بذار رژیم تعیین جنسیت بگیریم، پسر باشه من پسر میخوام، دیگه دکتر رو شروع کردیم، رژیم مو آزمایش دادیم شوهرم ضعیف بود، دارو دادن خوب شد، تو این بین قسمت شد رفتیم کربلا اونجا از آقا خواستم خدا بهم یه پسر سالم بده، بعد همین جور من دارو های هورمونی مصرف میکردم هرماه ولی خبری از بارداری نبود، دیگه دکترم گفت عکس رنگی رحم بگیر گرفتم، بله لوله های من بسته شده بود که باز شد با عکس رنگی. ادامه 👇 "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075

#تجربه_من ١٠۶٠ #ازدواج_در_وقت_نیاز #سختیهای_زندگی #مشیت_الهی #فرزندآوری #جنسیت_فرزند #قسمت_دوم دکترم می‌گفت تو ۳ ماهه حامله میشی، که باز هم نشدم، همش شوهرم میگفت ناشکری کردی، گفتی نمیخوام، اینجوری شد، دیگه من ول کردم دکتر رو رژیم رو، سپردم دست خدا، گفتم هرچی خودت صلاح میدونی. تا اینکه متوجه شدم دخترم یه نوع تشنج میکنه که فقط یه ثانیه سرش می افته دوباره به حالت عادی برمیگرده، دیگه دکتر می بردمش مشهد، هرسری می رفتم از امام رضا جانم میخواستم هم شفای دخترمو بده، هم فرزند صالح و سالم، بیشتر به فکر دخترم بود با اینکه دارو می‌خورد ولی تشنج اش قطع نمیشد، سری آخر بردم دکتر، دکتر گفت باید نوار مغز ۲۴ ساعته بگیریم، دیگه وقت گرفتیم اومدیم شهرمون. من حالم بد بودش ولی می گفتم شاید نباشه، تست نمی زنم، دیگه بعد ۱۲ روز عقب انداختن، من تست زدم مثبت بود بعد ۲ سال تلاش برای فرزند دوم، دیگه خیلی خوشحال شدیم، هم خودم هم خانواده ام، منم نیت کردم اگه خدا پسر بهمون بده اسمش رو میذارم محمد،و رفتم سونو گرافی پسر بود، انگار دنیارو بهم داده بودن، اینو فهمیدم که فقط باید خدا برات بخواد همین، دخترمم خیلی خوشحاله منتظره داداش که به دنیا بیاد، شوهرمم خیلی هوامو داره، همش مراقبم هست. دخترم با دارو های جدیدش خیلی بهتره ولی هر۳ ماه باید ببرم چکاب بشه، خیلی مریضی دخترم برام عذاب آوره انشالله به لطف پروردگار ازبین بره و با دارو حل شه الان کلاس اوله خیلی اذیتم میکنه، چون باردارم هستم برام سخته، احتمال زایمان زودرس دارم، استراحت میکنم تو خونه انشالله پسرم یه ماه دیگه مونده به دنیا بیاد سرموقع بیاد. برای دخترم دعا کنید تا زودتر سلامتی شو بدست بیاره، خودمم به سلامت سر موقع پسرمو بغل بگیرم، ازخدا وامام رضاجانم همین رو خواستم. "دوتا کافی نیست"| عضو شوید👇 http://eitaa.com/joinchat/1096876035Ccaac6a6075