🇮🇷#ایران_شناسی 🌍#مازندران #سوادکوه #لفور 4⃣ 📜قدمت باستان شناسی منطقه لفور لفور از مناطق بسیار قدیمی و تاریخی مازندران و ایران است (حیدری سوادکوه شمالی، ۱۳۸۱، ص ۳۳). گورستانهای نرگس جار و اوتی سر از جمله گورستانهای باستانی و تاریخی منطقه سد لفور هستند که بر اساس کاوش های باستان شناسی حدود سال ۶۵۱ آغاز دوره اسلامی و پس از آن بنا نهاده شدند. گورستان لفورک و تپه چاشت خوران از دوره عصر آهن، گورستان اسپوکلا و آهه از دوره اواخر ساسانی و اوایل اسلامی و گورستانهای نرگس جار و اوتی سر از دوره های اسلامی از جمله گورستانهای باستانی و تاریخی محوطه هستند که بر اساس کاوشهای باستان شناسی حدود ۳ هزار سال قدمت دارند و باستان شناسان موفق به کشف سه تدفین منحصر به فرد از دوره عصر آهن ۱۵۰۰ تا ۵۵۰ پیش از میلاد در این گورستان ها شدند. راز گورستان لفورک در نخستین فصل از کاوشهای باستان شناسی آشکار شد و در آن چندین نوع جدید از تدفین سه هزار سال قبل ایران مورد شناسایی قرار گرفت. کشف گوشوارههای از جنس طلا و نقره و اجسادی که میان پوششی از سفال تدفین شده اند از جمله یافته های باستان شناسی در این گورستان است. همچنین از این گورستان اجسادی بدست آمده که به نژاد هایپر دولیکو سفال (سر درازهای کامل) مشهورند و این نژاد اکنون دیگر در مازندران بکلی دیده نمی شود. ناگفته نماند؛ که تپه چاشت خوران از دوره عصر آهن، گورستان اسبوکلا و آهه از دوره اواخر ساسانی و اوایل اسلامی و گورستانهای نرگس جار و اوتی سر از دوره های اسلامی از جمله گورستانهای باستانی و تاریخی محوطه هستند که در آخرین مطالعات باستان شناسی و مستند نگاری محوطه پشت سد البرز کشف شده اند و ۶ گورستان باستانی و تاریخی به همراه ۹ روستا و چندین امامزاده قربانیان آبگیری سد البرز هستند. تصویر مقابل کوزه ای با قدمت بیش از ۲۸۰۰ سال کشف شده در گورستانهای تاریخی لفور روستای کالیکلا بر اساس شنیده هایی از قول بزرگان و تاریخدانان محلی در حدود سالهای ۸۹۰ (حدود ۵۰۰ سال قبل) توسط گروه هایی از منطقه شور مست سوادکوه شمالی معروف به کاله (نریمانیهای فعلی) که به این منطقه مهاجرت نموده اند، بنا نهاده شده است. بعدها افرادی از طوایف دیگر (گالش و بنار و ....) نیز به آنها پیوستند. برخی از اهالی معتقدند که در آن زمان چند ایل و تبار (کاله، گالش، بنار) به طور همزمان وارد این روستا شدند. سال ها پس از شکل گیری اولیه روستای کالیکلا مردم آن بر اثر بیماری وبا در گوشه و کنار منطقه پخش شدند و اکثرا در چلن (زمین کشاورزی فعلی روستاییان) رفتند و بعد از بهبودی دوباره به روستا برگشتند. همچنین به علت وجود شیب در روستا در گذشته نه چندان دور سیلابها باعث از بین رفتن زمینهای کشاورزی حاشیه روستا شده است و زمینهای اطراف رودخانه با بلک بطور کامل از بین رفته است. زلزله سال ۱۳۳۴ باعث تخریب اکثر منازل روستای کالیکلا شده و بعضی از اهالی نیز در این زلزله جان باختند. از سوی دیگر، جاده ابریشم یا راه ابریشم یکی از راههای معروف قدیم است که بسبب حمل ابریشم چین از این راه بدین اسم شهرت یافته است. این راه از شهرستان توان هوانگ در چین به ولایت کانسو می آمد و از آنجا داخل ترکستان شرقی امروزی می شد و از طریق بیش بالیغ و آلمالیغ و اترار به سمرقند و بخارا می رسید. در بخارا قسمت اصلی آن از راه مرو سرخس نیشابور گرگان و مازندران (شیرگاه پل بالو امیدوار کوه لفور) به ری می آمد و از ری به قزوین و زنجان و تبریز و ایروان می رفت و از ایروان به طرابوزان یا یکی از بنادر شام منتهی می گردید. ✍️ ادامه..... ۴ @KalikolaVillage1403 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4120 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🇮🇷#ایران_شناسی 🌍#مازندران #سوادکوه #لفور 5⃣ #پتشخوارگر در سال ۶۷۳ ق م سپاهیان آسار حارون شاه آشور در یک سلسله عملیات جنگی به سرزمینی موسوم به پاتوش آری یا پاتشوعار رسیدند که جزئی از کشور مادهای دور دست بوده است (دیاکونوف، ۱۳۷۷، ص ۲۴۳ و توینیی، ۱۳۷۹، ص ۶۸). آسارهارون در کتیبه خود از سرزمین پاتوش آرمی چنین سخن می گوید: «اما سرزمین پاتوش آری بر کران کویر نمک در خاک مادهای دوردست که کوه بیکنی (دماوند) در کنار آن نهاده است. کوه سنگ لاجورد که هیچ یک از نیاکان پادشاه من پا در خاک آن نگذاشته بودند» (کامران، ۱۳۷۴، ص ۱۳۲). این نام در زمان هخامنشیان تحت عنوان پیشوارش یا پتشوارش در کتیبه داریوش آمده و در زمان ساسانیان بر اساس کارنامه اردشیر بابکان نام آن پتشخوارگر بوده است. در اوستا بخشی از رشته کوههای اوپی ری ستنا یا اپارسن دانسته شده است. در کتاب جغرافی دان یونانی استرابون با عنوان پراخوتراس ذکر شده که همان رشته کوههای البرز بوده و اقوام گیل، کادوسی و آماردی در نواحی شمالی آن مسکون بوده اند. پروکوپیوس مورخ بیزانسی نیز از کیوس برابر انوشیروان تحت نام پتشخوار شاه یاد می کند (مشکور، ۱۳۷۱، ص ۳۲۳). منوچهر شاه حدود این منطقه را به شهرهای فرشواذ جر ختم نمود (ابن اسفندیار، ۱۳۶۶، ص ۵۶). فرشواذ جر را به معنی فرش یعنی هامون دشت و منطقه پهن و واز را به معنی کوهستان و گربا جر را به معنی دریا معنی نموده و به زبان بومی منطقه لفور جر یا جول به معنی پایین یا عمیق یا جمل یا غلزم یا دریا می باشد و در اصطلاح فرشواذ جر یعنی پادشاه دشت و کوهستان و دریا و پادشاه طبرستان از محدوده شهرهای زیر حاکمیت می کردند. در کتب مورخان اسلامی به صورت فرشوادگر فراشو ذخر و بدشوارگر آمده است. در تاریخ تبرستان ابن اسفندیار راجع به نام فرشوادگر چنین می خوانیم حد فرشوادگر آذربایجان سر تبرستان گیل دیلم، رویان، قومش دامغان و گرگان باشد و اول کسی که این حد را پدید کرد منوچهر شاه بود (همان، ص ۵۶). اولیاء الله آملی فرشوار جر را لقب تبرستان دانسته است (اولیاء الله آملی، ۱۳۱۳، ص ۲۷). میر ظهیرالدین تبرستان را درون فرشوارگر و فرشوارگر را شامل آذربایجان گیلان تبرستان ری و قومش (سمنان) می داند (مرعشی، ۱۳۶۱، ص ۱۱). ابن اسفندیار معنی فرشواذ را باش خوار ای عیش سالماً صالحاً بیان می کند (ابن اسفندیار، ۱۳۶۶، ص ۵۶) یعنی عیش کن به سلامت وی همچنین فرشواذ جر را از سه جزء فرش + واذ گر بر شمرده و فرش را هامون واد را کوهستان و گر یا جر را دریا و سرزمین فرشواذ جر را سرزمین کوه و دشت و دریا می خواند. همچنین خاطر نشان می سازد به لغت قدیم جر یا گر معنی کوهستانی را که بر آن کشاورزی می کرده اند نیز می داده است (مارکوارت، ۱۳۷۳، ص ۲۴۵). از این رو به خاندان قارن آل سوخرا که حاکم بخشی از فرشوادگر بوده اند جرشاه یا گرشاه یا ملک الجبال می گفتند (اعتماد السلطنه، ۱۳۶۷، ص ۲۲). بر اساس نامه ی تنسر در زمان به سلطنت رسیدن اردشیر یکم ساسانی چشنسف یا گشنسب شاه گشتاسب بر پتشخوارگر حکمرانی داشته و عنوان پشتخوارگر شاه را داشته است. بنابر کارنامه اردشیر بابکان پشتخوارگر از بخشهایی بوده که برای اردوان شاه اشکانی سپاه تهیه می کرده است. به نظر محمد حسن خان اعتماد السلطنه لغت فرشوات گر به مرور زمان دچار تحریف و تخفیف شده به سوات یا سواد تبدیل شده و نام سوادکوه ماخوذ از آن است. ابن خردادبه در المسالک و الممالک بد شوارگر را یکی از شهرهای تبرستان بر شمرده است (ابن خردادبه، ۱۳۷۰، ص ۹۶). البته واضح است که او دچار اشتباه شده زیرا در هیچ یک از منابع از شهری بدین نام یاد نشده بلکه همواره تاکید شده که بدشوارگر یا همان پتشخوارگر منطقه وسیعی بوده است. پتشخوارگر از سه جزء پتش + خوار + گر تشکیل یافته و کوهی است که در پیش ولایت خوار واقع بوده (مشکور، ۱۳۷۱، ص ۳۲۳) و یا کوههای کم درخت است که روبروی دره خوار قرار دارد (عمادی، ۱۳۸۲، ۱۷۰). برخی آن را از سه جزء پئیتیشخ + وار + گر به معنی ناحیه ای که در بر دارنده کوه و دشت و دریاست خوانده اند (حجازی کناری، ۱۳۷۲، صص ۴۵-۴۴). بنابراین با توجه به منابع تاریخی سرزمین پتشخوارگر منطقه ای وسیع بوده که شامل رشته کوه البرز میشده اما به تدریج این نام تنها برای بخش مرکزی و شرقی آن یعنی کوههای لاریجان، بندپی، لفور، سوادکوه، هزار جریب باستانی، دودانگه، چهاردانگاه و هزار جریپ و بخشی از فیروزکوه و دماوند به کار رفته است. برخی پژوهندگان بر این باورند که نام سوادکوه با تغییر واژه کهن فرشوادگر به فرشواد کوه سپس تبدیل آن به سوادکوه پدید آمده است. در برخی از اسناد و کتب تاریخی اسامی دیگری مانند قارن کوه، شروین کوه، جبال شروین و کولاچی نیز برای این ناحیه بکار رفته است. ✍️ ادامه.... ۵ @KalikolaVillage1403 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4120 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐

🇮🇷#ایران_شناسی 🌍#مازندران #سوادکوه #لفور 6⃣ 📖مهمترین دهات لفور در عصر باستان (قارن) ۱- جاوه چال (جعفر چال) این آبادی در پایین دست قلعه مازیار در قسمت شمالی روستای مزدیدره با مازیار دره واقع بوده که به مرور زمان و حملات خلفای عباس از جمله معتصم و همراهی طاهریان قلع و قمع گردیده که از مصالح بجا مانده از آن جهت استفاده از حسینیه و سفاتالار و حمام و مکتب خانه روستاهای همجوار استفاده نموده و در حاضر هم باقی میباشد. ۲- بازیر کلاء از نظر علم جامعه شناسی اصطلاح کلا به معنی محل اجتماع انسانها یا ده میباشد. این روستا در قسمت غربی روستای عالم کلاء در قبرستان و زمین فوتبال فعلی واقع میباشد. قبور قدیمی و گلهای لاله و درختان آزاد یا اذاردار و دفن اجساد بسوی خورشید یا آفتاب نشان از گیری یا زرتشتی بودن ساکنین این منطقه را نشان میدهد. ۳- گونی کلاه این پارچه ده در مرتعی به همین نام در مسیر عبور جاده ای روستای تمر فعلی وجود دارد و قبور این روستا توسط جاده تمر که احداث گردیده نابود شد و استخوانها و سفالهای به دست آمده از جاده نشان دهنده این میباشد که انسانهای سر دراز در این مناطق زندگی می کردند. ۴- خنه سری (خانه سرا) این ده از دهات عصر گذشته بوده که در مرتعی به همین نام در حد فاصل روستای عالم کلا و کالی کلاء واقع میباشد از قبور و سفال شکسته و اجرهای پیدا شده و مقایسه با آجر و سفالهای کاخ مازیار در بالای روستای مزدیدره با نشان از هم عصر بودن حتی قدمت بیشتر عصر آهن را نشان می دهد. تحقیقی که باستان شناسان استان مازندران واحد میراث فرهنگی قبل از احداث سد لفور در منطقه انجام دادند در مرتع جنگلی آهه روبروی روستای کالی کلا آثاری یافتند که نشان از انسانهای عصر آن و استخوانهای آنها از جنس آدمهای نئاندرتال یعنی انسانها سر دراز بوده است و همچنین به روایت گذشتگان محلی که صاحبان همین مرتع بوده اند روایت کردند که اجدادشان در حین چرای گاو در قبرستان همین منطقه دیگ بزرگ پر از سکه و کوزه و آثار زینتی پیدا نمودند که به صورت مستند و مکتوب مشهود نمی باشد. ۵- تسی کلا این ده در قسمت غربی روستای کالی کلاه در مرتعی به همین نام معروف و موجود میباشد. کوزه شکسته و سفالها و پیلکا به زبان طبری و قبور رو به آفتاب نشان از موجودیت آن در زمانهای گذشته را می نماید که گاهی به طمع گنج چاله و چوله های در این موقعیت ایجاد میشود اداره میراث فرهنگی در سال ۱۳۷۵ و ۱۳۷۶ با مجوز رسمی حفاری انجام داده که استخوانهای بدست آمده نشان از سکونت عصر آهن می باشد. نقل از جهانگیر عباسی که ایشان از جد مادری اش به نام مشهدی حیدر محرابی گالش نقل میکرد که من ۴ الی ۵ ساله بودم در تاریک و روشن خاطرات ذهنم بیاد می آورم که پدرم یک عدد زنبیل را با دو عدد سیخ آهنی به دستم سپرد و پابه پای آنها بعد از یک بیماری واگیردار احتمالاً «وبا» از خانه و کاشانه ی مان روستای تسی کلا به سمت پایین دست حاشیه رودخانه از رود حرکت کردیم و در آنجا ساکن شدیم که در حال حاضر موسوم به روستای کالی کلاست. جهانگیر عباسی متولد سال ۱۳۰۳ ش بود و اگر پدر بزرگشان ۷۵ سال عمر داشته باشند تا به امروز میشود حدس زد عمر روستای کالی کلا نباید از ۱۵۰ الی ۱۷۵ سال تجاوز کند. ۶- نرگس چال ۷- اوتی سر ۸- آرسوسر ۹- آهه ۱۰- اسکلیم ✍️ در ادامه..... ۶ @KalikolaVillage1403 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4120 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

﷽ن و القلم و ما یسطرون 📩شناسه ۱۴۰۳۱۲۰۳۱۰۰۴ 🤺#جنگ_دشت 🌍#پازمین 🖨انتشار برای نخستین بار در پیامرسان ایتا در  کانال پژوهش ادملاوند 🚨گزارشی نویافته در بندپی 👇👇 📜گزارش #آخوندملاهادی_مقری بن جعفر در سنه ۱۴ ربیع الاول ۱۲۵۱ قمری برابر با جمعه ۱۲۱۴/۰۴/۱۹ خورشیدی 📎نکته: کتابت خطی آخوند ملاهادی مقری در ۷۴ صفحه در سال ۱۲۱۴ شمسی انجام شده است که تمامی صفحات آن بدون قلم خوردگی اما در برخی از صفحات خوردگی، سوراخ و حتی امحا شده نیز مشهود است. 📖در بخشی از این کتاب آمده است: 👇👇 {{... بنابر مصالح بیجن رئیس۱ نزد قاسم مقری۲ در سرای او نشست. از استماع این خبر میرحسین۳ بر یوسف کاشی۴ حمله آورده... [ناخوانا] در پازمین۵ فوجی۶ از سپاه آراسته به مجادلت یوسف کاشی و سهراب رئیس۷ و قادر لفور۸ و مظفر رئیس۹ و ذوالفقار شوب۱۰ و شمس آسور۱۱ و حمزه ازر۱۲ قتیل کردند. میرحسین به محاصره آن نبرد همگی را ماسور۱۳ ساخت. بیجن از بیم سیم و زر به زال اندوار۱۴ داد تا در کنجی په زمین۱۵ مخفی و در زاویه فتنه مختفی بماند. قرین اضطراب شد و با خاطری غمین به تعجیل راه لفور۱۶ پیمود...}} 📝پانویس: ۱/#بیجن_رئیس: ، از بزرگان خاندان رئیس لپور | نام او در کتاب تاریخ خاندان مرعشی؛ میرتیمور مرعشی بویژه در صفحه ۲۹۳ آمده است. ۲/#قاسم_مقری: قاسم مقریکلایی | همان ص ۲۹۳ ۳/#میرحسین: پسرعموی میرعلی خان و حاکم اصفهان که با حکم جدید فرمانروایی به مازندران آمد. (بندپی، یوسف الهی و شهرام قلی پور گودرزی، تهران،۱۳۹۳،ص ۱۱۸) ۴/#یوسف_کاشی: یوسف کاشیکلایی (همان ص۱۲۰) ۵/#پازمین: روستایی در بندپی غربی بابل ۶/#فوج: یگان نظامی ۷/#سهراب_رئیس: از دوستان و همراهان بیجن رئیس ۸/#قادرلفور: همان ۹/#مظفررئیس: همان ۱۰/#ذوالفقارشوب: ذوالفقارشوبکلایی | به نظر می رسد وی نیز از یاران بیجن رئیس بوده است. ۱۱/#شمس_آسور: از یاران بیجن رئیس | به نظر می رسد وی از اهالی روستای آسور باشد. این روستا در دهستان ارجمند فیروزکوه واقع شده است. ۱۲/#حمزه_ازر: از یاران بیجن رئیس | اَزِر نام قدیم روستای دومیرکلا بخش گنج افروز بابل بوده است. ۱۳/#ماسور: به اسارت گرفته شدند. ۱۴/#زال_اندوار: زال اندواری که در قبال دریافت سیم و زر جان بیجن رئیس را از مهلکه ی جنگ دشت در پازمین نجات داد. ۱۵/#په_زمین: پازمین بندپی غربی ۱۶/#لفور: لفور سوادکوه 🖊خوانش: #محسن_داداش_ادملاوند_باکر ۱۴۰۳/۱۲/۰۳ 🗂بازخوانی دست نوشته هایم که حاصل تحقیق و پژوهش در مواجهه با کتابخانه ها، اشخاص حقیقی و حقوقی در دهه ۱۳۷۰ تا ۱۳۹۴ می باشد، شوربختانه به جهت عارضه ی مغزی و قلبی موجب فراموشی منابع مهم رخدادها شده و حتی برخی اسناد نیز مفقود و تعدادی از آنها به یغما رفته اند. 📸هیچگونه نمایه ای از این کتابت خطی در اختیار پژوهش ادملاوند نیست. 🔴 به‌ منظور حفظ حریم شخصی، انتشار نمایه یا اصالت سند و یا کتابت و یا نام دارنده ی این اسناد و کتابت به خودشان واگذار شده است. ⚠️چاپ و نشر مطالب #بدون_نام بردن از نگارنده و منبع#پژوهش_ادملاوند مجاز نبوده و درج منبع الزامی است. 🟠با توجه به نسبی بودن علم تاریخ، این مطالب تا زمانی اعتبار دارد که سند اصیل و متقنی آن را نفی نکند. در صورتی که اسناد جدید و دارای اصالتی به دست آید که با مطالب موجود در این پژوهش تعارض داشته باشد، نگارنده بدون هیچ گونه تعصبی ، آن را خواهد پذیرفت. 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است . https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4134 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_اِدمُلّاوَند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#لفور 🎥فیلم هوایی از مزار آقا سید علی 📩#سیدمهدی_بیژنی:👇👇 جد سادات حاجی تبار بیژنی و مقیمی بندپی در جزیره ی سد لفور سوادکوه که کسی بدان جا دسترسی ندارد. تقاضای عکس از مزار دارم. 🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄﷽🍃⃟🌸᭄•🍃⃟🌸᭄• 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ @edmolavand #قرارگاه_فرهنگی_میرمریم 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🔴🔴🔴🔴 #منظومه #تقی_لفوری #معصومه_باکر #ادملا #لفور #باکر #جنگن 📝اشعار منظومه ی #تقی_جنگن و #معصومه_باکر تا کنون به ۵۰۰ شعر رسیده است. در پژوهش ادملاوند به همت پژوهشگر محترم؛ آقای محسن داداش پور باکر با ۷۶ تن از شعرا و ریش سفیدان و حافظان منظومه در استان مازندران مصاحبه پژوهشی صورت گرفته است. 📌شوربختانه به نظر می رسد که برخی از اشعار مرحوم تقی جنگن [لفوری] توسط تعدادی از پژوهشگران به منظومه ی #شاه_باجی لفوری اعمال شده گردیده که البته باید اصلاح گردد. 👇👇 🟡از طرفی مرحومه #معصومه_باکر متولد روستای #ادملا؛ باکرمحه بندپی شرقی بابل است نه روستای لدار!! به نظر می رسد پژوهشگر نتواسته است تحقیق میدانی انجام دهد، به طوری که حتی با یک فرد از ایل باکر مواجهه نشده است. 👇👇 📜اسناد مکتوب و نسخ خطی مربوط به این منظومه در پژوهش ادملاوند محفوظ است. 👇👇 📜شجره نامه ی #معصومه_باکر نیز در کتاب نسخه ی خطی ((اشاداد)) مستدل است. 👇👇 و سایر دلایل و منضمات 🗂روابط عمومی پژوهش ادملاوند 🔎بیشتر بدانید👇👇 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/2191 🖨ارسال مستندات؛ ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱ ⚠️تمامی آثار [فیلم و نمایه و اسناد و نوشتار] منتشر شده در این صفحه تحت حمایت #نگارخانه_ادملا و یا #پژوهش_اِدمُلّاوَند | زیر مجموعه ی آوات قلمܐܡܝܕ صرفا فقط دارای #ارزش_پژوهشی هستند و ارزش قانونی دیگری ندارند. 💞💞💞💞💞 #محسن_داداش_پور_باکر #پژوهش_ادملاوند 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📍اینجا ایستگاه خاطرات است.💝 ➺‌‌𝄠✿♥#نگارخانه_ادملا📻   @EDMOLLA1400 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

🎥نوستالژی از بهار سال ۱۳۸۰ از لفور ببینیم. #لفور ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#مازنی #نخبگان #دانش #پرفسور_کوروش_نوذری (فرزند شایسته و افتخار شهرستان سوادکوه شمالی #لفور ) استاد برجسته گروه فیزیک دانشگاه مازندران در لیست ۱۴ نفره عضوعلمی دانشگاه مازندران در فهرست دانشمندان برتر جهان قرار گرفت. 🔹️۱۴ عضو هیأت علمی دانشگاه مازندران در فهرست دو درصد دانشمندان برتر جهان در سال ۲۰۲۲ قرار گرفتند. 💐تبریک به فرزندشهرستان سوادکوه شمالی منطقه لفور 💐 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 💥#پژوهش_ادملاوند @edmolavand ﷽ #آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#لفور #غار #دیوچاه ✍غار دیوچاه یکی از جاذبه‌های طبیعی و اسرارآمیز منطقه لفور در شهرستان سوادکوه، استان مازندران است. این غار در دل جنگل‌های انبوه و کوهستانی این منطقه قرار دارد و به دلیل موقعیت خاص و افسانه‌های محلی، معروف است. 💠ویژگی‌های غار دیوچاه: - موقعیت جغرافیایی: این غار در ارتفاعات لفور واقع شده و دسترسی به آن نیازمند پیاده‌روی و راهپیمایی در مسیرهای جنگلی است. - ساختار غار: دهانه غار نسبتاً تنگ است و داخل آن دارای حفره‌ها و چاله‌های عمیق است که به آن حالتی مرموز می‌دهد. - افسانه‌ها: در باورهای محلی، این غار را محل سکونت دیوها یا موجودات افسانه‌ای می‌دانند و داستان‌های مختلفی درباره آن نقل می‌شود. - طبیعت اطراف: منطقه لفور به دلیل جنگل‌های سرسبز، رودخانه‌ها و چشمه‌های زلال، مقصدی عالی برای طبیعت‌گردان و ماجراجویان است. اگر قصد بازدید از این غار را دارید، بهتر است با راهنمای محلی همراه شوید و تجهیزات مناسب مانند چراغ قوه، کفش مناسب کوهنوردی و لباس گرم به همراه داشته باشید. غار دیوچاه در منطقه لفور از توابع شهرستان سوادکوه در استان مازندران قرار دارد. برای دسترسی به این غار، باید به سمت روستاهای لفور بروید. 💠 آدرس دقیق و مسیر دسترسی: ۱. مسیر اصلی: - از جاده فیروزکوه به سمت شیرگاه یا زیرآب (مرکز سوادکوه) بروید. - پس از رسیدن به شیرگاه، به سمت منطقه لفور حرکت کنید (جاده لفور معمولاً از شیرگاه یا آلاشت قابل دسترسی است). - در منطقه لفور، به سمت روستاهای ارفع‌ده، كسلیان یا واشی بروید (غار دیوچاه در نزدیکی این مناطق قرار دارد). ۲. نقطه شروع پیاده‌روی: - پس از رسیدن به آخرین روستاهای قابل دسترسی با ماشین (مانند ارفع‌ده یا منطقه کسلیان)، باید پیاده‌روی را آغاز کنید. - مسیر پیاده‌روی ممکن است بین ۱ تا ۳ ساعت بسته به نقطه شروع، طول بکشد. ۳. موقعیت جغرافیایی (مختصات GPS): - تقریبی: 35.9886° N, 52.8764° E (برای یافتن دقیق‌تر، بهتر است از راهنمای محلی کمک بگیرید). 💠 نکات مهم برای بازدید: - راهنما محلی: به دلیل مسیرهای جنگلی و احتمال گم شدن، همراهی با یک راهنمای آشنا به منطقه ضروری است. - تجهیزات: چراغ قوه قدرتمند، کفش مناسب کوهنوردی، لباس گرم و آب آشامیدنی همراه داشته باشید. - امنیت: داخل غار چاله‌های عمیق و خطرناک وجود دارد، بنابراین احتیاط کنید. اگر قصد سفر دارید، پیشنهاد می‌کنم از اهالی محلی لفور یا گروه‌های طبیعت‌گردی استان مازندران کمک بگیرید. 😊 📌غار زیرزمینی دیوچاه در منطقه لفور (شهرستان سوادکوه شمالی، استان مازندران) و نزدیک روستای شاهکلا واقع شده است. این غار در دل جنگل‌های انبوه و زیبای منطقه غوزک رودبار قرار دارد و یکی از جاذبه‌های طبیعی و ناشناخته این ناحیه محسوب می‌شود. 💠 ویژگی‌های غار دیوچاه: - موقعیت: در نزدیکی روستای شاهکلا و در منطقه‌ای به نام غوزک رودبار. - دسترسی: برای رسیدن به این غار باید مسیری جنگلی و نسبتاً دشوار را طی کرد. - ساختار: یک غار طبیعی با دهانه‌ای نسبتاً تنگ و فضای داخلی مرموز که احتمالاً دارای چاه‌های عمیق و حفره‌های زیرزمینی است. - نامگذاری: نام دیوچاه (به معنای چاه دیو) نشان‌دهنده افسانه‌ها و باورهای محلی درباره این غار است. 📝 نکات مهم برای بازدید: - امنیت: این غار ممکن است برای افراد عادی خطرناک باشد و نیاز به تجهیزات غارنوردی دارد. - راهنما: بهتر است با افراد محلی یا گروه‌های مجرب غارنوردی هماهنگ شود. - طبیعت اطراف: منطقه لفور و غوزک رودبار دارای جنگل‌های سرسبز و چشم‌اندازهای زیبایی است که ارزش گردشگری دارد. درپایان از دوستان ،مخصوصا دوستانیکه در لفور سکونت دارنداگر اطلاعات دقیقتری دارند خواهشمندم که این اطلاعات را تکمیل کنند. البته ارفع ده که در بالا به آن اشاره شد 30کیلومتربعد از پل سفید در سمت راست جاده قرار دارد و قله ارفع کوه مشهور و از اهداف کوهنوردان میباشد، با این توصیف احتمالاً دو تا دیوچاه در منطقه سوادکوه وجود داره و شاید هم دیو چاه غوزک رودبار ارتباط زیر زمینی آن تا ارفع ده ادامه داشته باشدکه نیازمند افراد حرفه ای غارنورد هست تا وضعیت آن مشخص شود. 📩ارسالی #سیدقاسم_صیادمنش https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4428 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#لفور #آبشار_تِرِز ✍به نظر می‌رسد آبشار تِرِز (یا تِرِس) که مدنظر شماست، در منطقه لفورِ سوادکوه در استان مازندران قرار دارد. این آبشار در دل جنگل‌های انبوه و زیبای هیرکانی واقع شده و یکی از جاذبه‌های طبیعت‌گردی شمال ایران است. اطلاعات کلی آبشار تِرِز لفور (سوادکوه): ۱. موقعیت جغرافیایی: - استان: مازندران - شهرستان: سوادکوه - بخش: لفور روستای شارقلت(منطقه‌ای جنگلی و کوهستانی) - نزدیک‌ترین روستا: روستای شارقلت**لفور** شیرگاه - مختصات حدودی: - عرض جغرافیایی: ۳۶°۱۲′ شمالی - طول جغرافیایی: ۵۲°۵۰′ شرقی *(برای مسیریابی دقیق‌تر، از اپلیکیشن‌هایی مانند گوگل مپ یا نرم‌افزارهای مسیریابی محلی استفاده کنید.)* ۲. راه دسترسی: - از تهران یا قائم‌شهر: - مسیر اصلی: جاده فیروزکوه یا هراز به سمت شیرگاه و سپس بخش لفور. - پس از رسیدن به شیرگاه، باید به سمت روستاهای لفور حرکت کنید. - بخشی از مسیر ممکن است خاکی یا نیاز به پیاده‌روی در جنگل داشته باشد. چالش اصلی آبشار عبور از رودخانه هست که دوسال قبل پل دسترسی براثر سیل تخریب شد و الان یک پل چوبی که از تنه دودرخت است وجود دارد که عبور از آن سخت و نیازمند تمرکز بالایی است آب رودخانه در این فصل زیاد و در وسط رودخانه ارتفاع آب به 70سانت هم میرسد که سرعت زیاد آب کار را برای عبور سخت میکند. #قابل توجه مسئولین محلی مخصوصا اداره میراث فرهنگی و گردشگری برای ایجاد حداقل امکانات. ۳. ارتفاع آبشار: - ارتفاع تقریبی آبشار حدود ۱۰ تا ۱۵ متر است. - این آبشار در میان صخره‌ها و جنگل‌های پوشیده از درختان راش و بلوط قرار دارد. ۴. ویژگی‌های آبشار و منطقه: - طبیعت اطراف: جنگل‌های هیرکانی، هوای خنک و مرطوب،درکنار آبشار اصلی زیر صخره خالی و در سقف آن هم قندیلهای کوچک آهکی قرار دارد که زیبایی خاصی رادارا میباشدهمراه باچشم‌اندازهای سرسبز. - بهترین زمان بازدید: بهار و تابستان (به‌ویژه اردیبهشت تا شهریور). - امکانات محلی: در برخی فصول، ممکن است غرفه‌های محلی برای استراحت وجود داشته باشد، اما بهتر است آب و غذای کافی همراه داشته باشید. 📌اگر قصد سفر دارید، حتماً از راهنمایان محلی کمک بگیرید، چون برخی مسیرها ممکن است علامت‌گذاری نشده باشد. همچنین، از لباس و کفش مناسب برای پیاده‌روی در جنگل استفاده کنید. 📩ارسالی #سیدقاسم_صیادمنش https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4427 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑#پژوهش_ادملاوند @edmolavand 📚#آوات_قلمܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─

#تبارشناسی #کلیج #لفور https://eitaa.com/edmolavand/16905

#طایفه #کلیج #لفور https://eitaa.com/edmolavand/16905