سیدالعلماء
🔺 بنده یعنی چه؟
🔹 اگر مثلاً #صدام ما را #اسیر می‌کرد و به ما غذای نپخته می‌داد، یا می‌گفت فلان کار را باید بکنی، خب معلوم بود ما انجام می‌دادیم.
پس ما در آن‌جا در پوشش اسارت بودیم و از خود چیزی نداشتیم، وگرنه اگر از خود چیزی داشتیم این کارها را نمی‌کردیم.
#عبودیت هم یک چنین چیزی است، یعنی #انسان در برابر خداوند است در زندگی‌اش!
از صبح که بلند می‌شود یک اسیر است.
اصلاً #بنده، یعنی یک اسیر، یک فرمانبر.
اما در ما چیزی که نیست همین حرف‌هاست. ما آدمِ #آزادی هستیم، برای خودمان مستقل هستیم. این روش ما و این ارتکازات ما که در ما حاکم است و ما را می‌گرداند و می‌چرخاند و حرف می‌زنیم و #شوخی می‌کنیم و #بازی می‌کنیم و #پول در می‌آوریم و پول خرج می‌کنیم و #خانه می‌خریم و #ازدواج می‌کنیم، این‌ها تحت پوشش عبودیت نیست!.
#بشر، انسان و #مسلمان همیشه باید در حال اسارت باشد و بداند که در کشور خودش نیست، این لباسی که من پوشیده‌ام، برای خودم نیست، این غذایی که از نانوایی می‌خرم، همه‌اش در حال اسارت خداست. نان خورم، بنده‌ام، بنده اصلاً یعنی همین چیزها.
#بنده یعنی کسی که هیچ چیز مال خودش نیست، هر چیزی که به او می‌دهند، این مدام #فکر می‌کند که خوب من این را باید چه کارش بکنم؟
الآن یک نفر هم #مراقب من است که من این را چه کار می‌کنم؟
این پول مال من نیست، این #مقام، این عبا، این عمامه، این‌ها همه‌اش صاحب دارد و من بنده و #عبد او هستم!
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔹 مسائل #روحی نوعی ذائقه می‌خواهد، چشیدنِ یک نوع حلاوت و شیرینی لازم دارد، که در ما نیست...
و ما عادت کرده‌ایم تنها به شیرینی‌های #مادی.
مسأله این است. #روحانیت معنایش این است.
باید در این #فکر فرو بروید که بالأخره این وضع برایتان حاصل بشود، اگر إن‌شاءالله بخواهید خدمت به #اسلام بکنید.
کسی می‌تواند خدمت به اسلام کند که ذائقه‌اش ذائقه‌ی #روحانی بشود.
یعنی از بلند کردن فریاد #الله_اکبر هر خطری را به جان بخرد. از بس برایش لذت داشته باشد.
#ذکر خدا در ذائقه‌ی او شیرینی داشته باشد. #تسبیح و #تمجید و #تحمید خدا به او نیرو بدهد.
اسلام با این وضع روی کار آمده.
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
#عقل
#فلسفه
#مکتب_تفکیک
🔺 سلسله مباحثی پیرامون جایگاه عقل و علوم معارفی و حکمی و فلسفی
مقاله: "مکتب تفکیک دستخوش تفکیکی دیگر"
قسمت بیست و هفتم 7⃣2⃣
🔺 ... و شاهدی دیگر توضیحی است که در مقدمه‌ی تفسیرالمیزان آمده است: «توضیح این‌که انس و عادت (همان‌طوری‌که گفته شده)، باعث می‌شود که ذهن آدمی در هنگام شنیدن یک کلمه، و یا یک جمله، به معنای مادی آن سبقت جوید، و قبل از هر معنای دیگر، آن معنای مادی و یا لواحق آن به ذهن درآید، و ما انسان‌ها از آن‌جایی‌که بدن‌هایمان، و قوای بدنی‌مان، مادام که در این دنیای مادی هستیم، در ماده غوطه‌ور است، و سروکارش همه با ماده است، لذا مثلاً اگر لفظ حیات، و علم، و قدرت، و سمع، و بصر، و کلام، و اراده، و رضا، و غضب، و خلق، و امر، و امثال آن‌را می‌شنویم، فوراً معنای مادی این‌ها به ذهن ما در می‌آید، همان معنایی‌که از این کلمات در خود سراغ داریم. و همچنین وقتی کلمات آسمان، زمین، لوح، قلم، عرش، کرسی، فرشته، بال فرشته، شیطان و لشگریان او، از پیاده و سواره نظامش را می‌شنویم، مصادیق طبیعی و مادی آن به ذهن ما سبقت می‌جوید، و قبل از هر معنای دیگری داخل در فهم می‌شود. و چون می‌شنویم که می‌گویند: خدا عالم را خلق کرده یا فلان کار را کرده یا به فلان چیز عالِم است و یا فلان چیز را اراده کرده یا خواسته و یا می‌خواهد، همه‌ی این‌ها را مانند خلق، علم، اراده و مشیت خودمان مقید به زمانش می‌کنیم، چون معهود در ذهن ما این است که خواسته، ماضی و مربوط به گذشته است، و می‌خواهد، مضارع و مربوط به آینده است، درباره‌ی خواسته و می‌خواهدِ خدا همین فرق را می‌گذاریم. باز وقتی می‌شنویم که خدای‌تعالی می‌فرماید: «ولدینا مزید» نزد ما بیشتر هم هست، و باز می‌فرماید: («لاتخذناه من لدنا»، از نزد خود می‌گیریم نه از میان شما) و یا می‌فرماید: («و ما عندالله خیر»، آن‌چه نزد خدا است بهتر است)، و یا می‌فرماید: («الیه ترجعون»، به نزد او برمی‌گردید)، فوراً به ذهنمان می‌رسد که کلمه‌ی (نزد) همان معنایی را درباره‌ی خدا می‌دهد، که درباره‌ی ما می‌دهد، و آن عبارت است از حضور در مکانی که ما هستیم. و چون می‌شنویم که می‌فرماید: («و اذا اردنا ان نهلک قریة، امرنا مترفیها»، چون بخواهیم قریه‌ای را هلاک کنیم به عیاشهایشان دستور می‌دهیم که...) و یا می‌شنویم که می‌فرماید: («و نرید ان نمن»، اراده کرده‌ایم که منت نهیم...)، ویا می‌شنویم که می‌فرماید: («یرید الله بکم الیسر»، خدا آسانی برای شما اراده کرده)، فوراً به ذهنمان می‌رسد که اراده‌ی خدا هم از سنخ اراده‌ی ما است، و از این قبیل کلمات را وقتی می‌شنویم، مقید به آن قیودی می‌کنیم که در خود ما مقید به آن‌ها است. چاره‌ای هم نداریم، برای این‌که از روز اول که ما ابناء بشر، لفظ (چه فارسی چه عربی و چه هر زبانی دیگر) را وضع کردیم، برای این وضع کردیم که موجودی اجتماعی بودیم، و ناگزیر بودیم، منویات خود را به یکدیگر بفهمانیم، و فهماندن منویات وسیله‌ای می‌خواهد، لذا با یکدیگر قرار گذاشتیم قبلاً، که هر وقت من صدای (آب) را ازخود در آوردم، تو بدان که من آن چیزی را می‌گویم، که رفع تشنگی می‌کند، و به همین منوال الفاظ دیگر. و زندگی اجتماعی را هم حوایج مادی به گردن ما گذاشت، چون منظور از آن این بود که دست به دست هم داده، هر یک، یکی از کارهای اجتماعی را انجام دهیم، تا به این وسیله استکمال کرده باشیم، و کارهای اجتماعی همه مربوط به امور مادی، و لوازم آن است، ناگزیر الفاظ را وضع کردیم برای مسماهایی‌که غرض ما را تامین می‌کند، روی این جهت هر لفظی را که می‌شنویم، فوراً معنای مادیش به ذهنمان می‌رسد...
🖊 مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی رحمه الله تعالی
@seyedololama
سیدالعلماء
☄ #علم واقعی، نادیدنی‌ها را باید دید بکند و #انسان را در آن مسائل وارد کند به طوری که آدم بِبُرَد از همه چیز.
اگر راه #فکر باز شود- از تمام لذت‌های #دنیا بالاتر است. فکر کردن و گوشه‌ای نشستن و این کلید را روشن کردن و به #تفکر پرداختن در مسائل.
انسان این‌قدر حظّ و بهره و نصیب #معنوی نصیبش می‌شود که کباب برگ و پلو و این‌ها به نظرش دیگر نمی‌آید. #ریاست و این‌ها همه از نظرش می‌افتد. اگر به او التماس کنند هم می‌گوید: من مرد این حرف‌های شما نیستم، حیفم می‌آید که خودم را آلوده به این سردرگمی‌های اجتماعی بکنم و از لذت‌هایی که #روح من از آشنایی با #خلقت و آفرینش می‌برد [دور شوم]. برای این‌که چشم #بصیرت وقتی به کار افتاد و زیبایی‌های خلقت در خودش و در خارج را تشخیص داد، دیگر محو می‌شود. مثل گروه زنان مصر می‌شود نسبت به جمال جناب #یوسف...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 #صلوات_شعبانیه (۲) 🔹 «شجرة النبوة و موضع الرسالة»؛ [مفاتیح الجنان، صلوات شعبانیه]؛ ما با خدای خود
#صلوات_شعبانیه (۳)
بسم الله الرحمن الرحیم
«اللهمَّ صلِّ علی محمّد وآل محمّد شجرةِ النبوّة وموضعِ الرّسالة ومُختلفِ الملائکةِ ومعدنِ العلمِ واَهلِ بیتِ الوحی»
این #ذکر شریف #صلوات_شعبانیه شارح حدیث #ثقلین هست.
#پیامبر می‌فرماید: بعد از خودم دو چیز باقی می‌گذارم و این دو چیز از هم جداشدنی نیستند و اگر به این دو #تمسک کنید، #توجه کنید و از آن #اطاعت کنید، #گمراهی نخواهید داشت.
شرح این مسئله را دعاهایی که در ماه‌های #رجب، #شعبان و #رمضان وارد شده مخصوصاً این صلواتی که از جهت لفظ، کوتاه و از جهت معنا بسیار کافی و مکفی و ممتِع و بهره‌دِهْ و بارِ #رحمت‌دار می‌باشد، که نشان می‌دهد که این یکی از دو #ثقلین که مفسّر #قرآن هستند، این‌ها انسان‌های معمولی نمی‌شود، باشند. این‌ها، جز درس #وحی و هم‌درسیِ با جدّشان و استفاده از #غیب، از #روح_الامین و از مراکز #قدرت خدا، از جای دیگری استفاده نکرده‌اند. همان‌طوری‌که قرآن کریم هم جز وحی الهی نیست.
مجموع این کتاب آسمانیِ منحصر به فردِ جهان، با این‌گونه مفسرین، این‌ها مایه‌ی #نجات بشر هستند، اما مشروط بر این‌که #بشر دست از پیروی این دو بر ندارد.
۲۱ شعبان المعظم ۱۴۳۵= ۹۳/۳/۲۹
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
🔺 اگر بنده و شما #نعمت خداوند را بشناسيم و از اين حال #غفلت خواب آلودگیِ كودكانه بيرون بياييم می‌بینیم تمام جهان نعمت خداوند است و ما در او غرق هستيم.
از اين جهت عاجز می‌شویم و نمی‌توانیم تحمل اين نعمت‌های خداوند را بكنيم. در تشكر از نعمت‌های او، #اشک روان پيدا می‌کنیم، #قلب سوزان و #وجدان سرتاسر شرم و #حيا پيدا می‌كنيم؛ كه الان نداريم!.
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama
سیدالعلماء
#صلوات_شعبانیه (۳) بسم الله الرحمن الرحیم «اللهمَّ صلِّ علی محمّد وآل محمّد شجرةِ النبوّة وموضعِ ال
#صلوات_شعبانیه (۴)
🔺 در همان آخرین نفَس‌های حیات #پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) این مطلب تکرار شد و لازم بود که طبق دستور حضرت ثبت شود و به کاغذ بیاید. اما آن‌هایی که در انتظار چنین پیش‌آمدی نبودند، یک‌مرتبه مجهز شدند که با او مقابله کنند و نگذارند که این مطلب مانند خود #قرآن به کاغذها ثبت شود و قابل انکار نباشد. این #مصیبتی بود که در هنگام رحلت #پیامبر از این جهان به این #امت وارد شد و چاره او هم نشد، بلکه روز به روز فشار به این دو یادگار پیامبر وارد شد و این‌ها از آن هدفی که آن حضرت داشت محروم شدند؛ #هدف اصلاح جهان.
آن‌هایی که منتظر بودند که آن حضرت از دنیا رحلت کند و خلافت‌ها را به دست خودشان بگیرند، آن‌ها #فکرشان با پیامبر یک‌جور نبود؛ فلذا در #اذان هم تصرف کردند، اذان وقتی‌که گفته می‌شود، در آن آن‌جا که گفته می‌شود: «حیِّ علی خیرِ العمل»؛ بشتاب ای مسلمان به بهترین اعمال. آن‌ها گفتند اگر #نماز و #عبادت بهترین اعمال باشد، ما چطور می‌توانیم مردم را به #جنگ و #جبهه ببریم و با دولت‌های #روم و #ایران بجنگیم؟ پس صلاح این است که این را برداریم، فلذا الآن در #دنیا غیر از #شیعه کسی "حی علی خیر العمل" نمی‌گوید. این طرز فکری بود که #امت غافل، برای استفاده دنیوی از #دین، برای خودشان نقشه کشیده بودند؛ که این دین طبق اطلاعاتی که به ما رسیده فراگیر می‌شود و باید ما بر سر کار باشیم تا وسعت این مملکتِ تأسیس شده در #مدینه، به همه‌جا برسد و ما مردم را برای مقابله با #دشمنان مجهّز کنیم، و این نمی‌شود جز این‌که کارهایی که صلاح دین می‌دانیم جزء #دین قرار دهیم و مردم را به آن دعوت کنیم. این است تفاوت #سنی و #شیعه. سنی می‌گوید ما باید دین را طوری تبلیغ کنیم که وسیله‌ای باشد برای #خلافت و #سلطنت ما و به دست ما، مردم #مسلمان شوند. ما بر آن‌ها خلافت پیامبر داشته باشیم. این شرط اصلی‌اش چه بود؟ شرط اصلی‌اش این بود که #شجره_نبوت این‌جا شاخه داشته باشد، برگ داشته باشد؛ فرمودند: ما شجره #نبوتیم و #شیعیانِ ما برگ‌های آن شجره هستند. #شجره یعنی چه؟ یعنی درخت معنویِ سعادت بشر که خداوند همان‌طوری‌که بسیاری از نعمت‌هایش مثل میوه‌های گوناگون را در درخت قرار داده، یک درخت #معنوی هم آفریده، که #پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله، ریشه و ساقه اوست و #ائمه‌ی خانواده‌ی او، شاخه‌های آن هستند و #مؤمنین واقعی برگ‌های آن. این باید به طوری فراگیر شود که ممالک زیر این درخت بیایند و در ظلّ آن زندگی کنند. #تمسک به این درخت به این شکل است. ولی آن‌ها گفتند که با این‌که ما مسائل #علمی قرآن را بلد نیستیم و نفهمیدیم، اما ما شایستگی #سیاسی داریم و باید بر این اوضاع و احوال مسلَّط بشویم. این نتایجی که کشیده شد به واقعه‌ی #کربلا، از این‌جا شد.
۲۱ شعبان المعظم ۱۴۳۵= ۹۳/۳/۲۹
ادامه دارد...
✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی
@seyedololama