eitaa logo
تُراب باش
5.7هزار دنبال‌کننده
1.7هزار عکس
1.7هزار ویدیو
113 فایل
تُراب باش، فرزندِ أبوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی صرفاً جهت اطاعت از امر ولیّ امر ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
🌤️: أنصار الله عیسایی 1️⃣ حلقه‌ی ارتباطی صف و آل‌عمران ✍️... بسم‌الله الرحمن الرحیم، فصلِ اول مباحثِ أنصار الله عیسایی در سوره صف شروع می‌کنیم. ⁉️در بحثِ در سوره‌ای صف أنصار الله یعنی چه؟؟ چرا أنصاراللهی؟ و اینکه چه کسانی أنصار الله هستند؟! ما در مقدمات، از مقولاتی در سوره‌ی صف صحبت کردیم؛ اما اینکه أنصار الله چه کسانی هستند را صحبت نکردیم. أنصار الله، أنصار الله، اینکه چه ماجرایی دارند؟ چه افرادی هستند؟ یا صفات و أنصار الله چه چیزهایی است را صحبت نداشتیم؛ البته این‌ها را ما در سوره صف نمی‌توانیم پیدا کنیم. با اینکه سوره‌ی صف، سوره‌ی أنصاراللهی در است و بحث أنصار الله را خداوند در این سوره آورده، لکن توضیح أنصار الله را ما در سوره‌ی صف نمی‌یابیم. 🧐 از این جهت، باید در سوره‌ی صف جستجو کنیم؛ ببینیم ماجرا چیست؟! وقتی اندکی جستجو می‌کنیم، درمی‌یابیم که خداوند ماجرای أنصار الله را در آیه‌ی ۶ سوره‌ی صف و آیه‌ی ۱۴ این سوره‌، گره می‌زند به ماجرای أنصاراللهی در زمان (ع) و أنصاراللهی در زمان عیسی (ع) نیز در دو سوره‌ی آیاتِ ۱۱۰ تا ۱۱۵ و سوره‌ی ، آیاتِ ۴۹ تا ۵۷ مطرح شده است که ما به فراخور نیاز بخشی از بحث را در سوره‌ی آل‌عمران مطرح خواهیم کرد و بخشی از بحث را در سوره‌ی مائده. ‼️اما اینکه چه ویژگی‌هایی دارند؟ چه افرادی هستند؟؟ اصلاً چه افرادی می‌توانند أنصار الله باشند؟؟ آیا أنصاراللهی محوریتی دارد؟ مثلاً أنصار الله عیسی (ع) است یا خیر؟ در زمانه‌ی رسول‌الله (ص) محورِ أنصاراللهی کیست؟! این‌ها را باید مفصل بحث کنیم. ☀️ در مورد أنصار الله در سوره‌ی صف، ما تا وقتی با أنصار الله و أنصار الله، أنصار الله و أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران آشنا نشویم، نمی‌توانیم أنصار الله در سوره‌ی صف را کنیم، لذا به‌تبعِ مشابهتی که خداوند در آیه‌ی ۱۴ سوره‌ی صف درباره‌ی أنصار اللهِ زمانِ رسول‌الله (ص) با أنصار اللهِ زمانه‌ی عیسی (ع) برقرار کرده، لاجرم ما باید این را در سوره‌ی آل عمران جستجو کنیم. 📎در آیه‌ی ۱۴ خداوند می‌فرماید: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُونُوا أَنصَارَ اللَّهِ كَمَا...» وقتی می‌فرماید: «کَما» یعنی همان‌طور، همان‌گونه، یعنی أنصار الله، أنصار الله، أنصار الله، أنصار الله، أنصار الله، همه‌ی این‌ها «کَما»، همان‌گونه که در ماجرای عیسی (ع) بود. مگر در ماجرای عیسی (ع) چه بود که در ماجرای رسول‌الله (ص) هم «کَما»، همان‌طور باشد؟! این ، این همگونی را ما اگر در سوره‌ی آل‌عمران دنبال کنیم؛ تعجب می‌کنیم! چرا؟ چون در سوره‌ی آل‌عمران خدا از صحبت کرده. ‼️أنصار الله در زمان عیسی (ع) یاورانی هستند واجد توان‌های بسیار عالی، دارای عظیم، دارای ایمانیان و توحیدی بسیار والا و متفاوت از عمومِ بنی‌اسرائیل، لذا اینجاست که لازم می‌آید ما بحث را به سمت سوره‌ی آل عمران ببریم و در سوره‌ی آل عمران ، مشخصات و انصارالله در زمان عیسی (ع) را صحبت کنیم که ان‌شاءالله از پست بعد، قسمت به قسمت این‌ها را از قرآن به شما عزیزان نشان خواهیم داد و مباحثی عالی و کاربردی در مسیر یاوریِ مولایمان عج را مطرح خواهیم کرد. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️: أنصار الله عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۲) 🔔
قبل ا
ز
!! ✍️... دوستان! مسیرِ بحث را گم نکنید؛ ما داشتیم از این می‌گفتیم که در زمانه‌ی ما با این همه و نشانه‌هایی که ظاهر شده؛ دیگر زمانه‌ی فرا رسیده است؛ کما اینکه بزرگانِ ما مانند مرحوم آیت‌الله بهجت و مرحوم آیت‌الله ناصری و امثالهم رحمت‌الله علیهم به حسبِ و وقوع نشانه‌های بسیار، متوجه این ماجرا بودند و به جامعه نیز می‌دادند! به این دلیل بود که گفتیم در میانِ این‌همه آشفتگی‌ها و اخبار و موضوعات پراکننده؛ ما نیز وارد میدان شویم و به جای هزلیات و هجویات، از مولایمان مهدی عج و مهدوی در قرآن و روایات، کمی با شما عزیزان صحبت کنیم؛ لذا از میانِ سوره‌های مختلف قرآن، واردِ بحثِ در سوره صف شدیم و برای یافتن مشخصاتِ أنصار الله، سراغ سوره آل‌عمران آمدیم؛ و از این پس نیز می‌خواهیم وارد شویم! باشد که همه‌ی ما اعتنا کنیم و با و عمل به معارفِ قرآنی، برای مولایمان خاصیت داشته باشیم. ⁉️بحثِ أنصار اللهِ عیسایی در سوره آل‌عمران خیلی است؛ اما آنچه برای ما مهم هست؛ این است که أنصاراللهی چیست؟! چرا أنصار الله؟! و چگونه أنصار الله؟! قبل از اینکه به این سؤالات بپردازیم؛ باید بدانیم که: عیسی مسیح علیه‌السلام کیست و چرا خداوند أنصاراللهی در اسلام را در آیه‌ی ۱۴ صف، به ماجرای ایشان گره زده است؛ و ما را دلالت به مشابهت‌های میانِ این دو ماجرا می‌کند؟! برای پاسخ به این سؤال سراغ می‌رویم. 🔸وقتی خدا می‌خواهد ماجرای أنصار اللهِ عیسایی را شروع کند؛ ابتدا خداوند می‌دهد و در آیه ۴۵ می‌فرماید: «إِنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكِ» خدا دارد بشارت می‌دهد؛ چرا؟! به چه چیزی؟! «بِكَلِمَةٍ مِنْهُ اسْمُهُ الْمَسِيحُ» به یک کلمه از جانبِ خودش که اسم آن مسیح است؛ چرا بشارت؟! چون یک فردِ الهی از جانب خدا دارد می‌آید؛ چون دیگر دورانِ تمام شد و این واقعاً بشارت دارد؛ خدا ملائکه را می‌فرستد که به مریم (س) بگویند: مریم! بشارت باد که او دارد می‌آید! بشارت بر تو که مسیح به زودی از راه می‌رسد؛ او می‌آید و از سوی خدا هم می‌آید!! بعد از این بشارت از صفات و فضائل او می‌گوید و سپس وارد اصلِ بحث یعنی عیسی می‌شود؛ چرا؟! چون این فرد دارد با مرسوله‌های جدید و ماجراهایی خدایی وارد دنیا می‌شود که هرگز نبوده؛ این ماجراها و مرسوله‌ها است؛ و این قسمت را در آیه‌ی ۴۹ آل‌عمران و ۱۱۰ مائده مطرح می‌کند؛ که در آیه ۱۱۰ مائده اضافاتی دارد و ما در پست بعد با آن کار داریم. ‼️تا اینجای ماجرا داستان به مهدویت جالب است؛ یعنی با ماجراها و نشانه‌هایی که در حوالی ظاهر می‌شود؛ باید گفت: بشارت بر ما که عج دارد می‌آید؛ او خواهد آمد؛ و از نشانه‌ها می‌توان گفت که ای مؤمنین! بر شما که مهدی عج دارد می‌آید؛ از جانبِ خدا هم می‌آید و چیزهایی با خودش می‌آورد؛ چیزهایی که جدید است؛ جدید، جدید، جدید، جدید، جدید که پیش از این نبوده یا حداقل به این صورت نبوده؛ ای مؤمنین! او دارد با این مقولاتِ جدید می‌آید؛ او می‌آید و دنیا را تغییر می‌دهد و سرزمینِ را برپا می‌کند. ادامه دارد... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️: أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۳) 😱 ! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ زهرایِ أطهر (س) است! ✍️... در پستِ قبل گفتیم که خداوند پس از بشارت و بیانِ چند فضیلت برای عیسی (ع) به سرعت سراغِ رسالتِ ایشان می‌آید و عجایبی را به عنوان و معجزات به ایشان عطا می‌کند که هرگز مشابه آن به این صورت وجود نداشته؛ اصل بحث ما همین جاست که خداوند در آیه ۴۹ آل‌عمران مطرح کرده و می‌فرماید: «وَ رَسُولاً إِلي بَني إِسْرائيلَ أَنّي قَدْ جِئْتُکُمْ بِآيَةٍ مِنْ رَبِّکُمْ» و او بسوی بنی‌اسرائیل بود [و گفت که] من از جانبِ پرودگار شما یک آیه‌ای را آورده‌ام! همین جمله را ببینید؛ رسولی «مِنْ رَبِّ» که «إِلي» یعنی به سوی، از بالا، از ربّ، فرستاده شده به سوی، تا کجا؟! «إِلي بَني إِسْرائيلَ» تا روی زمین، همان‌جا که بنی‌اسرائیل دارند زندگی می‌کنند؛ ماجرا خدایی است؛ کسی عیسی (ع) را فرستاده!! او کیست؟! در نگاه اول می‌گوییم خب قطعاً خداوند است؛ که جواب هم همین است؛ لکن با چه ساختار و ابزاری؟! قسمت مشکل بحث همینجاست!! قبل از بیان جوابِ این معما ابتدا ادامه‌ی آیه را مرور کنیم! ☀️ (ع) در همان آیه‌ی ۴۹ می‌فرماید: ۱.«أَنّي أَخْلُقُ لَکُمْ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ فَأَنْفُخُ فيهِ فَيَکُونُ طَيْرًا بِإِذْنِ اللّهِ» همانا که من از خاک چیزی به هیئت و شمائلِ پرنده خلق کرده؛ سپس در آن فوت می‌کنم، به تبدیل به یک پرنده‌ی واقعی می‌شود؛ یعنی روی زمین می‌کنم! ۲.«وَ أُبْرِئُ اْلأَکْمَهَ وَ اْلأَبْرَصَ» و من کوریِ مادرزاد و پیسی را شفا می‌دهم! ۳.«وَ أُحْيِ الْمَوْتي بِإِذْنِ اللّهِ» ۴.«وَ أُنَبِّئُکُمْ بِما تَأْکُلُونَ وَ ما تَدَّخِرُونَ في بُيُوتِکُمْ» و من به خوردنی‌هایتان و آن چیزهای در خانه‌هایتان خبر می‌دهم!! درنهایت می‌فرماید: «إِنَّ في ذلِکَ َلآيَةً لَکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنينَ» در همه‌ی این‌ها برای شما آیات و است؛ اگر مؤمن باشید!! نشان از چه چیزی و یا نشان از چه کسی؟! ‼️خدایا! این چه ماجرایی است؟! چرا این‌همه معجزاتِ عجیب به عیسی (ع) دادی؟! چرا این‌همه هزینه کردی؟! آیا واقعاً بنی‌اسرائیل ارزشش را داشتند که صرفاً بخاطر آن‌ها عیسی و این‌همه معجزاتِ عیسایی را خرج کنی؟! درحالی که طبق آیه‌ی ۶ و ۷ سوره صف، قومِ عیسی (ع) بودند؛ و تو بنا به هدایتشان نداشتی!! پس چرا این‌همه هزینه؟! تازه علاوه‌بر این‌ها خدا یک چیز قیمتی دیگر را هم در ماجرای عیسی (ع) به میدان می‌آورد که اصلاً کلّ معادله‌ی ما را عوض می‌کند!! چیزی که همه‌ی این معجزات است! چیزی اصلِ وجودی عیسی (ع) و نظام حاکم بر اوست! چیزی که اصلاً شدن در زمانِ عیسی و شدن در زمانه‌ی رسول‌الله (ص) صددرصد بندِ به آن است!! مگر چه چیزی است؟! 💯برای جواب باید سراغِ آیاتِ مکمل برویم؛ مثلاً آیاتِ ۸۷ و ۲۵۳ بقره و آیه ۱۱۰ سوره مائده، به عنوان مثال خدا در آیه‌ی ۱۱۰ مائده می‌فرماید: «إِذْ قالَ اللّهُ يا عيسَي ابْنَ مَرْيَمَ» آن هنگامی که خدا فرمود: ای عیسی! پسرِ مریم! «اذْکُرْ نِعْمَتي عَلَيْکَ وَ عَلي والِدَتِکَ إِذْ أَيَّدْتُکَ بِرُوحِ الْقُدُسِ...» و به یاد آور آن نعمتِ [ویژه و عظیمِ] من را که بر تو و مادرت جاری کردم؛ آن هنگام که تو را با تأیید کردم!! بدین سبب «...وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ کَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْني فَتَنْفُخُ فيها فَتَکُونُ طَيْرًا بِإِذْني وَ تُبْرِئُ اْلأَکْمَهَ وَ اْلأَبْرَصَ بِإِذْني وَ إِذْ تُخْرِجُ الْمَوْتي بِإِذْني» تو ۱.خلق کردی، ۲.شفا دادی و ۳.مردگان را از [قبرها] خارج می‌کردی و اموات را حیات می‌بخشیدی!! همه‌ی این‌ها بخاطر نورِ او بود؛ او بود و تو و معجزاتت، بودید! لذا دلیل همه‌ی حیاتِ عیسی و معجزاتِ عیسایی، روحُ القُدُس بوده است؛ چیزی که یا کسی که امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «الرُّوحُ، رُوحُ‏ الْقُدُسِ‏ وَ هُوَ فِی فَاطِمَة» (بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷)، روح، همان است که در وجود فاطمه زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی، اصلِ وجودِ عیسی و دلیل همه‌ی معجزاتِ عیسی، نورِ ، فاطمه زهرا (س) بود؛ که همین، دلیلِ بسیاری از کینه‌ها و دشمنی‌های بنی‌اسرائیل قرار گرفت. ادامه دارد... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️: أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۴) 😱 ! دلیلِ همه‌ی معجزاتِ تو، نورِ فاطمه است!! ✍️... بخوانید در ادامه‌ی پستِ قبل که گفتیم: همه‌ی آیات و بیّناتِ عیسایِ رسول که یکی از برترینِ اولوالعَزمِ مِنَ الرُّسُل، مادونِ رسول‌الله (ص) و دیگر اهل‌بیت (ع) است، بخاطر نورِ بود؛ او اصلِ وجودی عیسی(ع) و دلیلِ حیاتِ و سببِ معجزاتِ عیسایی بود؛ و طبق هم‌افزایی برخی از و کلامِ امام صادق (ع) که در بحارالأنوار، ج ۲۵، ص ۹۷ آمده، ، نوری در وجود فاطمه‌ی زهرا (س) است؛ یعنی معلمِ عیسی (ع)، سلام الله علیها بود؛ البته این موضوع صرفاً مختص ماجرای عیسی (ع) نبود بلکه همه‌ی رسولانِ الهی رابطه محکمی با زهراء سلام الله علیها داشتند. 🌹به عنوان مثال، طبقِ آیه‌ی ۷۵ سوره انعام، وقتی (ع) به برده شد؛ آنجا یک چیزی یا یک کسی را دید! چیزی که وقتی ایشان توضیح می‌دهد؛ نیاز است که از خودش شرک کند! لذا در مقامِ تبیین در آیه‌ی ۷۹ انعام می‌فرماید: «إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِيَ لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من از این به بعد تمامِ وجه و توجهم را معطوفِ آسمان‌ها و زمین می‌کنم؛ فقط به سوی او خواهم بود! فاطر کیست؟! آیا ذاتِ خداست؟! خیر، ذاتِ خدا وصف نمی‌شود؛ فاطر، یکی از خداوندی است؛ ابراهیم (ع) یک اسمِ الهی دید که تمام ملکوت را در سیطره‌ی قدرت و فاعلیّت خودش داشت؛ ابراهیم می‌دید که این اسمِ، برای خداست؛ خدا هم در آیه ۸ طه فرموده: «لَهُ الأَسْماءُ الحُسْنٰی» اسماءِ حُسْنیٰ، خدا نیستند؛ اما «لَهُ» یعنی برای خداوند هستند؛ لذا ابراهیم (ع) که در ملکوت با فاطر مواجه شده بود؛ می‌دید که این نور، صددرصد به و به خداوند است، پس در مقامِ توضیح و رفعِ اتهامِ از خودش می‌فرماید: «حَنِيفًا وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» من نوعی از به نامِ حنیفیت را واجد هستم؛ و من به هیچ‌وجه نیستم و نخواهم بود! ⁉️: مگر فاطر چیست؟! امام صادق (ع) می‌فرماید: به خدا قسم كه اسماءِ حسنایِ الهی ما علیهم‌السلام هستیم؛ [تفسیر نور الثقلین، ج ۲،ص ۱۰۳]. بنا بر، این كلامِ امام صادق (ع)، حقیقت وجودِ اهل‌بیت (ع)، اسمائی ایشان است؛ یعنی جلوه‌ی عینی و صورتی ظاهری از اسماء حسناءِ الهی و صفات متعالی خداوندی .[انسان و خلافت الهی، ص ۱۱۷] با توجه به این رویكرد، در خصوص وجود قدسیِ فاطمه زهرا سلام الله علیها باید گفت که طبق آموزه‌های وحیانی، ایشان جلوه عینی همه‌ی اسماءِ حسنای الهی، از جمله اسمِ شریفِ «الفٰاطِر» است. 💯از این رو، در كه درباره‌ی اشتقاقِ نام‌های از نام‌های خداوند سخن گفته شده؛ چنین آمده است که: «هٰوُلاءِ خَمْسَة شَقَقتُ لَهُم خَمْسَةُ أَسْماءٍ مِن أَسْمائِي فَأَنَا المَحْمُودُ وَ هٰذا مُحَمَّدٌ وَ أَنَا العٰالِي وَ هٰذا عَلِيّ وَ أَنَا الفٰاطِرُ وَ هٰذِهِ فٰاطِمَة...» [فراید السمطین، ج ۱، ص ۳۶] در این حدیثِ نورانی تصریح شده كه «فاطمه» از اسمِ شریفِ «الفاطر» مشتق شده؛ چه این كه در روایتِ دیگر آمده رسول‌الله (ص) خطاب به فاطمه زهرا (س) فرمود: «شَقَّ اللهُ لَكِ یٰا فٰاطِمَة أَسْمٰاءً مِنْ أَسْمٰائِهِ فَهُوَ الْفٰاطِرُ وَ أَنْتِ فٰاطِمَةُ وَ شِبْهِهِ» فاطمه، از اسمی از اسماءِ خداوند مشتق شده، زیرا خدا فاطر؛ و او فاطمه و جلوه‌ی اسمِ فاطرِ خداست. [بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۱۵.] دقیق‌تر بگوییم؛ فاطمه، صورتی ظاهری، شمایلی نورانی اما شبیه به انسان، از فاطر است که نوری ملکوتی است. ‼️با این وصف، حال که به ماجرای رسولانِ الهی (ع) بنگریم؛ اتصالِ محکمِ ایشان با مادرِ مهربان سلام الله علیها را در می‌یابیم؛ مانند: آیه‌ی ۹ سوره‌ی ابراهیم که درباره نوح، هود و صالح علیهم‌السلام صحبت شده؛ سپس در آیه ۱۰ از زبانِ ایشان می‌فرماید: «قَالَتْ رُسُلُهُمْ أَ فِي اللَّهِ شَكٌّ فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ» شما درباره‌ی خدا که آسمان‌ها و زمین است؛ دارید؟! یا یوسف (ع) که در آیه ۱۰۱ سوره یوسف می‌فرماید: «رَبِّ قَدْ آتَيْتَنِي مِنَ الْمُلْكِ وَ عَلَّمْتَنِي مِنْ تَأْوِيلِ الْأَحَادِيثِ فَاطِرَ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ أَنتَ وَلِيِّي فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ» ای مربی! تو به من پادشاهی و علمِ تأویلِ احادیث بخشیدی، این فاطرِ آسمان‌ها و زمین! تو من در دنیا و آخرت هستی! و آیاتی مشابه و نیز احادیثِ فراوانی از اهل‌بیت (ع) که بیانگر این حقیقتِ عظیم است که خواهیم پرداخت. ادامه دارد... 📚 جهتِ مطالعه‌ی بیشتر: علم الیقین، ج ۱، ص ۹۷، شرح الاسماء الحسنی، صد۲۱۴، المیزان، ج ۸، ص ۳۸۱، ص ۳۸۴. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️: أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۶) 🌅 نورِ علیّ و ولایتِ امیرالمؤمنین (ع)، ابزار أنصار اللهی و برپایی ظهور!! ✍️... مشابهتِ در ماجرای عیسی (ع) با أنصار اللهِ محمّدی در سوره صف، هم در نوعِ رفتار خداست که عیسی (ع) را تأیید کرد، هم در نوع ابزاری است که به کار گرفت! چه ابزاری؟! همان‌طور که گفتیم در ماجرای عیسی (ع) تأییدِ عیسی، روحُ القُدُس بود که طبق حدیث گفتیم: نورِ مادرِ مهربان، فاطمه زهراء سلام الله علیها است؛ و در أنصار اللهِ محمّدی منشأِ تأیید، نورُاللهی است که خدا در آیه‌ی ۸ صف از آن سخن می‌گوید. البته در حقیقت هر دو ماجرا با یک عنصر انجام می‌شود؛ یعنی هر دو، با نورِ خداوند است؛ در ماجرای عیسی (ع) است؛ یعنی باطن است؛ اما در ماجرای أنصار اللهِ محمّدی، نورُ الله، است؛ یعنی ظاهر است؛ که هر دو مصداق، در اصل، یک نور است؛ یعنی هر دو، نورِ الله است؛ چرا که در حدیث می‌فرماید: «کُلُّهُم نورٌ واحدٌ» همه‌ی این بزرگواران یک نورِ واحد هستند؛ نوری که مُتصّف به است؛ به عبارت دیگر، نورِ خداست و واحد است، اما گاهی است؛ یعنی جلوه‌ی فاطمی دارد و گاهی است؛ یعنی جلوه‌ی علوی دارد؛ اینجاست که به دلیلِ حساسیتِ بحث، باید مطلب را با حدیثی عجیب از امام کاظم علیه‌السلام ادامه دهیم. ▪️عَنْ مُحَمَّدِ‌بْنِ‌الْفُضَیْلِ عَنْ أَبِی‌الْحَسَنِ (ع) قَالَ: سَأَلْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ یُرِیدُونَ لِیُطْفِؤُا نُورَ اللهِ بِأَفْواهِهِمْ وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ؟! محمّدبن‌فضیل می‌گوید: از امام کاظم (ع) درباره‌ی آیه ۸ سوره صف پرسیدم: اینکه آن‌ها اراده کردند که را با دهانشان خاموش کنند یعنی چه؟! «قَالَ: یُرِیدُونَ لِیُطْفِئُوا وَلَایَهًَْ أَمِیرِ‌الْمُؤْمِنِینَ (ع) بِأَفْوَاهِهِمْ» امام (ع) فرمود: آن‌ها می‌خواهند (ع) را با دهانِ خود خاموش سازند. قُلْتُ: وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ؟! گفتم: اینکه خدا نورش را تامّ می‌کند؛ معنایش چیست؟! «قَالَ (ع): وَ اللَّهُ مُتِمُّ الْإِمَامَهًِْ لِقَوْلِهِ عزّوجلّ الَّذِینَ آمَنُوا بِاللهِ وَ رَسُولِهِ وَ النُّورِ الَّذِی أَنْزَلْنا وَ النُّورُ هُوَ الْإِمَامُ» ایشان فرمود: یعنی خداوند، را در دنیا تامّ و تمام می‌کند، همان‌طور که در آیه ۸ تغابن فرمود: به خداوند و رسولِ او و که نازل کرده‌ایم؛ ایمان بیاورید. منظور از این ، همان (ع) است. ▪️قُلْتُ هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَ دِینِ الْحَقِّ؟! گفتم: اینکه خدا در آیه ۹ صف فرمود: او رسولش را با اَلْهُدیٰ و دینِ حقّ فرستاد یعنی چه؟! «قَالَ هُوَ الَّذِی أَمَرَ اللَّهُ رَسُولَهُ (ص) بِالْوَلَایَهًِْ لِوَصِیِّهِ وَ الْوَلَایَهًُْ هِیَ دِینُ الْحَقِّ» ایشان فرمود: یعنی او کسی است که رسولش را به وصیِّ خود دستور داد؛ و ولایت، همان است. قُلْتُ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ؟! گفتم: اینکه دینش را بر تمامِ ادیان غلبه و ظهور می‌دهد؛ به چه معناست؟! «قَالَ: لِیُظْهِرَهُ عَلَی الْأَدْیَانِ عِنْدَ قِیَامِ الْقَائِمِ (عج) لِقَوْلِ اللَّهِ عزّوجلّ وَ اللهُ مُتِمُّ نُورِهِ بِوَلَایَهًِْ الْقَائِمِ (عج)» امام کاظم (ع) فرمود: در زمان ، خداوند این دین را بر تمامی ادیان برتری میبخشد و غلبه میدهد؛ چنانچه خداوند عزّوجلّ می‌فرماید: به (ع) یعنی خدا نورش را به‌وسیله‌ی ما در دنیا تمام می‌کند؛ «وَ لَوْ‌کَرِهَ الْکافِرُونَ بِوَلَایَهًِْ عَلِیٍّ (ع)» اگرچه نسبت به به شدت از ظهورِ ولایتِ او، به صورت ظهور مهدی عج، کراهت داشته باشند!! بعد راوی می‌گوید من گفتم: این کلام، است؟! ایشان فرمود: «بله، این کلمات، جزءِ قرآن است، امّا غیر از آن، هم وجود دارد. 📎: در جریانِ أنصار الله شدن، عیسی (ع) و به تبعِ ایشان، أنصار اللهِ عیسایی با تأیید شد؛ لکن منشأِ تأییدِ أنصار اللهِ محمّدی، مولا علیّ امیرالمؤمنین علیه‌السلام است! به عبارت دیگر طبقِ حدیثِ صحیحِ فوق، کلّ با ولایَةُ علیّ برپا می‌شود؛ یعنی تمامِ مهدویت و یاوریِ مهدی عج، بندِ به ولایتِ امیرالمؤمنین علیه‌السلام است! والحمدلله ربّ العالمین! ... 📚 تفسیر اهل بیت علیهم السلام ج۱۶، ص۲۲۴ بحارالأنوار، ج۲۳، ص۳۱۸/ الکافی، ج۱، ص۴۳۲/ الکافی، ج۱، ص۱۹۵؛ «بتفاوت»/ بحارالأنوار، ج۲۴، ص۳۳۶/ بحارالأنوار، ج۵۱، ص۶۰/ نورالثقلین/ البرهان. @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۷) ☀️ نگاهی توحیدی به وجهِ أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم!! ✍️... چون ادامه‌ی بحثِ أنصار اللهِ عیسایی و أنصار اللهِ محمّدی را باید دنبال کنیم؛ و چون توحید در نظامِ الهی، از یعنی از اهل‌بیت (ع) جدا نیست؛ پس نیاز است که یک به واسطه‌های خداوندی در عالم که در بالاترها و ارتفاعاتِ عوالم، همان نورُ الله یا أسماءِ الهی و در زمین، امامانِ معصوم و اهل‌بیت (ع) هستند؛ بی‌اندازیم! 📎برای اینکه خیلی راحت و بدون حاشیه این بحث را بیان کنیم؛ و زیاد در روایات و آیاتِ متعدد رفت و آمد نکنیم که دوستان سردرگم نشوند و یسیر همراهی کنند؛ یک راست سراغ می‌رویم و آنجا جایگاه أسمائی اهل‌بیت (ع) در عالم را به شما عزیزان معرفی می‌کنیم؛ امید است که بیاوریم و بر اساس این ایمان و معرفت، به اهل‌بیت (ع) دل ببندیم و همواره در محضرشان باشیم؛ چراکه محضرِ ایشان، همان محضرِ خداست؛ چنانچه در روایاتِ ذیل واژه‌ی «ذِکْرِي» در آیه‌ی ۱۲۴ سوره طه فرموده‌اند؛ یعنی «ذِکْرِي» که خداوند فرموده ، طبق حدیث همان مولا امیرالمؤمنین (ع) است. ‼️شروع دعای کمیل خیلی عجیب است و امام (ع) در حیطه‌ی در محدوده «كُلَّ شَىْءٍ» یعنی همه‌چیز در عالم، صحبت می‌کند؛ و می‌فرماید: «اَللّهُمَّ إِنّي اَسْئَلُكَ بِرَحْمَتِكَ الَّتى وَسِعَتْ كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! تو همه‌چیز را پر کرده، من از تو درخواست می‌کنم که رحمتت این چنین است. به‌وسیله رحمتت به من عطا کن! طبق حدیث، رحمت کیست؟! در روایاتِ ذیل آیه ۲۱ نور، فرموده‌اند که رسول‌الله (ص) است، همچنین اینکه رحمت امیرالمؤمنین (ع) یا اینکه رحمت فاطمه (س) و همچنین اینکه رحمت ولایتِ امامان معصوم (ع) است؛ خودتان به روایاتش مراجعه کنید. ▪️بعد در ادامه‌ی دعا می‌فرماید: «وَ بِقُوَّتِكَ الَّتي قَهَرْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ»، خدایا! قوّتِ تو همه‌چیز را مقهور خودش کرده؛ قوّت یکی از توست و من به قوّتِ تو درخواست می‌کنم؛ «وَ خَضَعَ لَها كُلُّ شَىْءٍ» که همه‌چیز را خاضعِ خودش کرده؛ «وَ ذَلَّ لَها كُلُّ شَىْءٍ»، و در برابرش ذلیل است. «وَ بِجَبَرُوتِكَ الَّتي غَلَبْتَ بِها كُلَّ شَىْءٍ» و به جبروتت که همه‌چیز را مغلوبِ خودش ساخته؛ «وَ بِعِزَّتِكَ الَّتي لا يَقُومُ لَها شَىْءٌ» و به عزّتت كه چيزى در برابرش تاب نياورد؛ «وَ بِعَظَمَتِكَ الَّتي مَلأَتْ كُلَّ شَىْءٍ» و به عظمت و بزرگى‌ات كه همه‌چيز را كرده؛ «وَ بِسُلْطانِكَ الَّذى عَلا كُلَّ شَىْءٍ» و به سلطان و سلطنتت كه بر همه‌چيز علوّ و برتری یافته؛ «وَ بِوَجْهِكَ الْباقى بَعْدَ فَناءِ كُلِّ شَىْءٍ» و به كه پس از نابودى همه‌چيز باقى است؛ که در ندبه نسبت به امام زمان عج آمده: «أَیْنَ وَجْهُ اللَّهِ الَّذى إِلَیْهِ یَتَوَجَّهُ الْأَوْلِیاءُ» کجاست آن که همه‌ی اولیاء الهی، برای توجهِ به خدا، متوجه او می‌شوند؟! چرا گفتیم برای توجه به خدا؟! چون در جامعه کبیره، در یک فرازِ اسرارآمیز و عجیب می‌فرماید: «مَنْ أرادَ اللّهَ بَدَءَ بِكُمْ وَ مَنْ وَحَّدَهُ قَبِل عَنْكُمْ وَ مَنْ قَصَدَهُ تَوَجَّهَ بِكُمْ» هر كس را اراده کند؛ با شما آغاز مى‌كند؛ و هر كس بخواهد شود؛ از شما مى‌پذيرد؛ و هر کس خدای واحد را قصد كند؛ باید شما بشود!! چرا؟! چون اهل‌بیت (ع) هستند. ‼️همه این‌ها را گفتیم تا به این فراز از دعای کمیل برسیم که می‌فرماید: «وَ بِأَسْمائِكَ الَّتي مَلأَتْ اَرْكانَ كُلِّ شَىْءٍ» و من به واسطه‌ی تو، از تو درخواست دارم؛ أسمائی که و همه‌چیز را پُر کرده و در بر گرفته است!! ارکان یعنی چارچوبه و همه‌چیز در عالم، با درست شده است و هیچ کجای عالم خالی از این أسماء نیست!! أسماء چه بود؟! امام جواد (ع) می‌فرماید: «الْأَسْمَاءُ وَ الصّفَاتُ مَخْلُوقَاتٌ» أسماء و صفاتِ الهی مخلوق هستند! (اصول‌كافى ج۱، ص۱۵۷) یعنی چه؟! امام صادق (ع) در جواب، ذیلِ آیه‌ی ۱۸۰ اعراف می‌فرماید: «نَحْنُ وَ اللَّهِ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَی الَّتِی لَا یَقْبَلُ اللَّهُ مِنَ الْعِبَادِ عَمَلًا إِلَّا بِمَعْرِفَتِنَا»، قسم به خدا که ، هستیم و خدا اَعمالِ هیچ‌یک از بندگان را نمی‌پذیرد، مگر با نسبت به ما. (الکافی، ج۱، ص۱۴۳). 🚦در نتیجه، ما برای ایمان به خدا و بهره‌مندی از نظامِ الهی، حتی برای عبودیت خدا، باید از طریقِ واسطه‌ها به سوی خدا برویم و از بابِ وجود اهل‌بیت (ع) در مسیر مهدویت و شدن حرکت کنیم؛ چراکه جنبه‌ی أسمائیِ اهل‌بیت (ع) بر کلّ عالم و آدم حاکم است؛ و این مطلب، توضیحی برای «إِسْمُهُ أَحْمَد» در آیه‌ی ۶ سوره صف است. ... https://eitaa.com/torab_bash
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 2️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۱۰) 🚨بیایید با ایمان به ساختارِ بالا سرِ من، أنصارالله شوید و با معجزات، خداوند را نصرت کنید!! ✍️... همان‌طور که قبلاً گفتیم؛ عیسی (ع) با وجهی از انوارِ فاطمه‌ی زهراء (س) که نامش روحُ القُدُس است؛ تأیید شد؛ و توانست در راستای برنامه‌ی خدا، به معجزاتِ عجیبی را که برای اولین بار در تاریخ بشر ممکن شده بود؛ انجام دهد؛ اما این معجزات بی‌دلیل و بی‌هدف نبود؛ سه معجزه‌ی اصلیِ ایشان، کردن، دادن و کردنِ مردگان بود؛ چرا؟! دلیل این قبیل معجزات چه بود؟! چرا خدا نورِ فاطمه (س) را از درونِ وجود عیسی (ع) جریان داد و این‌همه خروجی گرفت؟! چرا خدا این‌همه هزینه کرد؟! از طرفی عیسی (ع) که خودش ناصرُ الله است؛ در آیه ۵۱ آل‌عمران به بنی‌اسرائیل می‌گوید: «إِنَّ اللَّهَ رَبِّي وَ رَبُّكُمْ فَاعْبُدُوهُ» این خدایی که من را تربیت کرد و با تأییدِ من بواسطه‌ی روحُ القُدُس، از من یک رسول با کلی معجزات ساخت؛ مربی شما هم هست؛ پس بیایید غلامِ او باشید؛ با او هماهنگ باشید؛ او معبودتان باشد و شما او! چرا؟! و در آیه ۵۲ می‌فرماید: «مَن أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ» چه کسی می‌آید با ایمان به ساختارِ بالا سرِ من، أنصار الله شود؛ یعنی مجرای نورِ روحُ القُدُس شود و خدا را مانند من نصرت کند؟! چرا ایشان دنبالِ معجزات است؟! چرا می‌خواهد تعدادِ أنصار الله هرچه بیشتر باشد؟! ‼️ما اگر ماجرای رسولان، خصوصاً اولوالعزم مِن الرّسل (ع)‌ را محدود به قوم و زمانِ خودشان ببینیم؛ در این صورت بسیاری از رسولان ماجرایشان اَبتر و بی‌نتیجه ماند؛ بسیاری از اقوامِ گذشته با عذابِ الهی هلاک شدند؛ و قائله‌ی رسالتِ رسولشان جمع شد! لذا اگر از معجزات، صرفاً هدایت اقوام بود؛ معجزاتِ رسولان از جمله معجزاتِ عیسایی اسراف شد؛ اما اگر از طریق هدایتِ اهل‌بیت (ع) یعنی با حدیث ایشان به رسولان بنگریم؛ خواهیم فهمید که هدفِ رسالتِ رسولان مهدویت بوده؛ نه صرفاً هدایت قوم یا عجز دشمنان!! به عنوان مثال: در کتاب بصائر الدرجات، صفحه ۷۰ از قول امام باقر (ع) نقل می‌شود که: از آدم (ع) در موردِ رسول‏الله (ص) و امامانِ بعد از ايشان (ع) خصوصاً نسبت به امام مهدی عج و سیره مهدوی ایشان و گرفته شد؛ «فَتَرَکَ وَ لَمْ يَکُن لَهُ عَزمٌ» ولی ايشان آن عهدش را ترک کرد، بلکه اصلاً بايد و شايد نسبت به اهل‏بيت (ع) و مهدویت را نداشت. 🔺همچنين در همین حدیث می‌فرمايند: «أَنَّهُمْ هَکَذَا وَ إِنَّمَا سُمِّيَ أُولُو العَزمِ أُولِي العَزمِ لِأَنَّهُ عَهِدَ إِلَيهِم فِي مُحَمَّدٍ وَ الأَوصِيَاءِ مِن بَعدِهِ وَ المَهدِيِّ وَ سِيرَتِهِ وَ أَجمَعَ عَزمُهُم عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الإِقرَارِ بِهِ...» در مورد دیگر پیامبران نیز این پیمان گرفته شد؛ لذا اينکه به بعضی از ایشان گفته می‌شود ، به اين خاطر است که آنها هم عهد بستند و با تمام وجود بر این عهد و میثاق، کردند. با اولوالعزم و دیگر رسولان در موردِ اهل‏بيت (ع) از جمله امام زمان (عج) و رفتارهای ایشان بسته شد؛ و به آن‌ها گفته شد که آيا هرچه اهل‌بیت (ع)، خصوصاً امام مهدی عج فرمودند، هر رفتاری که انجام دادند را روی چشمتان می‌گذاريد؟ انجام می‌دهيد؟ ایشان هم گفتند: بله! و بنای زندگی‌شان را بر گذاشتند؛ بنای حیاتشان را بر محضریّتِ اهل‌بیت (ع) گذاشتند؛ قبول کردند که هرچه امام زمان عج انجام داد، انجام دهند، هرچه ايشان خواست انجام دهند، «وَ أَجْمَعَ عَزمُهُم عَلَي أَنَّ ذَلِکَ کَذَلِکَ وَ الْإِقْرَارِ بِه» یعنی همه رسولان از جمله اولوالعزم مِنَ الرّسُل، اقرار کردند و تمام عزمشان را برای حرف شنوی از اهل‌بیت (ع) جمع کردند؛ از این جهت امام باقر (ع) در حدیث دیگری می‌فرماید: «فَثَبَتَتِ‏ العَزِیمَةُ لِهَؤُلَاءِ الخَمسَةِ فِی المَهدِي» [اصول کافی، ج ۲، ص ۸] پس مقوله اولوالعزم بودن بخاطر امام مهدی (عج) و مهدویت، در این تثبیت شد و ایشان بخاطر رفتارهایشان در قبالِ امام زمان (عج)، «اولواالعزمِ مِنَ الرُّسُل» نامیده شدند؛ برخلاف ماها که فکر می‌کردیم؛ اولوالعزم یعنی کسی که صرفاً صاحبِ شریعت است. 🌤️نتیجه: عیسایِ رسول (ع) یک است؛ یک یاورِ مهدی (عج) است؛ لذا تمامِ سعی و عزمش بسوی مهدویت و ظهور است؛ از این جهت، در محدوده‌ای که إذن و توانِ اِعمال دارد؛ معجزاتی را بعنوان ابزارِ برپایی ظهور وارد دنیا می‌کند؛ چیزهایی که برای ظهور بکار آید؛ همچنین برای گسترشِ یاوران می‌فرماید: «مَن أَنصَارِي إِلَى اللَّهِ» چه کسی من را بسوی خدا نصرت می‌کند؟! حواریّون أنصارالله شدن را قبول می‌کنند و می‌گویند «آمَنَّا بِاللَّه» ما به الله با این توضیحاتِ شما آوردیم. ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 3️⃣ أنصار الله در سوره‌ی آل‌عمران (۱) 👆: پلکانِ أنصاراللهی! و اولین ورود به قلق‌های عملیِ أنصارُ الله ✍️... بحث أنصاراللّهی‌ را می‌خواستیم در سوره صف دنبال کنیم؛ خدا در آیه ۱۴ صف می‌فرماید: «یا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا كُونُوا أَنْصارَ اللَّهِ» ای مؤمنین! بیایید انصارالله شوید؛ خب خدایا! انصارالله دیگر چیست؟ ماجرایش چیست؟ چطور می‌شود أنصارالله شد؟! جواب این سؤالات در همان آیه ۱۴ صف گفته می‌شود؛ با این جمله که: «كَما قالَ عيسَى ابْنُ مَرْيَمَ لِلْحَوارِيِّينَ» طبق همان ماجرایی که عیسی (ع) به حواریّون فرمود. پس اگر می‌خواهیم این موضوع را بیشتر بدانیم، خدا در همین آیه‌ی ۱۴ صف، ما را به ماجرای أنصار اللهِ عیسایی (ع) در سوره آل‌عمران سوق می‌دهد؛ یعنی اگر آنجا بفهمید ماجرا چیست؟ أنصار اللهِ محمّدی (ص) در سوره صف را هم متوجه می‌شوید‌. ▪️و جالب است؛ وقتی سراغ آیاتِ ۵۲ و ۵۳ آل‌عمران می‌رویم؛ خدا می‌فرماید: «فَلَمَّا أَحَسَّ عيسى‏ مِنْهُمُ الْكُفْرَ قالَ مَنْ أَنْصاري إِلَى اللَّهِ قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ»، آنگاه که عیسی (ع) در بین مسیحی‌ها احساسِ کرد، فرمود: چه کسانی یاورانِ من به سوی خدا هستند؟ از میانِ تمامِ مسیحی‌ها، فقط جواب دادند؛ و گفتند ما أنصارالله می‌شویم؛ در ادامه خدا از زبان حواریّون در آیه ۵۲ می‌فرماید: «قالَ الْحَوارِيُّونَ نَحْنُ أَنْصارُ اللَّهِ آمَنَّا بِاللَّهِ وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» حواریّون گفتند ما به این «الله» آوردیم و جنابِ عیسی! شما بده که ما هستیم!! : مگر حواریّون قبل از این صحنه بودند؟! می‌گوییم: نه، کافر نبودند. بلکه از نزدیک‌ترین یاورانِ عیسی (ع) بودند. آیا به خدا و به عیسی (ع) ایمان داشتند یا نه؟ بله! حواریّون در رأسِ مؤمنین آن زمان بودند؛ پس چرا می‌گویند: «آمَنَّا بِاللَّهِ»؟ ما به خدا آوردیم؟! تازه در ادامه هم می‌گویند: «وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ»، جنابِ عیسی! شما شهادت بدهید که ما هستیم! چرا می‌گویند شما شهادت دهید که ما مسلمان‌ایم، یعنی چه؟! مگر مسلمان نبودند؟! ⁉️بحثِ ما در محدوده‌ی آیاتِ ۴۹ تا ۵۳ آل‌عمران است؛ لذا جوابِ سؤالمان را باید در آیه‌ی ۵۲ دنبال کنیم، یعنی در آیاتِ ۴۹، ۵۰ و ۵۱ و ۵۳، ما در این چند آیه، با ماجرای عجیبِ عیسی (ع) مواجه هستیم که در آیه ۴۹ می‌فرماید: من عجیب و غریب آوردم و خداوند در آیه ۱۱۰ مائده می‌فرماید: شما بوسیله روحُ القُدُس این‌ کارها را انجام می‌دهی. سپس خداوند از زبانِ عیسی (ع) در آیه ۵۱ آل‌عمران می‌فرماید: این که من را با روحُ القُدُس تأیید کرد، من و ربّ شماست، بعد در آیه ۵۲ به حسب بنی‌اسرائیل، به حواریّون می‌فرماید: چه کسانی یاورانِ من به سوی خدا هستند!! حواریّون لبیک می‌گویند و قبول می‌کنند؛ اینجاست که أنصاراللهی شروع می‌شود؛ در آیه ۵۲ دو پله‌ی ۱.«آمَنَّا بِاللَّهِ» ۲.«وَ اشْهَدْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ» را مطرح می‌کنند؛ و در آیه ۵۳ سه رفتار دیگر از پلکانِ أنصاراللهی را نیز بیان می‌دارند؛ ۳.«رَبَّنَا آمَنَّا بِمَا أَنزَلْتَ» ۴.«وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ» ۵.«فَاكْتُبْنَا مَعَ الشَّاهِدِينَ» تا اینجا شد ۵ پله به سوی أنصارالمهدی یا أنصارالله شدن؛ در حالی که ما در أنصار الله شدن، با ۷ پله‌ی عملی مواجه هستیم که در این پست فقط اشاره می‌کنیم؛ و در پست‌های بعد توضیح هم می‌دهیم؛ اجمالاً این عبارت است از: ۱. مرحله اول: «آمَنّا بِاللهِ» ۲. پله دوم: «أَنّا مُسْلِمونَ» ۳. پله سوم: «اِشْهَدْ بأَنّا مُسْلِمونَ» ۴. پله چهارم: «رَبَّنا! آمَنّا بِما أَنْزَلْتَ» ۵. پله پنجم در انتهای آیه ۱۴ سوره صفّ مطرح است، مؤمنانِ به أنصاراللهی ۶. پله ششم «وَ اتَّبَعْنَا الرَّسولَ» ۷. و پله هفتم «فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ» ‼️پس ماجرای حواریّون، کوچک شده‌ی همان ماجرای عیسی (ع) است؛ به عبارت دیگر، براساس جمله اولِ حواریّون که همان پله‌ی اولِ أنصاراللهی است؛ یعنی «آمَنّا بِاللهِ» ما به «الله» ایمان آوردیم؛ این ایمان باید یک ربطی به استفاده گرفتنِ عیسی (ع) از و در آیه‌ی ۴۹ و ۵۰ داشته باشد؛ که این قسمت را هم در پستِ سومِ امروز مطرح خواهیم کرد. ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
🌤️ : أنصار اللهِ عیسایی 3️⃣ أنصار الله در سوره آل‌عمران (۳) 👆: پلکانِ أنصاراللهی! پله اولِ یاور شدن، ایمان به ولایتِ علیّ ✍️... خداوند دو جا در قرآن بطور مفصل و نظام‌مند راجع به ماجراهای عیسی (ع) و أنصاراللهِ عیسایی صحبت می‌کند؛ ابتدا در سوره آل‌عمران آیاتِ ۴۵ تا ۵۹ و سپس در سوره مائده آیاتِ ۱۰۹ تا ۱۲۰ که این بحث در سوره مائده، کُلّش در قیامت دارد صحبت می‌شود. اگر کسی بگوید قیامت که هنوز واقع نشده؛ می‌گوییم زمان محدودیتی برای ما انسان‌هاست؛ و خدا محدود به زمان و مکان که مخلوقِ خودش هست؛ نیست. ⁉️برای فهمِ ماجرای أنصاراللهِ عیسایی بهتر است در سوره آل‌عمران متمرکز شویم؛ چون بحثِ این سوره خیلی دشوار است و نیاز به استدلالِ زیادی دارد؛ ما کجا مکانیزمِ حاکم بر أنصاراللهِ عیسایی را بررسی کنیم که واضح‌تر باشد؟! کدام آیات از قرآن در این باره راحت و قابلِ قبول است و از ظاهرِ آیات می‌شود مقدار زیادی از مطلب را متوجه شد؟! آیاتِ مربوط به عیسی (ع) در سوره مائده. ماجرا از کجا شروع می‌شود؟! از آیه ۱۰۹ که خدا در قیامت دارد صحبت می‌کند و می‌فرماید: «يَومَ يَجمَعُ اللَّهُ الرُّسُلَ» آن دورانی در قیامت که خدا رسولان را جمع می‌کند تا با آن‌ها صحبت کند؛ یعنی یک مجمعِ عمومی نیست؛ بلکه نشستی برای بزرگانِ عالم است؛ کسانی که وظیفه داشتند مرسوله‌های الهی را ارسال کنند. جمع رسولان است! در ادامه خدا می‌فرماید: «فَيَقُولُ مَاذَا أُجِبتُم قَالُوا لَا عِلمَ لَنَا إِنَّك أنتَ عَلَّامُ الغُيُوب» می‌گوید: [در قبالِ رسالتتان] چه جوابی داده شدید؟! رسولان می‌گویند: خدایا! تو عالم و اِعمال کننده غیب‌ها هستی؛ ما علمی درباره [غیبِ این ماجرا] نداریم. بعد رو به عیسی می‌کند و می‌فرماید: «إِذ قَالَ اللَّهُ يَا عِيسَى ابنَ مَريَمَ اذكُر نِعمَتِي عَلَيكَ وَ عَلَىٰ وَالِدَتِكَ إِذ أَيَّدتُكَ بِرُوحِ القُدُسِ» خطاب در قیامت است! ای عیسی! به یاد آور [وقتی که در دنیا] من نعمتی به تو دادم! یعنی تو را با تأیید کردم؛ «وَ إِذْ تَخْلُقُ مِنَ الطِّينِ كَهَيْئَةِ الطَّيْرِ بِإِذْنِي» آنگاه تو با إذنِ من، از خاک پرنده خلق کردی!! یادت هست؟! جواب عیسی چه باید باشد؟! بله خدا، همه‌ی کارهایی که انجام دادم با تأیید روحُ القُدُس و إذنِ تو بود؛ چیزی از خودم نداشتم!! عیسی دارد با چه کسی صحبت می‌کند؟! کسی که در صحنه حاضر است؛ و در همین آیه می‌گوید: «أَيَّدتُكَ»، «بِإِذْنِي»، «كَفَفْتُ»، من تأییدت کردم؛ من إذن دادم، من تورا کفایت کردم! ‼️خیلی عجیب است خدا دارد حضوراً و مستقیم با عیسی (ع) صحبت می‌کند؟! مگر ممکن است؟! این چه ماجرایی است؟! مگر ممکن است که ذاتِ خدا بدونِ در مجمعِ رسولان بیاید و مستقیم صحبت کند؟! مگر مکان پذیر و زمان پذیر است؟ خیر! پس ماجرا چیست؟ چه کسی دارد از رسولان حساب پس می‌کشد؟ چه کسی دارد ماجرای عیسی در دنیا را به رخِ او می‌کشد؟! پاسخ در چند آیه جلوتر است؛ وقتی خدا نعماتی که به عیسی (ع) و حواریّون داده را ذکر می‌کند؛ بعد درباره یک ماجرایی، عیسی (ع) را به شدت عتاب می‌کند و در آیه ۱۱۶ می‌فرماید: «أَ أَنتَ قُلتَ لِلنَّاسِ اتَّخِذُونِي و أُمِّيَ إِلٰهَينِ مِن دُونِ اللَّه» عیسی! تو به مردم گفتی که من و مادرم را جای خدای عالم، الهه‌ی خود بدانید؟! «سُبحانَكَ مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ مَا لَيسَ لِي بِحَقٍّ إِنْ كُنتُ قُلتُهُ فَقَد عَلِمتَهُ» خدایا! تو منزهی و خدایی تو در عالم جریان دارد؛ اگر من چنین گفته بودم؛ تو حتماً علم داشتی! 🤕 قسمت سختِ بحث اینجاست؛ و اینجا اسرار مکشوف می‌شود؛ بعد عیسی می‌فرماید: «تَعلَمُ مَا فِي نَفسِي وَلا أَعلَمُ مَا فِي نَفسِكَ» تو بر تمامِ [ابعادِ] نفسِ من علم داری؛ و من بر [ابعادِ] نفس تو علم ندارم! وا! مگر خدا نفس دارد؟! چرا عیسی (ع) در قیامت که همه چیز اَظهر است و رؤیت می‌شود؛ می‌فرماید: «مَا فِي نَفسِكَ» یک چیزهایی در نفسِ تو! مگر خدا دارد که حالا یک چیزهایی هم در محدوده باشد؟! اینجا باید از عترت کمک بگیریم؛ نفسُ الله کیست؟ در زيارتِ اميرالمؤمنين داریم: «السَّلامُ عَلَيكَ يَا نَفسَ اللّه» سلام بر تو ای ! همچنین ذیل آیه ۱۱۶ مائده که عیسی می‌فرماید: «وَلا أعلَمُ ما فِي نَفسِكَ»؛ در حدیث آمده منظور از «نَفسُ اللَّه» مولا علیّ (ع) است؛ یعنی عیسی در این صحنه از قیامت، نزد (ع) ایستاده و متوجه ایشان است؛ آنگاه را خطاب قرار می‌دهد و از طریقِ نفسُ الله با الله صحبت می‌کند. [بحارالانوار، ج ۱۰۰، ص ۳۳۱] چراکه امیرالمؤمنین (ع) می‌فرماید: آیه ۲۶ غاشیه «إِنَّ عَلَینا حِسابَهُم» حساب خلایق با ماست؛ درباره من نازل شده. [فرات کوفی، ص ۵۵۱] 🔴پس ایمان به بابُ الله، اولین پله در سلوکِ مهدوی است؛ چیزی که عیسی و حواریون واجد بودند. https://eitaa.com/torab_bash
🌤 : أنصار اللهِ محمّدی 1️⃣ : حوادثِ قبل از ظهور 📌حادثه‌ی انقلاب اسلامی ایران، جنگ تحمیلی و اربعینِ نورانی در سوره صفّ (۲) ✍️... در پستِ قبل گفتیم که ما اکنون در زمانه‌ای هستیم که هنوز ظهور واقع نشده؛ حتی هنوز نیز شروع نشده؛ و ما در آستانه‌ی جنگ با اسرائیلیان هستیم. به عبارت دیگر، وقتی خدا در آیه ۹ صف می‌فرماید: «هُوَ الَّذِي أَرسَلَ رَسُولَهُ بِالهُدَىٰ وَ دِينِ الحَقِّ لِيُظهِرَهُ عَلَى الدِّينِ کُلِّه» یعنی از حدود ۱۴۰۰ سال قبل تا الآن، ارسالِ رسول واقع شد و رسول‌الله (ص) آمدند، دینِ حقّ یعنی اسلام هم آورده شد؛ و که طبق همین احادیث، امامان معصوم (ع) هستند نیز یک به یک تا امام مهدی (عج) آمدند؛ اما «لِيُظهِرَهُ عَلَى الدِّينِ کُلِّه» واقع نشد؛ معنای این جمله این است که او را توسط یعنی امام مهدی بر تمام ادیان ظهور داده و حاکم خواهد کرد؛ و این اتفاق هنوز نیفتاده و ما اکنون در چینشِ خطِ زمان، بین تولد آخرین امام و صبح ظهور قرار داریم که در میانِ این دو، کلّی حوادثِ و وقایع قرار دارد. ⁉️اینکه ما در هستیم؛ برای همه‌ی ما واضح است؛ اما اینکه دقیقاً در کدام مقطع از خطِ زمانی حوادثِ قبل از ظهور هستیم؛ برای بسیاری از ما مبهم است. لذا پرداختن به با روشِ چینشِ زمانی در سوره صف ضروری به نظر می‌رسد؛ چون یک نباید گیج و گنگ واردِ منطقه‌ی عملیاتی شود؛ بلکه ابتدا باید به طور کامل به دسترسی داشته باشد و با بصیرت و فهم مناسب و همچنین تجهیزاتِ لازم وارد عمل شود؛ به این دلیل است که ضرورت دارد ما جایگاهِ انقلابِ الهی ایران را در چینشِ خطِ زمانی حوادثِ آخرالزمان پیدا کنیم تا به تبعِ آن، ببینیم به ماجرای بعدی نزدیک شده‌ایم یا خیر؟ و در مجموع چقدر با ظهور فاصله داریم؟ ما باید از درونِ قرآن این مطلب را متوجه شویم و طبق آیه ۶۵ انعام، خدا این امکان را با عنوان در آخرالزمان، در قرآن قرار داده است. ‼️با این توضیح واردِ آیاتِ سوره صف می‌شویم و یک بررسی ابتدایی در جایگاه‌یابی انقلابِ إلهیِ خمینی (ره) را با هم تجربه می‌کنیم؛ لذا به نحوه ورودمان به بحث دقت کنید. ▪️در آیه ۸ و ۹ سوره صف، خداوند از تا امام زمان (عج) را صحبت می‌کند و در پایانِ آیه‌ ۹ محصولِ نهایی یعنی غلبه‌ی اسلام بر تمام ادیان توسط امام مهدی (عج) را نیز بیان می‌دارد؛ اما حوداثِ جاری در میانه‌ی غیبت تا ظهور را مطرح نمی‌کند؛ لذا اگر سوره صف را تا پایانِ آیه‌ ۹ در نظر بگیریم؛ سوره کامل است؛ اما بشر گیج و گنگ وارد صحنه‌ها خواهد شد و از آخرالزمان در أمان نخواهد بود؛ اینجاست که منجی در آیه ۱۰ با ما صحبت می‌کند: «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا» ای مؤمنین به رسول‌الله و اَلهُدَیٰ و دینِ حَقّ! ای کسانی که به این سه مقوله ایمان دارید! «هَل أَدُلُّكُم عَلَى تِجَارَةٍ تُنجِيكُم مِنْ عَذَابٍ أَلِيمٍ» آیا شما را به تجارتی دلالت کنم که از شما را نجات دهد؟! قبلاً گفتیم که این عذاب، طبق آیاتِ ۹ـ۱۰و۱۱ سوره دخان، آیه ۱۰۷ یوسف و احادیث ذیلِ آیه ۶۵ انعام، همان یا فتنه‌ی جنیّان و شیاطین در آخرالزمان است! یعنی کسی که منجی است؛ دارد با ما که هنوز به صبح ظهور نرسیده‌ایم و در مسیر این واقعه هستیم صحبت می‌کند تا به ما معرفی کند! این نسخه‌ی نجات چیست؟! 🔻، آیه ۱۱ است: «تُؤمِنُونَ بِاللَّهِ و رَسُولِهِ و تُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَموَالِكُم و أَنفُسِكُم» به خدا و رسولش بیاورید و با جان و مال در راه او جهاد کنید!! این دیگر چه نسخه‌ای است؟! مگر در آیه‌ی قبل مؤمنین را صدا نزد؟! پس چرا نسخه‌ی نجات، دوباره ایمان آوردن است؟! خب بدیهی است که مقصود، پله‌ی جدیدی از ایمان به خدا و رسول‌الله(ص) است؛ اما در این ۱۴۰۰ ساله چه زمانی بود که شرایطِ ایمانِ جدید به خدا و رسول فراهم شود؟! اگر از منظر چینشِ خطِ زمان، تاریخ را بازبینی کنیم؛ کسانی که در آیه ۱۰ مؤمن خطاب شدند؛ مؤمنین به سه عنصرِ رسالت، امامت و ولایت هستند که از صدر اسلام تا دورانِ غیبت امتداد داشت و بعد از غیبت نیز تا حوالی زمانه ما جلو آمد. در حدیثی ذیل آیه ۹ داریم که ، اهل‌بیت (ع) هستند و ، ولایتِ مولا امیرالمؤمنین (ع) است. پس مؤمنین در آیه ۱۰، شیعیانِ اهل‌بیت (ع) هستند و مؤمنین در آیه ۱۱ نیز درجه‌ی بالاتری از شیعیان هستند! اما کدام شیعیان؟! شیعیانی که نسبت به گذشتگان، ایمانِ جدید آوردند و دسته‌جمعی با جان و مالشان در راه خدا جهاد کردند؛ آیا می‌توانید حدس بزنید که این‌ها چه کسانی هستند؟! دقیق‌تر که بنگریم؛ از زمانِ غیبت، شیعیان ساکت بودند و حاکمان جور حکومت می‌کردند؛ این رویه ادامه داشت تا... ... @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash
فصل اول؛ بحث های مقدماتی سوره طه.pdf
حجم: 455.8K
✍️... فایلِ نمودارِ درختی، در سوره طه که در کانالِ ایتای تراب‌باش قرار داده شده. 📌بیانِ درسنامه‌ی سوره 📚 🌹 @Torab_bash https://eitaa.com/torab_bash