⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️🌸⚡️
🌸
⭕️اينكه #قرآن میگويد: «الا بذكر اللّه تطمئن القلوب» #ياد_خدا_آرام_بخش_دلهاست چگونه دل با ياد خدا آرام میگيرد؟
💠ابتدا بايد عوامل نگرانى و پريشانى را بررسى كنيم تا كلام قرآن روشن شود.
🔷گاهى #اضطراب و #نگرانى به خاطر آينده تاريك و مبهمى است كه در برابر فكر انسان خودنمائى میكند، اما #ايمان به خداوند قادر و متعال، خدايى كه همواره كفالت بندگان خويش را بر عهده دارد، میتواند اينگونه نگرانيها را از ميان ببرد و به او #آرامش دهد كه تو در برابر حوادث آينده درمانده نيستى، #خدايى_دارى_توانا.
🔷گاه #گذشته_تاريك، فكر انسان را به خود مشغول میدارد، نگرانى از #گناهانى كه انجام داده، اما توجه به اينكه #خداوند #غفار و توبه پذير و رحيم است به او #آرامش میدهد.
🔷گاه #ضعف و #ناتوانى انسان در برابر عوامل طبيعى و گاه در مقابل انبوه دشمنان داخلى و خارجى او را نگران میسازد، اما هنگامى كه به #ياد_خدا مى افتد و متكى به قدرت و رحمت او میشود، قدرتى كه برترين قدرتهاست و هيچ چيز در برابر آن ياراى مقاومت ندارد، قلبش آرام مى گيرد.
🔷گاهى ريشه #نگرانيهاى_آزار_دهنده انسان، احساس پوچى زندگى و بى هدف بودن آن است، ولى كسى كه به خدا #ايمان دارد و مسير تكامل زندگى را به عنوان يك هدف بزرگ پذيرفته، همچون افراد بى هدف سرگردان نيست.
🔷 #دنياپرستى و دلباختگى در برابر زرق و برق زندگى مادى، يكى از بزرگترين #عوامل_اضطراب انسانها بوده و هست، اما #ايمان_به_خدا و توجه به آزادگى مومن كه هميشه با زهد و #پارسايى_سازنده و عدم اسارت در چنگال زرق و برق زندگى مادى همراه است به همه اين اضطرابها پايان مى دهد.
🔷يك عامل مهم ديگر براى نگرانى ترس و #وحشت_از_مرگ است. از آنجا كه امكان مرگ تنها در سنين بالا نيست، بلكه در سنين ديگر بخصوص هنگام بيماريها، جنگها، ناامنيها وجود دارد. اين نگرانى میتواند عمومى باشد، ولى اگر ما از نظر جهان بينى، مرگ را به معنى فنا و نيستى و پايان همه چيز بدانيم، اين اضطراب و نگرانى كاملا بجاست، اما هرگاه #در_سايه_ايمان_به_خدا، #مرگ را دريچه اى به يك #زندگى_وسيعتر و #والاتر بدانيم و گذشتن از گذرگاه مرگ را همچون عبور از دالان زندان و رسيدن به فضاى آزاد بشمريم، ديگر اين نگرانى بى معنى است، و هنگامى كه ديديم اين عوامل - كه البته عوامل نگرانى منحصر به اينها نيست - در برابر ايمان به خدا ذوب و بى رنگ و نابود مى گردد؛ تصديق خواهيم كرد كه #ياد_خدا_مايه_آرامش_دلهاست.
📕تفسير نمونه ج ۱۰، ص ۲۱۰، آيت الله ناصر مكارم شيرازى و ديگران
@tabyinchannel
#انتشار_بدون_لینک_جایز_نمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️امام علی (ع) در خطبه ۱۷۳ نهج البلاغه درباره ناپايداری دنیا و غفلت از آخرت چه هشداری می دهد؟
🔹 #امام_علی (ع) در بخشی از خطبه ۱۷۳ «نهج البلاغه» به ناپايدارى #دنيا و بى قرارى آن اشاره مى كند و به همگان هشدار مى دهد كه فريب زرق و برق آن را نخورند؛ ایشان مى فرمايد: «أَلا وَ إِنَّ هذِهِ الدُّنْيَا الَّتِي أَصْبَحْتُمْ تَتَمَنَّوْنَهَا وَ تَرْغَبُونَ فِيهَا، وَ أَصْبَحَتْ تُغْضِبُكُمْ وَ تُرْضِيكُمْ، لَيْسَتْ بِدَارِكُمْ، وَ لَا مَنْزِلِكُمُ الَّذِي خُلِقْتُمْ لَهُ وَ لَا الَّذِي دُعِيتُمْ إِلَيْهِ؛ آگاه باشيد! اين دنيايى كه شما پيوسته آن را آرزو مى كنيد و به آن عشق می ورزيد، و آن نيز گاه شما را خشمگين و گاه خشنود مى سازد، خانه و منزلگاه اصلى شما نيست كه براى آن آفريده شده و به سوى آن دعوت گرديده ايد». اين تعبير اشاره به همان چيزى است كه بارها در نهج البلاغه بيان شده و #قرآن نيز در بعضى از آيات به آن اشاره مى كند كه #دنيا سراى جاويدان و جايگاه اصلى ما نيست؛ بلكه منزلگاهى است موقّت كه در سفر خود به سوى #آخرت در آن مسكن گزيده ايم تا زاد و #توشه برگيريم و به سلامت از اين راه پر خوف و خطر بگذريم و به دار آخرت كه به فرموده قرآن «لَهِيَ الحَيَوانُ؛ حيات حقيقى در آن است» [عنکبوت، ۶۴] نايل شويم.
🔹سپس براى تأكيد بيشتر مى افزايد: «أَلَا وَ إِنَّهَا لَيْسَتْ بِبَاقِيَة لَكُمْ وَ لا تَبْقُونَ عَلَيْهَا؛ آگاه باشيد! نه #دنيا براى شما باقى مى ماند و نه سلطه شما بر آن باقى خواهد ماند [بلکه هر دو رو به زوال و پايان پذير است]». و در ادامه اين سخن در پاسخ كسانى كه دنيا را همواره فريبنده معرفى مى كنند، مى افزايد: «وَ هِيَ وَ إِنْ غَرَّتْكُمْ مِنْهَا فَقَدْ حَذَّرَتْكُمْ شَرَّهَا. فَدَعُوا غُرُورَهَا لِتَحْذِيرِهَا، وَ أَطْمَاعَهَا لِتَخْوِيفِهَا؛ اين #دنيا گرچه از جهتى شما را فريب داده؛ ولى از جهتى ديگر شما را از بدى هايش بر حذر داشته است؛ پس به دليل هشدارهايش از فريبندگى هايش چشم بپوشيد و مظاهر هوس انگيزش را به جهت جنبه هاى هشدار دهنده اش رها سازيد». درست است كه بسيارى از زرق و برق هاى دنيا فريبنده و غافل كننده است، ولى در كنار آن، صحنه هايى به ما نشان مى دهد كه هر غافلى را از خواب غفلت بيدار مى كند.
🔹درست در همان لحظه اى كه شخصى بر اريكه قدرت مى نشيند، ديگرى از تخت سقوط مى كند؛ در همان زمانى كه شخصى وارث آلاف و الوف مى شود، جنازه صاحب اصلى آن اموال بر دوش انسانها روانه گورستان مى گردد؛ در همان زمان كه نوزادى متولّد مى شود و پدر و مادر خندان مى شوند، در گوشه ديگرى جمعى را مى بينيم كه براى از دست دادن عزيزان، ناله و شيون سر داده اند! چرا ما تنها بخش اوّل را مى بينيم و از بخش دوّم غافليم؟ اين نكته مهمى است كه اميرالمؤمنين (ع) با عبارات پرمعناى ياد شده، همگان را به آن توجّه مى دهد و در كلمات قصار و عبارات ديگر «نهج البلاغه» نيز بر آن تأكيد شده است. در ادامه اين سخن و در نتيجه گيرى مى فرمايد: «وَ سَابِقُوا فِيهَا إِلَى الدَّارِ الَّتِي دُعِيتُمْ إِلَيْهَا، وَ انْصَرِفُوا بِقُلُوبِكُمْ عَنْهَا؛ [بنابراين] و در اين جهان به سوى سرايى كه به آن دعوت شده ايد سبقت جوييد و با جان و دل از #دنياپرستى روى بگردانيد».
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، چ اول، ج ۶، ص ۵۱۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #آخرت #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️شیوه های درمان «سخن چينی» چيست؟
🔹براى مبارزه با اين پديده شوم #سخن_چینی و قطع ريشه هاى آن از درون جان آدمى، قبل از هر چيز بايد به سراغ انگيزه هاى آن رفت؛ به يقين تا عواملی همانند: #حسد، #دنياپرستى، #نفاق، #انتقام_جويى و #حالت_آزاردهى (سادیسم)، كه از عوامل اصلى پديده شوم نميمه و #سخن_چينى مى باشد، از بين نرود، اين #رذيله_اخلاقى از وجود انسان برچيده نمى شود. ممكن است با اراده و تصميم هاى قوى، مدتى محدود يا منتفى گردد، لکن در موقعیت های مناسب خود را نشان خواهد داد.
🔹فراموش نكنيم بسيارى از فضايل و يا رذايل اخلاقى، در يكديگر تأثير متقابل دارند، هر كدام مى تواند سبب و یا مسبّب ديگرى گردد، و اين در حالات و شرايط مختلف روى مى دهد. از سوى ديگر دقت در پيامدها و آثار سوء نمّامى، #سخن_چينى و سعايت، و نقش ويرانگر آنها در سطح #جامعه و درون #خانواده، و عواقب ناگوارى كه از اين رهگذر دامن همه را مى گيرد، عامل بازدارنده ديگرى است. #افراد_سخنچين به ويژه كسانى كه به آن عادت كرده اند، بايد آثار شوم اجتماعى و #كيفرهای_الهى اين عمل را هر روز از نظر بگذرانند، و سرانجام نمّامى و #سخن_چينى را پى در پى به خود یادآوری كنند، وگرنه #وسوسههاى_شيطانى و هوا و هوس آنها را آسوده نخواهد گذاشت.
🔹برخورد مردم با ايمان با #افراد_نمّام و سخن چين مى تواند عامل بازدارنده ديگرى باشد. زيرا هنگامى كه به گفته هاى آنها اعتنا نشود، و از سوی مردم نیز #طرد شوند، به زودى در مى يابند كه سخنان آنها نه تنها خريدارى ندارد، بلکه سبب بدبينى و نفرت مردم مى شود. همين امر اراده آنها را در اين كار زشت تضعيف مى كند. اميرالمؤمنين #امام_على (عليه السلام) در حديثى میفرماید: «اَكْذِبِ السِّعايَةَ و الَّنميمَةَ باطِلَةً كانَتْ اَوْ صَحِيحَةً» [۱] (سعايت و #سخن_چينى را تكذيب كن، خواه باطل باشد يا صحيح). یعنی اگر دروغ باشد بايد تكذيب شود، و اگر راست باشد با بى اعتنایی روبرو گردد.
🔹در حديث ديگرى نقل شده، مردى نامه اى را به #امام_على (عليه السلام) تقدیم کرد كه در آن درباره كسى #سخن_چينى شده بود. امام به او فرمود: «اِنْ كُنْتَ صادِقاً مَقَتْناكَ وَ اِنْ كُنْتَ كاذِباً عاقَبْناكَ وَ اِنْ اَحْبَبْتَ الْقِيلَةَ اَقَلْناكَ، بَلْ تُقيلُنى يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ» [۲] (اگر آنچه را نوشته اى #راست باشد ما تو را #مبغوض مى داريم، و اگر #دروغ باشد ما تو را #مجازات مى كنيم، و اگر توبه كنى توبه تو را مى پذيريم؛ آن مرد عرض كرد توبه مى كنم اى اميرمؤمنان توبه مرا بپذير».
🔹اين نكته نيز قابل توجه است؛ كسانى كه #سخن_چينى ديگران را نزد تو مى كنند، درباره تو نزد ديگران نيز سخن چينى خواهند كرد. همان گونه كه #امام_صادق (عليه السلام) می فرماید: «وَ مَنْ نَمَّ اِلَيْكَ سَيَنُمُّ عَلَيْكَ» [۳] (كسى كه نزد تو #سخن_چينى كند، بر ضد تو نيز سخن چينى خواهد كرد). سخن آخر: بسیاری از #مفاسد_اخلاقى، از ضعف ايمان ناشى مى شود، و هر قدر پايه هاى ايمان به #روز_جزا در دل محكمتر گردد، اين #رذايل كمرنگتر و كمرنگتر خواهد شد.
پی نوشتها؛
[۱] غرر الحكم و درر الكلم، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۱۴۶، قصار ۲۱۶؛
[۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۷، ص ۷۸؛
[۳] تحف العقول، ابن شعبه حرانى، جامعه مدرسين، چ ۲، ص ۳۱۶؛
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ اول، ج ۳، ص ۳۱۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#سخن_چینی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️از ديدگاه قرآن عاقبتِ «دنیاپرستی و زراندوزی» چیست؟
🔹#حُبّ_دنيا، سرچشمه اصلى همه #گناهان است، و از عوامل مهمى است كه گروه كثيرى از انسانها را به #دوزخ مى كشاند؛ چنانكه در آيه ۱۸ «سوره اسراء» مى خوانيم: «مَنْ كانَ يُرِيدُ الْعَاجِلَةَ عَجَّلْنَا لَهُ فِيهَا مَا نَشَاءُ لِمَنْ نُرِيدُ ثُمَّ جَعَلْنَا لَهُ جَهَنَّمَ يَصْليها مَذْمُوماً مَدْحُوراً» (آن كس كه فقط #زندگی_زودگذر [دنياى مادى] را بطلبد، آن مقدار كه بخواهيم به هر كس اراده كنيم از آن مى دهيم، سپس #دوزخ را براى او قرار خواهيم داد كه در #آتش مى سوزد، در حالى كه نكوهيده و رانده [درگاه خدا] است!).
🔹يعنى چنان نيست كه #دنياپرستان به تمام مقصود و منظور خود برسند، بلكه ممكن است با هزار گونه تلاش و تن دادن به انواع #گناهان و #جرائم_سنگين به قسمتى از منظور خود نائل گردند، ولى كانون قهر و #غضب_الهى - يعنی دوزخ - در انتظار آنهاست؛ هم جسم آنها را مى سوزاند و هم به حكم اينكه «مذموم» و «مدحور» و #رانده_شده درگاه خدايند روح آنها را. [۱] علاوه بر این، گرچه #زراندوزى يكى از مظاهر #دنياپرستى است، ولى روى اين موضوع بالخصوص در #قرآن_مجيد، به عنوان يكى از اسباب گرفتارى در #آتش_دوزخ تكيه شده است؛
🔹آنجا كه مى فرمايد: «وَالَّذِينَ يَكْنِزُونَ الذَّهَبَ وَ الْفِضَّةَ وَ لَا يُنْفِقُونَها فِی سَبِيلِ اللهِ فَبَشِّرْهُمْ بِعَذَابٍ اَلِيمٍ - يَوْمَ يُحْمَى عَلَيْهَا فِی نَارِ جَهَنَّمَ فَتُكْوَى بِهَا جِبَاهُهُم وَ جُنُوبُهُم وَ ظُهُورُهُم هَذَا مَا كَنَزْتُمْ لِأَنْفُسِكُم فَذُوقُوا مَا كُنْتُمْ تَكْنِزُونَ» [۲] (آنها كه #طلا و #نقره را گنجينه مى سازند و در راه خدا #انفاق نمى كنند، آنها را به #مجازات_دردناك بشارت ده، در آن روز كه آن [سكّه هاى طلا و نقره] را در آتش #دوزخ مى گذارند و به وسيله آن صورت ها، پهلوها و پشت هايشان را #داغ مى كنند [و به آنها مى گويند:] اين همان چيزى است كه براى خود گنجينه ساختيد، پس بچشيد [عذاب] آنچه را براى خود اندوختيد). [۳]
🔹آنچه در اينجا لازم است به آن اشاره كنيم، دو نكته است؛ نخست اينكه جمع #ثروت تا چه اندازه #كنز محسوب مى شود؟ اين مطلبى است كه در ميان مفسّران، سخت مورد گفتگو است؛ آنچه در بسيارى از روايات در منابع شيعه و اهل سنت آمده و بسيارى از مفسّران آن را برگزيده اند اين است كه: هر #مالى كه زكات آن پرداخته شود #كنز محسوب نمى شود: «اَىُّ مَالٍ اُدِّيَتْ زَكاتُهُ فَلَيْسَ بِكَنْزٍ». [۴] البته ممكن است در مواقع فوق العاده و هنگامى كه حفظ مصالح جامعه اسلامى ايجاب كند از سوى حكومت اسلامى محدوديت هايى براى جمع #ثروت بيان شود
🔹(چنان كه در بعضى از روايات از امام علی عليه السلام نقل شده) و يا از اين فراتر در يك مقطع خاص اعلام گردد كه همه #اندوختهها و ذخائر براى حفظ موجوديت جامعه اسلامى مصرف گردد (آن گونه كه در بعضى از روايات در مورد قيام حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف آمده است)؛ ولى اينها هيچ كدام ضابطه كلّى نيست، ضابطه اصلىِ كنز، همان است كه در بالا گفته شد. ديگر اينكه چرا ميگويد: پيشانى، پشت و پهلوهايشان را #داغ مى كنند؟
🔹ممكن است به خاطر واكنش هايى باشد كه آنها در برابر محرومان و #مستمندان انجام مى دادند؛ نخست چهره و پيشانى درهم مى كشيدند، سپس با #بیاعتنايى از آنها منحرف مى شدند، و بعد به كلّى پشت كرده و روى مى گردانيدند، لذا به ترتيب پيشانى، پهلوها و پشت آنها را با همان سكّه ها داغ مى كنند، آن گونه كه قلبِ #محرومان را داغ و سوزان كردند.
پی نوشتها؛
[۱] شبيه همين معنا در سوره نازعات، آيه ۳۸ آمده است كه هر كس دنيا را بر آخرت مقدّم دارد جايگاهش دوزخ است. [۲] سوره توبه، آیات ۳۴ و ۳۵. [۳] شبيه همين معنا در سوره هُمزه، آيات ۲ الی ۶؛ سوره مسد، آيات ۲ و ۳؛ سوره حاقه، آيات ۲۸ الی ۳۱ آمده است. [۴] براى توضيح بيشتر به تفسير نمونه، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الإسلامية، تهران، ۱۳۷۴ش، چ اول، ج ۷، ص ۳۹۴ مراجعه كنيد.
📕پيام قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ش، چ نهم، ج۶، ص۲۸۷
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنياپرستی #دنیا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چگونه تعصّبات نژادى یهود مانع ایمان به پیامبر اسلام (صلّی الله علیه و آله) گردید؟
🔹خداى متعال در آیات ۹۱ - ۹۳ «سوره بقره» به یکى از جنبه هاى تعصبات نژادى #یهود که در دنیا به آن معروفند اشاره کرده، چنین می فرماید: «وَ إِذا قیلَ لَهُمْ آمِنُوا بِما أَنْزَلَ اللهُ قالُوا نُؤْمِنُ بِما أُنْزِلَ عَلَیْنا وَ یَکْفُرُونَ بِما وَرائَهُ». (هنگامى که به آنها گفته شود: به آنچه خداوند نازل فرموده #ایمان بیاورید، مى گویند: ما به چیزى ایمان مى آوریم که بر خود ما نازل شده باشد (نه بر اقوام دیگر) و به غیر آن کافر مى شوند). آنها نه به #انجیل ایمان آوردند و نه به #قرآن، بلکه تنها #جنبههای_نژادى و #منافع_خویش را در نظر مى گرفتند؛ (در حالى که این #قرآن حق است و منطبق بر نشانه ها و علامت هایی است که در کتاب خویش خوانده بودند). «...وَ هُوَ الْحَقُّ مُصَدِّقاً لِما مَعَهُمْ...».
🔹پس از آن پرده از روى #دروغ آنان بر داشته مى فرماید: اگر بهانه عدم ایمان شما این است که محمّد (صلى الله علیه و آله) از شما نیست (پس چرا به #پیامبران خودتان در گذشته ایمان نیاوردید؟ پس چرا آنها را کشتید اگر راست مى گوئید و ایمان دارید)؟!؛ «قُلْ فَلِمَ تَقْتُلُونَ أَنْبِیاءَ اللهِ مِنْ قَبْلُ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ». اگر به راستى آنها به #تورات ایمان داشتند، توراتى که #قتل_نفس را گناه بزرگى مى شمرد، نمى بایست #پیامبران بزرگ خدا را به قتل برسانند. از این گذشته، اصولاً این سخن که ما تنها به دستوراتى ایمان مى آوریم که بر ما نازل شده باشد، #انحراف_روشنى از اصول توحید و مبارزه با شرک است، این یک نوع #خودخواهى و خود پرستى است، چه در شکل شخصى باشد، یا در شکل نژادى. #توحید آمده است که این گونه خوهاى زشت را از وجود انسان ریشه کن سازد، تا انسان ها دستورات خدا را فقط به خاطر این که از ناحیه خدا است بپذیرند.
🔹به عبارت دیگر اگر پذیرش دستورات الهى مشروط به این باشد که بر خود ما نازل گردد، این در حقیقت #شرک است، نه ایمان، و #کفر است، نه اسلام؛ و قبول چنین دستوراتى هرگز دلیل ایمان نخواهد بود. جالب این که: در آیه فوق مى فرماید: «هنگامى که به آنها گفته شود به آنچه خدا نازل کرده ایمان بیاورید...» که در این عبارت، نه محمّد (صلى الله علیه و آله) مطرح است، نه موسى و نه عیسى (علیهما السلام) بلکه صرفاً «ما أَنْزَلَ الله». #قرآن براى روشن تر ساختن دروغ و #کذب_آنها، در آیه بعد، سند دیگرى را بر ضد آنها افشا مى کند و مى فرماید: «وَ لَقَدْ جاءَکُمْ مُوسى بِالْبَیِّناتِ ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِنْ بَعْدِهِ وَ أَنْتُمْ ظالِمُونَ». (#موسى آن همه معجزات و دلائل روشن را براى شما آورد، ولى شما بعد از آن #گوساله را انتخاب کردید و با این کار ظالم و ستمگر بودید)!.
🔹اگر شما راست مى گویید و به پیامبر خودتان ایمان دارید، پس دلیل #گوساله_پرستى بعد از آن همه دلائل روشن توحیدى چه بود؟ این چه ایمانى است که به محض غیبت #موسى (علیه السلام) و رفتنش به کوه طور از دل هاى شما پرواز مى کند و #کفر جاى آن، و گوساله جاى توحید را مى گیرد؟ آرى شما با این کارتان هم به خود ستم کردید و هم به جامعه خود و نسل هاى آینده تان. در سومین آیه مورد بحث، سند دیگرى بر بطلان این ادعاى آنها ذکر کرده مسأله #پیمانکوهطور را به میان مى کشد، مى فرماید: «وَ إِذْ أَخَذْنا میثاقَکُمْ وَ رَفَعْنا فَوْقَکُمُ الطُّورَ خُذُوا ما آتَیْناکُمْ بِقُوَّة وَ اسْمَعُوا قالُوا سَمِعْنا وَ عَصَیْنا». (ما از شما #پیمان گرفتیم و کوه طور را بالاى سرتان قرار دادیم و به شما گفتیم، دستوراتى را که مى دهیم محکم بگیرید و درست بشنوید؛ اما آنها گفتند شنیدیم و مخالفت کردیم).
🔹«وَ أُشْرِبُوا فی قُلُوبِهِمُ الْعِجْلَ بِکُفْرِهِمْ». (آرى دل هاى آنها به خاطر کفرشان با محبت گوساله آبیارى شده بود)!. آرى، #شرک و #دنیاپرستى که نمونه آن عشق به گوساله طلایی سامرى بود در تار و پود قلبشان نفوذ کرد، و در سراسر وجودشان ریشه دواند، و به همین دلیل، خدا را فراموش کردند. شگفتا! این چگونه ایمانى است که هم، با کشتن پیامبران خدا مى سازد، هم گوساله پرستى را اجازه مى دهد، و هم میثاق هاى محکم الهى را به دست فراموشى مى سپرد؟! آرى (اگر شما مؤمنید ایمانتان بد دستوراتى به شما مى دهد)؛ «قُلْ بِئْسَما یَأْمُرُکُمْ بِهِ إیمانُکُمْ إِنْ کُنْتُمْ مُؤْمِنینَ».
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دار الکتب الإسلامیه، چاپ پنجاه و پنجم، ج ۱، ص ۴۰۴
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#یهود
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«امام علی» (علیه السلام) در خطبه ۲۰۴ «نهج البلاغه»، چه دلیلی بر لزوم انجام اعمال صالح بیان می فرماید؟
🔹#امام_علی (علیه السلام) در خطبه ۲۰۴ #نهج_البلاغه برنامه آمادگى براى سفر #آخرت را به اين صورت بيان مى فرمايد: «وَ انْقَلِبُوا بِصَالِحِ مَا بِحَضْرَتِكُمْ [۱] مِنَ الزَّادِ». (با انجام #اعمال_صالحى كه در توان دارید، زاد و #توشه تهيّه کنید و [به سوى آخرت] باز گرديد). تعبير به «اِنْقَلِبُوا» تعبير لطيفى است كه اشاره به #تحولی_درونى دارد؛ يعنى توجّه خود را از #دنياپرستى به تهيه زاد و #توشه_آخرت باز گردانيد؛ و تعبير «بِحَضْرَتِكُمْ» اشاره به #توانايى ها و #فرصت هاست كه انسانها در اختيار دارند.
🔹آنگاه #امام (عليه السلام) به ذكر دليلى براى لزوم تحصيل زاد و #توشه جهت سفر #آخرت، پرداخته و مى فرمايد: «فَإِنَّ أَمَامَكُمْ عَقَبَةً كَؤُوداً، وَ مَنَازِلَ مَخُوفَةً مَهُولَةً، لاَبُدَّ مِنَ الْوُرُودِ عَلَيْهَا، وَ الْوُقُوفِ عِنْدَهَا» (زيرا #گردنه_سخت و منزلگاه هاى مخوف و هولناكى در پيش داريد كه بايد در آنها وارد شويد و نزد هر يك توقّف كنيد [و پاسخگوى اعمال خود باشيد]). اين گردنه سخت و منزلگاه هاى خوفناك، اشاره به #مرگ و منزلگاه هاى #آخرت است،
🔹زيرا در روايتى #امام_صادق (عليه السلام) مى فرمايد: «إِنَّ فی الْقِيامَةِ خَمْسينَ مَوْقِفاً كُلُّ مَوْقِف كألْفِ سَنَة مِمّا تَعُدُّونَ» [۲] (در #قيامت پنجاه موقف است و هر موقفى به اندازه هزار سال از سال هاى دنيا به طول مى انجامد). شبيه همين معنا به صورت مشروحترى از اميرمؤمنان #امام_على (عليه السلام) نقل شده است [۳] و احتمالا در هر موقفى از اين #مواقف يكى از #اعمال_واجبه مانند نماز و روزه و امر به معروف و نهى از منكر و يا گناهان كبيره مورد سؤال قرار مى گيرد، كه صاحبان آنها بايد در شرايطی سخت که همه چیز به دقت بررسی می شود #پاسخگو باشند. اگر از آنها به سلامت بگذرند راهى كانون رحمت خدا، بهشت برين مى شوند وگرنه گرفتار خواهند شد.
🔹به تعبير ديگر، همان گونه كه مرحوم شيخ مفيد فرموده است: منظور از اين «عقبات» (گردنه ها) #اعمال_واجب است، كه هر كدام تشبيه به #گردنهاى شده است، و همان گونه كه عبور از گردنه ها سخت و طاقت فرساست، #جوابگويى از اين اعمال نيز دشوار است. قرآن مجيد در «سوره بلد» مى فرمايد: «فَلاَ اقْتَحَمَ الْعَقَبَةَ - وَ مَا أَدْرَاكَ مَا الْعَقَبَةُ - فَكُّ رَقَبَة - أَوْ إِطْعَامٌ فِى يَوْم ذِى مَسْغَبَة - يَتِيماً ذَا مَقْرَبَة - أَوْ مِسْكِيناً ذَا مَتْرَبَة» [۴] (ولى او از آن #گردنه_مهم نگذشت و تو چه مى دانى آن #گردنه چيست؟ آزاد كردن برده اى است، يا غذا دادن در روز گرسنگى به يتيمى از خويشاوندان يا مستمندى خاك نشين).
پی نوشتها؛
[۱] «حضرت» به معناى «حضور» است، و در جمله بالا اشاره به فرصت هايى است كه در پيش روى انسان وجود دارد. استعمال اين واژه درباره بزرگان براى اين است كه نمى خواهند خود آنها را خطاب كنند، بلكه محضرشان را مورد توجّه قرار مى دهند.
[۲] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ ۲، ج ۷، ص ۱۲۶، باب ۶، ح ۳
[۳] همان، ج ۷، ص ۱۱۱، باب ۵، ح ۴۲
[۴] قرآن کریم، سوره بلد، آيات ۱۱ تا ۱۶
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، چ ۱، ج ۸، ص ۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آخرت #قيامت #اعمال_صالح
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا خطبه های زیادی از امام علی (علیه السلام) در مذمّت «دنیا» ايراد شده است؟
🔹هر قدر در آمار #گناهان و برخوردهاى خشونت آميز اجتماعى بيشتر مطالعه كنيم، و هر اندازه پرونده هاى كيفرى و حقوقى را زيرورو كنيم، به عمق اين گفتار #پيغمبر_اكرم (ص) كه فرمود: «حُبُّ الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ»؛ (#دنياپرستى سرچشمه همه #گناهان است)، آشناتر ميشويم. جالب اينكه اين سخن را نه فقط پيامبر اسلام (ص) فرمود، بلكه از پيشوايان بزرگ ديگر همچون #امام_صادق و #امام_سجاد (ع) نيز نقل شده، و در حديثى نقل شده است كه #پيامبران_پيشين نيز روى اين مطلب تأكيد كردند. [۱]
🔹و اگر درست دقّت كنيم عمده ترين مظاهر #دنياپرستى را میتوان در سه چيز خلاصه كرد: #حُبّ_مال، #حُبّ_جاه و #حُبّ_شهوت. هيچ جامعه اى به #فساد كشيده نشد و هيچ #جنگى در عالم رخ نداد، مگر به علت يكى از اين سه چيز. بنابراين هرگاه بخواهيم #اصلاحات را در #جوامع_اسلامى شروع كنيم بايد از مبارزه با #دنياپرستى شروع كنيم. اين موضوع در جوامعى كه از حالت فقر، ناگهان به غنا میرسند ظهور و بروز بيشترى دارد، همچون جامعه اسلامى در قرون نخستين؛ زيرا قبل از بعثت #پيامبر_اكرم (ص) فقر شديدى همه مردمِ آن محيط را فرا گرفته بود، ولى فتوحات و غنايم ناگهان وضع را دگرگون ساخت، و اينجا بود كه #رقابتهای_مخرّب و #دنياپرستىِ لجام گسيخته دامانِ گروهى را گرفت و آن گروه را غرق #گناه ساخت.
🔹از همين رو جاى تعجّب نيست كه پيشواى بزرگ و آگاهى همچون #امام_علی (ع) براى دگرگون ساختن آن وضع نابسامان، #داغترين_خطبهها را در مذمّت #دنيا و #دنياپرستان ايراد كند؛ دست مردم را بگيرد و به اعماق تاريخ انبياء پيشين ببرد و زندگى #پيامبر_اكرم (ص) و خودش را - كه در #نهايت_سادگى و #زهد بود - ارائه دهد تا #دنياپرستانِ آن محيط از #خوابِ_غفلت بيدار شوند و مسير خطرناكِ خود را تغيير دهند.
🔹براى نمونه در #عصر_عثمان [كه اموال زيادى به #بيت_المال اسلام رسيد و مى بايست صرف عمران و آبادى كشورهاى اسلامى و نجات محرومان مى شد] گروهى از #خويشاوندان و #اطرافيانِ او بر آن اموال دست انداختند، و هريك ثروت عجيبى براى خويش فراهم ساختند، كه مرحوم علّامه امينى در جلد هشتم كتاب شريف «الغدير» با عنوان «الكنوز المكنّزه ببركة الخليفة»؛ (گنج هاى عظيمى كه به بركت خليفه به وجود آمد) بخشى از آن را با آمار دقيق از منابع اهل سنّت نقل ميكند و عده زيادى همچون: #مروان، #طلحه، #زبير، #سعدبنابىوقاص، #يعلىبناميّه، #عبدالرحمنبنعوف، #زيدبنثابت و كسانى ديگر را بر میشمرد كه هريك آلاف و الوفى از #بيت_المال را تصاحب كردند،
🔹از جمله مينويسد: «#زيدبنثابت آن قدر شمش #طلا و #نقره از خود باقى گذاشت كه ورثه او آنها را با تيشه میشكستند و تقسيم ميكردند. #يعلىبناميه پانصدهزار دينار از خود به ارث گذاشت و مزارع و باغات و منازل و مطالباتى نيز كه از مردم داشت به صدهزار دينار میرسيد (هر دينار يك مثقال طلاى مسكوك است)، و در مورد #عبدالرحمنبنعوف نوشته اند: هزار شتر و سه هزار گوسفند و يك صد اسب و مقدار زيادى زمين زراعتى از خود به يادگار گذاشت و امثال آنها كه با مراجعه به كتاب «الغدير»، آمار و همچنين مدارك آن روشن میشود». [۲]
🔹با اينحال، آيا بر پيشواى بزرگى همچون #امام_علی (ع) لازم نيست كه همچون يك طبيبِ آگاه دامن همّت به كمر زند و به درمان آن #جامعه_بيمار از طريق #تحقير_دنيا و #دنياپرستى و #دنياپرستان بپردازد؟ بنابراين جايى براى اين سؤال باقى نمیماند كه چرا #پيشواى_اسلام [اسلامى كه دين زندگى و پيشرفت و تمدّن است] اينگونه درباره دنيا سخن میگويد؟ امروز هم اگر بخواهيم جلوى #جنگها و #خونريزیها و تجارت سوداگران مرگ و خريد و فروش سلاحهاى مرگبار و تأسيس #مراكز_فساد و #تجاوز به مال و ناموس ديگران را بگيريم، راهى جز اين نيست كه #دنيا و #دنياپرستى آنچنان تحقير شود كه بصورت يك #ضد_ارزش درآيد و مردم به #زندگى_ساده [كه در حدّ كفاف است] قناعت كنند. اين سخن را با حديثى از #امام_صادق (ع) پايان ميدهيم كه فرمود: «تمام نيكیها در خانه اى نهاده شده و كليد آن خانه، #زهد در دنياست». [۳]
پی نوشتها؛
[۱] كلينى در الكافی حديثى از #امام_سجاد (ع) نقل ميكند كه ريشه هاى هفت گانه #گناه در آن تشريح شده و در آخر آن آمده: «فَقَالَ الْأَنْبِيَاءُ وَ الْعُلَمَاءُ بَعْدَ مَعْرِفَةِ ذلِكَ: #حُبُّ_الدُّنْيَا رَأْسُ كُلِّ خَطِيئَةٍ».
[۲] الغدير فى الكتاب و السنه و الادب، امينى، عبدالحسين، مركز الغدير دراسات الاسلاميه قم ۱۴۱۶ق چ۱ ج۸ ص۳۹۸
[۳] الكافی همان ج۲ ص۱۲۸
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه، ۱۳۸۶ش چ اول ج ۶ ص ۲۵۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنیا #دنیاپرستی
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«حب دنیا» چگونه مانع کسب معرفت و شناخت می شود؟
🔹خداوند در «سوره نحل»، آیات ۱۰۶ - ۱۰۸، می فرماید: «مَن كَفَرَ بِاللهِ مِن بَعْدِ إِيمَانِهِ إِلَّا مَنْ أُكْرِهَ وَ قَلْبُهُ مُطْمَئِنٌّ بِالْإِيمَانِ وَ لَٰكِن مَّن شَرَحَ بِالْكُفْرِ صَدْرًا فَعَلَيْهِمْ غَضَبٌ مِّنَ اللهِ وَ لَهُمْ عَذَابٌ عَظِيمٌ - ذَٰلِكَ بِأَنَّهُمُ اسْتَحَبُّوا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا عَلَى الْآخِرَةِ وَ أَنَّ اللهَ لَا يَهْدِی الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ - أُولَٰئِكَ الَّذِينَ طَبَعَ اللَّهُ عَلَىٰ قُلُوبِهِمْ وَ سَمْعِهِمْ وَ أَبْصَارِهِمْ وَ أُولَٰئِكَ هُمُ الْغَافِلُونَ»
🔹[ترجمه آیات:] (کسانى که بعد از ایمانشان، به خدا کافر شوند [مجازات مى شوند] ـ بجز آنها که تحت فشار واقع شده اند در حالى که قلبشان با ایمان، آرام است ـ آرى، آنها که سینه خود را براى پذیرش کفر گشوده اند، غضب خدا بر آنهاست؛ و عذاب عظیمى در انتظارشان! - این بخاطر آن است که زندگى پست #دنیا را بر #آخرت ترجیح دادند؛ و خداوند افراد بى ایمان (لجوج) را هدایت نمى کند. - آنها کسانى هستند که [بر اثر فزونى گناه،] خدا بر دلها و گوش و چشمان شان مُهر نهاده؛ [به همین دلیل نمى فهمند،] و غافلان [واقعى] همانها هستند).
🔹خداوند در این آیات، به گروهى اشاره مى كند كه نخست #اسلام را از جان و دل پذيرا گشتند و بعد #مرتد شدند. مى فرمايد: اين #ارتداد به خاطر آن نيست كه چيزى بر خلاف حق در اسلام ديده باشند، بلكه آنها #زندگى_دنيا را بر #آخرت ترجيح دادند، و به همين جهت با اسلام وداع گفتند، و به وادى #كفر قدم نهادند، و چون #شايسته_هدايت نيستند، خداوند هدايت شان نمى كند؛ بلكه به خاطر #دنياپرستى بر #قلب و #گوش و #چشم آنها مهر مى نهد، و درهاى معرفت را به روى آنها مى بندد، در نتيجه در #غفلت_كامل فرو مى روند.
🔹#حبّ_دنيا خواه در شاخه عشق به مال و ثروت باشد، يا مقام و جاه و يا انواع شهوات ديگر، به #طوفانى مى ماند كه در #درون_جان انسان میوزد و تعادل ترازوى #عقل را به كلّى بر هم مى زند. مى دانيم ترازوهاى دقيق را در محفظه اى مى گذارند كه كمترين نسيم به آن نوزد، و حتى كسى كه مشغول سنجش با آنها است موقّتاً نفس را در سينه حبس مى كند، مبادا امواج هوايى كه از ريه او خارج مى شود تعادل آن را بر هم زند. آيا از چنين ترازويى در برابر يك طوفان شديد كارى ساخته است؟!
🔹#دنياپرستى خواه شكل قارونى داشته باشد و يا فرعونى، يا سامرى و يا غير آنها، مسلّماً به #انسان اجازه #تفكّر_سالم و #قضاوت_صحيح را نمى دهد. اگر آيه فوق مى گويد خداوند بر قلب و گوش و چشم آنها مهر مى نهد، اين در واقع همان تأثيرى است كه در #دنياپرستى قرار داده، و چون آنها به سراغ سبب مى روند، گرفتار چنين مسببى مى شوند.
🔹در #احاديث_اسلامى تعبيرات جالبى در اين زمينه ديده مى شود؛ از جمله در حديثى #امام_باقر (عليه السلام) مى فرمايد:
«مَثَلُ الْحَريص عَلَى الدُّنْيا كَمَثَلِ دُوْدَةِ القَزّ كُلَّمَا ازْدادَتْ مِنَ القَزِّ عَلى نَفْسِها لَفّاً كانَ أَبْعَدَ لَها مِنَ الْخُرُوجِ حَتّى تَمُوتَ غمّا» [۱] (#حريص بر دنيا همچون كرم ابريشم است، هر قدر بيشتر ابريشم برگرد خود مى تند زندانى تر مى شود، و راه خروج بر او مسدودتر مى گردد، تا از غم و اندوه بميرد). در حديث ديگرى از #امام_علی (عليه السلام) مى خوانيم: «اَلدُّنيا تَقُرُّ وَ تَضُرُّ و تَمُرُّ» [۲] (#دنيا مى فريبد، #زيان مى رساند و #مىگذرد).
🔹در حديث ديگرى مى خوانيم كه #امام_علی (عليه السلام) نامه اى به يكى از ياران اش نوشت و او را نصيحت فرمود. از جمله نصايح امام (عليه السلام) اين بود:
«فَارْفُضِ الدُّنْيا فَاِنَّ حُبَّ الدُّنْيا يُعْمِى، وَ يُصِّمٌ وَ يُبْكِمٌ وَ يُذِلُّ الرِّقابٌ فَتَدارَكْ مابِقَىَ مِنْ عُمُرِكَ وَ لا تَقُلْ غَداً أَوْ بَعْدَ غَد، فَانَّما هَلَكَ مَنْ كانَ قَبْلَكَ بِاِقامَتِهِمْ عَلى الأَمانِىِّ وَالتَّسْوِيْفِ» [۳] (#دنيا را رها كن كه #حب_دنيا، چشم را كور و گوش را كر و زبان را لال و گردن ها را به زير مى آورد. در باقى مانده عمرت گذشته را #جبران كن و نگو فردا و پس فردا، زيرا كسانى كه پيش از شما بودند به خاطر تكيه بر #آرزوها و امروز و فردا كردن #هلاك شدند).
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربى، چ دوم، ج ۷۰، ص ۲۳؛ [۲] نهج البلاغة، صبحی صالح، هجرت، قم، چ اول، ص ۵۴۸، قصار [۴۲۲] ۴۱۵؛ [۳] بحارالأنوار، همان، ص ۷۵
📕کتاب پیام قرآن، مکارم شیرازی، ناصر، دارالکتب الاسلامیه، تهران، ۱۳۸۶، چ نهم، ج ۱، ص ۳۱۲
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دنيا #غفلت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«نماز» چه نقشی در تربیت انسان ها بر عهده دارد؟
🔹#انسان موجود #فراموشكارى است که نه تنها ديگران را فراموش مى كند، بلكه در مواقع بسياری گرفتار #خودفراموشى نيز مى شود و اين خودفراموشى بزرگترين #دشمن_سعادت اوست. دو عامل مهم به اين #خودفراموشى كمك مى كند؛ نخست نيازهاى واقعى #زندگى_روزانه است، بخصوص در زمانى كه زندگى پيچيده و پر از مشكلات شود، و ديگرى #نيازهاى_خيالى و زرق و برق ها و #تشريفات آميخته با هوی و هوس ها و عشق به مال و جاه و شهوات است.
🔹در اين حال درست به مسافرى مى ماند كه در دو طرف جادّه، قصرهاى سر به فلك كشيده و شاهدان زيباروى را مى بيند كه ناگهان او را از مسير اصلى بازداشته و به #پرتگاه مى كشاند. مهمترين آثار #نماز بيدار ساختن انسان و پايان دادن به #خودفراموشى است؛ زيرا هنگامى كه #ياد_خدا به ميان آمد، وضع به كلى دگرگون مى شود. آيه شريفه «أَقِمِ الصَّلَاةَ لِذِكْرِی» [طه، ۱۴] كه #فلسفه_نماز را ياد خدا مى شمارد و آيه شريفه «لَذِكْرُ اللهِ أَكْبَرُ» [عنکبوت، ۴۵] كه بعد از جمله «إِنَّ الصَّلَاةَ تَنْهَى عَنِ الْفَحْشَاءِ وَ الْمُنْكَرِ» آمده، نشان مى دهد كه ريشه اصلى فلسفه نماز در ياد خدا نهاده شده؛
🔹زيرا سرچشمه همه #گناهان، حُبّ دنيا و #دنياپرستى است كه #ذكر_الله، انسان را از آن باز مى دارد، همانگونه كه در «آيه ۲۹ سوره نجم» مى خوانيم: «فَأَعْرِضْ عَنْ مَّنْ تَوَلَّى عَنْ ذِكْرِنَا وَ لَمْ يُرِدْ إِلَّا الْحَيَاةَ الدُّنْيَا» (حال كه چنين است از كسى كه از #ياد_ما روى گردانده، جز #دنيا را نخواسته اعراض كن). طبق آيات ديگر قرآن، #شيطان در اطراف قلب انسان، طواف مى كند، همين كه ياد خدا در آن پيدا شود مى گريزد: «إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذَا مَسَّهُمْ طَائِفٌ مِّنَ الشَّيْطَانِ تَذَكَّرُوا فَإِذَا هُم مُّبْصِرُونَ». [اعراف، ۲۰۱]
🔹و اگر مى بينيم در روايات اسلامى، #نماز #عمود_دين و چشمه آب زلال پاك كننده شمرده شده، دليلش همين است؛ به ويژه اگر اين نماز به صورت #جماعت انجام شود و مؤمنان، به صورت دسته جمعى به درگاه خدا روى آورند. در روايتى از رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) آمده است: «مَنْ صَلّى الصَّلَاةَ فِی جَماعَةٍ فَظَنُّوا بِهِ كُلَّ خَيْرٍ وَ أَقْبِلُوا شَهادَتَهُ» [۱] (هر كس #نماز هاى پنجگانه روزانه را با #جماعت [با شرايط كامل] بخواند، هر كار نيكى را درباره او گمان داشته باشيد و شهادت او را بپذيريد).
🔹اگر نگاهى به #مقدمات_نماز (طهارت، وضو و غسل) كه انسان را به پاكى جسم و جان، دعوت مى كند، و شرايط ديگر آن مانند پاك و حلال بودن لباس و توجّه به كعبه، كهن ترين مركز توحيد و اركان و محتواى آيات و اذكار و تعقيبات آن شود، ديد و فهم انسان را درباره #اهمّيّت_فوقالعاده اين عبادت بزرگ و بى نظير، گسترش مى دهد و نشان مى دهد كه #نماز چه نقش مهمى در #تربيت_انسان و رساندن او به جوار #قرب_خدا در سير و سلوك معنوى و عرفانى دارد.
پی نوشت:
[۱] دعائم الإسلام، ابن حيون مغربى، مؤسسة آل البيت (ع)، چ ۲، ج ۱، ص ۱۵۳
📕پيام امام اميرالمؤمنين (ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، چ ۱، ج ۷، ص ۷۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#نماز
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«زهد» در روايات اسلامی چگونه معرفی شده است؟
🔹گاه تصوّر مى شود مفهوم #زهد آن است كه انسان به كلّى #دنيا را ترك گويد و همچون راهبان در گوشه اى بخزد و از جامعه دورى گزيند؛ در حالى كه اين معنا با #روحاجتماعىاسلام هرگز نمى سازد و در #روايات_اسلامى، شديداً از آن نهى شده است. بنابراين، #زهد مفهوم ديگرى دارد و آن #ترك_دلباختگى و دلدادگى و عشق بى قرار نسبت به #دنيا و عدم اسارت در چنگال زرق و برق آن است و اين همان سرمايه عظيمى است كه اگر #انسان فاقد آن باشد، آلوده انواع #گناهان مى گردد، و گاه #دين و ايمان خود را بر سر متاع دنيا مى نهد.
🔹در روايات متعددی به #زهد توجه ويژه ای شده است. از جمله: امیرالمؤمنین #امام_علی (عليه السلام) درباره آن مى فرمايد: «إِنَّ مِنْ أَعْوَنِ الأَخْلاَقِ عَلَى الدِّينِ، الزُّهْدَ فِی الدُّنْيَا» [۱] (از مهم ترين اخلاقى كه انسان را بر حفظ دينش يارى مى دهد، #زهد در دنياست). #امام_صادق (عليه السلام) درباره آن مى فرمايد: «إِذَا تَخَلَّى الْمُوْمِنُ مِنَ الدُّنْيَا سَمَا، وَ وَجَدَ حَلَاوَةَ حُبِّ اللهِ» [۲] (هنگامى كه #مؤمن از #دنياپرستى كناره گيرى كند، ترقّى و #تكامل مى يابد و شيرينى محبّت خدا را مى چشد).
🔹در حديث ديگرى مى خوانيم كه: #امام_علی (عليه السلام) جابر بن عبدالله را ديد كه آه مى كشد! فرمود: «يَا جَابِرُ! عَلَیمَ تَنَفَسُّكَ؟! أَعَلَى الدُّنْيَا؟» (براى چه آه كشيدى؟ بر دنيا؟)، جابر عرض كرد: آرى!. [در اينجا امام (عليه السلام) تحليل جالبى درباره #لذّتهاى_دنيا بيان فرموده كه لذّاتش يا در خوردنى است، يا نوشيدنى، يا لباس فاخر، يا لذّت جنسى، يا مركب، يا بوى خوش، يا نغمه ها]. سپس در تشريح آنها فرمود: بهترين غذاها #عسل است و آن چيزى جز [شيره گل هاى آميخته با] آب دهان حشرهای نيست؛ و شيرين ترين نوشيدنى ها #آب است كه چيزى است كم ارزش كه بر سطح زمين جارى است،
🔹و برترين لباس ها #حرير است كه از لعاب كرمى تهيّه مى شود و بهترين لذّات جنسى در زنان است و آن هم در محلّى از بدن او كه آلوده ترين محل هاست و بهترين مركب ها #اسب است كه در بسيارى از موارد قاتل انسان است و بهترين بوى خوش، #مُشك است كه از خون ناف حيوانى [آهوى خُتَن] گرفته مى شود جالب ترين نغمه ها، نغمه #غناست كه انسان را به گناه مى كشاند. اى جابر! چيزى كه #بهترين_لذّاتش چنين است، از دست رفتنش جاى تأسف نيست. جابر مى گويد: بعد از شنيدن اين سخن، هرگز زرق و برق #دنيا به فكر من خطور نكرد!». [۳]
پی نوشت:
[۱] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ۲، ص ۱۲۸
[۲] همان، ص ۱۳۰
[۳] بحار الأنوار، دار إحياء التراث العربی، چ ۲، ج ۷۵، ص ۱۱، تتمة باب ۱۵
📕پيام امام اميرالمؤمنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلامية، تهران، ۱۳۸۶ ش، چ اول، ج ۴، ص ۴۰۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#زهد
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آثار و بركات فردی «امام حسین» (علیه السلام)
💠محبت مكنون
🔹از جمله احاديث نبوی كه در واقع بيانگر تأثير پذيری معنوی مردم از وجود مبارك حضرت #سيدالشهداء (عليه السلام) میباشد، حديثى است كه فرمود: «ان للحسين محبة مكنونة فى قلوب المؤمنين» [۱] (در كانون دل های مؤمنين، #محبتى نهفته و ويژه، نسبت به #حسين (عليه السلام) وجود دارد). كيست كه نام #حسين (عليه السلام) را بشنود و فردی از افراد بشر يا تنی از اولاد انسان باشد و حالت #انقلاب و انكسار و دلباختگی برای او فراهم نشود؟
🔹محبت #حسين (عليه السلام) دل ها را به التهاب در آورده و #جگرها را گداخته و مذاب میسازد، و شورش دل و #آتش_درون را به ريزش قطرات #اشك از ديدگان، آشكارا و عيان میكند. در كجای دنيا ديده می شود كه #شيعه و دوستدار #حسين (عليه السلام) در آنجا باشد و اقامه #عزای_حسينی نكند. كيست كه پس از دادن عزيزترين محبوب و مطلوب خود به اندك فاصله و مختصر وقت و گذشتن كمتر زمانی، آن مصيبت را فراموش نكند؛ جز مصيبت #حسين (عليه السلام) كه با اين همه طول زمان و گذشتن قرنها، روز به روز اين #مصيبت تازه تر و شور و شراره اش بيشتر و بلندتر می گردد.
🔹آيا نه اين، جذبه #عشق و علاقه و تأثير #محبت و فرط #دلبستگی و دلباختگی علاقه مندان نسبت به آن #امام_محبوب است؟ و ای بسا، نامحرمان در برابر عظمت و جلالت حسينی تسليم شده و به تواضع و تكريم در مقابل نام مبارك #حسين (عليه السلام) و جلال و #مقام او قد خويش به تعظيم و تسليم خم نموده و به دين و آيين حسينی گراييده، و از اكسير محبت او مس خود را طلای ناب و زر خالص میگردانند. به راستی، #سنت_الهی چنين بوده كه محبت امامی كه مسير تاريخ را عوض كرده و دين الهی را نجات میبخشد، به گونه ای خاص در دل و جان مسلمين و مؤمنين قرار گيرد،
🔹حتی كسانى كه مقابل #حسين (عليه السلام) قرار گرفتند و به قول فرزدق: «دل هايشان با او بود، اگر چه بر اثر #دنياپرستی شمشيرهای شان بر روی او كشيده شد»، چه رسد به #مؤمنينی كه عشق و #محبت او با گِل آنان سرشته شده است. روایتی از #رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) است که فرمود: «هر گاه به فرزندم #حسين (عليه السلام) مینگرم، گرسنگی و اندوه از وجودم رخت بر میبندد». [۲]
🔹و نيز می فرمود: «بار خدايا، من #حسين (عليه السلام) را دوست دارم و آنان كه #دوستدار او هستند نيز دوست دارم». [۳] راه #حسين (عليه السلام) راه دل است، و هرگاه #عاشقی به دل توجه كند او را پيدا میكند؛ لذا در برخی روايات وارد است كه: «قبر او در #دلهای_دوستداران اوست». آری، #دل_مؤمن جايگاه تابش نور پر فروغ و احياگر #حسين (عليه السلام) است، و هرگاه عشق و محبت فراتر از آفاق ظاهری و مادی باشد، رنگ ابديت به خود می گيرد، زيرا پيوند اين #محبت در حريم #حب_خدا بوده است و بقای آن به بقای فيض ذات سرمدی، جاودانه است.
پی نوشتها؛
[۱] حماسه حسينی، شهيد مطهری، ج ۳، ص ۲۴۷
[۲] بحارالانوار، ج ۴۳، ص ۳۰۹
[۳] همان، ج ۴۳، ص ۲۸۱
منبع: وبسایت مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم
#امام_حسين
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️چرا امام حسین (علیه السلام) در روز عاشورا خطاب به دشمنان فرمود: «اگر دین ندارید لااقل آزاده باشید»؟ (بخش دوم و پایانی)
🔹مورخین می گویند: #امام_حسین (علیه السلام) در #روز_عاشورا طی سخنان متعدد و طولانی خطاب به لشگر #عمر_سعد آنها را به پیروی از خود فرا خواند، اما نه تنها پاسخ مثبتی از جانب آنان دریافت نکرد، حتی با بی توجهی و جسارت آنها مواجه شد و لذا با سوز و گداز فرمود: «فَقَدْ مُلِئَتْ بُطُونُكُمْ مِنَ الْحَرَامِ وَ طُبِعَ عَلَى قُلُوبِكُمْ وَيْلَكُمْ أَ لَا تُنْصِتُونَ أَ لَا تَسْمَعُونَ فَتَلَاوَمَ أَصْحَابُ عُمَرَ بْنِ سَعْدٍ بَيْنَهُمْ وَ قَالُوا أَنْصِتُوا لَهُ» [۱] (آری در اثر #غذاهای_حرام كه شكم های شما از آنها انباشته شده، خداوند اين چنين بر #دلهای شما مهر زده است وای بر شما! چرا ساكت نمی شويد؟! چرا به سخنانم گوش فرا نمی دهيد؟!).
🔹#حضرت_سیدالشهداء (عليه السلام) در هنگام ورود به سرزمین #کربلا نیز فرمود: «إِنَّ النَّاسَ عَبِيدُ الدُّنْيَا، وَالدِّينُ لَعْقٌ عَلَى أَلْسِنَتِهِمْ يَحُوطُونَهُ مَا دَرَّتْ مَعَايِشُهُمْ فَإِذَا مُحِّصُوا بِالْبَلَاءِ قَلَّ الدَّيَّانُونَ» [۲] (این مردمان #بندگان_دنیا هستند، و دین مانند امری لیسیدنی بر زبان آنها افتاده است؛ تا هنگامی به دنبال #دین میروند که معیشت آنها برقرار باشد، اما هنگامیکه در #امتحان افتند، #دینداران اندک خواهند بود)، خود دلیل روشن و شاهد صادقی بر #ضعف_دین و صوری بودن و ظاهری بودن مسلمانی این مردم است، و همین #بیدینی کار آنها را به مقابله با #امام_زمانشان کشانید، و #امام با این کلام دقیقا بر همین نقطه ضعف آنان انگشت گذاشت.
🔹براستی! اگر #مسلمانان در پی هوا و هوس های خود باشند و رسیدن به شهوات و #امیال_نفسانی را بر حق مداری و حقیقت جویی برگزینند و #آموزههای_دینی و شاخصه های الهی را از سرچشمه های اصلی آن دریافت نکنند، ممکن است به سرنوشت #مسلمانان_کوفه و لشگریان عمر سعد (لعنة الله علیه) گرفتار شوند؛ اتفاقی که در عصر ما نیز نشانه های آن وجود دارد و مسلمانانی را می بینیم که با وجود #تظاهر به دینداری، حتی از مدار #انسانیت خارج شده، و از #حیوان پستتر می شوند. نظیر اقداماتی که برخی جریانات افراطی همچون وهابیت، داعش و القاعده و... در اوج رذالت و پستی انجام می دهند و روح و قلب هر انسان آزاده ای را متأثر نموده و به درد می آورند.
🔹بله ما نیز با شنیدن این کلام #امام_حسین (علیه السلام) باید به فکر فرو رفته از #عاقبت خود بیمناک باشیم و با تلاش و کوشش از خود #مراقبت نماییم که مبادا با #دنیاپرستی و شهوترانی به جایی برسیم که نه تنها از آموزه های دینی، بلکه از #عقل و #فطرت و وجدان فاصله گرفته و مرزهای حیوانیت و وحشی گری را در نوردیم. کما اینکه در #روایات_معصومین (علیهم السلام) راجع به #آخرالزمان و نصوص وارده پیرامون #قیاممهدیموعود این مطلب بصورت روشن و واضح به چشم می آید که مهمترین دشمنان و مقابله کنندگان با #امام_مهدی (عجل الله تعالی فرجه الشریف) نیز همین منحرفین از دین و آموزه های اصیل دین هستند، که #دنیاپرستی و شهوترانی آنها را از اصل دین دور نموده و تنها ظاهری از دین برایشان باقی نهاده است.
🔹#پیامبر_اکرم (صلی الله علیه و آله) در احوال #مردم_آخرالزمان فرمودند: «يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ بُطُونُهُمْ آلِهَتُهُمْ وَ نِسَاؤُهُمْ قِبْلَتُهُمْ وَ دَنَانِيرُهُمْ دِينُهُمْ وَ شَرَفُهُمْ مَتَاعُهُمْ لَا يَبْقَى مِنَ الْإِيمَانِ إِلَّا اسْمُهُ وَ لَا مِنَ الْإِسْلَامِ إِلَّا رَسْمُهُ وَ لَا مِنَ الْقُرْآنِ إِلَّا دَرْسُهُ مَسَاجِدُهُمْ مَعْمُورَةٌ مِنَ الْبِنَاءِ وَ قُلُوبُهُمْ خَرَابٌ عَنِ الْهُدَى...» [۳] (زمانی بر مردم بیاید که #شکمهایشان خدایان آنها شود، و #زنانشان قبله گاهشان و #پولشان همان دینشان شود و #کالاهای_دنیوی را مایه شرف و اعتبار و ارزش خویش دانند. از #ایمان جز نامی و از اسلام جز آثاری و از قرآن جز درس نماند؛ ساختمان های مسجدهایشان آباد باشد، ولی #دلهایشان از جهت هدایت خدا خراب شود...).
🔹این کلام #زنگ_خطر و مایه ترس و وحشت برای ماست که از سرنوشت #مردم_کوفه درس گرفته و با اجتناب از اعمال و رفتاری که بوی تبعیت از هوا و #هوس می دهد و یا برگرفته از #جهل و نادانی و تعصب و جمود است خود را از #بیایمانی و ضعف دینداری در امان نگه داریم. امید است که برای دفاع از #قیام_آخرالزمان و همراهی موعود جهانی آماده و مهیا باشیم.
پی نوشتها؛
[۱] بحار الأنوار، دار احیاء التراث العربی، ج ۴۵، ص ۸
[۲] موسوعه کلمات الامام الحسین (ع)، محمود شریفی و دیگران، چ ۱، معهد تحقیقات باقرالعلوم، ۱۴۱۵ ق، ص ۳۷۳
[۳] بحار الأنوار، همان، ج ۲۲، ص ۴۵۳
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#امام_حسین #عاشورا
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد
🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«سخن چينی» با چه انگيزه هايی صورت می گيرد؟
🔹اين #رذيله_اخلاقی مانند سایر هم نوعانش پيوند ناگسستنى با بسيارى از رذائل اخلاقى دارد، از جمله #حسد، زيرا شخص #حسود نمى تواند آرامش زندگى ديگران را تحمل كند، و از اين كه دوستان دست به دست هم داده و كارهاى خود را به سرعت پيش مى برند، و يا از محبت و پیوند قوی در بین خانواده ها و همسران، رنج مى برد، سعى مى كند از طريق #سخن_چينى آنها را نسبت به يكديگر #بدبين کرده و به جان هم بيندازد.
🔹#دنياپرستى، از انگيزه های ديگر #سخن_چينى است، چرا كه شخص دنياپرست مى خواهد با #ایجاد_اختلاف در بين ديگران، کار و كسب آنها را به ركود و ورشكستگى بكشاند تا زمینه بهره برداری خودش را فراهم نماید. #نفاق عامل مهم ديگرى در سخن چينى است. #قرآن_مجيد درباره #منافقان مى گويد: «اَلا اِنَّهُمْ هُمُ الْمُفْسِدُونَ وَ لكِنْ لا يَشْعُرُونَ»؛ [بقره، ۱۲] (آنها [منافقان] #فساد_كنندگان واقعى هستند، و لكن نمى فهمند). براستی كار آنها ايجاد #فساد، به هر طريق ممكن است، #امام_صادق (علیه السّلام) در حديثى مى فرمایند: «يكى از نشانه هاى #نفاق اصرار بر #سخن_چينى است». [۱]
🔹فرد #سخن_چین نزد اين طرف مى آيد و به عنوان خيرخواهى، از طرف مقابل #بدگويى مى كند، و سخنان زهرآلودى از وى نقل مى نمايد، و نزد طرف مقابل نيز همين عمل را تكرار مى كند. اين شخص دو چهره و #منافق، هدفش #ايجاد_اختلاف، و كشمكش هاى اجتماعى است تا در آن ميان نفس راحتی بكشد. عامل ديگر #سخن_چينى، همان چيزى است كه امروزه به عنوان بيمارى اخلاقى آزاردهى يا #ساديسم معروف است. بعضى هستند كه بر اثر #عقده_حقارت، #انتقام_جويى و يا انحرافات ديگر روانى، از اذيت و آزار ديگران لذت مى برند، و از خوشى آنها ناراحتند.
🔹اين گونه افراد به #سخن_چينى و سعايت پرداخته، تا مردم را به هم بريزند و خود در گوشه اى بنشينند و از جنگ و دعواى آنها لذت ببرند. از بعضى از روايات استفاده مى شود ناپاكى نطفه نيز از عوامل گرايش به سعايت و سخن چينى است. (البته زمينه ساز است نه اين كه افراد را مجبور به اين كار كند) #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) در حديثى می فرمایند: «اَلسّاعى بِالنّاسِ اِلَى النّاسِ لِغَيْرِ رُشْدِهِ» (كسى كه نزد مردم بر ضد ديگرى #سعايت (سخن چینی) مى كند در مسير صحيح نيست). [بعضى در تفسير جمله لغير رشده گفته اند يعنى لَيْسَ بِوَلَدِ حَلال؛ چنين كسى حلال زاده نيست]». [۲]
🔹عادت به #دروغگویی یکی دیگر از عوامل #سخن_چينى است. شخص #دروغگو اصرار دارد كه سخن اين شخص را به شخص دیگر برساند و ميان آنها #فساد كند هر چند سخنانش دروغ باشد. #پيامبر_اكرم (صلی الله علیه و آله) در حديث مفصّلى درباره نشانه هاى صفات خوب و بد می فرماید: «اَمّا عَلامَةُ الْكَذَّابِ فَاَرْبَعَةٌ... اِنْ قالَ لَمْ يَصْدُقْ وَ اِنْ قِيلَ لَهُ لَمْ يُصَدِّقْ وَ الَنميمةُ وَ الْبُهْتُ» [۳] (نشانه #دروغگو چهار چيز است: هرگاه سخنى بگويد راست نمى گويد، و اگر سخنى به او بگويند تصديق نمى كند، و #سخن_چينى و بهتان). يعنى هرگاه صفت رذيله #دروغگويى در درون جان انسان متمركز شود، اين چهار عمل از او آشكار مى شود.
پی نوشتها؛
[۱] بحارالأنوار، دار إحياء التراث العربی،، چ دوم، ج ۶۹، ص ۲۰۷، باب ۱۰۶، ح ۸
[۲] إحياء علوم الدين، الغزالي، دارالمعرفة، بيروت، بی تا، ج ۹، ص ۷۵
[۳] بحارالأنوار، همان، ج ۱، ص ۱۲۲، باب ۴
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب(ع)، قم، ۱۳۷۷ ش، چ اول، ج ۳، ص ۳۰۹
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#سخن_چينی #سعایت
@tabyinchannel
#انتشاربدونلینکجایزنمیباشد