eitaa logo
@Torab_bash
3.4هزار دنبال‌کننده
698 عکس
564 ویدیو
14 فایل
تراب باش، فرزند ابوتراب باش گروه تحلیل مباحث قرآنی و آخرالزمانی ارتباط با ادمین👇 @Abuo_Torab
مشاهده در ایتا
دانلود
📌 با (۳-۸) ✍🏻... امام حسین(ع) به‌عنوان رسول‌‌‌‌الله(ص) چه کار کردند؟ ﴿اسْتَجيبُوا لِلَّهِ وَ لِلرَّسُولِ﴾ اینجا خلیفه رسول را هم شما می‌‌توانید بگویید ﴿إِذا دَعاكُمْ﴾ یعنی وقتی صدای‌‌تان می‌‌کند، گوش کنید؛ افرادی که به که مشرف می‌‌شوند، باید بین و انجام دهند، زیرا حدود چهار هزار سال پیش یک دنبال این بود که ببیند زمانه‌‌اش چه می‌‌خواهد، حتی اگر این پسر پیغمبر فرزند خودش بود. 🔹 این نبود که چه می‌‌خواهد؟ موضوع این بود که پسر چه می‌‌خواهد؟ به خاطر این نیت، به خاطر اینکه خواسته پسر پیغمبر زمانه را کند، بین دو کوه دوید، دنبال می‌‌گشت. موضوع این نیست که این بچه خودم است، موضوع این نیست که بچه‌‌ام تشنه است. موضوع این است که پسر پیغمبر زمانه دارد، باید بدوم اجابت کنم، لذا تمام مردم بعد از ایشان امر شدند که طبق سعی بین صفا و مروه انجام دهند. آن خانم شد تمام مردان و زنان، الگوی تا . 💢 حتی (ص) سعی بین و انجام می‌‌دهند. حتی اهل‌‌بیت(ع) سعی بین صفا و مروه انجام می‌‌دهند. این رفتار خیلی است. هر چند این رفتار مربوط به یک خانم است که در چهارهزار سال پیش انجام داده است، اما به آن زمان و این زمان نیست، به این نیست که مربوط به یک آقا باشد یا خانم باشد. این رفتار کامل است، این است، لذا تمام مردان و زنان باید آن را انجام دهند. اگر ما حرف و و به تبع آن، حرف خلفای پیغمبر را کنیم، ما را می‌‌کنند. ▪️ماجرای این است. در عصر روز هفتم یا هشتم ذی‌‌الحجه امام حسین(ع) فرمودند که من می‌‌خواهم کنم، هر کسی می‌‌خواهد؛ با ما . عموم مردم نشدند. فقط تعداد کمی از مؤمنین حرف (ص) را اجابت کردند. امام حسین(ع) برای چه آنها را صدا کرده بودند؟ برای اینکه کنند، زنده‌‌شان کنند. در طی ۳۲ روز آنها را زنده‌‌شان کردند. در آن‌ها (ع) است. لذا هر کسی در هر جای به اباالفضل می‌‌شود، حضرت صدایش را می‌‌شنوند و به او می‌کنند. بسیاری از افراد هم محبت ایشان را چشیده‌اند. 🏇 ! 🔚 ! 🆔 @torab_bash
📌 با (۴-۸) ✍🏻... در مسیر به و آنهایی که حرف کردند شدند، اگر مؤمنین پس از مرحله اول احیاء نشوند حداقل یک در پیش دارند. ✈️ مثل که در باند دارد حرکت می‌‌کند، اگر به از باند بلند نشود، در پیش رویش است. خداوند می‌‌فرماید وقتی و صدای‌‌تان می‌‌کنیم به خاطر اینکه کنیم، حرف گوش کنید. بلافاصله بعدش خطر را مطرح می‌‌کند ﴿وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يَحُولُ بَيْنَ الْمَرْءِ وَ قَلْبِهِ﴾ اگر حرف گوش نکنید، بین شما و قلب‌‌تان می‌‌شود. 📚 در آیه اول می‌فرماید: «كِتَابٌ أَنْزَلْنَاهُ إِلَيْكَ لِتُخْرِجَ النَّاسَ مِنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلَى صِرَاطِ الْعَزِيزِ الْحَمِيدِ» یعنی ای پیامبر! این است كه آن را به سوى تو فرود آورديم تا را به پروردگارشان از به سوى [و سپس] به سوى عزیز و ستوده بيرون آورى. 🔹 یعنی مردم را به سوی که می‌برند می‌دهند، پله به پله که بالا می‌برند، گام به گام که به سوی بالا می‌برند، عزت می‌دهند. با که به روی آدم‌ها می‌کنند اینقدر زیبا می‌دهند، اینقدر که انسان می‌کند؛ ما این اتفاق را در (ع) هستیم. ▪️وقتی با حرکت می‌کنیم؛ می‌کنیم؛ تماماً خدا را می‌کند، چرا؟ چون ماجرای خیلی دلنشین است، در کاروان حسینی خیلی دلنشین است، خیلی است. خیلی . به اصطلاح (س): ما رأیت إلا جمیلاً. حرکت و همراه با کاروان موسی(ع) باعث نمی‌شود شما «ما رأیت الا جمیلا» بگویید. اما وقتی با امام حسین(ص) حرکت می‌کنید می‌گویید: ما رأیت الا جمیلا. واژه قرآنی‌اش چیست؟ «حمید»، یعنی است. 🏇 ! 🔚 ! 🆔 @torab_bash
📌 با (۵-۸) ✍🏻... در (ع) از جنبه مادی که نگاه کنیم؛ می‌بینیم آنهایی که را کردند، همه شدند. اما آن‌هایی که حرف مولا را گوش نکردند، کلی و کردند، بعد هم به ، خدا را شکر کردند و چه نذر و نیازی انجام دادند که خداوند به امام حسین توفیق‌‌شان داده است. اما این ظاهر ماجرا است؛ ولی ماجرا آیه ۲۴ انفال است. 💎 (ع) در اوج ، (س) در اوج آسمان‌‌ها، (ع) در اوج آسمان‌‌ها. با اینکه زینب(س) در کربلا نشد، اما در همین دنیا به ایشان داده شد. اگر به زینب(س) در مقام شهادت داده شد، در داده شد، پس شهدای کربلا هم قبل از شهادت‌‌شان در آسمان‌‌ها رشد داده شدند. به خاطر چه؟ به خاطر حرف (ع). 🔹 ، کلامشان این بود که «هر چه مولا بفرمایند». می‌فرمود: از این مسیر برویم، همه می‌گفتند ، مولا می‌فرمود: ما می‌‌خواهیم به برویم، چشم، مولا می‌فرمود: ما می‌‌خواهیم با یزید ، چشم، مولا می‌فرمود: یزید ، چشم، مولا می‌فرمود: ما به سوی می‌‌رویم، چشم، اگر می‌گفتید: نگران نیستید؟ پاسخ می‌دادند: نه نگران نیستیم. تا چه حدّ حرف رسول‌‌‌‌الله را می‌‌کنید؟ تا حدی که خود امام حسین(ع) شهادت دادند و فرمودند: «أمرُهُم أمرِی و رأیُهُم رأیی» یعنی تمام امورات و نظرات ایشان، همان امر و نظر من است؛ پس موضوع این است، این نوع ایمان داشتن به رسول‏الله ص و اهل‌بیت علیهم‏السلام جایگاه دارد. ⛔️ حال از ما می‌کنند که آقا شما بر این است که چه داشته باشید؟ بلافاصله می‌‌گوییم من می‌‌خواهم یک زندگی خیلی داشته باشم، می‌‌خواهم این را داشته باشم، آن را داشته باشم؛ همه چیز می‌‌گوییم جز آنکه هر چه خدا و پیغمبر بخواهد. اما این است که بگوید: هر چه و و رسول خدا بخواهند. به جز این چه می‌‌خواهی؟ هیچ چیز نمی‌خواهم؛ اگر حقیقتاً باشیم؛ یعنی از گذشته‌ایم. 🆔 @torab_bash
🚨 : ان‌شاءالله از فردا، به مناسبت ایامِ مناسکِ و به بهانه هشتم ذی‌الحجه که حرکت علیه‌السلام در آن روز واقع شد، یک مجموعه تبیین‌ها و رفتارهای حسینی در قبالِ و را در اختیار شما عزیزان، قرار خواهیم داد! با ما همراه باشید! ـــــــــــــــــــــــ 🔹پایگاه معرفتی تراب باش ↙️ 🆔 @Torab_bash
🕋 رابطه حجةُ الوداع با واقعه غدیر (۲-۲) ✍️... با توجه به پُستِ قبل، تَقدمِ حجةُ الوداع بر ابلاغ ولایت مولا امیرالمؤمنین علیه‌السلام به معنای جایگا‌ه‌شناسی اتمامِ حج با ولایتِ اهل‌بیت علیهم‌السلام است. این موضوع بسیار مهم است و ما باید بر این مطلب بسیار تأکید داشته باشیم. این سخن به معنای آن است که از بین تمام مقولاتِ مربوط به فروع دین، نزدیک‌ترین مقوله به ولایت، مقوله‌ی حج است. در فروع دین، حج را می‌توان کامل‌ترین موضوع دانست، زیرا که حج، موضوعی است که در انتها مطرح شده و به عبارتی می‌توان گفت که حج، آخرین درسِ تربیتی از فروع دینِ اسلام است. در یک برنامه‌ی آموزشی صحیح، کامل‌ترین درس باید زمانی به دانش آموز ارائه شود که او تمام پیش‌نیازهای لازم را گذرانده باشد. از اینجا می‌توان نتیجه گرفت که در میان فروع دین در برنامه‌ی آموزشی خداوند، کامل‌ترینِ فروعِ دین، حج است، زیرا حج به عنوان آخرین درس ارائه شده است. پس اوج فروع دین حج است؛ و از طریقِ حج، می‌توان وارد ولایت شد. 📍این مفهوم را می‌توان به صورت نمادین در مناسک حج مشاهده نمود. در مراسم حج، ابتدا حاجی باید اعمالی از قبیل: «وقوف در عرفات و مَشعَر و مِنی و رَمیِ جَمَرات و...» را انجام دهد و در انتها باید به طواف کعبه بپردازد و طواف کعبه مثَلی از طواف بر گِردِ وجودِ امام علیه‌السلام است؛ باید دانست که موضوع حج دارای عظمت زیادی است تا آنجا که خداوند، برخی از موارد موجود در حج را شعائرالله می‌خواند و می‌فرماید: «ذلِكَ وَ مَنْ يُعَظِّمْ شَعائِرَ اللَّهِ فَإِنَّها مِنْ تَقْوَى الْقُلُوب‌». (۱) یعنی شعائرالله باید بسیار عظیم شمرده شود و عظیم شمردن شعائرالله از تقوای قلب ناشی می‌شود. گویا خدا می‌خواهد به انسان گوشزد کند که شما حج را سبک شمرده‌اید و در مقابل، سفارش نماید که باید حج را بزرگ بشمارید. زیرا این‌ها شعائرالله و به عبارت دیگر: «ارتفاعاتی است که می‌توانید از آن‌ها به آسمانِ ولایت» بروید. 🔻در اینجا شاید این سئوال مطرح شود که مگر نماز در رأس فروع دین نیست؟ در پاسخ می‌گوییم: نماز یک باب ورودی است. نماز، باب فروع دین است و درباره‌اش گفته می‌شودکه «إنْ قُبِلَت قُبِلَ مَاسِوَاها». (۲) اگر کسی از این باب وارد شود، می‌تواند از بقیه‌ی چیزها نیز متنعم و بهره‌مند شود و به عبارت دیگر بقیه‌ی اعمال از او قبول می‌شود. از جنبه‌ی دیگر، می‌توان اینگونه بیان نمود که ما در درون نماز، مقوله‌ای به اسم حج نداریم، اما یکی از مقولاتِ درون حج، نماز است. پس نماز با تمام عظمتی که دارد، جزئی از حج است. ◾پس در سالِ دهم هجری، مردم دل از دنیا کندند و همراه با رسول‌الله صلی‌الله علیه وآله به سوی مکه آمدند. در آنجا با رفتاری به نامِ حج، شدند و آماده گردیدند و سپس وارد شدند. یعنی ابتدا باید رفتاری به نام حج انجام شود و آنگاه با امام علیه‌السلام صورت گیرد. لذا انسان باید به این نکته عنایت داشته باشد که: «باید از حج به غدیر خم وارد شود.» ماجرای امام حسین علیه‌السلام نیز به همین صورت است. در آنجا نیز یاران امام علیه‌السلام از مراسم حج وارد علیه‌السلام می‌شوند. هر دو کاروان یعنی کاروان حجةُ الوداع و کاروان حسینی علیه‌السلام با یکدیگر شباهت دارند. در حرکتِ کاروانی نیز هر دو به هم شبیه هستند؛ یعنی کاروانی که به سمت حج آمده، باید به صورت کاروان نیز به سمت مقصدی ولایی برود. 📚 پی‌نوشت‌ها: ۱. [الحجّ، آیه ۳۲] ۲. الكافي (ط-الإسلامية)، ج ۳، ص ۲۶۸. @Torab_bash
@Torab_bash
🏴 #برنامه_های_حسینی(ع) ⁉️چه مقدار به #اهداف و #برنامه_های امام حسین(ع) در ماجرای #کربلا و #عاشورا ف
🏴 بیان برنامه‌های حسینی ع (۲-۷) ۲. ادامه برنامه مبارزه با امثال یزید: ✍🏻... مفاهیم دینی در خلال زمان، از آدم(ع) به سوی خاتم(ص)، به تدریج رشد داده شده‌اند؛ تا اینكه در دوران سید بشر و این مفاهیم به اوج خود رسیدند و ما در این دوران با اوج «مفاهیمِ عظیم» مواجه هستیم. 💢 اما پس از رسول‌‌‌الله(ص)، جامعه شروع به مطرح نمودن تعاریفِ از برخی مفاهیم اسلام و قرآن كردند، و از آن بدتر اینكه، برای بسیاری از این مفاهیمِ مرتفع و عظیم، زمینی و سطحی مطرح كرده و سپس به ساختن «معادلِ جعلی» برای آن‌ها اقدام نمودند. 🔹 از بارزترین مصادیق و قیمتی‌ترین مفاهیمی كه دستخوش این تحریفات و معادل‌سازی‌ها قرار گرفت، مفاهیم «امامت» و «خلافت» بود. بر اساس تعریف اجتماعی و سیاسی[به جای تعریف عرشی] كه از «امامت» و «خلافت» صورت پذیرفت و به تبع آن، نوعی «مدل امامت» و «مدل خلافت» كه بعد از رسول‌‌‌الله(ص) در جامعه اسلامی برقرار شد، شأن و جایگاه «امامت و خلافت»، در اذهان مسلمین افول پیدا نموده و در پی آن، افراد زیادی به خود جرأت می‌‌‌دادند كه مصداق آن باشند و در این امر خود را همپا و همتای اهل‌‌‌بیت(ع) می‌دیدند و با ایشان احساس رقابت می‌كردند؛ همچنین بر اساس آن نوع «مدلِ حكومتی» كه بعد از رسول‌‌‌الله(ص) در جامعه اسلامی برقرار شد، افرادی مانند معاویه و یزید (لع) خود را شایسته امیرالمؤمنینی می‌‌‌دانستند. 💬 فوق، به علاوه‌ی و ضعفِ شخصیتی و فرهنگی عمومی، باعث شد تا كم‌‌‌كم جامعه اسلامی از درون تهی شده و پذیرای حاكمیت فردی چون ملعون گردد. 🔻امام حسین(ع) در منزل بَیْضَه در برابر لشگر خویش و لشگر حرّ، در این‌‌‌باره چنین فرمودند: هان اى مردم! همانا رسول خدا(ص) فرمود: هر کسی كه ستمگر را ببیند كه حرام‌‌‌هاى خدا را حلال مى‌‌‌شمارد، پیمان خدا را مى‌‌‌شكند، با سنت رسول خدا(ص) مخالفت كرده و در میان بندگان خدا با گناه و تجاوز رفتار مى‌‌‌كند؛ و او با كردار و گفتار خود بر او نشورد، بر خداست كه او را در جایگاه آن ستمگر در آورد. 🗽بدانید این‌ها به چسبیده و اطاعت خداى رحمان را ترک گفته، تباهی‌‌‌ها را آشكار ساخته، حدود خداوندى را تعطیل كرده، بیت‌‌‌المال را در انحصار خود در آورده، حرام خدا را حلال و حلال خدا را حرام ساخته‌‌‌اند و من از هر فردِ دیگری سزاوارترم كه بر اینان شوریده و در برابرشان بایستم. این كلام امام حسین(ع) گویای درجه‌ای از برنامه ایشان تحت عنوان برنامه با می‌باشد. 💢 مدّت‌‌‌ها در ذهن و كلام امام حسین(ع) مطرح بود. لیكن این برنامه، از زمانی كه خبر مرگ معاویه(لع) و جایگزینی (لع) و نیز درخواست از امام حسین(ع)، در مقرّ والی مدینه مطرح ‌گردید، به صورت عملی شكل ‌گرفت. ⚔ «برنامه با ظلمِ یزیدی» به تدریج پُررنگ شد. این برنامه به طور پیوسته در (ع) جریان داشت تا اینكه در روز عاشورا با رشادت و شهادت پایان یافت. اما این رفتار امام(ع) برای بسیاری از كسانی كه در خلال دوران‌‌‌های بعد، نمی‌‌‌خواستند ظلم را تحمل كنند، به صورت یک تثبیت گردید [و از این جنبه، این برنامه تا زماِ هم ادامه خواهد داشت. از جمله اینكه در ، خوبان به تأسی از این الگو، به مقابله با سفیانی (لع) برمی‌‌‌خیزند یعنی همان خلف ناصالح یزید(لع) كه در پی آن است كه حكومت را در و و .... در دست بگیرد.] 🔹️ ... @torab_bash
🏴 بیان برنامه‌های حسینی ع (۴-۷) ۴. برنامه به‌سوی انتقام [در دنیا، هنگام طهور، در رجعت‌ها] (۲) ✍🏻... به لحاظ «برنامه به سوی انتقام»، ماجرای امام حسین(ع) پایان نمی‌‌‌یابد [و البته دقیق‌‌‌تر اینكه این برنامه از برنامه‌‌‌های حسینی(ع) پایان نمی‌‌‌یابد] تا در ، گرفته شود: 🔹 الف) در : اولین بار كه از قاتلان امام (ع) انتقام جدی گرفته می‌شود زمانی است كه امام زمان(عج) ظهور می‌كنند و در آن هنگام تا حدّی انتقام امام حسین(ع) را می‌‌‌گیرند. 🔹 ب) در امام حسین(ع): «برنامه به سوی انتقام» ادامه پیدا نموده تا اینكه ‌‌‌خود امام حسین(ع) با جسم مادی و به صورت سر از قبر بیرون آوردن رجعت می‌نمایند و برای بار دوم به صورت جدی از قاتلان امام (ع) انتقام گرفته خواهد شد که این ماجرا بعد از ظهور امام زمان(عج) واقع می‌شود. قسمت اصلی و پایانی این برنامه، با انتقام گرفتن از تمام قاتلان و نیز انتقام از كسانی كه به قتل حضرت راضی شده‌اند، توأم خواهد بود[= حکمت نامگذاری برنامه انتقام]. [رجوع به: صحبت امام(ع) برای اصحاب در شب عاشورا] 📜 در نگاه کسی که «برنامه به سوی انتقام» یا درجات بالاترِ برنامه‌‌‌های حسینی(ع) برایش پررنگ باشد، عاشورا نیست، زیرا چنین شخصی قائل به برنامه‌‌‌های بالاتر است و اهداف در برنامه‌‌‌های بالاتر، تا آینده ادامه دارند و هنوز این برنامه‌‌‌ها به هدف نهایی مورد نظر خداوند، نرسیده‌‌‌اند. 📌 در «»، كاروان حسینی(ع) فقط مربوط به گذشته نیست، بلکه هم اکنون نیز در حركت است، زیرا انتقام‌‌‌گیرندگان خون امام حسین(ع) روزبه‌روز بیشتر و جدّی‌‌‌تر می‌‌‌شوند. از این منظر، (ع) علاوه بر اینكه در گذشته بود، در حال حاضر هم وجود دارد و در آینده نیز وجود خواهد داشت؛ و می‌‌‌توان علاوه بر به آن، با آن شد. بر طبق این برنامه، ما اکنون هم می‌‌‌توانیم وارد كاروان حسینی(ع) شویم، اینگونه نیست که فقط یادِ كاروان مطرح باشد و انسان به این صورت از کاروان اثر بگیرد. ‼️ «برنامه ثار الله» تا زمان ظهور امتداد دارد. اما رجعت امام حسین(ع) مدت‌‌‌ها بعد از ظهور واقع می‌‌‌شود. پس «برنامه به سوی انتقام در رجعت»، طولانی‌‌‌تر و لذا بالاتر است. ▪️... @Torab_bash
🏴 بیان برنامه‌های حسینی ع (۶-۷) ۶ـ برنامه به‌سوی قیامت: ✍🏻... خداوند حدود یک چهارم از آیات قرآن را به و آن و در قیامت اختصاص داده است. 🔺 در این صورت كه به لحاظ خلافتش باید و خدایی خداوند در عالم باشد، كلام و برنامه‌‌‌هایش باید از هر جهت شبیه كلام و خداوند و بلكه شبیه‌ترین آنها باشد. بنابراین بخش قابل توجهی از صادره‌های (ع) در كاروان، باید معطوف به قیامت باشد و به همین لحاظ، (ع) باید به قیامت برسد. 🔹 لذا امام حسین(ع) بارها و از جمله در عاشورا و در آخرین لحظات چنین درخواست داشته‌‌‌اند: «اُحْكُمْ بَینِی وَ بَینَهُمْ وَ أَنْتَ خَیرُ الْحاكِمِینَ» در میان من و این مردم كن! كه تو بهترین حكم كنندگانى. 📜 به حسب ، كاروان حسینی(ع) و آن بر عالم، تا امتداد خواهد داشت. ▪️... @torab_bash
🏴 بیان برنامه‌های حسینی ع (۷-۷) ۷ـ برنامه به‌سوی بهشتِ پس از قیامت: ✍🏻... نبرد بین و باید به سرانجام برسد، صحت و سقم ادعای هر دو جبهه باید مشخص شود [در قیامت]، افراد هر جبهه باید با توجه به درجه مثبت یا درجه منفی بودن‌‌‌شان، در جایگاه‌‌‌های حقیقی خود در یا ، مستقر شوند، تا ماجرا آرامش یابد. ⛔️ نه تنها اهل بیت عصمت و طهارت(ع)، بلكه هیچ یک از و محبّان امام حسین(ع) به كمتر از این راضی نشده و نمی‌‌‌یابند. 🔺حتّی اگر محبّان امام حسین(ع) به بروند، باز آرامش نخواهند داشت تا اینكه تمام اهالی در عاشورا [و نیز راضی شوندگان به فعل هر جناح]، در جایگاه حقیقی خود در بهشت یا مستقر شوند. 🔹لذا (ع) یقیناً و حتماً باید به وارد شده و در بهترین منزل‌‌‌های بهشت ساكن شوند. امام حسین(ع) نیز بارها در خلال سیر حركت كاروان، از موقعیت‌‌‌های بهشتی خود و یاورانشان صحبت كرده‌‌ و آن را به رخ كشیده‌‌‌اند. ‼️به عنوان مثال: زمانی كه امام(ع) در ، با یاران‌‌‌شان صحبت می‌‌‌كنند و یا آنگاه كه در عصر عاشورا، با علی‌‌‌اكبر(ع) سخن می‌گویند، كلامشان بوی بهشت و توصیف موقعیتهای ایشان در بهشت را دارد. ⛰ برنامه و به عبارت دیگر بالاترین درجه از برنامه‌های حسینی یعنی «برنامه به سوی بهشت»، در خود بهشت پایان می‌پذیرد. به این ترتیب، كاروان حسینی(ع) به حسب بالاترین برنامه، تا بهشت ادامه خواهد داشت. 💢 كسی‌ كه از میان برنامه‌های كاروان حسینی به «برنامه به سوی بهشت» قائل باشد، چنین فردی برنامه‌‌‌اش كم محدودیت است و می‌‌‌گوید: هم اکنون که كاروانِ امام را یاد می‌‌‌كنم، (ع) در بهشت هستم؛ [اِنَّ المُتَّقینَ فی جَنّاتٍ وَ نَهَر، فی مَقعَدِ صِدقٍ عِندَ مَلیكٍ مُقتَدِر] سوره قمر: آیات ۵۴ و ۵۵. @torab_bash
🏴 زینب شاهد (۲-۴) ✍🏻... وقتی بحث بودن را در دنبال می‌کنیم، می‌بینیم که بحث است، همان خدایی که می‌فرماید من آسمان‏ها و زمین هستم، بعضی جاها فرموده من خودم بر شما هستم و بعضی جاها نیز می‌فرماید انبیای من شاهد بر شما هستند. 💢ما به را بسیار زیاد در می‌بینیم، درخواست دارند که خدایا! ما را جزو قرار بده، «فَاكْتُبْنا مَعَ الشَّاهِدين» چون شاهدین شأن_عظیمی در پیشگاه الهی دارند؛ در هم می‌بینیم که خداوند قبل از اینکه بخواهد به رسیدگی کند، می‌فرماید بیایند و در ‏شان بنشینند؛ «وَ يَوْمَ نَبْعَثُ فِي كُلِّ أُمَّةٍ شَهِيدًا عَلَيْهِم مِّنْ أَنفُسِهِمْ» (نحل: ۸۹) و روزی که از میان هر و ، از خودشان بر می‌انگیزیم. ▪️حالا اگر از این وارد بحث بشویم، خواهیم دید که یکی باید باشد، نه از دور، بلکه از ‏ترین موقعیت، یعنی هم باشد و هم طوری باشد که نشود، پس باید یک باشد، وگرنه عراقی‏ها او را هم می‌کشند؛ چون بنا بود که هیچ زنده نماند؛ و هم اینکه باید باشد، به صورتی که بتواند پیش همه برود؛ و فقط سلام الله علیها است که این را دارد، پیش همه می‌تواند برود، هم شاهد بر ماجراست؛ و هم شاهد بر ماجرا... 🔹علاوه بر اینها، سلام الله علیها، است؛ امام سجاد علیه‌السلام فرمود: «أَنْتِ عَالِمَةٌ غَيْرُ مُعَلَّمَة» عمّه جان! شما بدون هستی؛ یعنی خداوند را از دیگری به روی ایشان باز کرده بود و ایشان به واسطه همین ، می‌فهمید که الآن چه چیزی دارد واقع می‌شود، با این ماجرا چه در دارد واقع می‌شود. ✅ ایشان به ابعاد مختلف ماجراها داشت؛ به همین خاطر وقتی که می‌خواهد بدهد، می‌فرماید: «مَا رَأَيْتُ‏ إِلَّا جَمِيلا» یعنی من هیچ چیز جز ندیدم؛ این فقط به عنوان با عبیدالله ملعون نبود؛ بلکه ایشان دارد با این کلام به سی‌ودو روز حرکت علیه‌السلام نمره صَد می‌دهد. ◾... @Torab_bash
🏴 همراه با امام حسین علیه‌السلام ✍🏻... در علیه‌السلام از جنبه مادی که نگاه کنیم؛ می‌بینیم آنهایی که را کردند، همه شدند. اما آن‌هایی که حرف مولا را گوش نکردند، کلی و کردند، بعد هم به زعم خودشان، خدا را شکر کردند و چه نذر و نیازی انجام دادند که خداوند به امام حسین توفیق‌‌شان داده است. اما این ظاهر ماجرا است؛ ولی ماجرا آیه ۲۴ انفال است. 💎 علیه‌السلام در اوج ، سلام الله علیها در اوج آسمان‌‌ها، علیه‌السلام در اوج آسمان‌‌ها. با اینکه زینب سلام الله علیها در کربلا نشد، اما در همین دنیا به ایشان داده شد. اگر به زینب سلام الله علیها در مقام شهادت داده شد، در داده شد، پس شهدای کربلا هم قبل از شهادت‌‌شان در آسمان‌‌ها رشد داده شدند. به خاطر چه؟ به خاطر حرفِ امام حسین علیه‌السلام. 🔹 ، کلامشان این بود که «هر چه مولا بفرمایند». می‌فرمود: از این مسیر برویم، همه می‌گفتند ، مولا می‌فرمود: ما می‌‌خواهیم به کوفه برویم، چشم، مولا می‌فرمود: ما می‌‌خواهیم با یزید بجنگیم، چشم، مولا می‌فرمود: یزید ، چشم، مولا می‌فرمود: ما به سوی می‌‌رویم، چشم، اگر می‌گفتید: نگران نیستید؟ پاسخ می‌دادند: نه نگران نیستیم. تا چه حدّ حرف رسول‌‌‌‌الله را می‌‌کنید؟ تا حدی که خود امام حسین علیه‌السلام دادند و فرمودند: «أمرُهُم أمرِی و رأیُهُم رأیی» یعنی تمام امورات و نظرات ایشان، همان امر و نظر من است؛ پس موضوع این است، این نوع ایمان داشتن به رسول‏الله ص و اهل‌بیت علیهم‏السلام جایگاه دارد. ⛔️ حال از ما سؤال می‌کنند که آقا شما بر این است که چه زندگی‌‌ای داشته باشید؟ بلافاصله می‌‌گوییم من می‌‌خواهم یک زندگی خیلی داشته باشم، می‌‌خواهم این را داشته باشم، آن را داشته باشم؛ همه چیز می‌‌گوییم جز آنکه هر چه خدا و پیغمبر بخواهد. اما درست این است که بگوید: هر چه و و رسول خدا علیهم‌السلام بخواهند. به جز این چه می‌‌خواهی؟ هیچ چیز نمی‌خواهم؛ اگر حقیقتاً اینطور باشیم؛ یعنی از گذشته‌ایم. @torab_bash
🏴 أبَد وَالله یَا زَهراء! مَا ننسی حُسَیناً ✍️... ما وقتی امام حسین(ع) می‌رویم؛ بعضی اوقات می‏بینیم زائرانی که آمدند گِرد امام دارند می‏چرخند، ناگهان یکی شروع می‏کند به خواندن این بیت که «أَبَدْ وَاللهِ یا زَهْراءُ ما نَنْسی حُسَیْنًا» به مادر مهربان(س) می‏گوییم که به خدا قسم! ما تا ابد امام حسین(ع) را نمی‏کنیم. 🔻نسیان طبق قرآن دو معنا دارد: یکی فراموشی، یکی . در این شعر ما می‏توانیم معنای عالی‏ترش را استفاده کنیم؛ یعنی ‏ای ! به خدا قسم تا ابد ما نسبت به امام حسین(ع) بی‏اعتنایی نمی‏کنیم و حتماً به ایشان اعتنا می‌کنیم. خب، این معنا قیمتی‏تر است؛ ما می‏خواهیم اعتنا کنیم، یعنی دقیقاً چه‌کار کنیم؟ قسم خوردیم که تا ابد بی‏اعتنایی نمی‏کنیم و می‏خواهیم به امام حسین(ع) اعتنا کنیم، بعدش، چگونه اعتنا کنیم؟ 🌤️ یکی می‏گوید من تا مدت‏ها چراغ مجلسِ امام حسین(ع) را روشن نگه می‏دارم و مجلس اباعبدالله(ع) را برپا می‏کنم. یکی می‏گوید من راه امام حسین(ع) را ادامه می‏دهم. راه امام حسین یعنی چه؟ آنطور که ایشان در دنیا زندگی کردند من هم می‏خواهم آنطور زندگی کنم. یکی می‏گوید من راه را انتخاب می‏کنم؛ مثل مولا به سوی استقبال از شهادت می‏روم. همین که برداشت‏های مختلف از این بیت می‏شود، یعنی این بیت شعر رسا و گویا نیست. وقتی که می‏گوییم به خدا قسم ما به امام حسین(ع) بی‏اعتنایی نمی‏کنیم؛ خب، چکار می‏خواهیم کنیم؟ معلوم نیست چکار می‏خواهیم کنیم، فقط گفتیم بی‏اعتنایی نمی‏کنیم. پس این بیت رسا نیست، حاکی از رفتار ما نیست، یک جمله‌ی احساسی است. ما می‏خواهیم بی‏اعتنایی نکنیم؛ خب، چکار کنیم؟ نمی‌دانیم. اطراف ضریح امام حسین(ع) این بیت خوانده می‏شود هیجان، احساس رزم، زائران را فرا می‏گیرد، غیرت‏ها به جوش می‏آید؛ بله، اما بعدش چه؟ ◾اگر ما بخواهیم ماجرای امام حسین(ع) را دنبال کنیم؛ باید در قالب آیه اول سوره ابراهیم(ع) بیاییم. این آیه را مدام به خودمان به بهانه‏های مختلف تذکر بدهیم؛ تا گفته می‏شود امام حسین(ع)، بلافاصله آیه اول سوره ابراهیم(ع) را در ذهن بیاوریم: کِتابٌ أَنْزَلْناهُ إِلَیْکَ لِتُخْرِجَ النّاسَ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَی النُّورِ بِإِذْنِ رَبِّهِمْ إِلی صِراطِ الْعَزیزِ الْحَمیدِ، می‏دانید این آیه یعنی چه؟ یعنی آن امامی که می‏خواهد این آیه را از جانب رسول‌الله(ص) انجام دهد و مردم را بسوی حرکت دهد بر اساس انجام می‏دهد. چه می‏خواهیم بگوییم؟ اینکه تمام ، تمام ماجرای عاشورا بود. این نبود که امام تشخیص دادند، امام صلاح دانستند، آیا می‏شد جور دیگر هم رفتار کرد. نه، خدا در قرآن این ماجرا را فرموده است. چه ماجرایی؟ ما آشنا نیستیم، امام حسین(ع) دقیقاً طبق قرآن عمل کردند. 📍مولا در بخشی از مسیر، از مدینه به مکه آمدند، از مکه به کربلا آمدند، این ابتدای مسیر بود؛ و اما برای خیلی‏ها اینجا مسیر تمام می‏شود و تمام عمر در سوگ امام حسین(ع) می‏نشینند، به مسیر کاری ندارند، به حرکت در مسیر کاری ندارند؛ مولا حرکت کردند؛ ما هم همراه‏شان برویم. سر راه چیست؟ هرچه می‏خواهد باشد، سر راه عاشورا بود! اما عاشورا همه‌چیز نبود. عاشورا یکی از منازلِ مسیر حرکت امام حسین(ع) است. چرا در عاشورا متوقف شویم؟ سالک حسینی نباید در عاشورا متوقف شود، همانطور که یاران امام حسین(ع) در عاشورا متوقف نشدند، مسیر را ادامه دادند. یاران امام حسین(ع) چقدر از وقت‏شان را به گذراندند؟ چقدر از وقت‏شان را به گذراندند؟ به عزا هیچ نپرداختند، به سربازی چند ساعتی پرداختند. خب، تمام شد؟ نه، الی الابد به ادامه‌ی مسیرشان پرداختند. آیا هر کدام به سویی رفتند؟ نه، همراه مولا، از مولا جدا نشدند. مقصدی که در ماجرای حسینی(ع) برای ما پایان است؛ برای کاروانیان حسینی(ع) تازه شروع بود. @Torab_bash