eitaa logo
تاریخ تشیع
179 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
4.8هزار ویدیو
28 فایل
کانال تاریخ تشیع همراه با عالیترین مطالب در حوزه های تاریخ، علوم سیاسی، اجتماعی، هنر، ادبیات، نجوم، دانستنیها، فایلها + پی دی اف تمامی مطالب معتبر هستند همراه با مرجع، منابع آورده می شوند. نظرات وپیشنهادات مدیرکانال: @uwiyut
مشاهده در ایتا
دانلود
سیدعلی ⚫️: . مباهله (ص) با ، در روز بیست و چهارم الحجّه سال دهم روی داد در تاریخ مباهله نقطه در تاریخ است. در آن روز بار ديگر نور در هستی درخشیدن گرفت و در سال نهم ، حقانیت ( ص) و اهل بیت آن را براي چندمین بار به تماشا نشستند و روز ، بعنوان یکی ديگر از روزهای و در تاریخ ثبت شد. معنای لغوی اساسا از« بَهل» به معنی رها کردن و برداشتن و از چیزی است، ولی به معنای لعنت کردن و کردن است. « مباهله» ؟ و را روز گویند. شرح اجمالی (ص) با ، در روز و الحجّه سال دهم روی داد. ( ص) طی نامه ای اهالی را به آئین دعوت کرد اما مردم حاضر به پذیرفتن نبودند به همین دلیل گروهی از همراه با چند تن از و مثل« عاقب» و« سید» براي تحقيق پیرامون و و گفتگو و با وی به آمدند.👇👇👇👇👇👇👇👇👇 آن ها به خدمت رسیدند و را آغاز کردند، آن ها طی های خود (ع) را معرفی نمودند و دلیل آن ها همان تولد بدون بود. در جواب آن ها می دارد که داستان پیش مانند داستان است که وی را از آفرید👇👇👇👇👇 یعنی درصورتی که پدر نداشت هم و نداشت و درصورتی که بنا باشد که را بخاطر آن خصوصیت خدا بدانند، باید در مورد هم چنين داشته باشید، بلکه اولی است. درحالی که هر دو نفر هستند و با خود آن ها را بطور غیر معمول است. وفد این جواب را که مستدل و بود نپذیرفتند و بنابراین به ، آن ها را به« مباهله» دعوت کرد. به این صورت که آن ها خود مثل و و را بخوانند و اینها هم چنين کنند و هم قرار بگیرند و هر دو گروه دست به دعا بردارند و در و نمایند و طرف ديگر را کنند و لعنت را بر قرار بدهند. هنگامی که آن ها را به دعوت کرد و آن ها اطمینان خاطر و قدم را دیدند از وی یک زمان خواستند تا در این مورد . آن ها به خود برگشتند و درباره پیشنهاد با هم‌دیگر کردند. آن ها گفت: فردا بنگرید درصورتی که با و خود براي مباهله آمد، از با وی جلوگیری کنید ولی درصورتی که با خود آمد با وی کنید. در روز 24 قبل از آنکه کند، عبا بر مبارک گرفت و حضرت و و و را داخل در زیر نمود و گفت: هر را بوده است که مخصوص ترین بوده اند به او، اینها من هستند پس از ایشان برطرف کن و را و پاک کن ایشان را کردنى. پس نازل شد و در ایشان آورد. پس حضرت ( ص) آن چهار را بیرون برد از براى زیرا نگاه بر ایشان افتاد و آن و آثار مشاهده کردند ننمودند و استدعاى و قبول نمودند و در این روز هم حضرت ( ع) در حال خود را به داد و اِنَّما وَلِیُّکُمُ اللّهُ در شانش شد. در فَمَنْ حَاجَّک فِیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَک مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللَّهِ عَلَی الْکاذِبِینَ پس هر که با تو، پس از و که به تو رسیده است، در او( عیسی) به و برخیزد (و از قبول حقّ شانه خالی کند) بگو: بیائید و و۱زنانمان و و را (کسی که به منزله خودمان است) و را بخوانیم، بعد( به درگاه خدا) و زاری کنیم و لعنت را بر قرار دهیم. واژۀ« نَبتَهل» از « ابتهال» به معنای بازکردن ها و ها براي است. این ، به معروف گشته است. ، یعنی و دو گروه یکدیگر، به درگاه #خدا و تقاضای #لعنت و #هلاکت براي طرف مقابل که از نظر وی اهل #باطل است. #اعمال
سیدعلیرضا: شمر بن ذی‌الجوشن لعنت الله علیه شِمْرِ بْن ذِی‌الْجَوْشَن (کشته شده در ۶۶ق)، از و از فرماندهان عمر بن سعد در واقعه که به سبب در این واقعه، از چهره‌های منفور نزد است. از جمله اقدامات او در واقعه زمینه‌سازی مسلم بن عقیل،😔 برافروختن آتش در روز ، فرماندهی جناح چپ عمر بن سعد، به شهادت رساندن امام (ع)،😭 حمله به و تلاش برای کردن امام (ع) است.😭😭 شمر بن ذی‌الجوشن فردی نام کامل شمر بن شُرَحبیل(ذی الجوشن) بن اَعْوَر بن کنیه نسب/قبیله خاندان بن کلاب / قبیله هَوازِن درگذشت ۶۶ق نحوه درگذشت به دست یاران شمر پیش از آن، در جنگ در سپاه امام (ع) بود؛ ولی بعدها در جمع دشمنان امام و درآمد. در زیارت از شمر با لعن و یاد شده است. او در مقابل ثقفی شکست خورد و سر از جدا گردید. نسب شمر شِمر بن ذی الجَوْشَن، ابوسابغه، از و رؤسای قبیلۀ از تیرۀ بنی عامر بن صَعْصَعَه و از ضِباب بن بودازاین رو، از او با نسب‌هایی چون ، ضِبابی و یاد کرده‌اند. در مورد تاریخ ولادت شمر اطلاع درستی در دست نیست.😐 پدر شمر (ذی الجوشن) بن اَعْوَر بن نام داشت. دربارۀ سبب نام‌گذاری او به ذی الجوشن برخی به جهت برآمده بودن به ذی الجوشن معروف شده است. به قولی نیز، نام او بن ربیعه بود. ذوالجوشن به خواسته اکرم (ص) برای پذیرش اهمیتی نداد اما پس از فتح ، چون مسلمانان بر مشرکان ✌️پیروز شدند، اسلام آورد. درباره 🧕مادر شمر اطلاع چندانی در دسترس نیست. در واقعه ، امام (ع) پس از اهانت شمر، وی را پسر زن خطاب کرده است. شمر بن ذی الجوشن در ابتدا از یاران امام (ع) بود. وی در جنگ ، آن حضرت را یاری کرد و در مبارزه با اَدهم بن باهِلی (از سپاه شام)، صورتش به شدت گشت اما بعدها ازامام (ع) روی گرداند و از دشمنان پر کینۀ او و خاندانش شد😔😔 شمر هنگام حُجر بن عَدی (از صحابه (ص) و از یاران امام (ع)) در سال ۵۱، جزو کسانی بود که نزد بن ابیه به دروغ داد که حجر مرتد شده و شهر را به کشیده است. در حادثۀ نیز، او از و مسببان شهادت امام (ع) بود😭😭 نقش او در واقعه وقتی بن عقیل در سال ۶۰ قمری از سوی امام ۱حسین به رفت، شمر از جمله افرادی بود که از طرف بن زیاد، حاکم ، مأمور شد مردم را از اطراف پراکنده سازد. وی در سخنانی مسلم را نامید😔 و را از سپاه ترساند.😰 پس از آنکه امام به رسید، عمر بن سعد، فرمانده لشکر ، قصد جلوگیری از و ریزی داشت و به دنبال راه حل مسالمت آمیز بود اما شمر، ابن زیاد را که به نظر می‌رسید با قصد عمر بن سعد است، به جنگ با تشویق کرد😔😔 در عصر روز ۹ سال ۶۱ قمری، شمر با چهار هزار و نامۀ تهدیدآمیزی از سوی ابن زیاد، برای عمر بن سعد به رسید. ابن سعد با دیدن نامه، به شمر گفت کاری را که در آن امید صلاح بود کردی. با این حال، عمر سعد دستور ابن زیاد مبنی بر اخذ از امام یا جنگ با او را پذیرفت و شمر سردار سپاه او گردید. شمر برای حفظ سنّت و پیوندهای ، از آنجا که با‌ ام ، مادر حضرت ، هم قبیله بود، در عصر عباس و برادرانش را زاده‌ خود صدا کرده و خواست تا نامه‌ای از ابن زیاد برای آنان بگیرد، اما آنها نپذیرفته و در کنار ماندند. روز صبح روز عاشورا، شمر قسمت چپ جبهه ابن سعد را برعهده گرفت و هنگامی که با و مشتعل در اطراف خیمه‌های علیه‌السلام و روبه رو شد، با گستاخانه سخن گفت پس از آنکه امام علیه‌السلام برای تذکر به سپاه خطبه‌ای در سابقۀ درخشان و از رسول (ص) در مورد دوستی اهل آغاز نمود، شمر کلام را قطع کرد اما بن مظاهر به او پاسخ دندان‌شکنی داد😒 یک بار دیگر زمانی که زُهَیر بن قَین، از یاران ، به پند و اندرز پرداخت و آنان را به یاری امام دعوت کرد، شمر به سوی او پرتاب نمود و به او کرد.😔😔 وقتی عبداللّه بن عُمَیر کلبی به رسید، شمر به خود (رستم) دستور داد تا با همسر عبداللّه را که بر بالینش نشسته بود نیز به رساند.😔 شمر، بن هِلال جَمَلی، یار دلاور امام ، را
سیدعلیرضا: دهم الاول مصادف با سالروز ازدواج رسول خدا حضرت عبدالله(ص) و حضرت (س) است. درست 25 بهار از عمر گرانبها و پربرکت می گذشت که با چهل ساله ای به نام «خدیجه» که برترین بانوی روزگار خویش بود، پیمان زندگی مشترک را امضاء کرد و فصل جدیدی در اش آغاز شد مروری کوتاه به جریان آن دو بزرگوار که "پدر و مادر امت اسلامی" هستند سعی می کنیم بیشتر به ویژگی های این پیوند اشاره کنیم که می تواند برای جامعه امروز در انتخاب درست همسفران و خود و ملاک قراردادن آنچه که زندگی را لذت بخش و سعادتمند قرار می دهد کمک و راهنمایی کند درباره ازدواج حضرت و کبری ماجرا از مهمانی در خانه خدیجه (س) آغاز شد. روزی خدیجه (س) در خانه خود مجلسی تشکیل داده بود و از دعوت کرده بود تا برایش صحبت کنند. در اواسط جلسه جوانی خوش سیما از مقابل خانه (س) گذشت. یهودی از خدیجه (س) خواست که او را به مجلس دعوت کند. پس از پایان مجلس و در هنگام خداحافظی در حالی که شعف از صورت آن عالم مشهود بود، رو به خدیجه کرد و گفت: «آن چه من در کتاب های گذشته خوانده ام، نشان می دهد که او پیامبر است. خوشا به سعادت بانویی که چنین شوهرش باشد که در این صورت به شرافت، عزت و دنیا و آخرت نایل آمده است.». (مناقب ابن شهر آشوب، ج 1، ص 41؛ سید هاشم رسولی محلاتی، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد 2)، ص17) با پیامبر(ص) در جد چهارم از طرف پدر و در جد هشتم از طرف مادر بودند، به همین دلیل گاهی همدیگر را پسر عمو، دختر عمو می خواندند. هم (س) تاجر بود، هم (ص). الهی به گونه ای رقم خورد که اسباب همکاری میان خدیجه (س) و محمد (ص) فراهم شد. از برخوردهای نخست، مهربانی و الهی در رفتار محمد (ص) می دید. روح پاک و لطیف این دختر ، پس از سال ها هم کفو خود را پیدا کرده بود. چند بار با این جوان 25 ساله هاشمی مواجه شده بود و دلش دیگر تاب دوری از وی را نداشت. بانوی حصار غرورش را شکست و جایگاه و دنیایی را به خوشبختی ابدی، به آسانی فروخت. تصمیم گرفت که در نخستین مواجهه ، دغدغه ازدواجش با (ص) را مطرح کند. روز سرنوشت ساز زندگی (س) فرا رسید. پس از سفر که پیامبر (ص) سرپرستی آن را به عهده داشتند و برای حضرت خدیجه (س) انجام دادند، فرصت ملاقات فراهم شد. خدیجه با حفظ مقابل (ص) آمد و گفت: «ای عموزاده من بر اثر خویشی که میان من و تو برقرار است و عظمت و عزتی که در میان خود داری و امانت و حسن خلقت که شهره همه اهل است، مایلم که با تو ازدواج کنم.» (سید هاشم رسولی محلاتی، درسهایی از تاریخ تحلیلی اسلام (جلد 2)، ص19-24) (ص) در پاسخ گفت که این موضوع را با نزدیکان و در میان می گذارد. با موافقت پیامبر (ص) مجلس خواستگاری برگزار شد. در مجلس خواستگاری، عموی پیامبر(ص) به بیان ویژگی های (ص) پرداخت. نقاط مشترک و هم کفوی (س) و پیامبر (ص) موجب ازدواج این دو شد. در وصف پیامبر (ص) همین بس که وی برترین انسان ها روی زمین بود، اما در خصوص خدیجه روایتی از گویای عظمت این همسر پیامبر (ص) است. می گوید: کمتر اتفاق می افتاد که پیامبر (ص) از خانه بیرون رود و را به خیر و خوبی یاد نکند، چندان که یک روز آتش من مشتعل شد و گفتم: یا الله، تا کی خدیجه را یاد می کنی؟ او پیرزنی بیش نبوده بهتر از او را به تو مرحمت کرد. پیامبر (ص) از سخن من غضبناک شدند و فرمودند:👇👇👇👇👇 نه؛ به خدا بهتر از خدیجه(س) نصیب من نشده. او به من ایمان آورد، هنگامی که مردم بودند، و تصدیق من نمود در وقتی که مردم مرا تکذیب می کردند، و اموال خود را در اختیار من گذارد، در وقتی که مردم مرا از خود دور می کردند. متعال از خدیجه به من فرزندانی روزی کرد، در حالی که تو را قرار داد. (ریاحین الشریعه: ج 2 ص 202، 207، 211). خصوصیات پیامبر (ص) جوانمرد دارای ویژگی های خاصّی بود که توجّه خدیجه را به خود جلب نمود، دارای تقوی، ، پاکدامنی، ، امانت داری، حسن خلق، و صداقت بود که باعث علاقمندی خدیجه شد. وجود این همه فضایل و مکارم و رفتاری در پیامبر(ص) بود که ثروتمندترین زن قریش آمادگی خود را برای با ایشان اعلام کرد. علّت پیش قدم شدن حضرت خدیجه در ازدواج با پیامبر، وجود آن همه فضیلت اخلاقی، ، شرافت، اصالت و...... در وجود مقدس پیامبر بود. فضیلت های خدیجه از نگاه و روایات ایمان و خدیجه زنی با فض