🔺 نکاتی پیرامون نماز یک‌شنبه ماه ذی‌القعدة الحرام 🔹 حضرت روز #یکشنبه در ماه #ذی_القعدة تشریف آورد نزدیک #مردم. فرمود: مردم! کدام‌یک می‌خواهید #توبه کنید پیش خدا؟ عرض کردند که همه‌ی ما. فرمود: غسل کنید، وضو بگیرید، چهار رکعت نماز و در هر رکعت سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحة‌الکتاب... بعد می‌فرماید: حالا اگر از #امت من کسی چنین عملی را انجام داد، یک توبه کرد و این #عبادت مختصر را هم انجام داد، از طرف #آسمان (که باید معنا بشود که آسمان یعنی چه؟) به او خطاب می‌شود که: «یا عبدَالله» از سر بگیر زندگی خودت را. تا حالا هرچه بود پاک شد. توبه‌ی تو مورد #لطف خدا قرار گرفت و #گناه تو آمرزیده شد. از ناحیه‌ی #عرش خداوند «مِن تحت العرش» فرشته‌ای خطاب می‌کند که #برکت بر تو، بر خاندانت، بر فرزندانت. منادی دیگری می‌گوید: روز #قیامت آن‌هایی که بر گردن تو حقی داشته باشند، تو را می‌بخشند. از همه مهم‌تر این‌که یک فرشته می‌گوید: ای بنده‌ی خدا #مرگ تو بر #ایمان خواهد بود و #دین تو از تو گرفته نخواهد شد. دیگری می‌گوید #پدر و #مادر از تو راضی خواهند شد. پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده خواهند شد. فرشته‌ی وحی، #جبرئیل می‌فرماید: من با ملک‌الموت می‌آییم و درباره‌ی تو به او سفارش می‌کنم. عرض شد که (حالا این عرض خیلی حرف خوبی بوده): اگر در ماه غیر ذی‌القعدة هم کسی چنین توبه‌ای کرد؟ می‌فرماید: همین‌ها برایش هست. پس بنابراین در مقام توبه، یک عمل بیست دقیقه‌ای یا یک ربع ساعتی این قدر ارزش دارد. ببینیم توبه چیست و چقدر مهم است که این همه آثار دارد. نقل شده که حضرت #علی علیه‌السلام شنید که کسی گفت: استغفرالله. حضرت گویا درباره‌ی او #شناخت داشت که این حرف است که دارد می‌زند، خلاصه فرمود: داغت به جگر مادرت بنشیند!. نمی‌دانی که چه خبر است که این‌طور استغفار می‌گویی. #استغفار درجه‌ی مردمانی است که اهل #علیّین می‌باشند و شش معنی در او خوابیده. اول آن‌ها #پشیمانی است. پشیمانی دست خود #انسان نیست؛ وقتی انسان یک معامله‌ای کرده با کسی، خانه‌ای داشته، در اختیار او گذاشته، مال‌التجاره‌ای، سرمایه‌ای بانکی، چیزی داشته، در اختیار او گذاشته، او هم فرار کرده رفته #اروپا، مال #مردم هم به گردن این افتاده، باید ببرندش #زندان، این پشیمان می‌شود از آن شرکتی که با این کرد. این را می‌گویند: پشیمانی!، که #دل و درون ناراحتی پیدا می‌کند. #خواب از چشم انسان گرفته می‌شود. تمام #زندگی در کام او زهر می‌شود. این را می‌گویند: #توبه، این را می‌گویند پشیمانی، وإِلّا با #زبان نمی‌شود پشیمانی برای خود تحصیل کرد. خب با زبان که نمی‌شود، قلب هم که در #اختیار ما نیست، پس چگونه ما توبه کنیم؟ راهش را عرض می‌کنم. راه مهمش #فکر کردن درباره‌ی #بزرگواری خداوند جهان و ناچیزی و #حقارت و پستی #بنده‌ی گنه‌کار است. این دو موضوع اگر خیلی درباره‌اش فکر شود آن حال پیدا می‌شود. مثلاً یک کودکی با پدرش می‌رسند خدمت یک بزرگی؛ آن بچه نمی‌داند که این کیست. شروع می‌کند به بازی‌گری و بی‌تربیتی و بی‌ادبی. بعد پدر به او حالی می‌کند که تو در حضور فلان بزرگی بوده‌ای که همیشه ما امید داشته‌ایم خدمتش ولو یک دقیقه برسیم، حالا که رسیده‌ایم، تو چنین حرکاتی کرده‌ای!، وقتی حالی‌اش می‌کند، این بچه به گریه می‌افتد که چرا من چنین کاری کردم، به سر و سینه‌ی خودش می‌زند. این به قدر فکر و فهم این بچه می‌شود توبه، می‌شود #إنابه، می‌شود پشیمانی. پس هر کسی به قدر #فهم خودش درباره‌ی بزرگواری پروردگار و ناچیزی و حقارت و بدبختی خودش فکر کند، این حال پشیمانی در او پیدا می‌شود. تا وقتی فکر نکرده، -مخصوصاً درباره‌ی #مرگ که اگر مرگ من رسید و قلب من هنوز به خود نیامده و از معاصی پشیمان نشده، چه خواهد شد؟!- حالت پشیمانی در او به وجود نمی‌آید. این چیزها را که یک‌قدری تأمل کند، فکر کند و درباره‌ی این‌ها فرو برود واقعاً، کم‌کم ممکن است آن حالت پشیمانی درونش پیدا شود. وگرنه انسانی که از راه #گناه سودی می‌برد، نفعی می‌برد، درآمدی دارد، لذتی دارد، چگونه از این عیش و نوشی که داشته، از این #پول حرامی که گیرش افتاده، از هر گناهی که کرده، پشیمان می‌شود؟!. تا مادامی‌که #خداشناسی در درون انسان، خوب و قاطعانه وارد نشده، توبه هم به آسانی پیدا نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

⬇️ 🔹 مرتبه‌ی معرفت #مؤمن مخلص «و أعلى منها: مرتبةُ مَن أَحسَّ بحرارةِ النّار بسببِ مُجاورتِها، و شاهَدَ الموجوداتِ بنورها»؛ کسی‌که قبول دارد که آتش هست و دود هم اثر آن هست، ولی یک اثری هم در خود می‌بیند؛ من سردم بود، حالا گرم شدم. این چیزی است که مرا گرم کرده. و این اشیاء همه آثار او هستند مثل خود من و این‌ها.«و شاهد الموجودات بنورها و انتفع بذلك الأثرَ، و نظيرُ هذه المرتبةِ فی معرفة الله مَعْرِفَةُ المؤمنينَ المخلصينَ الّذينَ اطمَأَنَّت قلوبُهُم بالله و تَيقَّنُوا أنَّ اللهَ نُورُ السَّماواتِ وَ الْأَرْضِ كما وصفَ به نفسَه.» آن دیگر مقام خیلی خوبی است که آسمان و زمین و بنده و شما و این‌ها #نمایشات قدرت‌مندی خداست و خداست که الآن بنده را سخن‌گو می‌کند که بتوانم حرف بزنم و باشم و جان داشته باشم و شما جان داشته باشید و بشنوید و با هم حرف بزنیم. این‌ها همه خودسرانه که نیست. ما بی‌صاحب و بی‌منبع و بی‌کارخانه و موتور که نیستیم. ما هم مثل سایر چیزهای متحرک به موتورها و نیروها، آثار #قدرت الهی هستیم. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل #شهود «و أعلى منها: مرتبةُ مَن احتَرَقَ بالنّار»؛ اما کسی را در آتش انداختند آن دیگر نه از دود #استدلال می‌کند نه از حرارت استدلال می‌کند. اصلاً آتش را #حس می‌کند و خود آتش را می‌شناسد. «بِكُلّيَّتِه و تلاشا فيها بجُملَتِه»؛ و علاوه بر آن، خودش هم درب و داغان می‌شود!. «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله، مَعْرِفَةُ أهلِ الشهود و الفناء فی الله و هی الدرجة العليا و المرتبة القُصوى، رزقنا الله الوصول إليها و الوقوف عليها بمنّه و كرمه - انتهى كلامه.» تا همین‌جا عبارت #محقق_طوسی ( رحمه الله) است. پس معلوم می‌شود که یک مقامی است در #معرفت که #انسان متلاشی می‌شود!. یعنی دیگر از خودش چیزی باقی نمی‌ماند. هر چه هست معنای #حرفی است و قائم به معنای #اسمی. مثل #تصورات ما نسبت به خودشان که از خودشان هیچ‌اند. هیچی‌اند. هر چه هست از ماست درباره‌ی آن‌ها [که آن‌ها را تصور می‌کنیم]. 🔺 ارزش معرفة الله 🔹 این‌جاست که حدیث دارد که « و فی الحدیث لؤ یعلموا الناس ما فی فضل معرفة الله تعالی»؛ اگر #مردم می‌دانستند که چه خبر می‌شود در این‌که انسان خدا را بشناسد به #شناخت_شهودی؛ « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»؛ اصلاً نگاه نمی‌کردند به آن چیزهایی که خدانشناس‌ها به آن‌ها افتخار می‌کنند و به آن‌ها #حریص هستند از ساختمان‌ها و از باغ‌ها، از هواپیماها و از کشتی‌ها و از نیروها و هر چه بگویی از کسانی‌که در غیر از این معرفت #توحیدی قرار دارند، آن‌ها اصلاً به این‌ها نگاه نمی‌کنند. مثل کسی‌که چند پرِ کاه در دستش گرفته و دارد راه می‌رود؛ هیچ‌کس نگاه نمی‌کند که ببیند این چه چیزی دارد. اصلاً آن را چیز نمی‌داند. مثل مقداری گرد و غبار است که به سر و رویش نشسته، به لباسش نشسته، کسی اصلاً آن را نگاه نمی‌کند که مثلاً بگوید: آقا به چی داری نگاه می‌کنی؟ دارم به این گرد و غباری که به کت و شلوار این شخص نشسته نگاه می‌کنم!. خوب که چی مثلاً؟! هیچی!. اصلاً در نزد اهل معرفت این‌طوری می‌شود #دنیا؛ طلا و نقره‌اش، #زن و #مرد آن، #زیبا و #زشت آن، #پول و حیثیت آن، #ریاست و #خلافت و شهنشاهی‌اش، همه‌شان از نظر می‌افتند و هیچ می‌شوند نزد کسی که خدا را بشناسد. «کأنّ المراد المعرفة الثقة به تعالی»؛ چون وقتی آدم به چنین مقامی دل‌گرم شد، «والانقطاع الیه» از همه چیز بُرید و #توکل به او پیدا کرد و #استغناء به او پیدا کرد، دیگر این چیزی برایش باقی نمی‌ماند که اهمیتی برایش داشته باشد و در #فکر آن برود و فکری درباره‌اش داشته باشد. همه‌اش می‌شود #توجه یک‌پارچه؛ «الهی هب لی الکمال الانقطاع الیک»¹ این " انقطاع الیک" چنین چیزی است. « ما مُدُّو اَعیُنَهُم اِلی ما مُتَّعَ بهِ الاَعداءُ مِن زَهرةِ الحیاةِ الدّنیا»²؛ "زهرة" یعنی زیور. زیورهای #زندگی دنیا پیش این‌ها لجن می‌شود و اصلاً قیمتی ندارد که نگاه بکند. وصلی الله علی محمد و آله الطاهرین ( ۱۴ #جمادی_الثانی ۱۴۲۶ = ۸۴/۴/۳۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی __ ۱) [ #مفاتیح_الجنان، #مناجات_شعبانیه ] ۲) [ #مجمع_البحرین ج۵صص۹۶-۹۷] @seyedololama

🔺 دنیا بازیچه نیست! 💠 «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ اخْتِلاَفِ اللَّيْلِ وَ النَّهَارِ لَآيَاتٍ لِأُولِی الْأَلْبَابِ * الَّذِينَ يَذْكُرُونَ اللَّهَ قِيَاماً وَ قُعُوداً وَ عَلَى جُنُوبِهِمْ وَ يَتَفَكَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هٰذَا بَاطِلاً سُبْحَانَكَ فَقِنَا عَذَابَ النَّارِ»؛ (#آل_عمران: ۱۹۰_۱۹۱) 🔺 ما پشت سر این #دنیا به جای دیگری وارد می‌شویم که نتایج این دنیا را باید آن‌جا ببینیم. اگر کسی این باور را نداشته باشد، مثل این است که معتقد شده است به این‌که این دنیا بازیچه است!، کودکانه است!؛ خب چند کودک با هم جمع می‌شوند، یک ساختمانی دروغین با قوطی کبریت درست می‌کنند، دنیا هم این‌طور است!. این #عظمت وقتی عاقبتی ندارد، وقتی یک نفر می‌شود #هیتلر، یکی می‌شود #چنگیز، یکی می‌شود #صدام، زندگی‌های هم نوع خودشان را آتش می‌زنند و زیرورو می‌کنند، خون و جوی خون به راه می‌اندازند، این‌ها وقتی می‌میرند، با آن شخصی که حتی یک مورچه را هم اذیت نکرده، هر دو مرده‌اند و رفته‌اند؟! خب، این بازیگری است!. «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً سُبْحانَكَ»؛ نه خداجان، خدای ما، هیچ‌وقت ما این‌چنین #فکر نمی‌کنیم که تو بازیگر باشی و ما را آفریده باشی: «سُبْحانَكَ.» این "سبحانک، سبحانک" های در #رکوع و #سجود خیلی مهم است. ۳۳ مرتبه #سبحان_الله در #تعقیب_نماز، و در اذکار #فاطمیه خیلی مهم است. چرا؟ برای این‌که همه‌اش رفع این فکر است، برداشت و قلم کشیدن روی این فکر است که این دنیا صاحب ندارد!، این دنیا بی‌صاحب است!. من و تو #آزادیم، هر چه شد، شد. هر چه کردیم، کردیم!. این لکه‌ی ننگینی است که کسی برای خدای خودش قائل بشود و خدا را نعوذبالله یک #باطل‌کار و بیهوده‌کار حساب بکند!. پس بنابراین می‌گوید: «فَقِنا عَذابَ النَّارِ»؛ حتماً ما برای خودمان گرفتاری‌هایی، پرونده‌هایی، یافتیم؛ تو چاره‌ای برایش بکن. ۸۳.۸.۳ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام)، ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «فإن العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أول مراتب شکرها»¹ در این ماه #ذی_القعدة مهم‌ترین مسأله، تلاش برای #علم به نعمات خداست زیرا علم به #نعمت و بزرگی و مقدار نعمت، اول مراتب #شکر خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن #انسان از #حیوانیت است. ما دیگر از این مهم‌تر مساله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. #ویل_دورانت که نویسنده‌ی فلسفی از #آمریکا است در #لذات_فلسفه می‌گوید: ما #دانشگاه هایمان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم #اقتصاد را می‌خواند، #سیاست را می‌خواند و وارد مقامات #کشوری و #لشکری می‌شود، آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. پس ما با #فرهنگ و #تمدن امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات #فکر کنیم. ایشان [ مرحوم #ملکی_تبریزی ] فکرش را کرده می‌فرماید: «فإن العلم بالنعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم را متذکر شود. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم‌کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده، من کرم هم نیستم، از خودم #هیچ نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه‌ی خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم!. این را می‌گویند #بندگی. وقتی #بنده شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم که چقدر است، فهمید؛ اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند، چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی‌القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة»² این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت #تصور ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، #فکر بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش می‌بیند، این خمیر به صورت نان در می‌آید. ص۱ @seyedololama ⬇️

📆 روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام) (قسمت دوم) خب حالا دست #خلقت چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این #نعمت‌ها را ببر؛ میوه‌ها: انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟ ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین #سجده است، این #نماز است، این #مسجد بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. #انسانیت این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف معطی و محسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن. آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، #لطف او، #عنایت او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن #رحمت دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا #ملکی_تبریزی ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب #غیب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی روزه بگیرد در آن روز و در شبش #عبادت کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن‌ چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد. مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این لطف الهی است. ۸۹.۹.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 ذکر دعای سفارش شده از مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی به نقل از مرحوم امام خمینی که به شاگردان خویش به جهت دفع بلا و مصیبت توصیه می‌فرمودند: عصر و غروب #جمعه، به نیابت از تمام شیعیان عالم ده مرتبه: اللهمَّ صلِّ علی محمّدٍ و آلِ محمّدٍ وَ ادْفَعْ عَنَّا البَلاءَ المُبْرَمَ مِن السَّماءِ إنَّكَ عَلى کُلِّ شَئٍ قَدِیرٌ خدایا صلوات فرست بر محمد و آل محمد و دفع بنما از ما بلائی را که حتمی شده است از آسمان، همانا تو بر هر امری قادر و توانائی التماس دعا @seyedololama

🔺 وقتی یک چیزی را عقل درک کرد، دو حال پیدا می کند: یا آن درک عقل را با امتنان به روی چشم با محبت می پذیرد. مثل اینکه عقل به ما می گوید که مادر خیلی حق دارد! و وقتی به منزل رفت مثلاً اگر مادر یا پدر پیری داشت اظهار کوچکی و محبتی زائدی انجام می دهد. 🔹 چرا؟ برای اینکه عقل یک مطلبی گفت و قلب هم مانعی نداشت و پذیرفت. وقتی پذیرفت انسان را متوجه می کند و توجه می دهد. 🔸 درک از عقل به قلب می آید، قلب هم به وجود انسان پخش می کند؛ دست و پا و عضلات برای این خطی که از عقل به قلب رسیده و از قلب هم به سایر جوارح وارد می شود، در حرکت قرار می گیرند. ❌ اما ایمان از عقل در همه جا درست نمی شود. وقتی از عقل مطلبی به صحنه ی خاطر و قلب پیدا شد، همیشه یک حال پیدا نمی شود. بلکه [گاهی] قلب او را نمی پذیرد و می خواهد آن را از خودش بیرون کند. 🔺 یعنی فکر نکن شما که مثلاً مدرسی، سخنوری، سخنرانی، نویسنده ای، مترجمی، مؤلفی، کتاب در توحید نوشته ای، کتاب در ولایت نوشته ای، در ولایت فقیه سخنرانی کرده ای، همه اینها آثار فهم است. ❓ آیا در صورتی که من یک کتابی در یک موضوعی نوشته ام، ولی امتحانات طوری پیشامد کرد که من با آن کسی که ولایت فقیه درباره اش است یا مرجعیت درباره اش هست یا استاد بودن درباره اش هست، به شکل تعارض قرار گرفتیم، من شدم یک طرف قضیه، مثل این موقعی که انتخابات شروع می شود یکی از آن طرف تهران یکی از این طرف تهران یکی از وسط تهران سردرآورده اند و اینها می خواهند به مملکت خدمت بکنند؛ خب در اینجا چون قلب یک وضع علی حده ای می گیرد و همه حرف ها را نمی تواند بپذیرد. 🔹 مثلا به او بگویند که آقا آن وزیری که در شرق تهران است به این جهت و به آن جهت بر شما مقدم است؛ شما کنار برو. می بیند که حق هم هست اما کنار رفتنش هم مشکل است. ❓ چرا مشکل است؟ چرا حق بر انسان مشکل است؟ این مانع حق بر انسان پیدا می شود. ایمان همینطور است. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🔺 حضرت علی علیه السلام در اثر سفارشات پیامبر اکرم [به عنوان وصی] به حق معرفی شد. یعنی برای کسی تردید باقی نماند. ❓اما آیا این تردید باقی نماندن، باعث شد که ایشان را بپذیرند؟ نه، همسر خود پیغمبر هم نپذیرفت و زیر بارش هم نرفت. حالا خود پیغمبر گفته روی چشم ما، پیغمبری اش را قبول داریم، آقای ماست، سرور ماست، هزار تا شأن و شئون دارد؛ اما علی کسی نیست که ما بتوانیم با او بسازیم. به این می گویند مانع قلبی، مانع ایمانی. 🔸 هرکسی که در زندگی با نفس خودش نتواند- مثل بنده روسیاه- غلبه کند و بجنگد، این موانع قلبی اش موجود است. 👈 معنای اینکه فرمود: "مرحبا بقومٍ قضوٌا الجهادَ الاصغرَ و بقِیَ علیهِمُ الجهادُ الاکبرُ" این است که اینها توانستند بر خودشان هضم کنند که به جنگ با دشمنان بروند، اما آیا می توانند این هضم دومی را هم انجام دهند که وقتی به آنها گفتند که یتیم ابوطالب، کسی که ثروتی ندارد، کسی که عده زیادی از شما و خانواده شما به دستش به خاک و خون غلتیدند، این باید به جای پیغمبر بنشیند، آیا می توانند این را بپذیرند؟ 🔹 این است که جهاد اکبر اینجا شروع می شود. ☑️ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

🌹 یا جوادالائمه ادرکنی 🔺 بیان معجزه و عنایتی از #جواد الائمه (صلوات‌الله‌علیه) به سبب اقامه‌ی عزا بر #سیدالشهداء (علیه‌السلام) 🔹 ارتباط با #امام_زمان (علیه‌السلام) و مقام #ولایت با ارادت به ساحت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) 🔸 سفارشی از مرحوم آیت‌الله میرزا عبدالعلی #طهرانی بر #زیارت کردن هر روزِ سیدالشهداء (علیه‌السلام) برای حل مشکلات 🔺 درک #شفاعت ائمه اطهار (علیهم‌السلام) به هنگام #مرگ با استمرار بر #توسل به ساحت اباعبدالله الحسین (علیه‌السلام) ۹۱٫۷٫۲۰ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama

📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ #ذی_القعدة ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا #بهاءالدینی در مورد یکی از علمای #یزد به نام مرحوم حاج شیخ #غلامرضا_یزدی می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد #کربلایی هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان #نجف. یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو #حوزه باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، #طلبه ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین #علما و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama