eitaa logo
سیدالعلماء
1.5هزار دنبال‌کننده
2.2هزار عکس
692 ویدیو
7 فایل
کانال رسمی مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ایشان شاگرد بزرگانی مثل حضرات آیات شیخ عباس تهرانی، امام خمینی، علامه طباطبایی، بروجردی و... بودند. مرحوم امام در نامه‌های خود، از ایشان با عبارت "سیدالعلماء" یاد می‌کردند. ارتباط با ادمین @seydololama_admin
مشاهده در ایتا
دانلود
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام)، ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «فإن العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أول مراتب شکرها»¹ در این ماه مهم‌ترین مسأله، تلاش برای به نعمات خداست زیرا علم به و بزرگی و مقدار نعمت، اول مراتب خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن از است. ما دیگر از این مهم‌تر مساله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. که نویسنده‌ی فلسفی از است در می‌گوید: ما هایمان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم را می‌خواند، را می‌خواند و وارد مقامات و می‌شود، آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. پس ما با و امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات کنیم. ایشان [ مرحوم ] فکرش را کرده می‌فرماید: «فإن العلم بالنعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم را متذکر شود. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم‌کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده، من کرم هم نیستم، از خودم نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه‌ی خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم!. این را می‌گویند . وقتی شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم که چقدر است، فهمید؛ اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند، چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی‌القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة»² این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش می‌بیند، این خمیر به صورت نان در می‌آید. ص۱ @seyedololama ⬇️
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔺 اهمیت مسئله‌ی #احیای_امر حضرات #ائمه اطهار (علیهم‌السلام) «حديث ششم) به‌سند متّصل از شيخ جليل رئيس‌المحدّثين محمد بن على بن بابويه قمى-عطر اللّه مرقده- مسنداً از ابى‌الحسن الرضا عليه‌السّلام كه گفت: «هر كس مصيبت ما را به ياد آورد و براى آن‌چه با ما كرده‌اند بگريد، با ما باشد در درجه‌ی ما روز قيامت، و هر كس مصيبت ما را به ياد ديگران آورد و خود نگريد و بگرياند، چشم او نگريد روزى كه همه‌ی چشم‌ها مى‌گريند، و هر كس بنشيند در مجلسى كه امر ما در آن‌جا احيا مى‌شود، دل او نمی‌رد روزى كه همه‌ی دل‌ها مى‌ميرد»¹ 🔹 خطر مردن #دل در روز #قیامت 🔸 اهمیت احیای امر ائمه اطهار (علیهم‌السلام) در مجالس ایشان؛ «مَنْ أَحْيَاهَا فَكَأَنَّمَا أَحْيَا النَّاسَ جَمِيعًا»² 🔺 یادی از مرحوم آیت‌الله شیخ جواد #کربلایی در سال‌روز وفات ایشان³ ✅ مرحوم آیت‌الله سید ابراهیم خسروشاهی ____ ۱) [ #دمع_السجوم ترجمه‌ی (مرحوم علامه #شعرانی) کتاب #نفس_المهموم تألیف مرحوم حاج شیخ عباس #قمی] ۲) [ #مائده :۳۲] ۳) [۲۸ #ذی_القعدة ۱۴۳۲=۴ #آبان ۱۳۹۰] @seyedololama
📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ #ذی_القعدة ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا #بهاءالدینی در مورد یکی از علمای #یزد به نام مرحوم حاج شیخ #غلامرضا_یزدی می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد #کربلایی هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان #نجف. یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو #حوزه باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، #طلبه ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین #علما و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ ‍ ‍ 🔺 خروج مظلومانه‌ی حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام از مدینه؛ (۲۸ رجب المرجب ۶۰ ه ق) 🔹 سفر پربرکت عاشورای حضرت #سیدالشهدا علیه‌السلام از ماه #رجب شروع می‌شود. آن موقعی که در فشار حکومت #مدینه برای رأی دادن به حکومت #یزید قرار می‌گیرد از شهر مدینه خارج می‌شود. بعد آن‌جا در حرم الهی مدّتی می‌ماند که این اواخر در ایام #عرفه و ماه #ذی_الحجه از آن‌جا هم به خاطر فشاری که متوجه‌اش می‌شود به سوی مملکت #عراق حرکت می‌کند. پس بنابراین چند ماه است؛ رجب و #شعبان و #رمضان و #شوال و #ذی_القعده و ذی الحجه؛ این چند ماهه حرکت و نهضت آن حضرت به خاطر نافرمانی و طغیان بر علیه #ظلم یزیدی شروع شده. این است که حالا ما هر چقدر نزدیک به ایام #عاشورا می‌شویم بیشتر باید توجه خود را به این سفر هم پر خطر و هم پرثمر معطوف کنیم و ببینیم که رفتار و کردار آن حضرت را چقدر می‌توانیم در خودمان، در خانواده‌مان، در مدرسه‌مان، در اداره و سایر جاها که هستیم پیروی بکنیم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🛤 راه میان‌بر 🔺 راه میان‌بر برای وارد کردن به این که از غیرِخدا پر شده، به امام حاضر (علیه‌السلام) می‌باشد. هر فردی از ما می‌توانیم با و بر مظلومیت جدّ بزرگوارشان راهی برای اصلاح عقب‌ماندگی‌هایمان پیداکنیم. در ماه شریف یک راه میان‌بر در * ذکر شده‌ است؛ بدین‌صورت‌که در روز یکشنبه ماه ذی‌القعدة عملی وارد شده که هر کس آن را انجام دهد؛ خدا را قبول می‌فرماید. و چاشنی این عمل را هم در جاهای دیگری روشن کرده‌اند که دستور فرموده‌اند قبل از دعا کردن بر محمد و آل محمد (علیهم‌السلام) بفرستید. پس می‌تواند قبل از انجام این عمل با حال صد مرتبه این شریف را تکرار کند. و بعد از آن هم زیارت مختصری بخواند و یادی از آن عطشان که در راه خلق خدا این همه رنج بر او وارد شد، بنماید و عرض کند: "یا أباعبدالله" من جوانی هستم که نتوانستم به بیایم ولی الآن وجودم کربلایی شده و و و اعصاب و زبان من می‌گوید: "السلام علیک یا أباعبدالله . لبیک داعی‌الله". من حاضر و آماده‌ام برای خدمت به شما و فرزند غائب‌تان و و دانشی که شما می‌خواهید. ۸۸.۸.۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز درگذشت جناب سید ابن طاووس رحمه‌الله ( ۵ ۶۶۴ ق) 🔺 تذکری از سید ابن طاووس رحمه‌الله پیرامون مسئله تذکر به بدیهیات 🔹 مسأله‌ی و نسبت به و نداشتن عمومیت در و بدیهیات، یک مسأله‌ی بسیار مهمی است. ممکن است یک پیرزنی، یک بی‌سوادی، یک دهاتی، یک آدم روستایی، این گرچه بی‌سواد باشد ولی تنبهش خوب باشد. او خوب باشد. یک چیزهایی را از راه تنبه، او یافته باشد ولیکن در همان محل، متخصص از آن باشد!. این تفاوت پیدا می‌شود در این مسائل. مسأله‌ی از این قبیل است، که مرحوم علیه‌الرحمة در توصیه‌اش نسبت به فرزندش [ کتاب ] که چاپ و ترجمه هم شده، همین مطلب را توضیح داده؛ می‌فرماید: من تعجب می‌کنم از متخصصین علوم و و این‌ها که مردم را در پیچ و خم و و این‌ها وارد کرده‌اند؛ ولی از این تنبهاتی که در و آمده، حرفی در میان نمی‌آورند، با این‌که مسأله‌ی خدا و پروردگار یا مثلاً سایر مسائل ، این‌ها از راه تنبهات، خوب داده می‌شود؛ بعضی‌ها غافل‌اند، بعضی‌ها نیستند. و کسانی را که غافل‌اند باید با تفکر در بدیهیات؛ یعنی تنبه در آن‌ها را به ذهن‌شان وارد کرد. ۸۱٫۵٫۱ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی 📸 مقبره‌ی سید اهل مراقبه، جناب سید بن طاووس رضوان‌الله‌تعالی‌علیه @seyedololama
📆 روز تجلیل از و بقاع متبرکه؛ ( ۵ ) 🔺 مقام والای معنوی امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 گاهی شده که کسی واقعاً دچار است يعنی مثلاً پولی ندارد که لباس نو برای خودش يا برای بچه‌اش بخرد که در مواردی اين نوع فقر اسمش است يعنی ممکن است این شخص به محض اين‌که به اهل روی خوش نشان بدهد، همه‌جور با او می‌سازند، اما اين شخص رو به آن‌ها نمی‌رود، که به اين می‌گويند فقر اختياری. ... و این شخص دچار فشارهایی در است که این فشارها، همان فقر اختياری است كه برای حفظ است كه و علیهم‌السلام نيز به آن گرفتار بودند. در زمان هايی مثل و ، و و ايشان به همين وضع (فقر و محروميت) دچار شده بودند. اما حاضر بودند به همان وضع بمانند، بدون اين‌كه دست از عقيده خود بردارند. ۸۶/۱۲/۲۵ 🔺 تأملی در معنای زیارت حضرت زهرا صلوات‌الله‌علیها و صبر ایشان بر مصیبات امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 در روز یکشنبه را که در منزل‌تان باز می‌کنید و حضرت و حضرت (سلام‌الله‌علیهما) را زیارت می‌کنید، حضرت زهرا این است: «السلامُ علیکِ یا مُمتَحَنَةُ امتَحَنَکِ الّذی خلقَکِ فَوجَدکِ لِمَا امتَحنَکِ صابرِةً». آن حضرت را در روز به یاد می‌آورید. به محضرش می‌دهید و صفت صبر او را بیان می‌کنید. چه صبری است؟ یک چنین صبری است تمام شهادت‌های خاندان در این صبر خوابیده. و همچنین تمام قتل‌عام‌های و - که این‌طور پراکنده هستند در کوه و دشت و بیابان که به هر جا می‌روید یک شاه‌زاده‌ای و یک امام‌زاده‌ای می‌بینید- این‌ها همه به دست جور و ستم های زمان به رسیده‌اند و در کوه‌ها، در تپه‌ها، در درّه‌ها به خاک رفتند غریبانه، بدون تشییع جنازه، بدون مراسم. تمام این‌ها را جمع بزن در خاطرت، آن‌وقت ببین کوه صبر در یک دختر که بیست سالش نشده، چه کرده این صبر!. ( ۲ ۱۴۲۴ = ۸۵/۵/۱۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 راه میان‌بر 🔹 راه میان‌بر برای وارد کردن به این که از غیرِخدا پر شده، به امام حاضر (علیه‌السلام) می‌باشد. هر فردی از ما می‌توانیم با و بر مظلومیت جدّ بزرگوارشان راهی برای اصلاح عقب‌ماندگی‌هایمان پیدا کنیم. در ماه شریف یک راه میان‌بر در ¹ ذکر شده‌ است؛ بدین‌صورت‌که در روز یک‌شنبه‌ی ماه ذی‌القعدة عملی وارد شده که هر کسی آن را انجام دهد؛ خدا او را قبول می‌فرماید. و چاشنی این عمل را هم در جاهای دیگری روشن کرده‌اند که دستور فرموده‌اند قبل از دعا کردن بر محمد و آل محمد (علیهم‌السلام) بفرستید. پس می‌تواند قبل از انجام این عمل با حال صد مرتبه این شریف را تکرار کند. و بعد از آن هم زیارت مختصری بخواند و یادی از آن عطشان که در راه خلق خدا این همه رنج بر او وارد شد، بنماید و عرض کند: "یا أباعبدالله" من جوانی هستم که نتوانستم به بیایم، ولی الآن وجودم کربلایی شده و و و اعصاب و من می‌گوید: "السلام علیک یا أباعبدالله . لبیک داعی‌الله". من حاضر و آماده‌ام برای خدمت به شما و فرزند غائب‌تان و و دانشی که شما می‌خواهید. ۸۸٫۸٫۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) «در روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَآله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را به‌جا آورد توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضى شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدینش از او راضى گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه‌ی او گردد و توسعه‌ی رزق پیدا کند و ملک‌الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانى جان او بیرون شود. و کیفیت آن چنان است که در روز یک‌شنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گذارد؛ در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَین (فلق و ناس) یک مرتبه، پس استغفار کند هفتاد مرتبه و ختم کند استغفار را به "لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ"پس بگوید: "یا عَزیزُ یا غَفّارُ اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَمیعِ المُؤمِنینَ وَالْمُؤمِناتِ فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ". فقیر گوید ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعاى بعد را بعد از نماز باید به‌جا آورد.»؛ [ ] @seyedololama
🔺 مراقبه در ماه‌های حرام (۱) 🔹 وقتی افرادی به نام راستین در بین ما پیدا می‌شوند -و آن‌ها به بیش از است- می‌گویند: ای برادران! ای نسل ! ای انسان‌های ! بیایید داشته باشید. شش‌دانگ حواس و خاطرتان را تنها متوجه ظاهرها نکنید. بواطن مهم هستند، أهمّ هستند، حاکم هستند. ✍ مرحوم عارف بسیار دل‌سوز بشر، مرحوم حاج میرزا جواد آقا در مراقبات ماه الحرام می‌فرماید: «فاجتهدی یا نفس!»؛ به خودش خطاب می‌کند. یعنی تمام خودت را به کار بگیر؛ «فی حفظ قلبک و بدنک فی هذه الأشهر»؛ درونت و برونت برای نیرویی که حاکم بر جهان است فرقی نمی‌کند. همه‌اش بیرون است برای او. درون ندارد. او مسلَّط است. بنابراین محافظت خودت را بکن. «زیادة علی ما یجب فی سائر الشهور من مخالفة الله جلّ جلاله»؛ چون ماه ذی القعده اول ماه‌های حرام است، احترام این ماه‌ها زیاد است به طوری‌که حتی با هم اجازه‌ی رزم و نداده‌اند. بنابراین چطور می‌شود که خدا در این ماه‌ها مواظبتش بیشتر نشود؟ که نکند خلاف خدا در این ماه‌ها رفتار بکند!. خب در چی مراعات کند؟ مخالفت خدا، حتی در یکی از احکامش. حتی یکی از که مخالفت بشود، در این ماه‌های شریف قبحش و زشتی‌اش بیشتر از وقت‌های دیگر است. ۸۵.۹.۱۲ ادامه دارد... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
خدمات علما-@seyedololama.mp3
1.35M
📆 سال‌روز وفات مرحوم حاج شیخ عبدالکریم ؛ مؤسس حوزه‌ی علمیه‌ی قم؛ ( ۱۷ الحرام ۱۳۵۵ق) 🔺 گرامی‌داشت خدمات در تاریخ و ضرورت دقت در مقایسه‌ی بین و دیگر بزرگان از علما رحمهم الله تعالی ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز ارتحال مرحوم آیت الله شیخ محمد حسین کاشف‌الغطاء؛ ( ۱۸ الحرام ۱۳۷۳ ق) 🔹 مرحوم (اعلی الله مقامه) حدود ۶۰-۷۰ سال پیش مورد سؤال قرار گرفت که چه می‌گوید؟ یعنی چه؟ ایشان برایشان معنا کرد. فرمود شیعه می‌گوید همه‌شان نداشتند. رجوع کنید به ، به ، ببینید. شیعه می‌گوید که این‌ها در موارد که پیش می‌آمد، تابع نبودند. می‌گفتند اگر گفت مغرب سه رکعت است، ما هم سه رکعت می‌خوانیم، چون وارد نیستیم، اهلش نیستیم. اما اگر گفت بعد از من این جوان [ امام علیه‌السلام] باشد، خوب معلوم است اشتباه می‌کند! یک جوانی که با شمشیر او رونق گرفته و بسیار بسیار از ضرب شمشیر او به خاک افتادند، این‌ها هرگز اسلام را قبول نمی‌کنند در صورتی که رئیس‌شان یک چنین شخصی باشد که این‌طور به آن‌ها ضربه زده. پس ما صلاح اسلام را بهتر می‌دانیم!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز درگذشت مرحوم خواجه نصیرالدین طوسی؛ ( ۱۸  ۶۷۲ ق) 🔺 بیان مراتب معرفت و شناخت از کلام محقق طوسی رحمه‌الله 🔹 درباره‌ی اگر در ببینید، در ذیل ماده‌ی "عَرَف" - که و معرفت باشد- درباره‌ی معرفت خدا از (رحمه‌الله) که شخص بسیار کم‌یابی در هست، مطلبی درباره‌ی نقل کرده: «قال سلطان المحققین»؛ خیلی حرف است این عنوانِ که برای مرحوم خواجه‌ی طوسی است. «قال سلطان المحققين: إن مراتب المعرفة مثل مراتب النار مثلاً»؛ چون برای غیر اگر بخواهند معرفت را بیان کنند، مثل این است که برای بخواهند مسائل بین مرد و زن و این چیزها را بیان کنند؛ فلذا نمی‌شود. باید طوری با مثال برایش حرف بزنند. برای ماها اگر بخواهند مراتب معرفة‌اللهی را بیان کنند، با مثالی مثل آتش می‌توانند بیان کنند. آتش دانستن به چند صورت است: «و إنَّ أدناها مَن سَمِعَ أنَّ فی الوجود شيئاً يَعدِمُ كُلَّ شیءٍ يُلاقِيهِ و يَظهَرُ أثَرَه فی كُلِّ شیءٍ يُحاذيهِ و يُسَمّى ذلك الموجودَ ناراً»؛ وقتی می‌خواهند به بچه نشان بدهند و بفهمانند که ما چیزی به نام آتش داریم، می‌گویند: اگر دیدی دست به آن نزن، چون هر چیزی را که با آن تماس پیدا کند از بین می‌برد و در برابر هر چیزی قرار بگیرد، ظاهرش می‌کند، پیدایش می‌کند، تاریکی باشد، نشانش می‌دهد. اسمش نار و آتش است. 🔺 مرتبه‌ی معرفت مقلدین 🔹 «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله تعالى مَعْرِفَةُ المقلّدين الّذين صدّقوا بالدين من غير وقوف على الحجة»؛ خیلی‌ها هستند در های مسلمین یا یا ، به دنیا که آمدند همین‌طور کم‌کم که بزرگ شدند، آداب و رسومِ و را که نگاه کردند، پیرو آن‌ها شدند و اگر از آن‌ها بپرسی چرا این‌طور می‌کنی و معنای این و کارهایت چیست؟، می‌گوید: من نمی‌دانم! این دینش مسیحیت است، من هم هستم!. آن دیگری می‌گوید: من هستم. هم می‌خوانم. هم می‌گیرم. امّا چرا و به چه علت و به چه معنا؟ این‌ها را دیگر نمی‌دانم! این درجه‌ی اولِ نشان دادن آتش به کسی که ندانسته و نمی‌داند به این‌که چیزی داریم که وقتی هر چه بیندازی در آن می‌سوزاند و از بین می‌برد و هر جا باشد روشنی می‌دهد. او هم آتش را ندیده ولی می‌شناسد و اگر به او بگویند: آتش را معنا کن، می‌گوید. مثل این‌که مسلمان شنیده که این خدا دارد، دارد و او هم این‌ها را قبول کرده. 🔹 مرتبه‌ی معرفت اهل «و أعلى منها: مرتبةُ مَن وَصلَ إليه دخانُ النّار و عَلِمَ أَنّهُ لابُدَّ له مِن مُؤثّرٍ فحَكمَ بذاتٍ لها أثرٌ هو الدّخانُ»؛ از این درجه‌ی یک درجه بالاتر این است که هر جا این سیاهی‌هایی که رو به آسمان می‌رود، پیدا شد، این‌ها اثر یک چیزی است که اسمش آتش است. او هم هر وقت دید که مثلاً صدای سوت قطار شنید و دید که در آسمان دودی دارد حرکت می‌کند، می‌گوید: آهان! آن‌جا ظرفی همراه این دستگاه قرار داده‌اند و درونش آتش روشن کرده‌اند. چون به من گفته‌اند: هر جا این دود پیدا شد، آتش هم آن‌جا هست. از می‌فهمد، اما خود آن را ندیده. از علامت آن را می‌شناسد. «و نظير هذه المرتبة فی معرفة الله مَعْرِفَةُ أهل النظر و الاستدلال الذين حكموا بالبراهين القاطعة على وجود الصانع»؛ آن‌قدر حالی‌اش شده که این جهانی که خودش هم یکی از آن است و پدر و مادر و زمین و آسمان و آتش و آب و کره‌ی زمین و کره‌ی ماه، این‌ها مثل دود می‌ماند. یک چیزی این‌ها را و درست می‌کند. اما آن چیز چیست، نمی‌داند. این‌جا از روی آمده و شده. مثل ماها که می‌گوییم: خوب چون من هستم؛ پس من را کسی درست کرده. پدر و مادر هم کاره‌ای نیستند. پدر و مادر هم خودشان مثل منند. پس این زمینی هم که زیر پای ماست و می‌چرخد و ماه و خورشیدی هم که به ما نور و حرارت می‌دهند، جاذبه به ما می‌دهند، زمین ما را می‌چرخاند، ماه ما را می‌چرخانند، این‌ها همه دست‌آورد قدرتی است. آن خداست. «حكَموا بالبراهين القاطعة على وجود الصانع.» @seyedololama ⬇️
🔺 نکاتی پیرامون نماز یک‌شنبه ماه ذی‌القعدة الحرام 🔹 حضرت روز در ماه تشریف آورد نزدیک . فرمود: مردم! کدام‌یک می‌خواهید کنید پیش خدا؟ عرض کردند که همه‌ی ما. فرمود: غسل کنید، وضو بگیرید، چهار رکعت نماز و در هر رکعت سوره‌ی مبارکه‌ی فاتحة‌الکتاب... بعد می‌فرماید: حالا اگر از من کسی چنین عملی را انجام داد، یک توبه کرد و این مختصر را هم انجام داد، از طرف (که باید معنا بشود که آسمان یعنی چه؟) به او خطاب می‌شود که: «یا عبدَالله» از سر بگیر زندگی خودت را. تا حالا هرچه بود پاک شد. توبه‌ی تو مورد خدا قرار گرفت و تو آمرزیده شد. از ناحیه‌ی خداوند «مِن تحت العرش» فرشته‌ای خطاب می‌کند که بر تو، بر خاندانت، بر فرزندانت. منادی دیگری می‌گوید: روز آن‌هایی که بر گردن تو حقی داشته باشند، تو را می‌بخشند. از همه مهم‌تر این‌که یک فرشته می‌گوید: ای بنده‌ی خدا تو بر خواهد بود و تو از تو گرفته نخواهد شد. دیگری می‌گوید و از تو راضی خواهند شد. پدر و مادر و فرزندان تو آمرزیده خواهند شد. فرشته‌ی وحی، می‌فرماید: من با ملک‌الموت می‌آییم و درباره‌ی تو به او سفارش می‌کنم. عرض شد که (حالا این عرض خیلی حرف خوبی بوده): اگر در ماه غیر ذی‌القعدة هم کسی چنین توبه‌ای کرد؟ می‌فرماید: همین‌ها برایش هست. پس بنابراین در مقام توبه، یک عمل بیست دقیقه‌ای یا یک ربع ساعتی این قدر ارزش دارد. ببینیم توبه چیست و چقدر مهم است که این همه آثار دارد. نقل شده که حضرت علیه‌السلام شنید که کسی گفت: استغفرالله. حضرت گویا درباره‌ی او داشت که این حرف است که دارد می‌زند، خلاصه فرمود: داغت به جگر مادرت بنشیند!. نمی‌دانی که چه خبر است که این‌طور استغفار می‌گویی. درجه‌ی مردمانی است که اهل می‌باشند و شش معنی در او خوابیده. اول آن‌ها است. پشیمانی دست خود نیست؛ وقتی انسان یک معامله‌ای کرده با کسی، خانه‌ای داشته، در اختیار او گذاشته، مال‌التجاره‌ای، سرمایه‌ای بانکی، چیزی داشته، در اختیار او گذاشته، او هم فرار کرده رفته ، مال هم به گردن این افتاده، باید ببرندش ، این پشیمان می‌شود از آن شرکتی که با این کرد. این را می‌گویند: پشیمانی!، که و درون ناراحتی پیدا می‌کند. از چشم انسان گرفته می‌شود. تمام در کام او زهر می‌شود. این را می‌گویند: ، این را می‌گویند پشیمانی، وإِلّا با نمی‌شود پشیمانی برای خود تحصیل کرد. خب با زبان که نمی‌شود، قلب هم که در ما نیست، پس چگونه ما توبه کنیم؟ راهش را عرض می‌کنم. راه مهمش کردن درباره‌ی خداوند جهان و ناچیزی و و پستی گنه‌کار است. این دو موضوع اگر خیلی درباره‌اش فکر شود آن حال پیدا می‌شود. مثلاً یک کودکی با پدرش می‌رسند خدمت یک بزرگی؛ آن بچه نمی‌داند که این کیست. شروع می‌کند به بازی‌گری و بی‌تربیتی و بی‌ادبی. بعد پدر به او حالی می‌کند که تو در حضور فلان بزرگی بوده‌ای که همیشه ما امید داشته‌ایم خدمتش ولو یک دقیقه برسیم، حالا که رسیده‌ایم، تو چنین حرکاتی کرده‌ای!، وقتی حالی‌اش می‌کند، این بچه به گریه می‌افتد که چرا من چنین کاری کردم، به سر و سینه‌ی خودش می‌زند. این به قدر فکر و فهم این بچه می‌شود توبه، می‌شود ، می‌شود پشیمانی. پس هر کسی به قدر خودش درباره‌ی بزرگواری پروردگار و ناچیزی و حقارت و بدبختی خودش فکر کند، این حال پشیمانی در او پیدا می‌شود. تا وقتی فکر نکرده، -مخصوصاً درباره‌ی که اگر مرگ من رسید و قلب من هنوز به خود نیامده و از معاصی پشیمان نشده، چه خواهد شد؟!- حالت پشیمانی در او به وجود نمی‌آید. این چیزها را که یک‌قدری تأمل کند، فکر کند و درباره‌ی این‌ها فرو برود واقعاً، کم‌کم ممکن است آن حالت پشیمانی درونش پیدا شود. وگرنه انسانی که از راه سودی می‌برد، نفعی می‌برد، درآمدی دارد، لذتی دارد، چگونه از این عیش و نوشی که داشته، از این حرامی که گیرش افتاده، از هر گناهی که کرده، پشیمان می‌شود؟!. تا مادامی‌که در درون انسان، خوب و قاطعانه وارد نشده، توبه هم به آسانی پیدا نمی‌شود. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام)، ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «فإن العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أول مراتب شکرها»¹ در این ماه مهم‌ترین مسأله، تلاش برای به نعمات خداست زیرا علم به و بزرگی و مقدار نعمت، اول مراتب خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن از است. ما دیگر از این مهم‌تر مساله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. که نویسنده‌ی فلسفی از است در می‌گوید: ما هایمان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم را می‌خواند، را می‌خواند و وارد مقامات و می‌شود، آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. پس ما با و امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات کنیم. ایشان [ مرحوم ] فکرش را کرده می‌فرماید: «فإن العلم بالنعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم را متذکر شود. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم‌کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده، من کرم هم نیستم، از خودم نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه‌ی خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم!. این را می‌گویند . وقتی شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم که چقدر است، فهمید؛ اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند، چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی‌القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة»² این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش می‌بیند، این خمیر به صورت نان در می‌آید. ص۱ @seyedololama ⬇️
سیدالعلماء
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام)، ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت
📆 روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام) (قسمت دوم) خب حالا دست چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این را ببر؛ میوه‌ها: انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟ ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین است، این است، این بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف معطی و محسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن. آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، او، او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی روزه بگیرد در آن روز و در شبش کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن‌ چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد. مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این لطف الهی است. ۸۹.۹.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا در مورد یکی از علمای به نام مرحوم حاج شیخ می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان . یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
‍ ‍ ‍ 🔺 خروج مظلومانه‌ی حضرت سیدالشهدا علیه‌السلام از مدینه؛ (۲۸ رجب المرجب ۶۰ ه ق) 🔹 سفر پربرکت عاشورای حضرت علیه‌السلام از ماه شروع می‌شود. آن موقعی که در فشار حکومت برای رأی دادن به حکومت قرار می‌گیرد از شهر مدینه خارج می‌شود. بعد آن‌جا در حرم الهی ( ) مدّتی می‌ماند که این اواخر در ایام و ماه ذی‌الحجه از آن‌جا هم به خاطر فشاری که متوجه‌اش می‌شود به سوی مملکت عراق حرکت می‌کند. پس بنابراین چند ماه است؛ رجب و و و و و ؛ این چند ماهِ حرکت و نهضت آن حضرت به خاطر نافرمانی و طغیان بر علیه یزیدی شروع شده. این است که حالا ما هر چقدر نزدیک به ایام می‌شویم بیشتر باید توجه خود را به این سفر هم پر خطر و هم پرثمر معطوف کنیم و ببینیم که رفتار و کردار آن حضرت را چقدر می‌توانیم در خودمان، در خانواده‌مان، در مدرسه‌مان، در اداره و سایر جاها که هستیم پیروی بکنیم. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 راه میان‌بر 🔹 راه میان‌بر برای وارد کردن به این که از غیرِخدا پر شده، به امام حاضر (علیه‌السلام) می‌باشد. هر فردی از ما می‌توانیم با و بر مظلومیت جدّ بزرگوارشان راهی برای اصلاح عقب‌ماندگی‌هایمان پیدا کنیم. در ماه شریف یک راه میان‌بر در ¹ ذکر شده‌ است؛ بدین‌صورت‌که در روز یک‌شنبه‌ی ماه ذی‌القعدة عملی وارد شده که هر کسی آن را انجام دهد؛ خدا او را قبول می‌فرماید. و چاشنی این عمل را هم در جاهای دیگری روشن کرده‌اند که دستور فرموده‌اند قبل از دعا کردن بر محمد و آل محمد (علیهم‌السلام) بفرستید. پس می‌تواند قبل از انجام این عمل با حال صد مرتبه این شریف را تکرار کند. و بعد از آن هم زیارت مختصری بخواند و یادی از آن عطشان که در راه خلق خدا این همه رنج بر او وارد شد، بنماید و عرض کند: "یا أباعبدالله" من جوانی هستم که نتوانستم به بیایم، ولی الآن وجودم کربلایی شده و و و اعصاب و من می‌گوید: "السلام علیک یا أباعبدالله . لبیک داعی‌الله". من حاضر و آماده‌ام برای خدمت به شما و فرزند غائب‌تان و و دانشی که شما می‌خواهید. ۸۸٫۸٫۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) «در روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَآله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را به‌جا آورد توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضى شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدینش از او راضى گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه‌ی او گردد و توسعه‌ی رزق پیدا کند و ملک‌الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانى جان او بیرون شود. و کیفیت آن چنان است که در روز یک‌شنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گذارد؛ در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَین (فلق و ناس) یک مرتبه، پس استغفار کند هفتاد مرتبه و ختم کند استغفار را به "لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ"پس بگوید: "یا عَزیزُ یا غَفّارُ اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَمیعِ المُؤمِنینَ وَالْمُؤمِناتِ فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ". فقیر گوید ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعاى بعد را بعد از نماز باید به‌جا آورد.»؛ [ ] @seyedololama
سیدالعلماء
📆 روز تجلیل از و بقاع متبرکه؛ ( ۵ ) 🔺 مقام والای معنوی امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 گاهی شده که کسی واقعاً دچار است يعنی مثلاً پولی ندارد که لباس نو برای خودش يا برای بچه‌اش بخرد که در مواردی اين نوع فقر اسمش است يعنی ممکن است این شخص به محض اين‌که به اهل روی خوش نشان بدهد، همه‌جور با او می‌سازند، اما اين شخص رو به آن‌ها نمی‌رود، که به اين می‌گويند فقر اختياری. ... و این شخص دچار فشارهایی در است که این فشارها، همان فقر اختياری است كه برای حفظ است كه و علیهم‌السلام نيز به آن گرفتار بودند. در زمان هايی مثل و ، و و ايشان به همين وضع (فقر و محروميت) دچار شده بودند. اما حاضر بودند به همان وضع بمانند، بدون اين‌كه دست از عقيده خود بردارند. ۸۶/۱۲/۲۵ 🔺 تأملی در معنای زیارت حضرت زهرا صلوات‌الله‌علیها و صبر ایشان بر مصیبات امام‌زادگان علیهم‌السلام 🔹 در روز یکشنبه را که در منزل‌تان باز می‌کنید و حضرت و حضرت (سلام‌الله‌علیهما) را زیارت می‌کنید، حضرت زهرا این است: «السلامُ علیکِ یا مُمتَحَنَةُ امتَحَنَکِ الّذی خلقَکِ فَوجَدکِ لِمَا امتَحنَکِ صابرِةً». آن حضرت را در روز به یاد می‌آورید. به محضرش می‌دهید و صفت صبر او را بیان می‌کنید. چه صبری است؟ یک چنین صبری است تمام شهادت‌های خاندان در این صبر خوابیده. و همچنین تمام قتل‌عام‌های و - که این‌طور پراکنده هستند در کوه و دشت و بیابان که به هر جا می‌روید یک شاه‌زاده‌ای و یک امام‌زاده‌ای می‌بینید- این‌ها همه به دست جور و ستم های زمان به رسیده‌اند و در کوه‌ها، در تپه‌ها، در درّه‌ها به خاک رفتند غریبانه، بدون تشییع جنازه، بدون مراسم. تمام این‌ها را جمع بزن در خاطرت، آن‌وقت ببین کوه صبر در یک دختر که بیست سالش نشده، چه کرده این صبر!. ( ۲ ۱۴۲۴ = ۸۵/۵/۱۰) ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
🔺 مراقبه در ماه‌های حرام (۱) 🔹 وقتی افرادی به نام راستین در بین ما پیدا می‌شوند -و آن‌ها شان به بیش از است- می‌گویند: ای برادران! ای نسل ! ای انسان‌های ! بیایید داشته باشید. شش‌دانگ حواس و خاطرتان را تنها متوجه ظاهرها نکنید. بواطن مهم هستند، أهمّ هستند، حاکم هستند. ✍ مرحوم عارف بسیار دل‌سوز بشر، مرحوم حاج میرزا جواد آقا در مراقبات ماه الحرام می‌فرماید: «فاجتهدی یا نفس!»؛ به خودش خطاب می‌کند. یعنی تمام خودت را به کار بگیر؛ «فی حفظ قلبک و بدنک فی هذه الأشهر»؛ درونت و برونت برای نیرویی که حاکم بر جهان است فرقی نمی‌کند. همه‌اش بیرون است برای او. درون ندارد. او مسلَّط است. بنابراین محافظت خودت را بکن. «زیادة علی ما یجب فی سائر الشهور من مخالفة الله جلّ جلاله»؛ چون ماه ذی القعده اول ماه‌های حرام است، احترام این ماه‌ها زیاد است به طوری‌که حتی با هم اجازه‌ی رزم و نداده‌اند. بنابراین چطور می‌شود که خدا در این ماه‌ها مواظبتش بیشتر نشود؟ که نکند خلاف خدا در این ماه‌ها رفتار بکند!. خب در چی مراعات کند؟ مخالفت خدا، حتی در یکی از احکامش. حتی یکی از که مخالفت بشود، در این ماه‌های شریف قبحش و زشتی‌اش بیشتر از وقت‌های دیگر است. ۸۵٫۵٫۱۲ ادامه دارد... ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز ارتحال مرحوم آیت الله شیخ محمد حسین کاشف‌الغطاء؛ ( ۱۸ الحرام ۱۳۷۳ ق) 🔹 مرحوم (اعلی الله مقامه) حدود ۶۰-۷۰ سال پیش مورد سؤال قرار گرفت که چه می‌گوید؟ یعنی چه؟ ایشان برایشان معنا کرد. فرمود شیعه می‌گوید همه‌شان نداشتند. رجوع کنید به شان، به کتاب‌هایشان، ببینید. شیعه می‌گوید که این‌ها در موارد که پیش می‌آمد، تابع پیغمبر نبودند. می‌گفتند اگر گفت نماز مغرب سه رکعت است، ما هم سه رکعت می‌خوانیم، چون وارد نیستیم، اهلش نیستیم. اما اگر گفت بعد از من این جوان [ امام علیه‌السلام] باشد، خوب معلوم است اشتباه می‌کند! یک جوانی که با شمشیر او رونق گرفته و های بسیار بسیار از ضرب شمشیر او به خاک افتادند، این‌ها هرگز اسلام را قبول نمی‌کنند در صورتی‌که رئیس‌شان یک چنین شخصی باشد که این‌طور به آن‌ها ضربه زده. پس ما صلاح اسلام را بهتر می‌دانیم!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام)، در دو قسمت ارائه می‌گردد. 🔺 اهمیت متذکر بودن به نعم بی‌کران الهی 🔹 «فإن العلم بالنعمة و مقدارها کماً و کیفاً أول مراتب شکرها»¹ در این ماه مهم‌ترین مسأله، تلاش برای به نعمات خداست زیرا علم به و بزرگی و مقدار نعمت، اول مراتب خداست، یعنی اول مراتب جدا شدن از است. ما دیگر از این مهم‌تر مساله‌ای نداریم که انسان از حیوانیت وارد جهان انسانیت شود. که نویسنده‌ی فلسفی از است در می‌گوید: ما هایمان انسان‌سازی ندارند، نیمه انسان می‌سازند. نیمه انسان یعنی حیوان؛ خب پس خودشان اقرار کرده‌اند. علامتش هم این است که هر کسی در دانشگاه‌های آن‌ها علوم را می‌خواند، را می‌خواند و وارد مقامات و می‌شود، آدم‌کش از کار در می‌آید! می‌گویی چرا حمله کردی به فلان مملکت؟ می‌گوید منافع کشور ماست! خب گرگ و پلنگ هم اگر زبان داشتند همین را می‌گفتند. چرا حمله کردی به گوسفندان؟ می‌گوید باید استفاده کنم!. پس ما با و امروز، یک متر هم از حیوانیت جدا نمی‌شویم، مگر این‌که این مسائل را یادداشت کنیم و در آن مثل ریاضیات کنیم. ایشان [ مرحوم ] فکرش را کرده می‌فرماید: «فإن العلم بالنعمة و مقدارها»؛ اول انسان بداند نعمت را. یک وقت مثل حیوان اصلاً نعمت را نمی‌داند، حیوان از نعمت استفاده می‌کند ولی نمی‌داند نعمت یعنی چه. اول، علم به این‌که من در نعمت خدا شناورم را متذکر شود. اگر یک کرمی را در شیشه‌ی آب بیندازند که کم‌کم رشد کند، من حتی از او هم کمترم. چون او کرم بوده، من کرم هم نیستم، از خودم نیستم، از خودم هیچ ندارم، هرچه هست نعمت است. پس من شناور در نعمت هستم. به اضافه‌ی خودم، که خودم هم برای خودم نعمتم!. این را می‌گویند . وقتی شد، نعمت را فهمید، مقدارش را هم که چقدر است، فهمید؛ اگر این موضوع را در این ماه پیروی کند، چند قدم از حیوانیت دور شده و وارد انسانیت شده. «و قَد وَرَدَ فی الاَخبارِالکَثیرَة اَنَّ فی الخامِسِ والعِشرین مِن ذی‌القعدة نُصِبَتِ الکَعبَة و دُحیَهِ الاَرض وهَبَتَ فیهِ آدَم و وُلِدَ فیهِ الخَلیل و عیسی علیهماالسلام و نُشِرَت فیه الرّحمة»² این جهان برای ما فراهم شده. از روی حساب فراهم شده، نه اتفاقی و از باب این‌که یک شعله‌ی آتشی از خورشید پخش بشود! چنین چیزی اصلاً قابلیت ندارد؛ ما یک نان سنگکی می‌بینیم روی تخته در همین زیر گذر. خب اگر ما هیچ‌وقت وارد دکان نشده باشیم، بکنیم این نان چگونه برای ما جور شده، گیر می‌کنیم، ولی از پشت شیشه که نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که یک بنده‌ی خدایی مقداری خمیر برداشته، انداخته روی پارو و دارد با دست خودش این را پَهن می‌کند؛ چون اگر پَهنش نکند نان درست و حسابی در نمی‌آید. بعد می‌اندازدش روی ریگ داغ، از آن طرف هم آتش می‌بیند، این خمیر به صورت نان در می‌آید. (قسمت اول) _________ ۱) [ ] ۲) [ ص ۱۹۱] @seyedololama
سیدالعلماء
📆 مطالبی در آستانه‌ی شب و روز بسیار مبارک #دحوالأرض (۲۵ #ذی_القعدة الحرام)، در دو قسمت ارائه می‌گردد
📆 روز بسیار مبارک (۲۵ الحرام) (قسمت دوم) خب حالا دست چه‌جوری برای من و شما گندم فراهم کرده؟ جو فراهم کرده؟ ذرت فراهم کرده؟ همین‌طور یکی یکی اسم این ها را ببر؛ میوه‌ها، انگور، انار، خربزه، هندوانه، موز، همین‌طور بگو، بشمار. ببین این‌ها چه‌جوری فراهم شده؟ ما از پشت شیشه باید نگاه کنیم، دست قدرت حق‌تعالی را ببینیم، بوسه بزنیم، بوسه همین است، این است، این بوسه‌گاه تشکر آمیز من و شماست بر درِ خانه‌ی خدا. این است: تکان خوردن و بیدار شدن و دست لطف معطی و محسن این جهان را بوسیدن و از او تشکر کردن. آن‌وقت او این تشکر را به حساب می‌گذارد. برای او که سودی ندارد. حالا تمام این شش میلیارد جمعیت به سجده بیفتند یا به رقص بپردازند، مشروب بخورند. برای او چه فرقی می‌کند؟ ولی وقتی که این‌ها انسانیت نشان دادند، عطوفت، مرحومیت او، او، او را نشان دادند، آن‌وقت قابلیت آن دومی را پیدا می‌کنند. رحمت اولی که آن‌ها را ساخته بود باعث شد که قدر او را بدانند و قابلیت رحمت ثانوی پیدا کنند. و لذا این بزرگوار [مرحوم میرزا جواد آقا ] می‌فرماید که: «عن امیرالمؤمنین علیه‌السلام: اوَّلُ رحمةٍ نَزَلَت مِنَ السَّماء الی الاَرض فی خَمسٍ و عِشرین مِن ذی القعدة»؛ اول رحمتی که از جانب این جهان -که اسمش سماء هست- به زمین رسید، در بیست و پنجم ماه ذی‌القعده بود. لذا برای دست‌بوسیِ منعم و محسن و بخشنده و ارحم‌الراحمینی که داریم، هر کسی روزه بگیرد در آن روز و در شبش کند، آن بخشنده، این رحمت دومی را به او پاداش می‌دهد. آن‌ چه است؟؛ «فَلَهُ عِبادة مِئة سِنَة صام نهارَها و قامَ لَیلَها»؛ صد سال اگر زنده باشد، سالم باشد، هر روز روزه بگیرد و هر شب عبادت کند، در همین یک روز و یک شب جایش می‌گذارد. مثل این‌که شما یک ارمغانی پیش یک بزرگی می‌گذارید؛ یک سکه‌ای، چیزی می‌گذاری، آن هم دست در جیب می‌کند و یک مشت سکه می‌ریزد در دامن شما. این لطف الهی است. ۸۹.۹.۱۹ ✅ مرحوم آیت الله سیدابراهیم خسروشاهی @seyedololama
📆 سال‌روز وفات مرحوم آیت الله حاج شیخ جواد کربلایی؛ ( ۲۸ ۱۴۳۲= ۱۳۹۰٫۸٫۵) 🔹 مرحوم آقا سید رضا در مورد یکی از علمای به نام مرحوم حاج شیخ می‌گفت: ایشان در یزد از حمالی تا آیت‌اللهی، همه کاری انجام می‌دهد. حالا این آقای آشیخ جواد هم این‌جوری بود. این از حمالی تا آیت‌اللهی را من در آشیخ جواد دیدم؛ مشرّف شدیم با خانواده‌مان . یک جایی گرفتیم، منتهی چیزی نداشتیم، سرما بود. زمستان بود. یک‌وقت در زدند. من رفتم در را باز کردم، دیدم آقای آشیخ جواد، یک رخت‌خواب روی سرش گذاشته، آمده!؛ یک لاحافی به قدر این فرش تمام، لاحاف کرسی می‌گویند. بله. خدا همه‌شان را رحمت کند. این‌جور درس‌ها تو باید به طور رویت، مشاهده بشود تا انسان‌ها، ها، حوزوی‌ها، امثال بنده بدانند که عناوین و این‌ها انسان را از آنی که هست بالاتر نبرد!. ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی @seyedololama
سیدالعلماء
🔺 راه میان‌بر 🔹 راه میان‌بر برای وارد کردن به این که از غیرِخدا پر شده، به امام حاضر (علیه‌السلام) می‌باشد. هر فردی از ما می‌توانیم با و بر مظلومیت جدّ بزرگوارشان راهی برای اصلاح عقب‌ماندگی‌هایمان پیدا کنیم. در ماه شریف یک راه میان‌بر در ¹ ذکر شده‌ است؛ بدین‌صورت‌که در روز یک‌شنبه‌ی ماه ذی‌القعدة عملی وارد شده که هر کسی آن را انجام دهد؛ خدا او را قبول می‌فرماید. و چاشنی این عمل را هم در جاهای دیگری روشن کرده‌اند که دستور فرموده‌اند قبل از دعا کردن بر محمد و آل محمد (علیهم‌السلام) بفرستید. پس می‌تواند قبل از انجام این عمل با حال صد مرتبه این شریف را تکرار کند. و بعد از آن هم زیارت مختصری بخواند و یادی از آن عطشان که در راه خلق خدا این همه رنج بر او وارد شد، بنماید و عرض کند: "یا أباعبدالله" من جوانی هستم که نتوانستم به بیایم، ولی الآن وجودم کربلایی شده و و و اعصاب و من می‌گوید: "السلام علیک یا أباعبدالله . لبیک داعی‌الله". من حاضر و آماده‌ام برای خدمت به شما و فرزند غائب‌تان و و دانشی که شما می‌خواهید. ۸۸٫۸٫۴ ✅ مرحوم آیت الله سید ابراهیم خسروشاهی ___ ۱) «در روز یکشنبه این ماه نمازى با فضیلت بسیار از رسول خدا صَلَّى اللَّهِ عَلِیهِ وَآله روایت کرده که مجملش آن است که هر که آن را به‌جا آورد توبه‌اش مقبول و گناهش آمرزیده شود و خصماء او در روز قیامت از او راضى شوند و با ایمان بمیرد و دینش گرفته نشود و قبرش گشاده و نورانى گردد و والدینش از او راضى گردند و مغفرت شامل حال والدین او و ذریه‌ی او گردد و توسعه‌ی رزق پیدا کند و ملک‌الموت با او در وقت مردن مدارا کند و به آسانى جان او بیرون شود. و کیفیت آن چنان است که در روز یک‌شنبه غسل کند و وضو بگیرد و چهار رکعت نماز گذارد؛ در هر رکعت حمد یک مرتبه و قُلْ هُوَ اللّهُ اَحَدٌ سه مرتبه و مُعَوَّذَتَین (فلق و ناس) یک مرتبه، پس استغفار کند هفتاد مرتبه و ختم کند استغفار را به "لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللّهِ الْعَلىِّ الْعَظیمِ"پس بگوید: "یا عَزیزُ یا غَفّارُ اغْفِرْ لى ذُنُوبى وَذُنُوبَ جَمیعِ المُؤمِنینَ وَالْمُؤمِناتِ فَاِنَّهُ لا یغْفِرُ الذُّنُوبَ اِلاّ اَنْتَ". فقیر گوید ظاهر آن است که این استغفار مذکور و دعاى بعد را بعد از نماز باید به‌جا آورد.»؛ [ ] @seyedololama