#خاله‌قزی713 سیستم هارو که خاموش کردم، گوشیم رو برداشتم تا یه اسنپ بگیرم که همون لحظه در باز شد و گیسو اومد داخل صورتش گرفته بود و چشماش قرمز ولی لبخندی که کاملا مشخص بود مصنوعیه روی لبهاش بود! _ داری میری سارا؟ کیفم رو روی شونه ام انداختم و با خستگی گفتم: _ آره _ تموم شد کارا؟ _ آره همشو انجام دادم، دارم از خستگی میمیرم _ ببخشید توروخدا! اگه من بودم انقدر خسته نمیشدی لبخندی روی لبهام نشوندم و گفتم: _ اشکال نداره قربونت برم، خوب شدی؟ بهتر شد حالت؟ _ خیلی بهتر شدم _ راستشو بگو _ خب هنوز یکم حالم گرفته اس ولی نسبت به صبح خیلی بهترم رفتم جلو بغلش کردم و گفتم: _ حال گرفتگیت هم خوب میشه، همه چیز درست میشه فقط یکم دیگه باید صبرکنی _ چقدر دیگه؟ _ درمقایسه با تمام صبری که تا الان داشتی، چیز زیادی نمونده گیسوجان، خیلی کم مونده! ازم جدا شد و بوسه ای روی گونه ام زد و گفت: _ مرسی که هستی، برای بار هزارم _ قربونت بشم من _ خدانکنه دیوونه _ واقعا؟ _ واقعا _ خب پس بریم که بریم دوتایی به طرف در رفتیم و از آتلیه خارج شدیم؛ خداروشکر که گیسو رسید و مجبور نشدم پول هنگفتی به اسنپ بدم! سوار ماشین شدم و اونم سوار شد و گفت: _ امشب بیا خونه ی ما _ نه خیلی خوابم میاد، میخوام راحت بخوابم که فردا از صبح تا شب کلی کار داریم _ خب بیا اونجا که صبح با هم بریم دیگه _ آخه اونجا درست خوابم نمیبره و فردا خسته میمونم _ خیلی خب پس قول بده که یه شب دیگه میایی لبخندی زدم و آروم گفتم: _ قو ل، میام _ خوبه سکوت توی ماشین برقرارشد و گیسو هم با سرعت زیاد به طرف خونه مون راه افتاد...

#خاله‌قزی714 توی تخت خوابم دراز کشیدم و به سقف زل زدم؛ نمیدونم چرا دلم آشوب بود و یه استرس خاصی داشتم فردا هم یه روزی بود مثل بقیه ی روزها... مثل بقیه ی فیلمبرداری هایی که این مدت داشتیم... اما نمیدونم چرا براش استرس داشتم! شاید بخاطر اون مردِ مشکوک و مرموز بود آره آره حتما بخاطر اونه وگرنه چه دلیل دیگه ای میتونه داشته باشه؟ سعی کردم به چیزی فکر نکنم و زودتر بخوابم تا فردا سرحال باشم پس از فکرای بیخود دراومدم و چشمام رو بستم و انقدر خسته بودم که چیزی نگذشت که خوابم برد... با اعصاب خوردی از خونه بیرون اومدم و همینطور که سوار اسنپ میشدم، گفتم: _ گیسو آخه من تنهایی چطور هم عکس بگیرم هم فیلم؟ بخدا طول میکشه جشنشون دیر میشه بدبخت میشیما گیسو که پشت تلفن بود با ناراحتی گفت: _ راست میگی، باشه ولش کن میام _ خواهر علی دقیقا چی گفت؟ _ هیچی گفت هرچه زودتر خودتو برسون هرچی هم پرسیدم چیشده جواب نداد _ لحنش خوشحال بود یا ناراحت؟ _ نمیدونم با کلافگی پوفی کشیدم و گفتم: _ الان تو دقیقا کجایی؟ _ تو راه بیمارستانم _ خیلی خب برو، من خودم هم عکس میگیرم هم فیلمبرداری رو اوکی میکنم اما برای تالار بیایی ها گیسو! من اونجا دیگه نمیتونم خودمو نصف کنم و با دوتا دوربین فیلم بگیرما! _ تو باغ اذیت نشی؟ _ اذیت که میشم ولی چیکار کنم دیگه؟ برو خداروشکر کن اینا ورودشون به تالار ساعت هَفته و من یجوری برنامه ریزی کرده بودم که پنج و نیم تموم بشن و حالا یه ساعت اضافه تر وقت دارم یه چندلحظه مکث کرد و بعد با تردید گفت: _ مطمئنی؟ نیام؟ با حرص چشم غره ای به شیشه ی ماشین به نیابت از گیسو رفتم و گفتم: _ گیسو زنگ میزنی میگی نمیام، تو راه بیمارستانم و این حرفا! بعد الان که من میگم نیا، ناز میکنی؟ خب اگه نمیتونی بیایی ناز نکن اگه میتونی هم پس زنگ نزن بگو نمیام!

#خاله‌قزی715 _ خب پس من میرم بیمارستان و سعی میکنم هرچی زودتر بیام، اگه به باغ رسیدم که میام اگه نرسیدم دیگه واسه تالار قطعا میام _ باشه خداحافظ _ سارا ناراحت شدی ازم؟ _ نه _ واقعا نشدی؟ _ نه عزیزم برو خیال خودتو راحت کن و بیا، منم یکم دیگه میرسم آتلیه _ باشه خداحافظ _ خدانگهدارت تلفن رو که قطع کردم همون لحظه اسنپ در آتلیه ایستاد، در ماشین رو باز کردم و گفتم: _ من پنج دقیقه ی دیگه برمیگردم، فقط لطفا صندوق ماشینتون رو بزنید _ باشه چشم رفتم داخل و سریع دوربینا و وسایل رو برداشتم و همشون رو توی صندوق عقب و صندلی عقب جا دادم و اینبار خودم جلو نشستم و راننده هم به طرف باغ حرکت کرد... تقریبا چهل دقیقه ای طول کشید تا به باغ رسیدیم؛ بعد از پرداخت کردن کرایه از ماشین پیاده شدم و تمام وسایل رو خودم خالی کردم! راننده هم دستش درد نکنه از جاش تکون نخورد هرچند که وظیفه ای نداشت... نگاهی به باغ انداختم، بیرونش که خیلی قشنگ بود و قطعا داخلش بهتر بود شماره ای که از باغبان باغ بهم داده بودن و توی گوشیم ذخیره کرده بودم رو گرفتم و موبایل رو کنار گوشم گذاشتم _ الو؟ _ الو سلام، من پشت در باغم، از آتلیه ی سارگلم، مثل اینکه باهاتون هماهنگ شده _ سلام بله بله الان میام در رو باز میکنم باغ رو خودشون انتخاب کرده بودن و لوکیشنش رو برامون فرستاده بودن این چند روز هم انقدر درگیر موضوع علی شده بودم که نتونستم بیام باغ رو ببینم و الان واقعا امیدوارم به درد فیلمبرداری بخوره... چند لحظه ای طول کشید تا یه پیرمرد در رو باز کرد _ سلام بفرمایید داخل خانم _ سلام ممنونم وسایلم رو برداشتم و اونم دستش درد نکنه اومد بقیه اش رو برداشت و دوتایی رفتیم داخل _ درجریانید عروس داماد چقدر دیگه میرسن؟ _ بله اینجا باغِ آقای داماده و مثل اینکه تو راهن _ آهان خب پس من میرم یه چرخی میزنم با باغ آشنا میشم تا اونا برسن _ بفرمایید راحت باشید

#خاله‌قزی716 وسایل رو روی تختی که گوشه ی دیوار بود گذاشتم و به طرف ته باغ رفتم. باغش خیلی قشنگ و مدرن بود و لوکیشن های زیادی هم برای عکاسی داشت خب خداروشکر مثل اینکه کارم راحته چون دستم برای فضا بازه... _ خانم؟ با شنیدن صدای اون آقا به سمتش برگشتم و منتظر نگاهش کردم _ بله؟ _ عروس داماد اومدن _ بسیارعالی الان میام تصمیم داشتم که اول ازشون عکس بگیرم و بعد برم سراغ فیلم گرفتن؛ فقط امیدوارم وقت کم نیارم... نگاه کلی دیگه ای به باغ انداختم و به سمت در ورودی برگشتم ماشین عروس اومد داخل اما چون شیشه هاش دودی بود داخلش مشخص نبود! به سمت وسایلم رفتم و دوربین فیلمبرداریم برداشتم؛ مشغول تنظیم کردنش شدم که صدای باز شدن در ماشین اومد. همینطور که سرگرم دوربینم بود، به سمت ماشین حرکت کردم و گفتم: _ سلام _ علیک سلام تک تک سلولهای وجودم یخ زد و درجا خشک شد! برای چندلحظه احساس کردم که مُردم و تمام حس های وجودم از بین رفته! صدای قلبم رو نمیشنیدم! احتمالا از حرکت ایستاده بود... نفسم بند اومد و احساس خفگی بهم دست داد! دهنم رو باز کردم و با تمام وجودم اندک هوایی که اطرافم بود رو بلعیدم و نفس عمیقی کشیدم! گردن خشک شده ام رو باز کردم و ناباور و با چشمای بُهت زده به آرش که با کت و شلوار دومادی روبروم ایستاده بود نگاه کردم باورم نمیشد! اون...اون آرشِ من بود؟ این مردی که به عنوان داماد از ماشین عروس پیاده شد آرش منه؟ نه...نه امکان نداره حتما...حتما راننده ی عروس دوماده یا شایدم... نمیدونم شاید همراهِ عروس دوماده خب! _ آرش این اینجا چیکار میکنه؟ ضربه ی دومی که بهم خورد قلبم رو از کار انداخت و طعم مرگ رو بهم چِشوند! بُهت زده نگاهم رو از آرش گرفتم و به نسیم که لباس عروس مجللی پوشیده بود چشم دوختم! ن...نسیم؟ عروسِ این مجلس نسیم بود؟

#خاله‌قزی717 آرش با لبخند پیروزمندانه نگاهی به من انداخت و رفت کنار نسیم ایستاد و گفت: _ این فیلمبردارمونه عزیزم نسیم با اخم نگاهش رو از من گرفت و گفت: _ آدم قحط بود؟ یعنی چی؟ یعنی هیچکسِ دیگه نبود که بیاریش قربونت برم؟ اصلا اینو از کجا پیداش کردی؟ کی پیداش کرده؟ آرش بیخیال شونه ای بالا انداخت و گفت: _ من پیداش نکردم که، به مهران سپرده بودم یه جای خوب پیدا کنه و اونم مثل اینکه اینجا رو پیدا کرده _ جای خوبش این بوده؟ _ نمیدونم عزیزم من همه چیز رو به اون سپردم، میدونی که حاضر نبودم و نیستم که تو اذیت و خسته بشی برای همین این کارای پیش پا افتاده رو سپردم به اون قلبم شکست و خورد شد و کامل از جا کنده شد! داشتم میمردم...داشتم مرگ رو به چشم میدیدم! زانوهام قدرت ایستادن نداشت اما مجبور بودم بایستم و تحمل کنم... چشمام قدرت باز بودن نداشت اما مجبور بودم ببینم و دم نزنم... حالم بد بود؛ بدتر از هرچیزی اما نمیتونستم هیچکاری کنم! _ خانم کِی کارتونو شروع میکنید؟ بغض گلوم داشت خفه ام میکرد و نمیتونستم حرف بزنم! _ خانم با شمام نگاهم رو به زمین دوختم و با صدایی که از ته چاه میومد به زور نالیدم: _ شما برید داخل عمارت، از اونجا شروع میکنیم _ باشه دست همدیگه رو گرفتن و درحالی که تو گوش همدیگه پچ پچ میکردن و بلند بلند میخندیدن به طرف عمارت رفتن... به محض اینکه از جلوی دیدم پنهان شدن، همونجا روی صندلی کهنه ای که گوشه ی دیوار بود نشستم و به اشکام اجازه ی پایین ریختن دادم! باورم نمیشه...به هیچ وجه باورم نمیشه که همچین اتفافی افتاده! باورم نمیشه من اینجام و قراره عکاسی جشن ازدواج آرش و نسیم رو انجام بدم! مگه میشه؟ مگه...مگه امکان داره؟ خدایا باورم نمیشه! باورم نمیشه این اتفاق وحشتناک داره برام می افته!

#خاله‌قزی718 خدایا بس نبود؟ اون همه درد و رنج و عذاب بس نبود؟ اون همه گریه ی شبانه ی یواشکی بس نبود؟ من الان چیکار باید بکنم؟ چطوری...چطوری ازشون عکس بگیرم؟ چطوری فیلم بگیرم؟ مگه من میتونم؟ مگه من توان دارم؟ نه...نه نمیتونم! خدایا این در حد توان من نیست! من نمیتونم... با تصور اینکه خودِ من بخوام بهشون ژست های عاشقانه بدم، احساس دیوونگی بهم دست داد! مگه میشه؟ مگه میتونم؟ مگه امکان داره که من از بوسه هاشون عکاسی کنم؟ مگه میشه از عاشقانه هاشون فیلم بگیرم؟ خدایا مگه میشه؟ با شنیدن صدایی با استرس سریع از روی صندلی پاشدم و اشکام رو پاک کردم _ دخترم چیزی شده؟ صدای اون آقاهه باغبان رو که شنیدم نفس راحتی کشیدم؛ به هیچ وجه دلم نمیخواست اون دوتا اشکام رو ببینن، به هیج وجه! _ نه چیزی نشده، خوبم _ اگه چیزی احتیاج داری بگو بهم دخترم لبخند تلخی زدم و آروم گفتم: _ ممنون خوبم، فقط یکم دلم گرفته بود _ هروقت دلت گرفت، به خدا فکر کن دخترم و از اون کمک بخواه با بغض سرم رو پایین انداختم و گفتم: _ آخه خدا هم منو فراموش کرده _ خدا هیچکس رو فراموش نمیکنه، این ماییم که اون رو فراموش میکنیم‌ دخترم آه دردناکی کشیدم و چیزی نگفتم، اونم آروم گفت: _ امیدت فقط به خدا باشه و بعد بدون اینکه صبرکنه تا من حرفی بزنم، به طرف ته باغ رفت... نفس عمیقی کشیدم و اشکام رو کامل پاک کردم؛ دوربین عکاسیم رو برداشتم و به عمارت نگاه کردم. یعنی میتونم؟ یعنی از پسش برمیام؟ اگه نتونستم چی؟ اگه جلوشون شکسته شدم چی؟ اگه اشکام پایین ریخت چی؟ من چیکار کنم خدایا؟ دوباره اشکام شروع به پایین ریختن کرد و چیزی نگذشت که صورتم پر از اشک شد!

#خاله‌قزی719 خدایا چقدر دلم براش تنگ شده بود! چقدر دلم برای اون صورت جذابش... ته ریشش... قد و هیکلش و همه چیز و همه چیزش تنگ شده بود! تا قبل از این داشتم میمردم از دوری و ندیدنش و الان دارم میمیرم از کنار نسیم دیدنش! یه قدم به سمت عمارت برداشتم اما پشیمون شدم؛ سرجام موندم و درمانده زیرلب گفتم: _ نمیتونم، من...من نمیتونم دوربین عکاسی رو روی صندلی گذاشتم و موبایلم رو برداشتم؛ سریع شماره ی گیسو رو گرفتم و منتظر جواب دادنش شدم... _ الو سارا جانم؟ _ گیسو! _ صبرکن یه لحظه صداش یکم دور شد و با یکی دیگه چند کلمه ای حرف زد که از حرفاش حدس زدم داره با پرستار حرف میزنه. بعد از چندلحظه صداش دوباره نزدیک شد و گفت: _ سارا باورت میشه که چیشده؟ طبق آزمایشایی که انجام دادن علی حالش کاملا خوب شده و فقط باید یه مدت دیگه تحت نظر دکتر باشه؛ حتی قراره فردا مرخصش کنن، میشنوی چی میگم؟ باورت میشه؟ یعنی دیگه حالش کاملِ کامل خوب شده با درماندگی روی صندلی نشستم و آروم گفتم: _ خداروشکر _ الانم من یکم دیگه پیشش میمونم و بعد میام تالار؛ باشه؟ توروخدا نگو که الان بیام زنگ زده بودم که ازش بخوام بیاد اینجا اما دلم نیومد حالِ خوبش رو بخاطر حالِ بد خودم خراب کنم پس به ناچار گفتم: _ باشه _ مرسی قربونت بشم _ خواهش، خداحافظ تلفن رو قطع کردم و با بغض صورتم رو بین دستام گرفتم حالا چیکار کنم؟ اینجا تنها و بی کَس چطوری دربرابر اون‌ دوتا طاقت بیارم؟ چطوری آرشم رو توی لباسِ دامادی ببینم و دَم نزنم؟ چطوری یه عروسِ دیگه رو بجای خودم کنارش ببینم آخه؟! چطوری طاقت بیارم؟ _ خانم احیاناً قرار نیست بیایی؟ با شنیدن صدای آرش سریع با استرس از سرجام پاشدم و پشتم رو بهش کردم تا اشکام رو نبینه!

#خاله‌قزی720 تند تند اشکام رو از روی صورتم پاک کردم و طوری که سعی داشتم بغض تو گلوم رو پنهان کنم، گفتم: _ الان میام، داشتم دوربینم رو تنظیم میکردم _ تنظیم دوربینتو باید از قبل انجام میدادی جوابی بهش ندادم و دوربینم رو برداشتم و لبخند مصنوعی روی لبهام نشوندم و به طرف عمارت رفتم... آرش وقتی دید دارم میرم، رفت داخل به محض رفتنش نفسم رو صدادار آزاد کردم و سرجام ایستادم تمام تنم عرق کرده بود و وجودم پر از استرس بود من نمیتونم! من نمیتونم نمیتونم نمیتونم چیکار کنم خدایا؟ چطوری برم عکس بگیرم؟ تک تک عکسا خراب میشه و بیچاره میشم! از ترس اینکه دوباره بیاد اعتراض کنه از فکر بیرون اومدم و دوباره لبخند مصنوعی رو روی لبهام نشوندم و وارد عمارت شدم نگاهی بهشون انداختم و زیرلب گفتم: _ خدایا به حرمت همه‌ی آبرودارها، آبروم رو حفظ کن! جلوتر رفتم و بدون اینکه مستقیم نگاهشون کنم، گفتم: _ خیلی خب کارمونو شروع میکنیم به گوشه ی اتاق اشاره کردم و اون دوتا هم رفتن اونجا ایستادن؛ باز هم بدون اینکه مستقیم نگاهشون کنم ژست ایستادنشونو بهشون دادم و عکس رو گرفتم. عکس اول رو که گرفتم نسیم پوفی کشید و گفت: _ آرش جان نمیشه یه عکاس دیگه پیدا کنیم؟ آخه من دوست ندارم این ازمون عکس بگیره _ قربونت برم الان که وقت عکاس پیداکردن نداریم _ من باورم نمیشه، چطوری توی این شهر بزرگ دقیقا باید این بخوره به تورِ ما آخه؟ مگه میشه؟ راست میگفت! آخه مگه میشه تو این شهر بزرگ، با این همه آتلیه، دوستِ آرش آتلیه ی ما رو انتخاب کنه! درسته حرفاش رو قبول داشتم اما دلیل نمیشد حرف زدن زشت و بی ادبانش رو نادیده بگیرم برای همین اخمام رو توی هم کشیدم و با جدیت گفتم: _ خانم شما اگه قراره اینطوری صحبت کنید من همین الان تمام وسایلم رو جمع کنم و برم...

❌❌وی آی پی خاله قزی تموم شده بچه ها رمان تو وی آی پی تموم شده😍 بدو که جا نمونی بعد از تموم شدن این هفته قیمتش افرایش پیدا میکنه کسانی که دوس دارن عضو شن مبلغ ۳۱ هزار تومان رو به شماره کارت زیر واریز کنن

6037998200578051

مسعود سرابی فیش واریزی رو به ایدی زیر ارسال کنید @admin_part پارت اول رمان👇😍 https://eitaa.com/khaleghezi/7

#خاله‌قزی721 با این حرفم نسیم پشت چشمی نازک کرد و گفت: _ جمع کن برو، خوشحالم میکنی نفس عمیقی کشیدم تا بغض و عصبانیتم رو کنترل کنم و گفتم: _ من اومدم اینجا که کارم رو انجام بدم، به هبچ وجه هم برام اهمیتی نداره که طرف مقابلم کیه و چیه! پس شما هم مسخره بازی هات رو بذار کنار و همکاری کن تا هم کارت خوب از آب در بیاد و هم زودتر تموم بشه و بتونی به مراسمت برسی... با این حرفم نسیم دهنش رو بست و دیگه چیزی نگفت اما بجاش صدای آرش دراومد! _ تو حق نداری با خانوم من اینطوری حرف بزنی، فهمیدی؟ کارتو بکن و حرف اضافه هم نزن یه چیزی از درونم شکست و فرو ریخت! آرش قبلا واژه ی " خانمم " رو چندین بار برام به زبون آورده بود و باعث میشد قند تو دل من آب بشه اما الان این واژه دیگه متعلق به من نبود! الان یکی دیگه شده بود خانمِ آرش... آرشی که یه روز تبدیل شده بود به بزرگترین حامیِ من، الان دربرابرِ من از اون دفاع میکنه و من رو به راحتی خورد میکنه! چشمام پر شد اما نذاشتم که اشکام پایین بریزه و بیشتر از این خورد بشم! آب دهنم رو تند تند قورت دادم و نفس عمیقی کشیدم و بدون اینکه جوابی به آرش بدم ژست بعدیشونو اعلام کردم... با بغض و غم و آه و حسرت چندین تا مدل عکس ازشون گرفتم و وقتی ژست هایی که مربوط به داخل عمارت بود تموم شد، گفتم: _ بقیه عکسها رو بریم داخل باغ بگیریم و بدون اینکه لحظه ای صبرکنم از عمارت بیرون رفتم. وارد باغ که شدم چندتا نفس عمیق کشیدم و تمام هوایی که اطرافم بود رو به داخل ریه هام کشوندم! داخل هوا کم داشتم و اگه یکم دیگه میگذشت و نمیومدم بیرون؛ قطعا خفه میشدم... _ سرعتت خیلی پایینه، حواست باشه از روی حسادت یکاری نکنی به مراسممون دیر برسیم!

#خاله‌قزی722 نسیم بود که این حرف رو بهم زد اما من هیچ جوابی بهش ندادم نه بخاطر اینکه جواب نداشتم، نه! اتفاقا جواب خوبی براش داشتم اما بغضی که تو گلوم بود منتظر بود من یه کلمه حرف بزنم تا سرباز کنه و آبروم رو ببره پس ترجیح دادم ساکت بمونم... به سمت حوضی که ته باغ بود رفتیم و بهشون ژست ایستادن دادم؛ چندتا عکس گرفتم و بعد دوربین رو روی صورتاشون زوم کردم. با بغض به آرش چشم دوختم که با لبخند به نسیم زل زده بود؛ چنان با احساس نگاهش میکرد که عشق از تک تک سلولهای چشماش مشخص بود! بغضم رو قورت دادم و نگاهم ازشون گرفتم و به زمین دوختم و آروم گفتم: _ لطفا پیشونیشون رو ببوسید و تو همین حالتی که هستید بمونید _ اینطوری خوبه؟ به ناچار چشمام رو بالا آوردم و به صحنه ی زجرآور روبروم نگاه کردم خدایا اگه این برزخ نیست پس چیه؟ اگه شکنجه نیست پس چیه؟ خدایا خودت نجاتم بده...خودت از این وضعیت وحشتناک نجاتم بده! _ آ...آره خوبه از داخل دوربین بهشون نگاه کردم و عکس رو گرفتم؛ گرفتنِ عکس و پایین افتادن اشکم با هم همزمان شد! با استرس سریع اشکم رو پاک کردم تا اونا نبینن اما مثل اینکه آرش دید چون پوزخندی زد و گفت: _ هوا که خیلی خوبه گُنگ نگاهش کردم که پوزخندش شدیدتر شد و گفت: _ گرد و غبار تو چشمتون رفته که ازش آب میاد؟ برای چندثانیه...فقط برای چندثانیه با غم توی چشماش زل زدم اما سریع نگاهم رو ازش گرفتم چون سردی نگاهش تمام وجودم رو به سردی میکشوند! _ بالاخره اینجا درخت داره و یه باد کوچیک هم که بیاد توی هوا آشغال پخش میشه _ آهان درسته! جوابی بهش ندادم و این دفعه ژست دیگه ای بهشون دادم؛ توی این قسمت باید همدیگه رو بغل میکردن! یعنی منِ بدبخت باید ازشون درخواست میکردم که همدیگه رو بغل کنن و چه عذابی بالاتر از این؟

#خاله‌قزی723 با درد از داخل دوربین به نسیم که توی بغل آرش گم شده بود نگاه کردم و همون لحظه آهنگی که خیلی وقت پیش گوش داده بودمش توی ذهنم پِلِی شد! آهنگی که هیچوقت فکر نمیکردم یه روزی نشون دهنده ی وضعیتم باشه... " یه چیزی تو رنج و عذاب نوشتم... میون بیداری و خواب نوشتم هیچی نگفتم و فقط نوشتم... رابطمونو خط به خط نوشتم تو آسمون یکی دیگه ماهی... تقدیر من اینه، تو بی گناهی " قطره اشکی از چشمم پایین افتاد و راه رو برای بقیه باز کرد... " من اومدم فقط واسه عکاسی... تو هم به روت نیار منو میشناسی حتی اگه برات غریبه باشم... خودم میخوام گل رو سرت بپاشم حتی اگه برات غریبه باشم... خودم میخوام گل رو سرت بپاشم" تمام وجودم پر شد از غم و درد و دیگه نتونستم جلوی ریزش اشکام رو بگیرم! سخت بود؛ دیدنِ معشوقت کنار یکی دیگه سخت بود و سخت تر اینکه تو مجبور باشی ازش بخوایی که یه دختر دیگه رو ببوسه تا عکسش رو ثبت کنی! " یوقت نگی عکاس خوبی نبود... احساسِ من احساس خوبی نبود ببخش اگه تو عکسا کم گذاشتم... بیشتر از این طاقتشو نداشتم من که دلم تو این عروسی بد سوخت...نمیدونم از عکساتون چقدر سوخت من اومدم فقط واسه عکاسی... تو هم به روت نیار منو میشناسی تو هم به روت نیار منو میشناسی... تو هم به روت نیار منو میشناسی" 《آهنگ عکاسی از رامین بی بابک》 سرم رو بلند کردم و با دیدن نگاه خیره و پر از غم آرش روی خودم، دستم رو روی دهنم گذاشتم و با هق هق سریع از اونجا دور شدم! وارد عمارت شدم و با اعصاب خوردی روی زمین نشستم و سرم رو با دستام گرفتم خدایا من که به آبرودارها قَسَمِت داده بودم پس چرا آبرومو بردی؟ چرا کمکم نکردی؟ چرا آخه؟ این اشکای لعنتی چرا پایین ریخت؟ این اشکای لامصب از کجا اومد؟ چرا جلوی اونا گریه کردم؟ خدایا من الان با چه رویی برم بیرون؟

#خاله‌قزی724 مطمئنم اگه برم بیرون با پوزخند و نیشخند جفتشون مواجه میشم! من...من نمیتونم برم؛ اگه برم چطوری نگاهشون کنم؟ چی بگم؟ چه عکس العملی نشون بدم؟ خدایا خودت منو از این برزخ وحشتناک نجات بده لطفا! _ بقیه عکسهارو کِی میگیریم؟ با شنیدن صدای آرش سریع از روی زمین پاشدم و پشتم رو بهش کردم؛ اشکام رو تند تند پاک کردم و چندتا نفس عمیق کشیدم. آروم به سمتش برگشتم و بدون اینکه نگاهش کنم، گفتم: _ شما برید من الان میام _ چرا داشتی گریه میکردی؟ _ پنج دقیقه ی دیگه میام _ این جواب مالِ سوال قبلیم بود، الان پرسیدم چرا داشتی گریه میکردی؟ معذب دوربینم رو برداشتم و آروم گفتم: _ یه مشکل شخصی دارم، برای همین _ چرا؟ با شوهرت دعوات شده؟ البته نمیدونم شوهرته یا دوست پسرته! متعجب و گُنگ نگاهش کردم که پوزخندی زد و گفت: _ کوهیارت رو میگم با شنیدن اسم کوهیار چشمام پر شد از تنفر! هیچوقت فراموش نمیکنم که زندگیم رو نابود کرد و همه چیز رو به آتیش کشوند... دهنم رو باز کردم تا بگم کوهیاری وجود نداره اما لحظه ی آخر دهنم رو بستم و چیزی نگفتم چرا باید بگم؟ چه دلیلی داره؟ وقتی اون الان با همسرش جلوی من ایستاده و داره برای مراسم عروسیش آماده میشه چرا من باید براش توضیح بدم که کسی تو زندگیم نیست؟ _ بریم برای گرفتن بقیه عکسها و بدون اینکه منتظر بمونم از کنارش رد شدم و از عمارت خارج شدم؛ به محض اینکه بیرون رفتم نسیم رو دیدم که چسبیده بود به پشت در و یجورایی فال گوش وایساده بود! با تاسف نگاهی بهش انداختم و گفتم: _ بریم لوکیشن بعدی به طرف سمت دیگه ی باغ رفتم و دوربینم رو تنظیم کردم تا بیان؛ چون گریه کرده بودم یکم خالی شده بودم اما هنوز هم بغض داشتم!

#خاله‌قزی725 آخرین دوربینم رو داخل تاکسی گذاشتم و رو به آرش که داشت منتظر نگاهم میکرد، گفتم: _ آدرس تالار رو بهم میگید؟ _ تالارِ.... فقط چندتا خیابون تا اینجا فاصله داره _ آهان بلدم، باشه پس اونجا میبینمتون _ با ما میومدی، نیازی به تاکسی نبود همین رو کم داشتم! فقط کافی بود سوار ماشینشون بشم و از نزدیک شاهد حرفای عاشقانه شون باشم! _ نه ممنون با تاکسی راحت ترم، فعلا منتظر نموندم که حرفی بزنه و سوار ماشین شدم و از راننده خواستم که حرکت کنه. به محض اینکه از اونجا دور شدیم و مطمئن شدم که آرش دیگه منو نمیبینه، اشکام شروع به پایین ریختن کردن! من امروز توی اون باغ جون دادم... من امروز هزار بار مُردم و باز زنده شدم... من امروز نابود شدم، نابود! هرعکسی که میگرفتم، یه تیکه از قلبم کنده میشد! چقدر اشکام رو کنترل کردم؛ چقدر جلوی شکستن بغضم رو گرفتم؛ چقدر لبخندای مصنوعی زدم... _ خانم کجا برم؟ دستی روی صورتم کشیدم و اشکام رو پاک کردم و آروم گفتم: _ تالارِ ..... _ باشه چشم با اینکه دید و فهمید که دارم گریه میکنم خداروشکر گیر نداد. گوشیم رو از داخل جیبم درآوردم و شماره گیسو رو گرفتم تا ببینم کجاست و کِی میاد چون واقعا دیگه تحمل اینکه بخوام تنها ازشون فیلم بگیرم رو نداشتم اونم چی؟ سر سفره عقد! با یادآوری اینکه اونا قراره تا یک ساعت دیگه رسماً با هم ازدواج کنن تمام تنم یخ بست! من قرار بود آرش رو کامل از دست بدم... آرش قرار بود بشه همسر و همراه و همبستر یکی دیگه! یعنی امشب چه اتفاقی میفته بینشون؟ یعنی...یعنی امشب قراره.... سرم رو با حرص تکون دادم تا این فکرای بیخودی از ذهنم خارج بشه و موبایلم رو کنار گوشم گذاشتم و منتظر موندم تا گیسو جواب بده...

#خاله‌قزی726 _ الو سلام ساراجونم، عشقم من همین الان از بیمارستان اومدم بیرون، آدرس تالار رو بده تا سریع خودم رو برسونم _ سلام برات اس ام اس میکنم _ باشه عزیزم تلفن رو قطع کردم و آدرس رو براش فرستادم و نفس راحتی کشیدم. حداقل دیگه قرار نیست تنها باشم؛ میتونم بقیه ی فیلمبرداری رو بسپرم به گیسو و خودم برم یه گوشه بایستم و از دست دادن عشقم رو تماشا کنم... زود رسیدم تالار؛ زودتر از عروس داماد و زودتر از گیسو... به اجبار وسایلم رو برداشتم و رفتم داخل روی یه صندلی گوشه ی دیوار نزدیک به در ورودی جایی که تقریبا به کسی دید نداشت، نشستم. یه سری مهمونا اومده بودن اما تالار هنوز هم جا داشت و این یعنی قراره جشنشون شلوغ تر از این حرفا بشه. _ سلام سلام من اومدم، چه جای بدی نشستی به زور پیدات کردم با شنیدن صدای گیسو سریع سرم رو بلند کردم و نگاهش کردم _ سلام با دیدن صورتم، اول چندلحظه متعجب نگاهم کرد و بعد سریع کنارم نشست و دستم رو گرفت و گفت: _ سارا تو گریه کردی؟ _ آره _ چرا؟ چیشده؟ نکنه تنهایی نتونستی کارارو تموم کنی؟ نکنه با عروس دوماد دعوات شد؟ هان؟ آره؟ چپ چپ نگاهش کردم و گفتم: _ دو دقیقه دهنت رو ببند تا بگم _ بیشعور، بگو بغضی که دیگه ازش خسته شده بودم رو به زور قورت دادم و آروم گفتم: _ حدس بزن عروس و دوماد کی بودن؟ _ یعنی چی؟ کی بودن؟ قطره اشک مزاحمی که از گوشه ی چشمم افتاد رو قبل از اینکه کسی ببینه سریع پاک کردم و نالیدم: _ آرش و نسیم _ آرش کیه؟ نسیم کیه؟ بی حرف با چشمای پر از اشک نگاهش کردم، اونم چندثانیه گُنگ نگاهم کرد و بعد چشماش از حدقه بیرون زد! ناباور دستش رو روی دهنش گذاشت و گفت: _ آ...آرش خودمون؟ با درد سرم رو به نشونه ی آره تکون دادم و گفتم: _ گیسو من امروز تو اون باغِ لعنتی هزاربار مُردم

#خاله‌قزی727 سرش رو ناباور تکون داد و زیرلب گفت: _ باورم نمیشه _ زنگت زدم که بگم تو بیایی ازشون عکس بگیری اما وقتی اونطوری با هیجان گفتی که میخوای پیش علی باشی، دلم نیومد با چشمای پر از اشک نگاهم کرد و گفت: _ چرا نگفتی بهم؟ الهی بمیرم من، چی کشیدی تو؟ چطوری از پسش براومدی؟ _ هزاربار بغضم رو قورت دادم، هزار بار اشکام تا پلکم اومد و برگشت! حتی یبار اشکام پایین ریخت و آبروم جلوشون رفت! وای گیسو اون چندساعت به اندازه ی چندسال برام گذشت... اومد روی صندلی کناریم نشست و با بغض بغلم کرد و گفت: _ خاک تو سرِ من احمق که نیومدم _ تو که نمیدونستی _ سارا یعنی واقعا خودشون بودن؟ _ اوهوم _ آخه مگه میشه؟ تو این شهر بزرگ... این همه آتلیه... چطور آتلیه ی ما رو انتخاب کر... حرفش رو خورد و یهو سیخ سرجاش نشست! چندلحظه با چشمای درشت شده نگاهم کرد و گفت: _ نکنه... _ نکنه چی؟ _ نکنه آرش همه ی اینکارارو با برنامه انجام داده؟ نکنه از قصد دوستش رو فرستاده جلو که ما نشناسیمشون! پوزخند تلخی زدم و با غم گفتم: _ چی میگی گیسو؟ طرف داره با یکی دیگه ازدواج میکنه، من براش هیچ اهمیتی ندارم، تمام چشماش پر از عشق به اونه و پر از سردی و یخ بودن نسبت به من! بعد بیاد برنامه ریزی کنه که فیلمبرداشون من باشم؟ آره حتما! گیسو اومد حرفی بزنه که همون لحظه یکی از خدمه های تالار با صدای بلند گفت: _ فیلمبردار کجاست؟ عروس دوماد رسیدن با شنیدن این حرف تمام وجودم یخ بست! استرس به تک تک سلولهای تنم رخنه کرد! خدایا خودت کمکم کن امروز قلبم از حرکت نایسته؛ خودت کمکم کن که بتونم طاقت بیارم و شاهد عقد عشقم باشم...

#خاله‌قزی728 به ناچار از روی صندلی پاشدم و دوربین فیلمبرداری رو برداشتم؛ اون یکی دوربین رو هم گیسو برداشت و گفت: _ سارا آروم باش و قوی! تو میتونی خب؟ به این فکر کن که اون چندش ترین موجود دنیاست و هیچ ارزشی نداره که تو بخوای خودتو بخاطرش اذیت یا ناراحت کنی باشه؟ به این فکر کن که اون اهمیتی برات نداره، خب؟ من مطمئنم که تو میتونی سرم رو پایین انداختم و چیزی نگفتم؛ روم نشد بگم با وجود اینکه دیدم منو به راحتی کنار گذاشت و الانم داره با یکی دیگه ازدواج میکنه، باز هم دوستش دارم... باز هم بهش اهمیت میدم... باز هم برام ارزش داره و باز هم حاضر نیستم یه خار به پاش بره! _ میخوای خودم تنها فیلم بگیرم؟ _ نمیشه باید دو دوربینه باشه خب _ آره خب ولی اگه نمیتونی‌... _ میتونم نمیتونستم، داشتم میمردم که از اونجا فرار کنم و برم اما مجبور بودم تظاهر کنم که میتونم! جلوتر از گیسو به طرف در ورودی رفتم؛ قدمهام آروم بود. دلم میخواست اون راه تموم نشه و هیچوقت به در ورودی تالار نرسم! دلم میخواست توی راه بمیرم و مجبور نباشم به عروس و داماد خوش آمد بگم! دلم میخواست قلبم از حرکت بایسته اما شاهد اون صحنه ی تلخ نباشم! به در ورودی که رسیدم ماشینشون رو دیدم؛ داخلش نشسته بودن و داشتن بلند بلند میخندیدن چقدر کنار هم خوشحال و خوشبخت به نظر میرسیدن! دروغ چرا؟ بدجور به نسیم غبطه میخوردم نسیمی که تونست من رو کنار بزنه و آرش رو مال خودش بکنه... نسیمی که یه روزی آرش میگفت هیچ حسی بهش نداره و فقط عاشق منه اما الان چی؟ الان من اینجا با یه قلب تیکه و پاره شده ایستادم و اون اونجا کنارش نشسته... _ باورم نمیشه صحنه ی روبروم واقعی باشه صدای گیسو رو که شنیدم به خودم اومدم و چشم از اون دوتا گرفتم و گفتم: _ متاسفانه واقعیه

#خاله‌قزی729 دوربینم رو بالا آوردم و با بغض مشغول فیلمبرداری شدم؛ گیسو هم از بُهت بیرون اومد و از یه زاویه ی دیگه شروع به فیلم گرفتن، کرد. نگاهِ آرش داخل جمعیت چرخید و وقتی به من رسید روم زوم موند! نگاهش پر بود از حرف اما من حالم به حدی بد بود که نمیتونستم حرفِ چشماش رو بخونم! گیسو باهاشون صحبت کرد و براشون توضیح داد که چیکار کنن و چطوری حرکت کنن اما من جلو نرفتم و از همون دور به کارم ادامه دادم چون واقعا نمیخواستم برای بار دوم اشکام پایین بریزه و جلوشون بشکنم! همراه با مهمونا و کلی جیغ و داد و سوت رفتیم داخل و عروس دوماد رفتن داخل جایگاهشون نشستن. دوربینم رو پایین آوردم و یه گوشه ایستادم؛ فعلا نیازی به فیلم گرفتن نبود تا اینکه عاقد بیاد ای وای...عاقد! باورم نمیشه که آرش واقعا تا چند دقیقه ی دیگه رسماً و شرعاً مالِ یکی دیگه میشه! _ سارا؟ با شنیدن صدای آشنایی نگاهم رو از آرش گرفتم و به پشت سرم برگشتم؛ صدا آشنا بود اما نگاه غریبه! آمنه جون بود... کسی که به اندازه ی مادرم دوستش داشتم... کسی که به اندازه ی مادرم بهش محبت کردم... کسی که پا به پاش اشک ریختم و شونه به شونه اش خندیدم اما خیلی زود و خیلی راحت منو فراموش کرد! خیلی زود بیخیالم شد و تو این یکسال حتی یکبار هم یه سراغی ازم نگرفت! با اینکه چندبار زنگش زدم جوابم نداد و دیگه هیچوقت ندیدمش و صداشو نشنیدم... _ خودتی دخترم؟ ناخودآگاه تلخ شدم؛ ذره به ذره ی وجودم تلخ شد... _ نه! _ تو سارا نیستی؟ _ من سارا ام اما دخترتون نیستم با بغض دستی به صورتم کشید و گفت: _ مگه میشه دخترم نباشی؟ _ مگه میشه یه مادر دخترش رو به راحتی و انقدر سریع فراموش کنه؟ که حتی جواب تلفناش رو نده! _ اشتباه میکنی دخترم، تو از هیچی خبر ندارم، تو نمیدونی چه اتفاقایی افتاده و چیا شده...

#خاله‌قزی730 پوزخند تلخی روی لبهام نشست؛ با سر به جایی که آرش و نسیم نشسته بودن اشاره کردم و گفتم: _ اتفاقی که افتاده اینه، پسرتون با کسی که عاشقشه داره ازدواج میکنه! _ اون عاشق نسیم نیست _ برای همین داره باهاش ازدواج میکنه؟! _ دخترم بذار برات توضیح بدم همون لحظه دی جی از پشت بلندگو گفت: _ عاقد داره میاد با شنیدن این حرف پوزخندم غلیظ تر شد و گفتم: _ آدم اگه کسی رو نخواد باهاش ازدواج نمیکنه و آدم اگه کسی رو بخواد اونو مثل یه آشغال دور نمیندازه، با اجازه! با سرعتِ نور از اونجا دور شدم و به سرویس بهداشتی تالار پناه بردم؛ چند نفری اونجا بودن پس به ناچار وارد یکی از دستشویی ها شدم! با بغض به دیوار تکیه دادم، چیزی نگذشت که اشکام یکی یکی پایین ریخت و تمام صورتم پر شد! دستم رو جلوی دهنم گذاشتم تا صدای گریه ام بلند نشه و کسی نشنوه بی صدا اشک ریختم و هق هقم رو توی گلوم خفه کردم؛ اشک ریختم و اشک ریختم و غصه خوردم برای دل شکسته ام... برای دل پاره پاره شده ام... برای دل از بین رفته ام! با دیدنِ آمنه جون داغِ دلم تازه شدم و دردم عمیق تر... _ سارا اینجایی؟ با شنیدن صدای گیسو هول شدم و سریع اشکام رو پاک کردم و از دستشویی اومدم بیرون _ چیشده؟ گیسو نگاهی به چشمام انداخت و با غم گفت: _ اومدی اینجا گریه کنی؟ من دیدمت اومدی اما فکر کردم دستشویی داشتی! یکم صبرکردم دیدم کارت طول کشید نگرانت شدم دستی به صورتم کشیدم و گفتم: _ معلومه گریه کردم؟ _ خیلی به سمت آیینه ها رفتم و به صورتم نگاه کردم پژمرده...غمگین...چشمای قرمز و صورت بی روح! با بغض دستم رو پر از آب کردم و به صورتم زدم تا یکم از حالت بی روحی دربیاد و آبروم نره _ الهی من بمیرم و تو حالت اینطوری نباشه با گوشه ی شالم صورتم رو پاک کردم و گفتم: _ خفه شو خدانکنه

#خاله‌قزی731 با ناراحتی نگاهم کرد و گفت: _ الان من چیکار کنم تو خوب باشی؟ برم همین دوربین رو تو سر جفتشون خورد کنم؟ _ اونوقت یه غصه به غصه هام اضافه میکنی که _ غصه ی چی؟ _ اعدامِ تو _ نه دیگه میزنم بعد میندازم گردنِ تو لبخند تلخی زدم و گفتم: _ بهتر، میمیرم راحت میشم از این همه عذاب _ دیگه داری چرت میگی، بیا بریم که فکر کنم عاقد اومد داخل با شنیدن اسم عاقد دوباره بغض کردم اما به روی خودم نیاوردم و جلوتر از گیسو از سرویس ها خارج شدم. دوربینم رو برداشتم و رفتم دقیقا روبروی آرش ایستادم عاقد اومده بود داخل اما هنوز خوندن خطبه رو شروع نکرده بود و من واقعا با تمام وجودم میخواستم که اون لحظه یه اتفاقی بیفته و عاقد پاشه بره! گیسو رفت سمت راستشون و تو فاصله ی خیلی کم ازشون ایستاد و مشغول فیلمبرداری شد اما من نتونستم فیلم بگیرم حالم خوب نبود! تصور اینکه تا چندلحظه ی دیگه نسیم قراره با خوشحالی به آرش "بله" بگه حالم رو خراب میکرد! _ با نام و یاد خدا خطبه رو شروع میکنم صدای عاقد توی سرم پیچید و حالم رو بدتر کرد! احساس میکردم سرم داره گیج میره و چشمام همه جا رو سیاه میدید همه جا رو به جز دستای گره خورده ی آرش و نسیم! یه قدم به عقب برداشتم و به گیسو نگاه کردم اما اون حواسش به من نبود و روی فیلمبرداریش متمرکز بود... یه قدم دیگه برداشتم و به آمنه جون که با ناراحتی و صورت پر از غم یه گوشه ایستاده بود چشم دوختم... یه قدم دیگه برداشتم و این دفعه ارسلان رو دیدم طرف دیگه ی سالن ایستاده بود... یه قدم دیگه و اینبار چشم دوختم به آرش... به عشقم... به همه ی زندگیم... من نمیتونم؛ من واقعا نمیتونم شاهد عقد آرش باشم من اگه بمونم میمیرم و نابود میشم و خاکستر میشم! اگه بمونم دیگه چیزی ازم نمیمونه من اگه بمونم دیگه سارایی نمیمونه...

#خاله‌قزی732 برای آخرین بار خوب آرش رو نگاه کردم دلم براش تنگ شده بود و از ایک به بعد هم قراره تنگ بشه اما این دلتنگی تنها چیزیه که قراره تا آخر عمرم با من و همراه من بمونه... نگاه دیگه ای به گیسو انداختم اما باز هم حواسش به من نبود؛ احساس خفگی داشتم و دیگه حتی یه لحظه هم نمیتونستم اون فضای سنگین و وحشتناک رو تحمل کنم پس با سرعت از تالار خارج شدم! با دو به سمت محوطه ی پشت تالار رفتم و به دیوار تکیه زدم؛ نگاهی به دوربینم انداختم و وارد فضای ذخیره اش شدم آخرین عکسی که گرفته بودم رو باز کردم و با بغض بهش خیره شدم؛ آرش از پشت نسیم رو بغل کرده بود و داشت شونه اش رو میبوسید! قطره های اشک از چشمام یکی یکی پایین ریختن و صورتم رو پر کردن خدایا اون لحظه به من چه قدرتی دادی که تونستم این عکس رو بگیرم؟ چطوری غش نکردم؟ چطوری نمُردم و زنده موندم؟! چطوری خدایا؟ دوربین رو خاموش کردم و داخل کیفش گذاشتم؛ موبایلم رو درآوردم و توی یه پیام برای گیسو توضیح دادم که چرا رفتم و بعد با همون چشمای پر از اشک به سمت خیابون رفتم خداروشکر اولین تاکسی که براش دست بلند کردم ایستاد و منم سوار شدم _ کجا برم خانم؟ با این حال خونه که نمیتونستم برم، تو خیابون هم که نمیتونستم بمونم پس بهترین راه این بود که برم آتلیه تا حالم بهتر بشه و بعد برم خونه آدرس آتلیه رو به راننده دادم و با بغض سرم رو به شیشه ی ماشین تکیه دادم و به این فکر کردم یعنی نسیم جواب بله رو به آرش داده یا نه... وارد آتلیه شدم و در رو پشت سرم قفل کردم؛ گوشیم که تو راه شارژش تموم شد و خاموش شده بود رو روی میز انداختم و رفتم روی مبل سه نفره دراز کشیدم. به سقف زل زدم و با بغض زیرلب گفتم: _ یعنی عقد بینشون خونده شد؟

#خاله‌قزی733 نه پس خونده نشد! تقریبا چهل دقیقه از اون زمان گذشته بعد تو داری به این فکر میکنی که عقد جاری شده یا نه؟! ابله عقدشون رو خوندن و الان دارن با هم میرقصن یعنی رقص تانگو تمرین کردن؟ آخه اونطوری باید بغلش کنه! احمق اونا دیگه الان زن و شوهرن، اونوقت تو نگران اینی که تو رقص بغلش کنه؟! قطره اشکی از گوشه ی چشمم سر خورد و پایین افتاد؛ بغض تک تک سلولهای وجودم رو دربرگرفت! خدایا چرا؟ چرا از بین این همه آتلیه باید آتلیه ی ما رو انتخاب کنن؟ خدایا چرا این زخم کهنه رو جدید کردی؟ چرا دوباره این درد رو به قلبم راه دادی؟ من که داشتم زندگیم رو میکردم... من که داشتم با دردش کنار میومدم... من که داشتم غمگین زندگیم رو میگذروندم... چرا باز قلبمو آتیش زدی؟ چرا باز درد رو به وجودم آوردی؟ خدایا دلت برا من نمیسوزه؟ دلت به حال این بنده ی تنها و بیچاره ات نمیسوزه؟ خدایا من چیکار کنم؟ دیگه چیکار کنم تا این درد تموم بشه؟ یه اشتباه کردم... یه خطا کردم، چقدر باید تاوان بدم؟ چقدر باید زجر بکشم؟ چقدر باید سختی بکشم؟ کِی تموم میشه؟ تا کجا ادامه داره؟ چشمام رو با درد بستم و دستم رو روی قلبم گذاشتم! قلبم درد میکرد البته همه جای بدنم درد میکرد اما دردِ قلبم بیشتر اذیتم میکرد صحنه های داخل باغ جلوی چشمم نقش بست اونجایی که خودم ازشون خواستم لبهای همدیگه رو ببوسن وای خدایا که نمیدونم چطور تونستم اون صحنه رو ببینم؟ چطور تونستم؟ باورم نمیشه! خداروشکر که تموم شد؛ شکنجه ی ترسناک و خیلی بدی بود واقعا امیدوارم هیچوقت هیچکس دردی که من امروز کشیدم رو نکِشه! به پهلو خوابیدم و دستام رو زیر سرم گذاشتم؛ اشکایی که روی صورتم بود رو پاک کردم و زیرلب گفتم: _ آرشِ من باورم نمیشه دیگه الان مالِ من نیستی!

#خاله‌قزی734 دوباره چشمام رو بستم و سعی کردم بخوابم... آره بهتره بخوابم تا زودتر این زمانِ لعنتی بگذره و تموم بشه هرچند که گذشتن زمان هم هیچ تاثیری توی خوب شدن حالم نداره زمان میگذره... اما دردها نمیگذرن و باقی میمونن! _ سارا؟ سارا اینجایی؟ تو خواب و بیداری احساس کردم که صدای گیسو رو شنیدم! یکی از چشمام رو باز کردم و خواب آلود به دور و برم نگاه کردم توی آتلیه بودم اما همه جا تاریک بود! من اینجا چیکار میکنم؟ ساعت چنده؟ چرا همه جا تاریکه؟ این صدای کیه که میاد؟ اون یکی چشمم رو هم باز کردم و پاشدم نشستم یکبار دیگه به دور و برم نگاه کردم که یهو یه چیزی توی ذهنم جرقه زد! آرش... نسیم... عروسیشون... باغ.... من و دوربینم! _ سارا توروخدا اگه داخلی جواب بده صدای گیسو رو که دوباره شنیدم سریع از روی مبل پاشدم و چراغ آتلیه رو روشن کردم پشت در شیشه ای ایستاده بود و صورتش رو به شیشه چسبونده بود منو که دید دوتا مشت به در کوبید و گفت: _ تو اینجایی دوساعته دارم صدات میزنم؟ در رو باز کردم و برگشتم رفتم روی مبل نشستم و با دستام سرم رو گرفتم، سرم بدجور درد میکرد! _ با تواما میگم چرا اینجا بودی هیچی نگفتی _ خواب بودم، خودت مگه منو ندیدی؟ _ چطور ببینمت؟ همه جا تاریک بود و مبلم که پشت به دره ندیدمت _ خب حالا که دیدی _ چته؟ پوفی کشیدم و با ناراحتی سرم رو به مبل تکیه دادم و گفتم: _ سرم داره میترکه گیسو، داره میپوکه _ قرصی چیزی نداری همراهت؟ _ نه _ بشین برم برات بخرم بیام _ نمیخواد _ چرا خب؟ _ نمیخوام خب با تردید نگاهش کردم و آروم گفتم: _ مراسم تموم شد؟ لبخند شیطنت آمیزی زد و گفت: _ بله تموم شد _ کِی؟ _ نیم ساعت بعد از اینکه تو رفتی

#خاله‌قزی735 با تعجب ابروهام رو بالا انداختم و گفتم: _ یعنی چی؟ من که قبل از خطبه ی عقد رفتم، چطور مراسم نیم ساعت بعدش تموم شده؟ _ تموم شده دیگه _ گیسو اصلا حوصله ی شوخی و مسخره بازی ندارما، عین آدم حرف بزن _ عین آدم حرف میزنم دیگه با عصبانیت نگاهم رو ازش گرفتم و گفتم: _ اصلا به من چه؟ برو گمشو _ به تو چه؟ یعنی برات مهم نیست بدونی چیشده؟ دلم آشوب شد و استرس به جونم افتاد، چرا گیسو اینطوری میگه؟! نکنه...نکنه اتفاقی برای آرش افتاده؟ _ مگه چیشده؟ _ بگو برات مهمه یا نه _ نیست، فقط از روی حس کنجکاوی میپرسم _ پس برات مهم نیست نه؟ _ نه _ اوکی پس نمیگم با حرص دندونام رو روی هم فشار دادم و گفتم: _ خیلی داری رو مخم راه میری گیسو غش غش خندید و با سرخوشی گفت: _ تا اعتراف نکنی که برات مهمه، هیچ حرفی نمیزنم _ حالا چرا انقدر خوشحالی؟ رسیدنِ اون دوتا به همدیگه برات خیلی خوشایند بوده؟ _ نرسیدشون خوشایند بوده احمق جان گیج و منگ نگاهش کردم! گیسو چی گفت؟ گفت نرسیدنشون؟! _ یعنی چی؟ نرسیدنشون یعنی چی؟ چرا درست حرف نمیزنی؟ لبخند شیطنت آمیزی زد و گفت: _ بگو برات مهم که بدونی ناخنام رو توی پوست دستم فرو کردم و با حرص و بغض و عصبانیت داد زدم: _ برام مهمه لعنتی، برام مهمه، خوب شد؟ _ اره خوب شد، حالا آروم باش تا بگم چیشده _ د آخه مگه تو میذاری آروم باشی دستم رو توی دستاش گرفت و آروم گفت: _ یه نفس عمیق بکش _ گیسو داری منو میترسونی، چیشده؟ چرا داری جون به سرم میکنی؟ چرا نمیگی؟ _ عقدشون به هم خورد، همین!

#خاله‌قزی736 ناباور به دهنش نگاه کردم، میخواستم مطمئن بشم که واقعا این جمله از دهن گیسو بیرون اومده یا من توهم زدم! _ چ...چی؟ _ عقدشون به هم خورد، کنسل شد، ازدواج نکردن نمیتونستم حرفاش رو هضم کنم، انگار حتی زبان فارسی هم یادم رفته بود و اصلا متوجه نمیشدم که داره چی میگه! عقدشون به هم خورده؟ یعنی چی؟ مگه...مگه میشه؟ آخرین تصویری که توی ذهن منه اینه که اونا کنار هم، دست تو دست سر سفره ی عقد بودن و عاقد هم داشت عقد بینشون رو میخوند! پس...پس کِی به هم خورده؟ چطوری به هم خورده؟ اصلا مگه میشه؟ مگه امکان داره؟ _ سارا خوبی؟ چرا قیافه ات اینطوری شد؟ بُهت زده نگاهش کردم اما چیزی نگفتم، یعنی نتونستم که چیزی بگم! انگار قدرت اینکه لبهام رو تکون بدم رو هم نداشتم... _ سارا داری منو میترسونیا، خوبی؟ اصلا غلط کردم گفتم، چرا رنگت پریده؟ دهنم رو باز کردم و با صدایی که به زور شنیده میشد، نالیدم: _ گیسو! _ جانم؟ خوبی؟ یه نفس عمیق بکش نفسی کشیدم و بریده بریده گفتم: _ را...راست می...گی؟ _ آره _ یعنی...یعنی ازدواج نکردن؟ _ نه نکردن قربونت برم _ چرا؟ بدون اینکه جوابی بهم بده پاشد و از آبسردکن یه لیوان آب برام ریخت و آورد و گفت: _ بیا یکم آب بخور تا حالت بهتر بشه لیوان رو ازش گرفتم اما دستام خیلی میلرزید و باعث شد که نصف لیوان روی مانتوم بریزه! _ ای بابا لباست خیس شد باقی مونده ی آب رو خوردم و آروم گفتم: _ مهم نیست، بگو ببینم چیشده _ آخه میترسم این دفعه بیفتی رو دستم _ نه خوبم بگو _ مطمئنی؟ سکته مکته نکنی بمونی رو دستم؟ _ خفه شو و بگو _ بالاخره خفه بشم یا بگم؟ _ وای گیسو بگو دیگه، انقدر رو مخ نباش

#خاله‌قزی737 _ هیچی آقا، من داشتم فیلمبرداری میکردم که یهو برگشتم سمتت و دیدم جا تره و بچه نیست! هرچی دنبالت گشتم پیدات نکردم اما کاری هم نمیتونستم بکنم چون دوربین دستم بود و لحظه ی حساسی هم بود و نمیشد فیلم نگیرم با ذوق و هیجان دستاش رو به هم کوبید و ادامه داد: _ خلاصه که داشتم با اعصابِ سگ شده فیلم میگرفتم که عاقد از عروس بله رو گرفت و بعد از دوماد پرسید اما دومادِ ما درکمال ناباوری جلوی اون همه آدم و عاقد و من، به جای اینکه بگه " بله " گفت "نه"! ناباور سرم رو تکون دادم و زیرلب گفتم: _ باورم نمیشه _ منم اولش باورم نمیشد! فکر میکردم دوربین مخفیه یا دارن مسخره بازی درمیارن اما اگه بگم بعدش چیشد دیگه اصلا باورت نمیشه _ مگه چیشد؟ _ وقتی آرش گفت نه، یه همهمه ی خیلی بدی توی تالار پیچید و حتی نزدیک بود دعوا بشه، تازه نسیم هم پاشد یکی زد تو گوش آرش و به گریه افتاد اما آرش بی توجه به اون و بقیه، یه فلشی رو به دی جی داد و ازش خواست اونو تو مانیتور پخش کنه با کنجکاوی نگاهش کردم و گفتم: _ خب توی اون فلش چی بود؟ _ یه فیلم خیلی خفن _ فیلم سینمایی؟ غش غش خندید و با دست زد تو سرم و گفت: _ خیلی خری سارا، خیلی یعنی _ خفه شو، خب خودت میگی فیلم _ آخه احمق! آرش چرا باید تو اون هول و وَلا فیلم سینمایی پخش کنه؟ واقعا چرا؟ گیج شونه هام رو بالا انداختم و گفتم: _ نمیدونم _ یه فیلم از نسیم پخش کرد _ چه فیلمی؟ _ نسیم با یه مرد دیگه داخل یه خونه بودن و نسیم نشسته بود روی پاهای اون مَرده و داشتن همدیگه رو میبوسیدن چشمام از حدقه بیرون زد و ناخودآگاه با صدای بلند گفتم: _ چی؟! _ آروم گوشمو کر کردی _ واقعا اینو تو تالار نشون دادن؟ _ آره _ خب...خب بعدش چیشد؟ _ هیچی بعدش آرش یه سیلی به نسیم زد و گفت اینم جوابِ سیلیِ ناحقِ چند لحظه پیشت...

#خاله‌قزی738 _ واقعا زدش؟ _ آره! مهمونا هم که دیدن اوضاع اینطوریه خیلی زود رفتن؛ بعدشم پدر نسیم اومد دستش رو محکم کشید و با عصبانیت تالار رو ترک کردن و رفتن! _ باورم نمیشه _ من که خودم اون صحنه هارو دیدم باورم نمیشه عزیزم، تو که دیگه هیچ! _ خب؟ بعدش چیشد؟ _ آخر توی تالار فقط من موندم و آرش و پدر و مادرش؛ منم دیدم اوضاع اینطوریه خواستم بی و سروصدا برم بیرون که آرش صدام زد و گفت که بمونم و باهام کار داره قلبم به تپش افتاد و استرس گرفتم اما به روی خودم نیاوردم و منتظر موندم که خودش حرف بزنه... _ اولش که گفت هرچی فیلم و عکس گرفتیم رو پاک کنیم و چیزی بهش تحویل ندیم و گفت که کل هزینه رو حتما پرداخت میکنه _ خ...خب؟ _ بعدش هم راجع به تو پرسید نفس عمیقی کشیدم و با استرس گفتم: _ چی پرسید؟ _ هیچی با طعنه گفت دوستت کجاست؟ رفت پیش عشقش؟ نتونست دوریش رو تحمل کنه؟! منم با تعجب گفتم عشقش کیه؟ و اونم یه پوزخند جذاب زد و گفت کوهیار دیگه! با بغض دستم رو روی صورتم گذاشتم و گفتم: _ اون هنوز فکر میکنه من با کوهیارم؟ ای خدا! _ آره واقعا همچین فکری داشت چون وقتی بهش گفتم تو هیچ ارتباطی با کوهیار نداری و آخرین باری که دیدیش همون یکسال پیش بوده، باورش نمیشد! با بغض سرم رو پایین انداختم و گفتم: _ حتی بعد از یکسال هم باور نکرد؟ _ اولش نه اما وقتی واسش توضیح دادم باور کرد _ چیو توضیح دادی براش؟ نگاهش رو ازم گرفت و گفت: _ هیچی، همین که باهاش درارتباط نیستی _ و؟ _ همین دیگه مشکوکانه نگاهش کردم و گفتم: _ مطمئنی همین؟ _ اوهوم _ خب چه توضیحاتی بهش دادی که باور کرد؟ _ همین که یکساله اونو ندیدی و خبری ازش نداری و تنهایی و این حرفا قطره اشکی که از گوشه ی چشمم پایین افتاد رو پاک کردم و آروم گفتم: _ خودم رو به آب و آتیش زدم و باور نکرد! الان تو سه تا جمله بهش گفتی و به راحتی باور کرد؟

#خاله‌قزی739 دهنش رو باز کرد تا حرفی بزنه اما لحظه ی آخر پشیمون شد و ساکت شد _ بگو حرفتو نخور _ هیچی، حالا این حرفارو ول کن، تو فعلا باید خوشحال باشی که اونا ازدواج نکردن پاهام رو بالا آوردم و زانوهام رو بغل کردم و زیرلب گفتم: _ چه سودی برا من داره آخه؟ _ سودی برات نداره؟ _ نه! آرش قید منو زده گیسو، اون دیگه هیچ علاقه ای به من نداره، اینو همه جوره نشون میده؛ با چشماش...با حرفاش... با رفتارش...با حرکاتش! اون جلوی چشمای من نسیمی که بهش خیانت کرده بوده رو بوسید، بغل کرد، بهش ابراز علاقه کرد اما با من چیکار کرد؟ با منی که هیچی ازم ندید و فقط درحال حرف زدن با کوهیار بودم، چیکار کرد؟ بهم توهین کرد...خوردم کرد...خار و ذلیلم کرد...باهام بدرفتاری کرد و آخر همه منو از زندگیش به راحتی بیرون انداخت و فراموشم کرد! با ناراحتی بغلم کرد و گفت: _ الهی که من قربونت بشم، آرش همه ی اینکارارو برای اینکه از نسیم انتقام بگیره و جلوی همه رسواش کنه و آبروش رو ببره، کرد! مگه از روی عشق و علاقه کرده که اینطوری میگی؟ پوزخندی زدم و با حرص گفتم: _ مجبور بود قبل تالار بره فیلمبرداری؟ مجبور بود انقدر بغلش کنه و ببوستش؟ _ خب اونا هم جزء نقشه اش بوده _ میتونست انجام نده _ خب شاید نسیم گیر داده و اینم مجبور شده _ آرش اگه نخواد کاری رو بکنه، نمیکنه، اوکی؟ شونه هاش رو بالا انداخت و گفت: _ به نظر من مهم اینه که اون نسیم رو دوست نداره، هیچ علاقه ای بهش نداره و الان عقدش رو به هم زد! _ کی گفته علاقه ای بهش نداره؟ _ من میگم _ از کجا میگی؟ از روی مبل پاشد و با لبخند گفت: _ چون اگه یکی کسی رو دوست داشته باشه، بعد از به هم خوردن ازدواجشون لبخند نمیزنه و خوشحال نیست...

#خاله‌قزی740 _ یعنی آرش بعد از به هم خوردن عقد خوشحال بود؟ _ تا دلت بخواد _ باور نمیکنم _ دیوونه ای خب عزیزِ من بدون اینکه جوابی بهش بدم از روی مبل پاشدم و به طرف وسایلم رفتم و گفتم: _ بریم گیسو؟ _ خوب موضوع رو عوض میکنیا _ خیلی خسته ام، دلم میخواد برم خونه و فقط بگیرم بخوابم _ خوبه تازه بیدارت کردم با حرص ماژیک روی میز رو به سمتش پرت کردم و گفتم: _ اذیت نکن گیسو، خوصله ندارم _ اخلاقت گند بود، الان گندتر هم شد _ خفه شو به طرف در رفت و گفت: _ من میرم ماشین رو روشن کنم، زود بیا از آتلیه بیرون رفت و منم وسایلم رو برداشتم و پشت سرش رفتم. جفتمون سوار ماشین شدیم و گیسو سریع راه افتاد. سرم رو به شیشه ی ماشین تکیه دادم و توی فکر فرو رفتم؛ سعی داشتم بفهمم چه حسی دارم اما نمیفهمیدم هم خوشحال بودم، هم ناراحت! خوشحال از اینکه اونا با هم ازدواج نکردن و ناراحت از اینکه شاهد صحنه های عاشقانشون بودم... سخت ترین و تلخ ترین چیزی که برای یه عاشق ممکنه اتفاق بیفته، ازدواج معشوقش اونم با یکی دیگه اس این حرفا که میگن عاشق واقعی فقط خوشبختی معشوقش حتی با یکی دیگه براش مهمه، همش حرفه! هیچ عاشقی نمیتونه تحمل کنه که معشوقش یکی دیگه رو لمس کنه...یکی دیگه رو ببوسه...یکی دیگه رو دوست داشته باشه و کنار یکی دیگه باشه... _ گشنه ات نیست سارا؟ با این حرف گیسو تازه فهمیدم که از صبح تاحالا هیچی نخوردم! _ نه _ غذا خوردی یعنی؟ _ نه اما گشنه ام نیست _ مگه میشه؟ چطور گشنه ات نیست؟ یعنی تو از ظهرتاحالا هیچی نخوردی؟ _ اشتها ندارم _ تو غلط کردی که اشتها نداری، تو بیجا کردی...

#خاله‌قزی741 _ گیسو اشتها ندارم، اصلا هم حوصله ی گیردادنات رو ندارم پس بیخیال شو و منو بذار درخونمون لطفا انگار که ناراحت شد چون اخماش رو توهم کشید و ساکت شد! نیم نگاهی بهش انداختم و پوفی کشیدم؛ نمیخواستم ناراحتش کنم اما انگار ناخواسته اینکار رو کرده بودم! _ چرا ساکت شدی؟ چپ چپ نگاهم کرد و با حرص گفت: _ من به کدوم ساز تو برقصم؟ حرف میزنم میگی حرف نزن، ساکت میشم میگی ساکت نشو! _ ناراحت شدی ازم؟ _ نه _ از قیافه ات معلومه _ قیافه ام رو ول کن تو با بغض دستم رو روی شونه اش گذاشتم و آروم گفتم: _ از من ناراحت نباش، ببخشید اگه تند حرف زدم با شنیدن صدای پر از بغضم، برگشت با تعجب نگاهم کرد و گفت: _ ناراحت نیستم سارا، گریه نکنیا! میکشمت اگه یه قطره اشک بریزی با این حرفش توانم برای نگه داشتن اشکام از بین رفت و صورتم پر شد! گیسو که حالم رو دید با ناراحتی سریع ماشین رو زد کنار و برگشت نگاهم کرد؛ دستم رو توی دستاش گرفت و با بغض گفت: _ الهی بمیرم برای دل پُرِت اشکام رو پاک کردم و میون هق هقم گفتم: _ خد...ا نکنه _ بخدا طاقت دیدن اشکات رو ندارم اما گریه برات خوبه، خالی میشی، بهتر میشی پس گریه کن سرم رو تکون دادم و با گریه گفتم: _ پس چرا من هرچی گریه میکنم خالی نمیشم؟ چرا هرچی اشک میریزم بهتر نمیشم؟ چرا خوب نمیشم گیسو؟ من یکساله دارم درد میکشم...یکساله دارم غصه میخورم...یکساله دارم زجر میکشم اما دم نمیزنم... اما میریزم تو خودم... اما به روی خودم نمیارم ولی دیگه نمیتونم! دیگه نمیتونم بریزم تو خودم چون دیگه جا ندارم، من دیگه پُرِ پُرم...انقدر پُرم که دارم از شدت غصه میترکم گیسو! گیسو من دارم میمیرم؛ من دیگه نمیکشم...دیگه نمیتونم...