eitaa logo
پژوهش اِدمُلّاوَند
464 دنبال‌کننده
13.1هزار عکس
1.8هزار ویدیو
320 فایل
🖊ن وَالْقَلَمِ وَمَايَسْطُرُونَ🇮🇷 🖨رسانه رسمی محسن داداش پورباکر_شاعر پژوهشگراسنادخطی،تبارشناسی_فرهنگ عامه 🌐وبلاگ:https://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📩مدیر: @mohsendadashpourbaker 🗃پشتیبان:#آوات_قلمܐܡܝܕ 📞دعوت به سخنرانی و جلسات: ۰۹۱۱۲۲۰۵۳۹۱
مشاهده در ایتا
دانلود
🌺امام علی علیه السلام: هیچ راهی برتر از تحقیق و حقیقت جویی نیست. http://edmollah.blogfa.com 📚ادملاوندرسانه مرجع📡 📩ارتباط با مدیر کانال 👇👇 @mohsendadashpourbaker ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 🖊ن والقم و ما یسطرون https://t.me/ashadad 🔷🔶🔹🔸 http://baker1400.blogfa.com 🔸🔹🔶🔷 و بازخوانی اسناد باکر در ایران http://edmollah.blogfa.com 🔴🟠🟣🔵🟢🟡🔺🔻 🔎جستجو کنید: 👇👇 🌍مکان: ■ 🌿قومیت: ■ 🌿رودخانه: ■ 🌿باکر: ■ 🌿علما: ■ ■#تقی_لفوری ■#حیدری_سوادکوهی 👑حاکمان: ■#فتحعلی_شاه 🟢سادات: ■#امام_علی ■#حضرت_فاطمه ■#امام ■#امامزاده ■#رضی ■#میرمریم ■#سیده_نرگس ■#سادات ■#سادات_مرعشی ■#مرعشی ■#سیدنظام_الدین ■#سوواشن ■#سیدصاعدحسینی ■#سیده_جده ■#امامزاده_یحیی ■#سیدشریف ■#سیده_خیرون ■#سیده_نورخانم ■#ناصرالحق ■#سیدحسین_فلاح‌نوشیروانی 📚کتاب: ■#نهج_البلاغه ■#قرآن ■#اشاداد ■#آوات_قلم ■#اشکنامه ■#شجره_نامه_اشاداد 📜منظومه: ■#منظومه ■#امیر_گوهر ■#امیری_خوانی 🏛بنا: ■#برج ■#قبرستان ■#قلعه ■#مدرسه 🌿دانش پژوهی: ■#پژوهش_ادملاوند ■#حقوقی ■#قرارگاه_فرهنگی_میر_مریم ■#اصطلاحات ■#واژگان ■#کتاب ■#تاریخ ■#فرهنگ ■#آمار ■#دانش_پژوه ■#کتیبه ■#جهاد_تبیین■#تبارشناسی ■#زندگی_نامه ■#تبارنامه ■#سندخوانی ■#خوانش_سند ■#نسب_شناسی ■#شجره_نامه ■#نسب_نامه ■#وصیت_نامه ■#شکایت_نامه ■#بازدید ■#گواهی ■#مقاله ■#روزنامه ■#تحقیق ■#پرسش_و_پاسخ ■#ضرب_المثل ■#آیین‌نوروزخوانی ✨مذهبی: ■#اذان ■#وقف ■#واقف ■#موقوفه ■#حجاب ■#ماه_رمضان ■#شهید ■#دعای_سحر ■#حوزه_علیمه ■#پرچم 🔎واژگان: ■#جستجو ■#گوزنگو ■#جنگ ■#نوروز ■#سفیر ■#مارمه ■#جنگل ■#تنّیر ■#تلم ■#لوش ■#کلک ■#کدخدا ■#پهلوان ■#مهطن ■#غلفر ■#فرش ■#نمد ■#لمه ■#کرچال ■#دَرکوپ
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1974 🌐http://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/1268 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
هدایت شده از پژوهش اِدمُلّاوَند
📜بررسی راه های باستانی بندپی ه.ل رابینو در شرح راه هایی که از مازندران به تهران می رسد از این مسیر یاد میکند: ((راه دیگر از به ، ، یا لزور ، ، آه و طهران است که جمع آن تقریبا ۱۴۴ میل و خیلی به نُدرت و شاید هیچ وقت محل رفت و آمد کاروان ها نبوده است)) 📚منبع: ه.ل رابینو،مازندران و استرآباد، ترجمع غلامعلی وحید مازندرانی، تهران، بنگاه ترجمه و نشرکتاب، ۱۳۴۶، ص ۷۵ 📝نقد: گمان و نظر ه.ل رابینو نادرست است چرا که تا پهلوی اول، این مسیر کاربرد داشت و پس از احداث جاده ی ، راه آهن شمال و جاده ی خالی از تردد گردید. وجود سه رباط (کاروان سرا) در مسیر این راه (نشل تا) خود گواهی این مدّعا است. 📝منوچهر ستوده می نویسد: ((ظاهرا این راه قدیمی از (بابلسر) به (بابل امروز) و از آنجا به و از آنجا به بندپی و از آنجا به و از شیخ موسی به و لزور و و فیروزکوه میرفته است....مسیر این جاده بیشتر در کنار آبی بوده که به بندپی می رود و به (سجرو)....معروف است)). 📚منبع: منوچهر ستوده، از آستارا تا استارآباد، جلد ۴، ص ۲_۳۲۱ ✍درباره ی سابقه ی تاریخی این راه در تاریخ طبرستان به مسیری اشاره میشود که گویا مقصود همین راه است. ✍در جلد اول ، در شرح دیدار نمایندگان خایفه ی وقت با (در اوایل قرن سوم هجری) از گذر در میان کوه های نزدیک به مقر او یاد میکند که راهی دشوار بود. چنانکه در آنجا بر اسب نتوان نشست. 📚منبع: ابن اسفندیار، تاریخ طبرستان، جلد یک، ص ۲۰۹ ✍؛ همان [گنیو در مسیر رودخانه ی سِجرو] است که حرف ((گ)) آن در کتابت قدیم به صورت ((ک)) نگاشته شد. موضعی ات در میانه ی سجرو که سرچشمه ی آن آبی معدنی دارد و بخاطر ترکیبات گوگردی، گازهای آزاردهنده و بدبو از آن متصاعد میشود. از این رو ، آن را به زبان محلی ((گَنیو)) میگویند. 📜مسیر قدیمی شرق به غرب که به جاده ی قدیم تهران می پیوست، بدین قرار است: آنون تنگه_آنون_سوت روآر_اوا گردن_ تختگاه_چرات_سید شریف_ آنون_دِزدرّه_الاشت_کارمزد_لَلِه بن_ گزوی آقا_کرفا_بُرخانی_بولک_ نفتچال_ کلاگر_فِک_انجیل سی_لوکار_خرلم_ کهلوچال_کوپه سر_ _لپر_ #اَشدَکِت باکر _ مِن درّه_کمِل به سر_ _تنیرسرک_ نارنجلو_تیرنگ سی_ _تش ویشه_اسب چرا_لال کون_زَربُد_دِچِلّه اِزّار_لشااوش_مَمرزلاپی_انجیل بن_ درون گردن_تنگه روآر_خلارد_کرفا_ تم کورد_آساکتی_وله_جِن مار سر شورِن_ آوین بن_ آمل_پوجردحِمن_ماهی خِنی_》》》به طرف تهران ✍همچنین در شرح فتح قلعه ی توسط سپاه خان مرعشی گنج افروزی به این مسیر اشاره دارد: ((مَمَر ایشان منحصر است به راه که راه تنگ و زبون است. دو طرف او کوه است و درخت و جنگل بسیار دارد و ساعت به ساعت از رودخانه باد گذشت. در هر فرسنگ قریب به ۵۰ جا معبر است و در آنجاها از کثرت آب و تنگی راه با قشون عبور معتذر است.)) 📚منبع: میرتیمور مرعشی، تاریخ خاندان مرعشی، ص ۲۳۶ ✍در اطراف سرجیکلا (روبروی لمسوکلا) هنوز بخشهایی از سنگ فرش این راه تاریخی باقیست. ✍بر دامنه ی (ضلع شرقی) روبروی و در مسیر آبندان، دو غار با کارکرد دیده بانی مشهود است که دقبقا بر شمال به جنوب لین گذرگاه اشراف دشته است. 📝منوچهرستوده مسیر نِشل به لزور را اینگونه بیان میکند: (( این راه از نشل به، وَرزِنه،اسکندربَن، رباط اول که در اراضی وَزان که آبریز آن به طرف نشل است و جُز اراضی این دهکده بحساب میاید. رباط در اراضی و ردواو (کناردوآب) است و میان این دو گمبوج بیش از دو کیلومتر فاصله نیست. رباط سوم نیز در اراضی وردواو است. سپس زَرِسر، چَفت،دِلِه میون،پنیرون کاریز، لَزیر، اِهنِز، شادمِهِن، ارجمند و در نهایت به تهران میباشد. 📚منبع:منوچهرستوده، از آستارا تا استارآباد، ج۱، ص۳۲۱ ✍محسن داداش پور باکر ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ 📚 ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ @edmolavand ﷽ 📎 http://mohsendadashpour2021.blogfa.com 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─ 🟡تمامی حقوق برای محسن داداش پور باکر محفوظ است .
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🌍مکان: ■ ■#
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🔹روی عناوین به رنگ آبی کلیک کنید 🌍مکان: ■ ■#
هدایت شده از پژوهش اِدمُلّاوَند
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🔹روی عناوین به رنگ آبی کلیک کنید 🌍مکان: ■ ■#
2⃣ 🔎جهت دسترسی به مطالب دلخواه تان در این فهرست جستجو کنید: 👇👇 🌍مکان: ■
✍در حاشیه روستا [] رودخانه مِتالون (metalon) قرار دارد که در نقطه ای کاملا به روستا می چسبد. 📌منشا این رودخانه در داخل نقشه توپوگرافی منطقه ، کوهستان بندپی شرقی است اما در نقشه دقیقتر و معتبرتر دیگر منشا آنرا منطقه کوهستانی نِشِل (neshel) نشان می دهد.   📌این رودخانه با در نظر گرفتن منشا بندپی شرقی با طی مسافت ۲۰ کیلومتر و عبور از ۱۰ روستا به کاسمانکلا می رسد که با محاسبه منشا این مسافت بیشتر می شود و پس از طی ۵ کیلومتر در سادات محله به رودخانه می پیوندد. از محل بند بتونی که محدوده رودخانه به روستا وارد می شود تا انتهای آن در شمال روستا که از مرز ده عبور می کند ۲ کیلومتر می شود. 📌متالون در زمستان پرآب می شود و در مواقع پرباران حالت طغیانی پیدا می کند (این امر در گذشته بیشتر مشاهده شده اما در سالهای اخیر بندرت اتفاق می افتد) اما به علت تفاوت ۱۵ متری سطح روستا از بستر رودخانه خطری برای مردم بوجود نمی آورد اما به زمین هایی که در بستر رودخانه قرار دارد و در سالیان اخیر اکثر این زمین ها تبدیل به باغ مرکبات شده اند چندگاه صدمات کمی وارد می آورد. 📌ماجرای استفاده این روستاها از آب رودخانه در داخل کاسمانکلا به حدود یک سده پیش برمی گردد در زمانی که فرزند به نام به بابل آمد و در روستای سر زمینی برای خود مهیا کرد که اکنون با نام باغ مستوفی نگهداری می شود. این زمین مدتی بین اشخاص حقیقی و حقوقی دست به دست می گشت. وزارت علوم و تحقیقات و فناوری آخرین ارگانی است که مالک این زمین شده است. علی اکبرخان چندی در آنجا ساکن شد و با اهالی این روستا نشست و برخاست داشت و به علت زندگی در کنار آنها حق آب را برای این روستا اخذ کرد و از آن زمان تا به حال این سه روستا از روستای کاسمانکلا آب مورد نیاز خود را به اراضی خود می برند.   کشاورزان کاسمان کلا نیز تا حدودی از این آب برای زمین های زراعی شان استفاده می کنند. که مقدار استفاده نسبت به اراضی سطح کشت روستا پائین است. 📌در سالهای میانی دهه ۵۰ خاک شناسانی به روستا آمده و چند روزی در کنار رودخانه چادر زده و به بررسی خاک منطقه پرداختند و دو نقطه از این ناحیه بتون کاری شده است که هنوز آثار آن بجا مانده است. این امر به منظور کانال کشی تمام رودخانه های مازندران به سمت و دشت بوده است اما با حادثه ی انقلاب اسلامی ۵۷ این طرح فراموش شد. 📌بستر رودخانه متالون که با نام (رودبار) خوانده می شود تا اواخر دهه ۶۰ طبیعت بسیار زیبا و بکر با درختان بزرگ داشت که در این سال اهالی روستاهای دارای حق آب به بهانه بهسازی کانال آب با بولدوزر به جان درختان بلند قامت افتاده و تخریب گسترده ای صورت دادند. علاوه بر آن در سالهای اخیر نیز آن تعداد درختانی که از آن حادثه جان سالم به در بردند با نگاه تجاری قطع شده و جای آن درختان آلوچه و پس از آن درختان پرتغال کاشتند. به صورتی که در حال حاضر کل حاشیه رودخانه دارای مالک هستند و اکثریت مطلق آن به باغات مرکبات تبدیل گشت. و این امر سهمی در درآمد خانوار داشته است. 📌آبزیان رودخانه انواع ماهی ها، غورباقه، مار، خرچنگ و لاک پشت را شامل می شوند. مهمترین ماهی هم ماهی سفید است آبزیان بخصوص ماهیان در سالهای قبل با توجه به پرآب بودن متالون زیاد بود و ماهیان درشتی وجود داشت که از طریق تور ماهیگیری و قلاب یا با دست صید می شد و به مصرف می رسید. گاهی برای صید آن از سم استفاده می شد یک نمونه سم از برگ درختی بدست می آمد که با جوشاندن به رودخانه می ریختند و حالت گیجی و مرگ به ماهی ها دست می داد. از برق هم مواقعی برای صید ماهی استفاده می شد در سالهای اخیر هم به علت ریختن سم و استفاده از برق برای صید ماهی و همچنین کم شدن آب رودخانه ماهیان کم و کوچکی در رودخانه یافت می شوند و گاهی برخی از اهالی بیشتر بخاطر تفریح با قلاب به ماهیگیری می پردازند. 📌آبتنی در رودخانه از جمله کارهایی بوده است که در سالهای دهه ۶۰ و اوائل دهه ۷۰ به شدت رونق داشت و تعداد زیادی از بچه ها، نوجوانان و جوانان و حتی برخی بزرگسالان تنی به آب می زدند. در این سالها اکثر وقت بیکاری و اوقات فراغت این افراد در روآر (رودبار) که حاشیه رودخانه است، می گذشت که با آبتنی، ماهیگیری، گردو بازی و... روزگار می گذراندند. 🖊 نوشته شده در دوشنبه هشتم مرداد ۱۳۸۶ ساعت 12:3 توسط "وضعیت طبیعی و اقلیمی    Natural and ecological situation" http://kasmankola.blogfa.com/post/17 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/457 https://mohsendadashpour2021.blogfa.com/post/4054 ─═༅𖣔❅ ⃟ ⃟ ﷽ ⃟ ⃟ ❅𖣔༅═─ 📑 @edmolavand 📚ܐܡܝܕ 📡✦‎‌‌‌࿐჻ᭂ🇮🇷࿐჻𖣔༅═─